MCM's Programma Service

Transcriptie

1

2 pa MCM's Programma Service Alle programma's uit MSX Computer Magazine zijn ook op diskette verkrijgbaar. Maar op die disks staat vaak meer! Altijd een redactionele extra, maar vaak ook programma's die niet in het blad zel verschenen zijn. Diskette MD 52 is zeker de moeite waard. De inhoud: Het spel bij het artikel omtrent de ASCII C-compiler; Het in machinetaal geschreven spel Switch, dat als listing in dit nummer staat; Een reeks MemMan TSR's zoals op pagina 38 en verder beschreven, die nergens anders te vinden zijn en ICP17, ons invoer-controle programma. Bovendien, alleen op disk: de schermen uit de Art Gallery! Verzameldiskettes MCM heet een viertal verzameldiskettes samengesteld. The best o MCM, als het ware. Onze beste spellen, utilities, toepassingen en graische schermen uit de Art Gallery. Uit alle jaargangen hebben we de programma's en bestanden bij elkaar gesprokkeld. Ook deze diskettes verkopen we in de programmaservice, voor de nieuwe lage prijzen. En wie de hele set in één keer bestelt, die betaald slechts vijendertig gulden, in plaats van 40,-. De bestelnummers zijn: MCM-Tl voor de utilities; MCM-G I voor de spellen; MCM-W I voor de toepassingen en MCM-A I voor de Art Gallery. De totale set bestelt men onder bestelnummer MCM-SI. Overzicht Ook in de vorige nummers boden we u cassettes en diskettes met alle gepubliceerde programma's aan. Deze kunt u nog bestellen. Hieronder tret u een greep aan uit de beschikbare cassettes en diskettes. Opgelet: na MC42 zijn er geen cassettes meer gemaakt. Vana disk 43 - die bij blad 44 hoort - zijn er alleen nog maar diskettes beschikbaar. MCIMD 40 bevat: DiaShow, een programma om scherm acht plaatjes tot een raaie presentatie te verwerken; alle muziekjes uit het artikel Computergeluid en Muziek; Viper, muziek voor de FM Panasonic Amusement Cartridge; de trukendoos-listings; Datab, het voorbeeld-programma waarmee u gegevens kan invoeren en de listings uit de ML-cursus. Bovendien, alleen op diskette, schermen uit MCM's Art-Gallery' De cassette/diskette MC/MD 41 bestaat uit: FOUR en FRSCR, tezamen het MSX2 spel FOUR otewel Vier op een Rij. BASKEY, MATRIX, SFTGRP en TIMER, de listinkjes uit het toetsenbord-artikel; ONZE PROGRAMMA'S GEBRUIKSKLAAR OP DISKETTE CASFIL, uit de Lezers Helpen Lezers rubriek; VDPI, de listing uit het 'Video: knipperende karakters in scherm 0' artikel; FLSTOT, waarmee u uw diskettes onder controle kunt houden en de listings uit de ML-cursus. Bovendien, alleen op diskette, schermen uit MCM's Art-Gallery! Cassette/diskette MC/MD 42 omvat: MOVMAK en MAKDAT, een animatieprogramma met voorbeeld. PRINTAT, een simulatie van het PRINT AT commando. CIRGAM, het spel met de cirkels. KNIPPRAS, DRIED, KRUL, DIS KAN, GEMEEN en AGAME, otewel een alevering van K&K. Bovendien, alleen op diskette, schermen uit MCM's Art-Gallery, Disk MD 43 bevat: ANIMAT en ANIDAT, een animatieprogramma voor MSXI machines met voorbeeld. HV &D en SCROLL, vers uit de Lezers Helpen Lezers. FUNED: de handige unctietoetseneditor. En natuurlijk het jaarlijkse salarisprogramma SAL, deze keer voor En, ten slotte, de plaatjes uit de Art Gallery. MD 44 omvat: Versie 2.1 van de Memory Manager van het MSX Sotware Team, met TL, TK en TV. Daarnaast natuurlijk verschillende Kort&Krachtigjes, de voorbeelden van MDL-lib en het MSX Schermen verhaal en de cheaters uit de EHBO. Op MD 45 staat: Versie 2.2 van de Memory Manager van het MSX Sotware Team, met natuurlijk de grote listing uit MCM 46: de printerbuer die onder MemMan 2 draait! Verder EXPRIF, waarmee Basic bijna op C gaat lijken, de listings ui t de machinetaalcursus, de benchmarks uit het 8245 verhaal, alle listings uit de Kort en Krachtig en tenslotte de plaatjes uit de Art Gallery. Disk MD 46 bevat: Versie 2.30 (mettl.com versie 2.31) van de Memory Manager van het MSX Sotware Team die met ingang van MCM nummer 49 versie 2.2 op deze schij vervangt, de voorbeelden uit 'Pointers in Basic' en 'SOUND eects', de programma's uit de Lezers Helpen Lezers, het MSX2+ verhaal en het Barcode verhaal. En, alleen voor MSX2+ videochips, enkele raaie schermen gedigitaliseerd met de Sony HBI-VI digitizer. MD 47 bevat: Ons eigen invoer controle programma als TSR voor MemMan 2, de listings uit de EHBO, het MSX geheugenverhaal en de technische uitleg van het lichtpistool. Maar natuurlijk ook: Show'em, een GIF-viewer met een aantal voorbeeldplaatjes waaronder andere een aantal originele MCM cartoons in GIF ormaat. Salaris leder jaar publiceert MSX Computer Magazine een programma voor salarisberekeningen. Zo ook dit jaar, hoewel u vergees naar de listing zult zoeken in het blad zel. SALBER92 is dit maal alleen op diskette verschenen: MCM MD51. Qua mogelijkheden is het programma weer gelijk aan wat u van ons gewend bent: alle 'gewone' salarissen laten zich prima berekenen, het is een vervanging van de gevreesde tabellenboeken. Bestellen Bestellen kan men alleen middels de bestellijst uit de LezersService. Alleen een giro-overschrijving met daarop uw bestelling is niet adoende, gezien de hoeveelheid bestellingen die we moeten verwerken. Stuur dus altijd ook de bestellijst mee. Een MCM disk kost slechts 12,50, een cassette moet 7,50 opbrengen, maar vergeet u niet de vaste verzendkosten op te tellen op de bestelpagina? Voor abonnee's geldt een extra korting van vij procent. Disk MD 48 biedt u: RUSSlA, het uiterst verslavende spel voor MSX2 en hoger, een echte aanrader; de zeven Kort & Krachtig listings, onder meer de 'onmogelijke' iguur en 4096 in machinetaal, om alle MSX2+ kleuren snel op het scherm te toveren; DSKTST, het programma bij het disk-artikel in dat nummer; de voorbeelden bij de ML-cursus en de schermen uit MCM's Art Gallery. Deze disk bevat ook de nieuwste versie van MST's Public Domain project MemMan. Op MD 49 vindt u: RUBI, owel Rubik's klokken voor MSXl, een dijk van een spel; MSE: MCM's Sample Editor voor alle MSX-modellen, waarmee u muziek-sample's kan redigeren, natuurlijk met de nodige voorbeeld-samples; PIPLIN, een duvels lastig muisgestuurd spel voor MSX2; maar liest zeven Kort&Krachtig-lisitngs en de nodige MCBCvoorbeelden, zoals in het artikel in MCM 50 omschreven, zoals een supersnelle versie van Pucky. MD 50 bevat onder meer Japans materiaal: PMARC en PMEXT, tezamen een heel raaie Japanse PD archiveer-set waarvan de handleiding vertaald te vinden was in MCM 51; Balloon Punch, een eenvoudig Japans PD-spel; SCHUIF, een puzzelspel dat u uren bezig zal houden; De MIDI-voorbeelden uit onze nieuwe cursus; NOSYS, om de attributen van DOS 2.20 systeembestanden naar uw hand te zetten; het Turbo-Pascal programma "Bezier"; de voorbeelden uit de zevende alevering van onze ML cursus; een voorbeeld bij jansi en het cheat-programma uit de E.H.B.O. MD 51 mag er weer zijn: MouSor, het TSR-programma waarmee u de muis kunt gebruiken in alle programma's die normaal gesproken met de cursor bestuurd worden. MemMan is vereist en staat dan ook op de disk; de voorbeeld-programma's bij het VDP-Direct artikel en het beginnersverhaal; een hele oogst aan Kort & Krachtig listings: Tikdit, Stralen, Web, Web2, Molas, Molastig, Olympic, Draai en Draai2; de nodige Art-Gallery schermkunst bestanden en bovendien, alleen op disk: SALBER92, de salarisberekeningen voor 1992' Copyright Mogelijk ten overvloede wijzen we er nog maar eens op dat MCM-listings géén Public Domain zijn. Het is niet toegestaan om MCM-programma's in een BBS'en o PD-bibliotheek op te nemen. Wie dat wel doet maakt zich schuldig aan een inbreuk: op het copyright van zowel Aktu Publications als dat van de azonderlijke auteurs. - 2-

3 MSX COMPUTER MAGAZINE is een uitgave van Aktu Publications b. v. Amsterdam Uitgever Wammes Witkop Redactieadres Postbus CM Amsterdam Tel.: , ax: Ol 89 Hoodredacteur Wammes Witkop Redactie Max Barber, David Boelee, Paul te BokkeI, RonaId Egas, Hans Niepoth, Harry van Horen, Loek van Kooten, Markus The, Edgar Hildering, Lies Muller, Mathijs Perdec, Kees Reedijk, Hayo Rubingh, Ries Vriend, Robbert Wethmar, Ramon v.d. Winkel. Vragenteleoon redactie Het 'vragenuurtje' op donderdag bestaat niet meer. Heet u vragen omtrent de inhoud van het blad, dan kunt u op dinsdag en vrijdagmiddag tussen en uur bellen, tel Acquisitie Robert Lie Tel.: Niet bedoeld voor UO'tjes Lezersservice Voor het bestellen van cassettes en diskettes kunt u de bestellijst elders in dit blad invullen en opsturen naar: Aktu Publications b. v. LezersService Postbus CM Amsterdam Vormgeving Marièlle Mink Fotograie Jan Bartelsman Cartoons Eddie Aarts Fonts + Files - Haarlem Zetwerk & lithograie Perscombinatie Produkties - Amsterdam Druk Tijl Oset - Zwolle Distributie Beta Press/van Ditmar Gilze Tel.: Toegezonden materiaal Tenzij uitdrukkelijk anders overeengekomen heet MCM het recht om vrijelijk te beschikken over alle haar toegezonden materiaal. Abonnement Hl. 60,-lBr 1200 voor 8 nummers. Buiten de Benelux: 85,-. Het abonnement kan elk gewenst moment ingaan (zie de bon elders in dit blad) en wordt automatisch verlengd, tenzij 6 weken voor de vervaldatum schritelijk is opgezegd. Voor vragen omtrent abonnementen kunt u ons bereiken op maandag, woensdag en vrijdag van tot uur, Inhoud 53 Redactioneel ASCII C compiler Machinetaal met ZAS, deel 8 Eindelijk: binair tellen TSR's in overvloed De akkel wordt overgenomen: TSR's van derden Abonnementen-bon Music by the Numbers: cursus MIDI deel 3 De Controllers Beginnerspagina 's Datacommunicatie: houdt u aan het protocol Printers voor beginners Simpeler dan het lijkt Besprekingen Spellen: Nosh - Nederlands talent MiniWare M4000 MSX Modem Goedkoop maar incompleet EdiCad: Computer Aided Design op MSX Protracker: solide en snel muziekprogramma Rubrieken Programma-Service De Soldeerbout: Goedkope RS232 interace Haal de signalen uit uw modem! Lezersbrieven De Trukendoos MCM's LezersService Beurskalender Art Gallery MCM's Public Domain I/O'tjes, de kleine advertenties Kort Nieuws Oeps Listings Switch, een spel dat u niet loslaat Invoer Controle Programma Uiterste zorg wordt besteed aan het vervaardigen van dit blad, desondanks zijn outen niet uit te sluiten. De uitgever kan derhalve niet aansprakelijk zijn voor eventuele outen in artikelen, programma's o advertenties. Overname van artikelen o andere redactionele bijdragen is slechts toegestaan na vooragaande schritelijke toestemming van de uitgever. Tenzij uitdrukkelijk anders overeengekomen heet de redactie het recht om vrijelijk te beschikken over alle haar toegezonden materiaal. Copyright, 1992 by Aktu Publications BV, alle rechten voorbehouden

