RAAD VAN DE EUROPESE UNIE. Brussel, 24 september 2002 (10.10) (OR. en) 12269/02 Interinstitutioneel dossier: 2000/0179 (COD) AGRILEG 177 CODEC 1140

Transcriptie

1 RAAD VAN DE EUROPESE UNIE Brussel, 24 september 2002 (10.10) (OR. en) 12269/02 Interinstitutioneel dossier: 2000/0179 (COD) AGRILEG 177 CODEC 1140 RESULTAAT BESPREKINGEN van: de Groep veterinaire deskundigen (volksgezondheid) d.d.: 3 en 4 september 2002 nr. vorig doc.: 11100/02 nr. Comv.: 10427/00 - COM(2000) 438 def. Betreft: Voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong I. INLEIDING Dit document bevat een samenvatting van de belangrijkste vraagstukken die na de recente besprekingen van de Groep veterinaire deskundigen (volksgezondheid), in het bijzonder die van 3 en 4 september, onopgelost zijn gebleven. Het schetst ook de strategie die het voorzitterschap voorstelt om deze kwesties op te lossen. In de bijlage staan de wijzigingen en aanvullingen die het voorzitterschap voor de in document 11100/02 vervatte ontwerp-verordening voorstelt /02 gys/yen/td 1 DG B/I NL

2 II. KLEINHANDEL De meeste delegaties zijn het erover eens dat met artikel 1, lid 4, van de ontwerp-verordening het juiste evenwicht is gevonden. Het bevat het algemeen principe dat de verordening niet van toepassing is op kleinhandelszaken. Aangezien de definitie van "kleinhandel" evenwel ook groothandelsactiviteiten omvat, zal verduidelijkt worden dat de verordening van toepassing is op de handel tussen kleinhandelszaken. Er zal ook voorzien worden in flexibiliteit voor bepaalde specifieke omstandigheden. Sommige delegaties voeren evenwel aan dat voor bedrijven die dezelfde activiteiten uitvoeren, dezelfde regels moeten gelden. De Groep wees erop dat kleinhandelszaken die alleen aan de eindverbruiker leveren meestal plaatselijk handel drijven en dus in het algemeen niet bij de intracommunautaire handel betrokken zijn. Ofschoon het dienstig is voorschriften voor uitsnijderijen in de communautaire wetgeving op te nemen, kunnen soortgelijke in kleinhandselzaken uitgevoerde snijhandelingen beter door de nationale wetgeving geregeld worden. Het voorzitterschap stelt daarom voor aan artikel 1 een nieuwe bepaling toe te voegen om te verduidelijken dat de lidstaten het toepassingsbereik van de verordening via de nationale wetgeving kunnen uitbreiden. III. VRIJ WILD De Groep heeft de herziene tekst van document 11100/02 besproken. Voor sommige delegaties blijven er twee bezwaren. Het eerste bezwaar betreft het toepassingsgebied van de opleidingseisen. Het tweede houdt verband met de vraag welke ingewanden samen met het grof vrij wild naar de wildbewerkingsinrichting gebracht moeten worden. Het voorzitterschap stelt ter verduidelijking van de betrokken bepalingen een nieuwe formulering voor /02 gys/yen/td 2 DG B/I NL

3 IV. HACCP-PROCEDURES Het verordeningsvoorstel betreffende officiële controles bepaalt dat officiële dierenartsen de HACCP-procedures van exploitanten van een levensmiddelenbedrijf dienen te controleren. De Groep heeft evenwel geconstateerd dat een groot deel van de relevante passages eerder de verplichtingen van exploitanten van een levensmiddelenbedrijf betreffen dan die van de officiële dierenarts. Het voorzitterschap stelt derhalve voor die verplichtingen over te brengen naar de verordening houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong. V. GEGEVENS OVER DE VOEDSELKETEN De ontwerp-verordening inzake levensmiddelenhygiëne zal primaire producenten verplichten een register bij te houden en de relevante informatie daarin desgevraagd ter beschikking te stellen van de ontvangende exploitanten van levensmiddelenbedrijven. Het verordeningsvoorstel betreffende officiële controles bevat bepalingen in verband met de toetsing van deze informatie. De Groep is het erover eens dat er in de informatieketen een schakel ontbreekt. De verordening houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong moet verplichtingen bevatten voor de exploitanten van slachthuizen, om ervoor te zorgen dat zij die informatie opvragen, ontvangen, gebruiken en aan de officiële dierenarts doorgeven. Het voorzitterschap stelt voor aan de bijlagen van de verordening een nieuwe sectie met die verplichtingen toe te voegen. Een aantal van die bepalingen komt voor in het Commissievoorstel voor een verordening inzake officiële controles /02 gys/yen/td 3 DG B/I NL

