Voleinding, zondag 22 november 2015

Transcriptie

1 Voleinding, zondag 22 november 2015 Lied voor de dienst: 731: 1 en 2 ( vergeet niet hoe wij heten) Vergeet niet hoe wij heten: naar U zijn wij genoemd. Zoudt Gij ons niet meer weten, dan waren wij gedoemd te sterven aan uw leven; maar zo Gij ons gedenkt is er een eeuwig even, een ogenblik gegeven, een paasdag die ons wenkt.

2 Zij raken niet vergeten die over zijn gegaan tot u, want in Uw heden bewaart Gij hun bestaan. Hun namen zijn verzekerd in Uw gedachtenis, Gij zult ze blijven spreken tot die DAG aan zal breken waarop het wachten is. Welkom en mededelingen Paaskaars aansteken ( staande) Psalm 103 : 1 en 7 ( zegen mijn ziel de grote naam des Heren) Zegen, mijn ziel, de grote naam des Heren, laat al wat binnen in mij is Hem eren, vergeet niet hoe zijn liefd'u heeft geleid, gedenk zijn goedheid,die u wil vergeven, die u geneest, die uit het graf uw leven verlost en kroont met goedertierenheid. Maar s Heren gunst zal over wie hem vrezen in eeuwigheid altoos dezelfde wezen, en zijn gerechtigheid de eeuwen door. Zijn heil omsluit de komende geslachten; zo volgen zij die zijn verbond betrachten, van zijn barmhartigheid het lichtend spoor ( staande) Bemoediging, groet, drempelgebed Voorganger: Onze hulp is de Naam van de Heer, allen: Die hemel en aarde gemaakt heeft. v: die trouw blijft in eeuwigheid a: en niet loslaat het werk van zijn handen v:. de Heer zij met u a: Ook met u zij de Heer v: Hier zijn wij, God met alles wat we hebben en alles wat we missen, wij zijn uw kinderen soms voelen we ons verloren in deze grote wereld soms zijn we elkaar kwijt soms zijn we onszelf kwijt daarom bidden wij in Uw naam: verenig ons hart, breng ons bij elkaar maak ons sterk door Uw kracht en laat ons weer leven naar U toe. a: Amen

3 allen gaan zitten toelichten liturgische schikking inleiding op het noemen van de namen het noemen + aansteken van een kaars lied : luisteren naar een stil moment ( verzoek van familie Meints; CD: gezongen door Marturion) Een stil moment met Hem alleen, is wat ik nodig heb. Een stil moment waar ik met Jezus één ben in gebed. Eenzame uren van verlangen, in geloof en hoop; Tijd eenvoudig om te zoeken, groeiend in geloof Ik mag leven op Gods bergtop, ver van de wildernis. De Geest van God wil mij dan leren, wat genade is. Er is genoeg in Gods natuur, wees daarvan overtuigd. Je kunt niet zeggen dat je God niet kent, heel de schepping juicht! In gedachten ga ik zwerven, op verkenningstocht; Waar de Geest mij dan zal leiden, zie ik iets van God. Ik mag leven op Gods bergtop, ver van de wildernis. De Geest van God wil mij dan leren, wat genade is. Een stil moment met Hem alleen, is wat ik nodig heb. Een stil moment waar ik met Jezus één ben in gebed. inleiding laatste kaars en aansteken van de laatste kaars.. stilte lied Bij U rusten deze namen (op de wijs van lied 801: door de nacht van strijd en zorgen) Bij U rusten deze namen, ons ontvallen door de tijd; om hen bidden wij U samen: Berg ze in Uw eeuwigheid. En laat hen die om ze rouwen, die verdriet voelen en pijn, op Uw kracht en steun vertrouwen, God wil zo hun helper zijn. gebed lied 731: 2 en 3 ( zij raken niet vergeten) Zij raken niet vergeten

4 die over zijn gegaan tot u, want in Uw heden bewaart Gij hun bestaan. Hun namen zijn verzekerd in Uw gedachtenis, Gij zult ze blijven spreken tot die DAG aan zal breken waarop het wachten is. Vergeet niet hoe wij heten, wij heten naar Uw naam. uit duizenden gebeden stelt zich Uw eenvoud saam. Want zo zijt Gij gebroken, gelijk het ene licht, van naam tot naam gesproken, van dag tot dag ontloken, zo zien wij Uw gezicht. de kinderen gaan naar KND lezen Jesaja 49: 14 16a Sion zegt: De HEER heeft mij verlaten, mijn Heer is mij vergeten. Maar kan een vrouw haar zuigeling vergeten of harteloos zijn tegen het kind dat zij droeg? Zelfs al zou zij het vergeten, ik vergeet jou nooit. Ik heb je in mijn handpalm gegrift. lezen: gedicht 'Herfst' ; van : Rainer Maria Rilke ( ) Bladeren vallen, vallen van daarginds alsof verre tuinen verwelken in de hemel; zij vallen met afwijzende gebaren. En in de nachten vervalt de zware aarde uit alle sterren in eenzaamheid. Wij vallen allemaal. Deze hand hier valt. En zie de anderen: het is in allen. En toch is er Eén, die al dit vallen oneindig zachtjes in zijn handen houdt. lied 916 ( je kunt niet dieper vallen dan in Gods eigen hand) N.B op de wijs van lied 444: nu daagt het in het oosten Je kunt niet dieper vallen dan louter in Gods hand waarmee zijn heil ons allen barmhartig ondervangt.

