Een vleugje poëzie. 15 gedichten van mij, voor jou. Van harte, Veerle. Tekst: Veerle Schaltin Kunstwerk: Johannes Feremans

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Een vleugje poëzie. 15 gedichten van mij, voor jou. Van harte, Veerle. Tekst: Veerle Schaltin Kunstwerk: Johannes Feremans"

Roel van de Berg
8 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Een vleugje poëzie 15 gedichten van mij, voor jou Van harte, Veerle Tekst: Veerle Schaltin Kunstwerk: Johannes Feremans WiebelWoorden Als het leven wiebelt, bieden woorden een houvast, juni 2013

2 Letters mijn letters buigen zich naar je toe krullen tussen je woorden je woorden vouwen zich rond mij omhelzen mijn letters samen wiebelen we in de wind die door onze zinnen waait wentelen we ons in de warmte van ons verhaal

3 Vallen een vleugje appel vanille en kaneel dwarrelt door het raam van mijn herinnering haar voorschootblauw wappert in de wind ruist langs het kind in mij alsof geen zee van tijd vergleden is schommel ik op en neer en val midden in het groen van gras midden in hoe het vroeger was

4 Ik voel je Ik voel je liefst fietsen tussen zinnen, beminnen het in beweging zijn. Ik voel je triest op weg naar niets, woorden vol mist schreeuwen pijn.

5 heb je me gemist? zal ik fluisteren nog voor je lippen een antwoord tuiten echoot je nooit door het huis ik drink de klank en weet het weer ik reisde mee in je binnenzak

6 je ruikt naar zondag naar moeke muisstil aan de tafel tussen ons lawaai een beetje naar maandag ook en alle volgende dagen naar de foto op de kast

7 Natuurlijk kan ik je niet horen, maar ik hoor je schittering in de stilte die wegglipt in het zand. Natuurlijk kan ik je niet ruiken, maar ik ruik je glinstering in de tajine die de blauwe man voor me bereidt. Natuurlijk kan ik je niet grijpen, laat staan begrijpen dat je miljarden jaren geleden besliste deze nacht voor me te verlichten.

8 zodra je de straat uitdraait draai je ook mijn leven uit word je iemand die ik niet ken niet weet niet voel bewaar ik een willekeurig beeld kneed het tot het mijne

9 Reservetijd Als ik als mijn schaduw naast me zit mijn hoofd het hoofd van een ander dan spreek ik woordeloos tot mezelf en bid Als ik zacht als satijn van de aardbol glijd mijn handen de handen van een ander dan klamp ik me krampachtig vast speel verder in reservetijd

10 ik zou je lichaam weer heel willen denken het wirwar van draden erin tot een baljurk haken waarin je urenlang kan dansen dan zacht de zoom uitrafelen tot laarzen naaien waarin je dagenlang kan wandelen ik denk je lichaam weer heel dicht bij mij

11 toen mijn woorden samen met jou zijn doodgegaan schreef ik met roos, aronskelk en orchidee ik kneedde hen tot ons verhaal het eindigde met De Schreeuw

12 Erfenis de muur barst in tranen breekt onder stil verdriet brokkelt tot puin tussen brandnetels die overwoekeren het zeer van weleer uitschreeuwen de pijn van jou voorgoed verloren te zijn

13 ik wil je nog niet loslaten ook niet nu je de dagen aan elkaar slaapt en ik me in stilte vergaap aan het zijdepapier dat nog van je rest ook niet nu dat zachtjes inscheurt, de hoeken brokkelen ik streel je bewaar je zorgvuldig in het kastje naast mijn bed

14 Je bent Eerst was je nog en toen niet meer je voer weg langs de riviertjes in je ogen stil zijn je woorden je achterna gevlogen Ik proef het zilt de zee van verdriet -eb en vloeddie je in me achterliet eerst was je nog je bent nu zoveel meer

15 je laatste glas drink ik in stilte langzaam drupt je geur in mijn lijf tranen glijden langs het kristal als ik herinnering wals de tannine van je leven vult zacht mijn mond je afdronk zindert

16 Naam Nu je mijn herfstkleed uitasemde verberg ik mijn bloot onder een vurige blos die niet de bitterheid verhullen kan Pas na een eerste winterse verstrengeling wiebel ik onder de zuchten van je genot proef dan het zoet herinner mijn naam

17 Het leven wiebelt. Soms slingert het zacht heen en weer, zoals een kind op een schommel. Misschien geef je het dan, net als dat kind, vol vertrouwen een extra duwtje, en ga je almaar hoger. Maar het leven kan ook wankelen, een kant op waggelen die je helemaal niet uit wil. Of het kan danig schudden en schokken, zodat je grondvesten daveren. Op al deze momenten zijn er woorden. WiebelWoorden zoekt ze samen met je op. Omdat woorden helpen herinneringen te bewaren en belevenissen te delen. Omdat woorden een houvast bieden. En omdat het bijzonder prettig is woorden aan papier toe te vertrouwen. Ik schrijf samen met jou je levensverhaal op maat en maak er een uniek boek van om te bewaren voor jezelf of je nageslacht. Ik organiseer schrijfworkshops (poëzie en levensverhalen schrijven) voor iedereen, maar in het bijzonder voor mensen met een beperking, ouderen, zieken en rouwenden. En ik doe wat van kindsbeen af mijn passie is: zelf schrijven. Verhalen, gedichten, columns, kinderboeken, educatieve uitgaven, zakelijke teksten, Wil je er meer over weten? Neem gerust contact met me op

Vergelijkbare documenten

Recht uit het hart. 25 gedichten van mensen met een verstandelijke beperking voor jou. Van harte, Veerle

Recht uit het hart. 25 gedichten van mensen met een verstandelijke beperking voor jou. Van harte, Veerle Recht uit het hart 25 gedichten van mensen met een verstandelijke beperking voor jou Van harte, Veerle Samenstelling: Veerle Schaltin Foto: Walter Feremans WiebelWoorden Als het leven wiebelt, bieden woorden