Klaagster heeft de klacht vervolgens per van 21 december 2015 aangevuld.

Transcriptie

1 Geachte heer Von den Hoff, Met deze brief adviseert de Klachtencommissie Wet beëdigde tolken en vertalers (hierna: de commissie) u over een klacht die is ingediend tegen mevrouw (-) (hierna: beklaagde), vertaler Nederlands -> (-) en (-) -> Nederlands (Wbtv nr. (-)). Verloop van de procedure Bij brief van 7 december 2015 (ontvangen op 11 december 2015) heeft mevrouw (-) (hierna: klaagster) een klacht ingediend bij het Bureau Wet beëdigde tolken en vertalers (hierna: Bureau Wbtv) over gedragingen van beklaagde. Beklaagde is in eerste instantie verzocht om schriftelijk op de klacht te reageren. Beklaagde heeft hierop op 19 december 2015 gereageerd met een kopie van een brief die zij eerder aan klaagster had toegezonden. Klaagster heeft de klacht vervolgens per van 21 december 2015 aangevuld. Bij brief van 17 december 2015 zijn klaagster en beklaagde door de commissie op de hoogte gesteld van de ontvangst van de klacht. Zij zijn door de commissie uitgenodigd om op 22 januari 2016 te worden gehoord. Zowel beklaagde als de gemachtigde van klaagster hebben te kennen gegeven gebruik te willen maken van dat recht. Op verzoek van beklaagde en in overleg met beide partijen is de hoorzitting uitgesteld tot 26 februari De commissie heeft bij de voorbereiding van de hoorzitting, op grond van art. 10 van haar reglement, aan de heer (-), hoofd centrale balie en tolken- en vertaalbureau rechtbank Den Haag per brief van 8 januari 2016 enkele vragen gesteld. De heer van (-) heeft hierop gereageerd per brief van 12 januari Gemachtigde van beklaagde heeft op 15 februari 2016 per een verweerschrift ingediend (tevens ontvangen per post op 18 februari 2016). De klacht is op 26 februari 2016 behandeld door een kamer van de commissie, die als volgt is samengesteld: dhr. mr. R.G.A. Beaujean dhr. S. Kruszynski dhr. Ph.J.E. Hyams voorzitter, lid, lid, De commissie heeft zich bij de behandeling van de klacht doen bijstaan door dhr. J.J.L. Link, secretaris van de commissie. Het verslag van de hoorzitting is als bijlage bij dit advies gevoegd. De commissie heeft kennisgenomen van de stukken van het klachtdossier en van hetgeen door klaagster en door en namens beklaagde tijdens de hoorzitting naar voren is gebracht. De commissie overweegt naar aanleiding daarvan als volgt. De gronden voor de klacht De klacht is naar het oordeel van de commissie als volgt samen te vatten:

2 a. Beklaagde verzocht klaagster om aanpassingen in gereed zijnde vertalingen door te voeren, wetende dat dit absoluut niet mag, omdat het om een gewaarmerkte vertaling gaat; b. Beklaagde weigerde het resterende bedrag voor de vertaalopdracht aan klaagster te betalen; c. Beklaagde dreigde om melding te maken van het feit dat klaagster geen wijzigingen meer in de documenten wilde doorvoeren en het vertaalbureau een negatieve naam te bezorgen, onder meer bij haar werkgever, (-); d. Beklaagde, zelf beëdigd vertaalster Nederlands-(-), beschikt over onvoldoende vertaalkwaliteiten om serieuze vertalingen aan te kunnen nemen of heeft geen zin om dat te doen en maakt daarom op deze manier misbruik van collega s; e. Beklaagde heeft een (vertaling van een) vertaling van klaagster ter legalisatie aangeboden bij de rechtbank. Daarbij heeft zij niet de originele (-) brontekst, zoals dat hoort, aan die vertaling gehecht. Toelichting op klacht door klaagster Klaagster is door beklaagde op een zaterdag benaderd voor de vertaling naar het (-) van een Nederlandstalig getuigschrift van een hogeschool en een (-) cijferlijst van een universiteit. Het ging om een spoedopdracht die op zondagavond gereed moest zijn. Omdat het om een opdracht voor een collega ging, heeft klaagster het standaardtarief berekend in plaats van het spoedtarief. Een deel van dit