Antonius onderweg. Parochieblad van de Antonius van Paduaparochie in Nijmegen-Oost

Transcriptie

1 Antonius onderweg Parochieblad van de Antonius van Paduaparochie in Nijmegen-Oost Ruimte die mij maakt Vorige week kwam ik een lied tegen: Jij mag er zijn. De tekst, vooral het refrein, raakte me. Het paste, paste bij mijn zoeken van dat moment, zoeken naar woorden; ik zocht naar wat ik wilde zeggen, ik zocht het gevoel, van waar ik in geloof. Zoeken, ja, hoe druk ik het uit, dat is zo veel meer dan woorden. Hoe zeg ik waar ik voor sta? Het refrein luidt: Jij mag er zijn. Ook jij hoort erbij. Wie je ook bent, met jou zijn we blij. Want ik dacht na over kerk zijn. Wat is dat, kerk zijn? De Antonius van Paduakerk is een gebouw, stenen die omhullen, die een ruimte scheppen door een binnen van buiten te scheiden. Een plek om te zijn, om te mogen zijn, beschut, beschermd, ietsje afgezonderd van het grotere, ruimte. Gij die mij ruimte kan scheppen wanneer ik benauwd ben (ps.4). Toch is de Antonius van Paduakerk niet echt een gebouw van stenen. Het is een gebouw van mensen, mensen die voor elkaar ruimte zijn. Aan elkaar geven wij ruimte en voor elkaar zijn wij ruimte. Gij die mij ruimte kan scheppen deze kerk is eigenlijk die Gij die mij ruimte schept wanneer ik me benauwd voel. Als mensen elkaar zien, elkaar horen, elkaar voelen, dan ontstaat er ruimte. Ruimte om te mogen zijn. Maar die ruimte is meer dan: je gaat je gang maar. Zien, horen, aanvoelen zijn activiteiten. Ik ken maar één manier waarop die uitnodiging er te mogen zijn zoals je bent echt werkt, en dat is wanneer de ander ook geniet. Wanneer de ander viert met mij dat ik er ben. Wie ik ook ben, samen met mij zijn ze blij! Door de ruimte te nemen en die te geven worden wij samen kerk. Ook jij hoort daarbij! We kunnen niet zonder jou! Wie je ook bent! Wat is dat zijn? Jij, wie is die jij? We stellen soms allerlei voorwaarden aan die jij en aan dat zijn. Lees verder op pagina 2 Huis van God, huis voor de buurt Liefde is voor het hart wat de zomer is in het jaar van de landman, het brengt de oogst van de mooiste bloemen Nieuwe parochie pagina 3 van de ziel. Anoniem Bericht van het parochiebestuur. Lopen naar Santiago Wie zal ik vandaag ontmoeten? Jaargang 25 nummer 4, juli 2013 pagina 4 Rommelmarkt Kom kijken en kopen! pagina 5

2 Vervolg van pagina 1 pagina 2 Christelijke kerken doen dit vaak ook: ideeën van wie je moet zijn worden dan voorwaarden om te zijn. Ze zeggen als het ware: voordat wij met jou jouw vreugde kunnen vieren, de vreugde van jouw jijzijn dan moet je wel aan de nodige door ons gestelde voorwaarden voldoen. Beelden van hoe we behoren te zijn. Soms beperken we die vreugde en die uitnodiging voor elkaar; soms doen christelijke kerken dit ook. Christelijke ruimtes worden dan beknellend. Vreselijk is dat, want ware vreugde kent die grenzen niet. Als jij de vreugde van jouw jij-zijn kan vieren, trek dan zo veel mogelijk mensen met je mee; die vreugde moeten we hebben! Waar geloof ik in? Wat is de Antonius van Paduakerk voor mij? Die ruimte voor mezelf-zijn: voor mijn zijn en voor jouw jij-zijn. Die Gij, die mij ruimte kan scheppen, wil scheppen en ook schept. Gij die mij ruimte kan scheppen als ik benauwd ben, benauwd van alle beelden van wie ik moet zijn en ook bekneld door vaste ideeën over wat God zogenaamd wil en vindt. Een