Extremadura. 22 december januari Vogels, natuur, cultuur door:

Transcriptie

1 Extremadura 22 december januari 2004 Vogels, natuur, cultuur door: Dr. Batenburglaan BP Breda Tel./fax: globenrz@planet.nl

2 2 Deelnemers aan de Extramadura winterreis 2003 Jan Krop Ruth Bijl van Duyvenbode Rudi van Houten Nicolien Drost Klaas Zwart Vrouwtje Zwart Pieter Zorgdrager Marie Baar Janna Verdonk Eric Schuurman Lenie Meijerman Teun Bil Peter Venema Reisbegeleiding: Pierre Adriaensen Vincent van Goghstraat 19, 4881 CD Zundert tel.: Hans Verdaat Baljeestraat 13c, 8911 AK Leeuwarden tel.: Reisorganisatie: Globe Natuurreizen Dr. Batenburglaan BP Breda tel.fax

3 3 Programma winterreis Extremadura Dag 1: 22 december Transfer van Breda naar Parijs. Treinreis van Parijs naar Madrid. De beide reisbegeleiders zijn al een dag eerder vanuit Breda vertrokken, zodat zij tijdig het reisgezelschap op het station in Madrid konden opvangen. Dag 2: 23 december Aankomst Madrid om 9.15 uur. De trein uit Parijs heeft een half uur vertraging. Op het perron ontmoeten we de Globegroep die de tocht redelijk fris hebben beleefd. Na een brunchpauze van een half uur gaan we naar de bussen die op het grote parkeerterrein tegenover het station klaar staan. Het inladen van de bagage levert onder deskundige leiding van Hans en Pierre geen enkel probleem op, zodat we om uur koers kunnen zetten naar de bungalows op camping Monfraque. Om de reis te onderbreken bezoeken we onderweg een kleine steppe van Calera Y Chozas. Om ongeveer uur bereiken we camping Monfraque. De verdeling over de 5 bungalows heeft enige voeten in de aarde, omdat in enkele bungalows de elektrische kachel niet aan het branden te krijgen is. Een verhuizing naar een naastgelegen onderkomen verhelpt ook dit probleem. Het installeren verloopt vlot, zodat we om uur kunnen beginnen aan de eerste verkenning van het nationaal park. Na de nodige stops slaan we 1 km voor Villareal de San Carlos linksaf naar Salto de Torrejon en de uitzichtpunten La Bascula en Portilla del Tietar aan de Rio Tietar. Tegen zessen nemen we dezelfde weg terug naar de camping waar we vanaf uur genieten van een heerlijk diner. Belangrijkste waarnemingen vandaag: Calera Y Chozas 29x grote trap, 2x hop, veldleeuwerik, zuidelijke klapekster, ooievaar, witte kwikstaart, roodborsttapuit, zwarte roodstaart Camping Monfraque Zwarte spreeuw, vale gier, 1x monniksgier, Turkse tortel, blauwe ekster (talrijk), huismus (talrijk) Monfraque Dodaars, zwarte spreeuw, roodborsttapuit, Turkse tortel, blauwe ekster, 3x kraanvogel, vale gier (talrijk), 1x Spaanse keizerarend, 4x havikarend, kuifleeuwerik, houtduif, fuut, oeverloper, appelvink, grote gele kwikstaart, roodborst, 2x blauwe rotslijster, 500 x rotszwaluw, edelhert Blauwe eksters op de camping in Monfraque. Dag 3: 24 december Om negen uur vertrekken we naar het informatiecentrum in Villareal de San Carlos. Zowel het centrum als het museum blijken gesloten. Gelukkig is het plaatselijke cafë open, zodat we kunnen genieten van een heerlijke café con of san leche.

4 4 Korte rit naar het kasteel waar we de bussen op de laatste parkeerplaats parkeren en een heerlijke lunch in de zon bereiden. Vanaf hier een korte, maar steile wandeling naar het kasteel. De meeste leden van de groep beklimmen zelfs de kasteeltoren. Vanaf de achterzijde van het kasteel maken we voor liefhebbers een wandeling naar de brug over de rivier. De bussen worden opgehaald, waarna we de tocht vervolgen naar de beroemde gierenrots Pena Falcon. Vale gieren op de gierenrots Pena Falcon. We rijden terug naar Villareal de San Carlos en nemen de eerste weg rechts naar Salto de Torrejon en de uitzichtpunten La Bascula en Portilla del Tietar. We rijden vanaf hier rechtdoor het gebied La Vera in door de uiterwaarden van de Tietar en keren via Malpertida de Placencia naar onze basis terug. Belangrijkste waarnemingen vandaag: Monfraque Hop, zanglijster, grote lijster, raaf, 1x Provençaalse grasmus, merel, zuidelijke klapekster, zwarte roodstaart, tjiftjaf, 1x grijze gors Pena Falcon / Kasteel Tjiftjaf, zwartkop (talrijk), kleine zwartkop (talrijk), vale gier (talrijk), minimaal 5x monniksgier, 1x grijze gors, koolmees, pimpelmees, staartmees (ibrii), appelvink, vuurgoudhaan, goudhaan, winterkoning, 1x steenarend, boomkruiper, blauwe ekster, 2x blauwe rotslijster Monfraque (middag) 1x havikarend, grote bonte specht, koperwiek, 15x koereiger, blauwe ekster, groenling, 1x blauwe rotslijster, edelhert Dag 4: 25 december Vanuit de camping richting Torrejón el Rubio, waar we rechtsaf gaan richting Monroy. Na enkele stops met prachtige waarnemingen gaan we in het centrum van dit plaatsje rechtsaf richting Trujillo. Waarna we de steppe van Santa Martha de Magasca bezoeken. Hier maken we een ferme wandeling maken tot aan de muurtjes waar je op zeker moment tussendoor loopt. We keren via Trujillo terug naar Montfraque. Belangrijkste waarnemingen vandaag: Monfraque 6x monniksgier, vale gier (talrijk), blauwe ekster (een groep van meer dan 80 vogels) Weg naar Monroy hop (talrijk), Europese kanarie (talrijk), groenling, graspieper, 1x oeverloper, grote gele kwikstaart, grauwe gors (talrijk), 2x steenuil, 2x spaanse keizerarend, 2x grijze wouw, rode patrijs (talrijk)

