Officiële uitgave van het Koninkrijk der Nederlanden sinds 1814.

Transcriptie

1 STAATSCOURANT Officiële uitgave van het Koninkrijk der Nederlanden sinds Nr september 2011 Partiële wijziging van het Wetboek van Strafrecht in verband met het herstel van een lacune in de regeling van de voorwaardelijke beëindiging van de maatregel plaatsing in een inrichting voor jeugdigen Voorstel van Wet Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz. Allen, die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten: Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is enige wijzigingen aan te brengen in de bepalingen in het Wetboek van Strafrecht betreffende de voorwaardelijke veroordeling en de voorwaardelijke invrijheidstelling; Zo is het, dat Wij, de Afdeling Advisering van de Raad van State gehoord, en met gemeen overleg der Staten-Generaal, hebben goedgevonden en verstaan, gelijk Wij goedvinden en verstaan bij deze: ARTIKEL I Het Wetboek van Strafrecht wordt als volgt gewijzigd: A Artikel 77s, zevende lid, onderdeel c, komt te luiden: B c. wanneer de jeugdige zich langer dan een week onttrekt aan het toezicht als bedoeld in artikel 77ta, eerste lid, onderdeel c. In artikel 77t, eerste lid, wordt tussen eerste volzin en telkens een komma ingevoegd. C Artikel 77ta wordt als volgt gewijzigd: 1. In het tweede lid wordt de stichting als bedoeld in artikel 1, onder f, van de Wet op de jeugdzorg vervangen door: de stichting, de reclasseringsinstelling of reclasseringsambtenaar als bedoeld in het eerste lid, onderdeel b,. 2. Het derde lid vervalt. D Artikel 77tb wordt als volgt gewijzigd: 1. In het eerste lid vervalt de zinsnede telkens met ten hoogste een jaar en wordt een volzin toegevoegd, luidende: De rechter bepaalt de duur van de verlenging. 2. Aan het tweede lid wordt een volzin toegevoegd, luidende: De termijn van de voorwaardelijke beëindiging loopt niet wanneer de jeugdige zich langer dan een week onttrekt aan het toezicht. 3. Het derde lid tot en met zesde komen te luiden: 3. Tijdens de voorwaardelijke beëindiging van de maatregel kan de in het eerste lid bedoelde rechter ambtshalve, op vordering van het openbaar ministerie of op verzoek van de jeugdige of diens raadsman: a. bijzondere voorwaarden stellen die het gedrag van de jeugdige betreffen; b. aan een andere instelling dan die welke daarmede tevoren was belast, de begeleiding van de jeugdige opdragen; 1 Staatscourant 2011 nr september 2011

2 c. indien de jeugdige zich niet heeft gedragen naar de aanwijzingen bedoeld in artikel 77ta, eerste lid, onderdeel b, bevelen dat de jeugdige tijdens de voorwaardelijke beëindiging wordt teruggeplaatst in een inrichting als bedoeld in artikel 1, onderdeel b, van de Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen, dan wel, indien de jeugdige inmiddels de leeftijd van achttien jaar heeft bereikt, in een penitentiaire inrichting als bedoeld in artikel 1, onderdeel b. van de Penitentiaire beginselenwet dan wel een inrichting als bedoeld in artikel 1, onderdeel b. van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden. 4. De rechter bepaalt de duur van een terugplaatsing als bedoeld in het derde lid, onderdeel c. De maximale duur van een terugplaatsing is een jaar. Bij herhaalde terugplaatsing kan de totale duur van de terugplaatsingen de maximale duur van een jaar niet overstijgen. 5. Indien de rechter bijzondere voorwaarden stelt, als bedoeld in het derde lid, onderdeel a, is artikel 77z van overeenkomstige toepassing, met dien verstande dat de rechter de werking van de bijzondere voorwaarden kan beperken tot een in de beslissing te bepalen tijdsduur binnen de termijn waarmee de voorwaardelijke beëindiging wordt verlengd. 