Maandblad van Beci Brussels Enterprises, Commerce & Industry

Transcriptie

1 Maart 2013 nr. 03 Maandblad van Beci Brussels Enterprises, Commerce & Industry Gewest maakt binnenkort automobilisten het leven zuur Actiris: een stap in de goede richting Overheid echte wanbetaler Overal tewerkstellingspremies behalve in Brussel MARKETING en b2b

2 BIJ ELKE NIEUWE VERKEERSITUATIE PAST DE NIEUWE GOLF ZICH AAN. Begrens de Total Cost of Ownership met een intelligente wagen. De nieuwe Golf is uitgerust met de automatische afstandsregeling ACC (1) en het omgevingsobservatiesysteem Front Assist. Snelheid en afstand worden automatisch aangepast aan het voorgaande verkeer, en in noodsituaties remt de nieuwe Golf voor u. Zo wordt de impact van een botsing beperkt of zelfs helemaal vermeden. Uw medewerkers genieten van een maximale veiligheid en u bespaart tijd en geld aan reparaties, vervangwagens en verhoogde verzekeringspremies. De nieuwe Golf is de enige wagen in zijn klasse die deze technologie standaard aan boord heeft. vanaf 380 /maand ( 2 ) BTW excl. 3,8-5,3 L/100 KM G CO 2 /KM Afgebeeld model uitgerust met opties ter illustratie. Milieu-informatie (KB 19/03/2004) : ( 1 ) De Adaptive Cruise Control is niet compatibel met de 85 pk-motorisatie. ( 2 ) Volkswagen Golf Trendline 1.6 l TDI 90 pk. Catalogusprijs incl. BTW: Huurprijs incl. BTW: 450,60. Offerte in Verhuur op Lange Termijn Full Service Volkswagen Finance berekend op basis van 60 maanden en km. Aanbieding voorbehouden aan professionele gebruikers. Onder voorbehoud van aanvaarding van het dossier door D Ieteren Lease n.v., Leuvensesteenweg 679, 3071 Kortenberg met maatschappelijke zetel te 1050 Brussel, Maliestraat 50. CBFA CA. Prijzen op en geldig tot Volkswagen Finance is een commerciële benaming van D Ieteren Lease en van Volkswagen D Ieteren Finance n.v.

3 editoriaal Hoe goed is dit plan? Jean-Claude Daoust, Voorzitter van BECI Reporters Op donderdag 7 februari heeft uittredend Minister-President Charles Picqué de principes voorgesteld die de basis vormen van zijn project van Gewestelijk Plan voor Duurzame Ontwikkeling (GPDO), tussen nu en Het Plan wil de gewestelijke economie opnieuw uitdenken door ze in zes verschillende economisch samenhangende zones op te delen. Ook wil het Plan rekening houden met de invloed van een stedelijke gemeenschap die 135 gemeenten dekt, als gevolg van de uitgestrektheid van de Brusselse metropool. Iedereen zou opgetogen zijn met een doeltreffender beheer van het Gewest. Bovendien zou een betere samenwerking met de aangrenzende Gewesten een einde maken aan vele jaren opsluiting in enge grenzen. Wij reageren dus positief op de voorgestelde reorganisatie. Wij blijven echter op de uitkijk want vandaag zijn slechts de krachtlijnen van het Plan bekend. 1 Wij vinden het vanzelfsprekend dat de sociale partners ook hier hun zeg krijgen. Omwille van zijn omvang en van de impact die het op ons economisch dynamisme kan hebben, moet dit grootschalig project met diegenen die er de gevolgen van zullen voelen, worden besproken. Wij wensen in dit stadium dat de ondernemingen zouden worden geraadpleegd en gehoord. Zij zijn de drijvende kracht achter het Gewest en zorgen voor het merendeel van de tewerkstelling. Het is dus logisch dat zij deelnemen aan de ontwikkeling van een plan dat de economische toekomst voorbereidt. De bedrijfswereld vraagt trouwens al jaren dat zou worden nagedacht over een beter beheer van de grote stedelijke vraagstukken. De ondernemingen hebben zich daar al over gebogen en kunnen meteen oplossingen voorleggen.

4 Inhoud maart 13 Beci 4 Het politiek en economisch nieuws met een knipoogje 5 Brussel enig Gewest zonder tewerkstellingssubsidies: IZEO laat zich niet doen 6 Vrijwilligerswerk in bedrijfsverband 7 Actiris beheerscontract goed bezig 8 Brigitte Grouwels legt haar parkeerbeleidsplan voor 10 BECI promoot elektronische facturatie 11 Het openbaar bestuur is een wanbetaler 12 BECI wil een gemakkelijker toegang tot overheidsopdrachten 13 Beleidsmensen (2): Freddy Thielemans DOSSIER MARKETING en B2B 15 Welke toekomst voor reclame? 17 Marketing in crisistijd 21 Let's stay hot! 22 Digitale marketing 23 City marketing: Brussel krijgt (eindelijk) een identiteit 24 B2G: niet echt eenvoudig 29 Het nieuwe Paleis 12, op de Heizel 31 Impact van een MVO-certificaat: het voorbeeld van IRIS Group DE ONDERNEMING, DAG IN DAG UIT 32 Zijn auteursrechten roerende of beroepsinkomsten? 33 Terbeschikkingstelling van personeel: wetgeving gevoelig veranderd! Beci & Co 34 Impressions of a Brit (2) 35 Waar lunchen? Enkele tips 36 Leden trefpunt 39 Agenda 40 Toetredingsaanvragen Dynamiek is het maandblad van Beci (Kamer van Koophandel & Verbond van Ondernemingen te Brussel) Verantwoordelijke uitgever Olivier Willocx ow@beci.be Louizalaan Brussel t f Redactie Media coordinator: Didier Dekeyser dd@beci.be Productie & Abonnementen Administratie: Didier Dekeyser dd@beci.be Druk: DB Print Vertaling: Litteris Alle rechten voorbehouden Nadruk zonder toestemming is verboden Abonnementen Prijs: 80 voor 11 nummers en de Who s who Beci Infos : dd@beci.be t NB: Alleen de auteurs kunnen voor de inhoud van hun teksten verantwoordelijk of aansprakelijk worden gehouden. Publiciteit Dynamiek/Entreprendre wordt maandelijks door meer dan decision makers gelezen. Gemiddelde oplage per nummer: ex (Momenteel: ex.) Inlichtingen en reservaties: Geneviève N. Juste T F genevieve.n@skynet.be Véronique Legein T F vl@beci.be Membership: Catherine Mertens T 0032 (2) cm@beci.be ONS VOLGEND DOSSIER Dynamiek Entreprendre April 2013 Banken en financiën Printed on TCF paper Structurele partners van Beci

5 OPLEIDINGEN DUURZAAM BOUWEN 2013 A. LEDROIT/V. PIERRET - Photo Y. Glavie Architecten, studiebureaus, ingenieurs, professionele bouwheren, promotoren, gebouwenbeheerders, syndicussen van gebouwen, aannemers, APRIL >> JUNI 2013 OM STERK TE STAAN OP DE MARKT VAN MORGEN Ruimtelijke ordening en milieu Water Materialen Bouwafval Akoestisch Mogelijkheden voor sociale uitwisselingen, zachte mobiliteit, stedelijk landschap en biodiversiteit. Geïntegreerd waterbeheer: oordeelkundige gebruik van water, waterzuivering en beheer van het regenwater op het perceel. Acties die kunnen worden ondernomen, vanaf de ecologische keuze van de materialen tot het beheer van hun afval. Beheer van bouwafval vanuit het oogpunt van preventie, nuttige aanwending en verwijdering. Principes van akoestische correctie en akoestische isolatie d.m.v. materialen met een gunstige ecobalans. 5 halve dagen halve dagen dagen dagen dagen SEPTEMBER >> DECEMBER 2013 Energie Passief en (zeer) lage energie Gebouw met een laag energiegebruik, met inbegrip van de beheersing van de behoeften en de keuze van de energiesystemen en -bronnen. Opleiding met specialisaties «Energie-verantwoordelijke/ Energieadviseur». Doel is te komen tot een laag energieverbruik op een vooraf bepaald niveau: de nieuwbouw- en renovatietechnieken om de passief- en de zeer-lage-energiestandaard te halen. 6 tot 12 dagen tot dagen >>> Elke opleiding wordt gegeven door gespecialiseerde bureaus en lesgevers. U hebt toegang tot de theoretische gegevensbanken, technische informatie en illustraties of bezoeken,... <<< Info en inschrijvingen (beperkt aantal plaatsen : schrijf u nu al in) of