4 VI. GEHAKT VLEES Gehakt vlees is het product van dierlijke oorsprong waarvoor het uiterst moeilijk lijkt gemeenschappelijke regels voor de intracommunautaire handel vast te stellen. Verscheidene delegaties vinden de door de Commissie voorgestelde regels te strikt. Zij voeren aan dat de regels het in de handel brengen van bepaalde traditionele producten zullen verhinderen om redenen die verband houden met voedselkwaliteit in plaats van met voedselhygiëne. Volgens verscheidene andere delegaties laten de voorstellen van de Commissie te veel ruimte, aangezien op grond daarvan de intracommunautaire handel in alle soorten gehakt vlees mogelijk zal zijn. Zij willen nationale verboden op bepaalde soorten gehakt vlees kunnen handhaven. Het voorzitterschap stelt voor de regels voor gehakt vlees enigszins te vereenvoudigen, zodat zij vanuit het oogpunt van de levensmiddelenhygiëne te rechtvaardigen zijn. De delegaties komen overeen dat er in de verordening betreffende specifieke hygiënevoorschriften en in die betreffende algemene hygiënevoorschriften niet naar het concept van "plaatselijke " of "nationale" markt verwezen wordt. In de Gemeenschapswetgeving is een aantal microbiologische criteria voor gehakt vlees vastgesteld. Zolang daaraan is voldaan, ziet het voorzitterschap geen redenen uit oogpunt van gezondheid om specifieke soorten gehakt vlees te verbieden. Volgens het voorzitterschap is het feit dat lidstaten specifieke soorten gehakt vlees op hun binnenlandse markten willen kunnen verbieden, ook als dat aan de hygiënevoorschriften voldoet, een politieke kwestie, die het Coreper of de Raad zal moeten oplossen /02 gys/yen/td 4 DG B/I NL

5 VII. SEPARATORVLEES De Groep heeft twee belangrijke punten in verband met separatorvlees besproken. Ten eerste zijn er vele methoden om separatorvlees te produceren. Deze methoden leiden tot producten met tamelijk verschillende eigenschappen. Ten tweede bevat ook de Gemeenschapswetgeving betreffende de etikettering van levensmiddelen en die betreffende overdraagbare spongiforme encefalopathieën (TSE's) voorschriften inzake separatorvlees. Het voorzitterschap stelt voor in bijlage I van de verordening een algemene definitie van separatorvlees op te nemen. De definitie moet voldoende soepel zijn om rekening te houden met verdere technologische ontwikkelingen (men is het er evenwel over eens dat bijlage I niet middels de comitologie gewijzigd mag kunnen worden). Het volstaat dat met de definitie separatorvlees onderscheiden kan worden van gehakt vlees (dat verkregen is van uitgebeend vlees) en van separatorvlees dat het resultaat is van mechanisch snijden (dat niet in kleine stukken is gehakt). Het voorzitterschap stelt ook voor in bijlage II verschillende voorschriften voor de productie en het gebruik van de verschillende soorten separatorvlees op te nemen, gebaseerd op het calciumgehalte. Separatorvlees dat met "zachte" methoden verkregen is, heeft hetzelfde calciumgehalte als gehakt vlees. Uit de wetenschappelijke literatuur blijkt dat van onder hogere druk verkregen separatorvlees het calciumgehalte meer dan 700 ppm voor pluimvee en 1000 ppm voor andere diersoorten bedraagt (gemeten op de droge stof). Het voorzitterschap stelt voor in de verordening geen cijfermateriaal op te nemen. De Commissie zou kunnen voorstellen die middels de comitologie vast te stellen. Wat de etikettering betreft stelt het voorzitterschap voor in de verordening betreffende hygiënevoorschriften regels op te nemen die de voedselhygiëne moeten waarborgen. Na aanneming van de verordening zal de Commissie in overweging kunnen nemen of het nodig is de wetgeving betreffende levensmiddelenetikettering via de comitologie aan te passen. Het Europees Parlement stelt voor het gebruik van grondstoffen van herkauwers voor de productie van separatorvlees bij de verordening te verbieden, vermoedelijk wegens het risico van verspreiding van TSE's. Het voorzitterschap geeft de Raad in overweging dit deel van de desbetreffende wijziging niet over te nemen. Maatregelen om de verspreiding van TSE's te voorkomen, dienen in het kader van de TSE-verordening vastgesteld te worden. De Commissie zal die voorschriften permanent evalueren en zal, waar nodig of passend, in het licht van nieuw wetenschappelijk advies wijzigingen voorstellen /02 gys/yen/td 5 DG B/I NL