bedrag werd door beklaagde aanbetaald. Klaagster heeft twee verschillende vertalers moeten inzetten. Een vertaler (-) -> Nederlands (voor de cijferlijst) en een vertaler Nederlands -> (-) (voor de vertaalde cijferlijst en het getuigschrift). Op verzoek van beklaagde heeft klaagster de (concept)vertalingen zondagavond 18:15 uur eerst digitaal per aan beklaagde verzonden zodat zij de vertaling kon nakijken. Klaagster heeft beklaagde die avond verschillende keren tevergeefs g d en gebeld om feedback van haar te krijgen. Uiteindelijk spreken ze af dat beklaagde die avond om 22:30 uur de beëdigde (lees: gewaarmerkte) vertaling kan komen ophalen. Ad a: Eenmaal op kantoor vroeg beklaagde alsnog aan klaagster om wijzigingen door te voeren in de vertaling. Klaagster geeft aan dat dat absoluut niet mag omdat het om een beëdigde vertaling gaat. Beklaagde moet daarvan op de hoogte zijn aangezien ze zelf ook beëdigd vertaalster is. Bovendien heeft beklaagde voorafgaand aan het printen de mogelijkheid gekregen om de vertaling van feedback te voorzien. Ad b: Beklaagde geeft aan het niet netjes van klaagster te vinden dat ze geen wijzigingen wil doorvoeren en weigert het resterende bedrag van de factuur te betalen. Ad c: Beklaagde dreigt vervolgens om van de gang van zaken melding te maken binnen haar netwerk teneinde klaagster een negatieve naam te bezorgen, onder andere bij haar werkgever, een overheidsinstantie. Klaagster heeft vervolgens de vertaling verscheurd en geweigerd de vertaling aan beklaagde mee te geven. Klaagster heeft aangegeven een deurwaarder te willen inschakelen voor het resterende bedrag. Ad d: - 2 -

3 Klaagster heeft het vermoeden dat beklaagde zelf over onvoldoende vertaalkwaliteiten beschikt om serieuze vertaalopdrachten aan te nemen of daar geen zin in heeft en daarom op deze manier misbruikt maakt van haar collega vertalers. Ad e: Klaagster geeft aan dat beklaagde de (concept)vertaling van klaagsters vertaalbureau de volgende dag, op maandag, zonder haar toestemming en voorzien van haar eigen beëdigingsstempel alsnog ter legalisatie heeft aangeboden bij de rechtbank Den Haag. Daarbij heeft zij niet de originele (-) brontekst van de cijferlijst aangehecht, maar de Nederlandse (concept)vertaling van de (-) cijferlijst van klaagsters vertaalbureau als brontekst gebruikt. Ter hoorzitting heeft klaagster opgemerkt dat haar inmiddels is gebleken dat beklaagde niet haar eigen stempel heeft gebruikt. Beklaagde heeft evenwel op maandagochtend rechtsreeks contact opgenomen met de vertaler van beklaagdes vertaalbureau, de heer (-). De heer (-) heeft haar alsnog de gewaarmerkte vertaling geleverd. Echter, zonder de (-) brontekst en de tussenvertaling. Deze vertaling is door beklaagde ter legalisatie aangeboden. Verweer door beklaagde Beklaagde geeft aan bij haar contact met klaagster niet te hebben opgetreden als tolk of vertaalster. Zij heeft klaagster als particulier benaderd voor een vertaling. De gedragscode Wbtv zou daarom niet van toepassing zijn op de verweten gedragingen. Beklaagde heeft ook op geen enkele manier gebruik gemaakt van haar status als vertaler of enige privileges die daaruit voortvloeien. Het is volgens beklaagde juist klaagster geweest die haar afspraken niet is nagekomen. Beklaagde zou de vertaling op zondagavond om 21:00 uur op kunnen komen halen. Op dat moment was klaagster echter voor privéaangelegenheden afwezig. Beklaagde kon niet eerder dan om 22:30 uur bij klaagster terecht om de vertaling op te halen. Op dat moment moest de vertaling nog worden geprint. Dat lukte niet door technische problemen. Vervolgens werd klaagster boos en begon te schreeuwen en beklaagde te beledigen. Beklaagde is vervolgens vertrokken zonder de vertaling. Beklaagde geeft aan dat er geen bewijzen zijn overgelegd waaruit blijkt dat zij over onvoldoende