gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2002) ),

Transcriptie

1 P5_TA(2004)0086 Erkenning van beroepskwalificaties ***I Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de erkenning van beroepskwalificaties (COM(2002) 119 C5-0113/ /0061(COD)) (Medebeslissingsprocedure: eerste lezing) Het Europees Parlement, gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2002) ), gelet op artikel 251, lid 2 en de artikelen 40 en 47 van het EG-Verdrag, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C5-0113/2002), gelet op artikel 67 van zijn Reglement, gezien het verslag van de Commissie juridische zaken en interne markt en de adviezen van de Commissie cultuur, jeugd, onderwijs, media en sport, de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken, de Commissie verzoekschriften en de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en consumentenbeleid (A5-0470/2003), 1. hecht zijn goedkeuring aan het Commissievoorstel, als geamendeerd door het Parlement; 2. verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in dit voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen; 3. verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie. 1 PB C 181 E van , blz. 183.

2 P5_TC1-COD(2002)0061 Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 11 februari 2004 met het oog op de aanneming van Richtlijn 2004/ /EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende de erkenning van beroepskwalificaties HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE, Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op artikel 40, artikel 47, lid 1 en lid 2, eerste en derde zin, en artikel 55, Gezien het voorstel van de Commissie 1, Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité 2, Gelet op artikel 152 van het Verdrag waarin wordt bepaald dat "bij de bepaling en de uitvoering van elk beleid en elk optreden van de Gemeenschap een hoog niveau van bescherming van de menselijke gezondheid wordt verzekerd", Volgens de procedure van artikel 251 van het Verdrag 3, Overwegende hetgeen volgt: (1) In artikel 3, lid 1, onder c), van het Verdrag wordt de afschaffing tussen de lidstaten van hinderpalen voor het vrije verkeer van personen en diensten als een van de doelstellingen van de Gemeenschap genoemd. Voor de onderdanen van de lidstaten houdt dat met name de mogelijkheid in om als zelfstandige of werknemer een beroep uit te oefenen in een andere lidstaat dan die waar de beroepskwalificaties werden verworven. Daarnaast is in artikel 47, lid 1, van het Verdrag bepaald dat richtlijnen inzake de onderlinge erkenning van diploma's, certificaten en andere titels worden vastgesteld. (2) De artikelen 152 en 153 van het Verdrag stipuleren dat bij de bepaling en de uitvoering van elk beleid van de Gemeenschap een hoog niveau van bescherming van de menselijke gezondheid en een hoog niveau van consumentenbescherming moeten worden verzekerd PB C 181 E van , blz PB C 61 van , blz. 67. Standpunt van het Europees Parlement van 11 februari

3 (3) Naar aanleiding van de Europese Raad van Lissabon van 23 en 24 maart 2000 heeft de Commissie een mededeling over "Een internemarktstrategie voor de dienstensector" 1 aangenomen, die met name tot doel heeft het vrij verrichten van diensten binnen de Gemeenschap even gemakkelijk te maken als binnen een lidstaat. Naar aanleiding van de mededeling van de Commissie over "nieuwe Europese arbeidsmarkten, open voor allen, met toegang voor allen" 2 heeft de Europese Raad van Stockholm van 23 en 24 maart 2001 de Commissie opdracht gegeven "om de Europese Raad in diens voorjaarsbijeenkomst van 2002 [...] specifieke voorstellen voor een meer uniforme, transparante en flexibele regeling voor de erkenning van opleidingstitels en studietijdvakken [...]" voor te leggen. (4) De door deze richtlijn geboden garantie aan personen die hun beroepskwalificaties in een lidstaat hebben behaald dat zij toegang hebben tot hetzelfde beroep in een andere lidstaat en dit kunnen uitoefenen met dezelfde rechten als de onderdanen van dat land, doet geen afbreuk aan de plicht van de migrerende beroepsbeoefenaar om eventuele niet-discriminerende voorwaarden van die lidstaat betreffende de uitoefening van dat beroep in acht te nemen, voor zover deze vanuit objectief oogpunt gerechtvaardigd en evenredig zijn. (5) Teneinde het vrij verrichten van diensten te vergemakkelijken, zijn specifieke regels noodzakelijk om de uitoefening van beroepswerkzaamheden op grond van de oorspronkelijke beroepstitel op ruimere schaal mogelijk te maken. Wat op afstand verrichte diensten van de informatiemaatschappij betreft, zijn ook de bepalingen van Richtlijn 2000/31/EG van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2000 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij, met name de elektronische handel, in de interne markt 3 van toepassing. (6) Aangezien voor het verrichten van diensten enerzijds en voor de vestiging anderzijds uiteenlopende regels zijn vastgesteld, moeten de criteria op basis waarvan bij een verplaatsing van de dienstverrichter naar het grondgebied van de ontvangende lidstaat tussen deze twee begrippen onderscheid wordt gemaakt, nader worden gepreciseerd. (7) Voor het vrij verrichten van diensten door verplaatsing van de dienstverrichter naar een andere lidstaat, is het wenselijk dat de lidstaten de mogelijkheid hebben een systeem in te voeren voor communicatie en pro forma aansluiting bij de territoriaal bevoegde beroepsorde of soortgelijke organisatie ingeval de dienstverrichter gebruikmaakt van zijn recht op vrijheid van vestiging, naast een verplichting zich tijdelijk in te schrijven bij de instelling voor sociale zekerheid van de ontvangende lidstaat, met het recht de gestorte premies over te dragen aan de instelling voor sociale zekerheid van de lidstaat van vestiging COM(2000) 888. COM(2001) 116. PB L 178 van , blz. 1.