6 VIII. COLLAGEEN EN KROKODILLENVLEES De Groep was het erover eens dat het passend zou zijn te overwegen voorschriften betreffende collageen en krokodillenvlees in de ontwerp-verordening op te nemen. Hoewel sommige delegaties geen bezwaar maken tegen het gebruik van de comitologieprocedure voor de aanpassing van technische voorschriften, zijn andere delegaties van oordeel dat de Raad en het Europees Parlement hun instemming moeten verlenen voordat geheel nieuwe secties voor nieuwe producten toegevoegd worden. Het voorzitterschap geeft nieuwe ontwerp-secties ter overweging. De voorschriften voor collageen zijn afgeleid van de voorschriften die in Richtlijn 92/118/EEG opgenomen zullen worden, en zijn van toepassing vanaf 30 januari Telkens als de voorschriften voor beide producten dezelfde zijn, is de formulering evenwel afgestemd op die welke voor gelatine is overeengekomen. IX. OVERIGE VRAAGSTUKKEN De Groep bereikte overeenstemming over een aantal wijzigingen in de ontwerp-verordening; de meeste daarvan zijn van redactionele aard. Zij zullen in de volgende geconsolideerde tekst van de verordening opgenomen worden /02 gys/yen/td 6 DG B/I NL

7 BIJLAGE VOORSTELLEN VAN HET VOORZITTERSCHAP TOT WIJZIGING EN AANVULLING VAN DE VERORDENING HOUDENDE VASTSTELLING VAN SPECIFIEKE HYGIËNEVOORSCHRIFTEN VOOR LEVENSMIDDELEN VAN DIERLIJKE OORSPRONG In deze bijlage staan de wijzigingen en aanvullingen die het voorzitterschap voor de in document 11100/02 vervatte ontwerp-verordening voorstelt (vetgedrukt en cursief). Artikel 1, lid 4 4. a) Tenzij uitdrukkelijk anders is bepaald, is deze verordening niet van toepassing op de kleinhandel. b) Zij is echter wèl van toepassing op in kleinhandelszaken verrichte handelingen met het oog op de levering van [onverwerkte] producten aan andere kleinhandelszaken, tenzij: i) die handelingen zich beperken tot opslag of vervoer; of ii) de levering overeenkomstig het nationaal recht een marginale, plaatselijke en beperkte activiteit is. c) Een lidstaat kan voor de toepassing van deze verordening nationale maatregelen treffen ten aanzien van op zijn grondgebied gevestigde kleinhandelszaken waarvoor deze verordening krachtens de punten a) en b) niet zou gelden. Bijlage I 1.8 bis "Krokodillenvlees: alle eetbare delen van dieren van de krokodil- of alligatorfamilie "Separatorvlees": het product dat wordt verkregen door vlees dat nog aan de beenderen of de pluimveekarkassen vastzit daarvan mechanisch te scheiden met mechanische middelen die het vlees in kleine stukken hakken Vleesbereidingen: vers vlees, met inbegrip van vlees dat in kleine stukken is gehakt, waaraan levensmiddelen, kruiderijen of additieven zijn toegevoegd of dat een bewerking heeft ondergaan die niet volstaat om de inwendige [cel][weefsel]structuur van het vlees te veranderen en daardoor de kenmerken van vers vlees te doen verdwijnen. 7.6 bis "Collageen": product op basis van eiwitten, dat afkomstig is van dierlijke beenderen, huiden en pezen en geproduceerd is overeenkomstig de desbetreffende voorschriften van deze verordening /02 gys/yen/td 7

