GEMEENTE NOORDENVELD. Onderwerp Aanpassing beleid kwijtschelding heffingen/belastingen aan nieuwe landelijke regels

Transcriptie

1 GEMEENTE NOORDENVELD Aan de gemeenteraad Roden, * Agendapunt Documentnr.: RV12.0 Onderwerp Aanpassing beleid kwijtschelding heffingen/belastingen aan nieuwe landelijke regels Onderdeel Algemene dekkingsmiddelen Voorstel Het aanpassen van het gemeentelijk kwijtscheldingsbeleid aan gewijzigde landelijke regels Inleiding De gemeente heeft bevoegdheden om regels voor kwijtschelding van heffingen en belastingen voor mensen met een laag inkomen vast te stellen. Op drie onderdelen van het kwijtscheldingsbeleid zijn door de landelijke overheid maatregelen genomen, waardoor het gemeentelijk beleid dient te worden aangepast. In tijden van grote werkloosheid en inkomensdaling, is zo n regeling zeer belangrijk voor inwoners met een minimuminkomen. 1. Vastleggen van de sinds 1 april 2011 bestaande mogelijkheid om als gemeente ondernemers voor hun privé-belastingen in aanmerking te laten komen voor kwijtschelding, mits ze voldoen aan de overige voorwaarden. 2. Aanpassen van de kwijtscheldingsnormen voor AOW ers, waardoor AOW ers dezelfde mate van kwijtschelding van gemeentelijke belastingen behouden. Het wetsvoorstel geleidelijke afbouw van de dubbele heffingskorting in het referentieminimumloon tot een keer de algemene heffingskorting met uitzondering van het referentieminimumloon voor de Algemene Ouderdomswet leidt er anders toe dat AOW ers in mindere mate in aanmerking komen voor kwijtschelding. 3. Rekening houden met de kosten van kinderopvang bij kwijtschelding van gemeentelijke belastingen. Op rijksoverheidniveau worden verschillende maatregelen genomen om te voorkomen dat de kosten van kinderopvang voor de rijksoverheid de komende jaren blijven stijgen. Deze maatregelen kunnen echter tot armoedeval leiden bij ouders (zowel werkende ouders als ouders die vanuit een bijstandssituatie een baan accepteren). Een maatregel om dit op te lossen is een verruiming van de gemeentelijke kwijtscheldingsregeling. Doelstelling/probleemstelling Door middel van een verordening het kwijtscheldingsbeleid van de gemeente opnieuw vastleggen. Hoe bereiken we het doel/lossen we het probleem op? De verordening vaststellen. De medewerkers van de gemeente, de ISD, Noordenveldwerkers, betrokkenen bij schuldhulpverlening, voedsel- en kledingbank en anderen, hierover instructies en informatie geven. Bekendheid aan de nieuwe regeling geven aan alle inwoners. Maatschappelijk draagvlak

2 Platform minimabeleid en WMO-platform raadplegen. Betrokkenen wijzen op inspraak in de raadscommissie. Kosten Volgens de begroting 2013 van de ISD zullen eind 2013 ruim 500 mensen met een minimuminkomen zich bij de ISD hebben gemeld. Dit is ook ongeveer de doelgroep voor kwijtschelding. De meesten van hen zullen al onder de regeling vallen. In 2011 miste de gemeente zo n ,00 aan inkomsten door kwijtschelding (blz. 54 begroting 2013). Bij een toename van 10% (wat hoog ingeschat is) kost dat de gemeente 7.500,00. De rijksoverheid heeft overigens voor de dekking van de kosten van de kinderopvang totaal ,00 gestort in het gemeentefonds. Daarmee kunnen de kosten worden gedekt Tijdpad Voorbereiding tot en met november 2012, besluitvorming in december 2012, Invoering met terugwerkende kracht vanaf 1 januari Ter inzage liggende stukken Brief VNG 4 april 2012 over dit onderwerp Als voorbeeld: Kwijtscheldingsbesluit Gemeente Leiden Overleg Raadscommissie Dit voorstel is besproken in de vergadering van de Raadscommissie op. De Commissie <<kan zich met het voorstel verenigen??>> M. Brink - Veerman, voorzitter W.F.C. Damman, griffier No: * Onderwerp: De Raad van de gemeente Noordenveld, gelezen het voorstel van : *; gelet op de bepalingen van de : *; B E S L U I T vast te stellen de 'Kwijtscheldingsverordening Noordenveld Artikel 1 Uitgesloten van kwijtschelding Bij de invordering van de volgende belastingen wordt geen kwijtschelding verleend: a. Leges; b. Markt- en staangelden;

