PLATONOV. Duur van de voorstelling : 1u45 geen pauze. Première zaterdag 26 januari 2013 NTGent schouwburg

Transcriptie

1 PLATONOV Duur van de voorstelling : 1u45 geen pauze Première zaterdag 26 januari 2013 NTGent schouwburg

2 Platonov is de eerste regie van Luk Perceval in Vlaanderen sinds hij het Toneelhuis verliet en zich in Duitsland vestigde. Met deze productie verwelkomt NTGent Bert Luppes als nieuw ensemblelid. Bert vertolkt de rol van Platonov. Biografieën van spelers en makers vindt u op

3 PLATONOV Tekst Anton Tsjechov Regie & bewerking Luk Perceval Spel Elsie de Brauw Briek Lesage Katrin Lohmann Bert Luppes Peter Seynaeve Zoë Thielemans Hugo Van Den Berghe Steven Van Watermeulen Lien Wildemeersch Muziekontwerp, zang & piano Jens Thomas Choreografie Ted Stoffer Dramaturgie Koen Haagdorens Scenografie Philip Bussmann Lichtontwerp Mark Van Denesse Kostuumontwerp Ilse Vandenbussche Geluidsontwerp Will-Jan Pielage, Daan Kapteijn Opnameleiding Marc Swaenen Regieassistentie Katelijne Laevens Inspiciënt Stefan Jansen Lichttechniek Geert De Rodder, Dennis Diels, Sander Michiels Geluidstechniek Daan Kapteijn, Bart Meeusen Podiumtechniek Gunther De Braekeleer, Eddy De Schepper Guido D hont, Stavros Daskalopoulos Kleedster Marie-Jeanne Van Damme Productieleiding Marieke Cardinaels Stage regie Hilde Tuinstra Stage productie Justine De Rho Stage publiekswerking Ruth Van Ammel Uitvoering decor atelier NTGent, Fisheye & SEW-Eurodrive Uitvoering kostuums atelier NTGent Bij de tekstbewerking werd gebruik gemaakt van de vertaling van Chiem van Houweninge en Ton Lutz. Met dank aan JS Piano s en alle medewerkers van NTGent.

4

5 WAT WIL EEN MENS NOG MEER? En, uiteindelijk, wat is liefde? (Paul Verhaeghe in Liefde in tijden van eenzaamheid) Eten, vuurwerk, en heel veel drank. Elke lente verzamelt de generaalsweduwe Anna Petrovna vrienden, bekenden en familie op haar landgoed Voinitsevka. Om het einde te vieren van de lange wintermaanden, die ze gescheiden van elkaar doorbrachten. En om vast te stellen dat er alweer zo weinig veranderd is in vergelijking met het jaar daarvoor. Elk jaar zet Platonov het gezelschap onder hoogspanning, met zijn al te groot gemoed, zijn afkeer voor leugenachtigheid, zijn drang om illusies te doorprikken. Maar dit jaar is anders dan de vorige. Sergej Voinitsev, stiefzoon van Anna Petrovna en studievriend van Platonov, heeft trouwplannen. Zijn bruid is Sofja, Platonovs grote jeugdliefde. De komst van Sofja confronteert Platonov met de loop die zijn eigen leven heeft genomen en dwingt hem om zijn eigen waarheid onder ogen te zien. Die waarheid is somberder dan deze van zijn duistere alter ego, de ontaarde dorpsarts Nikolaj. Eenzamer dan die van de naar liefde hunkerende Anna Petrovna. Destructiever dan die van zijn radeloze vrouw Sasja. Consequenter dan die van de doortastende Sofja Een goede tachtig scènes, zo n twintig personages, een kluwen van verhaallijnen, en in aantal pagina s bijna even lang als De Meeuw, Oom Wanja, Drie Zusters en De Kersentuin samen, goed voor zo n vier uur theater Tsjechov ( ) schreef Platonov tussen zijn achttien en eenentwintig. Hij verscheurde het manuscript nadat het werd afgekeurd door het Maly Theater in Moskou; pas na zijn dood werd een versie teruggevonden in zijn nalatenschap. Het manuscript had geen titelblad, waardoor het stuk onder de meest uiteenlopende titels de geschiedenis inging. De eerste publicatie droeg de titel Vaderloos. Perceval heeft deze behouden in de bewerking die hij voor NTGent maakte. Als een ondertitel. Of meer nog: als een wezenskenmerk van het titelpersonage. Iets als: Platonov, vaderloos. Platonov arriveert in Voinitsevka op de naamdag van zijn overleden vader. Een toevalligheid die als een vloek boven de komende gebeurtenissen hangt. Immers: als kind van een immer dronken vader die niet omkeek naar zijn zoon, lijkt Platonov gedoemd om stuurloos door het leven te zwalpen. Die afwezige vader zou als verklaring kunnen gelden voor de eenzame bodemloosheid van Platonov en voor zijn drang om vervulling te zoeken bij anderen. Zo blijkt. Platonov heeft een onstilbare honger naar liefde. En hij