6. Indien ten aanzien van de jeugdige een rechterlijke machtiging op grond van de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen is gegeven, eindigt de maatregel onvoorwaardelijk. E Artikel 77x wordt als volgt gewijzigd: 1. De zinsnede, tot plaatsing in een inrichting voor jeugdigen, tot de maatregel betreffende het gedrag van de jeugdige vervalt. 2. Voor de tekst wordt de aanduiding 1. geplaatst. 3. Er wordt lid toegevoegd, luidende: F 2. In geval van een veroordeling tot plaatsing in een inrichting voor jeugdigen kan de rechter bepalen dat deze niet ten uitvoer zal worden gelegd. Artikel 77z wordt als volgt gewijzigd. 1. In de eerste volzin vervalt de zinsnede als bedoeld in de tweede volzin. 2. In de tweede volzin vervalt daarnaast. ARTIKEL II In artikel 502, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering wordt 77wb vervangen door: 77wd. ARTIKEL III De Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen wordt als volgt gewijzigd: A In artikel 1, onderdeel t, wordt artikel 3, eerste lid, vervangen door: artikel 3. B In artikel 77, derde lid, wordt de selectiefunctionaris vervangen door: Onze Minister en wordt na de laatste volzin een volzin ingevoegd, luidende: De jeugdige heeft ook het recht een beroepschrift in te dienen indien een tijdige beslissing op de aanvraag tot het verlenen van een machtiging uitblijft en tegen de beslissing tot intrekking van die machtiging door Onze Minister. ARTIKEL IV De artikelen I, onderdelen A tot en met D, II en III werken terug tot het moment waarop de wet van 13 december 2010 tot wijziging van de Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen, het Wetboek van Strafrecht, het Wetboek van Strafvordering en enige andere wetten, in verband met de aanpassing 2 Staatscourant 2011 nr september 2011

3 van de tenuitvoerlegging van vrijheidsbenemende jeugdsancties in werking is getreden (Stb. 2010, 818). ARTIKEL V Deze wet treedt in werking op een bij koninklijk besluit te bepalen tijdstip. Lasten en bevelen dat deze in het Staatsblad zal worden geplaatst en dat alle ministeries, autoriteiten, colleges en ambtenaren wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige uitvoering de hand zullen houden. De Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, 3 Staatscourant 2011 nr september 2011

4 MEMORIE VAN TOELICHTING Algemeen deel 1. Inleiding Dit wetsvoorstel ziet op de regeling voor verplichte nazorg bij de maatregel plaatsing in een inrichting voor jeugdigen (pij-maatregel). Het wil de tenuitvoerlegging van de verplichte nazorg vereenvoudigen. Daarnaast wordt met het wetsvoorstel beoogd onnodige rechterlijke procedures in het verband van de verplichte nazorg te voorkomen. De regeling voor verplichte nazorg is nog jong. Zij maakt deel uit van de wet van 13 december 2010 tot wijziging van de Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen, het Wetboek van Strafrecht, het Wetboek van Strafvordering en enige andere wetten, in verband met de aanpassing van vrijheidsbenemende jeugdsancties (Stb. 2010, 818). Deze wet voorziet erin dat de pij-maatregel van rechtswege een voorwaardelijk einde krijgt. Met dit stelsel van voorwaardelijke beëindiging krijgt de verplichte nazorg vorm. Dit kabinet onderschrijft het belang van verplichte nazorg na vrijheidsbenemende jeugdsancties. Nazorg draagt bij aan het terugdringen van de recidive. Daarmee draagt ook verplichte nazorg bij aan de doelstelling van dit kabinet, zoals verwoord in het regeerakkoord, om Nederland veiliger te maken (Kamerstukken II 2010/11, , nr. 14 p. 32). Bij de implementatie van de nieuwe wettelijke regeling is gebleken dat zij op onderdelen vragen oproept en aanleiding geeft tot discussie over de uitleg daarvan. Dit wetsvoorstel beoogt hiervoor oplossingen aan te reiken. De wettelijke regeling wordt daarmee eenvoudiger. Voor die gevallen waarin de nazorg naar wens verloopt en de jeugdige zich gedraagt naar de aanwijzingen van de reclassering, wordt voorgesteld de verplichte rechterlijke tussenkomst te laten vervallen. Het wetsvoorstel beoogt zo eveneens bij te dragen aan de doelstelling van dit kabinet om daar waar mogelijk onnodige bureaucratie terug te dringen. Van de gelegenheid wordt overigens gebruik gemaakt om ook een enkele nadere wijziging in de regeling van het jeugdstraf(proces)recht en de Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen (Bjj) door te voeren. 