Regionaal Beleidsplan Oost-Brabant

Transcriptie

1 Regionaal Beleidsplan Oost-Brabant

2 Voorwoord Op 1 januari 2013 treedt de Politiewet 2012, de Nationale politie, in werking. In plaats van 25 regionale politiekorpsen en enkele landelijke eenheden is er sprake van één nationaal politiekorps, bestaande uit 10 regionale eenheden en een landelijke eenheid. De regionale korpsen Brabant-Noord en Brabant Zuid-Oost vormen samen de regionale eenheid Oost-Brabant, die past binnen het totaalconcept Nationale politie. Met de vorming van de Nationale politie wordt, naast het functioneren als één korps (besturing, cultuur, bedrijfsvoering, ICT) onder meer beoogd de legitimiteit van en het vertrouwen in de politie te vergroten en de politieprestaties te verbeteren. Belangrijk uitgangspunt bij de vorming van de nationale politie betreft de lokale verankering van de politie, die haar basis moet hebben dicht bij de burger, in de wijk en in de gemeente. Daartoe is in de wet een aantal garanties ingebouwd. Het gezag over de politie, dat op lokaal niveau is belegd, wijzigt niet. In de wet is onder meer de functie van de lokale gezagsdriehoek opgenomen. In het driehoeksoverleg worden door de burgemeester en de officier van justitie met de politie afspraken gemaakt over de inzet van de politie op lokaal niveau. De burgemeester zal deze afspraken maken aan de hand van het door de gemeenteraad vastgestelde lokale integraal veiligheidsplan. De burgemeester legt aan de gemeenteraad verantwoording af over het door hem gevoerde gezag, waaronder de inzet van de politie en de wijze van optreden van de politie bij openbare orde en handhaving. De strafrechtelijke handhaving van de rechtsorde (opsporing en vervolging) en het beleid ter zake valt onder de verantwoordelijkheid van het openbaar ministerie. Voor u ligt het regionaal beleidsplan van de eenheid Oost-Brabant. Omdat in het wetsvoorstel Nationale politie voor het opstellen van een regionaal beleidsplan aansluiting is gezocht bij de cyclus van de gemeenteraadsverkiezingen, is gekozen voor het opstellen van een beleidsplan voor de jaren 2013 en De 5 regionale prioriteiten zijn tot stand gekomen na raadpleging van de 41 gemeenten en het Openbaar Ministerie. De gemeenteraden worden gehoord over het concept van het regionaal beleidsplan. Via het regionaal beleidsplan Oost-Brabant wordt gestuurd op de prioriteiten en de doelstellingen voor de regionale eenheid. In het beleidsplan vindt u de specifieke bijdrage van de politie binnen de aanpak van de benoemde prioriteiten. Deze afspraken over de inzet van de politie moeten worden gezien tegen de achtergrond van een geïntegreerde aanpak van de veiligheidsproblemen op lokaal en regionaal niveau. De ambitie is om voor de periode een beleidsplan te presenteren dat invulling geeft aan de gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de integrale aanpak van regionaal geprioriteerde veiligheidsthema s en de bijdragen van de verschillende partners benoemt. Eindhoven, december

3 Regionaal beleidsplan Oost-Brabant Blz 1. Prioriteiten eenheid Oost-Brabant Prioriteiten van partners als uitgangspunt Regionale prioriteiten Oost-Brabant Prioriteit Geweld Prioriteit Woninginbraken Prioriteit Overlast door jeugdgroepen en criminaliteit door jeugdgroepen Prioriteit Ondermijnende georganiseerde criminaliteit Prioriteit Basisdienstverlening Basisteams Slagkracht voor onze professionals Smeden van brede veiligheidscoalitie Veiligheidsregio's Brabant-Noord en Brabant-Zuid-Oost Rampen- en crisisbeheersing Meldkamer Evenementen Herijking veiligheidshuizen Regionaal Informatie- en Expertisecentrum Burgernet Betaald voetbal Landelijke prioriteiten Inleiding Landelijke prioriteiten en doelstellingen Oost-Brabant 27 Bijlage 1: Overzicht vergelijking prioriteiten gemeentelijke Integrale Veiligheidsplannen 31 Bijlage 2: Aanvullende cijfers op de prioriteiten 32 Bijlage 3: A-4 per gemeente (41) met een korte beschrijving van de actuele stand van zaken in de gemeente m.b.t. de regionale prioriteiten, een cijfermatig overzicht van deze regionale prioriteiten en een opsomming van de lokale prioriteiten. 37 3

4 1. Prioriteiten eenheid Oost-Brabant 1.1. Prioriteiten van partners als uitgangspunt Veiligheidsproblemen worden door de politie zoveel mogelijk gezamenlijk met andere partners aangepakt, zowel op lokaal, bovenlokaal, regionaal als op landelijk niveau. De gemeenteraden stellen eenmaal in de vier jaar het integraal veiligheidsplan vast. Het integraal veiligheidsplan is de basis voor de lokale aansturing van de politie. De gemeente heeft de regie op de gerichte aanpak van de veiligheidsproblematiek. Veiligheidsproblemen houden zich vaak niet aan de gemeentegrens en doen zich vaak in meerdere gemeenten voor. Door samenwerking tussen gemeenten en een gezamenlijke aanpak van gemeenten, openbaar ministerie, politie en andere partners kan de effectiviteit van de aanpak aanmerkelijk worden vergroot. De veiligheid in Oost-Brabant heeft zich in de afgelopen jaren positief ontwikkeld. Medio 2012 is het aantal incidenten ten opzichte van 2009 sterk gedaald. Zo is op het gebied van sociale kwaliteit (woonoverlast, vernielingen) sprake van een daling van -11,7% van het aantal incidenten, waarbij het aantal incidenten vernielingen zelfs met - 27,6% daalde. Ook op het terrein van veelvoorkomende criminaliteit is sprake van een daling van -9,8% (van incidenten in 2009 naar medio 2012). Het aantal incidenten diefstal uit schuur, uit/vanaf motorvoertuigen, diefstal van fiets en van motorvoertuigen is sterk gedaald. Alleen op het terrein van woninginbraken is sprake van een stijging van +10,9% t.o.v Ook het aantal geweldsincidenten is in de afgelopen jaren met 8,7% gedaald (van in 2009 naar medio 2012). Op het terrein van jeugd en veiligheid is eveneens sprake van een forse daling van het aantal incidenten. Zo nam het aantal incidenten jeugdoverlast met -36,1 % af en was er ook een daling van 40,8 % van het aantal incidenten vandalisme/baldadigheid. Volgens de Integrale Veiligheidsmonitor 2011 voelt 23,4% van de inwoners van Oost-Brabant zich wel eens onveilig; een vermindering van 2,7% ten opzichte van de 2010 ( De landelijke score in 2011 is 25,2%) Regionale prioriteiten Oost-Brabant Het veiligheidsbeeld in de eenheid is gericht op problemen van lokaal en regionaal niveau. Ter voorbereiding op de uitwerking van het beleidsplan is deskresearch verricht, zijn de integrale veiligheidsplannen van de gemeenten geanalyseerd en zijn de gemeenten geconsulteerd. Op basis van deze inventarisaties is een vijftal gemeenschappelijke thema's, regionale prioriteiten, benoemd. Bijlage 1 geeft de resultaten van de geïnventariseerde prioriteiten van de 41 gemeenten binnen Oost-Brabant. De indeling is gebaseerd op het Kernbeleid Veiligheid van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Het Openbaar Ministerie kan zich vinden in de voorgestelde prioriteiten. De volgende thema s zijn als regionale prioriteit bestempeld: 1. Geweld: straatroof, overvallen, huiselijk geweld, uitgaansgeweld, geweld tegen medewerkers met een publieke taak); 4