5 5 Steppe van Santa Martha de Magasca 1x blauwe kiekendief, 1x smelleken, rode wouw (talrijk), kramsvogel, goudplevier, zwartbuikzandhoen, witbuikzandhoen, minimaal100x kleine trap, minstens 10x grote trap, 5x kalanderleeuwerik Terugweg: Kauw, gaai, kokmeeuw Dag 5: 26 december Vanaf de camping nemen we de bergweg, die door prachtige dehesas voert, naar Serradilla. Op het hoogste punt heb je een mooi uitzicht over de vlakte en Serradilla. De wandeling naar beneden is lenteachtig. Na Serradilla kom je op de weg vanuit Torrejón. Bij de bekende Parasoldennen aan weerskanten van de weg, wordt de lunch ingericht. De volgende stop is het stuwmeer Embalse de Talavan, waar een hek moet worden beklommen alvorens een mooie wandeling langs het meer kan worden gemaakt. Via Santiago del Campo komen we in de steppe van Hinojal, waarna we via de weg Pasencia-Cáceres terugkeren naar onze bungalows. Belangrijkste waarnemingen vandaag: Tot lunch 2x witgat, grauwe gors (talrijk), buizerd, koperwiek, kramsvogel, kleine zwartkop, grote bonte specht, gaai, ekster, 5x boomleeuwerik (zingend), ooievaar, huismus Embalse de Talavan 2 x IJsvogel, tafeleend, wilde eend, slobeend, dodaars, meerkoet, waterhoen, graszanger (talrijk), 1x grijze wouw, 1x kleine zilverreiger, watersnip, 1x Provençaalse grasmus Steppe van Hinojal Grauwe gors, 1x spreeuw, kalanderleeuwerik, 2x steenuil, 10x grote trap, zwartbuikzandhoen Dag 6: 27 december (verplaatsing naar San Clemente) Het opruimen van de bungalows, het inpakken en inladen van onze bagage verloopt bijzonder vlot, zodat we om 9.30 uur kunnen vertrekken naar de finca Santa Marta in San Clemente. De route loopt door het nationaal park Montfraque, zodat we een bezoek kunnen brengen aan het bezoekerscentrum in Villareal. Het is zeer de moeite. De café con leche smaakt opnieuw voortreffelijk. Het bezoekerscentrum in Torréjon el Rubio wordt na enig zoekwerk gevonden. Het blijkt gesloten, de eigenaars zijn met vakantie. Ook met behulp van vriendelijke buren lukt het niet om een kijkje te nemen. In Trujillo worden de nodige inkopen gedaan, waarna we richting Zorita rijden en na 10 kilometer de aanduiding van de finca tegenkomen. Het is een schitterend onderkomen, waar het verdelen van de kamers uiteraard weer het nodige zoek- en schikwerk met zich meebrengt. De lunch onder de steeneiken bij de finca smaakt heerlijk. De prachtige accommodatie van de finca Santa Marta bij Trujillo.

6 6 De groep splitst, een gedeelte maakt een wandeling op het terrein van finca Santa Marta, de rest maakt een tocht naar de steppe van Belén. De weg welke dwars door de steppe voert, is behoorlijk slecht. Dat voorspelt niet veel goeds. We steken de weg naar Aldeacentenera over en zoeken via een mooie zandweg het asfaltweggetje naar de Rio Almonte. Na een korte wandeling langs de rivier keren we via Torrecilas de la Tiesa terug naar Trujillo en San Clemente. Het diner wordt gebruikt in restaurant op de feeëriek verlichte Plaza Major in Trujillo. Belangrijkste waarnemingen vandaag: Monfraque 2x grijze gors, vale gier (talrijk), blauwe rotslijster, blauwe ekster, zwarte spreeuw Steppe van Belén 18x grote trap, x kleine trap, grauwe gors (talrijk), kuifleeuwerik, koereiger, minstens 20x Spaanse mus, goudplevier, 1x sneeuwgors (1 e waarneming voor de Extremadura ooit) s avonds terugrit 1x vos Dag 7: 28 december (kraanvogeldag) Na een voortreffelijk ontbijt in de grote diningroom rijden we via het smalle met muurtjes omzoomde weggetje richting Zorita. Net voor het plaatsje Madrigalejo gaan we de rijstvelden in en kunnen we de vele kraanvogels voor het eerst goed en rustig bekijken. We maken een prachtige route door de rijstcultures via Palazuelo naar Valdivia. Na de lunchstop waarbij de bussen prima windvangers blijken te zijn, rijden we richting Obanda waar we de weg door de rijstvelden naar Vegas Altes nemen. De rijstvelden zijn echter veelal omgezet in maïscultures waardoor het aantal vogels hier niet zo groot is. Na Vegas Altes maken we een wandeling tussen de ruïnes van een verlaten dorpje. Vervolgens gaan we opnieuw naar Obando om bij de slaapplaats van de kraanvogels te belanden. Na een indrukwekkend schouwspel rijden

7 7 we via de kortste weg naar San Clemente, waar we in de plaatselijke hostal genieten van het speciaal voor ons bereide avondeten. Belangrijkste waarnemingen vandaag: Tot de lunch 22x grote trap, kraanvogels (zeer talrijk), Spaanse mus, zilvermeeuw, geelpootmeeuw, kokmeeuw, kleine mantelmeeuw, koereiger, kleine zilverreiger, grote zilverreiger, zuidelijke klapekster, roodborsttapuit, blauwe ekster, waterpieper, graspieper, St. Helenafazantje, grutto, kemphaan, 2x groenpootruiter, 15x zwarte ruiter, 1x grijze wouw, grauwe gors, graszanger Vegas Altes Ringmus, Spaanse mus, huismus, goudplevier, 10x griel, graszanger, kraanvogel (zeer talrijk), bruine kiekendief Obando kraanvogels, 4000x grauwe gans, 1000x koereiger, 1x geoorde fuut, graszanger (talrijk), bonte strandloper, 1x grutto, kemphaan, St. Helenafazantje, 1x bruine kiekendief, kleine zilverreiger, 1x cetti s zanger Dag 8: 29 december (verplaatsing naar Puebla de Alcocer) Na een overheerlijk ontbijt is het inpakken geblazen. We krijgen routine, want ook nu weer kunnen we om 9.45 uur vertrekken. We rijden via Zorita naar de Sierra de Guadalupe. Een gedeelte van de Sierra de las Villuercas. Het doel is het beroemde klooster met de zwarte madonna in Guadalupe. Een erg toeristisch plaatsje met volop mogelijkheden om te eten en souvenirs te kopen. Op de terugweg lunchen we bij een riviertje. We rijden via een mooie landschappelijke route naar Valdecaballeros en vandaar naar de beroemde gierenrots van Puerto Pena. Het is dan nog maar een korte afstand om via Talarrubias in Puebla de Alcocer aan te komen. Het kost de nodige moeite om in dit plaatsje met zijn erg nauwe straatjes het juiste pleintje te vinden vanwaar onze casa rural te bereiken is. Om uur gaan we op zoek naar het restaurant aan de voet van het beroemde kasteel van Puebla de Alcocer. Belangrijkste waarnemingen vandaag: Tijdens lunch 5x sijs, 2x waterspreeuw, 1x havik, tjiftjaf Puerto Pena enz. Grote lijster, tafeleend, wintertaling, krakeend, wilde eend, rotsduif, >60x vale gier, 2x havikarend, zwarte spreeuw, roodborsttapuit, zuidelijke klapekster Dag 9: 30 december Vandaag brengen we een bezoek aan Merida. Via Orellana de Vieja rijden we naar deze oude Romeinse garnizoensstad, waar we om uur aankomen. Merida is prachtig gelegen aan de Rio Guadiana en bezit nog talloze overblijfselen uit de Romeinse tijd. Het amfitheater, de arena, de renbaan het aquaduct zijn zeker een bezoek waard. Om uur keren we langs dezelfde route terug naar Puebla de Alcocer. Onderweg maken we enkele stops om nieuwe vogelsoorten te bekijken. Voor het eerst deze reis wordt in ons verblijf door de dames een heerlijke maaltijd bereid. Belangrijkste waarnemingen vandaag: Merida 1x steenuil Terugweg 49x steltkluut, kemphaan, 2x grijze wouw, minimaal 50x kleine trap