6 Beci Psychanalyse van het nieuws: het economisch gedoe Er komt binnenkort geen oorlog tussen munteenheden. Hij woedt nu al. 4 De G20 kwam in februari samen in een vrij onverwachte winterse vakantieoord: Moskou. Weliswaar gingen deze dames en heren (waaronder Christine Lagarde en de vertegenwoordigster van Zwitserland) daar vooral naartoe om te werken, niet om in de straten te gaan slenteren. Het slotcommuniqué is echter een typisch voorbeeld van een verklaring die na een diner en wat wijn wordt afgelegd en waarvan men 's anderendaags al spijt heeft: Er zou snel een wisselkoerssysteem moeten worden ingesteld dat meer van de markten zou afhangen. Wablieft? In de wereld bestaan er drie types verhoudingen tussen de centrale bank en de regering. Het Europese systeem is afgeleid van het Duitse model: de centrale bank is er onafhankelijk. In het Amerikaanse systeem doet de centrale bank wat de regering oplegt, meer niet. Het Japanse systeem werkt in principe zoals in Europa, maar in de feiten zoals in Amerika. In the field krijgen we het volgende: de euro stijgt terwijl de Eurozone, wereldkampioen van de export, staat te hijgen als een uitgeputte corrida-stier; de dollar dobbert als een kurk en de Verenigde Staten doen helemaal niets om hem te stabiliseren; en de Japanners, die in zes maanden tijd de yen met 20% hebben laten zakken, veinzen de verwondering: Toch raar dat hij zo laag staat, nietwaar? En nu weer even het slotcommuniqué van de G 20: Er zou snel een wisselkoerssysteem moeten worden ingesteld dat meer van de markten zou afhangen. Wedden? Ja, ja, toch wel: de lonen stijgen in België In L Echo en De Tijd verscheen een merkwaardig interview van Ronnie Leten, de (Belgische) baas van de Zweedse Atlas Copco groep. Al ruim 20 jaar is er in Zweden geen algemene staking meer geweest. De vakbonden zetelen in de raden van bestuur en moeten daar soms goedkeurend instemmen met ontslagen of automatiseringssystemen die de tewerkstelling beperken. En hoe zit het met de lonen? Onderhandelingen zijn momenteel in Zweden aan de gang om te bepalen over welke marge de industrie in de komende jaren beschikt. Deze marge wisselt tussen 1 en 3%. De reactie van een vakbondslid die samen met zijn baas wordt geïnterviewd: Diegenen die heel goed werk leveren, krijgen volgend jaar misschien 3% loonsverhoging, terwijl de anderen slechts 1% krijgen. Met of zonder indexering? Domme vraag: er bestaat geen automatische indexering van de lonen in Zweden. In België stijgen de lonen echter niet, maar ze zijn wel geïndexeerd. Dus stijgen ze. Ronnie Leten: Uiteindelijk ontvangen Zweden en Belgen waarschijnlijk hetzelfde, maar het voelt wel anders aan. Inderdaad. Wat hebben we nu nog aan de Beurs? De boodschap luidt: de rentevoeten liggen bijzonder laag, maar dat is nu bijna voorbij. Let wel: wij horen nu al een hele tijd dat dit niet zal blijven duren. De nuance is dus dat het niet eeuwig zo zal zijn. OK. Als de rentevoeten straks gaan stijgen, gaan de obligatieportfolio s afzien. Dus moeten we terug naar de Beurs. Goed zo, maar wat gaan we daar eigenlijk doen? De 15 à 20% winnen die de Beurs verleden jaar heeft opgebracht, nu het hoogstwaarschijnlijk is dat het dit jaar heel wat minder wordt? Of de 3% rendement op dividend innen die men van een Belgische aandelenportefeuille mag verwachten? Ja, misschien, maar dan met het risico dat ons vermogen gaat fluctueren volgens een conjunctuur waarop wij nog steeds heel weinig vat hebben. Is de Beurs bovendien nog aangewezen voor jan-met-de-pet nu ze wordt overheerst door HFT (de HST van trading), de zero second transacties, de quote stuffing en de moeilijkheden om dit alles een beetje in de gaten te houden? Een goede vraag, waarop het beste antwoord luidt: niet alles over dezelfde kam scheren! Obligaties? Jazeker. Aandelen? Ook. Maar ook liquiditeiten, een goed verzekeringscontract, immobiliën en goud. Het recept van onze voorouders, daar komt het op neer! De toekomst in paardesteak lezen Paardenvlees is niet ongezond. Voor een Brit is paardenvlees eten bijna even erg als kannibalisme. De slimsten hebben ondertussen begrepen dat het probleem elders zit: namelijk in de moeilijkheid om na te gaan om te traceren, heet dat van waar het minste eiwit komt in de gigantische productieen distributieketens wereldwijd. Het dagblad Le Monde heeft bijvoorbeeld de inhoud van een pot chocopasta van een zeer bekend merk getraceerd. Onvoorstelbaar! De toekomst die men in een paardesteak kan lezen is dat men de fout heeft gevonden vooraleer ze schade kon aanrichten. En dat wordt nu bijgestuurd. Dit is nochtans niet wat men hierover hoort vertellen. Laten we voor één keer positief zijn. Jean Blavier Februari, de korte en boerenslimme maand Carna-valpartij. Januari loopt ten einde in een sociaal bloedbad in Luik. En dan begint februari de maand tussen carnaval en vastentijd op een viervoudig carnavalstoot waarbij Bart De Wever zijn oren zeker gingen tuiten. Hoe dan ook, anderhalf jaar voor de absolute verkiezingen is de campagne luidruchtig van start gegaan. Zes en geen zeven. Wat later verklaart Eric Domb, de baas van Pairi Daiza en ex-voorzitter van de UWE: Het nationalisme is een collectieve mentale ziekte. Testosteron genoeg, nietwaar? En dan deze uitspraak van Steve Vanackere himself, de vicevoorzitter van de CD&V: Als de Franstaligen het spel van de Zesde Staatshervorming eerlijk spelen, zal mijn partij er geen zevende vragen. O, daar gebeurt er blijkbaar iets zeer interessants! Een politiek momentum?

7 Beci Kris ten aanval. Ondertussen vernemen we dat Kris Peeters, de Vlaamse minister-president, de sterke man van de CD&V wordt tijdens de parlementsverkiezingen van 14 en dat hij op de 16 mikt. Iedereen verstevigt zijn posities in afwachting van de strijd. De Noord-Zuid oorlog zou even woest kunnen woeden als de Noord-Noord strijd, maar het gemeenschappelijk doelwit maakt geen twijfel: de NVA die in de opiniepeilingen nog altijd toppen scheert. Zoals Pim? Is al die informatie tot in het stadhuis van Antwerpen doorgedrongen? Bart de Wever is een merkwaardig strateeg die voordeel probeert te halen uit dit groots offensief. In zijn stad neemt hij enkele bijzonder opvallende maatregelen (o.a. het verbod op regenboog T-shirts die aan de loketten meer virtueel dan reëel zijn). Hij bespot de politici die op Twitter hun hart uitstorten en jammert dan, zoals kuiken Calimero, dat hij voor zijn leven vreest sinds hij diabolisch wordt afgeschilderd. Zoals Pim Fortuyn (de Nederlandse populist die door een krankzinnige werd vermoord). Een portie Sociale Zekerheid? Politologen en journalisten bekvechten om te weten of ze nu al dan niet van de Wever moeten spreken. Ze vragen zich af of frontale aanvallen of onverschilligheid de positie van de Antwerpse leader verstevigen of verzwakken. En ondertussen vernemen we dat de voorzitters van de vier Franstalige partijen in groot geheim onderhandelen over de verdeling van de bevoegdheden (voornamelijk wat betreft de sociale zekerheid) die van de federale Staat worden overgeërfd. Naar verluidt zou dit, na een institutionele ommekeer, uitmonden op een totale overdracht naar de Gewesten toe (Waals en Brussels Hoofdstedelijk), maar dan wel met een dwingende solidariteitslink. De CD&V staat al te popelen! Trommels, trompetten en hangouts. Ook aan Franstalige kant is de preelectorale strijd op komst. De Gilles van Binche zijn hun pluimen nog niet kwijt of het gekibbel herbegint al. In Namen wankelt de meerderheid rond de zogezegde ware kost van klassieke elektriciteit en vooral hernieuwbare energie. In Brussel vliegen MR, PS, CDH en Ecolo elkaar in de haren over het 4G-netwerk dat bedrijfsleiders (en de weledele heer Bellens!) luidkeels verlangen. Veel lawaai op de weg naar het jaar 2014, een vermoedelijke annus horribilis. Een paar hangouts à la Obama of Di Rupo zullen de gemoederen zeker niet bedaren. Het economisch herstel laat op zich wachten, de lonen zijn geblokkeerd, iedereen loopt rond met een vastentijdgezicht en neemt deel aan het gemeenschappelijk vakbondsfront. Luc Delfosse IZEO reageert Regionalisatie van het tewerkstellingsbeleid: twee maten en twee gewichten? Blijven de Brusselse zelfstandigen en KMO s achterop hinken wat betreft de regionale steun bij indienstneming? Vlaanderen heeft de bedragen en de toekenningsvoorwaarden van premies aangepast bij aanwerving van werklozen van meer dan 50 jaar. En de Waalse regering staat op het punt een decreet goed te keuren waardoor premies kunnen worden toegekend aan de werkgevers van de profitsector die inactieve bij de Forem ingeschreven werkzoekenden in dienst nemen. In Brussel bestaat echter niets gelijkaardigs. 5 De maatregelen die het Vlaamse en het Waalse Gewest nemen, zijn uiteraard goed nieuws voor de werkgevers en de werkzoekenden in het noorden en het zuiden van het land. Het is eerder het uitblijven van gelijkaardige maatregelen in het Brusselse Gewest dat bij Miguel Van Keirsbilck, secretaris-generaal van IZEO, een reactie uitlokt: Wanneer ik het voorontwerp van het Waalse decreet doorneem, treft mij vooral zijn vrijgevigheid. Bij elke aanwerving van een bij de Forem ingeschreven werkzoekende, ontvangt de werkgever een forfaitair bedrag van het eerste jaar, het tweede jaar en het derde jaar, aangevuld met een extra of per jaar voor bepaalde categorieën werknemers (minder dan 30 jaar, meer dan 50 jaar, eerste drie werknemers). De totale subsidiëring bedraagt dus op drie jaar tijd tussen en Bij deze directe steun voegen zich bovendien de verlaagde sociale lasten die op federaal niveau werden beslist. Als vereniging die zelfstandigen en KMO s vertegenwoordigt en verdedigt, is IZEO vanzelfsprekend bijzonder opgetogen met dit beleid. Waar wij minder enthousiast over zijn, als voornaamste vertegenwoordiger van de zelfstandigen in de hoofdstad, is de afwezigheid van gelijkaardige maatregelen om indienstneming in Brussel te bevorderen! Dit onevenwicht werkt storend omdat het ongelijkheden veroorzaakt die de Brusselse zelfstandigen en KMO s benadelen. Brusselse werkgevers die van de overheid geen steun krijgen bij de aanwerving van werknemers, verliezen dan aan competitiviteit, wat ook hun winstgevendheid schaadt. De aanwerving van een werkzoekende zal voor een Brusselse werkgever tot duurder uitvallen dan voor een collega in Wallonië. De particulier die bijvoorbeeld zijn ramen moet vervangen, zal dus wellicht een betere prijsofferte van een Waals bedrijf ontvangen. Wij begrijpen zeer goed dat elk Gewest in federaal België zijn eigen tewerkstellingsbeleid en -maatregelen uitwerkt. Maar als er aan de ene kant een flinke steun wordt geboden en helemaal niets aan de andere kant, dan is het contrast overdreven. IZEO vraagt dat ook de Brusselse zelfstandigen en KMO s serieus door het Gewest worden ondersteund wanneer ze mensen aanwerven. De economische situatie en de toestand waarin de hoofdstedelijke arbeidsmarkt verkeert, dulden geen extra handicap. In naam van de Brusselse zelfstandigen en KMO bedrijfsleiders heb ik dus een brief gericht aan de heer Benoît Cerexhe, Brusselse Minister van Economie en Handel, om te vragen wat de Brusselse regering van plan is op het vlak van gewestelijke steunmaatregelen voor indienstneming. IZEO zal dit dossier van heel dichtbij opvolgen en de dialoog aangaan met de nieuwe Brusselse Minister van Economie, Mevrouw Céline Fremault. Interview door Didier Dekeyser