5 2. Woninginbraken; 3. Overlastgevende en criminele jeugdgroepen; 4. Ondermijnende georganiseerde criminaliteit (mensenhandel en -smokkel, drugs (incl. hennep), Finec, Cybercrime en Kinderpornografie); 5.. In onderstaande tabel wordt voor de regionale prioriteiten per gemeente het aantal incidenten per inwoners / woningen gepresenteerd. Basis voor de presentatie is het landelijke model van de vereniging van Nederlandse gemeenten, zoals dat in het managementinformatiesysteem van de politie is opgenomen. Per prioriteit bevat dit de volgende uitsplitsing die nader uitgewerkt is in bijlage 2: Geweld: bevat aantal incidenten mishandeling (fysiek geweld, waaronder ook straatroof en overvallen), bedreiging (psychisch geweld), ruzie/vechtpartij en zeden; Diefstal/inbraak woning: bevat zowel aantal incidenten als aangiften woninginbraken (inclusief pogingen); Overlastgevende Jeugd: bevat aantal incidenten vandalisme/baldadigheid en overlast jeugd; Georganiseerde ondermijnende criminaliteit: Gerapporteerd wordt conform het landelijk afgesproken VNGmodel. De gepresenteerde cijfers geven echter slechts een beperkt beeld van de werkelijke problematiek rond georganiseerde ondermijnende criminaliteit. Om die reden wordt gesproken over incidenten maatschappelijke integriteit, waarbij een onderscheid wordt gemaakt naar 4 hoofdgroepen: drugshandel, fraude, wapenhandel en zeden. De politie maakt geen zelfstandige Criminaliteitsbeeldanalyses (CBA) meer. In samenwerking met het RIEC wordt door politie, gemeenten, belastingdienst en OM een onderzoekmethodiek ontwikkeld om te komen tot een 'Analyse ondermijnende criminaliteit'. Waar over het algemeen strafrechtelijke informatie input vormt voor een CBA, is deze methode er op gericht om de analyse op een integrale wijze vorm te geven. Met de methodiek worden ook de gelegenheidsstructuren en de faciliteerders, alsmede de afhankelijkheidsrelaties van het criminele netwerk in kaart gebracht. De methodiek zal mogelijk in 2013 beschikbaar komen; : bevat aantal incidenten in relatie tot ongevallen (dodelijk, letsel, materieel), verlaten plaats ongeval, parkeerproblemen/ verkeersstremmingen, snelheidsovertredingen, rijden onder invloed en overige verkeersincidenten. Kanttekening: het aantal incidenten geeft een indicatie van mogelijke problemen, maar zegt niet alles over de ernst van de problematiek. Een goede analyse van de achterliggende problematiek is noodzakelijk. 5

6 2011 >10% tov gem Oost-Brabant >-10%<10% tov gem Oost-Brabant Overlast gevende jeugd per inwoners Geweld per inwoners Diefstal/ inbraak woning per woningen Maatschappelijke Integriteit per inwoners Verkeers veiligheid per inwoners Asten 4,1 10,2 14,0 3,7 37,7 Bergeijk 2,1 7,8 15,6 2,7 20,3 Bernheze 3,3 6,1 10,3 2,8 19,2 Best 4,7 9,4 12,1 4,8 32,0 Bladel 5,2 8,0 11,5 3,1 28,2 Boekel 3,2 11,3 8,3 2,5 13,0 Boxmeer 5,8 9,1 10,4 3,5 29,3 Boxtel 7,4 15,0 15,9 3,1 36,4 Cranendonck 1,9 10,9 9,5 4,2 28,6 Cuijk 5,3 17,8 10,0 4,1 31,4 Deurne 3,2 12,1 10,4 2,6 24,0 Eersel 3,0 8,8 14,7 5,6 37,2 Eindhoven 7,9 23,3 18,6 5,9 41,5 Geldrop-Mierlo 4,9 13,1 15,3 3,0 34,9 Gemert-Bakel 3,7 12,2 6,8 3,6 27,8 Grave 5,2 11,0 10,7 3,3 21,5 Haaren 4,3 6,3 14,5 1,8 26,4 Heeze-Leende 3,1 6,7 12,1 3,1 41,8 Helmond 6,4 21,8 16,3 4,5 29,3 Heusden 4,9 11,8 9,6 4,5 27,5 Laarbeek 2,8 9,0 7,6 2,4 29,9 Landerd 1,9 8,1 13,8 2,5 25,4 Maasdonk 3,3 5,2 15,7 3,3 18,9 Mill en Sint Hubert 2,9 7,6 6,5 2,5 18,6 Nuenen c.a. 5,2 8,5 14,7 2,0 29,0 Oirschot 3,3 8,6 14,1 2,3 36,6 Oss 7,0 14,4 15,9 3,8 26,1 Reusel-De Mierden 2,5 10,7 9,7 3,5 18,7 Schijndel 4,0 12,5 9,2 3,6 28,0 s-hertogenbosch 10,2 23,9 18,2 5,5 41,6 Sint Anthonis 2,5 5,5 9,5 1,6 16,4 Sint-Michielsgestel 2,9 8,1 11,5 3,0 18,9 Sint-Oedenrode 4,3 10,9 12,2 3,6 27,7 Someren 2,7 7,4 10,0 2,0 27,0 Son en Breugel 6,2 8,6 14,4 2,4 34,1 Uden 5,4 17,0 10,9 4,9 30,1 Valkenswaard 3,1 14,0 10,2 4,4 33,3 Veghel 4,0 13,4 12,1 4,2 37,9 Veldhoven 5,9 8,2 13,0 3,5 24,2 Vught 8,3 14,7 11,2 3,7 42,1 Waalre 2,7 7,0 16,3 3,0 26,9 Oost-Brabant 5,8 15,0 14,1 4,1 32,1 Afwijkingen groter dan 10% tov het gemiddelde van Oost-Brabant zijn rood gekleurd Afwijkingen tussen -10% en +10% tov het gemiddelde van Oost-Brabant zijn oranje gekleurd Afwijkingen groter dan -10% tov het gemiddelde van Oost-Brabant zijn wit gekleurd 6

