gemeente Eindhoven Betreft openbare vergadering van 12 juni 2012, locatie Raadzaal, Stadhuisplein 1, aanvang 19:00 uur, einde 21:53 uur.

Transcriptie

1 gemeente Eindhoven Inboeknummer Bladnummer 1 Aanwezig 42 leden 15 augustus 2012 Verslagvoor de raad van de gemeente Eindhoven Betreft openbare vergadering van 12 juni 2012, locatie Raadzaal, Stadhuisplein 1, aanvang 19:00 uur, einde 21:53 uur. Uitnodiging aan Aanw. Uitnodiging aan Aanw. R. van Gijzel voorzitter X drs. J. Verheugt griffier X drs. W.G.F. Aarts D66 X F.A.M. Noldus OAE X mw. A.M.J. van den Berkvan TROTS X M.F. Oosterveer VVD X Bragt dr. B. Bonsen D66 X drs. M.G. Punte VVD X M. Bouassria GL mw. drs. E. Quanten D66 H. Bouteibi PvdA X A.W.C.M. Raaijmakers PvdA X F. van den Broek VVD X R.G.J. Reker LPF X F.J.A.G. Depla PvdA X A.J.A. Rennenberg OAE X M. van Dorst D66 X mw. drs. R.J.A. Richters GL X J.A.A.M. van Erp SP X K.M. Rijnders LE X mw. J.W.H.M. Heesterbeek- Senders Mw. H.J.M.C. van Herk-de Zeeuw SP X mw. M.J.S. de Rooij- D66 X Driessen CDA X ir. J. Rozendaal VVD X E. Isik PvdA X Mw. A.J.M. Schoots PvdA X mw. H.M.E. Jacobs-van VVD X mw. P. Sodenkamp FPS X Nisselrooij J.J.M. de Jong VVD N.H. Stoevelaar CDA X mw. B.G.M.W. van Kaathoven SP X C.M. Stroek LPF X mr. P.P.H.A. Leenders CDA X ir. E. Thewissen VVD X ing. J.R. Legrom VVD X Y. Torunoglu MA PvdA X mw L.H. Lioe-Anjie PvdA X mw drs. W.C.F.M. Verhees PvdA X E.R. Maas SP X R. Verkroost D66 X A. Meulensteen PvdA X mw. drs. K. Wagt CDA X ing. P.A. Mulder OAE X C.H.B. Weijs CDA X ing. T.J.H. van den GL X A.J.O. Wijbenga CDA X Nieuwenhuijzen J.F.A. van Zijl GL X

2 Wethouders: ir. G.C.S.M. Depla X mw drs. M.C.T.M. List-de X Roos mw. drs. M.C.T. Fiers X mw. drs. H.T.M. Scholten X ir. J.B. Helms X mw. drs. M.-A. Schreurs X mw. drs. P. Pistor gem.secr. X Afwezig met kennisgeving: dhr. M. Bouassria, dhr. J.J.M. de Jong en mw. drs. E. Quanten. 2

3 Verslag van het gesprokene 1. Opening en mededelingen In memoriam drs. C.A.M. Tetteroo, voormalig gemeentesecretaris. Voorzitter: Goedenavond. Zou ik u mogen verzoeken te gaan staan? [Allen gaan staan] Vrijdag 8 juni is Kees Tetteroo op 66-jarige leeftijd overleden. Kees was van november 1994 tot en met juni 2003 onze gemeentesecretaris. De gemeentesecretaris van de stad Eindhoven. Kees was echt een man van het openbaar bestuur, met een grote passie voor onderwerpen als onderwijs en cultuur. Voor hij in Eindhoven secretaris werd, was hij achtereenvolgens adviseur van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten op het gebied van onderwijs, wethouder in Den Bosch voor de Partij van de Arbeid en bestuursvoorzitter van de Hogeschool Den Bosch. Kees ging hier in Eindhoven als secretaris aan de slag in een tijd dat de organisatie een verbinder nodig had. We hadden een roerige periode achter de rug. Een verbinder, die de verhouding tussen het bestuur en de ambtelijke organisatie in goede banen kon leiden. Daar heeft hij echt met volle overtuiging aan bijgedragen en dat is hem gelukt ook. Mede door de zeer goede verstandhouding met Rein Welschen, de toenmalige burgemeester. Zij vormden samen een sterk span op heel veel terreinen voor een stad die op dat moment op [Geluid valt weg] stond. Zij hebben bijvoorbeeld op het terrein van het grotestedenbeleid samengewerkt. Rein was, samen met Jan Franssen, de burgemeester van Zwolle, de bedenker van het grotestedenbeleid in Nederland. Eigenlijk was Kees degene die misschien ook nog wel een deel van het geestelijk vaderschap had in ieder geval heeft hij daar organisatorisch vorm aan gegeven. Daarna zetten zij zich samen in om de gemeentelijke organisatie om te vormen tot een meer maatschappelijke en ontkokerde organisatie. Dat laatste is overigens een proces van lange adem en houdt ons, zoals we allemaal weten, tot op de dag van vandaag bezig. Hierachter staat het Van Abbemuseum. Zonder Kees was dat er waarschijnlijk op deze manier nooit gekomen. Hij was zeer begaan met het bouwproces, zoals hij überhaupt begaan was met kunst en cultuur in de stad. Velen hebben aan de ontwikkeling van het Van Abbemuseum bijgedragen, maar niemand zoals Kees. De mensen die met hem mochten werken - collegeleden, raadsleden, ambtenaren - hebben Kees leren kennen als een warme persoonlijkheid die veel aandacht had voor de mens in alle regionen. 3

4 Waar Kees zich ook sterk voor maakte, was een meer bestuurlijk gerichte ambtelijke organisatie. Misschien moet ik daar iets over zeggen. Het was niet vanzelfsprekend in de oude ambtelijke organisatie dat het college eerst een besluit nam; soms werd een besluit eerst aan de commissie voorgelegd om te kijken wat ze ervan vonden voordat het college überhaupt mocht beslissen. Slechte raadsvoorstellen waren hem een doorn in het oog. Kees wilde heldere opdrachten naar de ambtelijke organisatie waarschijnlijk meegenomen vanuit zijn ervaring als wethouder in Den Bosch. Raadsvoorstellen moesten bestuurlijke keuzes expliciet maken en goed onderbouwd zijn. Het kwam dan ook regelmatig voor dat hij zelf de eindredactie ter hand nam, en dat deed hij met veel gevoel voor taal. Hij gaf daarbij uitdrukking aan zijn grote belezenheid, en dat deed hij ook bij de motto s voor de bestuurlijke nota s. Voor Kees golden integriteit en betrouwbaarheid als kernwaarden voor het handelen van de overheid. Indien hij zag of vermoedde dat er ook maar iets aan de hand kon zijn, was hij op zijn hoede. Hij duldde daarin geen concessies en was zeer strijdbaar. Kees was in zijn periode ook een belangrijke drager van de economische ontwikkelingen in de stad, en ging daar voluit voor. Samen met Rein Welschen heeft hij vormgegeven aan de beginfase van wat later de Brainport is gaan heten. Na zijn vertrek bij de gemeente Eindhoven en zijn overstap naar het ROC is hij zich blijven inzetten als bestuurslid voor de stichting Horizon en later ook als bestuurslid niet meer als gemeentesecretaris voor de stichting Brainport. Hij was lid van het belangwekkende landelijke Innovatieplatform, samen met Alexander Rinnooy Kan, Jan Peter Balkenende en Gerard Kleisterlee. Maar tegelijkertijd was hij ook armoedegezant. Kees was een man die ook gewoon de zorg van de samenleving op zich nam en niet alleen het bestuur. In 2010 ontving hij voor de vele verdiensten de penning van onze stad, van de stad Eindhoven. Wij zullen Kees als gedreven mensenmens gaan missen. Mede namens het college, de raad en namens de bestuurders uit de periode wens ik de vrouw van Kees, zijn kinderen en de kleinkinderen heel veel sterkte toe in deze ongetwijfeld moeilijke periode. Ik zou u graag willen verzoeken enige momenten stilte te betrachten om Kees te gedenken, en ook om het werk van de raad te overdenken. [Stilte] Voorzitter: Ik dank u wel. Ik groet de mensen op de publieke tribune, alsmede de mensen die thuis via internet aan het kijken zijn. Er zijn berichten van verhindering binnengekomen van mevrouw Sodenkamp wegens ziekte, mevrouw Quanten wegens verplichtingen vanuit haar werk, de heer de Jong, wegens verplichtingen vanuit zijn werk, en de heer Bouassria, wegens ziekte. 4