4 (8) De nationale maatregelen die aan de dienstverrichters kunnen worden opgelegd, met name inzake beroepskwalificaties, moeten niet-discriminatoir worden toegepast, ingegeven zijn door dwingende redenen van algemeen belang, geëigend zijn om de verwezenlijking van het nagestreefde doel te verzekeren en mogen niet verder gaan dan wat nodig is om dat te bereiken. (9) Terwijl de beginselen en waarborgen die ten grondslag liggen aan de verschillende erkenningsregelingen die van toepassing zijn behouden moeten blijven, dienen de voorschriften ervan in het licht van de ervaring te worden aangepast. Bovendien zijn de desbetreffende richtlijnen verscheidene malen gewijzigd, wat een reorganisatie en stroomlijning van de bepalingen ervan samen met een gelijktrekking van de toepasselijke beginselen noodzakelijk maakt. De Richtlijnen 89/48/EEG 1 en 92/51/EEG van de Raad 2, alsmede Richtlijn 1999/42/EG van het Europees Parlement en de Raad 3 betreffende het algemeen stelsel van erkenning van beroepskwalificaties, en de Richtlijnen 77/452/EEG 4, 77/453/EEG 5, 78/686/EEG 6, 78/687/EEG 7, 78/1026/EEG 8, 78/1027/EEG 9, 80/154/EEG 10, 80/155/EEG 11, 85/384/EEG 12, 85/432/EEG 13, 85/433/EEG 14 et 93/16/EEG van de Raad 15 betreffende de beroepen van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, beoefenaar der tandheelkunde, dierenarts, verloskundige, architect, apotheker en arts, laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 2001/19/EG van het Europees Parlement en de Raad 16, moeten dus worden vervangen en tot één tekst worden samengevoegd PB L 19 van , blz. 16. PB L 209 van , blz. 25. PB L 201 van , blz. 77. PB L 176 van , blz. 1. PB L 176 van , blz. 8. PB L 233 van , blz. 1. PB L 233 van , blz. 10. PB L 362 van , blz. 1. PB L 362 van , blz. 7. PB L 33 van , blz. 1. PB L 33 van , blz. 8. PB L 223 van , blz. 15. PB L 253 van , blz. 34. PB L 253 van , blz. 37. PB L 165 van , blz. 1. PB L 206 van , blz. 1. 4

5 (10) Wat de beroepen betreft die onder het algemeen stelsel voor de erkenning van opleidingstitels, hierna "het algemeen stelsel" genoemd, vallen, behouden de lidstaten het recht om het vereiste minimumopleidingsniveau vast te stellen om de kwaliteit van de op hun grondgebied verrichte diensten te waarborgen. Op grond van de artikelen 10, 39 en 43 van het Verdrag mogen zij een onderdaan van een lidstaat evenwel niet verplichten bepaalde kwalificaties te verwerven die zij over het algemeen slechts vaststellen door verwijzing naar de kwalificaties die in het kader van hun eigen nationale opleidingsstelsel gelden, terwijl de betrokkene al deze kwalificaties reeds in een andere lidstaat heeft verworven. Er moet dan ook worden vastgelegd dat elke ontvangende lidstaat waar een beroep is gereglementeerd, rekening houdt met in een andere lidstaat verworven kwalificaties en nagaat of die met de door hem geëiste kwalificaties overeenstemmen. (11) Er dient rekening te worden gehouden met de evolutie van de onderwijsstelsels en de ontwikkeling van de studieprogramma's zoals die op dit moment in de meeste lidstaten plaatsvinden, alsook met de verantwoordelijkheid van de onderwijsinstellingen middels de methoden 'franchising', 'erkenning' of 'certificering'. (12) Het stelsel van erkenning van beroepskwalificaties is niet bedoeld om de deontologische en andere beroepsregels die gelden voor eenieder die een beroep in een lidstaat uitoefent te wijzigen en ook niet om het legitieme belang te doorkuisen van de lidstaten om te verhinderen dat bepaalde burgers zich ten onrechte onttrekken aan de toepassing van het nationale recht inzake beroepsuitoefening. (13) Ingeval een staatsburger in de staat waar hij woont niet aan de eisen om een beroep uit te oefenen voldoet, kan hij gebruik maken van de kwalificatie die is verkregen in de lidstaat van oorsprong, mits hij kan aantonen dat deze kwalificatie hem is verleend in de hoedanigheid van migrant of staatsburger die permanent dan wel tijdelijk woonachtig is geweest in een andere lidstaat en daar ten minste een deel van zijn opleiding, vaardigheden of beroepservaring heeft opgedaan, welke het geheel van vereisten vormen die nodig zijn om in deze staat de beroepskwalificatie te verwerven. (14) Bij gebrek aan harmonisatie van de minimumopleidingseisen voor de toegang tot beroepen die onder het algemeen stelsel vallen, moeten de ontvangende lidstaten de mogelijkheid hebben een compenserende maatregel op te leggen. Deze maatregel dient evenredig te zijn en met name rekening te houden met de beroepservaring van de aanvrager. Uit de ervaring blijkt dat het eisen van een proeve van bekwaamheid of aanpassingsstage, naar keuze van de migrant, voldoende waarborgen ten aanzien van het kwalificatieniveau van laatstgenoemde biedt, zodat elke afwijking van deze keuzemogelijkheid in elk afzonderlijk geval door een dwingende reden van algemeen belang moet zijn gerechtvaardigd.

6 (15) Teneinde het vrije verkeer van werknemers, de vrijheid van vestiging en het vrij verrichten van diensten te bevorderen en tegelijk een toereikend kwalificatieniveau te waarborgen, zal de Europese organisatie die als vertegenwoordiger van een gemeenschappelijk platform erkend is, op Europees niveau de vertegenwoordiger zijn van beroepsordes (of soortgelijke organisaties) en/of van een als vertegenwoordiger van een beroepskorps op Europees niveau erkende vereniging zijn en tot taak hebben gemeenschappelijke platformen vast te stellen, op grond waarvan beroepsbeoefenaren die aan een reeks kwalificatiecriteria voldoen, gerechtigd zijn de door deze verenigingen of organisaties verleende beroepstitel te voeren. Onder bepaalde voorwaarden en steeds met inachtneming van het Gemeenschapsrecht, vooral dat op het gebied van de mededinging, dient met deze initiatieven rekening te worden gehouden door in deze context een grotere plaats in te ruimen voor automatische erkenning in het algemeen stelsel. (16) De beroepsorganisaties en -verenigingen die aan de platformen deelnemen moeten overeenkomstig de regelingen van de lidstaten waaruit zij afkomstig zijn democratisch gelegitimeerd zijn. Daarbij hebben de beroepsorganisaties en - verenigingen echter geen wetgevende bevoegdheid maar een zuiver adviserende taak. (17) Beroepsorganisaties die niet onder deze richtlijn vallen, bij voorbeeld die van ingenieurs, wordt aanbevolen gemeenschappelijke platformen in het leven te roepen, zodat hiermee de basis kan worden gelegd om deze later eventueel ook onder deze richtlijn te laten vallen. (18) Teneinde rekening te houden met alle situaties waarvoor nog geen bepalingen betreffende de erkenning van beroepskwalificaties bestaan, dient het algemeen stelsel te worden uitgebreid tot die gevallen die niet onder een specifieke regeling vallen. Dit geldt slechts voor aanvragers wier beroep onder een bepaalde in hoofdstuk III van titel III genoemde regeling valt en die niet voldoen aan de daar genoemde voorwaarden. 6

