"Kun je nog zingen, zing dan mee"

Transcriptie

1 "Kun je nog zingen, zing dan mee" Kun je nog zingen, zing dan mee! Dit was de titel van een periodiek verschijnend boekje met allerlei teksten van recente Nederlandse liedjes. Het was in de periode na de tweede wereldoorlog, de jaren eind veertig tot negentien zestig. De tijd dat ik onder andere de lagere school volgde. Nagenoeg niemand had televisie en men was voor wat de huismuziek betreft aangewezen op de radio. Kort na de oorlog was dat een onooglijk houten kastje met draadverbinding en met een aparte grote knop aan de muur, een zogenaamde distributieontvanger, die gehuurd werd. (Ik meen van de P.T.T.). Wij in de Brabantse grensstreek konden 4 zenders ontvangen. Hilversum 1 en 2 en Brussel 1 en 2. In de dorpen waren zelfs veel gezinnen die niet de luxe kenden, van dit betoverende apparaat. Vooral in de lange wintermaanden was dit een luxe bezit, dat de nodige verstrooiing bracht Ik herinner mij nog dat de moeder van mijn vriendje, buiten kwam en riep: Kom binnen Jack. We zetten de radio aan! Ze waren sinds kort trotse bezitter geworden van dit modieuze sieraad. Ik herinner mij nog heel goed, dat als wij tussen de middag van school thuis kwamen, de radio aangezet werd en er een dagelijks muziekprogramma was met Eddy Christiani of Max van Praag als zanger ten gehore werd gebracht. Eddy, had als herkenningsmelodie enkele regels fluitend, gevolgd door: Ik zie de zon Al schijnt ze niet. 'k Jubel het uit, 'k zing en ik fluit Het hoogste lied. Van veel van die liedjes ken ik de tekst nog. Misschien kan ik de oudere lezers onder ons nog verleiden tot een solo uit volle borst, door het vermelden enkele van liedjes en tekstdelen. Als een wilde orchidee Je bent als een wilde orchidee Die niets dan de zonzijde ziet Je brak vele harten en ook dat van mij Je liefde en trouw waren spoedig voorbij Je bent als een wilde orchidee Die slechts van bewondering leeft Toch komen de tijden dat men je gaat mijden

2 Weet dan dat nog één om je geeft Als ik tweemaal op mijn fietsbel bel Nou dan weet je het wel, nou dan weet je het wel Als ik, tweemaal met m'n fietsbel bel, dan wacht ik voor de deur Dan ren je naar het venster toe en kijk je door de ruit Je tikt (klop klop) en knikt "ja, ja", dan rijd ik vast vooruit Nou dan weet je het wel, nou dan weet je het wel Dan betekent dat: "Kom snel" Krijg je koekjes bij de thee Lever op je brood Kind'ren op je schoot Krijg je koekjes bij de thee Lever op je brood Hoezee

3 Brengt herinneringen aan weleer... Aan voobije dagen die mij steeds doen vragen 'Keer toch weer!' Geurende heesters rondom huis Brachten geluk en vreugd bij ons thuis! Brengt herinneringen, 't is voorbij... 'n Ander is gekomen en heeft jou genomen Weg van mij. Weet je dat ik nog steeds van je hou? Brengen dan seringen geen herinneringen Ook voor jou Onder de mensen Een blij gezicht te zien Doet je toch goed Vervul zo nu en dan Hun liefste wensen Een beetje levensvreugd Schenkt nieuwe moed Onder de mensen Een blij gezicht te zien Doet je toch goed Vervul zo nu en dan De liefste wensen Het spreekwoord zegt

4 Wie goed doet goed ontmoet Een boeketje rode rozen Ik stuur je dit boeketje rode rozen Eén voor elke kus die jij me gaf Waarom heb jij die ander toch gekozen Keerde jij voorgoed je van mij af Ik hoor je nog steeds zeggen Lieveling, ik hou van jou Maar woorden zijn slechts woorden Je bleef me toch niet trouw Ik stuur je dit boeketje rode rozen Eén voor elke kus die jij me gaf Het dorp Thuis heb ik nog een ansichtkaart, Waarop een kerk een kar met paard, Een slagerij J. van der Ven, Een kroeg, een juffrouw op de fiets, Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets, Maar het is waar ik geboren ben. Dit dorp, ik weet nog hoe het was, De boerenkind'ren in de klas, Een kar die ratelt op de keien. Het raadhuis met een pomp ervoor, Een zandweg tussen koren door,

5 Het vee, de boerderijen. Refrein: En langs het tuinpad van m'n vader, Zag ik de hoge bomen staan. Ik was een kind en wist niet beter, Dan dat 't nooit voorbij zou gaan. oktober 2012, Mijler, BasicPublishing.nl