2. Advisering naar aanleiding van het wetsvoorstel Het oorspronkelijke wetsvoorstel maakte deel uit van het voorstel tot partiële wijziging van een aantal wetten op het gebied van Veiligheid en Justitie (Verzamelwet Veiligheid en Justitie 2011). Na de consultatie is ervoor gekozen dit wetsvoorstel afzonderlijk in te dienen, vanwege het ontbreken van voldoende inhoudelijke samenhang met de overige delen van dat reparatiewetsvoorstel. De Nederlandse Orde van Advocaten, de Raad voor de rechtspraak, de Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak en het College van procureurs-generaal zijn in de gelegenheid gesteld zich over de reparatiewet uit te laten. De Raad voor de rechtspraak is in zijn advies ook ingegaan op de onderdelen die betrekking hadden op het jeugdstraf(proces)recht en die nu van dit afgezonderde wetsvoorstel deel uitmaken. Het advies luidde op onderdelen instemmend en heeft aanleiding gegeven het wetsvoorstel en de memorie van toelichting op onderdelen aan te passen en te verhelderen. Waar daarvan sprake is, is dit in deze memorie van toelichting tot uitdrukking gebracht. 3. Samenhang met andere wetsvoorstellen Met het wetsvoorstel voorwaardelijke sancties (Kamerstukken I 2010/11, , A) heeft de regeling van pij-maatregel reeds aanpassing ondergaan. Zo voorziet artikel 77tb Sr in de mogelijkheid om jeugdige pij-ers tijdens de nazorg aan te houden, wanneer zij de in dat verband geldende voorwaarden niet naleven. Bij brief van 25 juni 2011 heb ik de Tweede Kamer geïnformeerd over de op handen zijnde totstandkoming van een wetsvoorstel tot invoering van een adolescentenstrafrecht en de strafdienstplicht (kenmerk /11). Het voornemen hiertoe is aangekondigd in het regeerakkoord. Het wetsvoorstel tot invoering van een adolescentenstrafrecht en de strafdienstplicht zal ook gevolgen hebben voor de inrichting van het jeugdstraf(proces)recht. Het kabinet heeft met de hier voorgestelde wijzigingen van technische aard niet willen wachten tot de indiening van dat wetsvoorstel. Beoogd wordt de met dit wetsvoorstel aangepaste wettelijke regeling voor verplichte nazorg van toepassing te laten zijn voor de eerste jeugdigen die met verplichte nazorg na een pij-maatregel in aanraking komen. Het bij wet van 13 december 2010 voorziene overgangsrecht, in combinatie met het voorstel dit wetsvoorstel te laten terugwerken tot de datum van inwerkingtreding van de wet van 13 december 2010, maken dit mogelijk. Omwille van de voortgang is in dit afzonderlijke wetsvoorstel voorzien. Daarbij is volstaan met de technische reparatie van gebleken omissies. 4 Staatscourant 2011 nr september 2011

5 4. De voorwaardelijke beëindiging van de pij-maatregel Met de wet van 13 december 2010 is voorzien in een stelsel van voorwaardelijke beëindiging van de pij-maatregel. Met het voorwaardelijk eindigen van de maatregel ontstaat een periode van reclasseringstoezicht. Tijdens deze periode dient de jeugdige zich aan een aantal in artikel 77ta Sr opgesomde voorwaarden te houden. Bij niet-naleving van deze voorwaarden, vindt door de reclassering terugmelding plaats aan het openbaar ministerie. Dit zal dan leiden tot de in artikel 77tb Sr neergelegde rechterlijke procedure. In die procedure kan