7 Prioriteit Geweld Inleiding In Oost-Brabant komt geweld in onze buurten en wijken, in uitgaansgelegenheden, thuissituaties en in het openbaar vervoer nog steeds veel voor. De politie tolereert geen geweld en pakt deze zowel proactief als reactief aan. Overvallen, straatroof, uitgaansgeweld, geweld tegen werknemers met een publieke taak en huiselijk geweld zijn binnen het delict geweld als gezamenlijke prioriteit gekozen. Hoeveel ze ook van elkaar verschillen, er is in elk geval één duidelijke overeenkomst: de enorme impact op de slachtoffers, omdat de lichamelijke integriteit van de slachtoffers op grove wijze wordt aangetast. Jaarlijks worden gemiddeld 15 geweldsincidenten per 1000 inwoners geregistreerd, waarbij de gemeenten s-hertogenbosch, Eindhoven en Helmond de hoogste score binnen de regio kennen, maar ook in de kleinere gemeenten worden inwoners regelmatig met geweldsincidenten geconfronteerd. Per geweldssoort is sprake van een verschillend beeld. Zo is het aantal straatroven en het aantal overvallen in de afgelopen jaren sterk gestegen. Straatroof en overvallen doen zich met name voor in de grote steden in Oost-Brabant. Volgens de Integrale Veiligheidsmonitor 2011 werd in de voormalige regio Brabant-Noord 6,2% van de inwoners geconfronteerd met geweldsincidenten, in de voormalige regio Brabant-Zuid-Oost was dat 8,8 %. Hoewel deze scores onder het landelijk gemiddelde van 9,1% liggen, is het noodzaak gericht aandacht te besteden aan de geweldsproblematiek. De meeste gemeenten besteden binnen hun integraal veiligheidsplan aandacht aan geweld op straat en aan huiselijk geweld. Ambitie De komende jaren wil de politie een gestage daling van het aantal geweldsmisdrijven realiseren. De eenheid zet onder meer in op: Het leveren van een bijdrage aan de landelijke doelstelling het aantal overvallen terug te dringen tot het niveau in 2006, door in 2014 te komen tot maximaal 140 overvallen en een oplossingspercentage van 40%. De verdachtenratio overvallen (ratio uit GIDS) is in %; Het adequaat aanpakken van straatroof, ook om te voorkomen dat de -vaak jeugdige - daders doorgroeien naar zwaardere vormen van criminaliteit. Het aantal straatroven in 2009 (459) wordt in 2014 met 25% teruggedrongen. De verdachtenratio straatroof is in ,5%; Bij huiselijk geweld streeft de eenheid er naar, in verband met de dark number, te komen tot een jaarlijkse stijging van aangiften met 5%. Het adequaat aanpakken van huiselijk geweld, waarbij indien noodzakelijk ook ambtshalve (zonder aangifte) wordt opgetreden. Deze aanpak moet leiden tot minder recidive; Het vergroten van de pakkans geweldsmisdrijven; Het intensiveren van de samenwerking in de keten; Het doorbreken van de situatie dat men geweld/agressie normaal vindt; Het verhogen van de tevredenheid bij slachtoffers. Strategie Om de genoemde vormen van geweld effectief aan te kunnen pakken komen de verschillende veiligheidspartners goed op elkaar afgestemd in actie. Daarbij is het uitwisselen van informatie, zowel onderling, als met actoren in het onderwijs, 7

8 de zorg, de horeca en het bedrijfsleven een basisvoorwaarde voor succes. Gesteund door het casusoverleg in de Veiligheidshuizen maken politie en Openbaar Ministerie steeds meer de omslag van een zaaks- naar een persoons- en probleemgerichte aanpak. Specifieke afspraken daarbij zijn: Overvallen: gemeente, brancheorganisaties, politie en Openbaar Ministerie realiseren verbeteringen in de voorkoming en aanpak van overvallen. Gemeenten doen dit door een juiste follow up en preventie (bijv. door het invoeren van een toezichtsmodel bestaande uit een combinatie van toezicht, handhaving en opsporing door wijkpolitie, publiek en private toezichthouders en burgers), politie door voortzetting van het zogenoemde donkere dagen offensief, en het Openbaar Ministerie door persoonsgerichte opsporing en vervolging; Straatroof: De door de politie verzamelde informatie heeft geleid tot het herkennen van hotspots waar de kans op een straatroof groter is dan elders. Door gericht toezicht wil de politie straatroof voorkomen en/of de daders aanhouden; Huiselijk geweld: Binnen huiselijk geweld krijgen twee thema's extra aandacht namelijk kindermishandeling en ouderenmishandeling. Hiervoor werkt de politie intensief samen met andere partners. Met name wordt de uitvoering van het "protocol voor meldingen Kindermishandeling" door bureau Jeugdzorg, Openbaar Ministerie en Politie verder doorontwikkeld. Naar verwachting zal door de komst van Wet Meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling het aantal aangiftes van hulpverleners (van Bureau Jeugdzorg en van advies- en meldpunt kindermishandeling (AMK)) bij de politie zeker toenemen; Het aantal opgelegde huisverboden is jaarlijks tenminste 130; Aanpak Veilige Publieke Taak: Dit thema wordt door het programma Veilige Publieke Taak van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in de regio geïntensiveerd. Het doel is om convenanten af te sluiten tussen Bestuur, Openbaar Ministerie en Politie en grote werkgevers binnen de regionale eenheid die een publieke taak hebben. Dit intensiveringprogramma is in najaar 2012 van start gegaan. Door het Ministerie is een projectleider voor deze eenheid aangesteld; Uitgaansgeweld: in gemeenten met een (forse) uitgaansproblematiek ligt het voor de hand dat handhavingsarrangementen ontstaan met alle betrokken partners (bijv. Kwaliteitsmeter Veilig Uitgaan); Het Openbaar Ministerie maakt afspraken in de strafrechtketen specifiek gericht op het voorkomen van recidive bij plegers van geweldsmisdrijven; In de eenheid wordt een persoonsgerichte aanpak opgezet specifiek gericht op geweldplegers; Drank- en drugsmisbruik vormt vaak de katalysator voor geweld. De eenheid zal hier in de aanpak zowel proactief als reactief op inspelen, onder meer door gebruikmaking van de Halt-afdoening. Stijging aangifte met 5% 8

