Het was een Best(e) dag

Transcriptie

1 Het was een Best(e) dag Eindelijk! Nadat wij zaterdag nog wat laatste voorbereidingen hebben gedaan door o.a. nog 9 holes grote baan en/of 9 holes kleine baan te hebben gespeeld of wat getraind op de driving range en rond en op de putting green, moeten wij er gereed voor zijn. Zondagochtend, 17 april, in de vroege ochtend. Het is zo ver, ook wij mogen onze eerste wedstrijddag gaan spelen in de golf competitie van 2016! Eindelijk! We spelen onze eerste dag op de golfbaan van Best en zullen aantreden tegen de heren van Landgoed Bergvliet. Op papier zijn wij sterker (lagere speelhandicap dan de tegenstanders. En hoe lager deze is, hoe beter je bent) Maar goed, in de spelvorm die tijdens de competitie wordt gespeeld (twee-tegen-twee, foursome matchplay en één-tegen-één, single matchplay) is al vaker gebleken dat de speelhandicap niet altijd alles zegt. Het gaat ook om de vorm van de dag en hoe kun je omgaan met de condities van de baan? Wel/niet veel gras op de fairway? (lange gedeelte op de hole tussen de afslagplaat/teebox en de green (gedeelte waar gras het kortst is om op te kunnen putten)), sla je recht en komen de bomen bij holes die in het bos liggen niet in je spel? Is de green snel of traag (qua snelheid van het rollen van de bal) en kun je hier die dag goed mee omgaan? Het zijn allemaal zaken die meespelen op zo n dag en daarmee zijn al vaak genoeg hele verrassende uitslagen naar voren gekomen. De ochtend Rond de klok van uur komen alle teamleden aan op de golfbaan in Best. Het ontvangende team is al aanwezig om ons welkom te heten en er staat een kopje koffie of thee gereed met een lekker, maar zéér zoet aardbeientaartje. Goed verzorgd! En dan het weer. Degene die ons vorig jaar ook hebben gesteund, kunnen zich misschien het eerste verslag nog herinneren, waar wij moesten spelen in weer-en-wind. Regen, nee HOOSBUIEN, wind, nee STORM, tot op het bot nat en koud en dit was op..juist de golfbaan van Best. Dus onze laatste ervaring hier was niet best, zullen wij maar zeggen. De hele week voorspelden alle weerstations weer regen voor de zondag. Maar gelukkig, ook zij hebben het wel eens verkeer. Want wij zijn gestart met een strak blauwe hemel met af en toe een schapenwolkje in de verte. Terwijl de heren met elkaar aan de koffie zitten, vult de captain de spelerslijsten in voor de foursomes en de singles. Er wordt als volgt gespeeld in de ochtend; Jos en Léon starten als eerste koppel, John en Ivo gaan als 2 e koppel de baan in en Marco en Jan sluiten de rij. Voordat wij van start gaan, worden er eerst nog wat ballen ingeslagen op de driving range en rond de chip en putting green wordt nog wat gechipt (korte slagen) en putts gespeeld. (bal blijft rollen, net als midgetgolf. Dit is het laatste stukje op iedere hole)