4 Libellendans RN Capelle a/d IJssel tel.: ax: K.V.K.: Gironummer: Winnaars MCM Programmeer wedstrijd De hoodprijswinnaar "TROUBLE IN TOWN" Een raai doolhospel van konami kwaliteit waarin men moet proberen een dorpje weer van stroom te voorzien, nadat de bliksem de hoogspanningskabels heet vernietigt. Jammer alleen dat daardoor de locale politierobots op hol geslagen zijn, want zonder stroom is de centrale computer uitgevallen... Wordt geleverd in raaie kunsto doos met kleuren cover. Prijs Het spel aop is een soort puzzel waar de jury heel wat plezier aan beleed heet. Het verhaal is dat men met een ruimteschip is gestrand op een vreemde planeet - voorzien van een raaie intro met dat ruimteschip. Nu moet men energie-kristallen verzamelen, voor men weer verder kan. AI met al een heerlijke puzzel, graisch erg mooi. Lastig ook, dat wel. Van de 128 velden hebben we misschien de eerste tien kunnen uitspelen, voordat we toch echt de volgende inzending moesten bekijken. Wordt geleverd in raaie kunsto doos met kleuren cover. Prijs SOLITAIRE is een bekend bordspel, dat nu ook beschikbaar is voor de MSX. Meerdere borden, demo-modes, het saven en laden van spelsituaties alsmede het kunnen uitprinten van de zetten betekenen dat deze computeruitvoering duidelijk wat toevoegt aan het bordspel. De vele extra's hebben de jury kunnen bekoren. Wordt geleverd in raaie kunsto doos met kleuren cover. Prijs CASTLE ESCAPE is een beetje geïnspireerd op Knightmare, maar wat uitvoering betret wel vrij simpel. De sprites zijn eenvoudig gehouden. Het doolho echter niet; het kasteel telt 64 schermgrote velden! Wordt geleverd in raaie kunsto doos met kleuren cover. Prijs SPELLEN VERZAMELDISKETTE 1 & 2 De twingtig beste spellen uit de overige inzendingen zijn verzameld op een tweetal verzameldiskettes. Wat de kwaliteit betret: de jury had er moeite mee de beste aan te wijzen, de oorzaak daarvan vindt u op deze disks.wordt geleverd in raaie kunsto doos met kleuren cover. Prijs per stuk MK HEEFT MEER DAN 5000 TITELS PUBLIC DOMAlN SOFTWARE VOOR MSX COMPUTERS In ons Public Domain bestand vindt u 200 diskettes vol met Public Domain sotware voor MSX computers en nog zo'n 200 diskettes zijn in voorbereiding. Op deze diskettes staan programma's van diverse pluimage, o.a. spelletjes, demo's, utilities, video-programma's, copieerprogramma's,library-programma's, disk-onderhoud enz. Een Catalogus met uitgebreide beschrijving van deze diskettes is te verkrijgen door overmaken van Hl. 5.- op Postgiro: t.n.v. MK Public Domain te Capelle a/d IJssel. onder vermelding van 'CATALOGUS'. De diskettes worden alleen op het standaardormaat, 3.5 inch, geleverd en zijn zo veel mogelijk enkelzijdig. Indien het niet mogelijk was de programma's op een enkelzijdige diskette te zetten hebben wij ze op een dubblzijdige diskette gezet, dit wordt aangegeven met: (Dubbelzijdig 720 Kb.) De prijs voor de diskettes bedraagt Hl per stuk, bij aname van 10 diskettes o meer wordt de prijs Hl per stuk (+ verzend kosten). Ook is het mogelijk om een abonnement te nemen op onze PD collectie, u betaalt dan per maand Hl en u ontvangt van ons 4 verschillende diskettes, dit is een winst per diskette van Hl KLANTEN INFO-KLANTEN INFO Heet u ook zo'n problemen met ons teleonisch bereiken??? DAT KLOPT! Wij zijn teleonisch te bereiken op kantoorwerkdagen op kantooruren, om de eenvoudige reden dat we een kantoor zijn! Dus... van maandag tjm vrijdag van 09:00 tot 18:00 uur. En omdat we vaak op pad zijn krijgt u dan nog eens dat klierige antwoordapparaat!!! Wanneer wij dan eindelijk eens tijd hebben om terug te bellen, het liest ook overdag, lukt het ons niet altijd iemand te spreken te krijgen. Om andere bellers ook een kans te geven, geven we het na drie keer proberen op. Door de gigantische vraag naar onze artikelen en diensten hebben we daarom vaste bel uren. Voor technische inormatie belt u donderdags van 17:00 tot 19:00 uur Voor teleonische bestellingen belt u dinsdags van 15:00 tot 17:00 uur * * Let op, indien u teleonisch bestelt moet u er rekening mee houden dat deze bestellingonder rembours naar u verzonden wordt, hier wordt dan Hl rembours kosten extra voor in rekening gebracht. Eenmaal per week versturen we alle bestellingen die we op voorraad hebben. Schrijt u een bedrag over via uw bank, reken dan op een levertijd van 4 weken. Per giro moet u rekenen op 3 weken. Betaalt u per cheque o onder rembours dan duurt dit 2 weken. Ahalen kan natuurlijk ook maar alleen op aspraak!!! Tot 1 april hebben wij geen verzend kosten gerekend, helaas kunnen wij dit niet meer handhaven. Daarom worden vana 1 april ook verzend kosten gerekend. Verzendkosten: bestellingen tot en met Hl bestellingen tot en met Hl bestellingen boven de Hl Teleonische bestellingen/rembourskosten extra Het spijt ons u niet beter te kunnen berichten. Hl. Hl. Hl. Hti Ietwat ongebruikelijk in huidig MSX land maar... bij ons krijgt u echt een jaar garantie en een uitstekende service!!!!! MK FAC MIDI interace Voorzien van Midi-in en MIDI-out. Voorbeeld programma's en inormatie voor de programmeur worden meegeleverd. Ook leverbaar met FACsoundtracker Pro Midi interace FAC soundtracker Pro Beiden in één koop (exclusie verzendkosten) Hl. 149,50 Hl. 75,- HtI.199,50 $ *e t t " t

5 twa De gang van zaken REDACTIONEEL Acht keer per jaar moet ik de nachtmerrie van de MCM-deadline doormaken. En altijd is het weer hartverscheurend. De laatste weken voordat we het blad deinitie sluiten besteed ik goeddeels aan het opjagen van de schrijvers. Want altijd is er weer dat moment dat de moed me in de schoenen zakt, als ik de kopij eens in ogenschouw neem. Zo'n zinkend gevoel, waarbij ik me avraag hoe we in hemelsnaam een goed nummer zullen kunnen samenstellen. Want er liggen o veel te veel technische artikelen, o allerlei vaste onderdelen ontbreken, zoals cursussen. En steevast is er eigenlijk een veel te veel niet a van de agesproken artikelen, terwijl de heren en dames redacteuren juist andere verhalen op eigen initiatie wél aanleveren. Op zich moet dat kunnen, want een keurslij is voor een schrijver niet prettig. Natuurlijk gee ik ze de ruimte, om eens zaken goed uit te spitten. En ik heb er alle begrip voor dat door allerlei redenen er eens iets wat later verschijnt. Maar uiteindelijk ben ik er voor verantwoordelijk dat er een goede in elkaar gesleuteld wordt, met voor een ieder wat wils. En dat is in MSX-Iand niet makkelijk, want de Japan-liehebbers hebben een héél andere smaak dan een beginner, die net een MSX'je op de kop getikt heet. En daarvan zijn er meer dan ik had durven hopen, gezien de reacties op de beginnersartikelen waar we in de vorige MCM mee begonnen. Behalve de Japanoielen en de echte beginners zijn er natuurlijk ook programmeurs, die aan hun technische trekken moeten komen, de muziekreaks, die meer MIDI willen en de spelanaten, die hun E.H.B.O. willen. De Trukendoos, de Kort&Krachtig adeling, de spelrecensies en de TED-verhalen moeten ook allemaal een plekje vinden - althans, niet te vaak overslaan! En dan zijn er nog de modem-ridders, de Soldeerbout en de Art Gallery. Om over de velen die graag een aankondiging van hun beurs, club o bijeenkomst willen zien maar te zwijgen - o hen, die zich vertwijeld avragen waarom hun programma maar niet gerecenseerd wordt. U begint mijn prpbleem te begrijpen? Ook dit keer was het weer eest. Twee weken terug was er nog gewoon te weinig kopij, nu blijven tientallen pagina's overstaand. Om over paniektoestanden op het laatste moment maar te zwijgen: een prachtige kaart van Shalom - waar de hele E.H.B.O. aan gewijd was - bleek op het allerlaatste moment toch nog niet helemaal te kloppen. Dat waren zeven pagina's, die op het nippertje (zondagavond) opnieuw gevuld moesten worden. Gevolgd door het herschrijven van de inhoudsopgave en bijvoorbeeld dit redactioneel- want daar had ik die kaart nu juist uitgebreid in genoemd! Wat en vak... Maar al met al denk ik dat het weer een raaie MCM geworden is, dit nummer 53. Een goede mix van artikelen en onderwerpen - hoewel, ik had graag nog ruimte gevonden voor wat kleine listings. Maar die worden momenteel ook niet zo vaak ingezonden; en dat is inderdaad een hint. Alleen, ik moet natuurlijk wel één lezer mijn excuses aanbieden: die meneer die een bozige brie schree naar aanleiding van de vorige MCM. Hij struikelde over het eit dat ik daar stelde, op de inhoudspagina, dat MCM 'weer mudjevol' was. Daar kon meneer zich niet in vinden, immers, dat Invoer Controle Programma had hij nu wel gezien. Dat was pure geld-uit-de-zak klopperij, om die bladzijden telkens weer te herhalen, als het me goed voor de geest staat. En dit keer staat het ICP er alweer in - in de verkorte één-pagina uitvoering, want er was echt veel kopij... Net zoals in alle komende MCM's, wil ik opmerken. Want het ICP is voor iedereen die voor het eerst met een MSX gaat stoeien en MCM-listings wil overnemen onontbeerlijk! Daarom heet het ICP in zijn diverse gedaantes in elk nummer van het blad gestaan. Althans, bijna. Eén keer is het ICP overgeslagen en dat leverde prompt vele vragen op. Maar goed, ik zal dit keer voor alle veiligheid maar stellen dat het blad bijna mudjevol is. En hopen dat er voor iedereen iets voor zijn o haar gading bij is. Wammes Witkop - 5-

6 S' Zh tu e" Datacommunicatie voor de beginner Datacommunicatie heet de laatste jaren een hoge vlucht genomen. Via modem en teleoonlijn kan men rondkijken in databanken, elektronisch winkelen en thuisbankieren. Het uitwisselen van gegevens via bulletinboards, de zogeheten , is uitgegroeid tot een belangrijk alternatie voor een brie o teleoontje. Via de elektronische post kunnen zels hele programma's worden binnengehaald. Er bestaan tegenwoordig honderden goede en volwaardige BBS-en die inormatie over allerlei onderwerpen bevatten. O programma's, natuurlijk. HOUDT U AAN HET PROTOCOL! Al dit moois is niet voorbehouden aan verwende PC-bezitters, ook MSX-ers kunnen een BBS bellen en met de buitenwereld communiceren. Wie voor het eerst op communicatie-avontuur gaat, krijgt het echter niet makkelijk. Het heet meestal heel wat voeten in de aarde voordat men goed en wel is 'ingelogd' en inormatie uit een databank o bulletinboard kan binnenhalen. Hardware Eerst iets over de apparatuur die het undament voor de communicatie vormt. Intern werkt de MSX met brokjes van acht bits, bytes genoemd. Over de datapaden in de MSX zel kan de inormatie netjes byte voor byte worden verzonden, maar naar buiten toe wordt het moeilijker. Er kunnen nog wel acht bit jes tegelijk via de parallelle poort naar de printer worden gestuurd, maar voor communicatie over grote astanden zijn zelden acht parallelle kanalen beschikbaar. In het gewone teleoonverkeer is er voor het versturen van inormatie slechts één lijn beschikbaar. De bit jes kunnen daarover niet als gehele byte worden verstuurd, maar zullen eerst in een lange reeks achter elkaar moeten worden geplaatst. Daar zorgt de seriële o de RS232-poort voor. Deze zorgt ervoor dat de data als een reeks enen en nullen wordt verzonden en bij het ontvangen weer in hanteerbare bytes wordt omgezet. RS232 is de naam van de norm waarin de elektrische en unctionele speciicaties van deze interace zijn vastgelegd. Het modem op zijn beurt zet de bitreeks om in toontjes - analoge signalen - die over de lijn worden verstuurd. Dit proces wordt moduleren genoemd. Bij het ontvangen van inormatie worden de toontjes weer teruggezet in digitale bitreeksen, wat demoduleren wordt genoemd. Het woord modem is een acroniem van MOdulatie/DEModulatie. MSX en RS232 Een modem wordt in principe dus aangesloten op een seriële RS232C poort, maar een MSX is van nature niet van zo'n poort voorzien. De enige uitzondering vormde de X'Press, die met een ingebouwde seriële poort werd geleverd. Bij de meeste MSX-en zal de seriële poort moeten worden aangebracht door middel een cartridge die in één van de vrije slots wordt gestoken. Zo'n MSX RS232-interace moet zijn uitgerust met een extra ROM waarin zich de communicatie-routines bevinden. Vanuit Basic zijn deze aan te roepen met een aantal speciale CALL-commando's. Deze hebben soms vrij ingewikkelde parameters, maar wie zich niet met programmeren bezighoudt hoet deze commando's niet te leren. Een goed communicatieprogramma schermt de gebruiker netjes van deze instructies a. Bovenop de cartridge bevindt zich een 25-polige connector waarop via een RS232-kabel een modem kan worden aangesloten. In de RS232-norm worden voor 20 aders de signalen beschreven die de interace en het modem elkaar kunnen geven. De twee belangrijkste signalen zijn natuurlijk die waarover de eigenlijke inormatie wordt verstuurd: TD en RD. TD staat voor Transmit Data, RD voor Receive Data. Alle andere lijnen zijn voor hulp- en besturingssignalen. Het paar DSR en DTR - Data Set Ready en Data Terminal Ready - geet aan dat de apparatuur aanstaat en er kan worden ontvangen. CD staat voor Carrier Detect en geet aan dat er een draaggol wordt ontvangen. Als dit signaal wegvalt bij een ull-duplex - hierover straks meer - zal de verbinding worden verbroken. Bij hal-duplex verbindingen betekent het wegvallen dat de tegenpartij is opgehouden met zenden en dat uzel weer aan de beurt bent. Het zou in dit kader te ver voeren al deze signalen uitvoerig te bespreken. Raadpleeg hiervoor de handboeken. In de meeste gevallen zijn lang niet alle aders nodig voor de communicatie tussen RS232 interace en modem. Veel van de signalen stammen uit een verleden waarin datacommunicatie een zeer moeizaam proces was. Tegenwoordig worden er vaak slechts drie o vij gebruikt. De 'handshake' tussen interace en modem wordt dan via de sotware agehandeld. Het signaalpaar CTS-RTS bijvoorbeeld heet dan XONIXOFF. Omslachtig Op de MSX wordt een seriële poort gewoonlijk alleen gebruikt om een modem op aan te sluiten. En dat is het toch - 6-