3 c. Toeristenbelasting. Artikel 2 Verruimde kwijtschelding 1. Bij de berekening van kwijtschelding wordt in afwijking van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 het percentage voor de berekening van de kosten van bestaan vastgesteld op 100 percent. 2. In afwijking van artikel 16, tweede lid, onderdelen a en b van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990, worden de kosten van bestaan voor een echtpaar als bedoeld in artikel 3 van de Wet werk en bijstand, voor een alleenstaande of een alleenstaande ouder als bedoeld in artikel 4 van de Wet werk en bijstand, die de pensioengerechtigde leeftijd, als bedoeld in artikel 7, onderdeel a, van de Algemene ouderdomswet heeft bereikt, gesteld op ten hoogste 100 procent van het toepasselijke bruto-ouderdomspensioen, bedoeld in artikel 9, zesde lid, van die wet, verminderd met de verschuldigde loonbelasting, de premies voor de volksverzekeringen en de inkomensafhankelijke bijdrage, bedoeld in artikel 41 van de Zorgverzekeringswet, en verhoogd met het eerste bedrag, genoemd in artikel 16, tweede lid, onderdeel a van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990, voor een echtpaar waarvan beide echtgenoten de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt, of het bedrag, genoemd in artikel 16, tweede lid, onderdeel b, van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 voor een alleenstaande of een alleenstaande ouder, of voor een echtpaar waarvan een van de echtgenoten de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt. 3. Met betrekking tot een verzoek om kwijtschelding van de in artikel 27, onderdeel b Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 bedoelde belastingen en heffingen worden in afwijking van artikel 28 eerste lid, onderdelen a en b Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990, als uitgaven als bedoeld in artikel 15, eerste lid Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990, mede in aanmerking genomen de overeenkomstig artikel 1.7, eerste en tweede lid, van de Wet kinderopvang en kwaliteitseisen peuterspeelzalen bepaalde kosten van kinderopvang verminderd met de kinderopvangtoeslag of met de tegemoetkoming van de gemeente of het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen in de te betalen kosten van kinderopvang, bedoeld in hoofdstuk 1, afdeling 2, van die wet. 4. Met betrekking tot een verzoek om kwijtschelding van gemeentelijke belastingen verschuldigd door een natuurlijk persoon die een bedrijf of zelfstandig beroep uitoefent, zijn de afdelingen 1, 2 en 5 van hoofdstuk II van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 van overeenkomstige toepassing indien de belastingen geen verband houden met de uitoefening van dat bedrijf of beroep. Artikel 3 Inwerkingtreding en citeertitel 1. Deze verordening treedt in werking met ingang van de eerste dag na die van de bekendmaking, met dien verstande dat artikel 2 terugwerkt tot en met 1 januari Deze verordening kan worden aangehaald als 'Kwijtscheldingsverordening Noordenveld Toelichting op 'Kwijtscheldingsverordening Noordenveld Wettelijke basis Op de kwijtschelding van gemeentelijke belastingen hebben de volgende wettelijke bepalingen en regelingen betrekking: - artikel 255 van de Gemeentewet; - artikel 26 van de Invorderingswet 1990; - hoofdstuk II van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990.