8 Beci Een pilootinitiatief van BECI: vrijwilligerswerk in bedrijfsverband Bruggen bouwen tussen scholen en ondernemingen Het pilootproject rond vrijwilligerswerk waarmee BECI sinds september 2012 van start is gegaan, wil bedrijven aanzetten enkele van hun werknemers vrij te maken voor projecten die het Brusselse onderwijs ten goede zouden komen. 6 Het vrijwilligersprogramma dat BECI voor ondernemingen heeft ontwikkeld, behelst een brede waaier initiatieven gaande van wat handarbeid nu en dan tot de inbreng van een specifieke vaardigheid, op korte of langere termijn. Voorbeelden van dat vrijwilligerswerk zijn de inrichting van lokalen, praktijkopleidingen op machines, kennismaking met beroepen, coaching, projectbeheer e.d. Het gaat hier om een participatief concept, verduidelijkt Xavier Dehan, als Verantwoordelijke van het Kenniscentrum bij BECI. Zo stelt de onderneming enkele dagen per jaar zijn personeel gratis ter beschikking van verenigingen en scholen. Dit gaat uiteraard gepaard met een degelijke omkadering en begeleiding van het vrijwilligerswerk. Dit werk speelt in op de behoeften die de scholen en verenigingen hebben gedefinieerd aan de hand van het partnerschap tussen bedrijven, medewerkers, verenigingen en scholen/jongeren. De doelstellingen zijn van uiteenlopende aard. Eerst proberen we jongeren in een motiverende omgeving op te leiden en enigszins bruggen te bouwen tussen de scholen, de sociaal-professionele verenigingen en de ondernemingen, licht onze gesprekspartner toe. Verder trachten wij en dat is belangrijk de vraag van de beroepswereld en het aanbod aan beroepsopleidingen naar elkaar te laten toegroeien. Er leven in Brussel nagenoeg werkzoekenden, een getal dat niet vermindert ondanks het aanzienlijke volume aan nieuwe tewerkstelling dat jaarlijks wordt aangeboden. Wij wensen dus doelgericht actie te voeren om het kwalificatieniveau van de jongeren te verbeteren en ze op die manier beter voor te bereiden op hun integratie in de huidige arbeidsmarkt. Om dit te bereiken, zal BECI in nauwe samenwerking met Business & Society vzw en met de steun van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, een systematische begeleiding van alle belanghebbenden voorzien. Talrijke voordelen voor de ondernemingen De bedrijven die aan dit project deelnemen, doen dit volledig kosteloos, zonder een return te verwachten op commercieel of HR vlak. Nochtans halen ze er wel een aantal voordelen uit. Xavier Dehan: Hun beweegredenen zijn bijzonder uiteenlopend. Uit de haalbaarheidsstudie die wij in het begin van het jaar 2012 hebben verricht, blijkt dat de persoonlijke ontwikkeling van medewerkers en de sociale verantwoordelijkheid van de onderneming de twee voornaamste redenen zijn waarom bedrijven aan dit soort programma willen deelnemen. Bij de andere antwoorden die we hebben gekregen, lezen wij bijvoorbeeld dat ze hun imago willen verbeteren of een antwoord zoeken op hun huidige of toekomstige behoeften. Het programma, dat in december 2012 van stapel liep, brengt meerdere projecten in Brusselse scholen op gang. Zo zal het Institut Saint-Joseph in Etterbeek samen met technische bedrijven een specifiek programma oprichten om leerlingen bij te staan in de keuze van een studierichting en in het leerproces. De getuigenissen van werknemers, bedrijfsbezoeken en de verwezenlijking van concrete projecten zouden op die manier het zelfvertrouwen en de motivatie moeten aanwakkeren van leerlingen die na veelvuldig zakken voor examens in onmin leven met het schoolsysteem. In Anderlecht heeft het Institut Notre Dame beslist de leerlingen van de beroepssectie elke donderdagnamiddag tussen april en juni vrijaf te geven. Het is wel de bedoeling dat die vrije uren aan workshops buiten de schoolopleiding worden besteed, o.m. om kennis te maken met toekomstige opleidingen of beroepen. Omdat het gezamenlijk wordt gevoerd, is het project nogal complex, vertelt Ariane Molderez, die instaat voor de coördinatie van BECIs pilootinitiatief rond vrijwilligerswerk. Het coördinatiewerk wordt omslachtiger omdat drie bedrijven hun vrijwillig personeel ten dienste van de school stellen om een project te verwezenlijken en meerdere workshops te organiseren. Ondertussen werden ook andere scholen gecontacteerd. Via het CPEONS waren dit o.a. de COOVI en het Athénée Ernest Richard, maar wij wilden daarin niet te ver gaan vooraleer wij voldoende waarborgen hadden gekregen dat dit project zou kunnen worden verwezenlijkt, vult Ariane Molderez er aan toe. Zulke ontmoetingen wekken heel wat verwachtingen bij de scholen en verenigingen. Hier niet op ingaan zou het imago van de politiek en van de bedrijfswereld schade kunnen berokkenen. Wij beperken onze actie dus tot een tiental scholen en verenigingen en zien er ook op toe dat de deelnemende instellingen en ondernemingen niet meer dan twee projecten tegelijk op gang brengen, zodat alles haalbaar blijft. Ondanks deze beperkingen verbindt BECI zich ertoe tijdens een schooljaar voldoende vrijwilligers samen te brengen om 600 werkdagen te bereiken. De alliantie tussen de Kamer van Koophandel en het Verbond van Ondernemingen te Brussel zal het daar echter niet bij houden: voor de vier komende jaren is het trouwens de bedoeling vrijwillige werkdagen te organiseren en te coördineren ten voordele van het onderwijs, de opleiding en de integratie van jongeren. Hadrien Bonney

9 Beci BECI Het nieuwe beheerscontract van Actiris Het heeft een hele tijd geduurd, maar vandaag hebben we een positieve dynamiek : dit is in het kort de mening van Jean-Claude Daoust, voorzitter van BECI, over het nieuwe beheerscontract van Actiris. E/D: Welke zijn volgens u de voornaamste doorbraken in het nieuwe beheerscontract? Jean-Claude Daoust: Het begint met de screening van kandidaten en de controle van hun vaardigheden. Tot voor kort gebeurde het regelmatig dat Actiris kandidaten uitstuurde van wie het werkelijke profiel helemaal niet met de aangeboden baan overeenstemde. Er zijn niet alleen kandidaten die hun bekwaamheden overdrijven; er zijn er ook die hun vaardigheden onderschatten. Verder opent Actiris zich voor partnerschappen met de privésector. Dat is goed nieuws voor de bedrijfswereld en het is trouwens ook wat wij in Vlaanderen al jarenlang doen met de VDAB. Het is echter vooral goed nieuws voor de Brusselse arbeidsmarkt die hierdoor op een meer coherente en doeltreffende manier zal kunnen functioneren. Bovendien is er ook de belangrijke benadering tussen Bruxelles-Formation en VDAB Opleidingen. Dit compenseert een institutionele tekortkoming waardoor opleiding en tewerkstelling, die nochtans logisch nauw verbonden zijn, in feite apart worden beheerd. Deze situatie leidde tot onwaarschijnlijke toestanden omdat er bij gebrek aan een eengemaakt dossier (dat met het nieuwe beheerscontract tot stand komt), de adviseur van een werkzoekende bij Actiris geen zicht had op het parcours en de opleidingen die de kandidaat eventueel bij Bruxelles Formation of VDAB Opleidingen had gevolgd." E/D: Getuigen deze nieuwe maatregelen, die al lang in andere Gewesten worden toegepast, van een nieuwe dynamiek binnen Actiris? J-C. D.: "De ondernemingen zijn inderdaad al heel lang vragende partij. We hebben vooral een serieuze evolutie kunnen waarnemen bij de vakbondsafgevaardigden, die nu beseffen hoeveel problemen dit op het terrein heeft veroorzaakt. Ze begrijpen nu dat als de Jean-Claude Daoust, Voorzitter van BECI tewerkstelling in Brussel niet toeneemt, het Gewest al gauw in een onmogelijke situatie zal verkeren. Er werd een consensus bereikt over het feit dat de begeleidings- en tewerkstellingsmaatregelen voorrang moeten genieten, dat een eenvoudige controle van de werkzoekenden niet volstaat en dat zowel voor de kandidaten als voor de bedrijven naar de ideale baan of het ideale profiel moet worden gezocht. E/D: Hoe verliepen de onderhandelingen rond het beheerscontract? J-C. D.: Op een vrij rustige manier, in feite. We hebben ons ingedeeld in kleine delegaties en zijn een tiental keren samengekomen, wat heel redelijk is voor een einddocument van nagenoeg 100 bladzijden. De verschillende thema's werden probleemloos aangekaart, onder toezicht van een Price Waterhouse Coopers consultant die de procedure van tijd tot tijd weer op het goede spoor bracht. Er zijn geen echte struikelblokken geweest, noch vergaderingen die laat in de nacht uitliepen. Bij de moeilijkste onderwerpen hoorde de benadering tussen tewerkstelling en opleiding: iedereen was het daarover eens maar omdat dit verschillende ministers betrof, was het moeilijker om snel een consensus te bereiken. Harmonisering is een complex proces. E/D: In verband met de invoering van nieuwe bepalingen: is de agenda geloofwaardig of bevat het contract voornamelijk goede voornemens? J-C. D.: Ik geloof dat de nodige middelen ter beschikking zullen worden gesteld, maar gemakkelijk zal het zeker niet zijn. Het komt erop neer praktijken en zelfs de heersende filosofie bij Actiris grondig te wijzigen. Verder zitten we nog met het vraagstuk van de informatica, een van de zwakheden van de organisatie. De toezichthoudende autoriteiten hebben echter al laten weten dat ze de nodige investeringen zullen toestaan. Dit wordt een uitdaging voor het management team, maar ook de gelegenheid om zijn vakkundigheid te bewijzen, aangezien alle wijzigingen niet noodzakelijk met een uitbreiding van de budgetten gepaard moeten gaan. Bij de Brusselse werkgevers staat men op de uitkijk maar het is wel zo dat het nieuwe beheerscontract als een zeer positief signaal wordt ontvangen. Younes Al Bouchouari 7

