De Azorean High in de eerste seizoenhelft van 2017.

Transcriptie

1 De Azorean High in de eerste seizoenhelft van Al heel vroeg in het nieuwe jaar 2017 werd de seizoenbespreking van de Azorean High ploeg gehouden: op woensdag 4 januari bij Gijco thuis. Daar bleek dat twee AH-roeiers van het jaar ervoor om verschillende redenen het komende seizoen niet meer van de partij zouden zijn: Wim van Beelen jr en Wim Verburg. Omdat we de HT toch graag met 10 roeiers willen roeien hadden we dus structureel 1 roeier te kort. Besloten werd daarom om een van de gestopte AH-roeiers uit de seizoenen ervoor te vragen om met ons mee te trainen en te roeien, in ieder geval tot en met de HT van 26 mei. Paul van er Linde bleek bereid om dat halve seizoen met ons mee te trainen, maar alleen de HT als wedstrijd te willen roeien, geen andere wedstrijden. Aldus werd zo afgesproken. Vooral Gijs was zeer te spreken over deze gang van zaken. Op zaterdag 4 februari werd de AH te water gelaten en de eerste korte training naar de Haagsche Schouw en terug afgewerkt. Vervolgens werd er, zoals ieder jaar, iedere dinsdagavond en zaterdagmorgen getraind aan de hand van door Frank en Gijco opgestelde trainingsschema s. De maand maart is daarin een uitzonering, omdat er dan op de donderdagavond een extra autobandachter-de-ah-training is. Kort daarna beginnen dan de wedstrijden. 1

2 Vechten op de Vecht op 1 april. Die dag vertrok de Azorean High met acht roeiers naar Weesp. Wim ging die dag, evenals zoals eerder afgesproken Paul, niet mee. In de ochtend wordt in Weesp de damesrace gehouden en in de middag de herenrace. Het weer die dag werkte bijzonder goed mee. Droog, lekkere roeitemperatuur en alleen soms een beetje (zij)wind op de meer open stukken. In tegenstelling tot andere jaren startte de Azorean High ditmaal niet als laatste, maar redelijk in het begin, vlak achter de kampioensploeg van 2016, de Orkaan. Zeer gunstig natuurlijk, omdat Cees daardoor de Azorean High op de bochtige Vecht in strakke lijnen kon sturen en niet, zoals regelmatig in voorgaande jaren, gedwongen werd om twee dik, soms drie dik de buitenbocht te moeten nemen. Dat levert nogal wat tijdverlies op en dat telt erg zwaar door als er maar een uurtje geroeid wordt (roeiafstand 11.1 km). Als snel werd de vlak ervoor gestarte Orkaan, ditmaal roeiend met een dame in de ploeg, ingelopen en gepasseerd. Oponthoud was er nauwelijks en al buffelend schoot de Azorean High na 58 min 27 sec door de finish. In Weesp is het dan verstandig om gelijk door te varen naar de ene hijskraan, aangezien er anders een (hele) lange wachtrij kan ontstaan. Na het takelen werd de feesttent opgezocht en al kijkend en pratend met anderen gewacht op de uitslag. Die was voor ons erg goed, derde in de uitslag, achter de als eerste geëindigde Serdon en de Orkaan. Weliswaar waren veel toppers niet aanwezig in Weesp, omdat de wedstrijd ditmaal niet genomineerd was voor onze klasse, maar het geleverde vermogen was ook goed: 105 Watt. Het verschil met de Serdon bleek ook maar 14 seconden te zijn. Een zeer hoopvol begin van ons roeiseizoen dus en beslist geen 1 april grap. 2

3 Slag op de Zaan. Twee weken later, 15 april, stond de wedstrijd in Zaandam op de rol. Omdat we toch ook wel eens in de HT samenstelling een wedstrijd wilden roeien werd besloten die dag met zijn tienen te gaan roeien. Paul vond dat zelf ook beter. Ook in Zaandam, zijn er gescheiden dames- en herenwedstrijden. s Morgens de dames, s middags de heren. Een fijne en juiste beslissing van de organisatie van Zaandam is, dat er gekozen kan worden voor een van de twee startgroepen. Een startgroep waar de snelste sloep als eerste vertrekt en een startgroep waar de langzaamste sloep als eerste vertrekt. Uiteraard wordt door de Azorean High dan gekozen voor de eerste startgroep om zo min mogelijk oponthoud van langzamere sloepen te hebben. Het weer was die dag gunstig en ongunstig. Gunstig, omdat het droog was en het wel koud was om buiten stil te zitten maar om te roeien was de temperatuur prima. Ongunstig, omdat er die dag een snoeiharde wind stond. Uiteraard hebben alle sloepen daar mee te maken, maar door zijn vorm heeft de AH er waarschijnlijk toch minder hinder van dan de langzamere, zware, hoge sloepen. Wellicht toch gunstig dan voor de AH? 3