5 Dan nog wat mededelingen van huishoudelijke aard. U heeft ipads ontvangen; die zijn uitgeleverd. We zijn nog niet helemaal op digitaal overgegaan, want eerst moeten er nog allerlei instructies plaatsvinden en ik moet u helaas mededelen dat het Wifi-netwerk uw intensiteit nog niet helemaal aankan. We hopen echter dat het netwerk deze zomervakantie wel sterker wordt. Het is namelijk tamelijk kwetsbaar, als veel raadsleden er nu tegelijkertijd op gaan. De griffier heeft mij laten weten dat wij ook nog wat kinderziektes hebben met betrekking tot de microfoon en het camerasysteem. U heeft nu een ipad, maar u kunt hem hier niet opladen. Het ziet er allemaal heel mooi uit, ik zie dat de wethouder hem wel kan opladen dan is er een uitzondering voor het college gemaakt. [Lachend] Nee, hoor, dat weet ik niet. O, de ipad 2 doet het wel. En jullie met die ipad 3, die doet het lekker nie. [Gelach]. Maar dat komt ook allemaal goed, want er wordt gewerkt aan een oplossing. 2. Algemene Beschouwingen - in het licht van de Kadernota Termijn van de raad. Voorzitter: Dan komen we nu bij agendapunt 2, dat zijn de algemene beschouwingen. U kent de volgorde van de sprekers. De volgorde is door loting tot stand gekomen. U kent de tijdsindeling. Dat betekent dat elke fractie minimaal vijf minuten krijgt, met een halve minuut per lid erbij. De volgorde is CDA, Trots op Nederland, GroenLinks, SP, VVD, LPF, D66, OuderenAppèl Eindhoven, Partij van de Arbeid en leefbaar Eindhoven. We beginnen bij de fractie van het Christen Democratisch Appel, de heer Weijs. De heer Weijs: Voorzitter, leden van de raad, college, belangstellenden, mensen die meekijken. Het CDA wil dat Eindhoven een stad is waar alle bewoners respectvol samen kunnen leven, en waar een prettig leefklimaat voor de bewoners is. Een stad waar mensen iets van hun leven kunnen maken en zich op hun gemak voelen. Een stad waar we zacht zijn als het kan en hard zijn als het moet. Een stad waarin we klaar staan voor iedereen die net dat beetje extra hulp nodig heeft, waar mensen die hun best doen worden beloond, en mensen die dat niet willen daar zelf de gevolgen van mogen dragen. Een stad waarin we trots zijn op elkaar, en op datgene wat we samen mogen bereiken. Zo schreven we dat in ons programma, en zo is ook de insteek van onze bijdrage tot nu toe geweest. Ook die van mijn voorganger Maarten Houben, die hier vorig jaar nog stond. Aan onze ambitie is niets veranderd. De realiteit is op veel fronten echter 5

6 anders uitgepakt dan wij in 2010 hoopten. Er leven veel zorgen in de stad, zorgen om werk en inkomen, zorgen over het in stand houden van alle voorzieningen waar we zo aan gewend zijn geraakt. Zorgen om de toekomst van onze kinderen. Ook in deze kadernota die we vandaag bespreken vinden we een opsomming van alle problemen waar het stadsbestuur anno 2012 voor staat. Hier wordt duidelijk gemaakt dat alles heel veel kost en dat alles openhouden problematisch is. De sporthal Tivoli, maar ook het s morgens baantjes zwemmen in de zwembaden, het monumentenbeleid, de stedenbanden: er moeten pijnlijke keuzes worden gemaakt, omdat de problemen zo groot zijn. Dat de wijken met de ergste problemen daarom maar voor moeten gaan en dat het betere deel van de stad daarom maar extra moet inleveren bijvoorbeeld uren jeugdwerk. Dat een luxe als een ijsbaan daarom maar in rekening moet worden gebracht bij de gebruikers en de bibliotheek niet anders kan dan maar te worden geminimaliseerd. Dat ambtenaren nu eenmaal een enorme kostenfactor zijn, waar dus kritisch naar moet worden gekeken. Het probleem wordt groot, en wellicht zelfs groots neergezet. Terecht is het college tot de conclusie gekomen dat het oplossen van deze problemen niet op de traditionele manier kan. De kaasschaaf is rijp voor het museum. Helaas kan dat niet meer in Kempenland, maar wellicht is er voor de kaasschaaf in de nieuwe opzet van het Van Abbemuseum nog een plekje. Het college kiest voor het kritisch kijken naar de taken van de overheid en naar een andere manier van werken. De keuzes voor de taken zal het CDA in de commissiebehandeling van de kadernota tegen het licht houden. Dan kunt u van ons ook een aantal amendementen en moties verwachten, en kunt u ervan uitgaan dat we de kadernota en het vervolg daarop, de begroting, zullen toetsen op de eerder door ons en bij herhaling genoemde speerpunten. Dat betekent dat wij bij de bezuinigingen een aantal zaken in beginsel willen ontzien, namelijk armoedebeleid, maatschappelijke zorg, vrijwilligersbeleid, breedtesport en veiligheid. Voor dat laatste zijn we zelfs waar nodig bereid extra geld te zoeken. Nu willen we met u meedenken over de andere rol van de overheid. Vaak heeft de gemeente zich opgesteld als oplosser van problemen. De burgers en de instellingen werden dan uitgenodigd om in brede inspraakrondes kenbaar te maken wat er zoal aan schort en daar kwamen dan vervolgens lijstjes uit. Recent hebben we daarvan nog getuige mogen zijn bij het bidbook Meerhoven, eigenlijk een traditioneel lijstje met alles waarvan de burgers vonden dat het anders zou moeten. Lijsten van problemen met daarbij de vraag aan de gemeente om deze vervolgens op te lossen. Maar ook als je in de archieven van de gemeente kijkt wat voor onderwerp dan ook dan zie je dat er hele lijsten van problemen zijn met daarbij alle mogelijke acties, door de gemeente uit te voeren. Het mag gezegd worden dat het in het verleden best vaak zo heeft gewerkt. We kennen allemaal voorbeelden van die ondernemende ambtenaren die het verschil hebben gemaakt in de buurt of het 6