ballast die wil kleven aan de vreugde. Ja, die benauwdheid. Beelden, maatstaven, voorwaarden, normen, die beelden Want dat benauwt. Hoe mensen verstrikt en verstikt kunnen raken in voorwaarden nog niet vieren, nog niet geheel vieren, beperk je vreugde, want je moet wel hier en hier op lijken... Die beelden verstoren de vreugde van het zijn, verstoren het voelbare van de Bron die ons doet zijn. Die Bron, die Gij, ja ook die Gij, die ons roept tot volle vreugde. Die ons roept tot het vieren van vreugde in elkaar en met elkaar. Wij zijn geroepen tot vrijheid. Voor vrijheid heeft Christus ons vrijgemaakt, zegt Paulus. Hoe vrij? Vrij van wat? Vrij van de angst dat we niet mogen zijn, vrij van ideeën van wie we moeten zijn. God, wiens NAAM is WEES ER, is een roepen. Wees! Met volle vreugde, kijk niet of het in de norm past en of je voldoet aan de voorwaarden. Dat zijn omwegen waar je eindeloos in verdwaald raakt en die uiteindelijk nooit echt tot volle vreugde leiden. Wees. Ware vreugde doet geen pijn. Jij mag er zijn. Ook jij hoort erbij. Wie je ook bent. Al weten we niet wie we zijn, we kunnen elkaar raken, elkaars hart, elkaars lichaam, elkaars geest (wanneer we onszelf laten raken). Al weet je niet wie ik ben, je kan me wel lief hebben. Wees met mij blij. Samen met mij. Deel met mij de vreugde die ik ken in mij-zijn. De Antonius van Paduakerk is een gebouw van mensen. Een Gij, die ruimte schept, letterlijk en innerlijk. Een plek om letterlijk samen te vieren, een plek om in de ander, in een gemeenschap van anderen samen te zijn. In mij maak ik de ruimte om te vieren met jou. Wie je ook bent, jouw vreugde raakt ook mij. Die vreugde van het zijn, die los wil barsten in mij en in jou. Ware vreugde doet geen kwaad. Niet bang zijn. Het maakt vrij. Joka Feenstra

3 Op weg naar een nieuwe parochie Nijmegen-Midden Op zondag 23 juni hebben we met parochianen het conceptvoorstel voor de vorming van de nieuwe parochie Nijmegen-Midden besproken. De epistellezing van deze zondag, een gedeelte uit de brief van de apostel Paulus aan de Galaten, was het uitgangspunt van de verkondiging tijdens de viering. Sommige theologen noemen Paulus de tweede stichter van het christendom, omdat hij de boodschap van Jezus, die vaak sprak in gelijkenissen, heeft gegoten in de vorm van een geordende leer. In de epistellezing zegt Paulus dat er in Christus geen onderscheid meer is tussen jood of niet-jood, slaaf en vrije, man of vrouw. Voor God zijn wij allemaal gelijk. Nog veel meer dan wij leefde Paulus in een samenleving, waarin iedereen zijn of haar plaats had. Joden gingen zo min mogelijk om met niet-joden. De werelden van slaven en vrijen waren gescheiden. Datzelfde gold voor de plaats van mannen en vrouwen in de samenleving. Paulus wilde de verschillen niet uitpoetsen. Hij pleitte niet voor een samenleving of voor een kerk waarin iedereen hetzelfde denkt, voelt en doet. Hij wilde wel dat, in hun verschillend-zijn, joden en niet-joden, mannen en vrouwen, blanken en migranten, heteroseksuelen en homoseksuelen, autochtonen en allochtonen, vluchtelingen en staatsburgers van ons land, gelovigen en niet-gelovigen, alternatieve en burgerlijke types elkaar respecteren en accepteren. Wat Paulus ons wil leren is dat die verschillen ons leven niet mogen bepalen. Paulus zag mogelijk te weinig dat wanneer je dat wilt realiseren in het