Wettelijke Kaders Publieke Veiligheid 2 WKPV 2

Transcriptie

1 Wettelijke Kaders Publieke Veiligheid 2 WKPV 2 ex:pla n smart educational tools

2 Mannelijk/vrouwelijk Er bestaat in Nederland een dilemma als het gaat over het gebruik van woorden die als mannelijk en vrouwelijk geïnterpreteerd kunnen worden. We zouden consequent kunnen werken met hij/zij en zijn/haar, maar dat geeft een gedwongenheid die wij stilistisch niet verantwoord vinden. Het werkt storend en afleidend op de leesbaarheid. Daarom is er voor de mannelijke variant gekozen. : wanneer u deze vakjes ziet, volgen er belangrijke zinnen. Copyright Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar worden gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. No parts of this book may be reproduced in any form by print, photo print, microfilm or any other means without written permission from the Publisher. Samenstellers en uitgever zijn zich volledig bewust van hun taak een zo betrouwbaar mogelijke uitgave te verzorgen. Niettemin kunnen zij geen aansprakelijkheid aanvaarden op onjuistheden die eventueel in deze uitgave voorkomen. De uitgever meent alle rechten van afbeeldingen te bezitten of daar afspraken over te hebben gemaakt. Indien rechthebbenden toch een opmerking hebben, kunnen zij zich tot de uitgever wenden. Adresgegevens ex:plain Disketteweg 6 Postbus BE Amersfoort Juni 2017

3 Wettelijke Kaders Publieke Veiligheid 2 WKPV 1 WKPV 2 Geschreven door: Dirk van den Heuvel, Rob van der Lans

4 Inhoud Inleiding 7 Artikelen 7 Algemene Plaatselijke Verordening (APV) 7 Model-APV Vereniging van Nederlandse Gemeenten 7 Toezichthouders 9 Het evenredigheidsbeginsel 9 Bevoegdheden toezichthouder 10 Betreden plaatsen 10 Inlichtingen vorderen 10 Inzage van een identiteitsbewijs vorderen 10 Onderzoeken van zaken 11 Bijzondere wetten 12 Opsporingsambtenaren 13 Hoofdstuk 1 Algemene Plaatselijke Verordening 15 APV 15 Rechtsvraag 15 Overweging 15 Algemene bepalingen 16 Bebouwde kom 16 Weg 16 Openbare plaats 16 Handelsreclame 17 Bestrijding van ongeregeldheden 17 Vertoningen e.d. op de weg 18 Maatregelen tegen overlast en baldadigheid 18 Parkeerexcessen 22 Collecteren 29 Venten 30 Standplaatsen 31 Snuffelmarkten 33 Verbod vuur te stoken 34 Hoofdstuk 2 Verkeerswetgeving 37 Wegenverkeerswet 37 Wegen 38 Motorrijtuig 39 Voertuig 39 Wedstrijd met voertuigen op de weg 42 Overbrengen, wegslepen en bewaren van voertuigen 44 Bevoegdheid van B&W 45 Reglement verkeersregels en verkeerstekens 47 Gebruik van de weg door verschillende voertuigen 47 Stilstaan en parkeren 49 Wet aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen (WAM) 55 Wet personenvervoer 57 4

5 Openbaar vervoer 58 Verbod tot verstoren van orde, rust, veiligheid of goede bedrijfsgang 60 Geven van een aanwijzing 62 Vervoersbewijzen 63 Hoofdstuk 3 Wet op de Economische Delicten (WED) 69 Inleiding 69 Bevoegdheden WED 70 Betreden plaatsen 72 Monsters nemen/verpakkingen openen 73 Voertuigen onderzoeken 74 Inhoudsopgave Hoofdstuk 4 Bijzondere wetten 77 Bijzondere wetten 77 Vuurwerkbesluit 77 Vuurwerkbesluit 77 APV vuurwerk 78 Begripsbepaling 78 Ter beschikking stellen van consumentenvuurwerk tijdens de verkoopdagen 78 Wet op de kansspelen 79 Tabaks- en rookwarenwet 82 Drank- en Horecawet 85 Winkeltijdenwet 86 Hoofdstuk 5 Milieu 89 Inleiding 89 Wet milieubeheer (Wm) 89 Vaststellen afvalstoffenverordening Huishoudelijke afvalstoffen Bedrijfsafvalstoffen Zwerfafval en overige 95 Wet bodembescherming 96 Waterwet 97 Visserijwet Toestemming en VISpas 100 Nachtvissen 102 Gebruik schuilmiddelen 102 Toestemming derde hengel 102 Controlebevoegdheid 102 Bronvermelding 106 5