7 sportbedrijf. Voorbeelden die aangevuld kunnen worden met succesvolle interventies door welzijnswerkers of in het cultuurbereik. Gaandeweg zie je echter wel dat hier twee nadelige neveneffecten om de hoek komen kijken. Dat succes, dat resultaat, blijkt te vaak afhankelijk te zijn van die betreffende ondernemende ambtenaar of welzijnswerker, en mensen worden er wat afwachtend van. Zodra de oplosser wordt overgeplaatst, zie je het animo inzakken en steken de oude problemen weer de kop op, waarna de mensen weer bij de overheid aankloppen met hun lijstjes, voor een oplossing. Want zo heeft het toch altijd gewerkt onder ons. Dan blijkt dat die oplossing geen eigendom was geworden van de direct betrokkenen, van de burgers in hun wijk of buurt. De straat is tijdelijk wel even aangepakt en opgeruimd. De wijk is wel stevig vernieuwd, maar als het weer even misgaat, wordt er automatisch naar de overheid gekeken. Het is toch de straat van de gemeente? Het is toch hun buurt? Dus is het de verantwoordelijkheid van de gemeente om met nieuwe oplossingen voor onze problemen te komen. En dan schiet de wethouder in de reflex, bijvoorbeeld door de mogelijke oplossingen van de ijsbaan op een rijtje te zetten, en dan maar vast af te strepen wat er allemaal niet kan. In de kadernota wordt terecht geconstateerd dat het zo niet langer gaat. Dat het anders moet. Het stadhuis heeft niet langer voor alle problemen een oplossing, weet niet langer wat goed is voor de stad. Van het CDA mag hier doorgepakt worden: samen met instellingen, samen met burgers. En dan niet zo, dat zij alleen maar mogen reageren op onze briljante ideeën, of mee mogen betalen aan onze goede oplossingen voor hun problemen. Daag de burgers nu eens uit om geen probleem te zijn, omdat ze toevallig in de categorie slechte wijken wonen. Daag de burgers uit dat ze nu eens geen probleem zijn, omdat ze toevallig bij die ouderwetse bibliotheekgangers horen, of omdat ze ongelukkigerwijs ambtenaar zijn. Daag de burgers in de aandachtsgebieden nu eens uit om hun kansen te ontdekken, om deel te worden van de oplossing - om zo echt eigenaar te worden van hun hele straat, van hun hele buurt. Daag de bibliotheekgebruikers en de gebruikers van de VTA s nu eens uit om mee te denken en deel te worden van de oplossing en zo echt eigenaar te worden van hun bibliotheek, van hun ontmoetingsruimte. En daag de ambtenaren uit om zich niet alleen als kostenpost te zien en zich te gedragen, wellicht - maar zichzelf als deel van de oplossing te zien. Laat mensen, de mensen in de stad en hier in dit huis, deel zijn van de oplossing. Van een oplossing die aansluit bij hun mogelijkheden, en die dan ook hun eigen oplossing is. Het CDA staat voor het serieus nemen van de burgers, hun mogelijkheden, hun dromen, en hun oplossingen. Geloof niet in het problematiseren van mensen en hun gedrag, maar geloof in de mogelijkheden die mensen zelf zien en tot uitvoering willen brengen, om te werken aan een sterke stad, voor henzelf en voor hun kinderen: aan een eigen Eindhoven. 7

8 Ten slotte. U constateert terecht dat er veel is om trots op te zijn. Maar waarom college, bent u dan niet trotser op het journaal dat al dat mooie van het afgelopen jaar in beeld brengt? Vorig jaar al werd het journaal weggeschoven naar een hoekje achteraf bij de universiteit. En dit jaar niks ten nadele van 040 is er alleen maar de uitzending die een aantal keer herhaald wordt, op lokale televisie met een toch beperkt bereik, hebben we laatst nog geconstateerd. Waar blijft de première, de mogelijkheid voor het grote publiek om mee te kijken, om trots te zijn? Wat het CDA betreft een gemiste kans om alle Eindhovenaren mee te nemen in trots op hun stad, die toch de slimste van de wereld is. Dank u wel. Voorzitter: Dan is nu het woord aan Trots op Nederland. Mevrouw Van den Berk. Mevrouw Van den Berk: Voorzitter, wij hebben kennis genomen van de kadernota, en willen daarop ingaan. U geeft aan een forse rijksbezuiniging te moeten doorvoeren. Ongeveer tussen de 10 en 15 miljoen, zo verwacht u. Dat zal vele Eindhovenaren raken. Wij hebben daarom enkele punten aangehaald die voor ons belangrijk zijn. Wij zijn blij dat de korting op het participatiebudget achteraf is meegevallen. Wij hebben dan ook meer geld om mensen aan het werk te zetten. Dat is immers wat we ook willen. Iedereen aan het werk en niemand aan de zijlijn. Zoals we ook bij de jaarrekening hebben aangegeven, lopen de wachtlijsten bij Ergon op, en mensen met een korte afstand tot de arbeidsmarkt hebben voorrang. Na de plaatsingsstop is de wachtlijst met 26% gestegen. Wij zijn wel benieuwd hoe dit zich gaat verhouden tot mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. En wat gaat u ondernemen om te zorgen dat deze mensen niet buiten de boot vallen? Als fractie zijn wij er voorstander van dat er een inhaalslag komt voor plaatsing van de zwakkere. Armoede. Wij zijn erg blij om te horen dat er extra geld is vrijgekomen vanuit een meevaller op de BUIG-budgetten, en dat u dat gaat aanwenden voor het armoedebeleid. We maken ons ernstig zorgen over de stapelingseffecten van diverse bezuinigingen. We pleiten er ook nadrukkelijk voor dat de wachtlijst voor schuldhulpverlening wordt aangepakt. Daarom achten wij het uitbannen van bureaucratie binnen de schuldsanering van groot belang. Tevens zien wij een ruimere taak voor vrijwilligers weggelegd, vooral voor de nazorg. Wij denken daarbij aan de schuldhulpmaatjes, om daarmee te voorkomen dat mensen opnieuw in de schulden terechtkomen. Sport. Wij zijn tegen de sluiting van sportpark t Schoot. De wijk is nog volop in ontwikkeling. We zijn voorstander van de breedtesport en vinden dat kinderen de mogelijkheid moeten krijgen om te sporten in hun eigen woonomgeving. Wij zien het aanwenden van de stadspas als een goed instrument dat ook gebruikt kan worden voor het toepassen van reductieregelingen voor de minima in onze stad, 8