8 8 Dag 10: 31 december We bezoeken vandaag de steppe van La Serena. Het grootste steppegebied van Spanje. Via de 413 rijden we van Puebla naar Castuera. We nemen een asfaltweggetje dwars door de steppe om te genieten van het bizarre landschap. De lunch wordt bij een verlaten zilvermijn gebruikt. Uiteindelijk keren we langs de weg van Cabeza del Buey terug naar het kasteel van Puebla de Alcocer. Na een stop in het café restaurant beklimmen we het kasteel, waar we nog enkele leuke vogelwaarnemingen doen. Een wandeling naar het dorp brengt ons terug in onze casa rural in Puebla om onder andere met een heerlijke maaltijd het jaar 2003 uit te luiden. Om twaalf uur gaan we op zijn Spaans het nieuwe jaar in. Uiteraard niet zonder iedereen een gezond, gelukkig en vogelrijk jaar toe te wensen. Belangrijkste waarnemingen vandaag: La Serena Theklaleeuwerik, kuifleeuwerik, kalanderleeuwerik, roodborsttapuit, hop, Zuidelijke klapekster, zwartbuikzandhoen, witbuikzandhoen, 19x grote trap, minstens 50x kleine trap, 8x alpenkraai, kraanvogel, rode wouw Kasteel: Cabeza del Buey 2x zwarte tapuit (man + vrouw), 7x alpenheggemus, zwarte roodstaart (talrijk), zwartkop Dag 11: 1 januari Voor het eerst is het deze vakantie betrokken en mistig. Het bij elkaar krijgen van de bagage kost enige moeite, maar om uur vertrekken we richting Madrid. We rijden naar Obanda om in de buurt van de slaapplaats van de kraanvogels te genieten. Daarna rijden we langs het Canal des Dehesas richting Madrigalejo. Duizenden kraanvogels in de mist, soms in de zon, druk roepend naar elkaar bereiden ons een gepast afscheid van Extramadura. Na een koffiestop in pension Malve rijde we via Trujillo naar Madrid waar we om uur aankomen. De tocht door de stad levert geen problemen op zodat we om uur arriveren op het station Chamartin. Belangrijkste waarnemingen vandaag: Canal des Dehesas e.o. 1x zwarte ooievaar, kraanvogel (zeer talrijk), 1x grijze wouw, vale gier, rode patrijs (talrijk), 3x bruine kiekendief, hop, buizerd, torenvalk, zuidelijke klapekster, koereiger, kleine zilverreiger, roodborsttapuit. Pension Malve 1x cetti s zanger, enorme groep St. Helenafazantjes, huismus Terugweg naar Madrid rode wouw (talrijk), vale gier (talrijk), 2x monniksgier Dag 12: 2 januari s Ochtends komen we met de nachttrein in Parijs aan. Transfer van Parijs naar Breda. Impressies door de deelnemers. 21 december (Hans Verdaat) Om 8:15 uur vertrokken uit Breda naar het zuiden met als doel voor de eerste dag Bordeaux. De reis ging zeer voorspoedig en we zijn s avonds om 19:30 uur bij een restaurant gestopt om te eten. Dit was een 20 km ten zuiden van Bordeaux. Die avond hebben in de camper geslapen in een dorpje langs de snelweg.

9 9 22 december (Hans Verdaat) s Ochtends om 7:00 uur naar een pompstation gereden om te ontbijten en koffie te drinken. Na 160 km passeerden we de grens met Spanje! Het is hier meteen te merken dat er meer vogels zitten. Ondanks het wisselende weer zien we al snel enkele blauwe reigers en een boom met 13 kleine zilverreigers. Enkele kilometers verderop zien we de eerste groep vale gieren. Deze dag zullen we nog enkele keren groepen vale gieren zien variërend tussen de 15 en 30 vogels. Verder hebben we vanuit de auto nog een klapekster, buizenden, vele torenvalken, zwarte spreeuwen en een tiental rode wouwen gezien. Om 16:15 uur aankomst in Madrid. s Avonds met de metro naar het centrum van de stad geweest, erg mooie stad op een bijna Kerstavond. 23 december Madrid / Monfraque (Teun Bil) Na een flitsende rit met personenbusjes vanaf Breda en een langdurig verblijf in de hotsende nachttrein van Parijs naar Madrid in de Francis-Express, arriveren we om 9.15 uur op het immense centraal station van Madrid. Een korte ontbijtpauze en we begeven ons op weg richting Parc Monfraque. Onderweg verlaten we de hoofdweg om een grote troep grote trappen (27) te observeren. We zien kieviten in het open veld, leeuweriken, kudden schapen, boeren die olijven oogsten en een dode vos. Na deze unieke waarneming rijden we richting Camping Monfraque, waar we omstreeks 14 uur arriveren en moeten vaststellen dat men ook in de winter siësta houdt in Spanje. Het management laat zich toch nog zien en wij kunnen de vrij luxe bungalows betrekken. Naderhand trekken we erop uit en gaan na een korte omzwerving richting de stuwdam, waar we de klapekster mogen waarnemen, althans de zuidelijke variant daarvan. Niet ver de camping wordt een roofvogel in een boom ontdekt. Het blijkt de Spaanse keizerarend die na zoveel belangstelling meten het luchtruim kiest. Tussen de vale gieren die zich verzamelen in een thermiekbel, vliegt een havikarend. Richting het uitzichtpunt Portilla del Tietar waar we de vale gier, havikarend, blauwe rotslijster, hop, blauwe reiger, aalscholver aanschouwen. De oehoe moeten we helaas vergeten. Terug naar de barrage zien we wolken rotszwaluwen die rustplaatsen zoeken vlak onder de rand van het wegdek en in uitgebroken voegen. Tjiftjaf en zwarte roodstaart zijn nog ons deel als we op de camping terugkeren. De tijd tot aan het diner brengen we gepast door. Ieder moet zijn plaatsje nog vinden en de eerste overweldigende indrukken van landschap en vogels nog even verwerken. 24 december Monfraque (Eric Schuurman) Het is de dag voor Kerstmis. Vanavond Kerstavond, net als in Nederland ook hier in Spanje een speciale avond. Eigenlijk zou ik vanavond in het koor van de oecumenische Werkhof gemeenschap moeten zingen. Maar ach, met deze groep vogelbarbaren genieten van de natuur brengt me toch ook in vervoering en confronteert ons opnieuw met het mysterie van het leven en met de schoonheid van deze gebieden. grijze gors