7 (19) Ten aanzien van de academische en beroepskwalificaties die buiten de regeling betreffende de gereglementeerde beroepen vallen en die derhalve niet onder de bepalingen van deze richtlijn vallen, dienen de lidstaten, de sociale partners en andere betrokkenen met de voortdurende steun van de Commissie te worden aangemoedigd hun vrijwillige samenwerkingsmaatregelen verder te ontwikkelen en in het kader van het subsidiariteitsbeginsel meer voor een aanpak van onderaf te kiezen. Belangrijkste voorbeelden zijn de procedures van "Bologna" en "Brugge" gebaseerd op wederzijds vertrouwen, transparantie en uitwisseling van informatie. Ook moeten de pogingen worden voortgezet om te zorgen dat vrijwillige regelgevingsinitiatieven en bepalingen op Europees niveau bij elkaar passen als integrale en samenhangende delen van een algehele strategie. (20) De regels betreffende de toegang tot een aantal industriële, commerciële en ambachtelijke werkzaamheden in lidstaten waar deze beroepen zijn gereglementeerd, moeten worden vereenvoudigd, voor zover deze werkzaamheden gedurende een redelijke tijd in een voldoende nabij verleden in een andere lidstaat zijn uitgeoefend; tegelijk moet voor deze werkzaamheden een stelsel van automatische erkenning op basis van beroepservaring worden gehandhaafd. (21) Het vrije verkeer en de onderlinge erkenning van de opleidingstitels van artsen, verantwoordelijk algemeen ziekenverplegers, beoefenaren der tandheelkunde, dierenartsen, verloskundigen, apothekers en architecten moeten gebaseerd zijn op het grondbeginsel dat opleidingstitels op basis van een coördinatie van de minimumopleidingseisen automatisch worden erkend. Bovendien moet de toegang tot het beroep van arts, verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, beoefenaar der tandheelkunde, dierenarts, verloskundige en apotheker in de lidstaten afhankelijk zijn van het bezit van een bepaalde opleidingstitel, waardoor wordt gegarandeerd dat de betrokkene een opleiding heeft gevolgd die aan de vastgestelde minimumeisen voldoet. Dit systeem moet worden aangevuld met een reeks verworven rechten waarop de gekwalificeerde beroepsbeoefenaren onder bepaalde voorwaarden een beroep kunnen doen. (22) Gezien het unieke karakter van het kwalificatiestelsel voor medici - dat te verklaren valt door het grote aantal specialistische kwalificaties - en gelet op het desbetreffende communautaire acquis met betrekking tot de onderlinge erkenning daarvan, valt het te billijken om het beginsel van automatische erkenning niet alleen te laten gelden voor in alle lidstaten bestaande en verplichte medische specialismen, maar ook voor medische specialismen die slechts in een beperkt aantal lidstaten voorkomen.

8 (23) Het beginsel van automatische erkenning moet, zoals tot nu toe het geval was, van toepassing zijn op alle reeds in dit systeem opgenomen medische specialismen. Medische en tandheelkundige specialismen die slechts in een beperkt aantal lidstaten bestaan, moeten onverminderd de verworven rechten in het algemeen stelsel worden opgenomen. De praktische gevolgen van deze wijziging moeten voor de migrant worden beperkt, dat wil zeggen dat in deze gevallen geen compenserende maatregelen mogen worden verlangd. Voorts laat deze richtlijn onverlet dat de lidstaten onderling volgens hun eigen specifieke regels een automatische erkenning kunnen invoeren voor bepaalde medische en tandheelkundige specialismen die zij met elkaar gemeen hebben. (24) In alle lidstaten moet de beoefening der tandheelkunde een specifiek beroep zijn dat zich van het beroep van arts onderscheidt, ongeacht of deze in de mond- en tandheelkunde is gespecialiseerd. De lidstaten moeten ervoor zorgen dat de tandartsenopleiding de beoefenaar der tandheelkunde alle noodzakelijke deskundigheid op het gebied van de preventie, diagnostiek en behandeling van afwijkingen en ziekten van het gebit, de mond, de kaken en omringende weefsels bijbrengt. De tandheelkunde kan alleen worden beoefend door personen die in het bezit zijn van een opleidingstitel van beoefenaar der tandheelkunde, zoals bedoeld in deze richtlijn. (25) Het lijkt niet wenselijk om een gestandaardiseerde verloskundigenopleiding voor alle lidstaten vast te stellen. Integendeel, de lidstaten moeten zoveel mogelijk vrijheid krijgen om zelf invulling te geven aan deze opleiding. (26) Met het oog op de vereenvoudiging moet het begrip "apotheker" worden gebruikt om het toepassingsgebied van de bepalingen betreffende de automatische erkenning van opleidingstitels af te bakenen, zonder dat afbreuk wordt gedaan aan de bijzondere kenmerken van de nationale regelingen inzake de desbetreffende werkzaamheden. (27) De houders van een opleidingstitel van apotheker zijn specialisten op het gebied van geneesmiddelen en dienen in principe in alle lidstaten toegang te hebben tot een minimumgamma van werkzaamheden op dit gebied. Door de vaststelling van dit minimumgamma moet deze richtlijn enerzijds voorkomen dat de in de lidstaten voor apothekers toegankelijke werkzaamheden, met name wat biomedische analyses betreft, worden beperkt en anderzijds dat ten gunste van deze beroepsbeoefenaren een monopolie wordt geschapen, waarvan de invoering uitsluitend onder de bevoegdheid van de lidstaten blijft vallen. Deze richtlijn belet de lidstaten niet om aanvullende opleidingseisen te stellen voor de toegang tot werkzaamheden die niet tot het gecoördineerde minimumgamma van werkzaamheden behoren. Wanneer de ontvangende lidstaat dergelijke eisen stelt, moet hij deze dus ook kunnen stellen aan onderdanen met een opleidingstitel die in de zin van deze richtlijn automatisch wordt erkend. 8