9 Prioriteit Woninginbraken Inleiding Het (lokale) bestuur voert de regie over de gezamenlijke aanpak van woninginbraken. Voor de gemeenten is verder een rol weggelegd in het kader van preventie, voorlichting en het gebruik van keurmerk veilig wonen. Ook kan de sociale controle binnen buurten worden versterkt, bijv. door het opzetten van Buurt Informatie Netwerken. Het Openbaar Ministerie heeft de regie over het opsporingsgerichte deel van de aanpak. Uiteraard is bij de aanpak van woninginbraken ook een belangrijke rol weggelegd voor de burgers. Niet alleen bij het treffen van preventieve maatregelen, maar ook in het kader van het vergroten van de heterdaadkracht is burgerparticipatie een belangrijk aspect, bijvoorbeeld door het gebruik van Burgernet. De aanpak van woninginbraken heeft al verschillende jaren prioriteit van de politie. In de laatste jaren is sprake van een sterke stijging van het aantal woninginbraken (in 2009 waren er aangiften woninginbraken tegen in 2011). Een woninginbraak heeft een grote impact op de bewoners die slachtoffer zijn geworden. De slachtofferkans in 2011 is 1,35 woninginbraken per 100 woningen. 27 van de 41 gemeenten binnen de regio overschrijden de algemeen gehanteerde norm van maximaal 1% inbraak in woningen. Duidelijk is dat de politie het probleem woninginbraken niet alleen kan oplossen en een integrale aanpak van de problematiek noodzakelijk is. Nagenoeg alle gemeenten binnen Oost-Brabant hebben de aanpak van woninginbraken benoemd als speerpunt van beleid. Om de kans dat er een woninginbraak wordt gepleegd te verminderen, wordt niet alleen geïnvesteerd in een repressieve aanpak, maar wordt tevens aandacht gegeven aan een proactieve en preventieve aanpak. Ambitie De eenheid Oost-Brabant levert een bijdrage in de aanpak van woninginbraken door: Een verbetering van de verdachtenratio van woninginbraken van 5,5 per 100 woninginbraken in 2010 naar 7,0 in 2013 en 7,5 in 2014; Een oplossingspercentage van tenminste 15%; Verminderen van de slachtofferkans tot gemiddeld 1,19% in 2014; Het aantal aangiften woninginbraak terugbrengen tot het niveau van 2009: aangiften woninginbraak; Sporenonderzoek bij elke woninginbraak en bij bruikbare sporen, inzet team Forensische Technische Opsporing; Gemeenten wordt gestimuleerd gebruik te maken van de aanbevelingen van de Raad van Korpschefs over proactie, preventie en voorlichting: "Landelijke plan van aanpak woninginbraken" april 2012; Binnen de aanpak van criminele jeugdgroepen zal gericht aandacht worden besteed aan woninginbraken. De eenheid zet in op een persoonsgerichte, groepsgerichte en omgevingsgerichte aanpak; Recidive is met betrekking tot alle misdrijven een belangrijke factor. Omdat woninginbraak zo'n hardnekkig probleem blijkt, is het van groot belang om een scherp zicht te krijgen op recidiverende veroordeelden. Het Openbaar Ministerie richt zich primair op het verlagen van de kans op recidive bij woninginbrekers. Daarmee kan ook werkelijk inhoud worden gegeven aan het begrip "persoonsgericht" werken. 9

10 Strategie De eenheid volgt daarbij onderstaande strategie: Verbeteren informatievoorziening door politie aan partners, o.a. door analyses en zicht op hotspots en hotshots; De politie werkt mee aan het opstellen van een actieplan woninginbraken. Gerichte politie-inzet vormt onderdeel van de aanpak woninginbraken op lokaal niveau; Vergroten bewustwording burgers en burgerparticipatie; Gericht toezicht in buurten met gebruikmaking van burgerparticipatie, afstemming maken met gemeenten over de inzet van bijzondere opsporingsambtenaren en de inzet van mobiele camera s; Aandacht voor het thema woninginbraken, niet alleen tijdens het donkere dagen offensief, maar 365 dagen per jaar; Verhogen van de heterdaadkracht; Persoonlijke nazorg bij elke woninginbraak; Inzet van woninginbrakenteams, die zowel proactief als reactief woninginbraken en hun daders aanpakken; Gerichte aanpak per basisteam van aantal veelplegende woninginbrekers; Vrijkomende woninginbrekers worden in het Veiligheidshuis besproken; Adoptie van vrijgekomen woninginbrekers door wijkagent. 10

11 Prioriteit overlast door jeugdgroepen en criminaliteit door jeugdgroepen Inleiding De Minister van Veiligheid en Justitie heeft in de landelijke prioriteiten aangegeven dat alle criminele groeperingen binnen twee jaar zijn aangepakt. De Integrale Veiligheidsmonitor 2011 geeft aan dat 9,4 % van de bewoners vaak overlast ondervindt van groepen jongeren. Problemen met overlastgevende jeugd doen zich in de gehele eenheid voor. Niet voor niets is de aanpak van jeugdproblematiek speerpunt van beleid in alle gemeenten binnen Oost-Brabant. Voor het in kaart brengen van de verschillende jeugdgroepen wordt de methode Beke gehanteerd. Politiefunctionarissen brengen periodiek, op basis van een op wetenschappelijk onderzoek gebaseerde vragenlijst, op systematische wijze de aard en omvang van problematische jeugdgroepen in hun wijk of verzorgingsgebied in beeld. Er wordt onderscheid gemaakt naar hinderlijke, overlastgevende en criminele jeugdgroepen. In Oost-Brabant komen in 2011 vijf criminele, dertien overlastgevende en vijftig hinderlijke jeugdgroepen voor. Gemiddeld is sprake van 5,8 incidenten overlastgevende jeugd per 1000 inwoners. Inventarisatie bij de 41 gemeenten binnen de eenheid bevestigt dat de jeugdproblematiek deel uit moet maken van de strategische agenda van de eenheid. Ambitie De eenheid levert een bijdrage aan het inperken van de jeugdproblematiek door: Borging van de politiële jeugdtaak in de basiseenheden en recherche; Een gerichte aanpak van criminele jeugd en criminele jeugdgroeperingen. Het Openbaar Ministerie heeft daarbij de regie over het strafrechtelijke deel. Het gaat hierbij om het in beeld brengen van jeugdgroepen, het integraal aanpakken van criminele jongeren en het tegengaan van criminaliteit en overlast onder specifieke jongeren. Daarbij wordt zowel een groepsgerichte als een persoonsgerichte aanpak gehanteerd; Het vroegtijdig signaleren van risicojeugd, waaronder 12-minners, middels het signaleringsinstrument 12- Prokid; Een uniforme en consequente aanpak in het tot staan brengen van overlast - individueel en in groepsverband - door jeugdigen en jongeren onder regie van de gemeenten; Effectueren van de Kalsbeeknorm; Het terugdringen van alcoholmisbruik door jeugdigen en jongeren in openbare gelegenheden en in het publieke domein; Het leveren van een bijdrage aan de regionale projecten van de gemeenten ( "Laat Je Niet Flessen" en "Alcohol 16min geen goed begin" aangaande het terugdringen van gebruik van alcohol en drugs bij jeugd en het aanpakken van hun leveranciers. De politie draagt zorg voor het hanteren van een eenduidige beleidslijn in Oost-Brabant; Leveren van bijdragen aan Schoolveiligheid binnen basis- en middelbare scholen; Gemeenschappelijke aanpak jeugdigen. 11

12 Strategie De eenheid volgt daarbij onderstaande strategie: Richten op het vasthouden en versterken van de werkprocessen binnen het thema jeugd. Het accent zal daarbij liggen op handhaving en repressie conform de landelijke kaders; Een versterkte informatiepositie, die moet leiden tot een nog striktere aanpak van problematische jeugdgroepen. Essentieel is de overdracht van informatie aan ketenpartners; Risicojongeren en 12-minners met risicofactoren (ProKid) worden overgedragen aan de jeugdhulpverlening; Ketenaanpak gerichter en intensiever inzetten inzake problematische jeugdigen en jongeren; Strafrecht inzetten voor criminele jeugdigen en jongeren; Versterken van de aanpak van minderjarige veelplegers, waarbij financiële ontneming van crimineel gewin bijzonder aandacht heeft (o.a. patseraanpak); De inzet en doorontwikkeling van de toepassingen van social media en internet om de informatiepositie van de politie te versterken; Het maken van samenwerkingsafspraken met basis- en middelbare scholen, en uitvoeren van taken in het kader van handhaving en repressie. 12

