De verloren zoon. Scholendienst in de Hoflaankerk met de Nieuwe Park Rozenburgschool 17 februari 2013

Transcriptie

1 De verloren zoon Scholendienst in de Hoflaankerk met de Nieuwe Park Rozenburgschool 17 februari 2013

2 Ik zou je nóg een gelijkenis van Jezus vertellen, zei Lucas tegen Matteüs. De hoge heren van het land, de priesters, godgeleerde mannen die zichzelf erg goed vonden, waren verontwaardigd omdat Jezus met slechte mensen aan één tafel zat. En daar was Jezus weer verontwaardigd over. Hij maakte er een verhaal van, een gelijkenis.

3 Het verhaal samengevat door Isabel en Mei-lon: Er was eens een zoon die zei: Ik wil mijn erfenis al pap. Toen ging hij met al zijn geld een lange weg op stap In een dure winkelstraat zag je hem vaak lopen. Want hij kon met al zijn geld allemaal dingen kopen. Toen hij geen cent meer had. Ging hij werken buiten de stad. Varkens hoeden vond hij het ergste dat bestond. Thuis was lekker eten en je kreeg een warme jas van bont. Jezus zei: Een vader had twee zonen. De oudste was een rustige, oppassende jongen, hij was altijd aan het werk, op het land of in de stallen. s Avonds las hij een goed boek en daarna ging hij op tijd naar bed. Zijn broer was dan meestal nog niet thuis, die was aan de zwier. Hij wou naar huis, maar niet als zoon maar als knecht. Dat had hij de hele weg hardop gezegd. Hij zag zijn vader voor de deur staan. Hij had spijt dat hij was weggegaan. Zijn vader organiseerde een heel groot feest. Dit was zijn mooiste dag van zijn hele leven geweest.

4 Dat sneed die vader door zijn ziel, het was net alsof zijn jongste zoon het jammer vond dat hij nog niet dood wás. En wat kon er niet allemaal gebeuren in zo n ver land? Maar hij zei niets, die vader. Hij gaf de jongen de helft van zijn bezit. Op een dag zei de jongste zoon tegen zijn vader: als jij doodgaat krijg ik de helft van jouw bezit. Maar ik wil het graag nú hebben, want ik ga een verre reis maken, ik wil hier weg.

5 Vroeg in de morgen zo vroeg was hij in jaren niet opgestaan deed de jongste zoon de voordeur achter zich dicht en ging op pad.

6 Heerlijk, die vrijheid! Hij had met niemand meer iets te maken, hij kon doen wat hij wou, hij was eindelijk eigen baas. En er was geen mooier land op de wereld dan het land waar hij nu naartoe ging!

7 Wat is vriendschap? Aardig zijn voor elkaar Voor wat? Voor geld? Ho maar! Geen echte vriend is dat Rekening houden met een ander, Ja dat verdient elk mens Zelfs een salamander Lieve vrienden is ieders wens. Vrienden heb je nodig Jong of oud Vrienden zijn nooit overbodig En goede vriendschap laat je nooit koud Vriendschap is voor wat je bent, Niet wie je bent, of wat je hebt Aan goede vriendschap komt geen end Niet voor niets is die geschept. Goede vrienden laten je nooit vallen Samen ga je het leven door Lachen, huilen en raaskallen Daar is vriendschap nou voor. Het wás ook een mooi land, en hij leefde er vrolijk op los. Hij had veel vrienden, want hij had veel geld. (door Laurens van der Meulen, 8B)

8 Werk voor de verloren zoon Maar toen zijn geld verdwenen was, waren ook zijn vrienden verdwenen en alsof dat nog niet erg genoeg was: er brak een hongersnood uit. Alleen de rijken konden nog een beetje eten kopen, maar hij had geen cent meer. Hebt u geen werk voor mij? vroeg hij aan een boer. De jongen klopt aan op mijn deur, Bij het opendoen ruik ik zijn indringende geur. Ik zie hem staan, Hij heeft armoedige kleren aan. De jongen vraagt mij om wat werk, Hij heeft verdriet, maar houdt zich sterk. Wat moet ik doen, Ik heb zelf ook geen poen. Misschien kan hij mij helpen in de stal, Want dit is toch een ernstig geval. Ik ben tenslotte al oud en versleten, En anders heeft die jongen helemaal geen eten. Ik zie dat hij het niet prettig vindt, En dat dit baantje hem eigenlijk niet zint De tranen stromen ondertussen langs zijn neus, Want hij heeft geen enkele keus. Ik geef hem dus voorlopig deze baan, Wanneer de tijd rijp is zie ik hem wel gaan.

9 Je mag mijn varkens hoeden, zei de man. Varkens. Onreiner dieren zijn er niet. Denk maar niet dat er bij hen thuis ooit een stukje varkensvlees op tafel kwam. Varkens hoeden? Smeriger werk was er niet. En hij kreeg er nauwelijks geld voor, niet meer dan een hongerloon. Soms knorde zijn maag net zo hard als zijn beesten knorden. Dan at hij varkensvoer. Hoe zou het thuis zijn? Zouden zijn vader en zijn broer net zo vaak aan hem denken als hij aan hen? Thuis! Daar was een tafel vol met eten en een lekker bed om in te slapen. Was dit nu de vrijheid waarvan hij droomde? Hij wilde zo graag eigen baas zijn, maar wat was hij nu? Een knecht, een stinkende varkenshoeder. De knechten van zijn vader hadden een herenleventje vergeleken met hem! Zou hij weer naar huis gaan? Hij aarzelde. Zijn vader zou hem zien aankomen!