7 lp wat omslachtig, eerst de RS232-cartridge en daarachter het modem, in een los kastje. Vooral de kabel geet vaak hoodbrekens. Vandaar dat men bij MSX meestal een heel andere oplossing zal vinden: de interace en het modem in één cartridge samengebracht. Deze cartridges hebben meestal ook al een ingebakken communicatie-programma aan boord. De MT-Telcom van Micro Technology is hier een voorbeeld van. Het communicatie-programma wordt er ook wel los bij geleverd. Bij de Philips NMS 1255 cartridge moet de sotware van een diskette worden geladen. MSX naar MSX Wanneer we twee MSX-en via hun seriële poorten met elkaar verbinden - dus middels RS232-cartridges, niet met modems - wordt al een eenvoudige vorm van datacommunicatie mogelijk. Bij deze directe o 'point-to-point' verbinding moet een zogenaamde null-modem kabel worden gebruikt, waarin de aders voor tekst ontvangen en tekst verzenden zijn gekruist. Als we nu het commando: CALL COMTERM intikken, is de MSX een 'domme' terminal geworden, die niet veel meer doet dan toetsaanslagen verzenden. Alle ingetikte tekst wordt via de RS232-poort verzonden en verschijnt ook op het scherm van de andere MSX. Als we op de tweede MSX hetzelde commando ingeven ontstaat de zogenaamde 'chat-mode', waarbij de gebruikers via het beeldscherm met elkaar praten. Het is natuurlijk ook mogelijk bestanden over te sturen van de ene naar de andere MSX. Door een bestand met de naam 'COM:' te openen heet een programma rechtstreeks toegang tot de communicatiepoort. Met de commando's LOAD en SAVE kan het bestand daarna worden overgezonden. Voordat twee computers met elkaar kunnen communiceren via hun RS232- poorten, moeten die interaces eerst op dezelde manier zijn ingesteld. Zaken als de snelheid van de verbinding zijn in te stellen met het commando CALL COMI NI. Directe communicatie tussen twee gelijk gezinde MSX-en zal niet zo veel problemen geven. Gewoonlijk zal men echter met een andere computer op astand willen communiceren. Communicatie met andere systemen via het teleoonnet brengt vaak de nodige coniguratie-perikelen met zich mee. Voordat er zoiets als: Conneet 1200 Online op het scherm verschijnt moeten er nog heel wat hindernissen worden genomen. Als beide computers niet gelijk zijn agestemd, is er geen zinnige communicatie mogelijk. Dit astemmen wordt geregeld met protocollen. Een protocol is een verzameling aspraken tussen de twee partijen die willen communiceren. Voordat er een verbinding tot stand kan worden gebracht, zal de gebruiker worden gevraagd verschillende protocollen als het aantal databits, stopbits en baudrate in te stellen. We gaan eens kijken wat deze zo al inhouden. Kraakjes op de lijn Het teleoonnetwerk is ontworpen voor het overbrengen van de menselijke stem, niet voor het overdragen van digitale inormatie. Wanneer we inormatie versturen via de teleoonlijn, kunnen we er nooit helemaal zeker van zijn dat deze ook outloos zal worden ontvangen. Er moet dus een soort outbewaking plaats vinden, waarbij outen in de inormatieoverdracht worden gedetecteerd en zo mogelijk ook gecorrigeerd. Bij het overzenden van tekst kan het gebeuren dat er door ruis o door een storing op de teleoonlijn vreemde tekens op het scherm verschijnen o een stuk tekst helemaal wegvalt. Nu is tekst vaak wel te reconstrueren. Het is meestal overduidelijk waar de outjes zijn opgetreden. Als we er niets meer van kunnen bakken, kunnen we de verzender vragen een gewraakte zin via een gewone spraaklijn nog eens voor te lezen, o een bepaald ragment nog eens te verzenden. Maar met een programma ligt dat anders: één enkel out bit je kan het totaal ruïneren. Het programma draait niet meer o, erger nog, slechts schijnbaar goed. Proberen de out te achterhalen is een ware crime, zo Het instellen van de baudrate in het communicatieprogramma Het instellen van de pariteit in het communicatieprogramma PROGRAM iie~=rn! NMS

8 niet geheel onmogelijk. Er zijn dus methodes bedacht om te voorkomen dat er bij het verzenden van bestanden outen insluipen. Baudrate Eén van de eerste zaken waarover beide partijen het eens moeten worden, is de snelheid waarop gewerkt gaat worden. Deze wordt de baudrate genoemd, naar de Franse onderzoeker Baudot. De snelheid waarmee inormatie over de lijn kan worden verstuurd, hangt a van de kwaliteit van het modem en de verbinding. De snelheid waarmee de toontjes elkaar opvolgen wordt uitgedrukt in bits per seconde obaud. Bij 1200 bits per seconde worden er ongeveer 120 tekens verstuurd: een teken van zeven o acht bits, een starten een stopbit en eventueel een pariteitsbit. We komen hierop straks terug. De kwaliteit van de modems is zo vooruit gegaan dat snelheden van 1200 baud en 2400 baud vaak goed blijken te werken. Modems die slechts op 300 baud kunnen zenden en ontvangen komen we bijna nooit meer tegen. Een BBS beschikt vaak over autodetect-modems die zich aanpassen bij de modem-snelheid van de opbeuer. Een modem wordt meestal aangeduid met de maximale snelheid die het aankan. Veel modems zijn geschikt voor de snelheden 300 en 1200 baud, ook wel aangegeven met de CCITT-normen V21, V22. Met V22.bis wordt 2400 baud bedoeld. Het CCITT is het comité waarin de nationale PTT's standaarden aspreken, de akorting staat voor Comitée Consultative International Telegraphe et Teleone. Een speciale baudsnelheid wordt gehan~ teerd door Videotex-systemen. Hierbij kan worden ontvangen op 1200 baud en worden verstuurd op 75 baud en vaak ook omgekeerd. Dit systeem staat ook wel bekend als V23. Dit is trouwens de standaard die onder MSX-BBS'en het meest verbreid is. Modulatie Moduleren wil zeggen dat de digitale inormatie op een draaggol wordt gezet. Om inormatie mee te versturen moet deze draaggol systematisch worden gewijzigd. De draaggol kan op verschillende manier veranderen. Van de draaggol kan de requentie, de amplitude o de ase worden gewijzigd. Voor het teleoonnetwerk loopt het requentiespectrum van 300 tot 3400 Hz. Frequentie- en ase modulatie worden het meest toegepast. Bij requentie-modulatie worden voor '0' en 'I' twee requenties gekozen die binnen de bandbreedte van het teleoonnet moeten vallen. De requentie-modulatie zoals die bij de Videotex-mode wordt toegepast gebrui~ de requenties uit iguur I. Bij ase modulatie wordt de draaggol over een bepaalde hoek verschoven ten opzichte van de voorgaande situatie. Een verschuiving van 180 graden kan bijvoorbeeld '0' betekenen. Bij de zogeheten 4-asemodulatie kunnen zels groepjes van twee bits worden verstuurd. Een verschuiving van de asehoek met 90 graden betekent dan '0 I', een verschuiving met 180 graden ' 10' en een verandering met 270 graden' II '. Verwarring De term baud wordt vaak in plaats van bits per seconde gebruikt, maar beide drukken toch niet precies hetzelde uit. Met bits per seconde (BPS) drukken we de datasnelheid uit. De baudrate is de modulatiesnelheid, het aantal maal dat de draaggol verandert. Wanneer het modem voor elk aangeboden bit één element over de transmissielijn gebruikt zijn beide gelijk. We hebben echter gezien dat het mogelijk is meerdere bits in één element coderen en dus te versturen. De datasnelheid is dan hoger dan de modulatiesnelheid. O er meer bits in een element passen hangt a van de modulatietechniek. Bij ase-modulatie kan elk element twee bits bevatten. Zo kunnen bij een baudrate van 600 baud 1200 bits per seconde worden verstuurd. Met quadratuur-amplitude modulatie, waarbij met amplitude-veranderingen wordt gewerkt, kunnen er zels 2400 bps worden verzonden door 4 bits per elementje te verpakken. In principe moet een MSX deze snelheid kunnen bijhouden, maar om de MSX-cartridge betaalbaar te houden wordt deze snelheid nooit geboden. Wie echter met een los modem aan een RS232 cartridge werkt zal hier gebruik van kunnen maken. Maar ook zonder zo'n wat zeldzaam RS232-interace is deze snelheid haalbaar. Voor hobbyisten die niet over twee linkerhanden beschikken is het namelijk mogelijk de RS232-kabeltjes van de interace a te takken en daar een snel en duur modem op aan te sluiten. In het Jostel BBS kan men een beschrijving vinden van hoe men dit bij de Philips cartridge kan doen. Met het communicatie-programma MOD - ook uit Jostel - kan men dan op 2400 baud werken. Een hele verademing, als men gewend was aan de lage 300/300 snelheid. Amerikaanse modems werken volgens de BeU-normen en zijn niet met de CCITTnormen uitwisselbaar. BeU-modems werken met andere draaggol-requenties. Sommige modems beschikken echter over opties om Bell-tonen te genereren. Hal- en ull-duplex De transmissie-link kan op verschillende manier worden gebruikt. Bij hal-duplex verbindingen maakt men beurtelings gebruik van één lijn. We moeten hierbij denken aan verbindingen waarbij de partijen steeds 'over' zeggen alvorens de ander aan het woord te laten. Bij ull-duplex data verkeer hoeven de stations niet op elkaar te wachten als ze iets te versturen hebben. Beide partijen staan tegelijk op de lijn. De beschikbare requentieband wordt opgedeeld in twee kanalen, waarbij elke partij zijn eigen requentie(s) heet. Zo is het mogelijk tegelijk in twee richtingen te werken. Bij een 1200 baud uu-duplex verbinding met asemodulatie zendt het station dat de verbinding heet opgeroepen op 1200 Hz in het lage kanaal en ontvangt het op 2400 Hz in het hoge kanaal. Het andere station zendt dan natuurlijk op 2400 Hz en ontvangt juist op 1200 Hz baud 75 baud kanaal kanaal Hz. 458 Hz Hz. 398 Hz. Figuur J Hal-duplex brengt lange turn-around tijden met zich mee, omdat de kanalen steeds moeten worden omgeschakeld van zenden naar ontvangen en omgekeerd. Oudere modems kunnen vaak op lage snelheid in ull-duplex mode werken, maar moeten voor de hogere snelheden terugvallen naar hal-duplex. Deze modems zijn eigenlijk niet meer van deze tijd. Gelukkig zijn modems tegenwoordig heel betaalbaar. Wie er eens een oude MCM op - 8- m - t Ë"O' jp t' ' t ts

