Case report klinische lumbale instabiliteit Blind varen op Tampascore kan leiden tot minder adequate therapie

Transcriptie

1 FysioPraxis oktober 2009 Rubriek: CASUÏSTIEK, DIAGNOSTIEK EN BEHANDELEN Tekst en beeld: Huub Vossen, drs. Katrien Bartholomeeusen en Paul Huisman Case report klinische lumbale instabiliteit Blind varen op Tampascore kan leiden tot minder adequate therapie Key points De subgroep klinische lumbale instabiliteit is niet homogeen. De klinische observatie van bewegingsgedrag is een belangrijke bron van informatie over de aanwezigheid van bewegingsangst. Klachten van de patiënt dienen een belangrijke rol te spelen in het klinisch redeneerproces van de diagnosestelling. Bij patiënten met klinische lumbale instabiliteit is aandacht voor mogelijke bewegingsangst even belangrijk als aandacht voor de klinische verschijnselen van instabiliteit. Key words [MeSH] chronic back pain multidisciplinary back training motor control impairments program evaluation SAMENVATTING Doel Inzicht verkrijgen hoe patiënten met chronische rugklachten t.g.v. klinische lumbale instabiliteit (KLI) het best te behandelen zijn. Achtergrond Bij het bestrijden van chronische rugklachten wordt multidimensioneel aangegrepen. Behandeling met een rugstabilisatieprogramma (RSP) is een van de mogelijkheden. Er zijn in de literatuur diverse tests met criteria te vinden om KLI vast te stellen Het is echter onbekend wat het effect van het gebruik van bepaalde inclusiecriteria is op de uitkomsten van een rugstabilisatieprogramma. Methode Een patiënte, geclassificeerd met uitsluitend KLI werd gevolgd gedurende een 12 weken durende RSP in een revalidatiecentrum. Bij uitblijvend effect op activiteitenniveau werd na aanvullende therapie wederom op activiteitenniveau gekeken. Resultaten De behandeling met het rugstabilisatieprogramma gaf een significante verbetering in de uitkomstmaten op stoornisniveau (neuromusculaire controle en bewegingsbeperkingen). De tekens, symptomen en positieve testen die duidde op lumbale stabiliteit verdwenen. Echter, er was nog steeds geen verbetering op het activiteitenniveau. De angst om door de rug te gaan bleef. Met een aansluitende vijf weken durende interventie Graded Exposure, verdwenen alle resterende klachten.

2 Conclusie Uit deze casus blijkt dat de gehanteerde inclusiecriteria met de hieraan gekoppelde behandelstrategie niet adequaat te zijn om de patiënt klachtenvrij te krijgen. De resultaten laten zien dat een tweesporenbeleid, stabiliteitstraining én exposure simultaan aangeboden, een betere optie zou zijn geweest. Conclusie (54 woorden) Een patiënte met klinische lumbale instabiliteit die voldeed aan de criteria voor een rugstabiliserend programma verbeterde onvoldoende op activiteiten met betrekking tot de klacht van de patiënt. Na behandeling met graded exposure verminderde de angst en leidde dit uiteindelijk tot een klinisch relevante verbetering van de klachten van de patiënt op activiteitenniveau. REFERENTIES 1. Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg CBO. Richtlijn voor aspecifieke lage rugklachten. Utrecht: van Zuiden Tulder JA van, Koes BW, Bouter LMA. Cost-of illness study of backpain in the Netherlands. Pain. 1995; 62: Samenwerkende Pijn Kennis Centra. Multidisciplinair consensusrapport 'Diagnostiek en behandeling van chronische lage rugpijn'. Maastricht: Samenwerkende Pijnkennis Centra Skouen SJ, Grasdal AL, Haldorsen EMH, Ursin H. Relative Cost-Effectiveness of Extensive and Light Multidisciplinary Treatment Program Versus Treatment as Usual for Patients With Chronic Low Back Pain on Long-Term Sick Leave. Randomised Controled Study. Spine. 2002; 27(9): Berkel DM van, Oostendorp RA, Ravensberg CD van, Scholten-Peeters GGM. Manuele therapie en fysiotherapie: verschil in kenmerken van patiënten. Ned. Tijdschrift v. Fysiotherapie. 2002; 112(6): Glerum EBC, Korte de WG. Rug Observatie Programma (ROP). Een analytisch programma. Wijk aan Zee: Revalidatie Centrum Heliomare Baren WT van, et al. Het Rugrevalidatie- en trainingsprogramma. Protocol voor de medische en paramedische behandeldisciplines. Wijk aan Zee: Revalidatie Centrum Heliomare Köke A, et al. Multimodaal Reconditionerings Programma voor Patiënten met Chronische Pijn. Een praktische handleiding. Pijn Kennis Centrum, Academisch Ziekenhuis Maastricht (AZM)