9 zodat ook die Eindhovenaren van onze sportvoorzieningen gebruik kunnen maken. Zoals u bekend is, zijn wij er geen voorstander van om elk jaar structureel 1 miljoen voor Design te reserveren. Wij zien dit geld liever terugvallen naar de algemene middelen, zodat het kan worden aangewend voor de zwaksten in onze samenleving. In onze eerder genoemde punten. Wij zullen hiervoor ook een motie indienen. Dat was het voor de eerste termijn. Voorzitter: Dank u wel. Dan is nu het woord aan GroenLinks. Mevrouw Richters. Mevrouw Richters: Dank u wel, voorzitter. Ik heb een foto meegebracht, ter illustratie van mijn verhaal vandaag. Voor de mensen thuis die hem waarschijnlijk niet in beeld zien, het is een foto van iemand op een bakfiets met een vlammende schildering op de zijkant en knalgroene laarzen. Als u de foto ziet. Waar denkt u dan aan? Snel, pittig, stoer, kleurrijk, wellicht. [Lachend] Nee, ik ben het niet zelf. Op deze foto ziet u de voeten van Maaike en haar bakfiets. Maaike is van mijn leeftijd. Ze houdt van muziek, etentjes met vrienden, en haar lievelingsstad is Berlijn. Ze is een vlotte meid die midden in het leven staat. Maaike kreeg op haar 29e een hersenbloeding. Ze heeft 5 jaar lang intensief en met succes gerevalideerd. Ze rijdt op een bakfiets omdat ze door haar hersenbloeding soms moeite heeft om haar evenwicht te bewaren. De bakfiets geeft haar steun, en is dus eigenlijk een soort hulpmiddel. Ik heb Maaike leren kennen door een onderzoek dat GroenLinks doet naar wat eigen kracht en eigen regie voor mensen betekent. Want wij hebben het daar altijd over, maar zitten mensen daar wel op te wachten, op die eigen regie? Binnenkort presenteren wij de resultaten van ons onderzoek, nu vast een voorproefje. Maaike is een krachtige persoonlijkheid. Ze is een vechter en wil niet betutteld worden. Zij weet zelf wel wat goed voor haar is en neemt geen blad voor de mond. Door haar eigen wilskracht is het haar gelukt om haar baan in het ziekenhuis weer op te pakken en werkt ze in een revalidatiecentrum. Als professional heeft ze hierbij veel aan haar ervaringsdeskundigheid. In haar vrije tijd is ze vrijwilliger bij het zelfhulpnetwerk. Maaike gelooft in eigen kracht en eigen regie. Maar ondanks al haar kracht, heeft ook Maaike de ervaring hoe hulp soms totaal niet aansluit bij de behoefte die iemand heeft. Kracht en kwetsbaarheid. Het ligt soms dicht bij elkaar. Het verhaal van Maaike bevestigt het verhaal dat wethouder Scholten onlangs vertelde op de WIJeindhovendag: iedereen kan op enig moment kwetsbaar zijn en hulp nodig hebben, het kan ons 9

10 ook overkomen. Het is dus niet alleen maar iets van die ander, maar iets van ons allemaal. En dat is precies wat GroenLinks voorstaat met deelname aan dit college: Wij willen onderlinge solidariteit en gelijke kansen voor iedereen bevorderen. Om dat te bereiken moeten we op zoek gaan naar nieuwe, hedendaagse oplossingen die passen bij de behoeften van mensen in deze tijd en die bijdragen aan een duurzame, sociale toekomst voor Eindhoven en haar inwoners. Maar nu concreet: wat heeft Maaike aan deze mooie woorden? Dit college leidt de grootste bezuinigingsoperatie uit de Eindhovense geschiedenis. Eén van de richtlijnen daarbij is van buiten naar binnen : de ideeën uit de stad worden steeds meer leidend in plaats van datgene wat er hier in huis bedacht wordt. De komende twee jaar gaat GroenLinks zich inzetten om deze beweging handen en voeten te geven. Centraal staat daarbij voor ons: samenkracht. Met samenkracht benadrukken we dat we de krachten van mensen zelf, en de krachten uit de samenleving beter willen aanboren, maar dat het iets is van ons allemaal, en niet van iemand alleen. Samenkracht in het sociale beleid. Haal mensen uit hun kwetsbare rol en geef hen de regie terug over hun eigen leven. Dat is ons centrale motto. GroenLinks is een groot voorstander van WIJeindhoven en zal bij de kadernota voorstellen doen om die beweging mee vorm te geven. Wij willen eigen regie bevorderen, de zelfhulpnetwerken en eigen krachtconferenties een extra impuls geven en meer inzet van vrijwilligers en maatjesprojecten. Eigen regie, is dat voor iedereen? Maaike is een sterke vrouw, ze is weerbaar, ze is een knokker. Niet iedereen kan dat. Een sociale stad betekent voor GroenLinks ook dat er een goed vangnet is voor diegenen die het zelf, of met hulp van hun omgeving, niet redden. Maar ook daarbij willen we niet betuttelen. Zo kijken we bijvoorbeeld bij de ombouw van de nachtopvang voor daklozen naar het instroomhuis steeds meer naar wat mensen zelf willen en kunnen in plaats van dat we accepteren dat mensen jarenlang in dezelfde, uitzichtloze situatie blijven hangen. Bewoner Carlo vertelde mij laatst dat hij hier ontzettend veel behoefte aan heeft. GroenLinks zal bij de kadernota kritisch bekijken of het sociale vangnet sterk genoeg blijft. Samenkracht in de eigen leefomgeving. Eigen regie en samenkracht gaat niet alleen over zorg en welzijn van burgers in kwetsbare situaties. Het gaat over ons allemaal. Over hoe we samenleven met elkaar in onze eigen buurt, hoe we elkaar ondersteunen en samen initiatieven nemen om het wonen beter te maken. GroenLinks wil burgerinitiatieven daarom nog meer ruimte geven. Niet om mensen het zelf uit te laten zoeken, maar om terug te geven wat van hen is. Mensen zoals 10

11 Dick van de Seniorensoos Andromeda, Marion uit de Bennekel of Henk van het leefbaarheidsteam, zij vragen ons de ruimte om hun ding te kunnen doen. Een prachtig voorbeeld is de pilot van de nieuwe welzijnsaanbieder in Vaartbroek/Eckart, waar we totaal nieuwe verhoudingen zien ontstaan tussen bewoner, professional en gemeente. Daar wil GroenLinks voor gaan! Bij de kadernota vragen wij ons af hoe we deze successen verder kunnen uitrollen, maar ook welke consequenties dat heeft voor onze eigen rol als gemeente. Want wij moeten dan nog veel meer ruimte geven aan burgers en loslaten waar dat nodig is. Minder bureaucratie - en topdown is echt passé. Samenkracht voor behoud van natuur en milieu. Greetje, een vrijwilliger van het MEC vertelde mij laatst over een excursie die zij had gegeven aan een basisschoolklas uit Doornakkers. Over het enthousiasme van de kinderen, maar ook over de verwondering van kinderen die nooit naar het bos gaan, of de zee nog nooit hadden gezien. Samenkracht voor het behoud van stadsnatuur. Omdat we de biodiversiteit van planten en dieren belangrijk vinden, maar ook omdat natuurbeleving van grote waarde is om prettig te kunnen wonen en recreëren in de stad. Daarom zullen wij ons bij de kadernota inzetten voor behoud van milieueducatie. En in het najaar komen we met een voorstel over hoe we het behoud van de stadsnatuur in de breedte willen bevorderen. Tot slot: voor Maaike is politiek een ver-van-mijn-bedshow. Maaike gaat liever voor verandering van die dingen die haar direct raken. Bijvoorbeeld toen ze verontwaardigd de hersenstichting belde vanwege een reclame die in haar ogen het stigma waar zij mee te maken had versterkte. Daarom ook is ze vrijwilliger bij de zelfhulpgroepen. Omdat ze zo mensen kan helpen om hun eigen kracht weer terug te vinden. Voor mij is dat precies de reden waarom ik in de politiek zit. Ook ik wil een bijdrage leveren aan een verandering van dingen die mij direct raken. Met de voorstellen die wij bij de kadernota willen doen, hopen wij ook de inwoners van Eindhoven in de gelegenheid te stellen om een verandering teweeg te brengen. Omdat we samen verantwoordelijk zijn voor elkaar en voor onze leefomgeving. Dank u wel. Voorzitter: Dank u wel. Dan is nu het woord aan de SP, mevrouw Van Kaathoven. Mevrouw Van Kaathoven: Dank u wel, voorzitter. Ik wil terugkijken op de afgelopen twee jaar en vooruitkijken naar de komende twee jaar. De afgelopen jaren heeft dit college geprobeerd de bezuinigingen niet alleen te laten landen bij de Eindhovense burger, dat is goed. Wij hebben waardering voor de inzet van het college, wij 11