13 Prioriteit Ondermijnende georganiseerde criminaliteit In de periode wordt werk gemaakt van de verdubbeling van de aanpak van het aantal Criminele Samenwerkingsverbanden (CSV's). De eenheid voert dit plan uit conform de landelijke projectplannen gebaseerd op de resultaatmeting Uitgangspunt is dat de integrale en financiële aanpak wordt gehanteerd. Hiermee wordt bijgedragen aan het realiseren van de doelstelling in het programma afpakken. De geïntegreerde aanpak is de standaardwerkwijze bij de aanpak van ondermijnende criminaliteit. Hierbij handelen alle partners vanuit de overtuiging dat deze gezamenlijke aanpak noodzakelijk is om effectief te kunnen optreden. Deze partners zijn in ieder geval: het Openbaar Ministerie, de politie, de Belastingdienst en het bestuur. Deze opsomming is zeker niet limitatief en, afhankelijk van de materie, worden andere organisaties bij de aanpak betrokken. De geïntegreerde aanpak dient er niet toe om bepaalde onderdelen van de keten te ontlasten maar om het geheel van preventie, controle/ toezicht, opsporing en vervolging, te versterken. De samenwerking is gericht op de meest effectieve inzet van preventieve, bestuursrechtelijke, civielrechtelijke, fiscale en/of strafrechtelijke instrumenten ten behoeve van de bestrijding van ondermijnende criminaliteit. Bij deze vorm van ondermijnende criminaliteit wordt de structuur van onze maatschappij verzwakt of misbruikt. Dit leidt tot een aantasting van haar fundamenten en/of van de legitimiteit van het stelsel dat haar beschermt. Binnen de aanpak van ondermijnende criminaliteit ligt het accent op de aanpak van drugscriminaliteit, witwassen en mensenhandel- en smokkel. Vorenstaande laat onverlet dat er altijd zaken zullen blijven die monodisciplinair zullen worden aangepakt; simpelweg omdat het niet bij alle zaken effectief is. De geïntegreerde aanpak levert een substantiële bijdrage aan de politieke doelstelling van de verdubbeling van het aantal aangepakte criminele samenwerkingsverbanden (CSV s). Hierbij is niet alleen van belang dat de aanpak een CSV daadwerkelijk pijn doet maar tevens dat zij duurzaam is. Daarnaast zorgt de geïntegreerde aanpak voor een toename van het crimineel vermogen dat wordt afgepakt. Uiteraard wordt deze aanpak voorafgegaan en vergezeld van een geïntegreerde informatieverzameling, projectvoorbereiding, kiezen en uitvoeren van interventies en uiteraard de monitoring en sturing Mensenhandel en -smokkel Mensenhandel en mensensmokkel omvat zowel het uit winstbejag illegaal binnen en buiten Nederland brengen van personen, de seksuele uitbuiting van vooral vrouwen en minderjarigen, als het uitbuiten van arbeidskrachten in een afhankelijkheidsrelatie. Hierbij gaat het vaak om ernstige schendingen van mensenrechten, waarbij de persoonlijke integriteit wordt aangetast. De aanpak en bestrijding van mensenhandel en - smokkel is één van de prioriteiten die genoemd is in het lokaal- en kabinetsbeleid. Ook het Openbaar Ministerie heeft de bestrijding van mensenhandel en - smokkel tot prioriteit benoemd. Voor de periode is de bestrijding van mensenhandel en -smokkel speerpunt van beleid. Voor een doelmatige bestrijding is een goed georganiseerde ketenaanpak met een belangrijke focus op een efficiënte interne en externe multidisciplinaire samenwerking noodzakelijk. De bestrijding van mensenhandel en - smokkel is niet alleen een verantwoordelijkheid van de politie, maar een ketenbrede. 13

14 Ambitie De eenheid levert een bijdrage aan de bestrijding van mensenhandel en -smokkel door: Controle van seksinrichtingen; Controle van de horeca; niet Westerse detailhandel etc.; Het opnemen van aangiftes mensenhandel, in het kader van B9; Het aanbieden en toepassen van de B9- procedure; Samenwerking in de keten; Veredelen signalen en maken projectvoorstellen voor de recherche eenheden/zelfstandig onderzoeken; Alle onderdelen van de eenheid worden voorgelicht op het gebied van migratiecriminaliteit; In samenwerking met ketenpartners controleren van andere branches, dan alleen de prostitutiebranche met het oog op "Overige Uitbuiting"; In samenwerking met gemeenten, openbaar ministerie en politie uitvoering geven aan de integrale plannen van aanpak mensenhandel en - smokkel. Strategie De eenheid volgt daarbij onderstaande strategie: Aansluiting in de keten continueren en verder uitbouwen, deelnemen aan casusoverleg; Veredeling signalen mensenhandel door gecertificeerd specialisme; en dit doen vertalen in een product ten behoeve van het opsporingsproces; Vanuit het vak participeren in het opsporingsproces. Focus gericht op steeds meer zelfstandig onderzoeken van zaken (zowel veredelen als opsporen); Vanuit het vak adviseren van de keten; Bijdrage leveren aan (preventieve) acties door ketenpartners; Toezicht en handhaving in de prostitutiebranche; Verwerken van Mensenhandel-, Mensensmokkelsignalen in nauwe samenwerking met onderdelen van de eenheid; Uitvoeren van interne bewustwordingscampagne met betrekking tot Mensenhandel/Mensensmokkel in de regio; Structureel overleg/ afstemming van signalen Mensenhandel/Mensensmokkel met de officier van Justitie die verantwoordelijk is voor de portefeuille mensenhandel en -smokkel; Structurele samenwerking en afstemming organiseren met Koninklijke Marechaussee en de Bijzondere Opsporingsdiensten. De eenheidsleiding wijst daartoe een medewerker aan, die voor deze samenwerking verantwoordelijk is; In overleg met andere opsporingsdiensten direct ingrijpen in acute uitbuitingssituaties in verband met het doorlaatverbod; Optioneel: Deelname aan het Europese kennisuitwisselingsproject MH DAPHNE genaamd; Implementatie van de Wet op Regulering Prostitutie. 14