2 Voor de start komt teamgenoot Mike nog even langs om ons een hart onder de riem te steken. En voor het geval er iemand zich vanmorgen - bijvoorbeeld op de drivingrange - ineens heeft geblesseerd, liggen zijn spullen in de auto. Hij kan zo invallen. Gelukkig - voor de spelers - is dit niet het geval en hoeft Mike zijn golfspullen niet uit te laden. ;-) Maar, top dat hij er is! Ook vriend van ons team en bestuurslid van de vereniging, John, komt ons in de ochtend supporteren. Top! Later in de ochtend komt ook onze trouwe supporter van het team, Stan, ons nog steunen door de baan. Super. Thanks! Tijdens de foursomes zijn wij niet in de gelegenheid om elkaar goed te informeren hoe de tussenstanden zijn. Maar gelukkig hebben wij onze supporters en die houden ons af en toe op de hoogte. Nadat alle koppels de 1 e negen holes hebben gespeeld, horen wij dat alle 3 de koppels minimaal 3 up staan. Dat is een goed teken, maar nu is het de vraag of wij deze alle 3 de 2 e negen holes ook door kunnen zetten?! Uiteindelijk wordt de lijn bij het eerste en derde koppel doorgezet en zelfs uitgebreid. Beide staan na hole 13 op 5 up met nog 5 holes te gaan. (in golftermen Dormie, wat wil zeggen dat er door de partij die achter staat nog maximaal een gelijk spel is te halen, wanneer zij alle resterende holes winnen, het team dat voor staat kan dus sowieso niet meer verliezen, hooguit gelijk spelen) Het tweede koppel blijft een beetje steken en staan na 13 holes nog steeds 3 up. Op zich een prima vooruitzicht. Uiteindelijk maken zowel Jos en Léon als Marco en Jan het meteen op de volgende hole af. Ze winnen deze hole en beide winnen met ruime cijfers, 6&4. (6 holes voor en nog maar 4 te spelen) Beide koppels gaan naar het clubhuis om te genieten van een goed verzorgde lunch met allerlei belegde pistoletjes en op aanvraag kan er een kopje soep en broodje kroket worden geserveerd. Tussentijds komt de vrouw van Jos om ons in de middag te supporteren en onze 1 e heer van vorig jaar, Remco, is er ook om in de singles als caddie (iemand die speler de clubs aangeeft)mee te lopen met Ivo. En in de tussentijd zitten wij te wachten op John en Ivo. Waar blijven ze toch? Wat blijkt, hole 14 wordt gelijk gepeeld, blijft 3 up. Hole 15 wordt verloren, terug naar 2 up met nog 3 holes te gaan. Hole 16 wordt gelijk gespeeld, blijft 2 up met nog 2 holes te gaan. (Juist, dormie!) Hole 17 wordt uiteindelijk ook gelijk gespeeld. 2 up met nog 1 hole te gaan, de winst is binnen, 2&1. Dit was toch nog even spannend! Uiteindelijk kunnen ook deze mannen gaan lunchen, terwijl wij alweer starten met onze eerste singles. Tussenstand na de ochtend, Prise d Eau Landgoed Bergvliet, 6-0! Ivo en John in actie tijdens de foursome. Middelste foto op de voor grond de fotograaf, John. ;-)

3 De middag Terwijl John en Ivo nog even zitten te lunchen, start de eerste single bij ons alweer. Jos heeft niet zijn beste eerste slag, maar goed, dat noemen wij vaak de lunch-bal of kroket-bal. M.a.w; door de lunch zijn je spieren wat stijf geworden en moeten die weer even los worden. Niets aan de hand! Op basis van handicap zouden John en Ivo als 2 e en 3 e heer moeten starten. Omdat hun tegenstanders van de ochtend ook de tegenstanders in de middag zijn, konden wij dus wat schuiven in startvolgorde, zodat iedereen de mogelijkheid had om zijn broodje kroket te nuttigen. ;-) Daardoor ging Léon als 2 e van start. En die had totaal geen last van een lunchdip. Hij slaat zijn eerste slag als een speer, keurig midden fairway en een enorme afstand. BAM! Léon is on the move! Aansluitend mag Marco starten tegen de benjamin (12 jaar) van de tegenstander. Zij hebben ervoor gekozen om een gemengd team van volwassenen en jeugd op te stellen. De eerste slag van Marco is ook een kroketje. En dan als 4 e start Jan. Zijn eerste slag is ook niet je-van-het, hij slaat zijn driver eerst tegen de grond, waardoor de bal afstand mist. Maar, hij ligt randje fairway en prima speelbaar voor de 2 e slag. (die vervolgens wel een kroket-bal wordt, richting het bos) Nadat Jan heeft afgeslagen, gaat John van start en weet de fairway ook niet te vinden. Hetzelfde geldt voor Ivo, die ook niet lekker van start gaat. Maar dit geldt ook voor zijn tegenstander, dus eigenlijk staan ze er hetzelfde voor, wanneer de 2 e slag geslagen moet worden. Na de eerste 6 holes horen wij hier een daar wat tussenstanden. De één staat all square (AS), de ander 1 up, Ivo staat 2 up. Niets alarmerends, maar toch, het wordt geen kat-in-het-bakkie. In de middag trekt het weer ook wat bij, leek er tot nu toe een soort zonkoepel over de golfbaan te hangen, nu komen er toch ook wat grijze luchten boven de baan te hangen en de wind trekt aan. Uiteindelijk valt het allemaal nog mee, er valt wat regen, maar dat duurt niet langer dan 10 minuten. En dan ziet de captain Ivo ineens aan komen lopen. Huh? Jij bent toch als laatste gestart? Jazeker, maar de winst is binnen, 8&7! Wat een monsterscore! Er zijn dus 8 winstpunten binnen, er zijn nog 2 punten nodig voor de dag overwinning, met nog 5 partijen in de baan. Dat moet toch lukken? En ja hoor, niet veel later hoort de captain in de baan dat ook Jos en Léon hun partij binnen hebben gehaald. Beide winnen met 5&4. Top gespeeld, mannen! Er zijn dus al 12 punten binnen en de winst kan ons al niet meer ontgaan. Maar dat wil niet zeggen dat de rest nu mag verliezen, want het doelsaldo - om even in voetbalterm te praten - kan ook nog beslissend zijn in de eindstand. Marco en Jan hebben het zwaar en John moet ook knokken voor zijn punten. John staat op een gegeven moment 3 up, maar verliest weer een paar holes, waardoor hij nog maar 1 up staat. Uiteindelijk is de winst een feit, John wint met 2&1 en het team staat op 14 punten.