8 Bijlage II, secties I Aen I B(nieuw) 1 SECTIE I A: DOELSTELLINGEN VAN DE OP HACCP GEBASEERDE PROCEDURES Exploitanten van een levensmiddelenbedrijf zorgen ervoor dat de procedures die zij hebben ingevoerd in overeenstemming met artikel 5 van Verordening (EG) nr..../... [inzake levensmiddelenhygiëne] aan onderstaande eisen voldoen, alsmede aan alle overige eisen die blijkens de risico-analyse noodzakelijk zijn. 1. Exploitanten van levensmiddelenbedrijven die een slachthuis beheren, zorgen ervoor dat de procedures garanderen dat bij het binnenbrengen in een inrichting elk dier c.q. elke groep dieren, aan de volgende eisen voldoet: a) de dieren zijn naar behoren geïdentificeerd; b) de relevantie informatie van het in sectie I B bedoelde bedrijf van herkomst is bij het binnenbrengen van de dieren aanwezig; c) de dieren komen niet van een bedrijf of een gebied waarvoor met het oog op de gezondheid van mens en dier een verplaatsingsverbod dan wel een andere beperking geldt, tenzij de bevoegde autorditeit daarvoor toestemming gegeven heeft; d) de dieren zijn schoon; e) de dieren zien er gezond uit; en f) de dieren zijn vervoerd en behandeld overeenkomstig de communautaire voorschriften inzake welzijn. 2 [2. Exploitanten van levensmiddelenbedrijven die slachthuizen, uitsnijderijen en wildbewerkingsinrichtingen beheren, zorgen ervoor dat de procedures voorzover mogelijk garanderen dat het vlees: a) voldoet aan de microbiologische criteria die zijn vastgelegd in de communautaire wetgeving; b) niet meer residuen of contaminanten bevat dan de communautaire wetgeving toestaat; e) geen tekenen van fysisch risico, zoals vreemde lichamen, vertoont; 1 2 Deze nieuwe secties en de sectie over identificatiemerken zouden in een nieuwe bijlage opgenomen kunnen worden onder de titel "Algemene voorschriften". Die aanvulling zou het verordeningsvoorstel betreffende officiële controles kunnen vereenvoudigen (doc /02). De lijst is afgeleid van bijlage I, hoofdstuk 1, deel I.1.B, van het verordeningsvoorstel betreffende officiële controles (doc /02) /02 gys/yen/td 8

9 f) geen pathofysiologische afwijkingen of veranderingen vertoont; g) geen sporen van fecaliën of andere verontreiniging vertoont; h) geen gespecificeerd risicomateriaal bevat, tenzij en voorzover de communautaire wetgeving dat toestaat, en in het algemeen geproduceerd is overeenkomstig de toepasselijke communautaire wetgeving inzake overdraagbare spongiforme encefalopathieën; en i) voldoet aan de toepasselijke communautaire bepalingen betreffende traceerbaarheid.] 1 3. Wanneer een van de onder de punten 1 of 2 genoemde eisen niet kan worden nageleefd, moet de exploitant van het levensmiddelenbedrijf de officiële dierenarts daarvan in kennis stellen en passende maatregelen treffen om ervoor te zorgen dat het vlees niet voor menselijke consumptie wordt vrijgegeven. SECTIE IB: GEGEVENS OVER DE VOEDSELKETEN Exploitanten van een levensmiddelenbedrijf die een slachthuis beheren moeten de in deze sectie bedoelde informatie over de voedselketen aangaande alle andere dieren dan vrij wild die naar het slachthuis worden gebracht of daarvoor bestemd zijn naar gelang van het geval opvragen, ontvangen, ontroleren en erop reageren. 1. Exploitanten van slachthuizen mogen geen dieren tot het terrein van het slachthuis toelaten zonder dat zij de relevante informatie inzake voedselveiligheid, die overeenkomstig Verordening (EG) nr..../... [inzake levensmiddelenhygiëne] bijgehouden wordt in de registers van het bedrijf van herkomst, hebben opgevraagd en ontvangen. 2. Exploitanten moeten ten minste 24 uur voordat de dieren bij het slachthuis aankomen, in het bezit zijn van de informatie, uitgezonderd in de in punt 6 genoemde omstandigheden. 3. De informatie moet ten minste de volgende gegevens bevatten: a) de status van het bedrijf van herkomt of de regionale gezondheidsstatus van de dieren; b) de gezondheidsstatus van de dieren; c) de toegediende diergeneesmiddelen of andere behandelingen die de dieren hebben ondergaan, data van toediening of behandeling en wachttijden; d) de aanwezigheid van ziekten die de veiligheid van het vlees in het gedrang kunnen brengen; 1 De lijst is afgeleid van bijlage I, hoofdstuk 1, deel I.1.B, van het verordeningsvoorstel betreffende officiële controles (10987/02). Het voorzitterschap is er niet zeker van of het noodzakelijk is naar de eisen van de communautaire wetgeving te verwijzen /02 gys/yen/td 9