10 10 Tijdens het ontbijt horen we dat de restaurants gesloten zijn, dus dat wordt geen kerstetentje. Dan maar op een houtje bijten vanavond, want onze huisjes zijn onvoldoende toegerust voor koken voor een groep van 15 mensen. Maar dan komt redding, enkele personeelsleden van het restaurant op de camping blijken toch bereid voor ons te zorgen als ze maar om tien uur naar huis kunnen. Dus nu eerst opgewekt de busjes in naar de gierenrots Salto de Gitano aan een embalse (stuwmeer) in de Taag. Tientallen vale gieren, enkele monniksgieren en een havikarend, zwevend op de thermiek, vieren al vroeg siësta op deze zonnige ochtend. Enkelen dragen al takjes in de snavel, kennelijk voor een kerststalletje! Op de kam en op uitstekende rotsrichels zitten enkele tientallen vale gieren, ze laten zich goed bekijken. Langs de stoeprand van de parkeerstrook paradeert minutenlang een eigenwijze grijze gors. Dan de volgende etappe, de hoogte in, naar het Kasteel. Onderweg op de zonnige hellingen in de wilde olijfbomen met kleine zwarte olijfjes zit en vliegt veel klein spul: tjif tjaf, kleine zwartkop, mezen etcetera. Op het kasteel een grandioos uitzicht, de gieren vliegen onder ons langs beloofde Gert ons op de kennismakingsmiddag en ja zo was het. Sommige mensen zien ook een steenarend, zeggen ze. Mij is dat beest ontgaan. Overigens zijn er in ons midden enkele supervogelaars, die telkens weer hun kennis bewijzen, denk dus niet dat ik hun waarnemingen niet vertrouw, maar toch het blijft mensenwerk. Een groepje besluit om de helling aan de andere kant van het kasteel te voet af te gaan. De busjes rijden om naar de brug over de rivier de Taag die voor de wandelaars goed te bereiken is. Deze helling ligt in de schaduw van de berg, duidelijk koeler. Opvallend is dat er, behalve blauwe eksters, nauwelijks vogeltjes te zien zijn, wel bloemen en interessante struiken zoals boomhei, bloeiende rozemarijn. Ook staan er een soort aardbeiboompjes (Arbustus unedo) tegelijkertijd bloeiend en met fel rode vruchtjes; deze bloesem wordt druk door hommels bevlogen. Aardbeiboom Inheems in Middellandse-zeegebied. In de late herfst staan bloemen en vruchten tegelijkertijd aan de boom. Ook gaf het ons tijd om eens goed naar de verscheidenheid van eikenboompjes met hun eikeltjes te kijken, het basisvoedsel voor herten, zwijnen en kraanvogels. s Avonds dan toch een goed verzorgd en sfeervol kerstdiner, rica la cena. Als hoofdgerecht heerlijke stukjes varkensvlees van de met eikels gevoede zwarte scharrelvarkentjes die we overal zagen lopen en vis voor de vegetariërs. Een vrouwe van voorzienigheid zorgde voor sfeerverlichting met waxinelichtjes en de restauranteigenaar bood ons een einddronk met Spaanse champagne. Feliz Navidad wensten we elkaar en we zorgden voor een extraatje voor kok en kelner die hun vrije avond hadden opgeofferd. Na een dag voor bevoorrechte mensen stapten we een stille nacht in met, doordat het hier echt duister was, een schitterend heldere sterrenhemel.

11 11 24 december Gierenburcht (Rudi van Houten) Heerlijk geslapen. We worden tegen 07:00 uur even wakker wegens een volle blaas, maar we vallen weer in slaap. De wekker maakt ons om 07:30 uur toch weer wakker. Ontbijt met vers brood (ochtend actie van Hans is brood halen). We rijden eerst even naar Malpertida de Placencia om te pinnen, te tanken en wat boodschappen in te slaan (chorizo). Dan terug richting oehoe rots (Tietar). Onderweg ziet Jan een grasmus (?) met rood oog, maar hij weet niet dat hij stop moet roepen i.p.v. grasmus en tegen de tijd dat Hans de waarneming beseft zijn we al een kilometer verder. Het bezoekerscentrum is dicht wegens kerst, wel café met goede koffie. Terug naar de andere gierenrots (waar wel eens een zwarte ooievaar broedt). Onderweg zien we dan toch een Provençaalse grasmus, maar wel een andere. Bij de gierenrots prachtige vale gieren en enkele monniksgieren. Sommige vale gieren vliegen met takken, nestmateriaal. Een grijze gors komt vlakbij tot op 2 meter op de parkeerplaats en geeft een prachtige show. Hans slaagt erin om 'm via telescoop te fotograferen. Dan rijden we omhoog naar de oude burcht (Castillo de Monfrague), moors en overgenomen door kruisvaarders. Het laatste stuk is lopen, meer klimmen geblazen. Het plan is om aan de andere kant weer te voet af te dalen. Ondanks probleempjes met haar heup, haalt Ruth het ook naar de burcht. Het is er erg mooi. Een gier komt met een swuush geluid van achter vlak over me heen. Ik had hem niet gezien. Nicolien en ik besluiten niet aan de schaduwzijde van de rots af te dalen, maar terug te wandelen. In de zon en met vele vogeltjes, samen met Ruth en Hans. 's Avonds in het restaurant krijgen we een Spaanse kerstavond maaltijd met hompen varken (geroosterd?) en/of gestoofde kabeljauw en frites (als groente?), zeer smakelijk. De ober was speciaal voor ons gebleven, verder is iedereen weg om kerstavond te vieren. Tot slot schenkt hij nog champagne in en kunnen we op de kerst toosten. 25 december Steppen (Rudi van Houten) Het heeft vannacht weer wat gevroren. We vertrekken om 09:35 uur. Het weer is heel mooi. Nog voor de gierenrots zien we vale gieren en 6 monniksgieren bij een kadaver in een weiland. De stop bij een veldje net voorbij Torrejon El Rubio richting Monroy levert veel vogels op: klapekster, groenlingen, hoppen, kneutjes, kuifleeuweriken, Europese kanaries, zwarte spreeuwen, maar ook Kerstklokken en feestmuziek in het dorp. Twee steenuiltjes op muurtje langs weg laten zich goed bekijken. Twee oeverlopers en een gele kwikstaart foerageren in een stroompje. In een hoogspanningsmast zit een Spaanse keizerarend. Een ander exemplaar zit op het nest. Beide vogels laten zich prachtig bekijken. De specifieke kenmerken zoals de witte schouders en de lichte kleur op de kop kunnen we uitgebreid door de telescopen bewonderen. De droom van elke vogelaar: de Spaanse keizerarend. We zijn nog maar net bekomen of we spotten een grijze wouw. Even verder vliegt er nog een. We zien de vlinderachtige baltsvlucht van deze vogels. Een rode wouw valt al minder op. De rode patrijs laat zich goed horen, maar we krijgen de vogel niet te zien. De lunch wordt ingericht bij het bruggetje voorbij Monroy richting Trujillo over de Rio Almonte. We zien jonge muizen die door moeder muis net naar buiten worden geleid. Op de steppen: goudplevieren, zwermen lammetjes bij de schapen in de weilanden. Regelmatig zien we