9 na slaat zal verbaasd staan van de bedragen die modems nog niet eens zo heel lang geleden moesten opbrengen. Zowel de echte MSX-modems als de algemene, op de RS232 aan te sluiten exemplaren zijn gevoelig in prijs gedaald. Moderne protocollen werken ull-duplex. Bij ull-duplex hoet niet te worden gewacht totdat een pakket binnen is, gecheckt en al o niet in orde gemeld, waarop de zender dan weer het volgende pakket kan versturen. Videotex Ook Videotex werkt ull-duplex. Er wordt in twee richtingen verzonden zonder omschakelen, maar de transmissiesnelheden zijn verschillend. De bandbreedte staat bij de gebruikelijke modulatie-methode niet 1200 BPS in beide richtingen toe. Daarom moeten beide kanalen op verschillende snelheid werken. Voor de twee snelheden heet het modem twee gescheiden circuits. Oorspronkelijk was Videotex een hal-duplex mode met een secundair kanaal voor een interrupt. De ontwikkelaars van Viditel, de voorloper van Videotex, hebben echter bedacht dat dat tweede kanaal best als permanente 'uplink' kon worden gebruikt. Aan de trage zijde zit meestal toch maar eens mens te tikken. Zels voor een snelle typist, met 200 aanslagen per minuut, is 75 baud voldoende. Dat maakt Videotex een goedkoop alternatie, om bijvoorbeeld databanken en BBS'en te raadplegen. Als men echter een bestand wil verzenden, dan zou met gewoon Videotex zulks op de trage snelheid van 75 baud geschieden. Vandaar dat een tweede truuk bij Videotex inhoudt dat de kanalen desgewenst omgewisseld kunnen worden, waardoor men alsnog op de hoge snelheid kan verzenden. Pariteit Pariteit is in de computerwereld een veel gebruikt principe om de integriteit van data te bewaken. Het gebeuren is in wezen eenvoudig: de computer telt alle enen die in een byte zitten en maakt de som daarvan even o oneven. Bij de meest gebruikte even pariteit wordt met het pariteitsbit het aantal enen even gemaakt. Als de som al even is wordt het pariteitsbit 0, is het resultaat van de optelling oneven dan wordt het pariteitsbit I. Andere opties die communicatieprogramma's kunnen bieden zijn de oneven pariteit, waarbij het aantal enen juist oneven wordt gemaakt, geen pariteit o negeren. De letters van het alabet en de cijers - in eite alle ASCII-tekens met een waarde beneden kunnen in binaire vorm door slechts zeven bits worden gerepresenteerd. Dit wil zeggen dat zo'n teken bestaat uit een reeks van zeven enen en nullen. De hoodletter A bijvoorbeeld wordt binair gerepresenteerd als , twee tot de macht zeven plus twee tot de macht nul. De uitkomst levert 65 op, hetgeen juist de ASCII-waarde van A is. Het achtste bit is bij gebruik van de ASCII-tekens tot en met 127 vrij en kan als pariteits-bit worden gebruikt bij het verzenden en ontvangen van bestanden. Bij even pariteit maakt, zoals gezegd, het verzendende station het aantal enen in het byte van een bepaald teken even. Een voorbeeld: character 'a' is binair We tellen drie enen. Het pariteitsbit wordt dus 1 om het aantal enen even te maken. Het ontvangende station kan nu op de binnenkomende datastroom een pariteits-controle uitvoeren. Bij toepassing van de even pariteit zal het ontvangende station dus controleren ohet aantal enen in elke byte wel even is. Onder het oneven - odd in het Engels - protocol wordt juist gekeken o het aantal enen oneven is. Wanneer de gegevens worden teruggelezen wordt opnieuw het pariteitsbit berekend en vergeleken met het vorige. Wordt er bij het ontcijeren van een teken een pariteitsout ontdekt - hetgeen inhoudt dat dit teken zeker verkeerd overgekomen is - dan kan het ontvangende station vragen dat teken nog eens te sturen. Niet waterdicht De pariteit is echter geen waterdichte methode. Als er in één byte bijvoorbeeld twee enen zijn weggevallen, klopt de pariteit wel, maar is het verstuurde teken toch verminkt binnengekomen. Er zijn dus methodes gezocht om de detectie van transmissieouten te verbeteren. Eén ervan is de horizontale pariteitscontrole, zoals we die zojuist omschreven hebben, te combineren met een zogeheten longitudinale controle. Hierbij worden de bits in blokken van acht - over acht opvolgende tekens - ook in verticale richting gecontroleerd. Het voordeel van deze methode is dat outen in een groot aantal gevallen automatisch kunnen worden hersteld, immers, de beide oute pariteitsbits geven keurig de 'coördinaten' van het verkeerde bit je aan in het blok. Een nadeel is de grote overhead aan controletekens die mee moet worden gestuurd. Deze combinatie-methode wordt overigens wel vaak toegepast bij het lezen en beschrijven van computer-tapes. En dan niet de MSX-cassettes, maar de grote spoelen zoals die op mainrames gebruikt worden. Het gebruik van het pariteitsbit heet nog andere nadelen. Een tekstverwerker gebruikt voor de opmaakcodes meestal alle acht bits in een byte. Ook letters met een accentteken hebben een 8-bits code. Als we een bestand uit een tekstverwerker omzetten naar puur ASCII wordt het bestand van de meeste besturingscodes ontdaan. De opmaak en de diacritische tekens gaan verloren. De ASCII-ile die als platte tekst wordt verstuurd, moet daarop aan de kant van de ontvanger weer in zijn oorspronkelijke vorm worden hersteld. Acht-bits overdracht Het zou natuurlijk veel beter zijn alle acht bits van elke byte ongeschonden te verzenden, vooral als twee machines dezelde tekstverwerker gebruiken. De opmaak en besturingscodes voor bijvoorbeeld de paginalengte, onderlijnen en vet kunnen dan gewoon in het bestand bewaard blijven. Acht bits zijn helemaal essentieel als er uitvoerbare bestanden - programma's dus, ze eindigen op.com o.exe - moeten worden verstuurd. De pariteits-methode kan dan helemaal niet worden gebruikt. We zullen zo zien hoe dat probleem is opgelost. Synchronisatie Wanneer twee computers elkaar berichten willen sturen, moet eerst worden geregeld dat het ontvangende modem de bits op het juiste moment en met dezelde snelheid binnenhaalt als waarmee het verzendende modem de bits verstuurt. Deze actie wordt synchroniseren genoemd. Er worden twee transmissiernodes onderscheiden: synchroon en asynchroon. Bij synchrone transmissie worden de interne klokken van beide modems voora éénmalig op elkaar agesteld, waarna de tekens aaneengesloten worden verstuurd. Bij asynchrone transmissie - de gebruikelijke vorm voor een gewone teleoonlijn - moet de ontvangende modem voor elk teken opnieuw worden gesynchroniseerd. Als we bijvoorbeeld via het toetsenbord gegevens invoeren zullen de tekens niet regelmatig worden verstuurd. Er zijn daarom tussen de tekens ook nog bit jes nodig om de communicerende systemen in de pas te houden. Elk teken wordt verpakt tussen twee synchronisatie-bits, een start- en een stopbit. - 9-

10 SP P~ DB7 DB6 DBS DB4 DB3 DB2 DB1 ST I< >~ t pakket. Twee bytes die zijn verwisseld sluipen dus niet meer door de controle heen. " < >C ST: Startbit DB1: Minst signiicante bit DB7: Meest signiicante bit P~: Pariteitsbit SP: Stopbit Deze instelling uordt vaak agekort: E/7/1 betekent even pariteit, zeven databits en ~~n stopbit; N/S/1 staat voor geen pariteit, acht databits en ~~n stopbit. Figuur 2 Om de ontvangende modem te laten weten dat er een teken komt, wordt er eerst een startbit - een logische nul- verstuurd. Dit activeert het modem die vervolgens het teken binnenhaalt. Na het laatste databit o het pariteitsbit wordt een stopbit - een logische één - verstuurd om het modem weer in de uitgangspositie te zetten. Op de huidige systemen is één stopbit voldoende. Slechts heel ouderwetse systemen werken nog wel eens met anderhal o twee stopbits. Het aantal startbits is altijd één en hoet nooit te worden opgegeven. Het hele zo samengestelde pakketje wordt een 'rame' o seriële byte genoemd. Door het modem worden dus pakjes van tien bits op de lijn gezet. Zie het voorbeeld van een rame voor het teken 'a' bij even pariteit: zie iguur2. Foutcorrectie-protocollen Bij het oversturen van hele bestanden is de pariteitscontrole ontoereikend. De geeigende methode om ellende te voorkomen bij het oversturen van bestanden is het gebruik van een outcorrectie-protocol. Het meest bekende is Xmodem. Xmodem was het eerste outcorrectie-protocol dat algemeen in gebruik genomen is. Het is het geesteskind van Ward Christiansen uit Chicago en het werd oorspronkelijk gewoon 'Modem' genoemd. In korte tijd groeide dit protocol uit tot een wereldstandaard. Xmodem Alle outcorrectie-protocollen werken volgens dit principe: data worden gebundeld in kleine pakketjes en uit de waarde van elk character in het pakketje wordt een controlegetal berekend dat met het pakketje wordt meegestuurd. Xmodem stelt pakketjes van 128 tekens samen en telt de waarde van de bytes op. Van de uitkomst wordt het laatste byte genomen en vervolgens als checksum aan het eind van elk pakketje toegevoegd. De ontvangende computer berekent aan zijn kant voor elk pakketje ook een checksurn. Krijgt deze dezelde uitkomst, dan zal de ontvanger een ACK-teken (Acknowledgem ent) sturen. Dit betekent zoveel als 'prima ontvangen, stuur de volgende maar'. Mochten de twee uitkomsten niet exact overeenkomen, dan is er onderweg iets misgegaan en wordt er een NAK-teken (Negative Acknowledgement) teruggezonden om het betreende pakketje opnieuw te laten verzenden. Behalve de checksum worden ook een startcode, een bloknummer en het I-complement - een rekenkundige truuk waarbij alle nullen in enen worden veranderd en omgekeerd - daarvan verstuurd. Bij elkaar opgeteld moeten bloknummer en I-complement altijd acht keer één - zijn. Als de som niet 255 is, is er een transmissieout opgetreden. Een extra beveiliging op het bloknummer derhalve. Eén blok bestaat dus uit het start-teken, twee bytes voor het bloknummer, 128 databytes en het block-check character. Xmodem heet echter zijn beperkingen. Bij gebruik van Xmodem is er een kans van één op de 256 dat de checksum klopt, maar toch niet alle tekens goed zijn. Later is daarom Xmodem-CRC ontwikkeld, dat een uit twee bytes bestaand controle-getal berekent, waardoor de kans op een vergissing nog maar één op is. Bovendien wordt bij deze zogenaamde Cyclic Redundancy Check niet alleen rekening gehouden met de waarde van elk teken, maar ook met zijn plaats in het Kermit de kikker Het oude Xmodem kan geen nieuw pakketje sturen voordat het weet dat de vorige goed is aangekomen en crasht als er een vrij klein aantal pakketjes na elkaar zijn agewezen. Dit probleem bracht Bill Catchings en Frank de Cruz ertoe Kermit te schrijven. Deze twee studenten stuurden geregeld bestanden over met Xmodem tussen hun CPIM micro - met een Z80 als kloppend hart - en een mainrame op de University van Colombia. Met weinig succes overigens, want het mainrame was overbelast. Omdat deze computer wanhopig probeerde zijn tijd over een groot aantal gebruikers te verdelen, duurde het steeds net iets te lang om de datapakketjes te verwerken en de checksurns te berekenen, waardoor Xmodem er de brui aan ga. Catchings en de Cruz ontwierpen dus een nieuw ull-duplex protocol om de communicatie tussen micro en mainrame a te handelen, zonder dat er eerst gemeld hoede te worden o de pakketjes wel goed gearriveerd waren. Het programma werd Kerrnit gedoopt, naar de praatgrage kikker uit de Muppet-show. Kermit kan bij een 7-bits datalow toch binaire bestanden versturen. Het achtste bit je wordt dan in een apart rame verstuurd. De pakketjes die Kermit hanteert zijn vrij klein, maximaal 94 bytes, waardoor Kerrnit niet snel is. Net als Christiansen eerder had gedaan, besloten Catchings en de Cruz hun geesteskind public domain te maken, ze publiceerden de volledige documentatie met de technische details en gaven de broncode van het programma vrij. Hoewel Kermit oorspronkelijk bedoeld was om bestanden uit te wisselen tussen 7-bits mainrames en PC's, is Kermit hierdoor in vele versies, ook micro-tot-micro, beschikbaar gekomen. Nieuwe protocollen In de loop der tijd zijn er heel wat nieuwe protocollen ontwikkeld. Namen van bestandsoverdrachts-protocollen die u kunt tegenkomen zijn Ymodem, Zmodem en dergelijke. Dit zijn in wezen allemaal verder uitgewerkte versies van Xmodem en Kermit. Ze zijn echter sneller, betrouwbaarder dan deze oerprotocollen en bieden vaak de mogelijkheid een agekeurd pakketje even achter te houden in plaats van direct opnieuw te versturen t ~ $ '11 5