de rechter onder meer beslissen tot verlenging van de voorwaardelijke beëindiging of tot terugplaatsing van de jeugdige in een justitiële (jeugd)inrichting. Ook kan hij bijzondere voorwaarden stellen die het gedrag van de jeugdige betreffen. Bij de implementatie van de wettelijke regeling is gebleken dat zij aldus kan worden begrepen dat de in artikel 77tb beschreven procedure ook noodzakelijk is om de pij-maatregel tot een onvoorwaardelijk einde te laten komen in de gevallen waarin de nazorg naar wens is verlopen. In die gevallen zou het openbaar ministerie, ook zonder dat er een terugmelding door de reclassering heeft plaatsgevonden, de in artikel 77tb bedoelde procedure aanhangig moeten maken. Dit is onnodig en onwenselijk. Het wetsvoorstel reikt hiervoor oplossingen aan. Een tweede knelpunt is geconstateerd bij de mogelijkheid van terugplaatsing van de jeugdige in een justitiële (jeugd)inrichting. Na een terugplaatsing zou de pij-maatregel tot een onvoorwaardelijk einde komen. Na een dergelijke eenmalige terugplaatsing, zou de jeugdige de inrichting alsnog zonder enige vorm van nazorg verlaten. Bij de implementatie is gebleken dat de regeling aan kracht zou winnen wanneer een terugplaatsing kortdurend en tijdelijk zou kunnen zijn. Daarmee wordt een zogenoemde time-out mogelijk. De mogelijkheid van terugplaatsing kan daarmee door de rechter worden ingezet om de jeugdige te stimuleren zich beter aan de gestelde voorwaarden te houden gedurende de periode van de voorwaardelijke beëindiging. De mogelijkheid van terugplaatsing wordt zo meer dienstbaar gemaakt aan de doelstelling om in alle gevallen in nazorg te voorzien. 5. Financiële gevolgen van het wetsvoorstel Het wetsvoorstel heeft geen gevolgen voor de begroting van het Ministerie van Veiligheid en Justitie. De regeling beoogt te verhelderen dat voor het eindigen van de pij-maatregel geen rechterlijke tussenkomst noodzakelijk zal zijn. Ook met de oorspronkelijke regeling werd dit niet beoogd. In de mogelijkheden de jeugdige terug te plaatsen in een justitiële jeugdinrichting en de mogelijkheid bijzondere voorwaarden te stellen, komt geen wijziging. Artikelsgewijs Artikel I, onderdeel A Dit onderdeel ziet op artikel 77s, zevende lid, onderdeel c. De hier voorgestelde wijzigingen leiden ertoe dat de termijn van de maatregel tijdens de voorwaardelijke beëindiging doorloopt. Als gevolg hiervan komt de maatregel, een jaar nadat deze reeds voorwaardelijk was geëindigd, door tijdsverloop ook tot een onvoorwaardelijk einde. De duur van de voorwaardelijke beëindiging bedraagt daarmee behoudens verlenging één jaar. Rechterlijke tussenkomst is daarvoor dan niet langer vereist. In het advies van de Raad voor de rechtspraak heb ik daarnaast aanleiding gezien de hiermee samenhangende verplichting om binnen drie tot zes maanden na de aanvang van de voorwaardelijke beëindiging de in artikel 77tb Sr bedoelde procedure aanhangig te maken, te laten vervallen (onderdeel D). Artikel I, onderdelen B en F Deze wijzigingen betreffen het herstel van een redactionele onvolkomenheden. Artikel I, onderdeel C Met dit onderdeel komt artikel 77ta, derde lid, te vervallen. Dit artikellid ziet op het gelijktijdig opleggen van de pij-maatregel met de maatregel betreffende het gedrag van de jeugdige (artikel 77w Sr; kortweg GBM). In dat geval zou de verplichte nazorg vorm moeten krijgen in de GBM die dan ná de pij-maatregel wordt tenuitvoergelegd. De inhoud van het programma van de GBM wordt bij het opleggen van de maatregel al vastgesteld. Dit is ruim voordat de maatregel feitelijk ten uitvoer wordt gelegd. Daarnaast staat de duur van de pij-maatregel niet vantevoren vast. Deze maatregel bereikt zijn maximale duur pas na (herhaalde) verlenging. Het voorgaande maakt dat op maat gesneden nazorg na een pij-maatregel in het kader van de GBM niet goed mogelijk is. Nu met het stelsel van voorwaardelijke beëindiging van de pij-maatregel is voorzien in een specifiek voor het bieden van nazorg bestemd stelsel, acht ik het niet langer noodzakelijk om ook de GBM, na een pij-maatregel, voor het bieden van nazorg beschikbaar te houden. 5 Staatscourant 2011 nr september 2011