12 12 rode patrijzen, eentje zit wel erg opvallend op een muurtje langs weg. De zon wordt soms wat verdreven door bewolking. Dat scheelt meteen een paar graden. In een troep kleine trappen zitten witbuikzandhoenders, en een grote trap. De groep splitst. De groep in de camper rijdt een eindje de steppe om daar een flinke wandeling te maken. Wij gaan met Hans in het kleine busje wat dichter naar kleine trappen toe. Ze zijn vanaf de weg inderdaad veel beter te zien. Dat geldt ook voor de witbuikzandhoenders. Wij rijden de wandelgroep achterna en gaan ook wandelen. Overal vliegen groepjes kalanderleeuweriken, soms komt een groep zwartbuikzandhoenders overvliegen. Dan zien we heel mooi enkele honderden meters ver 6 grote trappen bij de schapen staan. De wandelgroep is ons een stuk voor en staat er zo te zien vlak bij. We zien van alles vliegen: Europese kanaries, kuifleeuweriken, kalanderleeuweriken, in de verte 3 kraanvogels. De trappen zijn inmiddels gaan vliegen en staan nu een stuk verder weg. Het is alweer uur. De hoogste tijd om terug te lopen en snel weer naar Monfraque terug te keren, waar om uur het Kerstdiner wordt geserveerd. Hoewel kinderen (plastiek) servies stuk trappen op de vloer, is het in restaurant betrekkelijk rustig. Het diner is nu niet van tevoren geregeld en we bestellen weer van de kaart, waarbij het vertaalwerk van Janna zoals steeds weer voortreffelijke diensten bewijst. 26 december Serradilla / Talavan (Marie Baar) Voor vertrek vanaf de camping voedt Rudy de vogels: vele huismussen vallen aan op het droge stokbrood, de blauwe eksters zitten nog wat op afstand, die wachten even tot we vertrokken zijn. Kwart over negen rijden we van de camping, rechts en dan voor het viaduct naar links. Een onverharde weg, vol kuilen, af en tot een poeltje, een stroompje, kurk- en steeneiken aan weerszijden. Het ziet er allemaal prachtig uit in de mist met de doorkomende zon. Kort oponthoud door een grote witte stier midden op de weg; die moet op de foto. Even later nog een fotostop voor de schapen in de dampige wei. Koperwieken, gaaien, buizerd, grijze gors. De weg gaat omhoog, een uitzichtpunt met zicht op Serradilla. We gaan daar uit de busjes; koud en winderig, petten worden zelfs opgezet voor een wandeling naar beneden. Veel bewegingen in de struiken langs de weg en veel vogelgezang: kleine zwartkop, tjiftjaf, roodborst, grote bonte specht. Hoe meer we afdalen, hoe warmer het wordt en hoe meer vogels we horen. Het wordt steeds meer voorjaar, ook de begroeiing. Bij de busjes kunnen we een zingende boomleeuwerik horen. Dan naar Serradilla voor wat boodschappen. Klein dorpje met witte huizen, de was hangt buiten in de zon, de omroepinstallatie roept om dat kinderen vanmiddag een mooie kersttekening kunnen komen maken in de bibliotheek. Er zitten ook een paar puttertjes in het dorp maar die zitten in een heel klein kooitje. Op weg naar de picknick plek: de parasoldennen bij El Matón. Mooie plek in de zon, wel 6 ooievaars op het nest boven op de parasoldennen. Gezang van Europese kanaries, ooievaars cirkelend boven ons, rode wouw in de verte. We vervolgen de weg richting Caceres, halverwege nemen we de afslag naar Talavan voor bezoek aan het Embalse de Talavan. Een kleine vogelhut, op het meer een ooievaar, kleine zilverreiger, diverse eenden, 2 ijsvogels, watersnip en Hans ontdekt een Provençaalse

13 13 grasmus. Vele vale gieren in de lucht. Even terug naar de grote weg en dan richting Hinojan, op de steppen zien we weer een groepje grote trappen, een vlucht zwartbuikzandhoenders, 2 steenuiltjes op een vervallen schuurtje, kalanderleeuweriken, putters en grauwe gorzen. Dan naar Embalse de Alcamtara, een groot stuwmeer, met een groep aalscholvers en een aantal ooievaars op een huisje midden in het meer. Daarna over de grote weg richting Placencia en om 18:15 weer terug op de camping. Rust en dan voor de vierde en laatste keer een maaltijd in het restaurant van de camping. We hebben onze eigen tafel inmiddels en de ober weet Janna te vinden voor de vertaling van het menu. Het is weer prima en we krijgen tot slot een glaasje champagne aangeboden. 27 december (Klaas Zwart) Anders dan andere morgens begon deze dag bewolkt, maar zacht. Geen vorst meer en de bewolking bleef deze dag op een enkel skinstertje (= Zaans ± zonnestraal ) na. Maar de zwarte spreeuwen waren vol jolijt en imiteerden elkaars fluit repertoire met vuur en verve. Op het droge oude brood, door ons op het veld verbrokkeld kwamen veel mussen af en uiteindelijk ook een twintigtal blauwe eksters. Machtig mooie vogels zijn dat, een lust voor het oog. Voor ons echter was het devies: inpakken en wegwezen, en oja opruimen. Om 9.22 uur was het zover, onze twee busjes verlieten de camping, waar het zo goed toeven is. Via Monfraqüe gaat onze route, met nog een bezoek aan Villarreal de San Carlos. Een bezoek aan, eerst, het Centro de Información, waar we een aantrekkelijke kaart van het natuurpark bekomen, en twee, aan het Centro de Interpración. Het informatiecentrum geeft een schaalmodel te zien van Monfraque; het voorlichtingscentrum toont een aantal levensechte diorama s met bijbehorende vogelgeluiden. Elders geeft een TV-scherm levende beelden te zien van de gierenrots en omgeving. Verrassend is toch de natuur! Een wandeling in donker is er ook, maar wat je daar kunt zien weet ik niet meer. t Is aardig, weet ik nog. Ik loop even alleen door de kiezelstraat, ruik houtvuur, en ik adem genotzuchtig de rust van de omgeving in, met diepe teugen. Tot er een automobiel aankomt. Door die straat lopend, hoor ik de mensen in hun huizen praten, in staccato. Een mooie taal, dat Spaans, vind ik, het ratelt. Men kan er stellig heel veel mee zeggen in korte tijd. Het poortje (dicht) met navelkruid begroeid krijgt een bewonderende blik en de vele mussen die op het kerkdak sjilpen een liefdevol gehoor. Pieter (die stond daar) ziet een appelvink en een blauwe rotslijster. Die laatste wordt later ook door de anderen gezien, met ook nog een mooie man zwarte roodstaart, met z n wijf. Het spreekt wel haast vanzelf dat de bar restaurante ons naar binnen lokt moet zijn café con leche, café cordato of solo. Want men weet in Spanje hoe je koffie moet laten smaken! Namelijk smakelijk: zwart als de nacht, heet als de liefde. We komen langs de Salto di Gitano, de gierenrots, met z n getormenteerde steenmassa in pastelkleuren en vol leven. De laatste maal... Daarna rijden we door Torrejon el Rubio. Er ontstaat enige verwarring over een voorlichtingscentrum met bar mooie stickers (volgens Teun)... maar de zaak is gesloten, Kerstvakantie. Voor ons, Vrouwtje en mij, maakt een ezel aangespannen voor een karretje met hout alles meer dan goed. Een herinnering aan vroeger is aan ons welbesteed, altijd. De Rio Almonte, met z n wonderschone brug, waar het in 1999 zo heerlijk toeven was, in alle rust, met het babbelende heldere water. Dierbare herinnering. Ja dat water is er nog en het babbelt en is nog schoon. Nog. Zelfs die wonderschone brug is er nog. Maar de simpele weg, zo passend in dit landschap, is weg, de sfeer van gemoedelijke eenvoud is verknoeid door de nieuwe brutale zakelijke brede weg (met Europa steun aangelegd), Die rotweg loopt nu over de prachtige brug. Het is als een Mac Donald reclame op het paleis op de Dam. Nochtans is het er nog wel aantrekkelijk (voor wie niet weet hoe het was). Pieter ziet een hop, wij ook dan. Teun zag een zwarte ooievaar, wij niet. Teun was effe alleen aan de zwerf, zodoende. Verder gaande zien we kraanvogels. Héhé, eindelijk. Ze zijn hier dun gezaaid, dit jaar. Een twintigtal vliegt voor ons, in een heerlijke V-vorm. De majesteiten.