10 Beci Het parkeerbeleidsplan van Brigitte Grouwels Een Copernicaanse revolutie Voor de Brusselse Minister van Transport Brigitte Grouwels zal het Gewest voortaan niet alleen het eerste maar ook het laatste woord hebben op het vlak van parkeerbeleid in de hoofdstad. Dit wordt een Copernicaanse revolutie, beweert ze. E/D: In een stad die, zoals Brussel, ook een gewest is, kunnen geen aparte beleidsplannen voor parkeergelegenheid, mobiliteit en milieu worden toegepast. Het lastige van de zaak is dat de huidige maatregelen in deze drie domeinen elkaar tegenspreken. Hoe is het bijvoorbeeld mogelijk de vermindering van het aantal parkeerplaatsen op de openbare weg (zoals die is voorzien door het wetboek inzake lucht, klimaat en energie, afgekort BWELKE/COBRACE) te laten rijmen met de vermeerdering van de parkeerplaatsen die in het parkeerbeleidsplan staat? 8 Brigitte Grouwels: "Het is de bedoeling de situatie te verbeteren en dan liefst op een slimme manier. In feite zijn BWELKE en het Gewestelijk Parkeerbeleidsplan complementair. Wij vragen geen nieuwe maatregelen om het totale aanbod aan parkeerplaatsen te verminderen, maar we willen dit aanbod beter verdelen. Wij wensen bijvoorbeeld de overcapaciteit te benutten waar die bestaat, zowel in privé parkings als in bedrijfsparkings. We zouden er ook kunnen voor zorgen dat er minder op de openbare weg wordt geparkeerd en meer op andere plaatsen, onder andere om de openbare ruimten aangenamer te maken, het leven in de stad te vergemakkelijken en het verkeer overal vlotter te laten verlopen. Het is inderdaad zo dat parkeerplaatsen op de openbare weg gaan verdwijnen maar er zullen er even veel buiten de openbare weg worden aangelegd. Dankzij het Gewestelijk Parkeerbeleidsplan beschikken we eindelijk over een doelmatig hulpmiddel om in Brussel-Hoofdstad uitdagingen zoals parkeergelegenheid en mobiliteit efficiënt te beheren. Tegelijk wordt iedereen die hier wil parkeren op een eerlijke en faire manier behandeld. E/D: Het is aangewezen dicht bij huis te werken. Er moeten dus jobs en ondernemingen in Brussel zijn. Het parkeerbeleid in Brussel-Hoofdstad is wel gunstig voor inwoners, maar veel minder voor bedrijven. Is dit te wijten aan het feit dat inwoners stemmen en bedrijven niet? B.G.: Het Gewestelijk Parkeerbeleidsplan richt zich niet uitsluitend tot de Brusselaar: ook tot de pendelaar, de handelaar, zijn klanten en de zelfstandige. Wij wensen de levenskwaliteit van de Brusselaar te verbeteren, de stad voor de pendelaar toegankelijker te maken en Brussel voor iedereen commercieel aantrekkelijker te maken. Wij willen ook iedereen ertoe aanzetten na te denken over zijn keuzes qua mobiliteit. Daarmee wensen wij onder andere pendelaars aan te moedigen nog meer gebruik te maken van het openbaar vervoer de cijfers tonen trouwens aan dat ze dit meer en meer doen. Ik besef echter heel goed dat dit niet altijd mogelijk is, onder andere voor mensen die 's nachts werken. Daarom hebben wij vrijstellingskaarten voorzien om parkeren op de openbare weg toe te laten. Zulke kaarten zijn ook bestemd Brigitte Grouwels voor handelaars, loodgieters, elektriciens en verzorgers. Dit werd in overleg met de economische actoren beslist en zal in de 19 gemeenten voor iedereen op dezelfde manier worden toegepast. Vandaag bestaan er nog plaatsen waar de reglementering gunstiger is dan elders. E/D: De meer dan 10 jaar vertraging die het GEN-project heeft opgelopen, is schandalig maar was te verwachten, spijtig genoeg. Dit maakt de vertraging in de keuze en de aanleg van ontradingsparkeerplaatsen des te betreurenswaardiger. Hoe ver staan we met dit dossier? B.G.: Ik begrijp ten volle de frustratie over het uitblijven van het GEN. Ik heb helaas geen vat op dit dossier, dat op federaal niveau in het kader van het NMBS investeringsplan wordt beheerd. Wat de ontradingsparkings betreft, is er echter vooruitgang geboekt. Een werkgroep werd opgericht om samen met de Vlaamse overheid de verdere uitbreidingsmogelijkheden van deze parkings te bekijken. Zulke overstapparkings moeten tegelijk dicht bij aansluitingen met het openbaar vervoer worden aangelegd maar ook zo ver mogelijk in het Brusselse hinterland, om de overstap zo vroeg mogelijk te laten gebeuren. Voor de overstapmogelijkheden in de hoofdstad zelf wordt binnenkort een marktoproep gelanceerd om de privésector aan te

11 Beci zetten tot de uitbreiding van deze parkings bij te dragen. Dit zou via PPS-formules (Publiek-Private Samenwerking) op 14 plaatsen moeten gebeuren. Momenteel bestaan er in de hoofdstad slechts ongeveer 2000 parkeerplaatsen van dit type. Ik hoop met behulp van PPS en het aantal plaatsen flink uit te breiden. De financiering van deze overstapparkings blijft een heikel punt. Ruimte is schaars in Brussel; er zou dus ondergronds of in de hoogte moeten worden gewerkt. Een ondergrondse parkeerplaats kost ongeveer Parkeerplaatsen op bovengrondse verdiepingen kosten ongeveer We zitten al gauw aan miljoenen euro's. Brussel-Hoofdstad kan hiervoor niet alleen instaan. We doen dus een beroep op de privésector. Ik maak trouwens van de gelegenheid gebruik om er nog eens op te wijzen dat wij in de marge van ons beleidsplan hebben beslist de regels te versoepelen voor de aanleg van bewonersparkings bij nieuwbouw. Bovendien gaan we overtollige bedrijfsparkeerplaatsen activeren ten gunste van bewoners. En nog vóór de goedkeuring van het eerste gemeentelijke parkeeractieplan voorzien wij een gedetailleerde telling van de parkeerplaatsen en hun statuut, op de openbare weg en daarbuiten. Deze telling zal begin 2014 klaar zijn. Ten slotte zal het Gewestelijk Parkeeragentschap in overleg met de gemeenten en andere actoren een actieplan opmaken om bijkomende capaciteit te creëren in de buurt- en de bewonersparkings." E/D: Het Gewestelijk Parkeerbeleidsplan gaat in de goede richting maar stuit tegen de onaantastbare gemeentelijke autonomie. Hoe is het bijvoorbeeld te rechtvaardigen dat de gemeenten peperdure tarieven hanteren voor parkeergelegenheid op de plaatsen waar pendelaars naar het openbaar vervoer overstappen? Dit is de beste manier om die pendelaars aan te zetten met de wagen verder naar centrum Brussel door te rijden. B.G.:Voortaan zal het Gewest de spelregels van het parkeerbeleid in Brussel bepalen. De gemeenten maken dan nog wel steeds gemeentelijke parkeeractieplannen op, maar die moeten zich schikken naar de bepalingen van het gewestelijke parkeerbeleidsplan. De Brusselse regering zal trouwens de gemeentelijke plannen moeten goedkeuren. De regering zal dus voorstellen verwerpen die de verkeersdruk in het stadscentrum zouden doen stijgen. Het Gewest heeft voortaan het eerste en het laatste woord over het parkeerbeleid in Brussel. Dit is werkelijk een Copernicaanse omwenteling, vind ik. Interview door Jean Blavier De reactie van Beci Herinnert u zich IRIS II nog? Is het nu echt nodig de 19 gemeentelijke parkeerbeleidsplannen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest te harmoniseren? Absoluut, antwoordt BECI met klem! Dit is een onontkoombare voorwaarde voor een efficiënt beleid van de mobiliteit in Brussel. Helaas beperkte dit plan zich niet tot de harmonisering van de gemeentelijke parkeerbeleidsplannen. Het beoogt inderdaad ook de progressieve rationalisering van de parkeerplaatsen kortom, hun afschaffing op en buiten de openbare weg. De gewestelijke analyse steunt op de redenering dat het onmogelijk is de vervoersmodi (met inbegrip van thermische individuele voertuigen) radicaal te veranderen zonder ook drastisch te snoeien in de beschikbaarheid van langdurige parkeergelegenheid. Dit parkeeraanbod wordt meestal beschreven als wagenmagneten die ook de oorzaak zouden zijn van de verkeersoverlast die de regering nu wil gaan bestrijden. Mocht deze interpretatie correct zijn wat BECI trouwens betwist welke zijn dan de alternatieven? Het GEN? Het moest er in 2012 zijn. Het zou nu zogezegd in 2025 operationeel worden! Tenminste als alles volgens plan verloopt, want jaarlijks loopt het project een extra twee jaar vertraging op. De MIVB? Na een verbluffende stijging van het aantal individuele verplaatsingen in de jongste 10 jaar raakt het netwerk verzadigd en heeft het minstens 2 miljard financiering nodig. Meer voetgangers, fietsen, scooters en gedeelde auto's in het straatbeeld? Zeker een goed idee maar met de aangekondigde toename van de verplaatsingen zullen deze alternatieven slechts een deel van de oplossing kunnen brengen. Welk oordeel verdient dan de specifieke focus van de overheid op de auto? De maatregelen stapelen zich duizelingwekkend op. De vele mobiliteitsplannen schrikken de gebruikers van individuele voertuigen steeds meer af: BTW op de aankoop, belasting op de inverkeerstelling, jaarlijkse belasting met bonus/ malus, accijnzen, parkeertarieven, toekomstige snelwegvignet en kilometerheffing, belasting op de parkeerplaatsen, rekeningrijden, noem maar op De verkeersoverlast en de kwaliteit van de lucht zijn de voorwendsels bij uitstek om de gebruiker van een voertuig om te toveren tot een gulle donor. Maar waar Een oplossing? gaat de winst naartoe? Jaarlijks worden ongeveer 15 miljard geïnd maar één enkel miljard wordt in het onderhoud van het wegennet geïnvesteerd! Waar gaat het overschot naartoe? In geen geval niet naar die zogezegde alternatieven waarmee diegenen die het echt nodig hebben, zich met de wagen zouden kunnen verplaatsen. In Brussel hebben trouwens 60% van de verplaatsingen niets te maken met de uitoefening van een beroep. De Regering is zeker niet vergeten dat het plan IRIS II, een algemeen mobiliteitsplan voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, een aantal maatregelen voorziet. Daarbij horen inderdaad een gewestelijk parkeerbeleidsplan, maar ook een operationeel GEN, een herfinancierde MIVB, ontradings- en overstapparkings Blijkbaar worden alleen de meest aantrekkelijke gedeelten van de plannen uitgevoerd. Op die manier gaat echter elke vorm van coherentie teloor. 9