12 snappen dat het een zware opgave is. Wij zouden hier en daar misschien andere keuzes hebben gemaakt. Bijvoorbeeld het feit dat de overheid zich steeds verder terugtrekt. Als je niet mee kunt, heb je pech. Leerlingenvervoer en het schoolzwemmen zijn daar voor ons voorbeelden van. Voorzitter, hoe gaan wij naar de komende twee jaar? Ik ga daarbij een beetje in op de kadernota en op de veranderingen in het land. Het college spreekt in de kadernota over een toekomstbestendige stad, maar dat zien wij niet in de stad. Vaak wordt alleen naar de korte termijn gekeken. Een voorbeeld. De overheid trekt zich steeds verder terug. Wij zijn ook voor minder regels, maar we willen niet dat het recht van de sterkste geldt. Voordat regels afgeschaft worden, moet duidelijk zijn waarom ze ooit ingevoerd zijn, welk nut ze nu nog hebben, wat we kunnen verbeteren en eventueel wat we kunnen missen. Niet zoals bij de kamerverhuurvergunningen: eerst afschaffen en daarna - met een hoop verspilling van kosten, goodwill en een hoop gedoe - weer opnieuw moeten invoeren. Buurtontmoeting is belangrijk volgens de kadernota, maar dat zien wij niet in de stad. Je verliest zaken uit het oog en ze verdwijnen geruisloos als niemand verantwoordelijk is. De VTA s staan te verloederen en op een gegeven moment moeten ze weg. Dat is niet het organiseren van buurtontmoeting. Het is daarnaast een simpel rekensommetje. Alles wat je nu uitspaart aan onderhoud van gebouwen, dat kost je dadelijk tien keer zoveel, als buurten verloederen, als er geen plek is om samen te komen en als de samenhang verdwenen is. Burgerparticipatie is belangrijk voor dit college, maar dat zien wij niet in de stad. Burgerontmoeting wordt niet georganiseerd, hier en daar mislukt het omdat mensen niet meedoen, zoals onlangs in Meerhoven. Er komen steeds minder ambtenaren die ondersteuning kunnen bieden en de burgers moeten taken overnemen van professionals. Er wordt steeds meer ingezet op vrijwilligers, zonder te kijken of die er wel zijn. En dan heeft het college zelf gezorgd voor het toppunt van mislukte burgerparticipatie. Vorig jaar stonden hier honderden mensen op het stadhuis om mee te denken over de toekomst van de stad. En wat is daarmee gedaan? Inderdaad, weinig of niks. De wereld, dus ook onze stad, verandert. Ze wordt steeds individueler georganiseerd, mensen hebben geen tijd en geen behoefte om verantwoordelijkheid voor hun omgeving te nemen of kunnen dat niet. Dat is treurig, maar onderken het in ieder geval, doe niet alsof het tegendeel het geval is en ga er niet vanuit dat vrijwilligers overal vandaan geplukt kunnen worden. De heer Torunoglu: Voorzitter? 12

13 Voorzitter: De heer Torunoglu. De heer Torunoglu: Ik heb een vraag. Mevrouw Van Kaathoven triggert mij door te zeggen dat hier vorig jaar zoveel mensen zijn geweest en dat er helemaal niets gebeurd is met de inbreng. Kunt u daarvan een concreet voorbeeld geven? Naar mijn beleving hebben we de mensen die hebben ingesproken betrokken bij het ontwikkelen van beleid. Mevrouw Van Kaathoven: Als ik bijvoorbeeld kijk naar de discussie vorige week over de sporttarieven, dan vind ik dat één van de grote voorbeelden waarbij het stuk burgerparticipatie mislukt is. Als ik kijk naar de gevolgen voor de ijsbaan, t Schoot, dat nu alsnog dicht zou moeten; als ik kijk hoe weinig communicatie er is geweest met de gebruikers van de verschillende sporthallen, dan denk ik dat we daar een kans hebben gemist en dat daar dus de komende jaren meer op ingezet zou moeten worden. En als je dat doet, organiseer het dan zo dat er daadwerkelijk discussie ontstaat. De heer Torunoglu: Maar dat is dan één voorbeeld. Maar dat betekent niet dat er op alle terreinen helemaal niets is gedaan. Ik ben even aan het checken, maar bijvoorbeeld met het CKE, en als het gaat om de bieb, dan zijn dat juist dingen waarbij we de stad in zijn gegaan om de mensen die actief mee willen denken, mee te laten denken. Mevrouw Van Kaathoven: Voorzitter, ik heb ook niet gezegd dat er niks mee is gedaan, het enige waar voor ons inderdaad iets is uitgekomen, is het CKE. Voor de bibliotheek liggen de plannen er nog steeds, dus ik ben heel benieuwd wat daaruit gaat komen. Voor de rest liggen de voorbeelden volgens mij duidelijk op tafel. De heer Torunoglu: Mijn punt is dat het genuanceerder is dan wat u zojuist zei, dat er helemaal niets is gebeurd met de inspraak van de burgers vorig jaar. Maar volgens mij zijn we het daar dan over eens. Voorzitter: U kunt uw betoog vervolgen. De heer Verkroost: Ik had toch ook nog een vraag. Want dat er alleen maar met het CKE iets is gebeurd we kunnen ook kijken naar de ijsbaan. Vorig jaar lag er een voorstel om die te sluiten en we hebben toch ons best gedaan om die ijsbaan open te houden en het ziet er nog steeds naar uit dat dit lukt. Om alleen het CKE te noemen, dat vind ik inderdaad ook te kort. Mevrouw Van Kaathoven: Ik zal erop reageren. De ijsbaan is opengehouden, omdat een groot gedeelte van de raad niet wilde dat die zomaar gesloten werd. Daarnaast 13