15 Drugs/productie en -handel (inclusief hennep) Het Regionaal Criminaliteitsbeeld bevestigt het alarmerend beeld over de greep van georganiseerde criminele groeperingen op de drugshandel en meer specifiek de hennepteelt. Wat ooit begon als een tamelijk onschuldige kleinschalige vorm van crimineel gedrag, is uitgegroeid tot een keiharde wereld met extreme winsten, geweld en liquidaties. Krachtige maatregelen moeten nu de bedrijfsmatige hennepteelt terugdringen. Uit onderzoek blijkt dat veel relatief kleine kwekerijen schakels zijn met een gespreid risico voor criminele organisaties, maar gezamenlijk een netwerk vormen met vaak bovenregionale dwarsverbanden. Het beeld is dat geen enkele kwekerij op zichzelf staat. Hennepcriminelen gaan op zoek naar elkaars locaties om elkaar te rippen of de handel moeilijk te maken. In het netwerk zien we spanningen en een toename van geweld. In de korpsen Brabant-Zuid-Oost en Brabant-Noord bestond tot de tweede helft van 2010 een wisselende en gefragmenteerde aanpak. Vanaf die tijd is er sprake van een integrale aanpak om de georganiseerde hennepteelt adequaat aan te pakken. Dit vergt zowel interne als externe afstemming. Handhaven en opsporen dienen waar mogelijk in elkaars verlengde te liggen. Naar aanleiding van Kamervragen heeft de Minister van Veiligheid en Justitie een "Taskforce Drugsgerelateerde georganiseerde Criminaliteit in Brabant", de Taskforce B5 opgericht. De activiteiten van de Taskforce zijn in Oost-Brabant in eerste instantie gericht op de aanpak van de problematiek in Eindhoven, Helmond en 's-hertogenbosch en zal zich moeten verbreden naar een aanpak binnen geheel Oost-Brabant. Deze Taskforce treedt hierbij op als één front tegen de georganiseerde misdaad langs drie lijnen: Criminele bendes die achter de wietteelt- en handel zitten worden opgerold; Onderliggende criminele structuren worden afgebroken; Crimineel vermogen wordt afgepakt. Ambitie De eenheid levert een bijdrage aan de bestrijding van drugsproductie en -handel (inclusief hennep) door: Meer zicht op de georganiseerde hennepteelt en de criminaliteit die hiermee verband houdt; Een gedetailleerd criminaliteitsbeeld hennep is beschikbaar; Kwekerijen worden conform uniform werkproces ontmanteld en aangepakt; Uitvoering aanpak georganiseerde hennepteelt conform plan van aanpak Taskforce B5 t.a.v. ruimingen kwekerijen, ontnemen wederrechtelijk verkregen voordeel; Opsporingsonderzoeken naar faciliterende personen of criminele samenwerkingsverbanden. Specifiek worden hiervoor ingezet een Hennepteam en een Afpakteam; Integrale informatie-uitwisseling in ketenaanpak t.b.v. integrale overheidsaanpak georganiseerde hennepteelt; Borging integrale aanpak georganiseerde criminaliteit d.m.v. informatie-uitwisseling, integrale stuurgroep en samenwerking in de keten op gebied van handhaving en opsporing; Handhaving overheidsbeleid door 100% ruiming hennepkwekerijen en ontnemen wederrechterlijk verkregen voordeel in wijken en buurten. 15

16 Strategie De eenheid volgt daarbij onderstaande strategie: De aanpak is bestuurlijk preventief en strafrechtelijk repressief. Proactief door de instrumenten die het Openbaar Bestuur in handen heeft en repressief door de wettelijke bevoegdheden verleend aan de Politie en het OM; Een bijdrage leveren aan bestuurlijke handhaving door te signaleren en te adviseren; Richten op handhaving, veiligheid (ruimen vanuit veiligheidsoogpunt) en op versterken van de informatiepositie door het opstellen en implementeren van een uniform werkproces; Door middel van dit uniform werkproces zorg dragen voor informatie ten behoeve van de opsporing van de achter de georganiseerde hennepteelt schuilgaande criminaliteit; Zicht krijgen op het fenomeen hennepteelt, door stapeling en analyse van gegevens; Partners ondersteunen in het zoeken naar mogelijkheden ter voorkoming van hennepteelt i.c. door de strategie 'tegenhouden' mede te ontwikkelen en te implementeren (barrièremodel); Deelname aan B5 afpakken in relatie tot hennepteelt; Participeren in gezamenlijk hennepteam Oost Brabant FINEC (Ketenprogramma Afpakken Oost-Brabant) De afgelopen decennia worden getypeerd door globalisering, ontwikkeling van nieuwe technologieën, openstelling van markten, uitbreiding van vrijhandel en de deregulering van de financiële markten. Dit leidt tot grote bewegingsvrijheid van kapitaal. Niet alleen legale, maar ook illegale ondernemingen en markten profiteren van deze nieuwe ontplooiingsmogelijkheden. De onder- en de bovenwereld raken steeds meer vervlochten, wat resulteert in een toename van economische, financiële en milieucriminaliteit. Het is noodzakelijk om als politie tot een slimmere, effectievere en efficiëntere aanpak te komen. Een dergelijke aanpak kan alleen succesvol zijn als deze wordt ontwikkeld en uitgevoerd in nauw overleg en in samenhang met de ketenpartners, waarbij tevens aandacht wordt besteed aan het afpakken van crimineel vermogen. In dit kader is door de regio Oost-Brabant (politieregio Brabant-Noord, politieregio Brabant Zuid-Oost en het arrondissementsparket 's-hertogenbosch) een BID ingediend (goedgekeurd in november 2011). Onder de paraplu van de Taskforce B5 wordt thans ook extra geïnvesteerd in het afpakken. Ambitie De eenheid levert een bijdrage aan het afnemen van crimineel vermogen door: Witwassen actief op te sporen en eventueel wederrechtelijk verkregen vermogen te ontnemen; Bij elk opsporingsonderzoek naar georganiseerde criminaliteit, financieel onderzoek verrichten teneinde verdachte geldstromen op te sporen; Het instellen van opsporingsonderzoeken die primair zijn gericht op verdachte geldstromen en witwas activiteiten; 16

17 De eenheid neemt deel aan het project Ketenprogramma Afpakken Oost-Brabant en de daarin genoemde resultaten en versterking van de expertise; Daarnaast investeert de eenheid in bovengenoemd Afpakteam in het kader van bestrijding georganiseerde hennepteelt. Strategie De eenheid volgt daarbij onderstaande strategie: Middels netwerkanalyse structureel verbinding laten ontstaan met de omgeving; Ontwikkelingen binnen met name Zuid - Nederland voor wat betreft financieel rechercheren (waaronder witwassen en het Ketenprogramma Afpakken Oost-Brabant) (boven)regionaal blijven volgen; Uitkomsten van bovenstaande mee nemen in de uitvoering en implementatie van werkzaamheden op dit vlak. Deelname Ketenprogramma Afpakken Oost-Brabant Cybercrime De afgelopen twee decennia heeft ICT een enorme vlucht genomen. Denk bijvoorbeeld aan mobiele telefonie en de toegang tot internet. Deze ontwikkeling ging gepaard met de toenemende mogelijkheden voor de misdaad: cybercrime. De misdaad kan enerzijds ICT inzetten als middel, maar anderzijds kan ICT ook het doel van de misdaad worden. Zo is een aantal traditionele vormen van criminaliteit gedigitaliseerd, waarbij criminelen ICT als hulpmiddel gebruiken. Delicten zoals kinderporno (zie ook de paragraaf die handelt over dit onderwerp) oplichting (bijvoorbeeld via marktplaats), smaad en mensenhandel (loverboys) worden steeds meer via het web gepleegd. Criminelen maken daarbij dankbaar gebruik van afgeschermde netwerken, handige computerprogrammeurs, websites zoals marktplaats.nl en facebook.com, technologische nieuwtjes en softwareprogramma's. Wanneer traditionele delicten met behulp van ICT worden gepleegd, dan spreekt men ook wel van cybercrime in ruime zin: ICT is van wezenlijk belang om het delict uit te voeren. Er is met de komst van ICT echter ook een nieuwe vorm van criminaliteit ontstaan. Bij deze criminaliteitsvorm is ICT niet alleen maar een middel, maar vormt ICT een doel op zich. Daarbij gaat het om bijvoorbeeld gegevensdiefstal (spyware, internetfraude zoals phishing, software piraterij) of het verstoren van ICT systemen (virus- of verstikkingsaanvallen). Zo is er in de loop der jaren een levendige handel ontstaan in onder andere virussen en botnets (het automatisch versturen van ongewenste s van computers). In dit geval spreekt men van cybercrime in enge zin: ICT is zowel instrument als doelwit. Ambitie De eenheid levert een bijdrage aan de bestrijding van cybercrime door: Investering in de aanpak Cybercrime als onderdeel van de aanpak ondermijnende georganiseerde criminaliteit op het gebied van fraude, witwassen en kinderporno; Versterking van de expertise op dit gebied; Het ontsluiten van social media en andere digitale vormen van communicatie die worden gebruikt als hulpmiddel of dekmantel bij het plegen van ondermijnende georganiseerde criminaliteit zoals mensenhandel, kinderporno en fraude; 17