4 Een nadere toelichting op de uitvoering van de kwijtschelding heeft de staatssecretaris van Financiën opgenomen in de Leidraad Invordering 2008 (Rijksleidraad). Omdat gemeenten formeel niet aan de Rijksleidraad zijn gebonden, moeten zij hun eigen beleidsregels vaststellen. 1.2 Mogelijkheden gemeentelijk kwijtscheldingsbeleid De mogelijkheid voor gemeenten om kwijtschelding van belastingen te verlenen, is geregeld in artikel 255 van de Gemeentewet. Hoofdregel daarbij is dat gemeenten het kwijtscheldingsbeleid van de rijksoverheid volgen zoals dat is geregeld in de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 (Uitvoeringsregeling). Als de gemeente met betrekking tot een belasting niets regelt, geldt deze ministeriële regeling automatisch ook voor deze gemeentelijke belasting. Artikel 255 van de Gemeentewet biedt de mogelijkheid om van de Uitvoeringsregeling af te wijken. Het gemeentelijke beleid kan per belasting verschillen. Het afwijkende beleid kent de volgende mogelijkheden: a. de gemeente verleent voor een belasting geen kwijtschelding; b. de gemeente verleent voor een belasting gedeeltelijk kwijtschelding; c. de gemeente verleent voor een belasting ruimere kwijtschelding door ten opzichte van de rijksregeling een hoger percentage te hanteren bij de berekening van de kosten van bestaan. Gemeenten hebben de vrijheid om te besluiten al dan niet kwijtschelding te verlenen. Ook kunnen gemeenten bijvoorbeeld alleen kwijtschelding verlenen voor de eerste hond in de hondenbelasting of voor een gedeelte van de afvalstoffenheffing. Daarnaast kunnen gemeenten ook een lager percentage voor de kosten van bestaan hanteren. De mogelijkheden voor een strakker kwijtscheldingsbeleid zijn beperkt. Bij de berekeningsgrondslag is de rijksregeling uniform voorgeschreven. Afwijkingen waarbij vermogensbestanddelen, inkomsten of uitgaven niet of maar beperkt worden meegenomen in de vermogens- of inkomenstoets, zijn niet toegestaan. 1.3 Wanneer wordt geen kwijtschelding verleend Los van de vraag of belastingschuldige al dan niet over voldoende vermogen of betalingscapaciteit beschikt, kunnen zich omstandigheden voordoen waardoor geen kwijtschelding wordt verleend. Een inhoudelijke beoordeling van het kwijtscheldingsverzoek blijft dan achterwege. De uitzonderingssituaties moeten bij elke aanvraag om kwijtschelding in de beoordeling worden betrokken. Een voorbeeld zou zijn dat de belastingplichtige onvoldoende gegevens verstrekt. Artikelgewijze toelichting Artikel 1 Uitgesloten van kwijtschelding In artikel 1 is een aantal belastingen opgesomd waarvoor geen kwijtschelding wordt verleend. Artikel 2 Verruimde kwijtschelding Lid 1 Bij de berekening van de kwijtschelding worden de kosten van bestaan binnen een bepaalde bandbreedte gesteld op 90% van het inkomen van de belastingschuldige. Gemeenten mogen een ruimer kwijtscheldingsbeleid voeren door dit percentage te verhogen tot maximaal 100% (artikel 255, vierde lid, van de Gemeentewet). Noordenveld heeft ervoor gekozen om, bij de berekening van de kwijtschelding van gemeentelijke belastingen de kosten van bestaan vast te stellen op het maximale percentage 100. Lid 2 De kwijtscheldingsnormen voor personen van 65 jaar of ouder worden verhoogd tot 100% van de toepasselijke netto AOW-bedragen.

5 Lid 3 Bij het bepalen van het netto-besteedbare inkomen voor de kwijtschelding wordt rekening gehouden met de netto-kosten van kinderopvang. Het gaat hier om de kosten die huishoudens voor kinderopvang moeten maken, na aftrek van ontvangen kinderopvangtoeslag. Als het huishouden een tegemoetkoming in de te betalen kosten van kinderopvang van de gemeente dan wel van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV) ontvangt, gaat het om de kosten van kinderopvang na aftrek van deze tegemoetkomingen. Lid 4 Deze bepaling ziet op artikel 28, lid 1 sub b van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990, waarin is bepaald dat de gemeenteraad ook op ondernemers de afdelingen 1, 2 en 5 van Hoofdstuk II van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 van overeenkomstige toepassing kan verklaren. Dit houdt in dat ondernemers voor hun privé-belastingen in aanmerking kunnen voor kwijtschelding, mits ze voldoen aan de overige voorwaarden. Artikel 3 Inwerkingtreding en citeertitel Lid 1 Artikel 2 heeft terugwerkende kracht tot 1 januari Dit wordt mogelijk gemaakt doordat de landelijke regelingen ook terugwerkende kracht hebben.. De Raad van de gemeente Noordenveld, Voorzitter, griffier