De Bedrijfsnar - Een marketingverhaal

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "De Bedrijfsnar - Een marketingverhaal"

Femke Jansen
6 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 De Bedrijfsnar - Een marketingverhaal Hoofdstuk 11, Epiloog, door Frank Wouters DE MERKSMEDERIJ COMMUNICATIE VANUIT DE KERN T info@demerksmederij.com

2 Epiloog Het was zes maanden later toen Derk zijn kantoor aan het einde van de werkdag binnen kwam en de Nar voor het eerst opnieuw in zijn stoel aantrof. Hij kon een geamuseerde glimlach niet onderdrukken. Het was Derk het afgelopen half jaar bepaald niet slecht vergaan. Er was net een aandeelhoudersvergadering geweest en Derk had het volle vertrouwen gekregen van de stemgerechtigden. Er heerste nog geen hoerastemming, maar men had duidelijk de positieve tendens opgemerkt. De kosten verbonden aan marketing en sales waren op indrukwekkende wijze gedaald ten opzichte van de steeds stijgende omzet. In het begin was er wel een kleine daling in het omzetcijfer geweest, omdat de samenstelling van de klanten veranderde, maar daarna leek het voor een buitenstaander bijna een zelforganiserend systeem. Derk glimlachte naar de Nar. Hun meningsverschillen waren voor hem nog slechts een vage herinnering, een verkeersdrempel in het begin van hun reis. Het belangrijkste was nu het resultaat en de rust in de organisatie die wist waar ze mee bezig was. Derk was er de persoon niet naar om dankbaarheid te tonen en hij zou dat ook nu niet doen. "Zo, goed je nog eens te zien," begon hij het gesprek en hij legde zijn koffertje op het bureau. "Wil je een sigaar?" "Nee, dank je," zei de Nar, "Ik probeer te stoppen," vulde hij verstrooid aan. "Goed idee," antwoordde Derk en zelf stak hij er een op. De Nar nam er ook een uit het doosje op het bureau en stak hem aan met de wereldbolvormige aansteker die ernaast stond. "Ik dacht dat je probeerde te stoppen." "Ik probeer te stoppen met ja te antwoorden op elke vraag. Sigaren vind ik nog steeds heerlijk." En hij blies een grote grijsblauwe wolk rook de lucht in. "Is dat ergens goed voor?" "Sigaren?" "Nee, stoppen met ja te antwoorden." Derk vleide zich in een van de stoelen die bestemd waren voor de gasten en zich iets lager bevonden dan zijn eigen stoel. "Ja, Oeps, daar doe ik het toch weer," flapte de Nar eruit alsof hij zichzelf betrapt had, "Weet je, zoek het zelf maar uit, want je lokt me telkens weer in de val." "Ik kan er nu allemaal wel om lachen," grinnikte Derk. "Vroeger niet?", zei de Nar onschuldig, "Jammer, ik deed zo mijn best." "Och, op een bepaald moment heb ik beslist om niet meer op je fratsen te letten en " Derk aarzelde even omdat iets tot hem doordrong. "En?", drong de Nar aan. Pagina 2

3 "Naar de essentie van wat je zei te luisteren," antwoordde Derk afgemeten alsof hij zichzelf iets nieuws hoorde zeggen. "Draait het daar niet altijd om?", zei de Nar en hij sprong op. "En hoe gaat het nu?" "Nu komt er een opwindende tijd. We hebben bedrijven die sterk gefocust zijn. We zijn helemaal opnieuw slank en strijdbaar. Zelfs het oorspronkelijk bedrijf van Fred Vinniger, Mailcomponent, is helemaal teruggekeerd naar de basisfilosofie." "En wat ga je doen?" "Ik weet het niet goed, maar ik denk dat we toch eens moeten gaan denken aan expansie." "Expansie?", vroeg de Nar angstig. "Ja, ik heb de indruk dat we ons risico moeten gaan spreiden. Nu is het moment daar. We genereren cash en daarom kunnen we onze vleugels uitslaan." De Nar zuchtte: "Je grootste uitdaging ligt inderdaad voor je." De Nar stond op. "Ga je mee buiten even wandelen?" "Hé, ik had gedacht dat je meer weerstand zou bieden," zei Derk terwijl hij de Nar van dichtbij volgde naar buiten. Hij glimlachte naar de receptioniste, die haar spullen aan het pakken was en stapte mee buiten. "Derk," zei de Nar toen ze door de ontluikende tuin wandelden, "Ik meen het dat je moeilijkste taak nu voor je ligt." "En dat is?" "Ben je tevreden met je cashflow?" "Natuurlijk, die is enorm." "Ben je tevreden met de groei?" "Ja, die is prima, maar we moeten ons risico spreiden." "Oh, bedoelde je dat met expansie: diversificatie?" De zin kwam er bij de Nar behoorlijk beladen uit. "Euh ja. Denk erom dat alles zijn levenscyclus heeft en als we niet diversifiëren gaan we vroeg of laat dood." "Dat ligt eraan hoe fundamenteel de keuze van je basiswaarde is geweest." "Hmm, dat herinner ik me inderdaad. Je bedoelt met die moeilijke taak dat ik de bedrijven moet dwingen tot een meer fundamentele keuze?" "Als je dat wilt doen, prima, maar dat is niet wat ik eigenlijk bedoel." De Nar knielde en verwijderde wat zand dat een narcis hinderde zich boven de grond uit te wurmen. "Kom op, zeg het me. Wat is het dan?", zei Derk ongeduldig. De Nar zweeg als vanouds om de dramatische stilte te maximaliseren. "Je grootste uitdaging wordt het om niets te doen." "Niets te doen?" Pagina 3