18 Zicht krijgen op de aard en omvang van cybercrime in enge en ruime zin; Zicht op Zaken ontwikkelen op cybercrime aangiften (aantallen en soort); Het bevorderen van bewustwording van cybercrime d.m.v. e-learning; Cybercrime zaken te onderzoeken. Dit gebeurt in nauw overleg met de themaofficier van het OM. Strategie De eenheid volgt daarbij onderstaande strategie: De bestrijding en aanpak van cybercrime onderdeel maken van de dagelijkse werkzaamheden; De burger kan bij de politie terecht en wordt niet teleurgesteld ; Cybercrime wordt succesvol en zichtbaar aangepakt; Verbinding zoeken met andere organisaties die zich bezighouden met cybercrime; In samenwerking samen een effectief netwerk bouwen Kinderpornografie De toenemende mogelijkheden van ICT hebben de vervaardiging, verspreiding en bezit van kinderporno vereenvoudigd. Kinderporno is hierdoor laagdrempeliger geworden én lastiger te ontdekken of aan te pakken. Het downloaden van kinderpornografisch materiaal(internet) is niet de enige strafbare vorm; juist bij het vervaardigen (waarbij misbruik daadwerkelijk plaatsvindt) en verspreiden van kinderporno ligt de bron van het kwaad. Verder lijkt een negatieve spiraal op te treden, waarbij ernstig misbruik van kinderen gecombineerd gaat met een telkens groter wordend aanbod van kinderpornografisch materiaal. Mede daarom is in het kader van het offensief tegen ondermijnende en georganiseerde criminaliteit door de minister van V.&J. besloten tot een integrale aanpak van cybercrime en van kinderporno en kindersekstoerisme. Ambitie De eenheid levert een bijdrage aan de aanpak en bestrijding van kinderporno door: Uitvoering van het aanvalsplan Kinderporno conform het landelijke projectplan. Daartoe is een afzonderlijk team Kinderporno ingericht waarbinnen de digitale expertise wordt versterkt. Doelstelling is dat op iedere uiting van kinderporno een reactie van de overheid volgt; Het bezit van kinderpornografisch materiaal alsmede de productie daarvan worden aangepakt; De recherche neemt haar rol op in de coördinatie van inkomende kinderporno onderzoeken. Strategie De eenheid volgt daarbij onderstaande strategie: De aanpak van kinderporno wordt aan de nieuwe organisatiestructuur van de opsporing gekoppeld; Alle kinderpornozaken en -meldingen op dezelfde (landelijke richtlijnen) manier op pakken en af handelen; Nauwe samenwerking met het Openbaar Ministerie in de aanpak en bestrijding van kinderporno; Deelname in KinderPorno team (KIPO) Oost Brabant; Stijging van het aantal afgehandelde verdachten door politie en OM naar 18 verdachten in

19 Executie Realiseren van de executieafspraken conform het landelijk normeringskader zoals vastgesteld door het Parket Generaal. Het gaat onder andere om de volgende executieafspraken: minimaal 60% van de arrestatiebevelen voor vrijheidsstraffen positief wordt afgedaan; minimaal 70 % van de geldboetevonnissen positief wordt afgedaan; Terugbrengen van de werkvoorraad OPS volgens de vastgestelde normen; dit betekent dat de lijsten vanuit het Landelijk Programma Versterking Executie Strafrechtszaken wordt uitgevoerd binnen de beschikbare capaciteit op basis van Informatie Gestuurde Politie opdrachten. 19

20 Prioriteit Inleiding Verkeer moet en kan nog veiliger. Verkeersgevaarlijk gedrag en gebruik van alcohol in het verkeer zijn veelal oorzaak van (dodelijke) slachtoffers en grote (maatschappelijke) schade. Aan de doelstellingen uit "Duurzaam Veilig" op weg naar maximaal 500 doden en gewonden in het jaar 2020 zal de eenheid haar bijdrage leveren. De meeste gemeenten besteden in hun integraal veiligheidsplan aandacht aan de lokale verkeersveiligheidsproblematiek. Het team verkeershandhaving kan door middel van kwalitatieve controles ook een bijdrage leveren aan integrale aanpak van verkeersonveiligheid. De basisteams zullen ook hun aandeel hierin nemen. Als Verkeerspolitie" zal de eenheid onverminderd bezig blijven met verkeersgedrag en doorstroming, verkeersnormen en verkeersongevallen. Ook is er aandacht voor bijzondere wetgeving op het gebied van vervoer en voertuigcriminaliteit (Internationale Transport Controles (ITC)). Vanuit de brede taakstelling houdt de politie zich in het verkeer bezig met algemeen gedrag, normen en ongevallen voor zover die zich voordoen op knooppunten en in de stromen van verkeer op de weg. Mede daarom controleert de regionale eenheid Oost-Brabant op het handhaven van de zgn. "grashelm" feiten, te weten gordel, rood licht, alcohol in het verkeer, snelheid, het dragen van een helm, alsmede gericht op agressief verkeersgedrag en het niet-handsfree bellen. Ambitie De eenheid stelt zich ten doel om een wezenlijke bijdrage te leveren aan de verkeersveiligheid en- leefbaarheid, waardoor er uiteindelijk minder slachtoffers, minder schade en minder verkeersonveiligheidgevoel ontstaat ten opzichte van voorgaande jaren. De eenheid zet in op: Het leveren van een bijdrage aan minder slachtoffers in 2020, te weten landelijk maximaal 500 doden en slachtoffers. Goede analyseproducten m.b.t. regionale en lokale problematiek. Realiseren van convenantafspraken met het landelijk project verkeershandhaving (uren op relevante thema's). Meer gebruik van bestuurlijke maatregelen. Strategie Op basis van een goede informatiepositie, gegevensverzameling en -analyse wordt de politiecapaciteit gericht op blackspots en trajecten; Inzet van het verkeershandhavingsteam in samenspraak met het basisteam, onder meer voor snelheidscontroles binnen de bebouwde kom; Specifieke aandacht voor aansprekende thema's en "gevoelige" doelgroepen; Bundeling van krachten geschiedt op basis van gemaakte afspraken met partners (o.a. wegbeheerders en belangenorganisaties) vervat in een jaarlijkse campagnekalender. (o.a. we gaan weer naar school, rijden onder invloed, fietsverlichting); De inzet van politie richt zich vooral op handhaving, als sluitstuk van de integrale aanpak. Hierbij hoort ook handhavingcommunicatie. Daar waar mogelijk zit de eenheid als kundig gesprekspartner op het gebied van verkeersadvisering en -signalering inzake infrastructuur en verkeersmaatregelen juist aan de voorkant. 20