kwaliteiten zou beschikken als vertaler. Beklaagde staat naar eigen zeggen sinds jaar en dag bekend als een betrouwbare vertaler. Juist daarom geeft zij er soms de voorkeur aan om een vertaling niet zelf te doen. Bijvoorbeeld zoals in dit geval vanwege het voorkomen van de schijn van belangenverstrengeling. De vertaling zou zijn bestemd voor een kennis van beklaagde. Dat zij hiervoor andere vertalers zou misbruiken is niet waar. Reactie van de heer (-) De heer (-) heeft in zijn schriftelijke reactie op vragen van de commissie van 12 januari 2016 aangegeven met klaagster en beklaagde te hebben gesproken over de onderhavige klacht. De heer (-) geeft aan dat beklaagde zelf contact heeft opgenomen met de vertaler van het vertaalbureau van klaagster, meneer (-). Van meneer (-) heeft beklaagde een (-) vertaling ontvangen van een in het Nederlands gesteld getuigschrift. Deze vertaling is door beklaagde ter legalisatie aangeboden bij de centrale balie van de rechtbank. Beklaagde heeft geen vertaling aangeboden met de handtekening en stempel van beklaagde. Beoordeling van de klacht Namens beklaagde is aangevoerd dat de klacht ongegrond is, omdat kort samengevat de gedragingen van beklaagden niet hebben plaatsgevonden in haar hoedanigheid van beëdigd vertaler

4 De commissie stelt voorop dat art. 1.1 van de Gedragscode in het kader van de Wbtv inhoudt dat tolken en vertalers zich zodanig gedragen dat het vertrouwen in de beroepsgroep waartoe zij behoren en in hun eigen beroepsuitoefening niet wordt geschaad, ook wanneer zij niet beroepshalve optreden. Uit de stukken van het klachtdossier en het verhandelde ter hoorzitting is naar het oordeel van de commissie het volgende komen vast te staan. Beklaagde, beëdigd vertaler Nederlands -> (-) en (-) -> Nederlands, is benaderd met de vraag om met spoed een gewaarmerkte vertaling te verzorgen naar het (-). Beklaagde is thuis in de wereld van de beëdigde vertalers. Zij besloot de spoedopdracht op 5 december 2015 aan te bieden aan het vertaalbureau van klaagster. Zij overhandigde aan klaagster als brondocumenten (1) een in het Nederlands gesteld getuigschrift van een Nederlandse Hogeschool en (2) een in het (-) gestelde cijferlijst van een Nederlandse Universiteit. De commissie constateert dat beklaagde in ieder geval voor de gewaarmerkte vertaling van de (-) brontekst naar het (-), bijstand nodig had van een andere beëdigde vertaler, omdat zij zelf niet beëdigd is in de vertaalrichting (-) -> (-). Klaagster heeft de opdracht naar eigen zeggen opgevat als een opdracht van een collega-vertaler. Zij heeft de teksten door twee voor haar vertaalbureau werkzame vertalers laten vertalen. De (-) cijferlijst is eerst door een beëdigd vertaalster (-) -> Nederlands, naar het Nederlands vertaald. De gewaarmerkte vertaling van de cijferlijst is samen met het Nederlandstalige getuigschrift ter vertaling naar het (-) aangeboden aan een beëdigd vertaler Nederlands -> (-), meneer (-). De concepten van de vertalingen zijn door klaagster op 6 december 2015 om 18:00 uur per aan klaagster toegezonden. Klaagster en beklaagde hadden afgesproken dat beklaagde de teksten nog kon becommentariëren. Om 21:00 uur die avond zou beklaagde de stukken bij het kantoor van klaagster ophalen. Uiteindelijk vond de ontmoeting om 22:30 uur plaats. Er ontstond een hevig meningsverschil dat er uiteindelijk toe leidde dat klaagster de documenten ter plekke doorscheurde en beklaagde het kantoor zonder de gewaarmerkte vertalingen heeft verlaten. De volgende ochtend heeft beklaagde buiten medeweten van klaagster om contact gezocht met vertaler meneer (-). Zij heeft van meneer (-) alsnog gewaarmerkte (-) vertalingen van het getuigschrift en de cijferlijst ontvangen. Deze vertalingen heeft zij vervolgens met de Nederlandse brontekst van het getuigschrift en de (niet-gewaarmerkte) Nederlandse vertaling van de (-) cijferlijst zonder ook de (-) brontekst van die cijferlijst aan te hechten nog diezelfde dag ter legalisatie aangeboden aan de rechtbank. Beklaagde heeft volgens haar toelichting ter hoorzitting de documenten vervolgens omstreeks 12:30 uur aangeboden aan het ministerie. Gelet op deze omstandigheden in onderling verband en samenhang beschouwd is de commissie van oordeel dat de hier genoemde en nog te bespreken gedragingen van beklaagde hebben plaatsgehad vanuit haar hoedanigheid als beëdigd vertaler. Zij vallen in zoverre onder de werking van de (Gedragscode in het kader van de) Wbtv. De commissie gaat dan ook voorbij aan dit (ontvankelijkheids)verweer van de gemachtigde van beklaagde. Ad klachtonderdeel a De commissie beschouwt dit klachtonderdeel als ongegrond. Zij stelt voorop dat er op zichzelf niets op tegen is om een beëdigd vertaler of vertaalbureau te verzoeken redactionele verbeteringen in een (concept)vertaling aan te brengen. Bijvoorbeeld als per ongeluk een datum verkeerd is vertaald of een andere verschrijving wordt opgemerkt. Ook kenbare spel- of typfouten in de brontekst kunnen mits duidelijk aangegeven in de vertaling worden hersteld. Anders ligt het evenwel als door een - 4 -

5 opdrachtgever aan een beëdigde vertaler wordt gevraagd om onderdelen uit een brontekst in de gewaarmerkte vertaling weg te laten, waardoor de inhoud van de gewaarmerkte vertaling niet meer getrouw is aan die van de brontekst. Dan zou immers sprake kunnen zijn van een verzoek tot het valselijk opmaken van een gewaarmerkte vertaling. Beklaagde heeft erkend dat zij na het zien van de conceptvertalingen enkele redactionele verbetervoorstellen, waaronder de verbetering van een jaartal, aan klaagster heeft gedaan. Naar het oordeel van de commissie is uit de stukken van het klachtdossier en het verhandelde ter hoorzitting evenwel niet komen vast te staan dat beklaagde heeft aangedrongen op een ongeoorloofde wijziging van de gewaarmerkte vertaling. De stukken, zoals die uiteindelijk op 7 december 2015 door meneer (-) aan beklaagde zijn verstrekt en die zij vervolgens aan de rechtbank ter legalisatie heeft aangeboden, geven steun aan die conclusie. Uit de inhoud en opmaak van die stukken is de commissie namelijk niet gebleken dat zij inhoudelijk afwijken van de inhoud van de vertalingen die door klaagster in de klachtprocedure zijn ingebracht. Ad klachtonderdeel b De commissie beschouwt dit klachtonderdeel als gegrond. Uit een door klaagster overgelegde factuur van 5 december 2015 volgt dat zij met beklaagde ter vergoeding van de verzochte vertalingen een bedrag is overeengekomen van 181,50. Een deel daarvan, te weten 50,- heeft beklaagde volgens diezelfde factuur contant aanbetaald. Het restant van 131,50 noch een deel daarvan is door beklaagde nadien aan klaagster betaald. Uit de stukken die ter hoorzitting door beklaagde zijn getoond, volgt dat bij de aan de rechtbank ter legalisatie aangeboden stukken de via het vertaalbureau van klaagster naar het Nederlands vertaalde (-) brontekst is gevoegd. Beklaagde heeft met andere woorden gebruik gemaakt van een (concept)vertaling van het vertaalbureau waarvoor (anders dan de aanbetaling van 50,-) niet is betaald en die uiteindelijk niet aan haar als gewaarmerkte vertaling is geleverd. Daar komt bij dat beklaagde op 7 december 2015 meneer (-), die werkzaam was voor het vertaalbureau van klaagster, heeft benaderd en met hem, buiten medeweten van klaagster om, afspraken heeft gemaakt die er feitelijk toe hebben geleid dat de vertalingen naar het (-), die meneer (-) aanvankelijk in opdracht van het vertaalbureau van klaagster had vervaardigd, rechtstreeks door hem aan beklaagde zijn verstrekt. Ook voor deze vertalingen heeft beklaagde het vertaalbureau niet het overeengekomen bedrag betaald, terwijl