9 (28) Deze richtlijn coördineert niet alle voorwaarden voor de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden op farmaceutisch gebied; met name de geografische spreiding van apotheken en het monopolie van de geneesmiddelenverstrekking vallen ook verder onder de bevoegdheid van de lidstaten. In het kader van hun nationaal beleid op het gebied van de volksgezondheid dat er met name op gericht is te zorgen voor een bevredigende verstrekking van geneesmiddelen over hun gehele grondgebied, dienen sommige lidstaten het aantal nieuwe apotheken, die kunnen worden opgericht te beperken terwijl andere lidstaten geen bepalingen van dien aard hebben aangenomen. Het is derhalve voorbarig te bepalen dat de rechtgevolgen van de erkenning van diploma's, certificaten en andere titels op het terrein van de farmacie zich ook moeten uitstrekken tot de uitoefening van de werkzaamheden van een apotheker als houder van een apotheek die sinds minder dan drie jaar voor het publiek toegankelijk is. Deze richtlijn laat de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaten die ondernemingen verbieden bepaalde werkzaamheden van apothekers uit te oefenen of die aan deze uitoefening bepaalde voorwaarden verbinden, onverlet. (29) Met het oog op de uitbreiding van bepaalde kennisgebieden die apothekers tijdens hun opleiding hebben verworven, worden er in de lidstaten verdere opleidingsmogelijkheden ontwikkeld op het gebied van de ziekenhuisfarmacie; derhalve is een zekere mate van coördinatie van de opleidingseisen voor het specialisme hospitaalfarmacie noodzakelijk met het oog op de onderlinge erkenning van de diploma's, certificaten en andere titels op het gebied van de hospitaalfarmacie als specialisme en om alle beroepsbeoefenaren die onderdaan zijn van de lidstaten binnen de Gemeenschap op voet van gelijkheid te behandelen; een dergelijke coördinatie lijkt in dit stadium niet mogelijk, maar fungeert wel als een doelstelling die in combinatie met de onderlinge erkenning van de desbetreffende kwalificaties zo snel mogelijk moet worden bereikt. (30) De architectonische schepping, de kwaliteit van de bouwwerken, de harmonieuze inpassing ervan in het omringende milieu, de instandhouding van natuurlijke landschappen en stadsgezichten alsmede van het collectieve en particuliere erfgoed zijn zaken van openbaar belang. De onderlinge erkenning van de opleidingstitels moet dan ook worden gebaseerd op kwalitatieve en kwantitatieve criteria die waarborgen dat de houders van de erkende opleidingstitels begrip hebben voor en uitdrukking kunnen geven aan de behoeften van particulieren, sociale groepen en gemeenschappen op het gebied van de ruimtelijke ordening, het ontwerp, de planning en de verwezenlijking van bouwwerken, het behoud en de exploitatie van het architectonisch erfgoed en de instandhouding van het natuurlijke evenwicht.

10 (31) De nationale voorschriften op het gebied van de architectuur en de toegang tot en uitoefening van het beroep van architect lopen wat hun werkingssfeer betreft sterk uiteen. In de meeste lidstaten worden de werkzaamheden op het gebied van de architectuur rechtens of feitelijk uitgeoefend door personen die de beroepstitel van architect, al dan niet in combinatie met een andere beroepstitel, voeren, zonder dat de uitoefening van deze werkzaamheden uitsluitend aan deze personen is voorbehouden, tenzij bij wet anders is bepaald. Deze werkzaamheden, of sommige daarvan, kunnen ook worden uitgeoefend door andere beroepsbeoefenaren, met name ingenieurs, die een speciale opleiding op het gebied van de bouwkunde of bouwkunst hebben gevolgd. Teneinde deze richtlijn zo eenvoudig mogelijk te houden, moet het begrip "architect" worden gebruikt om het toepassingsgebied van de bepalingen betreffende de automatische erkenning van opleidingstitels af te bakenen, zonder dat afbreuk wordt gedaan aan de bijzondere kenmerken van de nationale regelingen betreffende de desbetreffende werkzaamheden. (32) Deze richtlijn moet gereglementeerde beroepen toestaan om desgewenst een specifieke regeling voor de erkenning van beroepskwalificaties te treffen op basis van coördinatie van de minimale opleidingseisen. (33) Teneinde de doeltreffendheid van het stelsel van erkenning van beroepskwalificaties te waarborgen, dienen uniforme vormvoorschriften en procedureregels voor de uitvoering ervan, alsmede bepaalde regels betreffende de uitoefening van het beroep te worden vastgesteld. (34) Ter bevordernig van de mobiliteit van de beroepsbeoefenaars en ten behoeve van een snellere uitwisseling van informatie tussen de lidstaat van opname en de lidstaat van vestiging is het zinvol een individuele beroepskaart in te voeren. Daardoor wordt het mogelijk de loopbaan te volgen van beroepsbeoefenaars die zich in verschillende lidstaten vestigen. Deze kaart verstrekt informatie over de opleiding van de beroepsbeoefenaar (bezochte universiteit of andere onderwijsinrichting, behaalde kwalificaties), zijn beroepservaring en eventuele sancties betreffende zijn beroep die hem zijn opgelegd. (35) Samenwerking tussen de lidstaten, met inschakeling van hun betrokken beroepsvertegenwoordigers, alsmede samenwerking tussen de lidstaten, hun betrokken beroepsvertegenwoordigers en de Commissie, kan de uitvoering van deze richtlijn en naleving van de daaruit voortvloeiende verplichtingen gemakkelijker maken en derhalve dienen de regels voor deze samenwerking te worden vastgesteld. 10

11 (36) Het systeem van de contactpunten dat ter informatie en ondersteuning van de burgers in de lidstaten moet worden ingesteld, moet zo doorzichtig mogelijk zijn. Daartoe moeten de belangrijkste informatie en adressen op een uniforme website van de Commissie kunnen worden opgevraagd. (37) Het beheer van de verschillende erkenningsregelingen, zoals die door de sectorrichtlijnen en het algemeen stelsel zijn ingevoerd, is omslachtig en complex gebleken. Het beheer en de aanpassing van deze richtlijn aan de wetenschappelijke en technologische vooruitgang moeten dus worden vereenvoudigd, met name wanneer de minimumopleidingseisen met het oog op de automatische erkenning van opleidingstitels zijn gecoördineerd. Te dien einde moeten er twee comités voor de erkenning van beroepskwalificaties worden opgericht en moet een adequate inschakeling van de beroepsvertegenwoordigers en sociale partners worden onderzocht. In het ene comité moeten de tot dusverre sectoraal geregelde beroepsgroepen, in het andere de overige beroepsgroepen worden ondergebracht. (38) Teneinde met het oog op de flexibele toepassing van de sectorale waarborgen en bij elke eventueel noodzakelijke aanpassing van de minimumopleidingsvoorwaarden naar behoren rekening te kunnen houden met de ervaring van beroepsbeoefenaren, moet er een adequaat mechanisme worden ingesteld voor overleg met de betrokken representatieve organisaties in Europa en de dienovereenkomstige comités zoals bedoeld in artikel 67. (39) Om recht te doen aan de rijke schakering van specifieke belangen van de verschillende beroepen, is de oprichting noodzakelijk van bijzondere, gespecialiseerde subcomités. (40) Overeenkomstig artikel 2 van Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden 1, moeten de nodige maatregelen tot uitvoering van deze richtlijn volgens de procedure van artikel 5 van dit besluit worden getroffen. 1 PB L 184 van , blz. 23.