14 14 Zo naderen we Trujillo, op z n heuvel. We rijden onderlangs en stoppen een wijle bij een Consum, om inkopen te doen voor de lunch (het middageten dus); met bruinbrood. Zo goed voor de poeperij en derhalve geliefd. Ja t is lekker ook. Een tjiftjaf zwerft vlakbij door een bloeiende struik, waarvan ik de naam niet weet. Tjiftjaf en struik, beiden mooi. Het laatste traject, 14 km, gaat via Zorita en dan komen we aan bij de Finca Sante Marta! We zijn verrast door de schoonheid. En we hebben honger. Vrouwtje en ik krijgen een fijn kamertje, hier bij deze beroemde finca. Beroemd door het prachtige boek over de Extremadura, door kunstschilders in beeld gebracht. In een grote kring eten we rondom de opvouwbare Globe tafel, gezeten in de boomgaard, ons broodje. Daarna vertrekt een groep naar de steppe van Belén en anderen (en vele met ons) blijven genieten van een welverdiende rust (en Vrouwtje en ik van de omgeving). Later vertelde een Belénverslaggever mij dat men op de steppe, behalve grote trappen en steenuilen, een sneeuwgors zag. En dat is zéér uitzonderlijk zo zuidelijk! Een drietal entoesjastelingen ging apart, van hieruit op stap om een flinke klim te maken. De twee honden gidsten hen, heen en terug. Een rode patrijs zagen zij. We aten in Trujillo op de indrukwekkende Plaza de Major, prachtig verlicht. Bij La Cadena aten we. En goed. Toen we ± 23:00 uur naar Sante Marta terug gingen klonken er nog steeds kinderstemmen op de Plaza: spelende kinderen. Trujillo is prachtig verlicht. Het plein is een droom december Kraanvogeldag (Peter Venema) We hebben vannacht goed geslapen op Santa Marta, midden tussen de olijfgaarden. Bij onze kamer slaapt s nachts een zwarte roodstaart op een richel onder de poort. Hij trekt zich -terecht- niets aan van ons, nachtrust is nachtrust. Tijdens het ontbijt in de ontbijtzaal wordt medegedeeld dat de door Pieter Sorgdrager als eerste gespotte sneeuwgors waarschijnlijk de eerste waarneming van deze soort in het binnenland van Spanje is. Na het ontbijt gaan we op weg naar de rijstvelden waar erg veel te zien is. Onderweg op de weg van Zorita naar Madrigalejo zien we 10 ooievaars langs de kant van de weg. Een eindje verderop zitten nog 22 grote trappen en een buizerd. Vlak voor we afslaan richting rijstvelden (niet ver van Madrigalejo) staan tussen de steeneiken: ruim 40 kraanvogels. Als we afslaan naar de rijstvelden zien we een ijsvogel wegvliegen die nog een tijdje mooi blijft poseren. In de rijstvelden zien we vele zilvermeeuwen, kleine mantelmeeuwen en koereigers. Een eindje verderop vliegt een grote gele kwikstaart voor ons uit. Als we de weg verder in rijden zien we nog een ijsvogel wegvliegen. We horen Pierre via de walkie talkie zeggen dat hij net Sint Helenafazantjes heeft gezien. In onze bus heeft iedereen de wildste fantasieën over wat voor dieren dat mogen zijn (oogverblindend gekleurde fazanten?? Maar ik zie helemaal niks!!). Het blijken kleine Darwinvink achtige beestjes te zijn, heel dottig volgens sommige reisgenoten. Aan de andere kant van de weg zitten twee graspiepers om het mooi verschil te laten zien met een waterpieper die er ook zit. Daar vliegt nog een ijsvogel (de zelfde?) en we zien een bruine kiekendief en een hop.

15 Het is een rijk gebied dat is duidelijk, die rijstvelden hebben duidelijk veel te bieden voor de dieren. Dat bewijst ook een boer die met een soort eg door het rijstveld rijdt. In dat veld is het een feest voor ruim 20 zilverreigers, 20 koereigers, tientallen zilvermeeuwen, kleine mantelmeeuwen en kokmeeuwen. In een rijstveldje verderop zien we nog eens 60 koereigers, 4 blauwe reigers, een grote gele kwik en de eerste grote zilverreiger die we in Spanje tegenkomen. Daarna rijden we richting Vegas Altes om te lunchen, onderweg zien we natuurlijk ook van alles: een mannetje bruine kiekendief, een waterhoen, kieviten, witte kwikstaart en 15 grutto's. De lunch, nabij Vegas Altes, tussen de rijstvelden is heerlijk zo in het zonnetje. Wat een rust, rijk zijn ze de mensen in Extremadura. Alleen wel jammer van de slechte wegen af en toe, maar daar wordt hard aan gewerkt zullen we maar zeggen. Vlakbij de lunchplek staat nog een of ander vage struik in bloei. Volgens Pieter zou het wel eens een rebeccia kunnen zijn. Na de lunch gaan we naar een veld waar volgens een informant (vriend van Pierre, leve de mobiele telefonie), grielen kunnen verwachten. Het blijkt een mooi gebiedje te zijn waar enkele oude ruines van boerderijen het landschap opsieren. Wel mooi die surrealistische bouwwerken, het is meteen duidelijk waar Gaudi zijn inspiratie vandaan heeft. Onderaan een helling zien we nog een tweetal overtreffende trappen, in de volksmond ook wel struisvogels genoemd. Ook de grielen worden gespot, al zijn ze goed gecamoufleerd. Tegen het eind van de middag rijden we naar de plek waar de kraanvogels overnachten. Als we de auto's geparkeerd hebben, valt het oog meteen op een meertje waar vele tafeleenden zwemmen. Een meer gedetailleerde blik levert ook nog een aantal futen en een geoorde fuut op. In de struiken vliegt weer een zwerm St. Helenafazantjes (zo heb je er nog nooit van gehoord, zo wordt je er mee doodgegooid). Later zitten we met zijn allen uit te kijken over de vlakte. We zitten op een heuvel zodat we prachtig uitzicht hebben. Op redelijke afstand van ons zit een grote groep grauwe ganzen (ongeveer. 3000), 100 bonte strandlopers en enkele kemphanen. Ook foerageren er enkele kleine zilverreigers, we horen ook nog op de helling onder ons een cettis zanger zingen. Het décor wordt verder opgeleukt door zo'n 8000 kraanvogels die in de verte onder de eikenbomen foerageren en kabaal maken. Een grijze wouw bidt boven het landschap en komt al biddend steeds dichterbij. Ik heb hem mooi in mijn telescoop en het is leuk om te zien hoe hij blijkbaar beneden iets in het oog heeft. Af en toe kijkt hij, al biddend, even waakzaam om zich heen. Je weet maar nooit tenslotte ook een roofvogel kan kwetsbaar zijn, maar er is geen gevaar en er lijkt echt een prooi te zijn. Hij laat zich lager en lager zakken. Helaas is het dan bedtijd voor de kraanvogels, ze stijgen in grote getale op met veel kabaal. De grijze wouw kijkt verschrikt om zich heen en maakt zich snel uit de wieken. 15