10 e) de resultaten van de analyses van bij de dieren genomen monsters of van andere voor diagnostische doeleinden genomen monsters, met inbegrip van monsters die in het kader van de bewaking en de bestrijding van zoönoses en residuen worden genomen; f) de relevante verslagen van slachthuizen over de resultaten van eerdere keuringen vóór en na het slachten van dieren van hetzelfde bedrijf van herkomst; g) de productiegegevens, wanneer die de aanwezigheid van ziekten aan het licht kunnen brengen; en h) naam en adres van de dierenarts die normaliter de exploitant van het bedrijf van herkomst diensten verleent Exploitanten van een levensmiddelenbedrijf die na de beoordeling van de relevante gegevens over de voedselketen besluiten op het terrein van het slachthuis dieren toe te laten, moeten de officiële dierenarts onmiddellijk en ten minste 24 uur voordat de dieren of de groep dieren bij het slachthuis aankomen/aankomt ( uitgezonderd in de in punt 6 genoemde omstandigheden) een kopie van de gegevens verstrekken. Exploitanten van een levensmiddelenbedrijf dienen voorafgaand aan de keuring vóór het slachten van het betrokken dier de officiële dierenarts in kennis te stellen van alle informatie die kan duiden op een gezondheidsprobleem. 5. Wanneer een dier bij het slachthuis aankomt zonder gegevens over de voedselketen, dient de exploitant onmiddellijk de officiële dierenarts daartoe in kennis te stellen. Het dier mag niet worden geslacht zolang de officiële dierenarts daarvoor geen toestemming heeft gegeven. 6. In de volgende gevallen mogen de gegevens over de voedselketen de dieren vergezellen, en hoeven ze niet uiterlijk 24 uur van tevoren te worden verstrekt: a) varkens, pluimvee of gekweekt wild die in het bedrijf van herkomst een keuring vóór het slachten hebben ondergaan, mits zij vergezeld gaan van een door de dierenarts ondertekend certificaat waarin hij verklaart dat hij de dieren op het bedrijf van herkomst heeft onderzocht en gezond heeft bevonden; b) eenhoevige huisdieren; c) dieren waarbij een noodslachting is uitgevoerd, mits zij vergezeld gaan van een door de dierenarts ondertekende verklaring dat het resultaat van de keuring vóór slachting bevredigend was; en d) runderen, schapen en, geiten, voorzover zij niet rechtstreeks van het bedrijf van herkomst aan het slachthuis geleverd worden. 1 De lijst is afgeleid van bijlage I, hoofdstuk 1, deel I.2.A, van het verordeningsvoorstel betreffende officiële controles (doc /02). Punt c) sluit evenwel aan bij de formulering die gebruikt wordt in de ontwerp-verordening betreffende levensmiddelenhygiëne (doc. 9240/2/02 REV 2). Aan artikel 11 zou een nieuw punt toegevoegd kunnen worden om uitdrukkelijk in de mogelijkheid te voorzien via de comitologieprocedure gedetailleerde voorschriften vast te stellen voor de presentatie en registratie van de gegevens over de voedselketen /02 gys/yen/td 10