4 Marco heeft het zwaar in zijn single. Die blijft de hele wedstrijd knokken. Het blijft maar AS of 1 up. Uiteindelijk gaat hij 1 down met nog maar een paar holes te spelen. Maar Cobus is een echte matchplay speler en laat dit niet zomaar gebeuren. Hij knokt voor wat hij waard is, al lijken zijn drives volledig de weg kwijt te zijn. Ze zijn te kort en draaien allemaal weg naar links. Uiteindelijk wint hij hole 17 en gaat met een stand van all square de laatste hole tegemoet. Er is nog even een misverstand, omdat er bijna van de verkeerde hole wordt afgeslagen. Uiteindelijk komt dat goed en zijn ze weg voor de laatste, beslissende hole. En deze eindigt, zoals de wedstrijd ook een beetje is verlopen. Ze spelen de hole gelijk en spelen uiteindelijk all square. 1 wedstrijdpunt erbij, we staan op 15. Jan heeft na een moeilijke start, na 3 holes nog 1 down, uiteindelijk vanaf hole 4 niet meer down gestaan. Maar iedere keer wanneer hij 2 up komt, kan hij de partij niet doorzetten. Hij maakt zelf de fouten en af en toe herpakt hij zich weer met mooie herstelslagen of putts, waarmee hij hooguit de hole halved (deelt), waardoor het nog spannend wordt. Op hole 9 na, waar hij een putt van buiten de green maakt van zeker 14 meter. Deze valt, birdie. Hole 15 verliest hij, all square. Hole 16 wint hij, 1 up. Hole 17 wordt gehalved, 1 up, dormie. Hole 18 slaat de tegenstander de bal out of bounds (buiten de baan), dus hij moet met een volgende bal spelen en krijgt een strafslag. Hij legt zijn bal met slag 4 net voor de green. Jan kan niet met 2 naar de green i.v.m. een boom die recht voor hem staat. Hij speelt een korte slag naar de fairway terug. Hij kan met 3 naar de green. De vlag staat achter de bunker, dus Jan kiest voor safe. Hij slaat de bal langs de bunker, rechts op de green, ver van de vlag. De tegenstander legt de bal met slag 5 dicht bij de vlag. Jan heeft 3 putts om de hole te delen en de partij te winnen. Dit doet hij ook, door geen risico te nemen. De strijd is gestreden. Er komen nog 2 wedstrijdpunten bij en het team wint met 17-1! De toon is gezet en we staan op de kaart om mee te gaan strijden voor het kampioenschap. Deze is echt nog niet binnen. Er moeten nog 3 wedstrijden worden gespeeld en ook daar zullen wij gewoon vol aan de bak moeten. Maar we zijn blij met deze eerste winstpartij. Na de wedstrijd is het tijd om even een borrel te drinken, aansluitend douchen en omkleden en een hapje eten met de andere teams. Al met al was het een Best(e) dag. Mooi weer, prima gastheer, baan in goede conditie, alleen de greens waren een stuk trager dan wij gewend zijn, leuke partij en uiteraard een fantastische einduitslag. Volgende week mogen wij spelen op Landgoed Bergvliet en spelen wij tegen Princenbosch. Vorig jaar hebben wij ook tegen dit team gespeeld en wonnen wij met 10-8 na een zeer spannende finale, waarbij de laatste 2 singles die binnen kwamen allebei gelijk speelden. Doordat beide 1 punt binnen haalden, gingen wij dus van 8 naar 10 punten en was de winst zeer nipt. We zijn dus gewaarschuwd voor volgende week en zullen dus weer volledig aan de bak moeten. In de middag toch nog even wat dreigende grijze wolken