12 Beci Promotie van elektronische facturatie Vanackere bij BECI en IZEO 10 Vice-premier en Minister van Financiën Steven Vanackere leidde de eerste infosessie in van BECI en IZEO over de elektronische facturatie. In het kader van een informatie- en sensibilisatiecampagne die samen met de Dienst Administratieve Vereenvoudiging is opgezet, betuigt de minister hiermee zijn steun aan de inspanningen van de vele beroepsorganisaties om hun leden te begeleiden bij de invoering van dit nieuwe en sterk vereenvoudigde systeem. De wet van 17 december 2012 die Minister Vanackere samen met de minister van Begroting en Administratieve Vereenvoudiging liet goedkeuren plaatst de papieren facturen op gelijke voet met de elektronische. Dit vermindert administratieve kosten van de ondernemingen en verbetert hun concurrentiepositie. In België worden de meeste facturen elektronisch opgemaakt, geboekt en betaald, maar op papier verwerkt. Dit is complex en duur voor ondernemingen. Het vergroot bovendien de kans op fouten bij de verwerking van de facturen. De strikte reglementering inzake facturatie bij ondernemingen gaf tot nog toe aanleiding tot onzekerheid over de wettelijkheid van elektronisch factureren. Dit woog op de bredere invoering hiervan. Volgens een aantal studies die in de privésector werden uitgevoerd, worden slechts enkele procenten van jaarlijks ongeveer 1 miljard facturen in België ook elektronisch uitgewisseld. Er was bijgevolg nood aan een fiscale bewijsregelgeving die aangepast is aan de hedendaagse elektronische werkmethode. Deze nieuwe wet die ook een duurzamer ondernemerschap beoogt, kadert in de uitvoering van een richtlijn van de Europese Commissie die wil dat elektronische facturering tegen 2020 de meest gangbare factureringsmethode in Europa wordt. Elektronische facturatie vereenvoudigd De mogelijkheid om elektronisch te factureren bestaat in België reeds sedert 2004 met de inwerkingtreding van de Wet van tot wijziging van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde 1. Niettegenstaande de evidente voordelen van de elektronische factuur, wordt op heden slechts 1% van alle facturen in België 2 en 5% van alle facturen tussen bedrijven in Europa 3 op elektronische wijze uitgewisseld. Om ondernemingen toe te laten massaal de overstap naar elektronische facturatie te maken, heeft de Europese wetgever in 2010 getracht de regels terzake te moderniseren en te harmoniseren door Richtlijn 2010/45/EU van , dewelke in de Belgische rechtsorde werd omgezet door de Wet van tot wijziging van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde 5. Sedert de inwerkingtreding van deze wet op , is elektronisch factureren in België een stuk eenvoudiger. De elektronische factuur wordt sedertdien gelijk behandeld met de papieren versie. Strenge technische vereisten voor het gebruik van een elektronische factuur, zoals elektronische handtekeningen of de elektronische uitwisseling van gegevens ( Electronic Data Interchange EDI), behoren definitief tot het verleden. De authenticiteit van de herkomst, de integriteit van de inhoud en de leesbaarheid van de factuur moeten nog steeds worden gewaarborgd vanaf het tijdstip van uitreiking tot op het einde van de bewaringstermijn, maar ondernemingen mogen voortaan zelf beslissen op welke manier ze deze drie voorwaarden vervullen. Gestructureerde berichten in XML, FINVOICE of PDF die worden uitgereikt en ontvangen in een elektronische vorm, zoals in een met bijlage of door het downloaden van een website, behoren alvast tot de mogelijkheden. Mits de online toegang wordt gewaarborgd, is het de belastingplichtige nu ook toegestaan elektronische facturen buiten het Belgische grondgebied te bewaren. Dit kan interessant zijn in het kader van moderne technologische toepassingen zoals cloud-computing. Goed nieuws dus voor Belgische ondernemingen, die voortaan kunnen kiezen voor een op maat gemaakte elektronische facturatiemethode. Niettemin blijft het gebruik van een elektronische factuur slechts toegestaan mits de aanvaarding ervan uitdrukkelijk of stilzwijgend door de afnemer. Dit blijft dan ook een nadeel van de elektronische factuur ten opzichte van de papieren factuur. Met de nieuwe regelgeving heeft de wetgever gepoogd de elektronische facturatie aantrekkelijker te maken voor ondernemingen met het oog op een verhoogd concurrentievermogen. De tijd zal uitwijzen of ondernemingen in België, in het bijzonder de KMO s, in deze wetswijzigingen voldoende incentive vinden om effectief over te schakelen op de elektronische factuur en of de Belgische consument deze ook zal aanvaarden. 1 Gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad op , in werking getreden op Zie 3 Europese Commissie, Voordelen van elektronische facturering voor Europa benutten, COM(2010)712, Europese Richtlijn 2010/45/EU van de Raad van tot wijziging van Richtlijn 2006/112/EG betreffende het gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde wat de factureringsregels betreft (PB L 189 van ). 5 Gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad op

13 Beci Overheid brengt ingenieursbureaus in financiële problemen Wanbetaler Ingenieurs- en adviesbureaus in België moeten gemiddeld tot 200 dagen na de dienstverlening wachten vooraleer de overheid hun facturen effectief betaalt. Deze enorme betalingsachterstand hangt als een zwaard van Damocles boven het hoofd van vele ingenieursbureaus. De federale, regionale en lokale overheden zijn trage betalers en dat hebben de Belgische advies- en ingenieursbureaus geweten. Ons onderzoek toont aan dat bedrijven soms tot meer dan een jaar moeten wachten vooraleer ze betaald worden voor bewezen diensten. En uitschieters van 2 tot 3 jaar zijn hierbij geen uitzondering. Vanzelfsprekend heeft dit een grote impact op de kasstroom van de ingenieursbureaus en bijgevolg ook op hun beleid: het verschuldigde geld blijft uit, maar alle vaste kosten zoals personeel, verzekeringen, belastingen, leveranciers en dergelijke meer moeten wel op tijd betaald worden. Lenen om te overleven Op lange termijn is deze situatie onhoudbaar en vele bureaus zien zich genoodzaakt financiële reserves aan te spreken of erger zelfs, kredieten af te sluiten met banken om hun dagelijkse werking te kunnen blijven garanderen. Van investeringen of verdere ontwikkeling is dus totaal geen sprake, laat staan het concurrentievermogen op peil houden. Het groeiende aantal achterstallige betalingen noopt talrijke bedrijven tot strenge besparingen en het rekken van hun eigen betalingen. Door de bedreigde levensvatbaarheid van ingenieursbureaus komen bovendien ook hun leveranciers onder almaar meer druk te staan. De financiële problemen zetten zich namelijk in een dominobeweging door naar de rest van de sector, die gezien het huidige barre economische klimaat het sowieso al hard te verduren krijgt. Procedure goedkeuring in schemerzone Het nonchalante betaalgedrag van de overheid schuilt in het feit dat de dienstverlening soms verspreid over verschillende jaren meestal meerdere fasen beslaat, waarbij voor iedere fase een aparte betalingsschijf voorzien is. Elke fase heeft bovendien een uitdrukkelijke goedkeuring nodig vooraleer de volgende van start kan gaan. Pas na die goedkeuring door de betrokken overheid van de desbetreffende fase van de studie, kan een factuur opgemaakt worden. De termijnen voor goedkeuring zijn niet bepaald en evenmin bij wet vastgelegd, waardoor de tijdspanne varieert van 3 maand tot 1 jaar zonder dat er enige formele afkeuring of gegronde opmerkingen komen. In de praktijk hangt de termijn dus af van de welwillendheid van de overheden en vertaalt deze onduidelijkheid zich in een uitstel van betaling. Dat daarnaast in eenzelfde overheidsopdracht vaak verschillende bureaus en verschillende instanties betrokken zijn, maakt het overzicht er al helemaal niet eenvoudiger op. Mislopen van inkomsten Inzake de vorderingsstaten voor aannemers heeft de wetgever weliswaar een maximum periode van 60 dagen voorzien waarin zowel de goedkeurings-, de facturatie-, als de betalingstermijn vervat zitten. Voor studies bestaat deze alomvattende maximumtermijn echter (nog) niet. Bernard Gilliot, Voorzitter van ORI De wet voorziet bij diensten nochtans wel in een verplichting voor overheden, om binnen de 50 dagen een factuur te betalen. Overschrijden ze deze tijdslimiet zijn ze wettelijk verplicht verwijlinteresten te betalen. De schuldeiser hoeft dit zelfs niet eens te bewijzen met een zogenaamde ingebrekestelling ; de procedure start automatisch van rechtswege. Wederom blijkt de praktijk echter anders dan de theorie: vooral de gemeentelijke besturen laten na om deze bijkomende schulden af te lossen en de wet na te leven. Voor het behoud van een goede klantenrelatie verzuimen de meeste ingenieursbureaus op hun beurt - ten onrechte - dit aan hun klanten te vragen en mislopen ze dus inkomsten, uit vrees dat hen op termijn nieuwe potentiële opdrachten ontzegd zouden worden. Nood aan politieke moed Enkel een heldere wettelijk bekrachtigde omschrijving van de maximale goedkeurings- en betalingstermijn, en het daadwerkelijk respecteren van die vastgelegde termijnen, bieden de oplossing in deze heikele kwestie. Het vraagt echter enige politieke moed om dit in een legaal kader te gieten, maar enkel zo kan deze fundamenteel belangrijke sector opnieuw de nodige ademruimte krijgen. Dit zal op lange termijn, niet alleen de professionele ontwikkeling en vooruitgang van de branche ten goede komen, maar ook de Belgische economie in het algemeen zal hiervan de vruchten plukken. Bernard Gilliot, Voorzitter van ORI 11

