Lieve mensen, jong en oud, gemeente van Christus

Transcriptie

1 Lieve mensen, jong en oud, gemeente van Christus Vanmorgen wil ik beginnen met een foto van brievenbus. Wie heeft dit nog meegemaakt? Een touwtje uit de brievenbus? Ik had vroeger een oom en tante in Nijmegen wonen. En daar hadden ze dat ook. Mijn tante vond dat handig, vooral als we als kinderen buiten speelden. Wij konden zo naar binnen lopen en zij hoefde niet steeds de deur open te doen. Ik vond het meer interessant dan handig. En wilde ook wel graag dat bij ons thuis zo n touwtje uit de deur hing. Maar mijn moeder, een nuchtere Drent zei: Hier kun je gewoon via de achterdeur. Die is altijd los! Niks geen touwtje in de voordeur! En ik denk dat het voor menig Wijhenaar ook geldt! De achterdeur was toen gewoon los! Dat touwtje uit de voordeur zijn woorden van Jan Terlouw. Begin december zat hij in de wereld draait door! Hij hield een indringend pleidooi voor een samenleving waarin mensen elkaar weer vertrouwen. Hij legde uit waarom het zo belangrijk is om goed voor de wereld en elkaar te zijn. Zelf had hij een prachtig leven gehad en dat gunde hij anderen, met name ook de jongeren die daar zaten. Nederland was stil en onder de indruk. Maar zoiets duurt nooit lang in Nederland. Er kwamen lofzangen op twitter, facebook en de krant. En uiteraard ook negatieve berichtgeving. Over hoe naïef Jan Terlouw wel niet was. Wie hangt er nu in deze tijd nog een koordje uit de brievenbus?

2 Met al die vluchtelingen en buitenlanders? Ze kunnen zo binnenkomen en alles weghalen. Alsof alle vluchtelingen en buitenlanders crimineel zijn! Ik denk dat het plaatje voor het Kyriegebed van de vluchtelingen in Berlijn die bloemen leggen en kaarsen branden al genoeg zegt. En alsof alle Nederlanders zo n goede inborst zouden hebben. Ik ben net begonnen aan het boek van Astrid Holleeder. De zus van Willem Holleeder, Daar word ik niet vrolijk van! En ja er waren ook opmerkingen: Hebben we het echt zo slecht hier? Als je kijkt naar statistieken over jongeren, dat gaat het met de Nederlandse jongeren best goed. Ze roken minder, blijven aardig op het recht pad. Meer dan 90% tussen de 12 tot 21 is tevreden met de vriendenkring. En. de Nederlandse ouders scoren hoog als het gaat om gelukkige ouders. Dus wat wil Terlouw eigenlijk? Het is toch gewoon heimwee en nostalgie... Aan dit soort opmerkingen moest ik denken toen ik met het kerstverhaal bezig was. En ik dacht: de intentie van het verhaal van Jan Terlouw, heeft veel weg van de intentie van het kerstverhaal. Het is hoe je ernaar kijkt! Het kerstverhaal is ook een verhaal dat door mensen wordt bejubeld, vanwege de hoop en dat het mogelijk is wat onmogelijk lijkt. Maar het kerstverhaal wordt ook verguisd. Omdat het een bedacht nostalgisch verhaal zou zijn. De vroege kerk leefde immers van het Paasverhaal. Alleen toen Constantijn de Grote zo rond 325 na Christus keizer was over heel Europa en grote gebieden rond de Middellandse zee,