12 (41) Overeenkomstig de Verklaring van Bologna van 19 juni 1999 inzake de verwezenlijking van een uniforme Europese ruimte voor hogeronderwijsopleidingen alsmede het proces van Brugge en Kopenhagen voor een intensievere Europese samenwerking op het gebied van de beroepsopleiding is het noodzakelijk alle betrokkenen bij de opzet van een open Europese arbeidsmarkt te betrekken. Om dit te waarborgen moet een Europees adviescollege, respectievelijk een Europees forum, worden opgericht dat bestaat uit vertegenwoordigers van de beroepsorganisaties, de sociale partners, de Commissie en verdere instellingen op onderwijsgebied. Dit college dient advies te verstrekken aan de Comités voor de erkenning van beroepskwalificaties en dient de ontwikkeling van een communautair kader voor de erkenning van kwalificaties, zowel op het gebied van de gereglementeerde als dat van de niet-gereglementeerde beroepen, te bevorderen. (42) Door een periodiek verslag van de lidstaten over de uitvoering van deze richtlijn, waarin statistische gegevens zijn opgenomen, zal kunnen worden bepaald wat de werking van het stelsel van erkenning van beroepskwalificaties is. (43) Er moet een passende procedure komen voor de vaststelling van tijdelijke maatregelen voor het geval dat de toepassing van deze richtlijn in een lidstaat grote problemen oplevert; administratieve tekortkomingen die te wijten zijn aan de lidstaat mogen niet worden aangevoerd om uitstel van de omzetting van de richtlijn in nationaal recht te rechtvaardigen. (44) Deze richtlijn laat de bevoegdheid van de lidstaten inzake de organisatie van hun nationaal stelsel van sociale zekerheid en de vaststelling van de werkzaamheden die in het kader van dit stelsel moeten worden uitgeoefend, onverlet. (45) Gezien de snelle technische en wetenschappelijke vooruitgang is het voor veel beroepen van groot belang dat men levenslang bijleert. De lidstaten dienen in dit verband voorschriften vast te stellen om ervoor te zorgen dat beroepsbeoefenaren door een bijpassende bij- en nascholing op de hoogte blijven van de technische en wetenschappelijke ontwikkelingen. Daarnaast is het met het oog op de mobiliteit binnen Europa van belang dat het aanleren van andere Europese talen op jonge leeftijd wordt bevorderd. 12

13 (46) Aangezien de doelstellingen van de voorgestelde maatregel, namelijk de stroomlijning, vereenvoudiging en verbetering van de regels inzake de erkenning van beroepskwalificaties, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt en derhalve beter door de Gemeenschap worden verwezenlijkt, kan de Gemeenschap, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel, gaat deze richtlijn niet verder dan wat nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken. (47) Deze richtlijn laat de toepassing van artikel 39, lid 4, en van artikel 45 van het Verdrag, alsmede maatregelen die noodzakelijk zijn om een hoog niveau van gezondheidsbescherming en consumentenbescherming te waarborgen, onverlet. Duidelijk moet worden gemaakt dat deze richtlijn niet van toepassing is op beroepen en activiteiten, die voortdurend of voor bepaalde gelegenheden worden verricht in verband met de uitoefening van het openbaar gezag. (48) De Commissie dient onderzoek te doen naar de mogelijkheid een gegevensbank op te zetten waarmee de lidstaten gegevens kunnen uitwisselen over alle personen aan wie een verbod tot het uitoefenen van een medisch beroep is opgelegd. HEBBEN DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD: Titel I Algemene bepalingen Artikel 1 Doel Deze richtlijn stelt de regels vast volgens welke een lidstaat die de toegang tot of de uitoefening van een gereglementeerd beroep op zijn grondgebied afhankelijk stelt van het bezit van bepaalde beroepskwalificaties (hierna de "ontvangende lidstaat" genoemd), de in een andere lidstaat of andere lidstaten (hierna de "lidstaat van oorsprong" genoemd) verworven beroepskwalificaties die de houder van die kwalificaties het recht verlenen er hetzelfde beroep uit te oefenen, als toereikende voorwaarde voor de toegang tot en de uitoefening van dit beroep beschouwt. Artikel 2 Toepassingsgebied 1. Deze richtlijn is van toepassing op alle onderdanen van een lidstaat die in een andere lidstaat dan die waar zij hun beroepskwalificaties hebben verworven, een gereglementeerd beroep willen uitoefenen, hetzij als zelfstandige, hetzij als werknemer.

14 2. Elke lidstaat kan volgens zijn eigen regels toestaan dat op zijn grondgebied gereglementeerde beroepswerkzaamheden worden uitgeoefend door personen die houder zijn van niet in een lidstaat behaalde opleidingstitels. Deze toestemming verleent echter niet het recht om die gereglementeerde beroepswerkzaamheid ook in een andere lidstaat uit te oefenen. Voor de beroepen die onder titel III, hoofdstuk III, vallen, moeten bij deze eerste erkenning de in dat hoofdstuk bedoelde minimumopleidingseisen in acht worden genomen. 3. Deze richtlijn is niet van toepassing op notarissen. Artikel 3 burgers uit derde landen Als onderdanen van een lidstaat worden voor de toepassing van deze richtlijn ook beschouwd de burgers uit een derde land die wettig en duurzaam in de Europese Unie zijn gevestigd, die hun beroepskwalificatie in een lidstaat hebben verworven, en op grond van het geldende recht inzake het vrije verkeer van personen tenminste in de lidstaat van oorsprong en in de ontvangende lidstaat mogen verblijven. 1. In deze richtlijn wordt verstaan onder: Artikel 4 Definities a) "gereglementeerd beroep": een gereglementeerde beroepswerkzaamheid of een geheel van gereglementeerde beroepswerkzaamheden waartoe de toegang of waarvan de uitoefening of een van de wijzen van uitoefening krachtens wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen direct of indirect afhankelijk wordt gesteld van het bezit van bepaalde beroepskwalificaties; b) "vrij beroep": een beroep dat wordt uitgeoefend door een persoon die op grond van een bijzondere beroepskwalificatie persoonlijk, op eigen verantwoordelijkheid en professioneel onafhankelijk intellectueel-ideële prestaties verricht in het belang van de opdrachtgever en de samenleving in het algemeen. Zijn beroepsuitoefening is gewoonlijk onderworpen aan specifieke professionele verplichtingen, die borg staan voor professionaliteit, kwaliteit en de met de opdrachtgever bestaande vertrouwensrelatie, en deze verder ontwikkelen; c) "beroepskwalificaties": kwalificaties die worden gestaafd door een opleidingstitel, een bekwaamheidsattest als bedoeld in artikel 14, lid 2, onder a), en/of beroepservaring; d) "opleidingstitel": een diploma, certificaat of andere titel die door een instantie van een lidstaat is afgegeven ter afsluiting van een overwegend in de Gemeenschap gevolgde beroepsopleiding. 14