6 Daarnaast voorzag artikel 77ta, derde lid, Sr in de situatie dat met een machtiging op grond van de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen, de verplichte nazorg tot een einde kwam. Dit is thans tot uitdrukking gebracht in het voorgestelde artikel 77tb, zesde lid, Sr (onderdeel D). De wijziging in artikel 77ta, eerste lid, Sr strekt er tenslotte toe te verhelderen dat niet alleen de jeugdreclassering, maar ook een reclasseringsinstelling voor volwassenen kan worden betrokken bij de verplichte nazorg. Daarmee wordt aansluiting gezocht bij de praktijk rond de nazorg, waarin de reclassering voor volwassenen reeds aan de nazorg uitvoering geeft. Artikel I, onderdeel D De artikelleden drie tot en met zes zijn in dit wetsvoorstel om redactionele redenen opnieuw weergegeven. Inhoudelijk wijken zij slechts op ondergeschikte punten af van artikel 77tb Sr zoals dat deel uitmaakt van de wet van 13 december Op de verschillen wordt in dit deel van de toelichting nader ingegaan. In het voorgestelde artikel 77tb, eerste lid, Sr komt tot uitdrukking dat wanneer de rechter een beslissing neemt die strekt tot verlenging van de voorwaardelijke beëindiging, hij ook de duur van deze verlenging dient vast te stellen. De aan het tweede lid toegevoegde volzin beoogt zeker te stellen dat wanneer de jeugdige zich aan het toezicht onttrekt, dit niet tot gevolg heeft dat de termijn van de voorwaardelijke beëindiging en daarmee de titel om de jeugdige te verplichten zich aan de gestelde voorwaarden te houden gewoon doorloopt. Een soortgelijke voorziening geldt op grond van het voorgestelde artikel 77s, zevende lid, onderdeel c, zoals hiervoor werd toegelicht. De wijzigingen in artikel 77tb, derde lid, Sr hebben in de eerste plaats betrekking op het eindigen van de pij-maatregel zonder rechterlijke tussenkomst. In artikel 77tb, derde lid, was voorheen bepaald dat de rechter op zijn vroegst drie maanden en op zijn laatst zes maanden na het voorwaardelijk eindigen van de maatregel een beslissing zou nemen over de voorwaardelijke beëindiging. Deze verplichting komt nu te vervallen. Gelet op de voorgestelde wijziging van artikel 77s, zevende lid, onderdeel c, kan de maatregel ook door tijdsverloop tot een onvoorwaardelijk einde komen, zoals hiervoor (bij onderdeel A) is toegelicht. Het voorgestelde artikel 77tb, vierde lid, houdt in dat wanneer de rechter bij niet-naleving van de voorwaarden een bevel geeft tot terugplaatsing van de jeugdige in een justitiële inrichting, hij daarbij ook de duur van de terugplaatsing bepaalt. Nieuw is daarbij dat deze terugplaatsing kan worden herhaald. Het doel van een eventueel te herhalen terugplaatsing van korte duur, is de jeugdige maximaal te stimuleren om zich aan de gestelde voorwaarden te houden. Van terugplaatsing kan tenslotte slechts sprake zijn tijdens de periode van de voorwaardelijke beëindiging. Dit komt in artikel 77tb, derde lid, aanhef tot uitdrukking. Daar is bepaald dat de terugplaatsing kan worden bevolen tijdens de voorwaardelijke beëindiging. Hieruit vloeit overigens voort dat de terugplaatsing de duur van de voorwaardelijke beëindiging niet te buiten kan gaan. De inhoud van het vijfde lid komt overeen met de inhoud van het huidige artikel 77tb, zesde lid. Het voorgestelde zesde lid ziet op de situatie waarin tijdens de verplichte nazorg een machtiging op grond van