3 werd het christendom staatsgodsdienst. Jezus was het licht voor de wereld en zo stelde Constantijn in dat de geboorte van Jezus werd gevierd. En dat kon het beste op 25 december. Dan hadden de inwoners van het Romeinse rijk vrij vanwege de feesten rondom de Zonnegod. En de Germanen vierden rond die tijd Zonnewende, met veel kabaal en groene takken. Zo verbond Constantijn deze feesten tot het kerstfeest. De zon, de dennentakken en later kwam door Franciscus van Assisi de kerststal erbij. Vorig jaar hebben we op de ouderenmiddag rondom Kerst dit verhaal nog gehoord van Dineke van Hoegee. Maar het kerstverhaal heeft net als volgens mij het touwtje uit de brievenbus van Terlouw een diepere laag dan nostalgie. Het gaat Terlouw om mee, dan dat touwtje. En dat zit meer in de woorden van de eettafel weer als het centrum van de huiskamer. in plaats van de televisie en tablet. Dat er weer ruimte en rust komt voor het gesprek Dat je ook tijd maakt om elkaars vertrouwen te winnen. Zo ook het kerstverhaal van Lucas. Het is een geloofsverhaal. Voorbij aan je oog en oor, ver van nostalgie en wat wel of niet waar is. Het begint al als je hoort dat Quirinus de provincie Syrië bestuurt. Syrië, dat doet toch pijn aan je oren. Syrië, Aleppo is toch de hel op aarde! We horen bijna dagelijks dat het geen beste wereld is. Ook in de dagen van keizer Augustus was dat zo. In die wereld werden mensen op weg gestuurd om te worden geteld. Zoals mensen ook nu nog worden geregistreerd. Machthebbers willen namelijk altijd weten wie bij hen hoort.

4 En waar de mensen uithangen! Zo gaan ook Jozef en Maria naar Bethlehem. Dat vinden we allemaal heel gewoon: Bethlehem. Maar voor de mensen van toen was Jeruzalem de stad van David. Daar was de residentie. Niet voor niets gaan ook de wijzen daar naar toe! Maar in het verhaal van de geboorte van Jezus gaat het niet om macht en machthebbers. De pointe van Lucas in zijn kerstverhaal is dat God vanuit de hemel een tegenbeweging op gang brengt. juist tegen alle machten en machthebbers. Die de mensen en de aarde ontmenselijken. Die een in humanitair beleid voeren. Bij de geboorte van Jezus gaat het niet om de plaats van de macht Jeruzalem, maar om de plaats Bethlehem. Daar werd David gezalfd in zijn herderskleren tot koning. Dit koningskind, Jezus, is geen paleiskind, maar is het kind van het volk! Dat is de wereld omgekeerd. En het nieuws is als eerste voor mensen waar je het niet van verwacht. Herders, die maken het mee en horen het als eerste. En die komen in beweging. Ze hadden ook kunnen blijven zitten en denken: Nou het is zoals het is en het zal wel nooit anders worden! Nee, de herders maken duidelijk, dat je open kunt staan voor het onverwachtse. Je niet altijd laten leiden door negatieve berichten en angst. Maar gewoon in beweging komen voor het vernieuwende dat op je pad komt. Zo vinden ze Jezus, een kind dat op één lijn staat met alle weerloze kinderen in de wereld. De kinderen met het Zika-virus in Brazilie. Of de gehandicapte kinderen in Pakistan Onze collecte zal daar vanmorgen ook voor zijn. En zo noemde ik gisteravond nog even Tijn.

5 Hij heeft vanwege zijn ziekte zelf de dood in de ogen, maar zet zich in voor anderen via Serious Request. Door nagels te lakken. Waarom? omdat elk kind een leefbaar leven verdient. Kennelijk laat God zich daar zien en ontmoeten. Bij het kleine en weerloze. En om nog even terug te komen op het touwtje uit de brievenbus van Jan Terlouw. Het gaat Jan Terlouw niet om de nostalgie, Maar om zorg en aandacht voor elkaar. In onze samenleving jakkeren we maar door, ook met onze tablet of mobiel in de hand, maar het zou goed zijn zoals de sticker op de brievenbus aangeeft. Loop eens wat vaker binnen! Daarmee is niet gezegd dat je elkaar moet overlopen, maar ligt veel meer aan ten grondslag dat we weer aandacht voor elkaar hebben. Respectvol met elkaar omgaan. Dat we ons best doen om elkaar te begrijpen en te vertrouwen, en dan maakt kleur, ras of geaardheid niet uit. Daar laat God zich ontmoeten en als we dat meemaken dan is het de wereld omgekeerd. Dan is Gods Rijk. Moge het zo zijn. Amen