6 Inleiding

7 Inleiding Inleiding Artikelen In dit cursusboek worden artikelen besproken uit de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) en een groot aantal bijzondere wetten. Na bestudering van deze artikelen kunt u deze artikelen toepassen bij het voorbereiden en uitvoeren van zijn werkzaamheden. De exameneisen van ExTH geven aan dat een kandidaat aan de hand van voorbeelden kan vaststellen op grond van welk artikel in de APV of wet kan worden opgetreden. Ook kan de kandidaat aangeven wat er wordt verstaan onder enkele begrippen. Algemene Plaatselijke Verordening (APV) In een gemeente is de gemeenteraad bevoegd verordeningen te maken met regels op het gebied van de openbare orde, zedelijkheid, gezondheid en huishouding van de gemeente. Zo n verordening wordt een Algemene Plaatselijke Verordening (APV) genoemd en geldt voor iedereen die zich op het grondgebied van de betreffende gemeente bevindt. Een APV bevat ook strafbepalingen. Deze mogen niet in strijd zijn met wetten, een Algemene Maatregel van Bestuur of een Provinciale verordening, maar daar wel een aanvulling op zijn. Enkele voorbeelden van strafpalingen die in een APV kunnen worden opgenomen, zijn: - een afvalstoffenverordening voor het plaatsen en eventueel scheiden van afval; - regels voor het parkeren van onder andere auto s, fietsen en het aanleggen van boten; - regels voor het aanplakken van biljetten; - een verbod op het drinken van alcoholische dranken en het bij zich hebben van een aangebroken verpakking in delen van de openbare ruimte van de gemeente; - een bedelverbod; - een verbod zich op de weg te begeven om drugs te verhandelen. In veiligheidsrisicogebieden kan de gemeente via de APV een samenscholingsverbod uitvaardigen. Model-APV Vereniging van Nederlandse Gemeenten De Vereniging van Nederlandse Gemeenten De meeste bepalingen van de model-apv (VNG) is gevestigd in Den Haag. De VNG heeft bevatten geboden en verboden. Op de naleving ten doel de Nederlandse gemeenten collectief hiervan dient te worden toegezien en bij en individueel bij te staan bij de vervulling van overtreding dient te worden opgetreden. Dit kan hun bestuurstaken. Zo adviseert de VNG de op twee manieren gebeuren: Nederlandse gemeenten om een APV te maken 1. Bestuursrechtelijk conform de door de VNG ontwikkelde model- Als iemand niet voldoet aan de APV. Het staat gemeenten vrij hiervan gebruik te bestuursrechtelijke regelgeving, dan kan de maken. overheid diverse handhavingsinstrumenten inzetten, waaronder: a. Last onder bestuursdwang. Dit is een herstelsanctie waaronder wordt verstaan een last tot geheel of gedeeltelijk herstel van de overtreding en de bevoegdheid van het bestuursorgaan om de last ten uitvoer te brengen om op kosten van de overtreder de situatie te herstellen. b. Last onder dwangsom. Dit is een herstelsanctie die wordt opgelegd door het bestuursorgaan om een overtreding te doen stoppen en herhaling van een overtreding te voorkomen. 7

8 c. Bestuurlijke boete. Dit is, in tegenstelling tot de herstelsancties, een bestraffende sanctie die onvoorwaardelijk verplicht tot het betalen van een geldsom. d. Intrekken vergunning. Het bestuursorgaan dat een vergunning heeft verleend, kan deze weer intrekken, zodat de ontstane situatie niet vergund meer is. 2. Strafrechtelijk De strafvorderlijke handhavingsinstrumenten zijn onder meer: a. in beslag nemen; b. hechtenis; c. geldboete. Voor beide vormen van handhaving dienen personen te worden aangewezen met zowel toezichthoudende als opsporingsbevoegdheden. Alleen voor de aanwijzing van de toezichthouders is een bepaling opgenomen in de model-apv. De opsporingsambtenaren worden aangewezen in de artikelen 141 en 142 van het Wetboek van Strafvordering (WvSv). Het kenmerkende onderscheid tussen opsporing en toezicht is dat bij toezicht op de naleving geen sprake hoeft te zijn van enig vermoeden van een strafbaar feit en bij opsporing wel. Ook zonder een vermoeden heeft het bestuur de taak na te gaan of bijvoorbeeld de voorschriften van een vergunning in acht worden genomen. Indien mocht blijken dat in strijd met het voorschrift wordt gehandeld, hoeft dit ook niet automatisch te leiden tot een strafrechtelijke vervolging. Het hanteren van de genoemde bestuursrechtelijke middelen vormt in veel gevallen een meer passende reactie. toezicht houden hier wel sprake van blijken te zijn. Op dat moment wordt de vraag naar de verhouding tussen de toezichthoudende en opsporingsbevoegdheden van belang, in het bijzonder wanneer een persoon zowel toezichthouder als opsporingsambtenaar is. Beide bevoegdheden kunnen door één persoon worden toegepast, zolang gezorgd wordt dat de bevoegdheden die samenhangen met het toezicht en de bevoegdheden die samenhangen met de opsporing worden gebruikt waarvoor ze zijn toegekend. Op het moment dat toezicht overgaat in opsporing is het van belang ervoor te zorgen dat de rechten die aan de verdachte toekomen in het kader van de opsporing in acht worden genomen (cautie e.d.). De voornaamste verschillen tussen toezicht en opsporing zijn de volgende: a. Toezicht heeft betrekking op de naleving van de voorschriften die tot burgers en bedrijven zijn gericht en heeft vaak een preventieve werking. Opsporing is gericht op strafrechtelijke afdoening. b. Toezicht is een bestuurlijke activiteit en wordt daarom geregeld in de Algemene wet bestuursrecht (Awb). De opsporing wordt geregeld in het WvSv. Zoals gezegd hoeft voor het uitoefenen van toezicht geen vermoeden te bestaan van een strafbaar feit. Toch kan tijdens het Samenvatting De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) heeft een model-apv vastgesteld. Daarin staan bestuursrechtelijke en strafrechtelijke handhavingsmiddelen. Bestuursrechtelijke handhavingsmiddelen: - last onder bestuursdwang; - last onder dwangsom; - bestuurlijke boete; - intrekken vergunning. Strafrechtelijk handhavingsmiddelen: - in beslag nemen; - hechtenis; - geldboete. 8