16 16 Het is een mooi gezicht om zoveel kraanvogels te zien vliegen. Zeker aan de kant van het meertje waar de lucht dieprood gekleurd is ziet het er fantastisch uit. Een zeer waardige afsluiting van een mooie dag. 29 december - Reisdag van Finca Santa Marta naar Puebla de Alcocer. (Nicolien Drost) Na een smakelijk ontbijt in Finca Santa Martha vertrekken we om een uur of 10 naar Guadeloupe. Het eerste stuk giaat over de hoogvlakte, via Zorita en Logrosan. Onderweg zien we wat blauwe eksters en klapeksters. Daarna de bergen in via Canamero. In Guadeloupe vinden we twee parkeerplaatsen net voorbij het plein voor de kerk, waar een wat louche mannetje allerlei onverstaanbare aanwijzingen geeft. We drinken met zijn allen koffie en bekijken de kerk. De kerk is beroemd om de zwarte madonna, waarheen veel Spanjaarden op bedevaart gaan. Het klooster van Guadalupe met de zwarte madonna. Na ruim een uur gaan we weer verder. Eerst langs dezelfde weg terug naar een mooi lunchplekje: een bruggetje over een beek. Pierre vraagt zich af of hij hier wel kan draaien, maar dat lukt na enige moeite. Pieter ontdekt twee waterspreeuwen, die achtereenvolgens door iedereen worden bewonderd. Na de lunch gaan we door naar Valdecaballeros. We missen eerst de afslag. Opeens zitten we in het dorp zelf. De weggetjes zijn erg smal, maar we komen erdoor. Vervolgens rijden we langs de embalse de Valdecaballeros. Hier zijn meer vogels te zien dan bij eerdere embalses: wilde eenden, krakeenden, tafeleenden, wintertalingen. Bij de dam van de embalse is een gierenrots met zo n 70 vale gieren en twee havikarenden. Ook zien we een blauwe rotslijster en rotsduiven. Door naar Talarrubias. We besluiten toch maar niet dwars door het dorp te rijden. Verder naar Pueblo de Alcocer. Onderweg zien we nog wat kraanvogels in de weilanden. In Pueblo de Alcocer hebben we wat moeite met de routebeschrijving. Janna vraagt de weg aan een oud mannetje en een jongere vrouw, en via een zeer steile weg komen we op het plein met het gemeentehuis. Vanaf dit punt moeten we een klein stukje lopen en we worden over twee huizen verdeeld. s Avonds gaan we eten in het restaurant boven op de heuvel naast het kasteel. Het kost weer wat moeite om de weg te vinden. Om half 9 kunnen we gaan eten, hoewel men dit in het restaurant absurd vroeg vindt. Het eten is lekker en om een uur of 11 zijn we weer terug in het dorp.

17 17 30 december Merida (Pieter Zorgdrager) Na een week voornamelijk natuurgebieden te hebben bezocht en in die dagen bijna alle vogelsoorten gezien hebben die er te zien waren, waren we wel eens toe aan een beetje cultuur. Vanmorgen om 10:00 uur vertrokken we derhalve richting de stad Merida, waar we om 11:30 uur aankwamen. Deze reis had echter veel langer kunnen duren omdat er een boerendemonstratie aan de gang was die zich gelukkig beperkte tot de andere kant van de weg, zodat we gewoon konden doorrijden. Merida is bekend vanwege de vele Romeinse bouwwerken die hier gevonden zijn. Omdat tijdens de siësta, van 14:00 tot 16:00 uur, alles gesloten is konden we niet alles bekijken dus koos het merendeel van ons er voor om eerst het museum te bezoeken en tijdens de siësta de vrij toegankelijke bouwwerken te bekijken. Het museum zelf is al een zeer mooi gebouw maar de collectie Romeinse voorwerpen, van beelden van goden en gigantische mozaïeken tot alledaagse gebruiksvoorwerpen, is zeker een bezoek waard. De kelder van het museum is tot op de diepte van de oude Romeinse stad afgegraven. Hier zijn o.a. een weg en een crypte te zien. Na dit museum ging ieder zijn eigen weg. De overige Romeinse bouwwerken, zoals de brug, het amfitheater en de twee aquaducten zijn goed bewaard gebleven. Van het hippodroom en de tempel van Diana is helaas niet veel meer over. Even zitten aan de Plaza de España en genieten van de tapas was ook zeer aan te raden, zeker met een temperatuur van bijna 20 graden die we er vandaag bij hadden. Tijdens de heen- en terugreis werd er natuurlijk ook over de velden getuurd om nog wat vogelsoorten te ontdekken en dit leverde nog een aantal leuke soorten op. Zo zagen we 2 grijze wouwen, 25 tot 30 kleine trappen, 100-den kraanvogels, 40 kemphanen, 50 steltkluten en bij de parkeerplaats in Merida zat nog een steenuil. 31 december (Pierre Adriaensen) Het is op woensdag marktdag in Puebla de Alcocer. Aan het kleine pleintje bij het gemeentehuis staat een markthal, waar je verse groenten, fruit en vlees kan kopen. Ook op het plein worden enkele kraampjes opgebouwd. Er staat zelfs een kraam met leren artikelen en muziekinstrumenten uit Afrika. Voor het eerst deze reis is de groep niet compleet. Enkele deelnemers besluiten in Puebla te blijven om daar de omgeving te verkennen. De rest rijdt