15 2. Met een gereglementeerd beroep wordt gelijkgesteld een beroep dat door de leden van een van de in bijlage I genoemde verenigingen of organisaties wordt uitgeoefend. Telkens wanneer een lidstaat erkenning verleent aan een in de eerste alinea bedoelde vereniging of organisatie, stelt hij de Commissie daarvan in kennis die deze informatie bekendmaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie. 3. Met een opleidingstitel wordt gelijkgesteld elke in een derde land afgegeven opleidingstitel, wanneer de houder ervan een beroepservaring van drie jaar heeft die wordt bevestigd door de lidstaat die de betrokken titel overeenkomstig artikel 2, lid 2, heeft erkend. Deze gelijkstelling sluit niet uit dat de ontvangende lidstaat kan controleren of de titel daadwerkelijk gelijkwaardig is en compenserende maatregelen kan treffen. Artikel 5 Gevolgen van de erkenning 1. Erkenning van de beroepskwalificaties door de ontvangende lidstaat geeft de begunstigde in deze lidstaat toegang tot hetzelfde beroep als dat waarvoor hij in de lidstaat van oorsprong de kwalificaties bezit en stelt hem in staat dit beroep uit te oefenen met dezelfde rechten en plichten als die welke voor eigen onderdanen gelden. 2. Voor de toepassing van deze richtlijn is het beroep dat de aanvrager in de ontvangende lidstaat wenst uit te oefenen hetzelfde als dat waarvoor hij in de lidstaat van oorsprong de kwalificaties bezit, indien hieronder soortgelijke werkzaamheden vallen. 3. Wanneer het beroep waarvoor de aanvrager in de lidstaat van oorsprong de kwalificaties bezit, een autonome werkzaamheid is van een beroep waaronder in de ontvangende lidstaat een groter aantal werkzaamheden valt, en dit verschil niet door een compenserende maatregel als bedoeld in artikel 18 kan worden overbrugd, kan de aanvrager in de ontvangende lidstaat alleen toegang krijgen tot deze werkzaamheid met gebruik van de beroepstitel van zijn land van oorsprong. De aanduiding van deze activiteit zal in de taal van de ontvangende lidstaat aan de titel worden toegevoegd. Om het risico van verwarring bij de consument te vermijden, moet hem uitleg over de beroepstitels worden verstrekt. Een migrerend beroepsbeoefenaar mag zo nodig toestemming worden gegeven om de beroepstitel van zijn land van oorsprong te gebruiken.

16 Titel II Vrij verrichten van diensten Artikel 6 Beginsel van het vrij verrichten van diensten 1. Onverminderd artikel 8, tweede alinea, kunnen de lidstaten het vrij verrichten van diensten in een andere lidstaat niet beperken om redenen die verband houden met beroepskwalificaties: a) indien de dienstverrichter op wettige wijze in een lidstaat is gevestigd om er dezelfde beroepswerkzaamheid uit te oefenen en b) indien, bij verplaatsing van de dienstverrichter, hij deze werkzaamheid gedurende ten minste twee jaar in de lidstaat van vestiging heeft uitgeoefend, wanneer het beroep er niet gereglementeerd is. 2. De bevoegde organisatie in de ontvangende lidstaat beoordeelt of de werkzaamheid een "dienstverrichting"van tijdelijke aard in de zin van deze richtlijn is. Bij deze beoordeling wordt met name rekening gehouden met de aanwezigheid van vaste installaties, met de duur en de essentie van de werkzaamheid alsmede met de frequentie, de regelmaat en de continuïteit van de werkzaamheid. 3. De dienst wordt verricht onder de beroepstitel van de lidstaat waar de dienstverrichter op wettige wijze is gevestigd, wanneer voor de betrokken beroepswerkzaamheid in die lidstaat een dergelijke gereglementeerde beroepstitel bestaat. Deze titel wordt gevoerd in de officiële taal of één van de officiële talen van de lidstaat van vestiging, teneinde verwarring met de beroepstitel van de ontvangende lidstaat te vermijden. 16

17 Artikel 7 Bijzondere bepalingen Onverminderd artikel 6 moet de dienstverlener over de nodige bekwaamheden en vaardigheden beschikken om veilig te werken in de desbetreffende beroepsomgeving. Meer bepaald moet de dienstverlener die zich naar een andere lidstaat verplaatst, alvorens diensten te verlenen voldoen aan de nationale wetgeving van de ontvangende lidstaat als die wetgeving vereist is om de openbare veiligheid te waarborgen, voor zover deze rechtstreeks van toepassing is op de uitoefening van zijn beroep. Een dergelijke dienstverlener heeft dezelfde rechten en plichten als de onderdanen van de ontvangende lidstaat. Als de dienstverlener bovendien een beroep uitoefent dat valt onder de bepalingen van Hoofdstuk III, Titel III, moet hij de gedragsregels van professionele of administratieve aard naleven die in de ontvangende lidstaat gelden. Hiertoe kunnen de lidstaten automatisch een tijdelijke registratie eisen, bijvoorbeeld het pro forma lidmaatschap van een beroepsvereniging of -orgaan, op voorwaarde dat deze registratie of dit lidmaatschap de dienstverlening niet vertraagt of op welke wijze ook bemoeilijkt of voor de betrokken persoon bijkomende kosten met zich brengt. Artikel 8 Vrijstellingen Overeenkomstig artikel 6, lid 1, stelt de ontvangende lidstaat een in een andere lidstaat gevestigde dienstverrichter, met uitzondering van dienstverrichters die onderhevig zijn aan een bijzonder beroepsaansprakelijkheidsregime, met name vrij van de eisen die worden gesteld aan op zijn grondgebied gevestigde beroepsbeoefenaren met betrekking tot: a) een vergunning, de inschrijving of de aansluiting bij een beroepsorganisatie; b) de inschrijving bij een publiekrechtelijke instelling van sociale zekerheid om de rekeningen inzake de ten gunste van sociaal verzekerden verrichte werkzaamheden op een verzekeringsinstelling te kunnen verhalen. De dienstverrichter stelt evenwel de in de eerste alinea, onder b), bedoelde instelling vooraf, of in spoedgevallen achteraf, van de door hem verrichte dienst in kennis. De in alinea 2 bedoelde inkennisstelling vindt plaats op een eenvoudige wijze en zonder bureaucratische beslommeringen.