11 De exploitanten van slachthuizen dienen de relevante informatie te beoordelen. Indien zij de dieren voor slachting aanvaarden, dienen zij de in de punten a) en c) genoemde documenten aan de officiële dierenarts te overhandigen. De dieren mogen niet geslacht of verder behandeld worden zolang de officiële dierenarts daarvoor geen toestemming heeft gegeven. 7. Exploitanten van een levensmiddelenbedrijf dienen de paspoorten van eenhoevige huisdieren te controleren om zich ervan te vergewissen dat het dier bestemd is om te worden geslacht voor menselijke consumptie. Indien zij het dier voor slachting aanvaarden, dienen zij het paspoort aan de officiële dierenarts te overhandigen. Bijlage II, sectie V, hoofdstuk I 2. Personen die alleen jagen en wanneer in een jachtgezelschap gejaagd wordt ten minste één persoon daarvan, moeten over de in lid 1 bedoelde kennis beschikken. In deze sectie wordt met "gekwalificeerd persoon" naar die persoon verwezen. 2 bis. De gekwalificeerde persoon kan de wildbeheerder of de jachtopziener zijn. Bijlage II, sectie V, hoofdstuk II 4. a) Wanneer tijdens het in lid 2 bedoelde onderzoek geen abnormale kenmerken worden vastgesteld, er vóór het doden geen abnormaal gedrag is geconstateerd en er geen effecten van milieuverontreiniging worden vermoed, moet de gekwalificeerde persoon een genummerde verklaring waarin dit wordt gestaafd aan het gedode dier bevestigen. In die verklaring moeten ook datum, tijdstip en plaats van het doden worden vermeld. In dat geval hoeven de kop en de resterende ingewanden het dode dier niet te vergezellen, tenzij bij voor Trichinella spiralis vatbare soorten (varkens, eenhoevigen en andere dieren), waarvan de kop en het middenrif het dode dier moeten vergezellen. Jagers dienen evenwel te voldoen aan alle eisen die de bevoegde autoriteiten opleggen om overeenkomstig Richtlijn 96/23/EG de bewaking van bepaalde residuen en stoffen te kunnen uitvoeren. Bijlage II, sectie VI, hoofdstuk II 1. De grondstoffen die worden gebruikt bij de vervaardiging van gehakt vlees moeten aan onderstaande eisen voldoen. [ ] a) Zij moeten afkomstig zijn van skeletspieren (met inbegrip van het aanhangend vetweefsel). b) Zij mogen niet afkomstig zijn van: i) snijresten, afsnijdsels, bankvlees (met uitzondering van volledige spieren), separatorvlees of ander vlees met beensplinters of huid; ii) [ ] hoofdvlees (behalve de kauwspieren), het niet-musculaire deel van de linea alba, vlees uit de omgeving van het voorkniegewricht en het spronggewricht, en vleesresten die van de beenderen zijn geschraapt, en de spieren van het middenrif (tenzij het sereus vlies is weggenomen) /02 gys/yen/td 11

12 2. Voor vleesbereidingen bestemd gehakt vlees moet voldoen aan de in punt 1 genoemde voorwaarden, tenzij de vleesbereidingen duidelijk niet bestemd zijn om te worden geconsumeerd zonder eerst een hittebehandeling te hebben ondergaan. 3. De grondstoffen die worden gebruikt bij de bereiding van separatorvlees moeten aan onderstaande eisen voldoen. a) Zij moeten voldoen aan de voorschriften voor vers vlees; [ ] b) De volgende grondstoffen mogen bij de productie van separatorvlees niet worden gebruikt: i) bij pluimvee: poten, nekvel [ ] en kop; en ii) bij andere dieren: de beenderen van de kop, de poten, de staart, de beenderen femur, tibia, fibula, humerus, radius en ulna. 1 Bijlage II, sectie VI, hoofdstuk III 3. De volgende voorwaarden zijn van toepassing op de productie en het gebruik van separatorvlees dat geproduceerd is met technieken die de structuur van de voor de productie van het sepatatorvlees gebruikte beenderen niet wijzigen en waarvan het calciumgehalte niet aanzienlijk hoger is dan dat van gehakt vlees. a) Grondstoffen die voor uitbening bestemd zijn en afkomstig zijn van een ter plaatste gevestigd slachthuis, mogen niet ouder zijn dan zeven dagen. Andere voor uitbening bestemde grondstoffen mogen niet ouder zijn dan vijf dagen; b) Het separatorvlees moet onmiddellijk na het uitbenen zijn verkregen. c) Wanneer separatorvlees niet onmiddellijk na de productie gebruikt wordt, moet het van een onmiddellijke verpakking of een verpakking voorzien worden en vervolgens gekoeld worden tot een temperatuur van ten hoogste 2 ºC of bevroren worden tot een inwendige temperatuur van ten hoogste - 18 ºC. Deze voorschriften betreffende de temperatuur moeten ook tijdens de opslag en het vervoer nageleefd worden. d) Wanneer separtorvlees voldoet aan de microbiologische criteria voor gehakt vlees van Verordening (EG) nr..../... [inzake levensmiddelenhygiëne], mag het gebruikt worden in vleesbereidingen die duidelijk niet bestemd zijn om te worden geconsumeerd zonder eerst een hittebehandeling te hebben ondergaan. Separatorvlees dat niet aan deze criteria voldoet, mag alleen gebruikt worden voor de productie van hittebehandelde vleesproducten in inrichtingen die overeenkomstig deze verordening erkend zijn. 1 De lijst bevat alle grondstoffen waarvoor op basis van wetenschappelijk advies of door de industrie een verbod wordt gevraagd /02 gys/yen/td 12