4 Samen met de Gouteijk van de Zeevaartschool van Terschelling mocht de AH als eerste starten. De Gouteijk werd dit maal geroeid door 10 roeiers. Naar het eerste keerpunt (zo n 500 m verder) wist de Azorean een paar lengten voorsprong te nemen. Het keerpunt leverde ook wat winst op en daarna werd er regelmatig een steeds grotere voorsprong opgebouwd. Het gevecht ging daarna tegen de wind. Vooral op tegenwindse stukken moest er hard gewerkt worden. Na het keerpunt halverwege begon het water steeds stroperiger aan te voelen. Of was de oorzaak dat de AH-roeiers qua kracht en conditie toch wat te kort kwamen na het gevecht met de wind in de eerste helft van de wedstrijd? Op de terugweg werden alle na de AH gestarte sloepen gepasseerd die toen uiteraard nog op de heenweg waren. Duidelijk was toen dat sommige sloepen graag profiteerden van de inspanningen van andere bemanningen door op de tegenwindse rakken lekker te stayeren en zo energie te sparen voor later in de wedstrijd. Na 1 uur en 29 minuten en 9 seconden finishte de AH en had daarmee een gemiddelde roeisnelheid van 3.07 m/s gehaald ( km). 4

5 Bij de prijsuitreiking bleek het resultaat voor de AH, na het resultaat in Weesp, toch wat tegen te vallen. Een 11 e plek met 78,5 Watt. Winnaar werd de Grutte Bear uit Joure met 103,5 Watt. Was er in Weesp nog nagenoeg hetzelfde vermogen geleverd als de Orkaan, ditmaal presteerde die ploeg bijna 12 Watt beter. De eerstvolgende wedstrijd voor de AH was die van Lemmer, vier weken later. Een mooie gelegenheid om in die tussentijd nog wat aan de conditie en kracht proberen te schaven. Het Open Friese kampioenschap in Lemmer. Op 13 mei werd er afgereisd naar Lemmer. Dit is meestal een zware wedstrijd, niet alleen doordat het daar vaak behoorlijk kan waaien, maar ook door vele ondiepten, waardoor er veel zuiging ontstaat. In eerste instantie hadden we ons, zoals afgesproken, opgegeven met acht roeiers. Rond die tijd bleek echter dat Bas voor zijn werk naar China moest en daarom de HT niet zou kunnen roeien (krap twee weken na Lemmer). Tja en toen? Gelukkig was Ferox-er Hans Vooijs van de Thussen Uit bereid om met ons mee te doen. Ook Paul bleek te elfder ure toch wel naar Lemmer te willen om te roeien. We dachten er daarom goed aan te doen om dan Lemmer maar alsnog met tien roeiers te roeien. Helaas kwam er een kink in de kabel: zo kort voor de wedstrijd kon het aantal bemanningsleden niet meer gewijzigd worden: FSN regels. We konden wel met tien roeiers gaan, maar zouden dan buiten mededinging meedoen. Zonde van de gespendeerde tijd en het geld. Dan toch maar met acht roeiers. Om Hans en Paul voor de HT toch nog een keer een wedstrijd in de AH te laten roeien, moesten die in ieder geval roeien. Behalve Bas, bleven daarom ook Frank en Floor dit maal aan de kant. Maar goed ook, anders hadden we geen foto s van die wedstrijd gehad. 5