18 Indien een dienstverrichter werkzaamheden wenst uit te oefenen in het kader van de bovengenoemde beroepen die onderhevig zijn aan een bijzonder beroepsaansprakelijkheidsregime, verricht hij de diensten op basis van dezelfde rechten en verplichtingen als gevestigde beoefenaren van deze beroepen in de ontvangende lidstaat; hij is met name onderworpen aan de in deze lidstaat van toepassing zijnde gedragsregels van professionele of administratieve aard. Lidstaten kunnen ten behoeve van de tenuitvoerlegging van op hun grondgebied van toepassing zijnde bepalingen inzake professioneel gedrag hetzij automatische tijdelijke registratie dan wel een pro formalidmaatschap van een beroepsorganisatie verplicht stellen, met dien verstande dat een dergelijke registratie of een dergelijk lidmaatschap het verrichten van diensten op geen enkele wijze mag vertragen of belemmeren noch extra kosten met zich mee mag brengen voor de persoon die de diensten verricht. Ingeval het beroep dat onderhevig is aan een bijzonder beroepsaansprakelijkheidsregime in de ontvangende lidstaat gereglementeerd is maar in de lidstaat van oorsprong van de dienstverrichter niet, kan de ontvangende lidstaat volledige registratie bij zijn bevoegde instanties verlangen alvorens de dienstverrichter zijn beroepswerkzaamheden mag verrichten. Artikel 9 Voorafgaande kennisgeving bij verplaatsing van de dienstverrichter Wanneer de dienstverrichter zich voor de dienstverrichting verplaatst, stelt hij de bevoegde instantie van de lidstaat van vestiging en de in artikel 10 bedoelde bevoegde instantie van de ontvangende lidstaat vooraf hiervan in kennis. De bevoegde instantie van de lidstaat van vestiging stelt op zijn beurt onverwijld de bevoegde instantie van de ontvangende lidstaat hiervan in kennis en levert deze alle gegevens over de dienstverrichter en diens activiteiten waarover het beschikt. In spoedgevallen stelt de dienstverrichter de in artikel 10 bedoelde bevoegde instantie van deze lidstaat zo spoedig mogelijk na de dienstverrichting in kennis. Artikel 10 Administratieve samenwerking De bevoegde instanties van de ontvangende lidstaat of, bij ontstentenis hiervan, de beroepsvereniging of een soortgelijk beroepsorgaan dat verantwoordelijk is voor het beroep van de dienstverrichter in de ontvangende lidstaat, verzoeken de bevoegde instanties van de lidstaat van vestiging om een bewijs dat de dienstverrichter de betrokken werkzaamheden op wettige wijze in die lidstaat uitoefent. De bevoegde instanties van de lidstaat van vestiging verstrekken deze informatie zo spoedig mogelijk overeenkomstig artikel

19 Indien dergelijke bevoegde instanties niet bestaan in de lidstaat van vestiging, levert de beroeps- of vakvereniging die verantwoordelijk is voor het beroep van de dienstverrichter in de lidstaat van vestiging, het bewijs dat de dienstverrichter bekwaam is om deze activiteiten in die lidstaat te verrichten. Bovendien kunnen de bevoegde instanties van de ontvangende lidstaat in de in artikel 6, lid 1, onder b) bedoelde gevallen de bevoegde instanties van de lidstaat van vestiging verzoeken om een bewijs dat de dienstverrichter de betrokken werkzaamheden gedurende ten minste twee jaar in de lidstaat van vestiging heeft uitgeoefend. Dit bewijs kan op elke gewenste wijze worden geleverd. Het leveren van de bewijzen genoemd in de alinea's 1 tot en met 3 van dit artikel heeft geen opschortende werking ten aanzien van de uitvoering van de dienstverrichtingen. Artikel 11 Informatie ten behoeve van de afnemers van de dienst In aanvulling op de overige informatievoorschriften van het Gemeenschapsrecht, zorgen de lidstaten ervoor dat de dienstverrichter de afnemer van de dienst zeer duidelijk leesbaar en begrijpelijk voor elke consument de volgende informatie verstrekt: a) wanneer de dienstverrichter in een handelsregister of een vergelijkbaar openbaar register is ingeschreven, het handelsregister waar hij is ingeschreven en zijn inschrijvingsnummer, of een vergelijkbaar middel ter identificatie in dat register; b) wanneer voor uitoefening van de betrokken werkzaamheid in de lidstaat van vestiging een vergunning vereist is, de naam en het adres van de bevoegde toezichthoudende instantie; c) de beroepsordes of soortgelijke organisaties waarbij de dienstverrichter is aangesloten; d) de beroepstitel en de lidstaat waar deze werd verleend; e) vermelding van de beroepsregels die in de lidstaat van vestiging en in de ontvangende lidstaat van toepassing zijn en hoe deze kunnen worden ingezien; f) wanneer de dienstverrichter een onder de BTW vallende werkzaamheid uitoefent, het identificatienummer, zoals bedoeld in artikel 22, lid 1, van Richtlijn 77/388/EEG van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting - Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag 1 ; 1 PB L 145 van , blz. 1. Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 1999/85/EG (PB L 277 van , blz. 34).

20 g) wanneer het beroep niet gereglementeerd is in het land van vestiging, moet de afnemer van de dienst hiervan in kennis worden gesteld; h) het bewijs dat hij verzekerd is tegen financiële risico's ingeval zijn beroepsaansprakelijkheid in het geding mocht komen, als deze eis gesteld wordt aan beoefenaars van hetzelfde beroep die op het grondgebied gevestigd zijn. De ontvangende lidstaat kan in dit geval van de dienstverrichter verlangen dat hij deze informatie verstrekt. Artikel 12 Wettelijk beroepsexamen De bepalingen inzake de vrijheid van dienstverlening zijn niet van toepassing op het wettelijke beroepsexamen. Titel III Vrijheid van vestiging HOOFDSTUK I ALGEMEEN STELSEL VAN ERKENNING VAN OPLEIDINGSTITELS Artikel 13 Toepassingsgebied Dit hoofdstuk is van toepassing op alle beroepen die niet onder de hoofdstukken II en III van deze titel vallen alsmede op alle gevallen waarin de aanvrager niet aan de in die hoofdstukken opgenomen voorwaarden voldoet. 20