3 9. World Health Organization (WHO). Het ICF-model. Nederlandse vertaling WHO-FIC Collaborating Centre in the Netherlands. RIVM, Bilthoven Vossen HPLM. Evaluatie multiprofessioneel revalidatieprogramma.tijdschrift Manuele Therapie (TMT). 2007; 4(2) Vendrig AA. Resultaten van interventieprogramma`s: Rug Advies Centra Nederland. Het Nationale Rugcongres. Rotterdam: Elsevier Gezondheidszorg, ZonMW. Zorg Onderzoek Nederland en Medische Wetenschappen. Meer onderzoek lage rugklachten. Fysiopraxis. 2006; 15(8): O Sullivan P. Clinical instability of the lumbar spine: its pathological basis, diagnosis and conservative management. Grieve s modern manual therapy. Boyling, Elsevier; 2004; 7: Dankaerts W, O'Sullivan PB, Burnett AF, Straker LM. The use of a mechanismbased classification system to evaluate and direct management of a patient with non-specific chronic low back pain and motor control impairment--a case report. Manual Therapy. 2007; 12(2): Fritz JM, Erhard RE, Hagen BF. Segmental instability of the lumbar spine. Physical Therapy, 1998; 78(8): Dankaerts W, O'Sullivan P, Burnett A, Straker. Altered patterns of superficial trunk muscle activation during sitting in non specific chronic low back pain patients: importance of subclassification. Spine ; 31(17): Dankaerts W, et al. The inter-examiner reliability of a classification method for non-specific chronic low back pain patients with motor control impairment. Manual Therapy 2006; 11(1): Hicks GE, Fritz JM, Delitto A, Mishock J. Interrater reliability of clinical examination measures for identification of lumbar segmental instability. Arch Phys Med Rehabil. 2003; 84: Poppel van M, et all. Behandelprogramma Chronische rugklachten. Herziene versie. Protocol voor de medische en paramedische behandeldisciplines. Wijk aan Zee: Revalidatie Centrum Heliomare Panjabi MM. Clinical spinal instability and low back pain. Journal of Electromyography and Kinesiology 2003;13: Panjabi M. The stabilizing system of the spine, part I and II. Journal of spinal disorders, 1992; 5(4): Hicks EG, Fritz M, Delitto A, McGill SM. Preliminary Development of a Clinical Predicion Rule for Determining Wich Patients With Low Back Pain Will

4 Respond to a Stabilization Exercise Programm. Arch Phys Med Rehabil. 2003; 84: Cook C Brismee, JM, Sizer PS jr. Subjectieve and objectieve descriptors of clinical lumbar spine instability: A Delphi study. Manual Therapy 2006 ;11(1): Rehorst J. Lumbale segmentale instabiliteit en diagnosestelling. Tijdschrift voor Manuele Therapie (TMT). 2007; 3(4) Hides JA, et all. Effect of stabilization training on multifidus muscle crosssectional area among young elite cricketers with low back pain. J Orthop Sports Phys Ther Mar;38(3): Ferreira PH, Ferreira ML, Maher CG, Herbert RD, Refshauge K. Specific stabilisation exercise for spinal and pelvic pain: a systematic review. Aust J Physiother. 2006;52(2): Standaert CJ, Weinstein SM, Rumpeltes. J. Evidence-informed management of chronic low back pain with lumbar stabilization exercises. Spine J Jan- Feb;8(1): O Sullivan PB. Lumbar segmental instability : clinical presentation and specific stabilizing exercise management. Manual Therapy. 2000; 5(1): Phillips DR and Twomey LT. A comparison of manual diagnosis with a diagnosis established by a uni-level lumbar spinal block procedure. Manual Therapy. Volume 1, Issue 2, March 1996, Pages Richardson C, Jull G, Hodges P, Hides J. Therapeutic exercise for spinal segmental stabilization in low back pain. Edinburgh: Churchill Livingstone; Brox JI, et al. Evidence-informed management of chronic low back pain with back schools, brief education, and fear-avoidance training. Spine J. 2008; 8(1): Vlaeyen JW, et al. Graded exposure in vivo in the treatment of pain-related fear: a replicated single-case experimental design in four patients with chronic low back pain. Behav Res Ther. 2001; 39(2): Cleland JA, Fritz JM, Brennan GP. Predictive validity of initial fear avoidance beliefs in patients with low back pain receiving physical therapy: is the FABQ a useful screening tool for identifying patients at risk for a poor recovery? Eur Spine J. 2008;17(1): Cholewicki J, McGill SM. Mechanical stability of the in vivolumbar spine: implications for injury and chronic low back pain. Clin Biomech (Bristol, Avon) 1996;l l:l-15.

5 35.Gardner-Morse MG, Stokes IA, Laible Jp. Role of muscles in lumbar spine stability in maximum extensor efforts. J Orthop Res 995; I 3: Cairns M, Foster N, Wright C. Prospective, pragmatic RCT examining the effectiveness of spinai stabilisation exercises in the management of recurrent lumbar spinal pain and dysfunction: 6-month results' Fifth International Forum for Primary Care Research on Low Back Pain, Montreal Heijmans WFGJ et all. KNGF-richtlijn Manuele therapie bij Lage-rugpijn. KNGF: V-13/ BorghuisJ. Hof AL, Lemmink KA. The importance of sensory-motor control in providing core stability: implications for measurement and training. Sports Med. 2008;38(11): Morrison DP. The Crichton Visual Analogue Scale for the assessment of behaviour in the elderly. Acta Psychiatr Scand. 1983; 68(6):