11 tu Voor MSX is voornamelijk Ymodem van belang. Dat Ymodem is een snelle Xmodem variant. Toen de modems sneller en beter werden, bleken pakketjes van 128 bytes te onhandig. Een pakketje van 128 bytes heet nogal een grote overhead door de additionele controle-bytes die meegestuurd en berekend moeten worden. Een paar extra bytes hier en daar in een klein bestandje maakt niet zoveel verschil, maar bij grote bestanden begint het aan te tellen. Als u een lange-astands verbinding heet, worden de 'gesprekskosten' dus hoger dan nodig. Daarom werd Ymodem ontwikkeld. Y modem verpakt de data in pakketten van maximaal 1024 tekens. De partijen kunnen elkaar doorgeven hoe groot de pakketjes moeten zijn. Blijken er door een slechte lijnverbinding te veel outen op te treden, dan kan de pakketgrootte worden verkleind. Immers, al te vaak pakketten van 1024 bytes herhalen kost weer meer tijd dan bijvoorbeeld 256 bytes. Ymodem probeert zel uit te vogelen welke pakketgrootte het gunstigst is en houdt daarbij rekening met de kwaliteit van de teleoonverbinding. ASCII-transer ten slotte is geen outcorrectie-protocol. Deze mode gebruikt men slechts voor het versturen van tekst en alleen dan als er geen outcorrectie-protocollen voor handen zijn. Losse eindjes Het communicatieprogramma kan ons ook nog vragen een terminalinstelling te kiezen. Als we verbinding hebben met een BBS zijn we als het ware te gast bij een hostcomputer. Onze computer dient een bepaald type terminal na te doen. Welk type moet worden geëmuleerd hangt a van het host -systeem. Gebruikelijke typen terminals zijn TTY o BBS-ANSI. Het systeem weet dan bijvoorbeeld hoe het de toetsenbordcodes moet interpreteren en o het graische tekens kan versturen en kleur kan gebruiken. TTY is het simpelst en veiligst. BBS-ANSI is voor MS-DOS bestemd en is in staat middels controle-tekens kleur te gebruiken en stukken van het scherm selectie te herschrijven. Met de komst van de jansi-tsr onder Mem Man is dit ook op MSX een bruikbaar alternatie. Sommige computers geven aan het eind van een regel alleen een CR-teken - een Carriage Return. Dit houdt in dat de ontvangende computer de cursor naar het begin van de regel zal sturen en de volgende tekens adrukt. De laatst ontvangen regel wordt dan overschreven. De meeste communicatieprogramma's bieden daarom de mogelijkheid een LF-teken - een Line Feed - aan het CRteken toe te voegen. Hierdoor komt de volgende tekst op een nieuwe regel terecht. Omgekeerd kan er bij zenden ook een regel opvoer worden toegevoegd. Wordt er op het scherm steeds een regel overgeslagen dan voeren beide partijen een Line Feed op en moet u de extra regelopvoer uitzetten. Soms lukt het niet het modem zel te laten bellen, dan kan het zijn dat uw modem en de teleooncentrale elkaar niet begrijpen. Het gaat dan om een Pul se Tone/Dial Tone-conlict. Sommige centrales werken nog met de oude pulse-treintjes, de nieuwere werken met kiestonen. Welke instelling moet worden gekozen hangt dus a van de centrale waarop u bent aangesloten. Heet u een toestel met kiesschij en hoort u het relais in het modem niet ratelen, dan staat deze waarschijnlijk ingesteld op kiestonen. In het NMS 1250 programma kan er voor het nummer een 't'oeen 'p' worden gezet om tonen o pulsjes te gebruiken. PTT -goedkeuring Het is verstandig een PTT-goedgekeurd modem aan te schaen, maar de PTT-goedkeuring zegt niet alles over de kwaliteit van het modem. De PTT kijkt in de eerste plaats naar de veiligheidseisen. Het net moet natuurlijk worden ageschermd voor hoge spanningen. Met een modem dat per ongeluk 220 Volt op lijn zet zullen ze niet zo blij zijn. Omdat in de kabels onder de grond de aders over grote astand naast elkaar liggen, is het net gevoelig voor overspraak. Er zijn daarom ook grenzen aan het signaal-niveau gesteld. Verder worden er speciale requenties gebruikt voor de interne signalering, zoals de tonen van de druktoetsteleoon, maar er bestaan ook tooncodes die de centrales onderling gebruiken voor het 'routen' van het gesprek. Door met de soundchip van de MSX deze schakeltonen na te bootsen, konden een paar slimme MSX-ers enkele jaren geleden via een centrale in Denemarken gratis over de hele wereld bellen. Na de ontdekking ervan zijn er overigens maatregelen genomen die deze truukjes moeten voorkomen. Ten slotte Datacommunicatie is niet meer iets voor wereldvreemde computerreaks, iedereen kan een BBS bellen. Bij datacommunica- tie zijn echter wel goede aspraken nodig, anders loopt de zaak hopeloos spaak. Zo' n aspraak noemen we een protocol. Daarin worden onder meer het aantal databits en de overdrachtssnelheid vastgelegd. Een verkeerd gekozen baudrate leidt steevast tot een onzinnige tekenbrij op het scherm. Daarnaast bestaan er outcorrectie-protocollen. Deze zijn niet overbodig, want bij communicatie via het teleoonnet gaat er vaak iets mis. Deze protocollen bundelen de gegevens in pakketjes en voegen er een controlegetal aan toe. Datacommunicatie is in eite pakketpost. Mits men zich aan het protocol houdt kunnen de meest uiteenlopende typen computers met elkaar communiceren. De computers weten echt niet o ze door een MSX, een PC o een minicomputer worden gebeld. De toontjes die de modems elkaar zenden zijn dezelde. Het oorspronkelijke Xmodem berekende een simpele checksum die na elk blok werd verzonden. Latere protocollen werken met de veel betrouwbaarder cyclische redundantie-controles, de CRC-16's. Het downloaden van bestanden uit BBS-en is een populair tijdverdrij geworden. Er is veel leuke public domain programmatuur te vinden alsmede goede, overigens niet gratis, shareware. Het leuke van shareware is dat men een programma op de proe kan stellen voordat men besluit het te kopen. Sommige BBS-en verwachten dat je in ruil voor het downloaden van enkele programma's zel ook wat inlevert. Het opsturen van een bericht o programma wordt 'uploaden' genoemd. De meeste bestanden in een BBS zijn gecomprimeerd, daardoor nemen ze minder ruimte op de (harde) schijven van de host-computer en worden de kosten bij het binnenhalen gedrukt. Voordat u op programmajacht gaat moet u dus over een compressie/decompressie-programma beschikken. Vaak worden deze door het BBS zel aangeboden. Veel BBS-en geven de keus uit 7-bits data plus pariteit o 8-bits data zonder pariteit. Kies dan altijd 8-bits data, want bij 7-bits data kunnen meestal geen programma-bestanden worden binnengehaald. Sommige modems beschikken over een auto-answer mode. Deze modems zijn in staat zel op te nemen. Deze apparaten kunnen dus door anderen o door uzel van elders worden opgebeld. Met gebruik van de juiste sotware kunt u dan zels uw eigen BBS-je opzetten

12 ASCII C-Compiler C is een mooie taal. Maar niet echt de makkelijkste om onder de knie te krijgen. Temeer daar de kwaliteit van de MSX C-compilers vaak wat minder is, heet Conder MSX'ers niet de populariteit verworven die het verdient. Toch is er een prima C voor MSX: die van ASCII. Alleen, helemaal in het Japans gedocumenteerd. Een paar keer eerder in haar historie heet C compilers besproken. In nummer 27 GST-C, de Hisot C Compiler in MCM 39 en al heel lang geleden BDS-C in MCM 11. In deze besprekingen kwam al naar voren dat op de redactie een proessionele C compiler van ASCII, het voormalige Microsot Japan en ontwikkelaar van het MSX systeem, rondzwier - maar door de Japanse documentatie niemand het nog aangedurd had er eens goed naar te kijken. Maar de nieuwsgierigheid werd één MCM-medewerker - met een linke dosis C ervaring op verschillende systemen - toch te machtig, de brave borst besloot de sprong in het diepe te wagen. MSX-C 1.1 en 1.2 ASCII levert twee verschillende versies van MSX-C. Versie 1.1 is voor gebruik onder MSX-DOS I en versie 1.2 voor MSX-DOS 2. De compilers zijn in beginsel identiek, maar MSX-C 1.2 kan gebruik maken van subdirectories en levert extra routine-bibliotheken - libraries - om de extra unctionaliteit van MSX-DOS 2 aan te spreken. Naast MSX-C zel is het voor de C-programmeur noodzakelijk om 'MSX DOS Tools' o 'MSX-DOS2 Tools' voor MSX-DOS 2 - zie MCM 49 - te bezitten. Om MSX-C praktisch te kunnen inzetten heet men het proessionele assembler pakket Macro-80 met de bijbehorende tools Link-80 en Library-80 nodig. De gebruiker kan anders helemaal geen werkende programma's met MSX-C maken. Ook andere tools, zoals BSAVE. COM, zijn eitelijk onmisbaar. Het eigenaardige is dat deze programma's niet met MSX-C worden meegeleverd. Al met al heet men de nodige gereedschappen nodig, ASCII C is een proessionele ontwikkelomgeving - waar men proessioneel voor zal moeten betalen. - CG.COM: van TCO-ile naar MAC-ile. - M80. COM: van MAC-ile naar REL-ile. - L80.COM: van REL-ile(s) naar COM- o HEX-ile. CECOM vertaalt het C programma naar een tijdelijk bestand - TCO staat voor Temporary Code Object - en controleert het programma op outen. CG.COM - de code generator - neemt de TCO-ile en vertaalt deze naar assembler voor Macro- 80. M80.COM assembleert deze naar een objectcode bestand, een REL-ile. Deze kan, eventueel in combinatie met anderen, door de linker L80.COM worden samengesmeed tot een COM- o HEX-ile. Onder MSX-DOS kan de COM-ile meteen worden gebruikt, maar een HEX-ile kan door BSAVE.COM geconverteerd worden naar een bestand dat men met BLOAD onder Basic kan laden. Ook kan de programmeur op deze manier programma's maken die in ROM kunnen staan. Hulpmiddelen zijn FPC.COM om parameters te controleren bij het aanroepen van uncties uit andere modules, MX.COM om C-uncties in een library op te nemen en LIB80.COM om libraries samen te stellen. Flexibel Deze procedure lijkt omslachtig en maakt het compileerproces traag. De voordelen echter zijn de grote lexibiliteit en het kunnen werken met echte libraries. Bijvoorbeeld het nadeel van libraries onder Turbo Pascal is dat alle procedures en uncties elke keer weer worden vertaald en allemaal in de uiteindelijke COM-ile worden opgenomen. Voor de libraries die LIB80.COM onderhoudt en L80.COM gebruikt gelden die nadelen niet. Alleen de routines die men werkelijk aanroept, worden in het programma opgenomen. Daarnaast hoet de programmeur bij een wijziging niet het gehele programma opnieuw te compileren. JAPANSE C-COMPILER VOOR DE LIEFHEBBERS Traditioneel In tegenstelling tot Turbo Pascal, dat met een geïntegreerde ontwikkelomgeving werkt, o Hisot, dat met een losse editor en een compiler in één slag de source-ile naar een COM-ile vertaalt, doet MSX-C zijn werk op de traditionele manier. Om een C-programma om te vormen tot een uitvoerbaar machinetaal programma heet MSX-C minimaal vier stappen nodig: - CFCOM: van C-ile naar TCO-ile. Met MSX -C kan men een programma in modules verdelen. Elke module bestaat uit een losse C-ile met daarin de nodige uncties en variabelen. Al deze modules kan men apart vertalen en met L80.COM aan elkaar knopen. Als de C-programmeur een wijziging aanbrengt in één van de modules, hoet hij o zij na de vertaling van die module, slechts alle modules weer te linken. Een kwestie van een eenvoudige batch-ile. Daardoor zal het compileerproces niet zoveel tijd meer in beslag nemen r e '1 t 7 ' n H ; rt '.