18 18 richting Castuera, nadat de ooievaars op de vervallen casa de vino net buiten het dorpje nogmaals zijn gefotografeerd. We zien een groep kleine trappen in het korte groene wintergraan langs de weg. In de winter lijken deze vogels wel wat op vrouwtjes fazanten. In deze tijd zijn kleine trappen vooral mooi als ze vliegen. Dan vallen de grote witte spiegels op de vleugels van de vogels pas goed op. Ook een rode patrijs wordt uitgebreid bekeken. Bij de eerste gelegenheid draaien we de steppe in. La Serena is een ongerepte grote golvende steenprairie, die nog nauwelijks in cultuur is gebracht. Een boomloze vlakte van dertig bij dertig kilometer, omzoomd door hoge donkere bergen. De enkele witgepleisterde boerderijen liggen kilometers van elkaar. Het bijzondere landschap wordt schitterend door de zon belicht. Raven en alpenkraaien spelen met de wind en worden uitgebreid bekeken. Regelmatig zeilt een groep graspiepers, veldleeuweriken, kalanderleeuweriken en kuifleeuweriken door de vlakte. Soms zien we kleine groepjes theklaleeuweriken. Op korte afstand zijn de verschillen tussen de kuif- en theklaleeuwerik redelijk goed te zien. In het vrije veld is het in de winter praktisch onmogelijk deze vogels te onderscheiden. Ook hier ontbreekt de grote trap niet. We kunnen een groepje van deze legendarische vogel in zijn oorspronkelijk biotoop wederom goed bekijken. Met zijn achttien kilo is het Europa s zwaarste vogel. In Polen is de grote trap uitgestorven en in Hongarije wordt de populatie bedreigd. Op de Spaanse vlaktes leven nog 5000 broedparen en dat is meer dan een kwart van de wereldpopulatie. De steppes zijn ook beroemd door het voorkomen van zowel de witbuik- als de zwartbuik zandhoenders. Deze van oorsprong Afrikaanse vogels hebben jaren geleden de Spaanse vlakten als broedbiotoop ontdekt. Regelmatig komt een groepje zandhoenders over. Het zijn schuwe vogels die zich niet gemakkelijk op korte afstand laten bekijken. Uiteindelijk krijgen we een groep redelijk goed in de telescoop. Midden in La Serena ligt de ruïne van een oude zilvermijn. Hier richten we de lunch in. Als we vanaf hier de weg vervolgen, wordt deze snel slechter en heeft vooral de camper de nodige moeite om in het spoor te blijven. Op zeker moment komen we aan een splitsing. Beide routes lopen naar de weg die vanaf Cabeza del Buey naar het noorden loopt. We kiezen voor de kortste en naar later blijkt ook de slechtste route. Omzichtig worden kuilen ontweken en naar het goede spoor gestuurd. Het begint op een heuse expeditie te lijken en bij overvloedige

19 19 regenval is het zonder meer af te raden deze route te nemen. Een groepje overvliegende kraanvogels zorgt voor een passend beeld. Uiteindelijk bereiken we in de buurt van het overal zichtbare eucalyptusbosje de asfaltweg. De laatste stop deze dag is het kasteel van Puebla de Alcocer. Na het verdiende kopje koffie gaan we rond het kasteel op zoek naar enkele nog ontbrekende vogelsoorten. Op zeker moment hebben we 3 alpenheggenmussen en een zwarte tapuit in één beeld. Helaas zijn de rotsmussen niet aanwezig en ook de oehoe is niet te ontdekken. Vanaf het kasteel kun je een heerlijke wandeling maken naar het dorpje. Als we in de casa rural aankomen is het de hoogste tijd om met een drankje en een heerlijke maaltijd het jaar 2003 uit te luiden. 1 januari (Pierre Adriaensen) Het nieuwe jaar is op de Spaanse manier ingeluid. Om even voor twaalf uur allemaal naar het dorpspleintje bij het gemeentehuis. Op elke klokslag voor twaalf uur een druif nuttigen, om precies twaalf uur de fles champagne ontkurken, iedereen voorzien van een slokje en elkaar het allerbeste, gezondste en vogelrijkste nieuwe jaar toewensen. Natuurlijk wordt de groep Nederlanders ook door de plaatselijke bevolking uitgebreid gelukkig nieuwjaar gewenst. Voor het eerst deze reis regent het s morgens. Dat weerhoudt ons niet om tijdig in te pakken en de bagage voor de laatste maal in de bussen te stouwen. We rijden via een omweg naar Obando om met kraanvogels afscheid van Extremadura te kunnen nemen. De regen is vervangen door mist, maar dat levert wel prachtige sfeerrijke plaatjes op. Zeker als we na Obando de kanaalweg opdraaien. Deze weg voert door prachtige dehesas, waarvan vele hectares inmiddels zijn aangekocht door Adenex, de Association for the defense of the nature resources of the Extremadura. Onder de eiken staan vele honderden kraanvogels die luid roepend met elkaar contact houden. Soms lukt het de zon met enkele stralen de mist te doorbreken hetgeen de beelden alleen maar feeërieker maakt. Dit werkelijk schitterende schouwspel wordt afgesloten met een prachtige waarneming van een zwarte ooievaar en een groep spelende rode patrijzen op de weg. Tegen de middag arriveren we in Madrigalejo bij pension Malve waar de café con leche heerlijk smaakt. In de buurt vliegt een enorme groep St. Helenafazantjes. Deze van oorsprong Afrikaanse vinkachtige is midden jarig zestig in Portugal uitgezet. Sinds 1977 is deze vink in Spanje gesignaleerd. Vooral in Extremadura breidt de soort zich snel uit. Het wordt inmiddels de hoogste tijd om naar het noorden te reizen. We hebben nog 300 kilometer te gaan. Dat is overigens op het uitermate gemoderniseerde, maar zeer overdadige wegenpark van de Extemadura geen probleem meer. De zon schijnt inmiddels weer, zodat we zonder problemen tegen uur het station in Madrid bereiken. Mooie woorden, onverwachte attenties, goede reis en tot ziens. De treinreizigers zullen vannacht naar Parijs reizen waar ze worden opgewacht door Globe voor de transfer naar Breda. Pierre en Hans leveren de huurbus af en beginnen aan de terugreis naar Nederland. 2 januari In de verschillende thuishavens worden plannen gesmeed voor nieuwe avontuurlijke (vogel)reizen.

20 20 Vogels Aalscholver Alpenheggemus Alpenkraai Appelvink Blauwe ekster Blauwe kiekendief Blauwe reiger Blauwe rotslijster Bonte strandloper Boomkruiper Boomleeuwerik Bruine kiekendief Buizerd Dodaars Ekster Europese kanarie Fuut Gaai Geelpootmeeuw Geoorde fuut Goudhaan Goudplevier Graspieper Graszanger Grauwe gans Grauwe gors Griel Grijze gors Grijze wouw Groenling Groenpootruiter Grote bonte specht Grote gele kwikstaart Grote lijster Grote trap Grote zilverreiger Grutto Havik Havikarend Heggemus Hop Houtduif Huismus IJsvogel Kalanderleeuwerik Kauw Kemphaan Kievit Klapekster (meridionalis) Kleine mantelmeeuw Kleine trap Kleine zilverreiger Kleine zwartkop Kneu Koereiger Kokmeeuw Koolmees Koperwiek Kraanvogel Krakeend Kramsvogel Kuifleeuwerik Kuifmees Kwartel Meerkoet Merel Monniksgier Oeverloper Ooievaar Pimpelmees Provincaalse grasmus Putter Raaf Ringmus Rode patrijs Rode Wouw Roodborst Roodborsttapuit Rotsduif Rotszwaluw Rouwkwikstaart Sijs Slobeend Smelleken Sneeuwgors Spaanse keizerarend Spaanse mus Spreeuw Staartmees (irbii) Steenarend Steenuil Steltkluut Tafeleend Theklaleeuwerik Tjiftjaf Torenvalk Turkse tortel Vale gier Vink Vuurgoudhaan Waterhoen Waterpieper Watersnip Waterspreeuw Wilde eend Winterkoning Wintertaling Witbuikzandhoen Witgat Witte kwikstaart Zanglijster Zwartbuikzandhoen Zwarte ooievaar Zwarte roodstaart Zwarte ruiter Zwarte spreeuw Zwarte tapuit Zwartkop ESCAPE Sint-Helenafazantje Rotsduif (domesticus) ZOOGDIEREN Edelhert Konijn Vos Muis (spec.) ( ) = ondersoort