leven van alle dag, er veel moet veranderen in de samenleving. We moeten gaan beseffen dat wij, vaak onbewust, in onze omgangstaal veel woorden en uitdrukkingen gebruiken die voor bepaalde groepen denigrerend zijn, dat we gelijke kansen moeten scheppen in de samenleving om te kunnen studeren, om een baan te krijgen. Ook in de kerk - en die zou in het spoor van Paulus een voorbeeldfunctie moeten vervullen - zou iedere gelovige, man of vrouw, wit of zwart, homo of hetero, gelijkelijk in aanmerking moeten komen voor het bekleden van ambten of het ontvangen van sacramenten. Voor de bespreking van het concept-rapport waren ongeveer 50 mensen gebleven. Uit de bespreking werd duidelijk dat de parochiegemeenschap zich herkende in het model van kerk en samenleving dat Paulus schetst in de brief aan de Galaten. Naar voren werd gebracht dat de parochiegemeenschap open wil zijn naar de buurt en de samenleving van de stad. Dat betekent de voortzetting van het beleid dat al jaren vanuit onze parochie wordt gepraktiseerd. Op diaconaal gebied, in de brede zin van het woord, is onze parochie al jaren actief in de buurt en in de stad samen met andere groepen. Er was altijd al een grote mate van bereidheid andere parochies organisatorisch en structureel te ondersteunen. Daaraan verandert niets. De parochie wil zo veel mogelijk participeren in de totstandkoming van de nieuwe parochie en financieel haar steentje daar toe bijdragen. De parochie ziet echter liever een federatiemodel dan een fusie. Wanneer in het najaar het definitieve voorstel op tafel ligt zal het parochiebestuur opnieuw de parochiegemeenschap horen alvorens tot een besluit te komen. Het zal duidelijk zijn dat het parochiebestuur daarbij een afweging zal maken tussen het belang van de vorming van de nieuwe parochie en het belang van de gemeenschap rond de parochie H. Antonius van Padua. Dick Akerboom, vice-voorzitter parochiebestuur pagina 3 Op Eerste Pinksterdag waren alle parochianen van de acht kerken die binnenkort de parochie Nijmegen- Midden gaan vormen, uitgenodigd voor een wandeling. De eerste wandeling uit een reeks van acht, zo is de bedoeling van de organisatie, die steeds vanuit één van de kerken vertrekt. Om de kerken te bewonderen, de omgeving te verkennen en vooral elkaar beter te leren kennen. Het weer was ons goed gezind en de opkomst heel mooi: ruim 70 wandelaars kwamen samen in de Antonius van Paduakerk. We vertrokken in groepen van zes die zoveel mogelijk bestonden uit mensen van de verschillende parochies. Zelf sprak ik een tijdje met iemand uit de Maria Geboorte Kerk, die me vertelde dat hij vroeger deel had uitgemaakt van de krakersscène. Ik vroeg hem naar de idealen van deze beweging en zo ontdekten we tot onze verrassing dat deze helemaal niet zo ver afliggen van de christelijke waarden rechtvaardigheid en naastenliefde. Bij terugkomst sloot Jan Zuiker de ochtend af met een kort gebed. Een geslaagde dag! Liesbeth Jansen