13 3 bis. De volgende voorschriften zijn van toepassing op de productie en het gebruik van separatorvlees dat geproduceerd is met andere dan de in punt 3 genoemde technieken. a) Grondstoffen die voor uitbening bestemd zijn en afkomstig zijn van een ter plaatste gevestigd slachthuis, mogen niet ouder zijn dan zeven dagen. Andere voor uitbening bestemde grondstoffen mogen niet ouder zijn dan vijf dagen. b) Wanneer het separatorvlees niet onmiddellijk na het uitbenen wordt verkregen, moeten de beenderen met het restvlees opgeslagen en vervoerd worden bij een temperatuur van ten hoogste 2 C of indien bevroren, bij een temperatuur van ten hoogste -18 C. c) Beenderen met restvlees die van bevroren karkassen afkomstig zijn, mogen niet opnieuw worden ingevroren. d) Als het separatorvlees niet binnen één uur nadat het is verkregen wordt gebruikt, moet het onmiddellijk worden gekoeld tot een temperatuur van ten hoogste 2 C. e) Indien het separatorvlees na koeling niet binnen 24 uur gebruikt wordt, moet het binnen 12 uur na de productie worden bevroren. Bij het invriezen moet binnen zes uur een inwendige temperatuur van ten hoogste - 18 C worden bereikt. f) Ingevroren separatorvlees moet vóór opslag of vervoer van een onmiddellijke verpakking of een verpakking worden voorzien, mag niet langer dan drie maanden worden opgeslagen en moet tijdens de opslag en het vervoer op een temperatuur van ten hoogste -18 ºC worden gehouden. g) Separatorvlees mag alleen worden gebruik voor de productie van hittebehandelde vleesproducten in inrichtingen die overeenkomstig deze verordening erkend zijn. Bijlage II, secties XVI en XVII (nieuw) SECTIE XVI: COLLAGEEN HOOFDSTUK I: VOORSCHRIFTEN VOOR GRONDSTOFFEN 1. Voor de vervaardiging van voor gebruik in levensmiddelen bestemd collageen mogen de volgende grondstoffen worden gebruikt: a) huiden van als huisdier gehouden herkauwers; b) huiden en beenderen van varkens; c) huiden en beenderen van pluimvee; d) pezen; e) huiden van vrij wild; en f) huiden en graten van vis /02 gys/yen/td 13

14 2. Het gebruik van huiden die een looiprocédé hebben ondergaan is verboden, ongeacht of dit procédé is voltooid. 3. Onder punt 1, a) tot en met d), vermelde grondstoffen moeten afkomstig zijn van dieren die in een slachthuis zijn geslacht en waarvan de karkassen op grond van een keuring vóór en na het slachten geschikt voor menselijke consumptie bevonden zijn; de huiden van vrij wild moeten afkomstig zijn van vrij wild dat voor menselijke consumptie geschikt is bevonden. 4. Grondstoffen moeten afkomstig zijn van inrichtingen die erkend of geregistreerd zijn op grond van Verordening (EG) nr..../... [inzake levensmiddelenhygiëne] of op grond van deze verordening. 5. Verzamelcentra en leerlooierijen mogen ook grondstoffen voor de vervaardiging van voor menselijke consumptie bestemd collageen leveren, indien zij daarvoor door de bevoegde autoriteit specifiek zijn gemachtigd en zij aan de volgende voorschriften voldoen. a) Zij moeten beschikken over opslagruimte met een harde vloer en gladde muren die gemakkelijk gereinigd en ontsmet kunnen worden en waar, indien nodig, in een koelsysteem is voorzien. b) De opslagruimten moeten schoon worden gehouden en goed worden onderhouden zodat zij geen bron van verontreiniging zijn voor de grondstoffen. c) Wanneer grondstoffen die niet aan de in dit hoofdstuk vastgestelde voorschriften voldoen, in deze gebouwen worden opgeslagen en/of verwerkt, moeten zij in elk stadium van ontvangst, opslag, verwerking en verzending gescheiden worden gehouden van grondstoffen die wel aan de voorschriften van dit hoofdstuk voldoen. HOOFDSTUK II: VERVOER EN OPSLAG VAN GRONDSTOFFEN 1. Grondstoffen die worden afgeleverd bij een verzamelcentrum of leerlooierij of bij de collageenverwerkende inrichting, moeten vergezeld gaan van een document dat de inrichting van herkomst vermeldt en de in het aanhangsel bij deze bijlage vermelde gegevens bevat, zulks in plaats van het in sectie I vastgestelde identificatiemerk. 2. Grondstoffen moeten gekoeld of bevroren worden vervoerd en opgeslagen, tenzij zij binnen 24 uur na verzending worden verwerkt. Ontvette en gedroogde beenderen of beenderlijm, gezouten, gedroogde en gekalkte huiden, en met een base of een zuur behandelde huiden mogen evenwel bij omgevingstemperatuur worden vervoerd en opgeslagen. HOOFDSTUK III: VOORSCHRIFTEN VOOR DE PRODUCTIE VAN COLLAGEEN 1. Collageen moet worden vervaardigd via een procédé waarbij de grondstof gewassen wordt, de ph-waarde met een zuur of een base aangepast wordt en vervolgens één of meer keren gespoeld, gefilterd en geëxtrudeerd wordt, dan wel via een erkend gelijkwaardig procédé. 2. Na de bij lid 1 bedoelde bewerkingen, kan het collageen gedroogd worden. 3. Indien een exploitant van een levensmiddelenbedrijf voor alle collageen dat hij vervaardigt, voldoet aan de voorschriften inzake voor menselijke consumptie bestemd collageen, mag hij in dezelfde inrichting ook collageen vervaardigen en opslaan dat niet voor menselijke consumptie bestemd is /02 gys/yen/td 14