6 heeft ook iedereen lief. Iedereen houdt van Platonov en Platonov houdt van iedereen. Je geeft aan anderen wat je van hen wil krijgen, zo verwoordde Perceval het tijdens een repetitie. In zijn bewerking schrapte hij de helft van de personages en talloze pagina s. Om zo te komen tot een ingedikte tekst over eenzame mensen en wat ze verwachten van de liefde. Vier vrouwen. Vier liefdes. Alleen de jonge Marga neemt afstand in dit stuk is ze het enige personage dat zich weet los te vechten van de invloed van Platonov. De andere drie maken zich helemaal afhankelijk van hun liefde voor het titelpersonage. Sasja, Sofja en Anna Petrovna: samen vormen ze de ideale vrouw, aldus Perceval. Platonovs tragiek is niet alleen de verscheurdheid van één man die verschillende vrouwen bemint, het is ook zijn vertwijfeling over de vele gezichten van de liefde. De liefde van een man voor de moeder van zijn kind (Sasja), de liefde voor een hartsvriendin (Anna Petrovna), de romantische liefde (Sofja). Drie vormen van liefde die onverenigbaar lijken, drie vormen van liefde waartussen het moeilijk kiezen is. Perceval: Platonov is een stuk over de liefde en over de beperkingen ervan. Platonov wordt dan ook wel eens afgeschilderd als een Don Juan met een onbevredigbaar verlangen naar vervulling. En omdat die vervulling uitblijft: een wezenlijk gevoel van eenzaamheid. Platonov leeft in het volle besef van dit eeuwige tekort. Platonov is melancholie. Niet voor niets verwees Perceval tijdens de repetities meermaals naar de melancholische komiek Buster Keaton. Platonov kan gelezen worden als een menselijke komedie met een duistere spoeling. Bij de vertolking van sommige rollen werd gekozen voor een zwaar dialect, onverstaanbaar soms. Los van de komische kant ervan toont het de mens die zich heeft teruggetrokken in zijn eigen taalkleur. Als een hol, of een lijfgeur. Dat onvermogen om nog klaar te communiceren, het verzet tegen de communicatie met de ander, de desinteresse om nog begrepen te worden: het is wellicht een van de meest eenzame beelden van de mens. Voor velen is de liefde de uitweg uit de eenzaamheid. Voor Platonov bevestigt ze deze alleen maar. Anna Petrovna: Ik hou van jou. Jij houdt van mij. Wat wil een mens nog meer? Waar de melancholie de overhand haalt op de liefde, daar begint de destructie. - Koen Haagdorens

7 7x TSJECHOV Vandaag spelen we voor de zevende keer een stuk van Anton Tsjechov in onze schouwburg, maar nooit eerder kwam Platonov aan de beurt. Voor deze gelegenheid zochten en vonden we in ons theaterarchief tientallen foto s, affiches, persartikels maar ook kostuums, rekwisieten en maquettes die de geschiedenis schetsen van de Tsjechov-voorstellingen in ons huis. Te bezichtigen in de wandelgangen van onze schouwburg Drie Zusters regie Walter Eysselinck De Kersentuin regie Jef Demedts De Meeuw regie Jean-Pierre De Decker Oom Wanja regie Jean-Pierre De Decker Drie zusters regie Alexander Lang n Meeuw regie Alain Pringels Platonov regie Luk Perceval

8 Vind NTGent leuk op facebook en wees de eerste om nieuwtjes te horen en foto s van achter de schermen te zien. Laat ons weten wat u van onze voorstelling vond! Tweet #platonov@ntgent of reageer via NTGent flowered by Gentse Floraliën