4 Je bent jong en je wilt wat. Misschien wil je te veel. Misschien wil je iets anders. Misschien heb je behoefte aan een goed verhaal. Rutger Wilhelm, 37 jaar, trok de stoute schoenen aan en liep een deel van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela. Op onze website staat zijn reisverhaal met een impressie van de route. Hieronder een verkorte versie: Een van s werelds best bewaarde geheimen pagina 4 Denk je aan diarreepillen? Heb je een tekentang bij je? En wat je zeker niet moet vergeten is die icegel die ik voor je heb gekocht. Wel lief hoor, zo n meedenkende moeder. Ondanks volhardend tegenstribbelen vanuit de gedachte alles wat je thuis laat is mooi meegenomen word ik echter wederom als een mobiele apotheekunit uitgezwaaid. De stap zetten De laatste jaren is de St. Jacobsroute steeds sterker gaan lonken. Alsof ik er langzaam naartoe getrokken werd. Het zien van het programma De weg naar Santiago van de RKK was het laatste zetje dat ik nodig had: de volgende ochtend had ik mijn ticket geboekt. Slechts twee weken later, op een donkere dinsdagochtend in juni, verkent mijn vliegtuig in Weeze het luchtruim op weg naar Noord-Spanje. Ik ontdek dat ik lichtelijk nerveus ben. Weet niet zo goed wat me te wachten staat. Hier en daar een stedentripje doen is peanuts. Op groepsreis gaan voor een maand: totaal geen punt. Maar een wandeltocht van 320 kilometer maken in mijn uppie, zo n 25 kilometer per dag, is andere koek. Simpel leven Als vanzelf vind ik mijn natuurlijke tred na een warming-up in rustige looppas. Het enige waar ik me op richt zijn de voetstappen die ik zet of de vergezichten van de vrije natuur. De enige vraag die me bezighoudt is of er genoeg eten en drinken voorhanden is. Het leven is simpel, zo. De toekomst ligt open: je weet nooit wie je zal ontmoeten en waar je de nacht zult doorbrengen. Ik blijk veel energie te halen uit het ontmoeten van nieuwe mensen uit alle hoeken van de wereld en iets mee te krijgen van een ieders cultuur, verhalen en aanwezigheid. Ik krijg er als vanzelf weer een meer wereldse blik van. Contact maken met andere reizigers blijkt zeer gemakkelijk, een verademing. Inzichten De Camino is een analogie voor het leven. Veel meer dan een fysieke tocht is het voor veel peregrino s een innerlijke reis, na of naar een verandering in hun leven. Voorafgaand aan mijn wandeltocht had ik al veel nagedacht over de nieuwe koers in mijn leven en leek ik er voor mezelf wel uit te zijn. Ik heb de reis vooral aangegrepen om te ont- spannen. Toch, of juist daardoor, kreeg ik op momenten nieuwe, belangrijke inhoudelijke inzichten. Verruimende inzichten die mij de geestelijke vrijheid geven te doen en laten wat ik wil. Een medepelgrim deelde met mij de uitspraak: Jij loopt niet de El Camino, de El Camino loopt door jou. Een voor mij belangrijk algemeen inzicht is geweest dat het weinig zinvol is steeds in een hoge versnelling je tussenstations proberen te bereiken. Met een ietwat lager tempo of door tussentijds meer pauzes te nemen is de reis het beste vol te houden, worden doelen het meest ontspannen bereikt en brengt het op die manier bewandelen van de weg je het verst. Uiteindelijk gaat de Camino over het belang van het meest basale in het leven: prettig menselijk contact, begrip en respect voor de ander, en bejegening van anderen vanuit vertrouwen en een gevoel van vrijheid. Liefde, zo u wilt. Levensmotto Gelukkig ben ik nooit bezig geweest met het bereiken van Santiago. Verbazingwekkend genoeg ben ik ook niet gelovig. De aankomst op Plaza del Obradoiro, waar de prachtige kathedraal hoog boven al het andere uittorent, doet echter wel wat met mij. Op het plein is het een levendige bedoeling en tegelijkertijd heerst er een volmaakt gevoel van rust. Ik strijk neer