de vertalingen door beklaagde wel zijn geaccepteerd en ter legalisatie aan de rechtbank zijn aangeboden. Dat beklaagde nadien rechtstreeks afspraken met meneer (-) heeft gemaakt, ontslaat haar niet van haar betalingsverplichting jegens klaagster. Het had dan ook op de weg van beklaagde gelegen om het volledige overeengekomen factuurbedrag aan klaagster te betalen dan wel de overeenkomst te ontbinden en geen (verder) gebruik te maken van de conceptvertalingen die inmiddels in opdracht van het vertaalbureau van klaagster waren opgemaakt. Ad klachtonderdeel c Uit de stukken van het klachtdossier en het verhandelde ter hoorzitting is niet komen vast te staan dat beklaagde heeft gedreigd, zodat de commissie dit klachtonderdeel als ongegrond beschouwt. Ad klachtonderdeel d Uit de stukken van het klachtdossier en het verhandelde ter hoorzitting is niet komen vast te staan dat beklaagde als beëdigd vertaler Nederlands -> (-) en (-) -> - 5 -

6 Nederlands over onvoldoende vertaalkwaliteiten beschikt, zodat de commissie dit klachtonderdeel als ongegrond beschouwt. Voor zover wordt geklaagd dat beklaagde die wel als beëdigd vertaler Nederlands -> (-) en (-) -> Nederlands in het Rbtv is ingeschreven niet zelf de vertalingen heeft vervaardigd, maar deze heeft uitbesteed, overweegt de commissie dat het een beëdigd vertaler in beginsel vrij staat om samen te werken met andere beëdigde vertalers of vertaalbureaus. Ad klachtonderdeel e De commissie beschouwt dit klachtonderdeel als gegrond. Zij stelt bij de bespreking daarvan voorop dat het voor beklaagde van groot belang was om ten behoeve van een derde met spoed te beschikken over een officiële gewaarmerkte en bij de rechtbank gelegaliseerde vertaling van het getuigschrift en de ((-)) cijferlijst. Beklaagde heeft ter hoorzitting aangegeven dat zij de gelegaliseerde vertaling (de commissie begrijpt: voor officiële doeleinden) op 7 december 2015 heeft verstrekt aan een ministerie. De commissie heeft aan de hand van door beklaagde ter hoorzitting overgelegde documenten geconstateerd dat beklaagde aan de rechtbank vertalingen vanuit het Nederlands naar het (-) van een getuigschrift van de Hogeschool en een cijferlijst met het opschrift Universiteit (en briefhoofd/logo van deze universiteit) aan de rechtbank ter legalisatie heeft aangeboden. De commissie heeft voorts geconstateerd dat bij de set documenten niet de originele (-) brontekst van deze cijferlijst is gevoegd, maar in plaats daarvan een document dat exact overeenkomt met de vertaling van het (-) naar het Nederlands, zoals deze door klaagster in concept op 6 december 2015 per aan beklaagde was toegezonden. In beide documenten vallen opmerkelijke details op, zoals de foutieve aanduidingen Principes privaatrecht en Juridische filosofie als vertaling van respectievelijk de (-) bronteksten Principles of Private law (beginselen privaatrecht) en Legal Philosophy (rechtsfilosofie). De vertaler die de (-) vertaling van de cijferlijst heeft opgemaakt, lijkt voor de gewaarmerkte vertaling derhalve gebruik te hebben gemaakt van de uit de originele (-) brontekst opgemaakte Nederlandse vertaling van het vertaalbureau van klaagster. Klaagster heeft daarvoor gebruik gemaakt van de diensten van een beëdigd vertaler (-) -> Nederlands. Uit het in het Nederlands opgestelde document, zoals dat aan de rechtbank ter legalisatie is aangeboden, volgt niet dat het een vertaling is van het (-) origineel. De handtekening en stempel van de vertaler ontbreken en bovendien is de opmaak van de vertaling zodanig dat deze bijna niet te onderscheiden is van de (-) brontekst. Die (-) brontekst is evenwel niet aan de vertalingen aangehecht. De set met (gelegaliseerde) stukken is met andere woorden op zo n manier gepresenteerd dat ten onrechte de indruk wordt gewekt dat het Nederlandse stuk de