Uitwisselingsproject Celle 2017

Transcriptie

1 Uitwisselingsproject Celle 2017 Zondag 12 februari 2017 Door Olav van Meeteren Op Zondag 12 februari moesten we om 09:30 verzamelen op het station Hoorn om vervolgens met de trein richting Celle in Duitsland te gaan. We moesten 2 keer overstappen, 1 keer in Amsterdam en 1 keer in Hannover. De treinreis duurde bijna 6 uur maar het was erg gezellig in de trein want we gingen spelletjes doen en er werd veel gelachen. Ook reden we door een mooie omgeving. Aan het einde van de middag kwamen we aan op het station in Celle. Op het station stonden alle kinderen en gastouders waar we de komende week zouden verblijven. Een mevrouw zei onze naam waarna het gastgezin hun hand opstak zodat je wist met wie je mee mocht gaan. Ik mocht mee met Timo en zijn moeder Maria. Ook het zusje Sara en het broertje Gianluca waren mee om mij op te halen. Toen iedereen bij zijn gastgezin was, vertrokken we naar ieders gasthuis. Het was niet ver rijden. Ik vond het best wel een beetje raar om bij mensen die je voor het eerst ziet al meteen een week te verblijven. Het was een vrijstaand huis met een tuin eromheen. Het huis bestond uit veel kleine kamers. Er waren twee woonkamers, eentje boven en eentje beneden, wat eigenlijk ook de keuken was. Toen ik was aangekomen heb ik mijn spullen in mijn slaapkamer gelegd en mijn ouders geappt dat ik veilig was aangekomen. Daarna gingen we pizza eten. Na het eten gingen Timo en ik gamen op de Playstation. Daarna ging ik slapen. Ik had de eerste nacht een eigen kamer en daarna deelde ik de kamer met Timo. Het was wel raar om niet thuis te slapen.

2 Maandag 13 februari 2017 Door Wout Roozendaal Om 8 uur in de ochtend moesten we verzamelen in de aula van de school. Daar werden we, in het Duits, welkom geheten door de directeur van de Oberschule Westercelle. Twee vrouwen, die waarschijnlijk beiden Engels lerares zijn, vertaalden de tekst daarna in het Engels. Nadat we welkom geheten waren, werden er door een meisje die ook meedeed aan het project 2 liedjes op de piano gespeeld. Daarna deden we in groepjes van 4 een soort speurtocht door het gebouw. Hierbij werden enkele vragen in het Duits gesteld. De Duitse leerlingen probeerden de zinnen te vertalen naar het Engels, maar omdat ze bijna geen Engels konden, ging ik de vragen maar in het Duits lezen. Waardoor ik de vragen wel snapte. Na een pauze van 20 minuten kwamen we bijeen in de cafetaria in de school. Daar gingen we beter kennis met elkaar maken door middel van verschillende soorten spelletjes en we moesten de verschillen tussen de landen van herkomst en Duitsland aan elkaar uitleggen. Om verzamelden alle Nederlanders, Grieken, Portugezen, Duitsers en Zweden in een Chinees restaurant in Duitsland, om daar Chinees te gaan eten terwijl ze samen Duits, Engels, Zweeds, Grieks, Nederlands, Portugees en zelf ook een beetje Frans praatten aan lange tafels. Na deze warme lunch gingen we naar het slot van Celle lopen en fietsen, omdat daar om een rondleiding door Celle begon. Wij kregen de rondleiding van een erg aardige vrouw die in het Engels van alles vertelde over de mooie, oude gebouwen en de aparte, moderne kunst in de stad. Nadat ons het mooiste huis in Celle door de vrouw werd aangewezen, was de leuke rondleiding voorbij en hadden we tot 4 uur vrije tijd. Ik vond het persoonlijk erg jammer dat je in die vrijetijd bij het gastkind moest blijven, omdat die deze tijd voornamelijk opvulde met in het Duits praten met zijn vriend, eten kopen en kijken in een mobiel-en-laptopwinkel. Na de vrijetijd in Celle mochten we naar de huizen toe. Die middag heb ik met mijn gastgezin en een ander gastgezin gebowld. Daarbij kwam ik erachter dat ik het eigenlijk niet kon, maar ik heb het geprobeerd. Later in de avond hebben we samen in dat bowlingcentrum gegeten waarbij we mochten kiezen tussen een burger, een pizza of currieworst. Ik nam een pizza Margharita.