14 Beci Een actie van BECI ten gunste van de Brusselse ondernemingen Water en overheidsopdrachten Een programma ontwikkelen om bedrijven die in Brussel actief zijn een betere toegang te verschaffen tot overheidsopdrachten in de sector van de watervoorziening: dit is het project dat BECI heeft uitgewerkt in het raam van de Alliantie Werkgelegenheid-Leefmilieu, een initiatief van de Brusselse regering om via een aantal acties het milieubeleid te bevorderen en tegelijk bij te dragen tot een ruimere tewerkstelling van Brusselaars. 12 Volgens deskundigen zou tussen 15 en 20% van het Belgisch BBP direct of indirect van overheidsopdrachten afhangen. Zelfs als we dit tot Brussel beperken, blijft het potentieel voor de lokaal gevestigde bedrijven aanzienlijk. Te weinig ondernemingen trachten echter deze opdrachten te behalen. De administratieve procedures zijn vaak zeer ingewikkeld, verklaart Xavier Dehan, coördinator van het Kenniscentrum bij BECI. Ze moeten zeer nauwgezet worden gevolgd. Ook aan andere, vaak milieugebonden voorwaarden moet worden voldaan om toegang te krijgen tot deze overheidsopdrachten. Zoiets kan niet iedereen aan en sommige ondernemers hebben trouwens nooit overwogen op zulke aanbestedingen in te gaan. Dit geldt bijzonder in de watersector, die voor Brusselaars nochtans een flinke bron van tewerkstelling zou kunnen zijn, rekening houdend met een investering van 1,5 miljard over 20 jaar voor de vernieuwing van slechts een derde van de riolen in de hoofdstad. In deze context heeft BECI met de steun van het Brusselse Gewest en in het raam van de Alliantie Werkgelegenheid-Leefmilieu, een project uitgewerkt om lokale bedrijven gevoelig te maken voor de verschillende perspectieven en mogelijkheden die zulke opdrachten bieden, zegt onze gesprekspartner. Het is duidelijk de bedoeling de toegang van lokale bedrijven tot deze opdrachten te vergemakkelijken, met de hoop dat ze Brusselaars zullen tewerkstellen als ze extra arbeidskrachten nodig hebben. Een permanente uitwisseling tussen BECI en de aanbestedende machten Nieuw is de oprichting van een permanente werkgroep tussen BECI en de aanbestedende machten om de toegang tot de opdrachten mogelijk te maken volgens de Europese mededingingsregels. Bovendien zullen zes seminars van twee uur over een periode van 18 maanden (tussen januari 2013 en juni 2014) worden georganiseerd rond de verschillende thema's die elke onderneming onder de knie moet hebben om Brusselse overheidsopdrachten in de sector van het water in de wacht te slepen: de beginselen en de werking van overheidsopdrachten, de milieubepalingen in deze opdrachten en Enkele datums op het programma: dan nog verschillende aspecten van riolering, grondvervuiling, waterzuiveringsstations enz. Dit is in feite al de tweede actie die BECI onderneemt om de toegang tot overheidsopdrachten voor Brusselse bedrijven te vergemakkelijken. De Kamer van Koophandel en Industrie van Brussel zal het daar niet bij houden. Ze is namelijk van plan dit type actie in meerdere andere sectoren te organiseren: afvalbeleid, maar ook politie, ziekenhuizen of openbare werken. Het model functioneert vlot en heeft zijn degelijkheid al bewezen. We moeten onze inspanningen dus verderzetten om het systeem in stand houden, besluit Xavier Dehan. Hadrien Bonney 21 maart: Overheidsopdrachten voor dummies; een praktijkgeval in de sector van de watervoorziening. 23 mei: Milieuclausules in overheidsopdrachten, beste praktijken. 2 de semester 2013: 1,5 miljard over 20 jaar voor de vernieuwing van de Brusselse riolen. 2 de semester 2013: Uitbreiding van het waterzuiveringsstation Zuid 50 miljoen mogelijkheden. 1 ste semester 2014: Vervuilde gronden, behandeling van slib: de opdrachten en de financieringsbronnen. 1 ste semester 2014: Nieuwe mogelijkheden met water op openbare plaatsen.

15 Beci Freddy Thielemans Freddy 13 W aarschijnlijk is geen enkele burgemeester in België representatiever voor zijn gemeente is dan Freddy Thielemans. Deze geboren en getogen Brusselaar concentreert alle trekjes van zijn stad: goedhartigheid, een spontane vrolijkheid en een gevoel voor gezelligheid waarvan de vriendelijkste van de zuiderlingen nog iets zou kunnen leren. En dan is er nog deze verbluffende natuurlijkheid tot in zijn voornaam, waardoor de man zijn ambt meer dan waard is onder het schitterend goud van het meest prestigieuze stadhuis ter wereld. De burgemeester heeft echter weinig in gemeen met de figuur van de typische vaudeville-brusselaar zoals bepaalde kleinsteedse Belgen of de Théâtre des Galeries zich hem inbeelden. Integendeel: Thielemans is een handige onderhandelaar met gevoel voor compromissen. Hij is een doorgewinterde diplomaat. Hij combineert deze vaardigheden met een scherp verstand en een uitgekiende woordkeuze. Met deze troeven vond hij de weg naar de meest beroemde gemeente van het koninkrijk. En kon hij zich daar handhaven. Een kennismaking met een populaire leider, maar dan in de edelste zin van dit begrip. E/D: U bent ooit nog leraar geweest; laten we dus bij het onderwijs beginnen. Hoe beoordeelt u de kwaliteit van de vorming in de Brusselse scholen? FT: Dit is meteen een delicate vraag. Zelf stel ik helaas vast dat het taalonderwijs problematisch blijft in Brussel, niet alleen voor nieuwkomers of hun kinderen, maar ook voor kansarme kinderen in bepaalde buurten. Graag had ik programma's ontwikkeld om deze personen een jaar lang te verplichten een van onze nationale talen aan te leren en zo een werkelijke integratie op gang te brengen dankzij een pedagogische aanpak die veel speelser zou worden opgevat dan het klassieke onderwijs. In het raam van de huidige Federatie Wallonië-Brussel is het spijtig genoeg niet mogelijk een gelijkaardig proces op gang te brengen. Bovendien moeten wij nu dringend samen gaan nadenken over de toekomst van het technisch en het beroepsonderwijs, twee studierichtingen die hoogwaardige en nuttige opleidingen aanbieden maar vaak als tweederangs onderwijs worden beschouwd, terwijl ze van essentieel belang zijn voor de goede werking van onze samenleving. Het is daarom belangrijk dat politici, het onderwijs maar ook de bedrijfswereld samen het imago van deze opleidingen gaan opkrikken, opdat de betrokken jongeren opnieuw over hun beroep trots zouden kunnen zijn. Er zit volgens mij veel potentieel in de Centra voor Alternerende Opleiding en Onderwijs (CAOO), waarbij de studenten twee dagen per week les volgen en de andere drie dagen bij een ondernemer worden tewerkgesteld. Jongeren uit dit type scholen vinden meestal onmiddellijk werk en kunnen later zelfs voor eigen rekening beginnen. E/D: Op de huidige Brusselse arbeidsmarkt verdiept echter de kloof tussen de werkzoekenden en het tewerkstellingsaanbod van de bedrijven. FT: Dat klopt, maar de schuld hiervan ligt niet uitsluitend bij de overheidsinstellin