op het plein en zit twee uur onafgebroken vredig te staren naar de kathedraal en het schouwspel dat zich voor mij ontvouwt. Mijn gedachten gaan terug naar de afgelopen twee weken en blikken voorzichtig vooruit naar wat komen gaat. De volgende dag bezoek ik de pelgrimsmis. De kerk is meer dan stampvol. Ik heb het geluk dat ik aan het einde van de mis de attractie van de botafumeiro mag meemaken: een 1,60 meter groot wierookvat wordt aan een katrol bevestigd en in het transept van de kerk metershoog boven de hoofden van de bezoekers heen en weer geslingerd. Een mooier slot dan dit kan mijn reis niet hebben. Zonder er expliciet veel mee bezig te zijn geweest, heeft deze pelgrimage me gebracht waar ik op hoopte en wat ik nodig had. Sindsdien draag ik voor het eerst een levensmotto met me mee: wie zal ik vandaag ontmoeten? Rutger Wilhelm

5 Rommelmarkt Wat en wanneer Op zaterdag 7 september is het weer zover: de leukste en gezelligste rommelmarkt van Nijmegen gaat weer van start! Van tot 15.00u kunt u weer allerhande spullen kopen: van speelgoed, curiosa, sieraden en kleding tot een nieuw servies, cd s, een nieuw koffiezetapparaat en boeken. Alles is er te kust en te keur. En bent u uitgekocht? Dan kunt u nog even naar de kapper (ja, hij is er weer!!) en daarna een lekker kopje koffie met gebak in ons restaurant nemen. willigersdag in juni is het raam met muziek en mooie toespraken geinaugureerd. We hopen zo volgend jaar het Johannes Evangelist-raam ook in te wijden. Meehelpen Lijkt het u wat om ook mee te helpen? U kunt zich aanmelden via de parochietelefoon tel of secretariaat@ avpnijmegen.nl. Spullen inleveren U kunt uw goede en verkoopbare spullen inleveren op zaterdag 31 pagina 5 augustus van tot 16.00u en op woensdag 4 september van tot 19.00u. We nemen geen witgoed, computers, tuinmeubilair, grote meubelen en niet werkende elektrische apparaten aan. Opbrengst De helft van de opbrengst van dit jaar is weer voor Stichting Gast en van de andere helft willen we graag het Johannes Evangelistraam in het priesterkoor restaureren. Vorig jaar was de helft voor de restauratie van het Maria Annunciatieraam. Dat raam is inmiddels klaar en het is prachtig geworden! Zie ook de foto op pagina 2 van dit blad. Tijdens de vrij- We gaan er 7 september weer een mooie dag van maken. U komt toch ook?! namens de organisatie, Clara ter Berg

6 Boekentip pagina 6 Jan Zuiker hoorde onlangs, bij het 50-jarig bestaan van de Boskapel, een voordracht van Monique Samuel. Zij was heel goed: open, gevat, zeer bezield. Ze sprak over haar geloof en met name over hindernissen bij het persoonlijk authentiek geloof in God. Monique Samuel werd bekend door haar optredens in Pauw & Witteman rondom de Arabische lente. Samuel, 24 jaar, christen, politicologe, dochter van een Nederlandse moeder en Egyptische vader, maakte ook daar veel indruk. Ze heeft inmiddels meerdere titels op haar naam staan. Haar meest recente boek is Mozaïek van de Revolutie. In de zomer van 2011 bracht ze ruim drie maanden door in het Midden- Oosten. Haar uitvalsbasis was het appartementje van haar oma in Cairo. Samuel sprak met diverse mensen over de oorzaken van de revoluties, de invloed daarvan op de maatschappij en hun toekomstperspectief. Met dit boek doet ze verslag van haar reis. Daarvoor schreef ze onder andere Dagboek van een zoekend christen en