3 Dinsdag 14 februari 2017 Door Mattis Steenweg Op dinsdag gingen we eerst posters maken over onszelf en hoe we in de wereld staan, toen gingen we de its me boxes presenteren aan de andere leerlingen. Na een tijdje gingen we op bedrijfsbezoek bij Barilla, dat is een pasta, crackers en koek fabriek. Nadat we een presentatie over de geschiedenis van Barilla hadden gekregen konden we het winkeltje in naast de fabriek. We hadden hiervoor een coupon gekregen T.W.V. 2,50. Iedereen had daar wat lekkers mee gekocht. We gingen terug om half 4 maar Leon, Olav en ik en een paar andere kinderen gingen half 5 nog zwemmen. Dit was erg gezellig en ik had daar ook gegeten. Toen ik uiteindelijk thuis kwam ging ik snel slapen want ik was af van de dag.

4 Woensdag 15 februari 2017 Door Patrick van Bruggen Woensdag , over deze dag mag ik een verslag schrijven. Deze dag begon heel vreemd voor mij, want wat was er gebeurt: ik en mijn maatje Raphael werden te laat wakker gemaakt en kwamen dus te laat. Dus zonder ontbijt hup de auto in en vanuit de auto door naar de bus. In deze bus reden we met iedereen uit Duitsland, Portugal, Griekenland, Zweden en natuurlijk Nederland naar het computer museum in Paderborn. Hier werd de groep in tweeën gesplitst, wij de Nederlanders samen met onze maatjes gingen eerst naar het museum. In het museum kregen we een rondleiding, langs onder andere het begin van de rekenmachine en ook allerlei oude computers. Na dat een vrouw ons alles had vertelt mochten we zelf even door het museum lopen. Je kon veel dingen doen en testen zoals een virtual reality bril en verschillende robots. Een van de robots kon via een foto, jouw gezicht in lijnen na tekenen. Na dat we vrije tijd in het museum hadden gehad gingen we terug de bus in. Het was toen vijf minuten rijden naar het sportpark waar wij een honkbal clinic kregen van een professionele honkballer. Dit was geen echt honkbalspel maar meer slagbal/softbal met een lichte knuppel en een hele lichte bal. Na deze ongeveer een uur durende clinic rende Caja Stenzler, Mattis Steenweg, Patrick van Bruggen en Meneer Draaijer de honderd meter tegen elkaar einduitslag 1.Patrick van Bruggen 2. Meneer Draaijer 3. Caja Stenzler 4. Mattis Steenweg. Na alle sportieve bezigheden gingen we met iedereen weer terug naar Celle. Eenmaal in Celle werd iedereen opgehaald en terug gereden naar hun gastgezin. Eenmaal terug was het alweer etenstijd, in Duitsland eten de mensen tussen de middag warm en in de avond nog iets van een broodje. Dus aten we nog een broodje, nog een spelletje monopoly en toen was het alweer tijd om te slapen. Dus lekker douchen, tandjespoetsen en dan lekker slapen.