13 Toch blijt het compileren in zoveel stappen een trage bedoening. Een harddisk is dan een hele uitkomst. Een andere oplossing is om gebruik te maken van een RAM-disk. Met een MSX-computer die voldoende geheugen bezit - minimaal 256 KB werkgeheugen - valt prima met MSX-C te werken. De C van MSX-C MSX-C is een echte C compiler. Voor de C-experts: volledige implementatie van alle controle-structuren, zoals switch/case, while & do-while, or en i/else, structures en unions, typede, macro's met parameters, de komma-operator, normale C-typecasting, uncties met variabele parameters en last but not least: een prima preprocessor: #include - genest! - #ide, #else etcetera. Prima. Zie ook het kader 'MSX-C en standaard C'. Tekortkomingen heet MSX-C natuurlijk ook. Het meest opvallende is het ontbreken van gebroken getallen en de long. De compiler is wel op de toekomst voorbereid zodat men de keywords double, loat en long niet voor andere doeleinden kan gebruiken, o men moet slim met de preprocessor omgaan. Een echte blunder van ASCII is dat de programmeur geen assembler in de C-tekst op kan nemen. Natuurlijk kan men de uiteindelijk gegenereerde assemblerile met de hand aanpassen en instructies toevoegen. Het vervelende is dat men dan bij een latere wijziging van de C-source de handmatige wijzigingen opnieuw moet aanbrengen. Vergeet men dit, dan zal het programma niet correct werken. Te verdedigen valt wel om de code - als het programma klaar is - handmatig te optimaliseren. Deze techniek wordt vaak door PC-programmeurs bij het optimaliseren van tijdkritische delen toegepast. Wellicht ten overvloede: de MSX-C programmeur kan natuurlijk wel assembler-routines aanroepen. Standaard libraries ASCII levert bij MSX-C een standaard Iibrary mee voor beeldscherm-, toetsenbord- en disk-ilo. Ook extra uncties voor het aanroepen van de BDOS en BIOS, het alloceren van geheugen, een quick-sort routine en stringmanipulaties zijn niet vergeten. Alle uncties zijn gelijk o lijken sterk op die in de standaard C Iibrary. Aan MSX-C 1.2 is ook een uitgebreide MSX-DOS2 routine-bibliotheek toegevoegd. De meegeleverde Iibraries staan in vertaalde vorm en als source, zowel in C als assembler, op de diskette. De MSX-C programmeur kan deze bestuderen en naar eigen smaak aanpassen en verbeteren. Batch-iles voor automatische compilatie en samenstelling van de Iibraries zijn ook aanwezig. ASCII levert in Japan ook nog extra C Iibraries met uncties voor geluid en graphics. Snelheid Mag de snelheid van het compileren niet het sterkte punt van MSX-C zijn - de grote lexibiliteit eist zijn tol- de snelheid van de uiteindelijke machinetaal is dat daarentegen wel. Een vergelijking met enkele andere bekende compilers is gemaakt door 1000 getallen in een worst-case situatie te sorteren door middel van het bubblesort algorithme. Turbo Pascal 3.0a levert een programma a dat daar 171 seconden over doet. KUN-Basic klaart de klus in 124 seconden. Een C-versie van hetzelde algoritme doet er - na compilatie door MSX-C - 93 seconden over. Het bubblesort algoritme is natuurlijk steeds gelijk en het vullen van een worst-case array gebeurt bij alle drie op dezelde wijze. Wel zijn de eigenschappen van de taal daarbij zoveel mogelijk benut. Ook een vergelijking met MCBC viel duidelijk in het voordeel van MSX-C uit. Het snelheidsverschil - ahankelijk van de toepassing - ligt tussen de 1.5 en 3. Code De goede snelheidsresultaten die MSX-C biedt, maakten ons nieuwsgierig naar de code die de compiler genereert. Omdat MSX-C naar assembler vertaalt, valt de uitvoer van de compiler zonder problemen te bekijken. Opvallend is dat de compiler zo eiciënt mogelijk met registers en geheugen omgaat. Hij zoekt zel uit welke variabe- MSX-C en standaard C Een steeds terugkerende opmerking bij de recensies van C compilers in was dat het gebruikte C dialect sterk aweek van de C standaard. Geen gebroken getallen - double en loat - geen structures en typede, een awijkende typecastmethode - het omzetten van een type variabele in een andere - een beperkte preprocessor en ga zo maar door. MSX-C ondersteunt geen gebroken getallen, maar lijkt voor de rest verrassend veel op een echte C compiler. Maar wat is eigenlijk echt C? Sinds een paar jaar bestaat een oiciële C standaard: ANSI-C. Aan deze standaard voldoet MSX -C echter niet. ANSI -C is heel nauwkeurig gedeinieerd en biedt veel meer dan de oorspronkelijke taal C. In de zeventiger jaren ontwikkelden B.W. Kemighan en D.M. Ritchie de taal C om er een operating system - UNIX - mee te schrijven. De ontwikkeling van Cis in stappen gegaan en de taal werd steeds aangepast. De laatste versie - bekend als K&R-C - werd tot aan de komst van ANSI-C als standaard beschouwd. Vervelend is dat bij veel systemen nog steeds K&R-C compilers gebruikt worden en ANSI-C programma's niet accepteren. Met enige handigheid zijn C programma's gelukkig zodanig te bouwen dat ze zowel aan de ANSI-C als aan de K&R-C standaard voldoen. MSX-C voldoet bijna aan de K&R-C standaard. Enkele kenmerken zijn duidelijk uit het pre-k&r tijdperk. Bijvoorbeeld - voor de kenners - ondersteunt MSX-C wel structures maar niet het automatisch kopiëren van structures, zodqt onder andere uncties geen structures kunnen teruggeven. Aan de andere kant gaat MSX-C verder dan K&R-C bij het opsporen van outen in een C programma. Een K&R-C compiler vindt bijna alles goed - syntax errors uitgezonderd natuurlijk - en laat de nauwkeurige controles over aan een apart programma, lint genaamd, over. ANSI-C is daarentegen heel kritisch. MSX-C zit daar een beetje tussenin en heet een extra programmaatje - pc.com - voor de controle op het juist doorgeven van parameters aan uncties. Samengevat : MSX-C geet de MSX-programmeur echt het gevoel met een C compiler bezig te zijn en niet - zoals bij GST-C en Hisot C min o meer het geval is - met een taal die van C is ageleid. Sinds een paar jaar bestaat ook een object georiënteerde C standaard - onder de naam C++ - die ook nog steeds in ontwikkeling is. Let er op dat Hisot C soms ook onder de naam Hisot C++ wordt aangeboden. Met C++ heet het helaas niets te maken

14 len het beste in een register bewaard kunnen worden. De programmeur kan aan de compiler meegeven op welke wijze MSX-C zijn werk moet doen. Met behulp van het #pragma-preprocessor commando kan onder andere bepaald worden o MSX-C wel o niet code moet genereren waarbij men recursie kan werken. Aan te bevelen valt om, als het niet absoluut noodzakelijk is, niet recursie te werken, dan levert MSX-C de meest geoptimaliseerde code. Zo verloopt bijvoorbeeld de parameter-overdracht bij het aanroepen van een unctie dan via de registers van de Z80 en niet via de stack. Het voordeel is dat men, naast de ruimte en tijdsbesparing, dan ook BIOS-routines als C uncties kan aanroepen zonder daar iets extra's voor te hoeven doen. Zie ook de voorbeeldlisting. Cross Sotware Development voor MSX Voor de meeste MSX.. ers zal het vanzelsprekend zijn dat MSX-programma's ook op MSX-computers gemaakt worden. Ook als men met MSX-C werkt is dat zo. Maar een hele andere benadering is werken via de 'Cross Sotware Development' -methode. Hierbij wordt de sotware op een ander computer-systeem ontwikkeld dan waar hij uiteindelijk op zal moeten gaan draaien. Vooral voor PC's onder MS-DOS bestaan vele assemblers voor de Z80. Deze zijn vaak compatible met Macro-80 o Gen-80. Wat het nog aantrekkelijker kan maken is dat men naast commerciële versies ook public-domain Z80-crossassemblers kan vinden. Soms krijgt men de source - meestal C - erbij. Ook bestaan er cross-compilers voor de Z80, bijvoorbeeld Aztec-C onder MS-DOS. Deze assemblers en compilers zijn voornamelijk ontwikkeld omdat de Z80 niet alleen in normale computers wordt toegepast maar ook in allerlei speciale apparatuur zoals koieautomaten. En programmeren op een koieautomaat is toch wat lastig... Overigens passen vele Japanse sotware-ontwikkelaars al heel lang cross-development toe bij het maken van MSX-programmatuur. Als u bijvoorbeeld het spel Dixdae van Tecnosot bezit, moet u op de diskette de ile D'.DOC eens bekijken. De vertaling van loop-constructies als or en while wordt werkelijk knap gedaan. MSX-C ziet bijvoorbeeld o een loop de laatste opdracht in een unctie is. Zo ja, dan wordt het verlaten van de loop niet met een jump gedaan - wat normaliter het geval is - maar met een return. Dat scheelt toch een paar bytes en klokpulsen... Ballast Bij het linken met MSX-C 1.1 wordt extra code aan het programma toegevoegd om redirectioning en piping mogelijk te maken, iets wat normaal onder MSX DOS 1 niet kan. MSX-ers die MSX-DOS Tools kennen - geschreven in MSX-C - weten dat dit handig kan zijn. Maar in vele gevallen is die mogelijkheid overtollige ballast. Dankzij de grote vrijheid die MSX-C aan de programmeur biedt is daar makkelijk iets aan te doen. Neem als voorbeeld het graische demoprogrammaatje Q.COM op de MSX-C diskette. Q.COM bij MSX -C 1.1 is 6656 bytes groot en bij MSX-C bytes, terwijl beiden exact hetzelde doen. Die ruime 3 kb extra is voor de kunstmatige redirectioning. Maar bij graisch werken heet men die mogelijkheid natuurlijk niet nodig. Een experimentje met het linken en compileren van Q onder MSX-C 1.1 bracht de uiteindelijke lengte van Q.COM terug naar 1 kb, zonder ook maar iets aan de oorspronkelijk code te doen. Verder experimenteren om een BLOAD-versie van Q te maken leverde Q.BIN op, met een lengte van 763 bytes. Aan het programma werd alweer niets veranderd en ook werden geen handmatige optimalisaties aan de uiteindelijke code verricht. De kwaliteit en de ui tgebreide mogelijkheden blijkt hier duidelijk uit. Voorbeeld De C-listing bij dit artikel geet een goed beeld wat men allemaal met MSX -C kan doen. De onderstaande commando's maken uit de ile GAME.C een eenvoudig machinetaal-spelletje van maar 352 bytes groot. Zonder ook één instructie in machinetaal te programmeren maakt men een simpele versie van een squash spelletje, dat in de play-queue past. Het programma werkt met sprites - die soepel op de timer-interrupt bewegen - en is zowel met joystick als toetsenbord te besturen. Op MCM diskette 51 staat naast de ile GAME.C ook de door MSX-C gegenereerde assembierile GAME.MAC, het uiteindelijke machinetaal programmaatje GAME.BIN en de batch ile - MAKE GAME.BAT - waarmee men GAME.C kan compileren: c game cg -k game m80 =game/z 180 /p:975,game,game/x/n/e:main@ bsave game.hex game.bin Conclusie MSX-C is een proessioneel pakket, maar helaas niet eenvoudig is het gebruik. Beginners in C kunnen hun eerste stappen beter met Hisot C o Small C - public domain! - zetten en die zijn nog een stuk goedkoper ook. Basic-programmeurs die met gestructureerde talen willen gaan werken kunnen beter met Pascal beginnen. MSX-C is vooral bedoeld voor MSX-programmeurs die ruime ervaring met C hebben - bijvoorbeeld op de PC - en ook goed thuis zijn in Z80-machinecode. MSX-C is heel goed bruikbaar voor het maken hele kleine programmaatjes - zie het voorbeeld - maar vooral door de mogelijkheid van separaat compileren en het maken van Iibraries zijn grote MSX -sotware projecten te realiseren. Proessioneel gereedschap! Onder de nadelen van MSX-C moet ook de voor niet-japanners onbruikbare documentatie genoemd worden. Er valt met enige handigheid nog wel Engelse documentatie over Macro-80 te vinden, voor MSX-C 1.1 en MSX-C 1.2 is de programmeur op ervaring, intuïtie en doorzettingsvermogen aangewezen. Van de voorbeelden op de diskette valt gelukkig een hoop te leren. Het grootste struikelblok is echter de prijs en de verkrijgbaarheid. Omdat MSX-C zonder de MSX-DOS tools niets waard is, moet toch met een investering van minimaal 500,- rekening gehouden worden. Mocht men dit het waard vinden wordt blijt nog het zoeken naar een manier om het uit Japan hier te krijgen over. Een rondje langs de importerende clubs lijkt de enige mogelijkheid. Producent: ASCII Prijzen: MSX-C 1.1 o 1.2: Yen (ongeveer 280,-) MSX-DOS Tools o MSX-DOS2 Tools: Yen (ongeveer 210,-) Leverancier: In MCM 49 in de recensie over MSX-SBUG2 en MSX-DOS2 Tools vertelden we al: Probeer het eens bij uw avoriete club. Wie deze pakketten in aantallen gaat importeren mag ons schrijven, we vermelden het graag in één van de komende nummers van MCM ti.m1 ")':, e tr