21 Artikel 14 Kwalificatieniveaus 1. Voor de toepassing van artikel 17 worden de volgende vijf beroepskwalificatieniveaus vastgesteld: a) niveau 1 "bekwaamheidsattest"; b) niveau 2 "certificaat"; c) niveau 3 "diploma ter afsluiting van een korte opleiding"; d) niveau 4 "diploma tot afsluiting van een opleiding van middellange duur"; e) niveau 5 "diploma tot afsluiting van een hogere opleiding". 2. Niveau 1 komt overeen met een door een bevoegde instantie van de lidstaat van oorsprong afgegeven bekwaamheidsattest, nadat men: a) hetzij een opleiding heeft gevolgd die niet resulteert in een certificaat of diploma in de zin van de leden 3, 4, 5 en 6, dan wel een specifiek examen zonder voorafgaande opleiding heeft afgelegd of het beroep tijdens de voorafgaande tien jaren gedurende drie opeenvolgende jaren voltijds of gedurende een gelijkwaardige periode deeltijds in een lidstaat heeft uitgeoefend; b) hetzij een algemene opleiding op het niveau van het basis- of voortgezet onderwijs heeft gevolgd die aantoont dat de houder over een zekere algemene ontwikkeling beschikt. 3. Niveau 2 komt overeen met een certificaat ter afsluiting van een opleiding op het niveau van het voortgezet onderwijs a) hetzij van algemene aard, aangevuld met een andere opleidingscursus of beroepsopleiding dan de opleidingen als bedoeld in lid 4, en/of met de in aansluiting daarop voorgeschreven beroepsstage of praktijkervaring; b) hetzij van technische of professionele aard, eventueel aangevuld met een opleidingscursus of beroepsopleiding als bedoeld onder a), en/of met de in aansluiting daarop voorgeschreven beroepsstage of praktijkervaring.

22 Als gelijkwaardig aan een certificaat in de zin van de eerste alinea worden beschouwd: gereglementeerde opleidingen die specifiek op de uitoefening van een bepaald beroep zijn gericht en die uit een opleidingscursus bestaan welke eventueel door een beroepsopleiding, een beroepsstage of praktijkervaring wordt aangevuld waarvan de structuur en het niveau in wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de betrokken lidstaat zijn vastgelegd of die worden gecontroleerd of goedgekeurd door de daartoe aangewezen instantie. Hieronder vallen met name de in bijlage III genoemde gereglementeerde opleidingen. 4. Niveau 3 komt overeen met een opleiding op het niveau van het postsecundair onderwijs met een duur van ten minste één maar minder dan drie jaar. Met opleidingen van niveau 3 worden gelijkgesteld: a) opleidingen met een bijzondere structuur die tot een vergelijkbare beroepsbekwaamheid en tot een vergelijkbaar niveau van verantwoordelijkheden en taken opleiden. Hieronder vallen met name de in bijlage II genoemde opleidingen; b) gereglementeerde opleidingen die specifiek op de uitoefening van een bepaald beroep zijn gericht en die uit een opleidingscyclus bestaan die eventueel door een beroepsopleiding, een beroepsstage of praktijkervaring wordt aangevuld waarvan de structuur en het niveau in wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de betrokken lidstaat zijn vastgesteld of die worden gecontroleerd of goedgekeurd door een daartoe aangewezen instantie. Hieronder vallen met name de gereglementeerde opleidingen van bijlage III. 5. Niveau 4 komt overeen met een diploma ter afsluiting van een postsecundaire studiecyclus met een duur van ten minste drie maar minder dan vier jaar of met een daaraan gelijkwaardige duur op deeltijdbasis, aan een universiteit of instelling van hoger onderwijs of een andere instelling van gelijkwaardig niveau, alsmede de beroepsopleiding die als aanvulling op de postsecundaire cyclus vereist kan zijn. Met opleidingen van niveau 4 worden gelijkgesteld gereglementeerde opleidingen die rechtstreeks op de uitoefening van een bepaald beroep zijn gericht en die bestaan uit een postsecundaire studiecyclus van drie jaar of een postsecundaire deeltijdse studiecyclus met een daaraan gelijkwaardige duur aan een universiteit of een onderwijsinstelling van gelijkwaardig niveau, en, in voorkomend geval, uit een beroepsopleiding, een beroepsstage of praktijkervaring die als aanvulling op de postsecundaire studiecyclus vereist is. 22

23 De structuur en het niveau van de beroepsopleiding, de beroepsstage of de praktijkervaring worden in wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen van de betrokken lidstaat vastgesteld of door een daartoe aangewezen instantie gecontroleerd of goedgekeurd. 6. Niveau 5 komt overeen met een diploma ter afsluiting van een postsecundaire opleiding met een duur van minimaal vier jaar of met een daarmee gelijkwaardige duur op deeltijdbasis, aan een universiteit of instelling van hoger onderwijs of een andere instelling van gelijkwaardig niveau, alsmede de beroepsopleiding die als aanvulling op de postsecundaire cyclus vereist kan zijn. Aan opleidingen van niveau 5 worden gelijkgesteld gereglementeerde opleidingen die rechtstreeks op de uitoefening van een bepaald beroep zijn gericht en die bestaan uit een postsecundaire studiecyclus van ten minste vier jaar of een postsecundaire deeltijdse studiecyclus met een daaraan gelijkwaardige duur aan een universiteit of een onderwijsinstelling van gelijkwaardig niveau en, in voorkomend geval, uit een beroepsopleiding, een beroepsstage of praktijkervaring die als aanvulling op de postsecundaire studiecyclus vereist is. De structuur en het niveau van de beroepsopleiding, de beroepsstage of de praktijkervaring worden in wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen van de betrokken lidstaat vastgesteld of door een daartoe aangewezen instantie gecontroleerd of goedgekeurd. 7. Indien in de lidstaat van oorsprong het voor de toegang tot het beroep voorgeschreven opleidingsniveau is verhoogd, stelt de ontvangende lidstaat beroepsbeoefenaars die op basis van het lagere opleidingsniveau toegang tot het beroep hebben verkregen, in de gelegenheid erkenning op het verhoogde niveau te verkrijgen. 8. Vijf jaar na de inwerkingtreding van deze richtlijn evalueert de Commissie de praktische werkbaarheid van bovengenoemd stelsel van kwalificatieniveaus. Als het kwalificatieniveau van de diploma's in de praktijk duidelijke verschillen tussen de lidstaten vertoont, dient de Commissie voorstellen in voor een stelsel van studiepunten en credits op basis van de kwaliteit en de inhoud van het onderwijs en de beroepsopleiding in de diverse lidstaten. Het in artikel 67 bedoelde comité houdt toezicht op de toekenning van punten aan de verschillende opleidingen.