14 zou er gesproken worden met de verschillende organisaties en verenigingen binnen de ijsbaan, en dat is niet gebeurd. De heer Verkroost: Dat dit niet goed gebeurd is, daar ben ik het mee eens, maar wij hebben toch naar aanleiding van die inspraak besloten om ons best te doen om die ijsbaan open te houden en dat hebben we ook in gang gezet. Ik bedoel, hebben we dan de ene keer bij het CKE het wel toevallig vanwege die mensen gedaan, en bij de ijsbaan hebben we het toevallig zelf verzonnen, als raad? Mevrouw Van Kaathoven: Voorzitter, nog één opmerking daarover. Ik ben blij dat er een aantal raadsleden overstag zijn gegaan, misschien dankzij degenen die er in het stadhuis hebben gestaan om over de ijsbaan te praten. Dat vind ik alleen maar goed. Ik ga door. Jongeren zijn belangrijk volgens het college, maar dat zien wij niet in de stad. Men wil vooral inzetten op oudere jeugd, staat in de kadernota. Ook dat getuigt niet van toekomstvisie. Kijk naar Blixembosch in de afgelopen jaren en naar Meerhoven nu. Als je nu niet investeert in kinderen en ze niet in het zicht houdt, ben je ze kwijt. Want hoe oud waren de jongeren in Blixembosch? Die beginnen niet bij 16 of 17, maar veel eerder. Het college wil een innovatieve stad, maar dat zien wij niet in de stad. Hoezo profiteren Eindhovenaren van de slimme regio en de innovatieve ideeën? Als ik op een doordeweekse dag door de stad fiets en bij ieder stoplicht lang moet wachten - denkend aan het 18 Septemberplein, het Catastrofeplein, de fietsenstallingen op de Hovenring, zoals ik laatst las ook wel faalpaal genoemd - als ik langs armoedig uitziende stukken trottoir en plantsoenen fiets in buurten die er niet altijd goed uitzien, waar is dan die high tech? Dat kan de gemeente Eindhoven dus niet. Daar ben ik niet trots op; dan schaam ik me voor mijn stad. Voorzitter, wij kiezen echt voor een innovatieve stad en dat kan volgens ons heel simpel daar hoeven geen nieuwe ideeën voor verzonnen te worden. Bijvoorbeeld een stad waar alle kinderen kunnen zwemmen, omdat kaartjes betaalbaar zijn. Wij kiezen niet voor het uitgeven van bakken geld voor een vage formule als Brabant Culturele Hoofdstad, wij willen geld voor fatsoenlijke wijkvoorzieningen. En een bibliotheek waar kinderen in de schoolvakantie ook gewoon naartoe kunnen. Toekomstvisie in de buurten, daar gaat het college voor, zo staat in de kadernota. Wij zien dat echter ook niet in de stad. Wij zien weinig toekomstvisie. Laat ik Drents Dorp eens als voorbeeld nemen. Het heeft enorm lang geduurd eer de school voor sluiting was behoed en nu duurt de bouw erg lang. De school moet af zijn voor de wijk klaar is, anders zijn de kinderen weg. En sportpark t Schoot, dat moet gesloten. Terwijl er het afgelopen jaar flink wat geld is uitgetrokken voor onderhoud, lichtmasten en kunstgras. 14

15 Ook hier zegt het college dat binding in de wijk belangrijk is, maar als de sportvoorziening die gekoppeld is aan de school weg moet, spreek je jezelf tegen. En over tien jaar moet er iets nieuws verzonnen worden, omdat er geen ontmoetingsplek in de buurt is. Zonder ontmoetingsplek kun je mensen niet samenbrengen, zonder het samenbrengen van mensen krijg je geen binding, en zonder binding geen burgerparticipatie. Het college blijft inzetten op eigen huizenbezit, maar wij zien niet dat dit in de stad werkt. De woningmarkt zit op slot, mensen die gedwongen zijn om te verhuizen komen niet meer aan een huis, kopen lukt niet en huurhuizen zijn er niet. Die worden verkocht, waardoor de woningmarkt nog vaster gaat zitten. Mevrouw Verhees: Voorzitter? Voorzitter: Mevrouw Verhees. Mevrouw Verhees: Mag ik aan mevrouw Van Kaathoven vragen welke maatregelen zij concreet van de overheid zou willen zien om dit vlot te trekken? Ik kan me namelijk de vorige commissievergadering herinneren, waarin uw collega, de heer Van Erp, het concept Slimmer Kopen zeg maar als concurrentievervalsing voor de markt betitelde. Ik ben dus benieuwd welke oplossing u zelf kunt bedenken. Mevrouw Van Kaathoven: Je kunt als overheid in gesprek gaan met woningbouwcorporaties over bijvoorbeeld het verkopen van huurwoningen en aangegeven wat je daar als overheid mee zou willen. Ongeacht of je daar als overheid inspraak in hebt of niet, je kunt in ieder geval in gesprek gaan en aangeven waar er in de stad behoefte aan is. Voorzitter: Mevrouw Verhees. Mevrouw Verhees: Volgens mij bestaat dat concept dus. Dat is Slimmer Kopen, en dat is waar ik net op doelde. Dat is laatst door uw collega Van Erp in de commissie totaal afgebrand, dat hele concept. Mevrouw Van Kaathoven: Maar, voorzitter, dat wil niet zeggen dat er geen contact moet zijn tussen de overheid en bijvoorbeeld de woningcorporaties, waarbij aangegeven moet worden waar er in de stad behoefte aan is. Nu zijn dat geen koopwoningen van ik noem maar wat , maar vooral huurwoningen in het sociale segment. Voorzitter: De heer Van Dorst. 15

16 De heer Van Dorst: Ik hoor u zojuist zeggen, mevrouw Van Kaathoven, dat dit college koopwoningen stimuleert ten koste van huurwoningen. Nu meen ik toch dat bij alle recente plannen die ik heb gezien daar waar een switch is, dit juist een omzetting is naar huur ten koste van koop simpelweg omdat er niet gekocht wordt, omdat men wil huren. Of heb ik dat verkeerd gelezen? Mevrouw Van Kaathoven: Dat besef begint nu te komen, en wij zijn daar heel erg blij mee. Wij hebben al wat langer aangegeven dat het nodig is. Dat het besef er nu is, daar zijn wij alleen maar blij mee. De heer Van Dorst: Maar dan toch even, u zegt dit college doet alles ten koste van huurwoningen en gaat nu koopwoningen stimuleren. Ik geef aan dat dit niet het geval is, want in de afgelopen periode is juist die kanteling gemaakt. En dan zegt u ik ben blij met het besef. Het is echter niet alleen het besef, maar het wordt daadwerkelijk uitgevoerd. Mevrouw Van Kaathoven: Voorzitter, ik heb niet gezegd dat het college alleen maar inzet op koopwoningen en op het verkopen van huurwoningen. Ik heb alleen aangegeven dat het goed zou zijn als de overheid daar een stap in neemt en daarin zaken aangeeft. Daar is men al voor een deel mee begonnen, en dat willen wij graag voortzetten. Voorzitter: De heer Van den Nieuwenhuijzen. De heer Van den Nieuwenhuijzen: Ik hoor u zeggen, mevrouw Van Kaathoven, dat het college zou moeten gaan overleggen met de corporaties, maar dat doen ze toch al? Er worden toch al jaarlijks prestatieafspraken gemaakt, over duurzaamheid, over betaalbaarheid van woningen, over hoe we deze stad inrichten. Wat ziet u dan nog meer als taak van dit college om te gaan doen? Mevrouw Van Kaathoven: Volgens mij moet je dat soort zaken voortzetten en moet je vooral in gaan zetten op datgene wat nu al deels gebeurt: het inzetten op sociale huur, en dat de komende jaren uitbreiden. De heer Van den Nieuwenhuijzen: Dus eigenlijk zegt u gewoon college, ga vooral zo door? Mevrouw Van Kaathoven: College, het mag nog een stapje meer. Voorzitter: U vervolgt uw betoog. Mevrouw Van Kaathoven: Het college wil werken aan een toekomstbestendige stad, maar dat zien wij niet terug in de stad. Er zijn politieke dossiers veel te lang blijven 16