5 Donderdag 16 februari 2017 Door Ellen Vissie Om 9 uur verzamelden we ons voor de Lidl. We gingen naar Halle 19 een klein theater ergens op een industrieterrein. Nadat we daar werden binnen gelaten, gingen we met ze allen in de zaal zitten en kregen we uitleg over wat er allemaal gingen doen. Ook deden we een paar drama oefeningen. We kregen een rondleiding door het gebouw. Bij de schilders, houtbewerkers en bij de kleding makers. Nadat we in Halle 19 waren geweest, liepen we door naar alt Celle ( naar het slot), waar wij het schloss theater gingen bezoeken. Daar zouden wij een rondleiding krijgen. Maar eerst gingen wij daar in een zaal lunchen. Na het lunchen begon de rond leiding door de 5 zalen. 5 zalen met allemaal een verschillend bereik en doel (bijv. buiten, een kinderzaal en een oude zaal). Ook mochten wij op het podium en backstage kijken. En als aller laatste die dag gingen wij naar BIZ (Berufsinformationszentrum, een soort uitzendbureau). Daar kregen wij een presentatie over het zoeken van werk en welke (Duitse) site je daar mogelijk bij kon helpen. Daarna mochten we zelf aan de gang. We gingen met zijn alle op de sites om te zoeken welke banen er beschikbaar waren, maar ook naar wat ons een leuke baan leek. Zo kon je een soort beroepen tinder doen. En toen was het eigenlijk alweer tijd om afscheid te nemen. Zelf werd ik op gehaald met de auto en hebben wij nog boodschappen gedaan. Daarna ben ik nog wezen bowlen, en heb ik ook nog een lekker gegeten bij de Burger King.

6 Vrijdag 17 februari 2017 Door Justin Stam We moesten vrijdag om 7:50 uur op school zijn, omdat we de eerste 2 les uren gingen volgen. We hadden 2 uur Duits en ze hadden aan het begin van de lessen een soort drama. Na 2 uur Duits hadden we pauze en gingen we met de een aantal Duitsers voetballen. Toen de pauze afgelopen was gingen we naar de aula en daar moesten we in groepjes vertellen welke schoolvaardigheden bij je pasten, en waarom die vaardigheden. Daarna gingen de kinderen in de groepje de flyers aan elkaar laten zien. In de 2 de pauze gingen we weer voetballen met een aantal Duitse kinderen. Er werd na de 2 de pauze nog een presentatie over Celle gehouden door 2 Duitse leerlingen. Na school ging ik met Kaan, Olav en Timo naar de stad, daar hebben souvenirs en nog wat eten en drinken voor in de trein gehaald. Vanuit de stad gingen we weer naar school naar het afscheidsfeest. Op het afscheidsfeest had elk land een show. Nederland had een medley van Nederlandse liedjes gezongen en iedereen kreeg een certificaat na de optredens mochten we gaan eten. Het eten was erg lekker, alle ouders van de Duitse gastgezinnen aten mee, een aantal ouders hadden het eten gemaakt. Na het eten was iedereen verdrietig tijdens het afscheid, een aantal mensen moesten huilen. Na het treurige afscheid gingen we naar de oom van Kaan daar zaten Kaan ik en wat neefjes nog op de PlayStation. Toen zijn we met een neefje van Kaan naar het huis van Kaan gegaan en hadden daar nog 2 films gekeken: Madagaskar en Madagaskar 2. Kaan was om 12 uur jarig en toen zijn we naar bed gegaan.

7 Zaterdag 18 februari 2017 Door Anne Scheltens Vandaag is de dag dat we weer naar huis gaan. Hier verzamelen we op het station om weer naar huis te gaan. En zo als je ziet is niet iedereen happy eigenlijk was bijna iedereen verdrietig. En toen iedereen er was zijn we met zijn allen naar het perron gelopen. Hier staan we op het perron te wachten op de trein naar Hannover. We stonden nog even te praten met de kinderen en zeiden hoe geweldig we het vonden om hun te leren kennen. En toen de trein kwam begon de hel iedereen moest huilen. Wij hebben in de trein ook nog wel een traan laten vallen. Hier zitten we in de trein van Hannover naar Amsterdam Centraal. We zijn allemaal weer een beetje bijgekomen van het moeilijke afscheid. In de trein was het heel gezellig we hebben spelletjes gedaan en heel veel gelachen. We zijn uiteindelijk om 15:41 aangekomen in Hoorn. En toen was iedereen weer herenigd met hun Familie.