15 1*======================================================================== <SIMPEL PONG> (c)1992 Simpele versie van <Pong> voor MSX-C 1.1 o 1.2. Hij roept de MSX-BIOS aan zonder gebruik te maken van handmatige machinetaal-programmering. Bij het linken moet het startadres zich boven 0x4000 (&h4000) bevinden. Gebruik: - Beweeg het batje met joystick o cursortoetsen. - Verlaat het spel met <ESC> - SIMPEL PONG Werkt op alle MSX-computers. De meegeleverde bload-versie heet als beginadres &H975 - het programma past ruim in de play-queues - dus werkt hij zels op 8 RB-machines! Al moet hij voor 32 RB o minder wel eerst op een cassette gezet worden, want voor een diskdrive moet een MSX-computer minimaal 64 Rb bezitten. =:==============================.====~==============~===================*/ #pragma nonrec typede char vold; #deine chgmod #deine ldirvm (*(void (t) () )0x005) (t (void (t) () )0x005c) #deine chgclr {* (vold (*) () ) 0x0062) #deine calpat (*(void * (*) (» 0x0084) #deine calatr (*(void t (*) () )0x0087) #deine chput (*(void (*) () )0x00a2) #deine posit (*{void (*) () )0x00c6) #deine gtstck (*(char (*) () )0x00d5) #deine snsmat (*(char ( *') () ) 0x0141) #deine FORCLR (*(char *)0x3e9) #deine BARCLR (*(char *)0x3ea) #deine BDRCLR (*(char *)0x3eb) #deine INTCNT (*{unsigned *)0xca2) typede struct { char char char char } Sprite; YPos; XPos; PtrNr; Color; statie char RacketPtrn[8] { 0x00,0x00,0x00,0x00,0x00,0x00,0x,0x static Sprite Racket { 180, 150, 0, 1 }; statie char BallPtrn [8] { 0x3c,0x7e,0x,0x,0x,0x,0x7e,0x3c static Sprite BalI { 2, 3, 1, 8 }; statie char DXTable[9] = { 0, lij, 3, 3, 3, 0,-3,-3,-3 } ; statie void *'BallAtr,*RacketAtr; statie statie statie char Balldx = 3; char Balldy = 2; char Score = 0; } ; } ; void char Init{),MvBall(),MvRacket(),DspScore(); Touched(),abs(); void { main() unsigned int oldval; chgmod({char)l); FORCLR = 1; BARCLR = 7; BDRCLR = 2; chgclr(); - 15-

16 DspScore(); while(snsmat«char)7) I: (char) 0xb) { char g = gtstck«char)0) I gtstck«char)l); } void { } void { } void { } void { } char { } i (INTCNT! =oldval) { oldval = INTCNT; MvRacket(DXTable[g]); MvBall() ; } } chgxnod ( (char) 0) ; Init () ldirvm{racketptrn,calpat«char)0),8); ldirvm(ballptrn,calpat«char)1),8); BallAtr = ( RacketAtr = calatr«char)0) )+sizeo(sprite); Ball.YPos = 2; DspScore( ) posit (0x0102); chput«char)0x30+ Score++); 1* verbeteren!! */ Init(); MvRacket(dx) char dx; Racket.XPos+=dx; ldirvm(&racket,racketatr,sizeo(sprite»; MvBall () char char *x = &Ball.XPos; *y = &Ball.YPos; i(*y==(char)184) { DspScore ( ) ; return; } i(*x==0 I I *x==(char)249) i(*y==0 I I Touched(}) *x += Balldx; *y += Balldy; ldirvm(&ball,ballatr,sizeo(sprite»; Touched( ) Balldx = -Balldx; Balldy = -Balldy; return (Racket.YPos==Ball.YPos && abs(racket.xpos-ball.xpos)<9); char { } abs(q) char q; i (q&0x80) el se return q; return q; - 16-, t t ('

17 2 -u De soldeerbout Goedkope RS232 Van huis uit zijn is de MSX computer voorzien van diverse aansluitingen, zoals de joystick 110 poorten, de Centronies printerpoort en de cartridge uitbreid ingspoorten. In dit lijstje ontbreekt echter jammer genoeg de belangrijke RS232 poort voor seriële communicatie. Wie zo'n interace nodig heet, zal hem als optie moeten aanschaen; behalve bij enkele MSX1 computers zoals de Spectravideo Xpress, die van huis uit een RS232 hebben ingebouwd. CATEGORIE: ROKEND TIN Helaas is de verkrijgbaarheid van MSX RS232 cartridges zeer slecht. Als men al ergens een leverancier weet te vinden, zal men er al snel enkele honderden guldens voor moeten betalen. Met de in dit artikel beschreven uitbreiding - die slechts ongeveer een tientje kost! - kan men van een MSX modem cartridge een RS232 poort maken. En het modem blijt natuurlijk ook gewoon bruikbaar als modem! Samen met het speciale Miniware M4000 MSX modem aanbod - zie elders in dit nummer - is een RS232 heel betaalbaar, als men even zel wat soldeert. Toepassing Een RS232 interace kan gebruikt worden om randapparatuur van allerlei inslag aan de computer te koppelen. Vaak zullen dit externe modems zijn, maar ook sommige printers o scanners laten zich via een RS232 poort aansluiten, bovendien is een RS232 ideaal om computers onderling te koppelen. Met een RS232 interace kunnen vrijwel alle modems worden aangestuurd, vooral de zogenaamde Hayes-compatible modems zijn populair. Dit komt omdat deze modems zeer uitgebreide instelmogelijkheden hebben, die eenvoudig ingesteld kunnen worden door 'AT' commando's in te tikken. Zels als er een eenvoudig communicatieprogramma gebruikt wordt zijn alle opties toch bereikbaar. En die moderne modems hebben heel wat in hun mars, alleen al qua bereikbare snelheid: een 2400 baud Full Duplex modem kost slechts een paar honderd gulden als men even zoekt! De RS232 Om een RS232 interace te maken zijn in principe slechts drie draadjes nodig. Dit zijn aarde, transmit data (TD) en receive data (RD). De communicatie via een RS232 poort is serieel, wat betekent dat de gegevens als één lange reeks van losse bits - de digitale weergave van een '0' o een '1' - worden verstuurd o ontvangen. Volgens de RS232 speciicaties, moet een logische '0' op een datalijn worden weergegeven door een spanning tussen 3 en 25 Volt, en een logische 'I' door een spanning tussen -3 en -25 Volt. De signalen die in een MSX modem beschikbaar zijn, voldoen jammer genoeg niet aan deze speciicatie. Er wordt 0 Volt gebruikt voor het weergeven van een logische' 1 " en 5 Volt voor een logische '0'. Gelukkig is het transormeren van deze spanningen eenvoudig. Het inkomende RD signaal, dat meestal varieert tussen -12 Volt en +12 volt, moet worden teruggebracht tot waarden tussen 0 en 5 Volt. Hiervoor wordt een chip van het type '1489' gebruikt. Ook het TD signaal moet worden omgevormd, hiervoor wordt een 1488 IC gebruikt. Deze chip levert bij een ingangsspanning van 0 Volt een uitgangsspanning van -12 Volt, en bij een ingangsspanning van 5 Volt een uitgangsspanning van 12 Volt. Inbouwprintje Het is vrij eenvoudig om uit het Te1com, Philips NMS 1250 o en het Miniware M4oo0 modem de signalen a te tappen, die nodig zijn om een minimaal uitgeruste maar prima bruikbare RS232 interace samen te stellen. In het MSX modem moeten twee extra IC's - de 1488 en de worden ingebouwd. Het beste kunt u deze componenten vastsolderen op een klein experimenteerprintje. Figuur 1 toont het aansluit schema van deze twee chips. De benodigde spanningen kunnen uit het MSX modem worden betrokken. In het geval dat het printje wordt ingebouwd in een Miniware o Philips modem kan de 12 Volt spanning op pin 14 van de Figuur I RD in & ID uit zijn op RS232 niveau. RD uit & ID in Zijn op TIL niveau. +12V +5V - 17-

18 die nodig is om het TD signaal te transormeren - niet uit het modem worden betrokken. Deze pin zal dan moeten worden aangesloten op de 5 Volt. Dit is echter geen probleem, de RS232 standaard vereist immers dat er een spanning wordt gebruikt die ergens tussen de 3 en 25 volt ligt. Indien een 25-polige RS232 owel D-connector wordt gebruikt, dienen de volgende aansluitingen te worden aangelegd. Pin 2 van de RS232 connector wordt verbonden met pin 3 - TD-uit - van de Pin 3 van de RS232 wordt verbonden met pin 1 van 1489, dit is het signaal RD-in. Ten slotte wordt pin 7 van de connector verbonden met de aarde, die betrokken wordt vana een geschikt punt in het MSX modem; zie de iguren bij dit artikel. Philips en Miniware Het uitbreiden van de Miniware M4000 en NMS 1250 werkt als volgt. Maak het modem open en leg de print neer, met de componentenzijde naar boven en de connector naar u toe. Links van het midden zit een groot IC, met als type-aanduiding "Z8530", zie ook iguur RD 15 TD Î 1-12V Figuur 2 ~,r < Connector +12V ergens ui t de compuhr halen. De TD en RD signalen zijn beschikbaar op respectievelijk pin 15 en pin 13 van deze chip. Het TD-signaal van de Z8530 moet worden verbonden met 'TD in' van de De RD vana de Z8530 wordt gekoppeld aan de 'RD uit' van de Rechts naast de Z8530 zit een 74LS273 IC. Op pin 20 van deze chip is +5 Volt beschikbaar en op pin 10 de GROUND owel aarde. Verder staat uiterst links op de cartridge connector - op pin 50 - een spanning van -12 Volt. AI deze spanningen kunnen worden verbonden met de aangegeven punten op het inbouw print je. De MT -Telcom modems Nadat het Te1com-1 o Te1com-II modem is geopend, legt u de print met de componentenzijde naar boven neer en met de cartridge connector naar u toe. Zie iguur 3. Iets links van het midden bevindt zich een groot IC van type "8251". Zowel lil Figuur 3 +5V -3 RD lj ~- GND V Connector boven als onder deze chip loopt een printspoor dat iets breder is dan de overige. Op het bovenste printspoor staat een spanning van 5 Volt. Deze spanning is nodig voor het inbouwkaartje, evenals de GROUND die van het onderste printspoor agetakt kan worden. De -12 Volt staat op pin 50 - uiterst links - van de cartridgeconnector. Op de pin rechts daarnaast - pin 48 - is de benodigde +12 Volt te vinden. De belangrijkste signalen, TD en RD, zijn beschikbaar op respectievelijk pin 19 en 3 van het 8251 IC. Het TD-signaal van de 8251 moet worden verbonden met 'TD in' van de De RD vana de 8251 wordt gesoldeerd aan de 'RD uit' van de Indien u een Te1com-I modem heet, kunt u het inbouwprintje ook aansluiten aan de SUB-D connector van het modem. Zie voor het aansluitschema iguur 4. RxD RS232 in Figuur 4 Speciicaties De hier omschreven RS232 poort beschikt alleen over de meest noodzakelijke signaallijnen. Een wat uitgebreidere RS232 poort beschikt ook CTSIRTS lijnen, DTR/DSR en CD. De akorting CTS staat voor Clear To Send, RTS betekent Ready To Send. Deze signalen worden gebruikt voor het zogenaamde 'hand shaking' tussen het modem en de computer. Ook Data Terminal Ready en Data Set Ready zijn voor dit doel bestemd, hieruit kan worden ageleid o de computer en het modem al dan niet zijn ingeschakeld. Omdat deze signalen in onze beperkte RS232 interace niet zijn aangesloten, is het voor de computer niet mogelijk om te bepalen o het modem gereed staat, o andersom. In de praktijk levert dit geen problemen op, mits de gebruikte baudrates bij beide partijen gelijk zijn. Maar dat geldt natuurlijk voor I alle communicatie via een asynchrone seriële poort. Ten slotte ontbreekt ook het Carrier Detect signaal, waarmee de computer kan bepalen o er al dan niet een geldige verbinding met een ander modem tot stand is gebracht. Dit signaal is niet nodig, omdat Hayes compatible modems door middel van schermboodschappen te kennen geven o er al dan niet een verbinding tot stand is gebracht. Al met al zijn we best tevreden met de schakeling, met weinig geld en moeite kan toch een goed werkende seriële poort aan de MSX computer worden toegevoegd, zij het dat deze niet voldoet aan de MSX standaard speciicaties. Immers, het ROM-BIOS en het Modem-Basic ontbreken. Maar gelukkig is hiervoor een alternatie beschikbaar, in de vorm van het communicatieprogramma MOD. Programmatuur Er bestaat namelijk een versie van MOD, die speciaal geschreven is voor de hier beschreven RS232 interaces. Dit programma is gemaakt door Huib Walta - die overigens ook de in dit artikel RS232 uitbreiding heet ontworpen en beschikbaar gesteld; waarvoor onze dank. Evenals de gewone MOD versies, is de RS232 versie van MOD beschikbaar bij M.S. BBS Jos-Tel. Op het Miniware/Philips modem kunnen bestanden worden overgepiept op snelheden tot en met baud. Wanneer echter een bulletin board wordt gebeld met een high-speed modem treden problemen op - de schermsnelheid van de standaard MSX computer is niet hoog genoeg. Op een gewone MSX computer, zonder 7 MHz versnellerprint, kan tot en met 2400 baud goed gewerkt worden. Op een Turbo-R computer is ook 9600 baud geen enkel probleem. MOD voor het RS232 interace kan besteld worden door 40 gulden over te maken op giro , ten name van M.S. BBS Jos-Tel, Warns. Deze prijs is inclusie diskette en verzendkosten. Vermeld op de overschrijving o het gaat om de "Te1com RS232" versie o "NMS 1 250/Miniware RS232" versie. Van die 40 gulden die MOD kost worden er door Jos-Tel weer 35 overgemaakt op giro 6989 van de stichting Vrienden Multiple Sclerose Research, Den Haag. Meer inormatie: M.S. BBS Jos-Tel Kampenspaed GL Warns Tel. BBS: Ot t C" *,