17 liggen en die moeten er nu snel doorheen geramd worden. Dat moet afgelopen zijn. Probeer eens naar de termijnen te kijken. Of is het strategie? Het zijn niet de kleinste onderwerpen die nog snel even door de raad gejaagd moeten worden, dat stoort en frustreert ons bijzonder. Tot slot: wij hopen dat er na 12 september een andere wind gaat waaien in Nederland, uit een andere windrichting dus - en dat Eindhoven daar ook de vruchten van zal kunnen gaan plukken. Wij zullen ons daar in ieder geval voor inzetten. Ik dank u wel, voorzitter. Voorzitter: De heer Torunoglu. De heer Torunoglu: Mevrouw Van Kaathoven heeft het over het feit dat de grote dossiers zeg maar tot op het laatste moment blijven liggen en dat dat frustreert, maar is dat niet iets dat wij als raad in handen hebben, want wij gaan over onze eigen agenda. Dan ben ik wel benieuwd welke oproep u dan richting het college doet. Mevrouw Van Kaathoven: Volgens mij hebben we in de afgelopen maanden vaak genoeg gevraagd waar de notities over de sporttarieven en de kantorennota blijven. En hoe zit het met het Van Abbemuseum, hoe gaan we verder met de bibliotheek? En zo kan ik nog een heleboel voorbeelden noemen van zaken die wij hebben gevraagd. Wanneer komen die? U weet zelf ook dat het de afgelopen drie maanden redelijk rustig is geweest in een aantal commissies. Voorzitter: De heer Torunoglu. De heer Torunoglu: Ik vind dat u gedurende uw betoog best wel afgeeft op een aantal zaken, maar ik heb u eigenlijk niet één oplossing horen noemen. Juist bij dit punt, waarbij wij als raad over de agendazetting gaan, vind ik wel dat u uw hand in eigen boezem mag steken ten aanzien van onze eigen bijdrage. Ik vind het te makkelijk om te zeggen het wordt gefrustreerd, want de dossiers komen niet. Dan ligt het toch ook bij onszelf? Voorzitter: Mevrouw Van Kaathoven. Mevrouw Van Kaathoven: Wat ik zou kunnen doen is bij iedere vergadering een actuele motie indienen om het betreffende stuk op tafel te krijgen, maar ik vind eigenlijk dat als er om een stuk wordt gevraagd, er zo hard mogelijk gewerkt moet worden om die stukken klaar te hebben. Dat het een keer niet lukt, snap ik, maar als ik kijk hoe de agenda s nu gevuld zijn, en hoe de agenda s drie maanden geleden gevuld waren, dan is het volgens mij duidelijk. 17

18 Voorzitter: Dank u wel, dan is nu het woord aan de heer Rozendaal, namens de VVDfractie. De heer Rozendaal: Dank u wel. Voorzitter, dames en heren, de algemene beschouwingen gaan over het beleid. De VVD wil dan ook eerst kijken naar de afgelopen jaren en dan naar het beleid voor de komende jaren. We zitten nu dus op de helft van deze collegeperiode en er is alle reden om even terug te kijken. Terugkijkend heerst er bij de VVD een gevoel van tevredenheid. Er is al veel bereikt. Er zijn grote stappen gezet om de financiën helder en op orde te krijgen. Dat is van groot belang voor de toekomstige ontwikkelingen binnen de gemeente. Immers, alleen als de financiële positie duidelijk is, is goed beleid te maken en uit te voeren. Veel aandacht is ook besteed aan veiligheid. Dat heeft zich geuit in het dalen op de misdaadmonitor. Hierbij is het natuurlijk niet alleen belangrijk dat de criminaliteit afneemt, maar dat ook dat mensen zich veiliger voelen. Dat komt ook uit allerlei onderzoeken. Veel aandacht is gegaan naar de economie. Eindhoven Brainport, Eindhoven de Slimste Regio. Dat is de kurk waar onze economie op drijft. Zonder goedlopende economie, geen of onvoldoende inkomsten en mogelijkheid voor goed beleid. Door ons economisch beleid groeide onze regio harder dan de landelijke trend en daalde het aantal mensen dat afhankelijk is van uitkeringen. Voorwaar (zeker onder de omstandigheden zoals die er de laatste tijd waren) een topprestatie! Ook is in deze periode een begin gemaakt met het verminderen van de regeldruk. Dit heeft niet alleen financieel voordeel, voor de gemeente, maar maakt ook het leven van onze inwoners en bedrijven een stuk aangenamer. Dan gaan wij kijken naar wat er de komende jaren nog moet gebeuren. De VVD kijkt daarnaar aan de hand van een viertal thema s. Het thema wonen en leven in Eindhoven. Eindhoven moet eerst en vooral een leefbare stad zijn voor haar inwoners. Hiervoor moet het ingezette beleid voor het verminderen van de regelgeving worden voortgezet. We kunnen dan denken aan afschaffing van de welstandstoets. Regels zijn immers een middel, maar geen doel. De overblijvende regels moeten we dan wel handhaven. De VVD vraagt dan ook duidelijk inzet op die handhaving. Dat kan ook. Als je er minder hebt, kun je beter handhaven. Belangrijk voor een leefbare stad is ook het nieuwe welzijnsbeleid. Hierin wordt uitgegaan van wat mensen zelf kunnen en wordt vervolgens hulp op maat gegeven. Mensen krijgen dan de hulp die ze nodig hebben. De VVD vindt dat de gemeente zich moet bezinnen op de taak voor wat betreft het vastgoed. Voor ons is dat in elk geval niet de rol van grootgrondbezitter. Ook dient er op het gebied van wonen aandacht te zijn voor studentenhuisvesting. 18

19 Dat brengt mij meteen bij het tweede thema: de wet [geluid valt weg] en leren in Eindhoven. Eindhoven moet een aantrekkelijk vestigingsklimaat hebben. Daarvoor is goed onderwijs op elk niveau nodig. Elke vorm van educatie hoort bij onderwijs, ook voorschoolse. Zo zorgen we dat voor iedereen altijd de juiste scholing beschikbaar is. Met name voor onze regio is voldoende instroom van goed opgeleide jongeren een noodzaak en zien wij een bedreiging. Er komen op dit moment te weinig mensen met een technische opleiding beschikbaar. De VVD roept het college op een initiatief te starten om samen met het bedrijfsleven en opleidingsinstituten hier een plan voor te maken. Het zogenaamde Triple Helix-model, u kent dat wel. Kijk, bedrijven en scholen, hoe die scholing gestimuleerd kan worden. Kijk wat wij daaraan kunnen doen, wat de scholen daaraan kunnen doen en wat de bedrijven daaraan kunnen doen. Dan zou je kunnen denken aan dingen als baangaranties voor mensen met een technische opleiding en het voorzien in stageplaatsen. Voorzitter: De heer Torunoglu. De heer Torunoglu: Dank u wel, voorzitter. Het zijn per slot van rekening algemene beschouwingen en ik hoor de VVD het hebben over onderwijs en dat dat belangrijk is voor de regio. Ik hoor u ook zeggen dat technisch onderwijs belangrijk is en wij dat moeten stimuleren. In het kader van de algemene beschouwingen ben ik dan ook wel eens benieuwd hoe de VVD haar eigen rol ziet, de rol van de gemeente, als het gaat om basisonderwijs, voortgezet onderwijs. Als het gaat om kwaliteit van onderwijs hebben wij daar zelf belang bij. Wat vindt u dan dat wij als gemeente mogen doen? De heer Rozendaal: We hebben daar belang bij, maar we hebben daar geen zeggenschap over. De inhoud van onderwijs gaan wij als gemeente niet over. Dat weet u ook. Maar wij hebben wel een rol, omdat wij in deze stad een model hebben ontwikkeld waarin wij met het bedrijfsleven en instituten die opleidingen verzorgen proberen die dingen te regelen die voor de stad goed zijn. U weet ook dat het bedrijfsleven ook op zoek is naar meer technische mensen. U weet ook dat de scholen graag meer mensen zouden willen hebben. Mogelijk is in overleg tot een nieuw plan te komen, waar je iets mee zou kunnen doen. Daar zou de gemeente een rol in kunnen spelen. Voorzitter: De heer Torunoglu. De heer Torunoglu: Ja, voorzitter, dergelijke overleggen bestaan. Wat dat betreft is dat niets nieuws, maar wat mij triggert, en daar wil ik u dan even kritisch op bevragen, gaat over het feit dat we wel een mening hebben, maar dat we daar geen zeggenschap over hebben. Dus dat betekent dat we feitelijk wel elk jaar tijdens de algemene beschouwingen het kunnen hebben over beter onderwijs, maar dat we elke keer met onze handen daarvan afblijven, omdat we daar niet over gaan, volgens 19