21 2. BASISDIENSTVERLENING De vier uitvoerende processen van de operatiën zijn intake, noodhulp, handhaving en opsporing. Deze processen zijnen blijven in de toekomst- niet van elkaar te scheiden; de uitvoering vindt in samenhang plaats. De processen zijn horizontaal verbonden, met het Informatie- en intelligenceproces als slagader en verbinden element. De processen zullen zoveel mogelijk worden gestandaardiseerd. Standaardisatie draagt bij aan het vergroten van de voorspelbaarheid van politiewerk voor burgers, partners en gezag. De eenheid wordt zó ingericht dat de afgesproken prestaties geleverd kunnen worden. Dit stelt eisen aan de effectiviteit van de bedrijfsvoering. De prestaties zijn echter divers: lokaal maatwerk, afspraken met de Minister van Veiligheid en Justitie, het Openbaar Ministerie en regionale afspraken. In de eenheid wordt de uitvoering van de basisdienstverlening gegarandeerd. De basisdienstverlening vloeit voort uit de kerntaken van de politie. Het bevat producten en diensten die passen bij de gebiedsgebonden aanpak Basisteams Vanuit het gebiedsgebonden politiewerk worden de veiligheidsproblemen probleemgericht en informatiegestuurd aangepakt. Een basisteam verricht handhavings- en toezichttaken en verzorgt de noodhulp en de intakefunctie. De volgende basisdienstverlening wordt verzorgd: De omvang en samenstelling van de basisteams staan garant voor de volgende handhavingactiviteiten: Algemene handhaving van wet en regelgeving, toezicht evenementen, horecatoezicht, jeugdproblematiek, dierenpolitietaak, (huiselijk ) geweld, O-GGZ problematiek, verkeerstoezicht, vreemdelingentaak (1e lijns), executietaken, uitvoering korpscheftaken; De wijkzorg wordt primair uitgevoerd door de wijkagent. In de gehele eenheid wordt gemiddeld per 5000 inwoners één wijkagent aangesteld. De wijkagenten verrichten 80% van hun tijd aan werkzaamheden t.b.v. hun wijk. In iedere gemeente is een wijkagent plus werkzaam, vergelijkbaar met de zgn. netwerkinspecteur, die fungeert als eerste aanspreekpunt voor de gemeente voor wat betreft de aan hun zorg toevertrouwde wijken; Uitgangspunt is dat de noodhulp wordt ingezet op alle prio 1 en 2 meldingen, waarbij op dit moment nog wordt uitgegaan van een aanrijtijd van 15 minuten in 80% van de prio 1 meldingen, oplopend naar 90% van de prio 1 meldingen per 1 juli 2014; Aanpak van veelvoorkomende criminaliteit, zaakscoördinatie op opsporing en uitvoering van de persoonsgerichte aanpak. Voor het probleemgericht aanpakken van de veelvoorkomende criminaliteit kan het basisteam een beroep doen op de ondersteuning vanuit de districtsrecherche; Burgers kunnen meldingen, aangiften, verzoeken om informatie of klachten via de multichannel-aanpak bij de politie neerleggen, dat wil zeggen telefonisch, via internet, op locatie aan het bureau op afspraak of via 3D-contact. De basisdienstverlening garandeert een basisniveau aan politiezorg dat door een basisteam wordt geleverd. Om uitdrukking te geven aan de burger staat centraal, heeft de politie 9 beloften opgesteld die zij hanteert bij de dienstverlening aan de burger. Deze zijn: 1. De burger kiest zelf het kanaal, de politie verleidt de burger een voorkeurskanaal te kiezen; 2. De burger ervaart de dienstverlening als persoonlijk, betrokken en professioneel; 21

22 3. De burger ervaart het contact als wederkerig: er wordt altijd een dienst geleverd (die kan variëren van een adequate doorverwijzing tot het opnemen van een aangifte); 4. De burger hoeft in beginsel maar één keer zijn verhaal te doen. Ofwel: de burger wordt zo min mogelijk met de interne politieprocessen belast; 5. Burgers mogen van de politie verwachten dat de politiemedewerkers hen juist en tijdig informeren en gemaakte afspraken of toezeggingen nakomen; 6. De politie heeft integere en deskundige medewerkers die op een respectvolle manier met een melding, aangifte of informatieverzoek omgaan; 7. De politie reageert snel en direct op de vraag of melding van de burger en handelt zoveel mogelijk direct af; 8. De politie gaat zorgvuldig om met de privacy van de burger; 9. De politie geeft altijd de naam van de contactverantwoordelijke en in voorkomende gevallen het zaaksnummer Slagkracht voor onze professionals Veiligheidsvraagstukken krijgen in de regel veel publieke en politieke aandacht. Het functioneren van de veiligheidsorganisaties wordt voortdurend onder een vergrootglas gelegd. Onder andere hierdoor worden er steeds nieuwe en hogere eisen gesteld aan de uitvoering van taken door professionals binnen het veiligheidsdomein. Met als gevolg dat menig administratieve, bureaucratische en juridische barrière is ontstaan. Anderzijds zorgen ze voor vertraging en leiden nogal eens af van de kern van het werk: het oplossen van maatschappelijke problemen waar bewoners en ondernemers hulp bij nodig hebben. Ambitie De veiligheidsprofessionals van de eenheid kennen de vraag van bewoners en ondernemers, weten wat de lokale context is en hoe die te beïnvloeden. Het doel voor de komende jaren is om meer slagkracht te organiseren voor de professionals door de administratieve lastendruk te beperken en de ruimte voor vakmanschap te vergroten. De eenheid wil zijn politiemensen zoveel als mogelijk zichtbaar op straat inzetten en de verwerking van de administratieve werkzaamheden zo efficiënt mogelijk organiseren; Ter ondersteuning van hun dagelijks werk beschikken onze professionals over de juiste ICT-middelen; De partners dringen binnen de eigen organisatie de administratieve lasten voor professionals zoveel mogelijk terug, onder andere door optimalisering van interne communicatie en kortere interne procedures en besluitvormingstrajecten. Voor de politie geldt voor 2014 een expliciete doelstelling van 25% vermindering administratieve lasten. Het project Zo Snel Mogelijk dient te leiden tot een substantiële administratieve lastenverlichting bij de politie. Door functionarissen van het Openbaar Ministerie direct bij de bron (dus op een politiebureau) te stationeren, wordt zaken snel afgehandeld; De heterdaadkracht wordt verbeterd door ervoor te zorgen dat operationele informatie, kennis en expertise real time kan worden ontsloten. 22