5 Hierboven nog even alle uitslagen van de partijen Gijsje Eigenwijsje Dan nog even wat nieuwtjes over Gijsje Eigenwijsje. Zoals jullie weten is de 2 e woning een feit. De eerste woning heet het warme nest. Nu moest er voor de 2 e woning natuurlijk ook nog een naam worden bedacht. Via de website en social media werd iedereen gevraagd na te denken over een naam voor de 2 e woning. N.a.v. de inzendingen zijn er uiteindelijk 5 namen over gebleven. Er mocht nu door iedereen gekozen worden, welke naam het moest gaan worden. Uit de volgende 5 namen kon worden gekozen;

6 Wederom werd er door veel mensen gestemd en gereageerd. Uiteindelijk leek de grootste strijd te gaan tussen B en E. Vorige week zijn alle stemmen geteld en kwam er toch wel een duidelijke winnaar naar voren. En naast het warme nest, hebben wij nu de volgende woning erbij De naam van de tweede woning En vanaf deze week is ook de tweede woning beschikbaar voor gezinnen met een kind die een levensbedreigende ziekte heeft. En voor veel van deze kinderen is dit, helaas, ook hun laatste vakantie. Sommige kinderen halen deze vakantie niet eens meer omdat ze inmiddels te zwak zijn om nog te reizen of omdat ze al afscheid hebben genomen van het leven. En af en toe, dan is er een kindje die de strijd gaat winnen, al zijn de kansen vooraf nog zo klein. Maar ook deze gezinnen hebben een enorme zware tijd en strijden, samen met het zieke kind, om de ziekte te overwinnen. En hoe klein de kansen soms ook zijn, heel af en toe lijken deze kansen zich dan toch in positieve zin te keren. Maar is dit kind en dit gezin dan gelijk geen kandidaat meer om naar het warme nest of Het Paleis van Gijs te komen? Nee toch? Af en toe zit er een gezin bij, die de strijd zijn aangegaan en deze dan hebben gewonnen. En dat is toch alleen maar mooi! Hieronder staat een foto van Luca, terwijl hij in de schommel zit, in de tuin van het warme nest. Luca geniet op dit moment deze week- samen met zijn ouders van een weekje vakantie. Bij Luca werd op de leeftijd van 3 maanden leukemie vastgesteld. En hij is één van die kindjes die, ondanks zijn zeer jonge leeftijd, de strijd is aangegaan tegen deze verschrikkelijke ziekte. En ook al is de strijd nog niet volledig gestreden, de kansen lijken zich op dit moment positief zijn kant op de keren. En wanneer je deze foto dan ziet, dan hoef ik toch niet meer uit te leggen wat het voor deze kinderen betekent - wanneer zij er even uit mogen gaan - even weg te zijn van het ziek zijn. Even genieten, even lachen in de schommel en even geen ziekenhuizen en dokters. Hiermee laten wij zien dat de wens van Gijs, een wens was die uit moest komen! En met jullie bijdrage kunnen wij nog veel meer van deze kinderen een weekje weg geven. Uiteraard is onderstaande foto geplaatst met goedkeuring van de ouders, die jullie ook ontzettend dankbaar zijn, voor de donaties. Waardoor zij deze momenten kunnen koesteren met hun kleine Luca.

7 Luca in de schommel, in de tuin van het warme nest En met zo n mooi, positief beeld sluit ik deze week het verslag graag af. Tot volgende week! Mede namens mijn teamgenoten van Prise d Eau Heren 4, Groet, JantjeMandje