20 u. Vindt u niet dat daar verandering in mag komen? Dus dat wij daar wel degelijk iets over mogen vinden, omdat het simpelweg gaat over de toekomst van Eindhoven? De heer Rozendaal: Nou, mijnheer Torunoglu, u bent politicus en overal mag u overal wat van vinden. Dat scheelt al een heel stuk. Wij hebben het even niet over de inhoud van het onderwijs. Wij gaan daar niet over, maar wij signaleren een probleem. Wij zeggen: mogelijk kun je als gemeente een aanjagersrol daarin spelen. Ga in ieder geval kijken of er iets is wat wij, bijvoorbeeld in het faciliteren van dingen kunnen doen om de mogelijkheid te scheppen om meer mensen technisch op te leiden. Dat kunnen eenvoudige dingen zijn, bijvoorbeeld extra huisvesting regelen voor mensen die hier komen. Of dat wij iets anders kunnen regelen. Scholen kunnen mogelijk ook iets en bedrijven ook. Waarom zouden we dat uit de weg gaan? Juist specifiek inzettend op dit punt want dat is nou juist voor onze regio zo essentieel! Voorzitter: Oké. De heer Rozendaal. De heer Rozendaal: Dank u wel. Het volgende thema: ontspannen in Eindhoven. Voor een goed woon-, werk- en leerklimaat, is dat natuurlijk noodzakelijk. Daarvoor heb je goede cultuurvoorzieningen nodig, evenementen en sportfaciliteiten. Die zorgen ervoor dat mensen graag in Eindhoven willen wonen en werken. Het blijft van belang dat het college hierbij kritisch naar de rol van de gemeente blijft kijken. De gemeente moet vooral zaken mogelijk maken en niet alles zelf willen organiseren. In dit verband vragen wij het college nadrukkelijk aandacht te geven aan de keuzes die gemaakt moeten worden ten aanzien van de bibliotheek. Als laatste thema: bereikbaar Eindhoven. Bij dit alles is het volgens de VVD van groot belang dat onze stad bereikbaar blijft. Onze rol als economisch knooppunt hangt hiervan af. Hierbij moeten we denken aan alle vormen van mobiliteit, zowel naar als van de stad, als in de stad zelf. Denk hierbij aan het vliegveld, de ruit om Eindhoven, de N69, de HOV-verbindingen, de treinverbindingen met de rest van het land en het buitenland. Maar denk ook aan de fiets, de auto en de bus. Het college moet in zijn beleid de komende jaren zorgen dat die mobiliteit op gang blijft. Zet het college de komende jaren voldoende in op deze prioriteiten dan denkt de VVD dat de kwaliteit en leefbaarheid in en om Eindhoven de komende jaren niet slechts op pijl blijft, maar ook nog zal verbeteren. Ik dank u. Voorzitter: Dank u wel. Dan is nu het woord aan de fractie van de LPF. De heer Reker. De heer Reker: Zo groot als noodzakelijk en zo klein als mogelijk. Dat is de titel van mijn algemene beschouwingen. Voorzitter, deze algemene beschouwingen in de tijd van een economische crisis, wil de fractie Lijst Pim Fortuyn in drie delen behandelen, namelijk: het verleden, het heden en de nabije toekomst 20

21 Eerst het verleden. Geconcludeerd mag worden dat de gemeente Eindhoven de afgelopen decennia op een te grote voet heeft geleefd en daarbij onvoldoende oog voor de financiële toekomst had. Ik geef u enkele voorbeelden. Het tafelzilver in de vorm van de NRE werd verkocht waardoor jaarlijks een structurele inkomstenbron van vele miljoenen wegviel. De opbrengst van deze eenmalige meevaller werd in recordtempo geoormerkt en verdween als sneeuw voor de zon in projecten, die op een andere manier hadden kunnen en moeten worden gefinancierd. Verder is er door voorgaande colleges niet verder gekeken dan de eigen coalitieperiode, waardoor een echte langetermijnvisie van 20 tot 40 jaar tot op de dag van vandaag ontbreekt. Dat vertaalt zich ondermeer in het blijven schuiven van kostbare ambtenarenhuisvesting, met als gevolg een kostbaar langdurig leegstaand TD-gebouw. Ook heeft men de organisatie van de Gemeente Eindhoven jarenlang laten uitgroeien tot een geldverslindend en inefficiënt werkend apparaat, dat niet zonder enorme bureaucratie kon functioneren. Als wij in dit geval al over goed functioneren mogen spreken. Voorzitter, dan het heden. Met alle bezuinigingen die zijn getroffen en die nog op ons af gaan komen, is in deze tijd de stad besturen geen eenvoudige opgave. De lijst Pim Fortuyn onderkent dit probleem. En hoewel de LPF-fractie op veel punten een andere mening heeft en graag een andere weg zou willen bewandelen dan het huidige college, vindt mijn fractie dat de lijn die door dit college is ingezet nog niet het slechtste wat Eindhoven kan overkomen, dus dit compliment kan het college in zijn zak steken. Maar we hebben ook zorgen. We hebben zorgen over de ongewenste dictatoriale werkwijze waarmee collegeleden omspringen met de rechten van burgers en ondernemers. Laat ik maar vier recente feiten noemen: de starre handelswijze met de omzetvergunning bij kamerbewoning, het dictatoriaal dwarsbomen van commerciële parkeerbedrijven op bedrijventerrein Eindhoven Airport en het dwingen van een Eindhovense ondernemer om af te schrijven op zijn bedrijfspanden, en ook worden meerdere verzoeken van Eindhovense burgers, die een onderhoud aanvragen met één van de huidige collegeleden geweigerd. Dit is verontrustend, maar ook de ultieme manier om onze burgers in 2014 bij de stembus weg te houden. Dik tevreden is de LPF over de huidige promotie van onze stad en de ontwikkeling van Brainport. Wel vinden wij als fractie nog steeds dat Brabant Culturele Hoofdstad 2018 in deze crisistijd een stap te ver is. Ook zijn wij verheugd over de gedaalde onveiligheid in de stad Eindhoven, aldus de AD misdaadmeter. Dat is mooi, waarbij dank aan onze burgemeester voor zijn inzet hierbij. Wel moet deze nog het anticamerasyndroom zien kwijt te raken [Gelach], want preventie geldt niet alleen voor ondernemers, maar geldt zeker ook voor het stadsbestuur. Daarbij komt ook dat camera s positief kunnen bijdragen aan opsporing en het verkrijgen van bewijslast. 21