de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen wordt gegeven. De verplichte nazorg en de pij-maatregel komen daarmee tot een (onvoorwaardelijk) einde. Dit was reeds geregeld met artikel 77ta, derde lid, Sr dat met dit voorstel komt te vervallen (zie onderdeel C). Artikel I, onderdeel E Met dit onderdeel worden wijzigingen doorgevoerd in artikel 77x Sr. Daarmee wordt verhelderd dat een pij-maatregel wel geheel voorwaardelijk, maar niet gedeeltelijk voorwaardelijk kan worden opgelegd. Aanleiding hiervoor is een recent vonnis waarin een pij-maatregel wel gedeeltelijk voorwaardelijk werd opgelegd. Een dergelijke beslissing is onverenigbaar met de wettelijke systematiek van de pij-maatregel. De minimale duur van de maatregel is wettelijk vastgelegd in artikel 77s Sr. De maximale duur van de maatregel kan worden bereikt doordat de rechter de pij-maatregel kan verlengen. De rechter beziet bij de verlengingsbeslissing telkens opnieuw de noodzaak de jeugdige te behandelen in de gesloten omgeving van een justitiële jeugdinrichting en wordt daarbij voorgelicht door gedragsdeskundigen. Met het voorgaande is onverenigbaar dat de rechter de wettelijke duur van de maatregel en de behandeling die de jeugdige in de jeugdinrichting ondergaat, kan beperken door te bepalen dat deze gedeeltelijk niet ten uitvoer zal worden gelegd. Ook met de invoering van de verplichte nazorg met de wet van 13 december 2010 (Stb. 2010, 818) is deze mogelijkheid niet verenigbaar. Bij de totstandkoming van deze wet is immers tot uitdrukking gebracht dat met de invoering van een stelsel van voorwaardelijke beëindiging niet is beoogd de duur van de behandeling in het verband van de pij-maatregel in te korten of te verlengen (Kamerstukken I 2009/10, , C, blz. 10 en 11). Nu artikel 77x Sr naar de letter genomen ruimte laat voor een andere interpretatie, zie ik in voormelde beslissing reden met redactionele aanpassingen het gedeeltelijk voorwaardelijk 6 Staatscourant 2011 nr september 2011

7 opleggen van een pij-maatregel wettelijk uit te sluiten. Met de in dit onderdeel voorgestelde wijzigingen wordt daarnaast het voorwaardelijk opleggen van een GBM uitgesloten. Deze maatregel biedt een juridisch kader om de jeugdige een op de problematiek toegesneden en mogelijk intensief behandelprogramma te laten ondergaan. De uitvoering van dit behandelprogramma vergt voorbereiding, tijdige beschikbaarheid van noodzakelijk geachte gedragsinterventies en ondersteuning vanuit de (jeugd-)reclassering. Zoals hiervoor bij onderdeel C uiteen is gezet, komt de inhoud van dit programma bij het opleggen van de GBM reeds vast te staan. Bij de vaststelling van dit persoonsgerichte behandelprogramma, wordt uitgegaan van de noodzaak de jeugdige op dat moment met de van het programma deel uitmakende gedragsinterventies in aanraking te brengen. Het voorwaardelijk opleggen van een GBM, waarbij de tenuitvoerlegging van dat programma afhankelijk wordt gesteld van mogelijke nieuwe strafbare feiten in de toekomst, miskent deze gedachte. Daarbij gaat het voorwaardelijk opleggen van de jeugdsanctie in de regel gepaard met het formuleren van bijzondere voorwaarden die het gedrag van de jeugdige betreffen. Bij het opleggen van een voorwaardelijke GBM roept dit de vraag op waarom deze voorwaarden dan niet van het programma van de GBM zelf deel uit zouden kunnen maken. Artikel III, onderdelen A en B Ook de wijziging in artikel 3 van de Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen (Bjj) strekt tot herstel van een geconstateerde omissie in de wet van 13 december De wijzigingen in onderdeel B zien op artikel 77 Bjj. Daar is geregeld dat de jeugdige beroep kan instellen tegen de beslissing van onze Minister die strekt tot weigering van het verlenen van een machtiging tot deelname