4 "Ik wist het," riep de Nar uit. Hij sprong op maakte met zijn vuist een zegegebaar. "Ik wist dat je me zou herhalen." Derk wachtte met ingehouden boosheid, maar opende zijn mond niet. "O.k., o.k.," reageerde de Nar, "ik bedoel dat de moeilijkste taak is dat je je zal moeten inhouden, niet in de verleiding moet komen om in te gaan op opportuniteiten die zich aan je lijken te openbaren, maar je afbrengen van je basisconcept." Derk stond even stil en dacht na. "Bedoel je echt dat ik maar beter niets doe?" "Wow, niets doen is een fulltime job, hoor," sputterde de Nar verontwaardigd. Derk glimlachte. "Het is echt waar," riep de Nar uit. "Het is vaak moeilijker om niets te doen dan om iets te doen. Een goed geoliede machine moet je laten lopen." "Maar ik mag toch nog wel initiatieven nemen?" "Natuurlijk. In de eerste plaats moet je er permanent over waken dat er niets in je bedrijf gebeurt dat tegen je concept ingaat. En met niets, bedoel ik ook niets. Elk onderdeel van je bedrijf moet congruent zijn met je concept. Onthoud dat goed en controleer dat. Dat is al meer werk dan je denkt." "En nog wat?" "Ten tweede: je moet je bezig houden met het creatief vertalen van je concept naar de tijdsgeest. Het is niet omdat de basisemoties dezelfde blijven, dat deze op dezelfde manier worden beleefd of uitgedrukt. Je liefde verklaren zoals Romeo dat deed tegenover Julia kan misschien nog wel eens aanslaan, maar is toch weinig gebruikelijk. Toch blijft het dezelfde liefde." "En is er een ten derde, of kan ik voor de rest achterover leunen?" "Opnieuw: onderschat het niet. Marketing is eenvoudig, maar nooit makkelijk." Derk paste het trucje van de Nar toe om te zwijgen als hij nog wat verwachtte. De Nar merkte het en glimlachte. "Er is een ten derde, maar dat hangt af van je nieuwe ideeën, die goud waard zijn voor je klanten en voor jezelf, van je borrellende creativiteit die geen plaats vindt binnen je concept." "Wat doe ik daarmee?" "Daar creëer je nieuwe bedrijven rond, volgens hetzelfde principe." Derk wandelde denkend verder. De Nar volgde fluitend. Hij wist dat Derk nadacht over zijn rol in het bedrijf. Hij zou er wel uitkomen. De avond naderde. De wolken werden gedragen door het licht van de ondergaande zon. "Ik denk dat ik kan gaan nu, Mijnheer Vanhouten, mijn werk zit erop," zei de Nar formeel en hij stak zijn hand uit, met een zekere melancholie. "Zijn we echt rond?", vroeg de bedrijfsleider, teruggeworpen op zijn eigen onzekerheid. Pagina 4

5 "Ik denk het wel. Laat je niet in de war brengen," stelde de Nar hem vriendschappelijk gerust. "Nog een laatste advies?" De Nar dacht even na: "Misschien dit nog: vergeet niet waar je bedrijf succesvol door is geworden." "Wat bedoel je?" "Dat zal je binnen vijf jaar pas echt weten. Dan zullen er controllers komen die zeggen dat je filosofie te veel geld kost, dat je moet besparen, waarschijnlijk net op die dingen die je groot hebben gemaakt. Je zal makkelijk in die val trappen. Maar tegen dan zie ik je wel weer. Derk keek met een zekere vertedering naar de Nar toen hij hem de hand schudde. De Nar hield de hand iets langer vast dan gebruikelijk en draaide zich toen met een sprongetje om. Derk keek hem na. Toen de Nar tien meter ver was, riep hij hem. Hé, nog één ding: zijn er echt twintig Wetten? Misschien wel, misschien niet," riep de Nar terug, "maar alleen al door er het getal twintig op te zetten en door mijn vreemde nummering, ben jij dat gaan geloven. Misschien is dat wel belangrijker. Voor een laatste maal boog de Nar heel diep. Hij draaide zich weer om. Hoofdschuddend keek Derk de man na toen die het domein uitwandelde. Even keek de CEO naar de ingang van zijn kasteel en zette zijn voet op de eerste trede. Toen draaide hij zich weer om, stapte de trap af en plukte een roos die het seizoen voor was. Hij rook de ontluikende geur van de bloem en wandelde langs de poort het domein uit. Pagina 5

6 Pagina 6

Vergelijkbare documenten

Een gesprekje met God De kleine ziel en de zon

Een gesprekje met God De kleine ziel en de zon Parabel geschreven door Neale Donald Walsch Ergens in de tijd was er een Zieltje, dat tegen God zei: Ik weet wie ik ben! God zei: Dat is heel mooi. Wie ben