16 Beci 14 gen. Ook de ondernemingen dragen hier een deel van de verantwoordelijkheid. Naast het financiële succes van de ondernemer moet het bedrijf ook beseffen dat het een sociale rol speelt: aan een aantal personen voldoende middelen geven om zich in de samenleving te integreren. Ik ben de mening toegedaan dat de bezuinigingen die een aantal Europese regeringen opleggen, nonsens zijn omdat ze de markt de grond inboren en zeker niet stimuleren. Ik geef de voorkeur aan een aanpak à la Keynes, waarbij de Staat of een andere overheidsinstantie zich het recht voorbehoudt om tussen te komen wanneer de economische groei en de tewerkstelling dit vereisen. De Stad Brussel voert bijvoorbeeld een actief beleid om laaggekwalificeerde jongeren van onze buurten aan een baan te helpen, onder andere in de dienst van de parkeermeters, bij het onderhoud van de groenvoorzieningen of in de reinigingsdiensten. Wij hebben ook een preventiedienst opgericht die personen uit de betrokken buurten tewerkstelt. Wij stellen uiteraard vast dat deze maatregelen nog niet ver genoeg gaan. Toch proberen wij zoveel mogelijk mensen op te leiden om hen te helpen aan een baan te geraken en dus ook een waardigheid te verwerven, wat bijzonder belangrijk is. Dit proces kunnen we niet eindeloos verderzetten en precies om die reden moet ook de privésector hier een rol spelen. E/D: Het toerisme biedt heel wat tewerkstelling aan lager gekwalificeerde personen. Is het daarom dat u deze sector blijkbaar bijzonder wil stimuleren, zoals blijkt uit het grote aantal evenementen die in Brussel worden georganiseerd? FT: Het is een van de middelen voor een economisch herstel: het toerisme zorgt voor nieuwe banen maar heeft ook een enorme impact op de horecasector, die zelf heel wat tewerkstelling creëert. Dit is eerder een gewestelijke bevoegdheid, maar het is wel zo dat wij ons toeristisch beleid via evenementen voeren zoals Brussel-Bad, Winter Pret, het Brussels Summer Festival enz. Wij hebben ons eigen toeristisch beleid, dat voornamelijk het toeristisch aanbod tracht uit te breiden. In dit opzicht vult het dus het beleid van het Brusselse Gewest aan. Dit is geen vorm van concurrentie; alleen moeten wij bepaalde keuzes maken omdat we in staat zijn evenementen te verkopen die andere gemeenten niet kunnen organiseren. Vergeleken met andere is de Stad Brussel dus een gemeente apart, waar de sociale en economische uitdagingen zwaarder doorwegen dan elders. Het is in elk geval de stad waar dingen gebeuren en ik blijf ervan overtuigd dat wij nog steeds een van de motoren van de Belgische economie zijn, al willen sommigen dat nog niet toegeven. Strombeek in het noorden en Charleroi in het zuiden profiteren beide van het imago van Brussel en van zijn economisch dynamisme. In de Verenigde Staten kent iedereen Brussel, maar weinig mensen weten dat het de hoofdstad van België is. Vlaanderen heeft er dus geen enkele baat bij zich van Brussel af te zonderen, of het wordt een soort tweede Liechtenstein. Nu we toch de communautaire moeilijkheden aankaarten, wat denkt u van de houding van de andere twee Gewesten ten aanzien van Brussel? Bart de Wever bekritiseerde onlangs het project van een Brusselse Metropool. Ook de Walen zijn soms niet mee. De heer de Wever zal vroeg of laat moeten inzien dat de Brusselse metropool een onomkeerbaar proces is. Door zijn houding bewijst hij dat hij Brussel niet goed kent en de betekenis van steden niet inziet. Misschien weigert hij de betekenis van Brussel te kennen. Zal hij de uitbreiding van Antwerpen toelaten als hij zich verzet tegen de verdere ontwikkeling van de hoofdstad? We moeten ons hier pragmatisch opstellen. De houding van de burgemeester van Waterloo, die voordeel probeert te halen uit de nabijheid van Brussel, getuigt m.i. van gezond verstand. Wat betreft de twist rond de ontradingsparkeergelegenheden, welke regio moet hiervoor de verantwoordelijkheid opnemen? U moet wel beseffen dat het parkeeraanbod in Brussel veel omvangrijker is dan wat op het eerste gezicht blijkt. Er zijn weliswaar moeilijkheden in specifieke buurten zoals de Twee Poorten. Brussel kan onmogelijk alleen de financiële last dragen van het aanzienlijk dagelijks pendelverkeer. Ik vind dat de aangrenzende gewesten ons moeten helpen met infrastructuren voor hun bewoners. En wat is de situatie met de bedrijfswereld? Vele bedrijfsleiders klagen steen en been omdat be-

17 Beci paalde begeerde profielen terugschrikken voor de mobiliteitsproblemen in Brussel. Bovendien worden er binnenkort, naar aanleiding van de voorstellen van Minister Huytebroeck, parkeerplaatsen van ondernemingen afgeschaft. En dan zijn er nog de kleine handelaars, die minder klanten over de vloer krijgen en dus ook hun omzet zien dalen. De verkeersproblemen in de stad kunnen voor bepaalde vormen van handel levensgevaarlijk zijn, dat geef ik toe. We zijn ervan overtuigd dat de conversie van grote pleinen in voetgangersgebieden heel wat voordelen zou inhouden voor lokale handelaars, zoals dit trouwens ook blijkt in Madrid, Wenen, Londen, Barcelona of Parijs. Dit belet nochtans niet dat er doorgangszones voor het openbaar vervoer en voor voertuigen worden behouden, maar dan wel met een strenge snelheidsbegrenzing. Zulke maatregelen zijn niet gericht tegen het autoverkeer, maar als de verkeersdichtheid in Brussel blijft toenemen, zal er op een bepaald moment gewoon weg niet meer voldoende plaats en parkeergelegenheid zijn om al deze voertuigen in de stad toe te laten. Alle grote metropolen zijn tot dezelfde conclusies gekomen en werken vandaag aan de aanleg van voetgangersgebieden. Nu, wat betreft bedrijfsparkeerplaatsen, die ondernemingen moeten beslissen wat ze hiermee aanpakken. Het is echter ook een van de redenen waarom wij voorstander zijn van de aanleg van een GEN en van de snelle uitbreiding van het openbaar vervoer. Ondernemers hebben soms de indruk dat er onder beleidsmensen een ware kakofonie heerst. Het is geen indruk, wel de werkelijkheid. Neem nu het voorbeeld van het Ter Kamerenbos. Ik heb dit domein nooit volledig voor het verkeer willen afsluiten. Wel zou ik graag de configuratie ervan willen herzien om er een waar ontspanningsgebied voor Brusselaars van te maken. Na overleg met de aangrenzende gemeenten is echter gebleken dat een dergelijke verandering vanuit hun standpunt te veel hinder zou veroorzaken. We hebben dus beslist samen na te denken over andere middelen om de recreatiefunctie van het Bos te versterken, voor het welzijn van alle burgers. Het lijkt wel erg op een kakofonie, maar die heeft geleid tot een beslissing waar iedereen zich goed bij voelt. In oktober 2012 hebt u een opvallende uitspraak gedaan in verband met geboortebeperking om de explosieve demografische groei in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest af te remmen. Nadien hebt u deze uitspraak wat verder toegelicht: Het is mijn taak na te denken over de beste manier om de snelle demografische groei te beheren door opvoeding, huisvesting, de toegankelijkheid van gezondheidszorg, de steun aan ouderschap enzovoorts. Hoe kunt u zoiets gaan beheren? Eerst en vooral denk ik dat de snelle demografische groei eigen is aan alle grote steden. De provincie Luxemburg uitgezonderd, ligt de bevolkingsdichtheid enorm hoog in gans het land. Campagnes voeren over de demografie zou dus aangewezen zijn, echter zonder de individuele vrijheid aan te tasten. Voor de grote steden bestaat de uitdaging erin zich creatief op te stellen en zich aan te passen door een uitbreiding van openbare diensten zoals scholen, crèches, ziekenhuizen enzovoorts. In de stad Brussel hebben wij op dit vlak al enorm veel verwezenlijkt (bouw van 1200 woningen, 1000 nieuwe plaatsen in crèches, in kleuterscholen en in het lager onderwijs en zelfs de bouw van een nieuwe school voor middelbaar onderwijs). De opvoeding en de tewerkstelling moeten natuurlijk vlot functioneren om onze medeburgers een fatsoenlijke levensstandaard te bieden. Vandaar het overleg dat wij met vertegenwoordigers van BECI kunnen hebben om te weten of de industrie en de handel echt hun rol opnemen. Mensen moeten rijker en beter opgevoed zijn om voldoende comfort en welzijn te genieten. Als ik echter ga bezuinigen, verminderen de mogelijkheden voor opvoeding en uitgaven en dus ook voor het onderwijs. We zitten in een vicieuze cirkel. Een andere vicieuze cirkel is het zwartwerk, waarvan wij de indruk hebben dat het permanent in Brussel toeneemt. Wat bent u van plan om dit te bestrijden? Dit is voornamelijk de verantwoordelijkheid van de federale regering maar wij nemen vanzelfsprekend ook deel aan de strijd tegen zwartwerk, onder andere door specifieke controles aan te vragen wanneer wij fraude vermoeden. Ook hier is een open debat vereist om de werkelijkheid op het terrein correct in te schatten. Als het inderdaad zo is dat de fiscale druk in bepaalde sectoren te zwaar doorweegt om werknemers werkelijk voltijds te betalen, dan moeten wij samenkomen om hierover te overleggen en aan de hand van cijfergegevens concrete en doeltreffende oplossingen uit te werken. Des te meer dat zwartwerk de werking van de solidariteit, het onderwijs, de openbare veiligheid e.d. in het gedrang brengt. 15 Interview: Didier Dekeyser en Hadrien Bonney

18 8.34u EMMA, KIM, MARK & MARIA openen allemaal het PowerPoint-bestand + EMMA past eerste slide aan op de trein + KIM bewerkt grafiek met de nieuwe kleuren van de klant + MARK roept iedereen samen op de chat om alle aanpassingen af te ronden + MARIA oefent met het team via videoconferentie + EMMA deelt finaal document in de cloud voor de call van 9 uur 8.42u 100% gesynchroniseerd JE VOLLEDIGE WERKPLEK IN DE CLOUD Videoconferenties in HD / op bedrijfsniveau / Eenvoudiger IT-beheer / Chatten met je collega s / Overal toegang tot je documenten / Je volledige Office Ontdek hoe je anders kan werken met Office 365 op Office365.be Scan de tag en ontdek wat Office 365 nog meer kan. Download de gratis scannerapp op Je hebt WiFi, een internetverbinding of een mobiel dataplan nodig om de tag te scannen (er kunnen kosten aangerekend worden). Een HD-ondersteunend toestel is vereist.