aan een scholingsen trainingsprogramma (STP). De voorgestelde wijzigingen verhelderen dat dit rechtstreekse beroep ook kan worden ingesteld wanneer een tijdige beslissing op de aanvraag voor deelname aan het STP uitblijft. Ook een beslissing tot intrekking van een machtiging, zo althans luidt het voorstel, wordt vatbaar voor rechtreeks beroep. Artikel IV Dit artikel beoogt terugwerkende kracht te verlenen aan de met artikel I, onderdelen A tot en met D, en artikel II voorgestelde wijzigingen in het stelsel van voorwaardelijke beëindiging van de pij-maatregel. Als gevolg van het overgangsrecht bij de wet waarmee deze voorwaardelijke beëindiging werd ingevoerd (Stb. 2010, 818) zal het stelsel gelden voor jeugdigen aan wie de pij-maatregel werd opgelegd in verband met strafbare feiten die zijn begaan ná inwerkingtreding van die wet. De hier voorgestelde aanpassingen zullen, nu daaraan terugwerkende kracht wordt verleend, reeds betrekking kunnen hebben op de eerste jeugdigen die ingevolge het nieuwe stelsel met verplichte nazorg in aanraking komen. De Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, 7 Staatscourant 2011 nr september 2011

8 Advies Raad van State No. W /II s-gravenhage, 8 augustus 2011 Aan de Koningin Bij Kabinetsmissive van 18 juli 2011, no , heeft Uwe Majesteit, op voordracht van de Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, bij de Afdeling advisering van de Raad van State ter overweging aanhangig gemaakt het voorstel van wet houdende partiële wijziging van het Wetboek van Strafrecht in verband met het herstel van een lacune in de regeling van de voorwaardelijke beëindiging van de maatregel plaatsing in een inrichting voor jeugdigen, met memorie van toelichting. Het wetsvoorstel heeft betrekking op de regeling voor verplichte nazorg bij de maatregel plaatsing in een inrichting voor jeugdigen (pij-maatregel). De verplichte nazorg wordt vormgegeven door een stelsel van voorwaardelijke beëindiging van de pij-maatregel. 1 De Afdeling advisering van de Raad van State onderschrijft de strekking van het wetsvoorstel, maar maakt een opmerking over de duur van de terugplaatsing van de jeugdige tijdens de voorwaardelijke beëindiging van de pij-maatregel. Zij is van oordeel dat in verband daarmee aanpassing van het voorstel wenselijk is. 1. Maximale duur terugplaatsing De pij-maatregel wordt in beginsel voor de duur van drie jaar opgelegd en eindigt na twee jaar van rechtswege voorwaardelijk, behoudens de mogelijkheid van verlenging (artikel 77s, zesde lid, en artikel 77tb, eerste en tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht). Wanneer de jeugdige zich tijdens de voorwaardelijke beëindiging van de pij-maatregel niet houdt aan de gestelde voorwaarden, kan de rechter (herhaaldelijk) bevelen dat de jeugdige wordt teruggeplaatst in een inrichting. De toelichting stelt dat de terugplaatsing kortdurend en tijdelijk zou moeten zijn, een zogenoemde time-out. 2 Het voorgestelde artikel 77tb, vierde lid, van het Wetboek van Strafrecht, bepaalt dat de maximale duur van een terugplaatsing, ook ingeval van herhaalde terugplaatsingen, een jaar is. De Afdeling is van oordeel dat verzekerd moet zijn dat de duur van de terugplaatsing de duur van de voorwaardelijke beëindiging en daarmee de duur van de maatregel niet overschrijdt. Mede gelet op het feit dat aan de voorgestelde bepaling ingevolge artikel IV van het wetsvoorstel terugwerkende kracht toekomt, en er onder omstandigheden van strafverzwaring sprake zou kunnen zijn, is een betere afstemming van de bepaling op de resterende duur van de voorwaardelijke beëindiging en daarmee van de maatregel nodig. De Afdeling adviseert daartoe. 