originele cijferlijst van de Universiteit betreft. Beklaagde heeft ter hoorzitting aangegeven, wel te beschikken over een originele Nederlandstalige cijferlijst maar deze niet te hebben overgelegd aan klaagster of aan meneer (-). Beklaagde heeft enkel de (-) cijferlijst ter vertaling naar het (-) verstrekt. Het had in dit geval en gelet op deze omstandigheden op de weg van beklaagde die zelf beëdigd vertaler is en moet weten aan welke voorwaarden dergelijk vertaalwerk moet voldoen gelegen om te bevorderen dat uit de ter legalisatie aan te bieden stukken duidelijk volgt dat de Nederlandse tekst van de cijferlijst (met daarop het logo, een stempel, een handtekening en adresgegevens van de Universiteit) een (nietgewaarmerkte) vertaling is van een (-) origineel. Ten overvloede merkt de commissie op dat zij anders dan in het klaagschrift is gesteld geen aanwijzingen heeft dat beklaagde op de aan de rechtbank aangeboden stukken (te weten vertalingen opgemaakt door meneer (-)) haar eigen beëdigingsstempel heeft geplaatst. Op de (-) stukken die ter hoorzitting door klaagster - 6 -

7 zijn getoond, heeft de commissie de beëdigingsstempel, eedformule en handtekening van meneer (-) waargenomen. Dit is ter hoorzitting ook niet door klaagster betwist. Advies Uit het klachtdossier en het verhandelde ter hoorzitting volgt dat een zakelijk meningsverschil tussen klaagster en beklaagde is uitgemond in een hevige ruzie, waarvan ook thans nog de gevolgen doorwerken. Beklaagde heeft aangegeven door klaagster als gevolg van dit dispuut te worden bedreigd en daarvan inmiddels aangifte te hebben gedaan bij de politie. De door de commissie geraadpleegde getuige, dhr. (-), van rechtbank Den Haag, merkt in zijn schriftelijke reactie op kennis te hebben genomen van het geschil en in een gesprek met beklaagde te hebben waargenomen dat zij oprecht gespannen en angstig overkwam. Wat daar ook van zij, betreurt de commissie dat klaagster en beklaagde, beiden professionele beëdigde vertalers, zich er niet voor hebben ingespannen om in hun geschil een minnelijke regeling te treffen (art. 5.1 Gedragscode Wbtv). Daarbij valt op dat klaagster binnen een dag na de confrontatie met beklaagde in haar kantoor een klacht over haar heeft ingediend bij Bureau Wbtv en dat partijen op geen enkel moment hebben geprobeerd om tot elkaar te komen. De klacht heeft betrekking op een spoedklus. Zeker in een dergelijk geval is het van groot belang om over de opdracht, een eventuele revisie, de levering, de betaling en eventuele voorwaarden bij annulering vooraf duidelijke afspraken te maken die schriftelijk worden vastgelegd (art. 4.2 Gedragscode Wbtv). Partijen zijn daarin over en weer ernstig tekortgeschoten. Ook overigens verdient hetgeen is voorgevallen beslist geen schoonheidsprijs. Beklaagde valt te verwijten dat zij ná het verschil van mening met klaagster en het daardoor uitblijven van de levering aan beklaagde van de door haar verzochte gewaarmerkte vertalingen onzorgvuldig en onprofessioneel heeft gehandeld door buiten medeweten van klaagster om de voor het vertaalbureau van klaagster werkzame vertaler, meneer (-), te benaderen en hem er alsnog toe te bewegen haar zijn gewaarmerkte vertaling te leveren, zonder dat zij daarvoor de overeengekomen vergoeding aan klaagster heeft betaald. Ook heeft zij buiten medeweten van klaagster om en zonder betaling van de overeengekomen vergoeding gebruik gemaakt van de conceptvertaling van een andere voor klaagster werkzame vertaalster. Deze vertaalster was daarvan niet op de hoogte. Beklaagde heeft met andere woorden vertaalwerk van een ander zonder dat te melden, zonder toestemming en zonder daarvoor te betalen gebruikt. Ten slotte heeft zij deze stukken als waren zij origineel met een vertaling ter legalisatie aan de rechtbank aangeboden, terwijl daaruit niet bleek