6 Het werd inderdaad een zware wedstrijd. Ondanks weinig oponthoud ging het toch niet echt lekker. Ook hier leek er wel stroop in het water te zitten. Na 22.8 km kwam de verlossende finish en had de AH 2 uur, 9 minuten en 2 seconden geroeid. Het leverde een 18 e plek op met een vermogen van 77.3 Watt. Toch wel teleurstellend zo vlak voor de HT. Winnaar was wederom de Grutte Bear, ditmaal met 108 Watt. De HT van 26 mei Zoals ieder jaar werd er vol verwachting toegeleefd naar de HT. Al weken van tevoren worden door veel roeiers de weersvoorspellingen gevolgd (met name windguru ). Ook dit jaar uiteraard. Het bleek dat het weer dit jaar geen belemmering zou vormen voor het doorgaan van de HT. De bemanning van de AH die de HT roeit, komt meestal in twee groepen naar Harlingen. De ene groep met de veerpont vanaf Terschelling en de tweede groep vanuit Katwijk met de auto (en sloep uiteraard). De veerpontgroep kon op weg naar Harlingen mooi bekijken hoe het er bij stond op het wad: heel mooi zonnig weer en het water dat zo vlak was als een spiegel. Aangekomen in Harlingen werd daarom aan de tweede groep AH-ers gemeld dat het dit jaar waarschijnlijk wel een makkie zou worden, afgezien van de warmte dan. De sloep was intussen al gelost en de trailer afgeleverd om naar Terschelling te worden vervoerd met het Waddentransport. Om de tijd wat te doden tot het inroeien werd er wat rondgelopen, gegeten en gedronken, gekeken bij eerdere starts en vooral onder een oplegger gezeten ter bescherming tegen de zon. Een 20 minuten voor onze start (13.10 uur) wordt er door ons ingeroeid en gespannen naar de startlijn gevaren. Hoewel de tijd dit jaar pas begon te lopen bij de uitgang van de haven, wilden we toch proberen om op dat moment toch al de nodige sloepen van onze startgroep voorbij te zijn. Dat lukte redelijk, alleen de Yellow Finn en de Snurk voeren gelijk met ons op. Toen bleek 6

7 dat het weer toch wel wat veranderd was met s morgens. De wind was opgestoken (oost) en het wad zag wit van de vele schuimstrepen. Ook koelden we lekker af door het overkomende buiswater. Toch geen makkie dus. Langzaam maar zeker werd afstand genomen van de gelijk met ons gestarte sloepen en ingelopen op de eerder gestarte sloepen. Sloep na sloep werd ingehaald in de Blauwe Slenk en zo begonnen we aan de Vliestroom. Het roeien ging hier zwaar en ondanks de vele opjuttende kreten van Cees liep het niet goed. Alweer stroop in het water? Desondanks werden toch veel sloepen ingehaald, hoewel sommige sloepen maar heel langzaam, zoals bijvoorbeeld de Kerwood met 12 roeiers. Die sloep was maar 5 minuten voor ons gestart. Pas in het Schuitengat kwamen we er naast en konden aanvankelijk langzaam, maar naderhand steeds sneller afstand nemen, daarbij nog veel andere sloepen passerend. 7

8 Cees stuurde weer geweldig. Dicht langs de zuidelijke kant van het Schuitengat zodat er zo min mogelijk hinder werd ondervonden van de sterke tegenstroom. Vlak voorbij de haveningang van West-Terschelling roeien we dan dwars op de stroom de haven in. Na 2 uur 51 minuten en 57 seconden werden we afgeklokt. We hadden weer alles ingehaald, op één na, zodat we als tweede finishten. Leeggeroeid dipten we door naar de helling om de AH er uit te traileren. Veel vrienden en familieleden stonden daar klaar om ons te helpen, niet alleen met tillen en zo, maar ook met eten en drinken om de ontstane tekorten weer aan te vullen. De prijsuitreiking was de avond er na. Daar bleek dat we dit jaar 23 e geworden met 56.3 Watt. Een beetje in lijn met onze eerdere resultaten dit jaar. De dit jaar onverslaanbare Grutte Bear had weer gewonnen met 86 Watt. Naar Urk op 3 juni. Urk is altijd een geweldig gezellige dag, erg sfeervol vooral door de bijzonder gastvrije Urkers. We hadden ons voor deze wedstrijd met 8 man ingeschreven. Ook daar kwam een kink in de kabel: Paul deed niet meer mee, Bas zat nog in China en ook Hugo kon die dag niet. Tot overmaat van ramp moest ook Floor wegens familieomstandigheden vlak ervoor verstek laten gaan, zodat er twee roeiers tekort waren. Gijco is toen gaan lobbyen via de Social Media en er bleken twee mensen bereid te zijn met ons mee te roeien in Urk: Evelyn Bot (van de Mata Hari) en Igor Blasius (van t Kromhout). Die roeiden beiden blijkbaar als duivels, want het resultaat was super: 3 e plek met 101 Watt en een roeitijd van 1 uur 24 minuten over de km. Geweldig natuurlijk. Beide gastroeiers daarom heel hartelijk dank voor hun enorme bijdrage daarin! Over de winnaar weinig twijfel: alweer de Grutte Bear. Nu met ruim 120 Watt. 8

9 9