Bruiswater. God wil ons volgieten met zijn Heilige Geest. Hij wil ons in beweging brengen. Zoals een blikje cola dat bruist en sist als je het hard schudt. Zo wil God ook ons laten bruisen. De voedselinzameling 2013 is weer voorbij. En met een heel mooi resultaat! We hadden de actie in 9 Nijmeegse kerken georganiseerd. De Voedselbank heeft in totaal 113 kratten goed, houdbaar en gezond voedsel opgehaald. Fijn dat altijd weer zoveel mensen spontaan en royaal mee doen. Hartelijk dank!!! Tentoonstelling In Museum Catharijneconvent in Utrecht is tot en met 4 augustus de tentoonstelling Goddelijke inspiratie. Russische ikonen ontmoeten westerse kunst te zien. De tentoonstelling combineert iconen van het Andrej Rublev Museum in Moskou uit de 15de eeuw tot circa 1900 met stukken uit de eigen verzameling westerse religieuze kunst van de vroege Middeleeuwen tot heden. Het resultaat is een bijzonder overzicht van de overeenkomsten en verschillen tussen orthodoxe en westerse christelijke kunst. Meer informatie: Leerhuis gaat door Het leerhuis met Albert Meijer gaat in de zomer gewoon door. Op de woensdagen 17 juli, 31 juli en 14 augustus horen en lezen we het gebed: Onze Vader die in de hemelen is. Op woensdag 11 september begint het leerhuis opnieuw. We horen en lezen dan iedere twee weken woorden van Johannes de Ziener. De volgende data voor het leerhuis zijn: 25 september, 2, 16 en 30 oktober, 13 en 27 november en 11 december. U bent van harte welkom in de sacristie van tot 12.15u. U hoeft zich niet van te voren aan te melden. Alphacursus In de Maria Geboortekerk start op 18 september een Alpha-cursus. Deelnemers zijn tien weken bezig met de kernpunten van het christelijk geloof. Een cursusavond begint met een warme maaltijd, daarna een inleiding en dan ruime gelegenheid tot gesprek. Iedereen, jong en oud, kan meedoen. Start: 18 september, dan iedere woensdagavond tot en met 20 november, van tot 21.30u, en zaterdag 19 oktober overdag. Locatie: pastorie Maria Geboortekerk, Berg en Dalseweg 40. Aanmelden en meer informatie: Leonard Raymakers, tel (na 18.00u) of leonard.raymakers@gmail.com. Meer informatie staat ook op internet: of Reactie van een deelnemer: De sfeer is heel open. Ik ben ook heel leuk ontvangen en voelde dat ik echt mezelf kon zijn, zónder dat er gelijk iets van me verwacht werd. (Harriet, 29 jaar)

7 Jaarlijkse vrijwilligersdag weer erg gezellig Op zondag 16 juni vierden we weer onze jaarlijkse vrijwilligersdag. Een heel belangrijke dag want zonder onze (gelukkig talrijke) vrijwilligers komen we niet ver tegenwoordig. Op alle terreinen komen we ze tegen: in de schoonmaak, bloemen verzorgen, collecteren, vieringen verzorgen, overleggen, leerhuis houden, besturen, parochieblad rondbrengen, zingen en musiceren, voorgaan en niet te vergeten: het onderhouden van ons huis, de Antonius van Paduakerk. Traditie getrouw vieren we de vrijwilligersdag rondom de feestdag van onze heilige: Antonius van Padua. In de viering, waarin een vrijwilliger voorging zongen onze beide koren en werd de liturgie van Berry van Berkum en Andries Govaart gezongen. Na de koffie werd het programma in de tuin van de pastorie voortgezet met een glas wijn en natuurlijk een heerlijke lunch. Er werd nog gezongen en zoals altijd was de sfeer weer heel gezellig. pagina 7 Vrijwilligers, bedankt voor jullie vaak tomeloze inzet!!!