5 Ooit monden alle paden door schade, schuld en dood toch uit in Gods genade hoe groot ook onze nood. Wij zijn door God omgeven in ruimte en in tijd en zullen in Hem leven en zijn in eeuwigheid. Kolossenzen 1: Breng dus met vreugde dank aan de Vader. Hij stelt u in staat om te delen in de erfenis die alle heiligen wacht in het licht. Hij heeft ons gered uit de macht van de duisternis en ons overgebracht naar het rijk van zijn geliefde Zoon, die ons de verlossing heeft gebracht, de vergeving van onze zonden. Beeld van God, de onzichtbare, is hij, eerstgeborene van heel de schepping: in hem is alles geschapen, alles in de hemel en alles op aarde, het zichtbare en het onzichtbare, vorsten en heersers, machten en krachten, alles is door hem en voor hem geschapen. Hij bestaat vóór alles en alles bestaat in hem. Hij is het hoofd van het lichaam, de kerk. Oorsprong is hij, eerstgeborene van de doden, om in alles de eerste te zijn: in hem heeft heel de volheid willen wonen en door hem en voor hem alles met zich willen verzoenen, alles op aarde en alles in de hemel, door vrede te brengen met zijn bloed aan het kruis. Eerst was u van hem vervreemd en was u hem in al het kwaad dat u deed vijandig gezind, maar nu heeft hij u door de dood van zijn aardse lichaam met zich verzoend om u heilig, zuiver en onberispelijk bij zich te brengen. Maar dan moet u blijven geloven, onwrikbaar gegrondvest zijn in de hoop die het evangelie brengt, het evangelie dat u gehoord hebt en dat aan alle schepselen onder de hemel verkondigd is, en waarvan ik, Paulus, de dienaar ben geworden. lied 513: 1, 2 en 4 ( God heeft het eerste woord) God heeft het eerste woord. Hij heeft in den beginne het licht doen overwinnen, Hij spreekt nog altijd voort. God heeft het eerste woord. Voor wij ter wereld kwamen, riep Hij ons reeds bij name, zijn roep wordt nog gehoord.

6 God staat aan het begin en Hij komt aan het einde. Zijn woord is van het zijnde oorsprong en doel en zin. Overdenking lied: 919 geheel ( Gij die alle sterren houdt) Gij die alle sterren houdt in uw hand gevangen, Here God, hoe duizendvoud wekt Gij ons verlangen! Ach, ons hart is verward, leer het op uw lichte hoge rijk zich richten. Want de lichten die wij zelf aan de hemel stelden, glinst'rend in het zwart gewelf, sterren, ongetelde, al hun glans dooft nochtans, dan is heel ons leven door de nacht omgeven. God, is dan wat U verliet uit uw hand gevallen? Mist Gij onze wereld niet bij uw duizendtallen? Blijf niet ver, doe een ster in de nacht ons gloren, of wij zijn verloren! Christus, stille vaste ster, o Gij licht der lichten, waarnaar wij van her en der onze schreden richten, geef ons moed; 't is ons goed U te zien, Getrouwe, uw hoog rijk te aanschouwen. gebeden collecte ( staande) slotlied 766: 1 en 3 ( ik zag een nieuwe hemel zich verheffen) Ik zag een nieuwe hemel zich verheffen, een nieuwe aarde ontstond om het geheim des levens te beseffen, niet meer in zee gegrond. Ik zag een stad verblindend naderkomen,

7 een middelpunt van feest, Jeruzalem, zoals het in Gods dromen vanouds moet zijn geweest. De koning die zijn troon heeft in den hoge, houdt bij de mensen hof en alle tranen zal Hij van hun ogen afwissen tot zijn lof. Er zal geen rouw, er zal geen dood meer wezen, nergens verdriet meer zijn, de eerste dingen werden uitgewezen, voorbij ging alle pijn. ( staande) zegen Orgelspel