10 Het ene ogenblik vond hij het laf om terug te gaan, het volgende ogenblik dacht hij dat je er juist moedig voor moest zijn. Wat zou er gebeuren als hij thuis tegen zijn vader zei: Vader, ik ben stom geweest. Het leven dat ik van God heb gekregen, ik heb er een bende van gemaakt. Ik ben het niet waard dat ik nog langer uw zoon heet, maar laat mij alstublieft een van uw knechten zijn. Hij stond op. Hij zou teruggaan. Hij nam wat aardappelschillen van de varkens mee voor onderweg en begon aan de lange tocht naar huis. Nu moest hij niet vergeten wat hij bij thuiskomst zou zeggen. Vader, ik ben stom geweest, ik ben het niet waard dat ik nog langer uw zoon heet... Hij zei het steeds weer, onder het lopen, hardop.

11 Eindelijk, daar zag hij zijn huis, in de verte. Zijn huis? Misschien mocht hij wel helemaal niet meer naar binnen! Stond daar iemand bij de voordeur? Ja, daar stond iemand. Op de uitkijk, leek het wel. Daar stond zijn vader. Zag zijn vader hem ook? Misschien herkende hij zijn zoon wel niet, met die smerige kleren aan. Zijn vader zag hem, hij zag hem al van verre. En hij snelde hem tegemoet, met wijd open armen, en hij viel hem om de hals en kuste hem.

12

13 Vader, ik ben zo stom geweest, ik ben het niet waard dat... Maar zijn vader liet hem niet uitspreken. Kom gauw binnen, zei hij, je bent er weer! En tegen de knechten: Haal schone kleren en doe hem een mooie ring aan zijn hand en schoenen aan zijn voeten. Slacht het gemeste kalf en laat de muzikanten komen, wij gaan een feestmaal houden. Want mijn zoon hier was dood en hij is weer tot leven gekomen, hij was verloren, maar hij is gevonden. Toen begon het feest. Zijn vader zag hem al van verre Ze renden elkaar tegemoet En dat voelde wel goed Ik ben het niet waard Om uw zoon te zijn In mijn hart doet dit heel erg pijn Mijn vader was heel erg blij met mij Het enige kind dat terugkeert Met on-weer (geschreven door Mohammed 7A)

14 De oudste zoon zat op het land, want er moet natuurlijk wel gewerkt worden, voor niets gaat de zon op. Toen hij aan het einde van de dag het huis naderde, hoorde hij vrolijke muziek en hij rook dat ze vlees aan het roosteren waren. Wat had dat te betekenen, was er een feest aan de gang? Voor wat? Voor wie? Mijn broer zal toch niet...? Hij vond het maar beter om niet naar binnen te gaan. Wat is hier allemaal aan de hand? vroeg hij aan een van de knechten die net een vaatje wijn uit de kelder had gehaald. Uw broer is teruggekomen en uw vader heeft het gemeste kalf laten slachten. Hij is zo blij dat de jongen gezond en wel terug is! Als ik het al niet dacht, zei de oudste zoon tegen zichzelf. Goed dat ik niet naar binnen ben gegaan, ik wil die schooier niet meer zien.

15 Toen had die vader dus weer een verloren zoon en moest hij weer naar buiten, nu voor die ander. Kom toch gauw binnen, jongen, je broer is terug, hij is veilig terug. En dat moet ik fijn vinden? Ik werk hier jaar in jaar uit op het land en in de Vader was heel erg blij Hij had er weer twee zonen bij Dat vond de oudste zoon maar stom HIJ ging weg, maar dat was dom Vader was op zoek alweer Vader deed dat elke keer De jongste zoon was nu weer terug Al was dat dan niet zo vlug Vader zei: waarom deed je dat? Sorry vader, ik was het zat Ik had er gewoon geen zin meer in Maar nu zijn we weer een blij gezin Excuses vader, ik ben dom geweest Dank u voor dit liefdesfeest. (Maartje Paridaens, groep 8c) stallen en ik doe nooit iets wat niet mag, maar ik kreeg nog niet eens een geitenbokje om met mijn vrienden op te eten. Maar nu dat lieve zoontje van u terug is, die zijn hele erfenis erdoor heeft gejaagd met alles wat God verboden heeft, laat u voor hem het gemeste kalf slachten! Jongen, zei zijn vader, jij bent altijd bij mij. Alles wat van mij is, is van jou. Ik begrijp je niet, we moeten feestvieren, jij en ik, want je broer was dood en hij is weer tot leven gekomen, hij was verloren, maar hij is gevonden.

16 Is het verhaal uit? vroeg Matteüs. Ja, zei Lucas, het verhaal is uit. Maar nu weten we dus niet hoe het is afgelopen, met die twee broers, zei Matteüs. Nee, dat mag je zelf verzinnen. Matteüs keek peinzend voor zich uit. Eerlijk gezegd vind ik dat die oudste broer wel een beetje gelijk heeft, zei hij. Een klein beetje wel, zei Lucas. Maar hij heeft een groot beetje óngelijk. Hij weet niet wat liefde is.