8 pagina 8 Antonius van Padua Groesbeekseweg DJ Nijmegen Tel ING: ABN-AMRO: secretariaat@avpnijmegen.nl Bereikbaarheid Pastor Cyrus van Vught Berg en Dalseweg JJ Nijmegen Tel Coördinatoren Ans Asberg Clara ter Berg Tel Bezoekgroep ouderen Fiet van de Venne Tel Concert Op zondag 11 augustus wordt er een (gratis) concert in onze kerk gegeven, van tot 16.30u. Het programma is nog niet helemaal bekend, maar er komt in ieder geval één hele goede violiste. Via de website en mededelingen in de kerk houden we u op de hoogte. Aanmelden is niet nodig. Samen film kijken Op woensdag 4 september wordt er weer bij iemand thuis film gekeken. U bent van harte welkom om ook te komen kijken. Inschrijven kan via secretariaat@ avpnijmegen.nl of de lijst achterin de kerk. Inloop is vanaf 19.00u, de film begint om 19.30u en de bijeenkomst eindigt om 22.00u. Deelname is gratis. Kroniek Annie Geijsberts - Hermens is op 18 mei overleden. Bijna 91 jaar is Annie geworden, trouwe parochiane en vrijwilligster. Na het overlijden van haar man had ze gelukkig nog een vol leven. Jarenlang was ze erg actief in de St Stephanuskerk als lid van het koor. Ook heeft ze Burgerlust in het OBG mee opgericht. Na de verhuizing naar de Archipelstraat werd ze een trouwe parochiane bij ons en was ze een vaste bezoekster van de zondagsviering. Helaas ging haar gezondheid de laatste jaren erg achteruit en moest ze zich toevertrouwen aan de zorg in de Vijverhof. Ze is overleden na het vieren van de verjaardag van dochter en kleinzoon; zo zwaaide ze iedereen letterlijk uit. We zullen haar missen. Op 18 juni overleed Jose Veugen, op 63-jarige leeftijd. Jose, kunstenares, echtgenote van Mart, moeder van Katrien en Isabel, oma, zus, collega en vriendin stierf, na een ziekbed van enkele jaren, aan borstkanker. Het afscheid van Jose was ontroerend en erg druk bezocht. Velen kwamen om haar te gedenken met woorden, emoties en muziek. Bloemen sierden haar baar; ze was op een eenvoudige manier nog steeds aanwezig. Het verdriet is groot, wij wensen haar man Mart, dochters en verdere familie veel troost bij hun verlies. Op 26 juni overleed op 95-jarige leeftijd Agnes Blomberg - Hassert, oma van Suzanne Piras. Zij was een oma vol zorg en genegenheid. Een oma die van muziek hield, zong en piano speelde en dat door kon geven aan de achterkleinkinderen. Een oma die met vertrouwen de zorg aanvaardde die nodig werd toen haar gezondheid het liet afweten. Een oma die gemist zal worden maar waar met dankbaarheid en liefde aan terug gedacht wordt. Wij wensen Suzanne en haar gezin troost in hun verlies. Agenda - Zo 14 juli, 10.00u Voorganger: Kees Megens - Zo 21 juli, 10.00u Voorganger: Dick Akerboom - Zo 28 juli, 10.00u Voorganger: Jan Zuiker - Zo 4 aug, 10.00u Voorganger: Albert Meijer - Zo 11 aug, 10.00u Voorganger: Joop Vernooij - Zo 18 aug, 10.00u Voorganger: Cyrus van Vught m.m.v. het Kleinkoor. - Zo 25 aug, 10.00u Voorganger: Kees Megens m.m.v. het Gregoriaans Koor. In de maanden juli en augustus zijn er geen inloopavonden. Colofon Belangrijke data rommelmarkt Spullen inleveren zaterdag 31 augustus u woensdag 4 september u. Rommelmarkt zaterdag 7 september tot 15.00u Locatie kerkplein H. Antonius van Padua Parochieblad van de Antonius van Paduaparochie in Nijmegen-Oost. Verschijnt: 7 á 8 keer per jaar. Oplage: 550 exemplaren. Redactie Noortje ter Berg Jeanine van Weert Mail: parochieblad@avpnijmegen.nl Wij wensen u een goede zomer! Volgend nummer Kopij inleveren vóór: 1 sept Verschijningsdatum: 15 sept