dat één van de brondocumenten een vertaling was van een originele (-) brontekst afkomstig van een Nederlandse Universiteit. Omdat het briefhoofd, logo en de adresgegevens van deze vertaling exact overeenkomen met het (-) origineel, en dus geen aanleiding geven om te veronderstellen dat het gaat om een vertaling, heeft zij ten onrechte de indruk gewekt dat de Nederlandse tekst dé originele brontekst is. Derden zouden daardoor kunnen worden misleid. De commissie heeft geen aanleiding te veronderstellen dat beklaagde boos opzet heeft gehad op frauduleus handelen. Ook zijn er geen aanwijzingen dat de gedragingen van beklaagde ernstige neveneffecten hebben gehad. De commissie adviseert het Bureau Wbtv alles overziende de klachtonderdelen b en e gegrond te verklaren en de klachtonderdelen a, c en d ongegrond. Ten aanzien van de klachtonderdelen die door de commissie als gegrond worden beschouwd, adviseert zij te volstaan met een waarschuwing

8 Algemene aanbeveling aan Bureau Wbtv Art. 5.1 van de Gedragscode in het kader van de Wbtv luidt als volgt: Indien de opdrachtgever als tussenpersoon optreedt, treedt de vertaler niet in contact met de cliënt van de opdrachtgever dan met diens toestemming. De commissie constateert dat de gedragscode voor de omgekeerde situatie, waarin een beëdigd tolk of vertaler een beroep doet op een onderaannemer, en in zoverre zelf opdrachtgever is, niet uitdrukkelijk voorschrijft dat die opdrachtgever niet dan met toestemming van de onderaannemer in contact treedt met een voor die onderaannemer werkzame tolk of vertaler. De commissie adviseert Bureau Wbtv te bevorderen dat art. 3.5 medewerkers en onderaannemers van de gedragscode op dit punt wordt aangevuld. Tot slot Klaagster en beklaagde zullen van de commissie een afschrift van dit advies ontvangen. De commissie stelt het op prijs te zijner tijd te vernemen op welke wijze de klacht door het Bureau Wbtv is, dan wel wordt, afgehandeld. Wij vertrouwen erop u hiermede voldoende te hebben geïnformeerd. Voor eventuele nadere informatie kunt u contact opnemen met het secretariaat van de commissie, bereikbaar onder bovengenoemd telefoonnummer en adres. Hoogachtend, de Klachtencommissie Wbtv J.J.L. Link secretaris mr. R.G.A. Beaujean voorzitter - 8 -

9 Bijlage bij het advies van de Klachtencommissie Wbtv (klachtnr ) Toepasselijke artikelen uit de Gedragscode voor tolken en vertalers in het kader van de Wbtv (september 2009) 1.1 Algemeen Tolken en vertalers gedragen zich zodanig dat het vertrouwen in de beroepsgroep waartoe zij behoren en in hun eigen beroepsuitoefening niet wordt geschaad, ook wanneer zij niet beroepshalve optreden Medewerkers en onderaannemers De bepalingen van deze gedragscode zijn eveneens en onverminderd van toepassing op medewerkers en onderaannemers van tolken en vertalers. Tolken en vertalers zorgen ervoor dat deze medewerkers en onderaannemers op de hoogte worden gebracht van de inhoud van deze gedragscode. Tolken en vertalers betalen aan medewerkers en onderaannemers een passende en van tevoren overeengekomen beloning voor de door hen geleverde diensten. In het geval dat tolken en vertalers werkgever zijn, gedragen ze zich zoals een goed werkgever betaamt Overeenkomsten Tolken en vertalers leggen overeenkomsten met hun opdrachtgevers zoveel mogelijk schriftelijk vast teneinde misverstanden over de inhoud van de afspraken te voorkomen. Tolken en vertalers stellen, zodra blijkt dat ze een verplichting uit de overeenkomst niet tijdig of in het geheel niet zullen kunnen nakomen, de opdrachtgever onverwijld daarvan in kennis en treden met hem in overleg over het vervolg of het beëindigen van de opdracht. 5. Geschillen Geschillen worden bij voorkeur beslecht bij minnelijke schikking. Tolken en vertalers spannen zich in ieder geschil in een minnelijke regeling te treffen