2. Voor een redactionele kanttekening verwijst de Afdeling naar de bij het advies behorende bijlage. De Afdeling advisering van de Raad van State geeft U in overweging het voorstel van wet te zenden aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal, nadat met het vorenstaande rekening zal zijn gehouden. De vice-president van de Raad van State, H.D. Tjeenk Willink. 1 In dit stelsel voorziet de wet van 13 december 2010 tot wijziging van de Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen, het Wetboek van Strafrecht, het Wetboek van Strafvordering en enige andere wetten, in verband met de aanpassing van vrijheidsbenemende jeugdsancties (Stb. 2010, 818), in werking getreden op 1 juli 2011 (Stb. 2011, 296). 2 Memorie van toelichting, paragraaf 4, De voorwaardelijke beëindiging van de pij-maatregel. 8 Staatscourant 2011 nr september 2011

9 Bijlage bij het advies van de Afdeling advisering van de Raad van State betreffende no. W /II met een redactionele kanttekening die de Afdeling in overweging geeft In 77ta, eerste lid, onderdeel b, van het Wetboek van Strafrecht artikel 1, onder f, van de Wet op de jeugdzorg vervangen door: artikel 1, eerste lid, van de Wet op de jeugdzorg. 9 Staatscourant 2011 nr september 2011

10 Nader Rapport 15 september 2011 Nr /11/6 Directie Wetgeving/Sector straf- en sanctierecht Aan de Koningin Nader rapport inzake het voorstel van wet houdende partiële wijziging van het Wetboek van Strafrecht in verband met het herstel van een lacune in de regeling van de voorwaardelijke beëindiging van de maatregel plaatsing in een inrichting voor jeugdigen. Blijkens de mededeling van de Directeur van Uw kabinet van 18 juli 2011, nr , machtigde Uwe Majesteit de Afdeling advisering van de Raad van State haar advies inzake het bovenvermelde ontwerp van een algemene maatregel van bestuur rechtstreeks aan mij te doen toekomen. Dit advies, gedateerd 8 augustus 2011, nr. W /II, bied ik U hierbij aan. Het ontwerp heeft de Afdeling advisering van de Raad van State aanleiding gegeven tot het maken van een enkele inhoudelijke opmerking. Ik heb daarin aanleiding gezien het voorstel van wet te wijzigen en de toelichting aan te vullen. Van de gelegenheid is gebruik gemaakt het voorstel ook op enkele andere onderdelen aan te passen en enkele redactionele wijzigingen door te voeren. 1. Maximale duur terugplaatsing De Afdeling is van oordeel dat verzekerd moet zijn dat de duur van de terugplaatsing de duur van de voorwaardelijke beëindiging en daarmee de duur van de maatregel niet overschrijdt. In het ontwerp komt dit reeds tot uitdrukking in de aanhef van artikel 77tb, derde lid. Hierin wordt aangegeven dat van terugplaatsing enkel sprake kan zijn tijdens de voorwaardelijke beëindiging. Van een strafverzwaring, als door Afdeling bedoeld, kan reeds daarom geen sprake zijn. Het advies van de Afdeling heeft desalniettemin aanleiding gegeven aan artikel 77tb, vierde lid, Sr een volzin toe te voegen, waarin tot uitdrukking is gebracht dat een terugplaatsing de maximale duur van de voorwaardelijke beëindiging niet kan overstijgen. In het advies van de Afdeling heb ik verder aanleiding gezien, het aantal keren dat een dat een terugplaatsing kan worden gelast, te beperken tot twee maal. De redactionele kanttekening van de Afdeling is overgenomen. In de artikelen van het Wetboek van Strafrecht, het Wetboek van Strafvordering en de Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen waarin daarnaar wordt verwezen, is de redactie met het gewijzigde artikel 1 van de Wet op de jeugdzorg in overeenstemming gebracht. Ik moge U hierbij verzoeken het hierbij gevoegde gewijzigde voorstel van wet en de gewijzigde memorie van toelichting aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal te zenden. De Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, F. Teeven. 10 Staatscourant 2011 nr september 2011