9 Toezichthouders Toezichthouders zijn personen die bij of krachtens wettelijk voorschrift belast zijn met het houden van toezicht op de naleving van het bepaalde bij of krachtens enig wettelijk voorschrift. De aanwijzing van toezichthouders kan daarom in de APV plaatsvinden. Een deel van de toezichthouders wordt in de APV zelf aangewezen. Dit is noodzakelijk indien een toezichthouder ook opsporingsbevoegdheden krijgt. Daarnaast kunnen toezichthouders door het college van B&W dan wel de burgemeester worden aangewezen. Politieambtenaren kunnen alleen toezichthouder zijn wanneer zij bij of krachtens een bijzondere wet worden aangewezen. Voorbeeld Artikel 158 Wegenverkeerswet (WVW) geeft aan dat als toezichthouders aangewezen zijn de algemene en buitengewone opsporingsambtenaren genoemd in de artikelen 141 en 142 WvSv. Toezichthouders kunnen zowel individueel als categoraal worden aangewezen. Bij een individuele aanwijzing worden personen met toezicht belast door hen bij naam te noemen of door aanduiding van hun functie. Bij een categorale aanwijzing wordt in het aanwijzingsbesluit veelal de dienst genoemd waartoe de met toezicht belaste personen behoren. Een toezichthouder dient zich, indien gevraagd, te kunnen legitimeren. Het legitimatiebewijs wordt uitgegeven door het bestuursorgaan waar de toezichthouder werkzaam is. Inleiding Het evenredigheidsbeginsel Artikel 5:13 Awb De toezichthouder maakt van zijn bevoegdheden slechts voor zover dat redelijkerwijs voor de vervulling van zijn taak nodig is. Een toezichthouder mag zijn bevoegdheid slechts uitoefenen voor zover dit redelijkerwijs voor de vervulling van zijn taak noodzakelijk is. Een toezichthouder kan daarom niet te allen tijde gebruikmaken van alle bevoegdheden die in de Awb standaard aan toezichthouders worden toegekend. Steeds zal hij de afweging moeten maken of het voor de vervulling van zijn taak redelijkerwijs noodzakelijk is. Bepalend hiervoor is de aard van het voorschrift waarop een toezichthouder moet toezien. 9

10 Bevoegdheden toezichthouder In de artikelen 5:15 tot en met 5:19 Awb worden bevoegdheden aan toezichthouders toegekend. In artikel 5:14 is de mogelijkheid opgenomen om aan een toezichthouder minder bevoegdheden toe te kennen. Zo is op voorhand vaak al duidelijk welke bevoegdheden voor het uitoefenen van toezicht niet relevant zijn of per definitie onevenredig. Betreden plaatsen Artikel 5:15 Awb 1. Een toezichthouder is bevoegd, met medeneming van de benodigde apparatuur, elke plaats te betreden met uitzondering van een woning zonder toestemming van de bewoner. 2. Zo nodig verschaft hij zich toegang met behulp van de sterke arm. 3. Hij is bevoegd zich te doen vergezellen door personen die daartoe door hem zijn aangewezen. Een toezichthouder is bevoegd om elke plaats te betreden, met uitzondering van een woning zonder toestemming van de bewoner. Hij mag daarbij de benodigde apparatuur meenemen en mag zich laten vergezellen door personen die door hem zijn aangewezen. Als de toegang tot een plaats wordt geweigerd, dan kan hij de hulp inroepen van de sterke arm (politie). Inlichtingen vorderen Artikel 5:16 Awb Een toezichthouder is bevoegd inlichtingen te vorderen. Een toezichter mag inlichtingen vorderen van degene die hij controleert. Vorderen houdt in dat de gecontroleerde dwingend wordt gevraagd op de gestelde vragen te antwoorden. Degene die gecontroleerd wordt, moet aan de vordering voldoen. Afhankelijk van wat de wettelijke basis van de vordering is, zal de gecontroleerde zich schuldig maken aan overtreding van artikel 184 van het Wetboek van Strafrecht. Inzage van een identiteitsbewijs vorderen Artikel 5:16a Awb Een toezichthouder is bevoegd van personen inzage te vorderen van een identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht. Een opsporingsambtenaar kan op grond van de Politiewet 2012 een identiteitsbewijs vorderen van personen, waaronder de verdachte. Een toezichthouder kan dat echter niet en daarom is deze expliciete bevoegdheid opgenomen in de Awb. 10