19 Lezersbrieven Onze postbus ligt elke dag opnieuw vol met brieven. Het is helaas ondoenlijk om iedereen persoonlijk te antwoorden, maar als het even kan laten we wel iets horen. Bijvoorbeeld via deze pagina, waar we brieven plaatsen die voor zoveel mogelijk mensen interessant zijn. Overigens zijn alle brieven welkom. Ze worden wel degelijk gelezen en hebben zo hun invloed op de samenstelling van dit blad. Vermeld echter altijd uw volledige naam, adres en teleoonnummer in de brie. Wanneer u zeker wilt zijn van een antwoord, kunt u het beste de vragenlijn bellen. Dinsdag- en vrijdagmiddag, tussen twee en vier uur, zijn er bijna altijd redacteuren bereikbaar op ons gewone teleoonnummer: Buiten die dagen en tijden bellen heet geen zin, dan zijn we met ons gewone werk bezig. Mappers Op kweek? Het volgende verhaal spreekt voor zich. We zullen het verder dan ook niet van commentaar voorzien, behalve door te bevestigen dat er op de redactie inderdaad verschillende biologen rondhuppelen, die overigens van deskundige mening zijn dat het waarschijnlijk niets wordt, met dit experiment. Geachte MCM-redactie, Omdat wij denken dat de prijzen van geheugenuitbreidingen voor veel hobbyisten toch wat hoog zijn vragen wij uw aandacht voor het volgende: het zel okken van geheugenchips. Hiertoe zijn wij op kîeine schaal begonnen met een low-cost experiment. De resultaten zijn echter nog niet van dien aard dat hierover al iets gepubliceerd kan worden. Graag zouden wij hieraan verder werken, maar dan hebben wij enige hulp nodig van uw kant. Ons is bekend dat zich in uw redactionele spelonken een bioloog placht op te houden. Als hij genegen is om ons, pro-deo, van advies te dienen stellen wij dit zeer op prijs. Het eerste probleem dat opgelost moet worden is dat de nakomelingen geen geheugenchips blijken te zijn, maar slechts eenvoudige timers en lip-lops. Misschien moeten wij wachten tot deze volwassen zijn, maar we hebben onze twijels. Bij voorbaat dank voor uw aandacht. Fam. Straver, Hoogezand PRINT in ML Waar in Basic voor bijna alles wat je wilt een kant en klaar commando is, moet er in machinetaal meestal een complete routine voor geschreven worden. We ontvingen de volgende brie van een machinetaalprogrammeur in nood: Mijne heren, Ik probeer mij het programmeren in machinetaal wat aan te leren en gebruik daarvoor Devpac 80. Het probleem zit hem in het aanroepen van bepaalde uncties (CHGET en CHPUT) Toen dat na een hoop geprobeer niet wilde lukken dacht ik gebruik te maken van de OUT instructie. En ook dit kreeg ik niet goed voor elkaar. Mijn vragen zijn dus oumij kunt vertellen hoe ik routines als CHPUT uit Devpac 80 aanroep en waar het schermgeheugen zit van de NMS 8250 in verband met het gebruik van die OUT-instructie. Bij voorbaat dank, WT Keijzer, Den Helder Tja, kijk, dat is nogal wat. Om te beginnen zullen we uw tweede vraag maar even vergeten. Het direct naar het VideoRAM sturen van tekens is vrij ingewikkeld, zeker als je het netjes volgens de standaard wilt doen. Bovendien lost dat uw probleem wel op voor CHPUT, maar CHGET kunt u dan nog steeds niet gebruiken! De oorzaak van uw problemen is waarschijnlijk dat Devpac 80 standaard.com iles aanmaakt, die dus vanuit een MSXDOS omgeving gestart kunnen worden. In die situatie is in het volledige Z80-adresbereik RAM ingeschakeld, en kunt u gebruik maken van de zogenaamde DOS uncties, door middel van een CALL naar adres &hooos. De uncties CHPUT en CHGET zijn echter geen DOS maar BIOS routines. Ze zijn te vinden in het 16 kb grote BIOS ROM dat in iedere MSX te vinden is in slot 0 o 0-0 en onder MSX Basic standaard actie is. Er zijn dan ook twee oplossingen mogelijk: ten eerste kunt u in plaats van.com iles BLOAD iles maken en ten tweede kunt u een zogenaamde 'interslot call' gebruiken om uit een MSXDOS omgeving toch het BIOS te kunnen benaderen. Om BLOAD iles te maken hoet u in eite niet eens zoveel te doen, het is alleen wel LEZERS AAN HET WOORD nummer 52 - maart

20 een kwestie van even weten. Elk BLOAD-ile bevat namelijk een zogenaamde 'header' met daarin een herkenningsbyte, een startadres, een eindadres en een executieadres. Deze header kunt u natuurlijk zonder problemen door Devpac laten aanmaken: deb #FE dew start dew einde dew start org #9100 start: einde: herkenning beginadres eindadres runadres laad-adres programma begin programma einde Door tussen de labels 'start' en 'einde' uw programma te plaatsen, eindigend met een RET instructie om terug te keren naar Basic, kunt u in Devpac BLOAD iles maken en de BIOS routines direct aanroepen. Let er wel op dat er achter 'einde' geen instructie meer mag staan, ook niet op dezelde regel. Overigens geet Devpac na het assembleren nog wel de extensie.com aan het bestand, u zult het zel even naar.bin moeten hernoemen, om verwarring te voorkomen. Het laad-adres staat wordt in dit voorbeeld door de 'org' instructie aan de assembler op &h9100 ingesteld. Dat is een adres waarop het programma, ook als het wat groter is, meestal vlekkeloos zal draaien. De andere oplossing is zoals gezegd de zogenaamde interslot call. Otewel: het aanroepen van een routine in een ander slot. De interslot call routine bevindt zich zowel in het BI OS als onder DOS op adres &hoo I C en vertoont het volgende gedrag: CALSLT (&h001c) actie: Roept een routine aan in ander slot in: IX = aan te roepen adres IY = 256 * slot ID (hangt a van aangeroepen routine) uit: (hangt a van aangeroepen routine) wijzigt: (hangt a van aangeroepen routine) Wat het gebruik ervan betret is er eigenlijk maar één goede methode, die in alle documentatie aangeraden wordt: ld iy, (&hfcco) ld ix, CHPUT gewenste adres call CALSLT ; interslot call Het adres &hfcco waaruit registerpaar iy geladen wordt, is in eite de systeemvariabele EXPTBL op adres &hfcc I. Daar is altijd het slot ID van het BIOS te vinden. Door iy te laden van 1 byte lager, komt dat slot ID automatisch in de hoge helt van iy. Dit is alweer een goed voorbeeld van de onduidelijkheid van machinetaal zo nu en dan... Op deze manier kunt u elke BIOS routine op elk moment eilloos aanroepen. Zels uit een Basic omgeving (als het BIOS ingeschakeld is) werkt deze methode goed. Alleen doet de computer dan een hoop overbodig werk, want zo'n interslot call is een ikse operatie. Veel inormatie op weinig vierkante centimeters, maar hopelijk toch voldoende duidelijk. Veel succes met uw experimenten in de wondere wereld der machinetaal! 008 Van Jos de Boer, de sysop van MS-BBS, onvingen wij het volgende axje dat we - bij gebrek aan een 'Lezersaxen' rubriekmaar gewoon hier plaatsen: L.S. Jullie redactienummer is in gesprek. Ik zit met het volgende probleem. Men zoekt via 008 een Jos de Boer in Warns. Als men geen adres geet wordt er iemand anders lastig gevallen. Er is namelijk maar één J. de Boer in Warns bekend bij 008, en dat is zels geen amilie! Wij (Annemieke en ik) hebben een geheim nummer. Kan MCM hier een klein regeltje aan wijden? 008 zegt alleen maar: 'Neemt u maar geen geheim nummer'. Alvast bedankt. Jos de Boer, Warns Bij deze dan. En de ino waar het eigenlijk om gaat vergeten we natuurlijk ook niet: MS-BBS, tel.: (24 uur) Jos zel is overdag te bereiken op tel.: SD en DD outje Dat er oplettende lezers zijn, daar hebben we nooit aan getwijeld. Onderstaande brie is daar weer eens een bewijs van: Geachte redactie, In nummer 49 kwam ik op pagina 38 in het artikel over het MSX disk-systeem een onjuiste deinitie van het begrip Double Density tegen. Double Density heet namelijk niets te maken met het aantal tracks per inch. Density, Single o Double, is een kwestie van het coderen van het bit-patroon op de schij. Bij SD (Single Density) is voor ieder databit een tijdsduur van 8 microseconden beschikbaar, ook wel bitcel genoemd. Iedere bitcel start met een klokpuls. Een databit in het midden van de bitcel betekent een logische I, geen databit een logische O. Bij DD is voor ieder databit een tijdsduur van 4 microseconden beschikbaar, vandaar ook de benaming Double Density. De manier van coderen is anders, want bij dit systeem heet niet iedere bitcel een klokbit. Er wordt alleen een klokbit gebruikt tussen twee bits die beide '0' zijn. Het lijkt mij verstandig om de standaarden van IBM er nog eens op na te slaan. Voor zover mij bekend zijn dit IBM 3740 en IBM 34. Ik ben geen specialist op dit gebied, maar als er ter wille van de eenvoud in een dergelijk artikel een simpele uitleg wordt gegeven, dan wel graag de juiste. Met vriendelijke groeten, W Meulman, Veldhoven Oeps dus. We hebben de IBM standaards maar in de kast laten staan, de mening van Big Blue laten we maar even voor wat die is. Maar SD en DD hebben inderdaad niets te maken met het aantal tracks per inch. Daar heet een redacteur omwille van de eenvoud duidelijk een slippertje gemaakt, dat bij deze (lood)rechtgezet SENKOPLIJN = Kort en Krachtig Geachte redactie, Ik heb twee vragen: J) Is het mogelijk zonder een Turbo R machine samples op te nemen via bijvoorbeeld de data recorder ingang? 2) Heet er in uw blad ooit een artikel gestaan over het zel programmeren van de SCC? Wil/em Pondaag, Voorschoten Wat die samples zonder Turbo R betret: dat kan. Bijvoorbeeld met behulp van de Philips Music Module. De cassetterecorder ingang is echter geen goede mogelijkheid, omdat die maar twee signaal ni veau' s kan onderscheiden. Voor samples is dat eigenlijk te weinig. Alhoewel MSX-sample pionier Ronaid van de Putten in een aantal sprekende Aackosot spellen van het eerste uur bewezen heet dat het wel kàn. Over de SCC, althans het zel programmeren ervan heet in MSX Computer Magazine nog nooit een artikel gestaan. Maar wat niet is kan natuurlijk altijd nog eens komen. Zeer tevreden Van Albert Jan Vonk uit Alphen aan den Rijn ontvingen we een drie pagina's lang epistel over zijn ervaringen met MSX. Hij is er zeer tevreden mee. Zels een 122 nummer 52 - maart