19 Dossier Marketing en B2B Debat: welke evolutie voor reclame? Op weg naar de marketingmix Welke richting gaat de publiciteit uit? Wordt ze hyperpersoonlijk, digitaal en mét geolocalisering? Welke toekomst staat de reclamebureaus te wachten? Hoe kan een adverteerder vandaag zijn doelgroep bereiken? Op dit type vragen kregen we de antwoorden van Didier Legros (PR consultant), Mireille Gardiolo (Bestuurslid van MCEI), Olivier de Decker (beconnect), Vincent Delmotte (Hi-media) en André Dusausoy (Lielens & Partners) tijdens een debat dat op 14 februari bij BECI plaatsvond. Een samenvatting. Entreprendre/Dynamiek: De media zijn op vrij korte termijn enorm gediversifieerd en geëvolueerd zodat ondernemers en andere bedrijfsleiders zich nu afvragen waar en op welke manier ze nog aan reclame moeten doen. Wat antwoordt u hierop? Olivier de Decker: We moeten opnieuw van de consument vertrekken, geloof ik. Op zich heeft de vraag waar de reclamewereld naartoe gaat, weinig zin. Laten we ons eerder afvragen waar de doelgroep zit. Met de nieuwe technologieën, en dan voornamelijk internet, krijgen we toegang tot bepaalde gegevens van de klant, voor zover hij bereid is ze bekend te maken. Deze data kunnen we dan inzetten om te communiceren. Vroeger werkten we in een eenrichtingsschema waarin de adverteerder een bepaalde publicitaire boodschap naar de consument uitstuurde. De verbruiker was toen bijna verplicht daar kennis van te nemen. Vandaag ervaart de consument reclame als vervelend en storend als ze niet aan een aantal criteria beantwoordt. Een merk moet dus inhoud ontwerpen die via verscheidene platformen kan worden verspreid, om op te vallen en tegelijk als minder indringend te worden aangevoeld. Ik geloof dat we in de richting van een meer persoonlijke vorm van publiciteit evolueren. Vincent Delmotte: Daar ben ik het volledig mee eens. Bij sommige leeftijdscategorieën en ik denk dan voornamelijk aan de jongeren moeten we andere verspreidingskanalen aanwenden en nieuwe media zoals YouTube, Dailymotion, Facebook enz. gaan inroepen. We dienen deze nieuwe technologieën te benutten om heelkundig te gaan communiceren: de boodschap in functie van de doelgroep, voor een betere communicatie tussen adverteerder en consument. Olivier de Decker André Dusausoy: In de afgelopen jaren is de techniek enorm geëvolueerd. Vroeger moest de boodschap een maximum aantal mensen bereiken; vandaag moeten we eerder op een bepaalde doelgroep focussen. In 40 jaar tijd zijn we overgestapt van een One to many aanpak naar een One to one. Vandaag zijn het de consumenten die merken doen ontstaan, ontwikkelen, een imago geven of vernietigen. Om zoveel mogelijk mensen te bereiken, moet een goede mix worden gevonden tussen een brede dekking en een selectieve benadering. We moeten meerdere raakpunten met de consument vinden om de impact van Vincent Delmotte een campagne op de complementariteit van boodschappen en middelen te bouwen. Ik ben dus geen voorstander van een super heelkundige communicatie. Voor warenhuizen en retailers in het algemeen zie ik niet meteen een alternatief voor de goeie ouwe reclamefolder die in de brievenbus bepaalde basisproducten zoals voeding aanprijst. Ten slotte zijn alle communicatiemiddelen bijzonder complementair. Ze vullen elkaar aan. Bepaalde investeringen verschuiven dus wel naar digitale communicatie, maar dit betekent in geen geval het einde van publiciteit op televisie, in de pers, op de radio, in de post enzovoort. Olivier de Decker: In marketing kan helaas nog niet alles worden gemeten en communicatie zal altijd op de business moeten worden afgestemd. De nieuwe media zijn echter interessant om de directe impact van een campagne op het publiek te meten. E/D: Mogen we dus stellen dat de marketingafdeling meer dan ooit vitaal is voor een bedrijf dat efficiënt wil communiceren? Olivier de Decker: Ja, want de marketing van de toekomst zal vooral op de creatie van inhoud focussen. Vandaag bestaat er het trendy concept van content curation : het opzoeken, groeperen, selecteren van inhoud met betrekking tot een bepaald thema en de verspreiding daarvan langs verschillende platformen om een maximum aantal nuttige boodschappen aan de verscheidene doelgroepen te richten. Hier wordt marketing een complexe aangelegenheid, want al die platformen werken volgens hun specifieke eigenheden. Didier Legros: De consument is een bewegend doelwit; adver 15

20 Dossier Marketing en B2B 16 Mireille Gardiolo teerders hebben dus fuzzy logics nodig om hem te vatten. Mireille Gardiolo: In feite is de consument de drager van de boodschap geworden. Inhoud moet nu worden aangemaakt om commentaar uit te lokken en zodoende meer zichtbaarheid aan het merk te geven. Iedereen wordt eigenlijk ambassadeur van het merk. André Dusausoy: Vaak vergelijk ik ons beroep met dat van een architect of een bouwadviseur. Met het bouwmateriaal kan je zoveel kanten uit dat de eindgebruiker per slot van rekening advies nodig heeft. Publiciteitsagentschappen richten zich dus tot deskundigen die alle media kennen en die klanten begeleiden bij de creatie van inhoud. E/D: Zijn de nieuwe marketingtechnieken bruikbaar voor het communicatiebeleid van kleine ondernemingen die vandaag misschien niet over de nodige budgetten beschikken? Olivier de Decker: Internet is een fantastisch hulpmiddel voor buurthandelaars. Het vergt weinig middelen en toch kan hiermee zeer gemakkelijk worden gecommuniceerd, al was het maar om te laten weten dat men bestaat. Vincent Delmotte: De slager om de hoek zal inderdaad niet aan story telling beginnen, maar met de sociale netwerken communiceert hij vlot en verbetert hij voor weinig geld zijn zichtbaarheid. André Dusausoy: Alle ondernemingen, ongeacht hun omvang, hebben publiciteit nodig. In crisistijden wordt die echter vaak als geldverspilling beschouwd omdat de ondernemers niet inzien welk voordeel ze er op korte termijn kunnen uithalen. Dan wordt er minder in imago en bekendheid geïnvesteerd en meer in directe verkoop. Didier Legros Volgens mij is dit een verkeerde aanpak, want publiciteit is een kost die toegevoegde waarde oplevert. Evengoed als opleidingen, trouwens. Vincent Delmotte: Dit is inderdaad een grove vergissing, want zonder imago is er ook geen performantie meer. Ik ken ondernemingen die hun imago hebben verzuimd om performanter te werken en die drie jaar later failliet waren. E/D: Hoe wek je nu de belangstelling van een consument die zeer veranderlijk is geworden en steeds meer publiciteitsbeelden moet verwerken? André Dusausoy: Volgens bepaalde studies zou de gemiddelde consument in een metropool onbewust aan vijf tot zesduizend boodschappen per dag worden blootgesteld. Het is dus de bedoeling in deze massa op te vallen dankzij creativiteit, de aandacht te vestigen en de aankoop aan te moedigen. Olivier de Decker: Vandaag moeten we inhoud ontwikkelen die beantwoordt aan de communicatiebehoeften van de merken en die de consumenten ook zin geven om het product te kopen en over het merk te praten. De merken hebben begrepen dat klanten niet langer van klassiek geformatteerde boodschappen houden. Ze gaan dus langs omwegen communiceren. Ook stellen we vast dat video en beeld meer impact hebben dan drukwerk omdat consumenten geen tijd meer hebben om te lezen. Daarom kennen de sociale netwerken zoveel succes: ze kunnen via een beeld heel gemakkelijk een boodschap overdragen. André Dusausoy: We moeten er voor opletten dat publiciteit niet te intellectueel wordt omdat jan-met-de-pet eigenlijk geen uitblinker is in het ontcijferen van publicitaire codes. Het is aangewezen terug naar eenvoudiger dingen te grijpen: de consument moet het merk en het doel van de campagne André Dusausoy onthouden, veel meer dan het creatief idee of de reclamespot. En dit geldt des te meer in België waar rentabiliteit moeilijk te verkrijgen is met een zodanig kleine bevolking, die bovendien in drie taalgemeenschappen is opgesplitst. E/D: Gaan de Belgische reclamebureaus eerder voor creativiteit of voor bewezen oude praktijken? In onze media verschijnen weinig campagnes die echt opvallen. Olivier de Decker: Cultureel vertonen de Belgische marketeers een zekere voorkeur voor de goede oude technieken die hun degelijkheid hebben bewezen. We nemen in elk geval minder risico's dan onze buurlanden. Creatievelingen verlaten trouwens meer en meer België omdat ze hier onvoldoende vrijheid genieten en ook te weinig worden betaald. Creatieve mensen zijn echter de grondstof van reclamebureaus. Die moeten dus het uiterste doen om talent in huis te houden want het is precies door vindingrijkheid en ideeën dat publiciteit boeiend blijft. Het is nu minder het geval dan in voorbije jaren omdat er in budgetten wordt gesnoeid. Nochtans bieden de nieuwe media zoveel mogelijkheden dat bureaus zich vroeg of laat zullen aanpassen. André Dusausoy: De crisis die ons beroep momenteel doorstaat, stelt veel in vraag en dat is op zich positief, want de besten zullen blijven en de knoeiers zijn tot verdwijning gedoemd. Vincent Delmotte: Precies daarom beweren wij dat er in crisistijd moet worden gecommuniceerd om later op de frontlijn te staan wanneer de economie herleeft. Moeilijke tijden openen nieuwe uitzichten. Didier Legros: Ondernemen en creëren blijven de sleutelwoorden. Didier Dekeyser Hadrien Bonney