15 HOOFDSTUK IV: VOORSCHRIFTEN VOOR EINDPRODUCTEN Exploitanten van een levensmiddelenbedrijf moeten waarborgen dat collageen voldoet aan de grenswaarden in onderstaande tabel. Wanneer zulks nodig is om het gewenste product te vervaardigen, bijvoorbeeld darmen op basis van collageen, hoeft collageen niet te voldoen aan de vochtgrenswaarde. Residu Grenswaarde As 1 ppm Pb 5 ppm Cd 0,5 ppm Hg 0,15 ppm Cr 10 ppm Cu 30 ppm Zn 50 ppm vocht (105 C) 15% as (550 C) 2% SO 2 ( Reith Williams) 50 ppm H 2 O 2 (Europese Pharmacopee 1986 (V 2 O 2 )) 10 ppm HOOFDSTUK V: ETIKETTERING Op de onmiddellijke verpakking en de verpakking van collageen moet "Voor menselijke consumptie geschikte collageen" vermeld staan, alsmede de bereidingsdatum. SECTIE XVII : KROKODILLENVLEES HOOFDSTUK I: HET DODEN OP DE PLAATS VAN HERKOMST, Exploitanten van een levensmiddelenbedrijf mogen met toestemming van de bevoegde autoriteit gefokte krokodillen en alligators op de plaats van herkomst slachten, indien: a) het bedrijf beschikt over de nodige faciliteiten om de dieren te wassen, te doden en te verbloeden; b) verbloede dieren onmiddellijk op hygiënische wijze overgebracht worden naar een inrichting die voldoet aan de voorwaarden van hoofdstuk II. Wanneer het vervoer meer dan twee uur duurt, moeten de dieren indien nodig ingevroren worden. De ingewanden mogen ter plaatse onder toezicht van de dierenarts worden verwijderd; en c) wanneer de dieren worden vervoerd naar de in punt b) genoemde inrichting, gaan zij vergezeld van een verklaring van de exploitant van het levensmiddelenbedrijf die de dieren gefokt heeft, waarin melding is gemaakt van de toegediende diergeneesmiddelen of andere behandelingen die de dieren hebben ondergaan, datum van toediening of behandeling, wachttijden en datum en tijdstip van het slachten /02 gys/yen/td 15

16 HOOFDSTUK II: VOORSCHRIFTEN VOOR INRICHTINGEN Exploitanten van een levensmiddelenbedrijf moeten ervoor zorgen dat de bouw, de indeling en de uitrusting van slachthuizen waarin krokodillen of alligators geslacht of verder behandeld worden, aan onderstaande eisen voldoen. 1. De inrichtingen bevinden zich in een gebied dat niet kan overstromen en niet door milieuverontreiniging aangetast is. 2. Om verontreiniging van het vlees te vermijden, moeten zij: a) beschikken over een voldoende aantal ruimten die geschikt zijn om er de nodige bewerkingen uit te voeren; b) beschikken over een aparte ruimte voor het wassen van levende dieren, tenzij het doden altijd op het bedrijf van herkomt plaatsvindt; c) zorgen voor een scheiding in ruimte of tijd tussen de volgende bewerkingen: i) het bedwelmen/doden en verbloeden; ii) het verwijderen van de ingewanden en verdere behandeling, inclusief villen; iii) het bereiden en schoonmaken van slachtafvallen; iv) het verpakken van slachtafvallen; en v) het verzenden van het vlees; en d) de nodige voorzieningen hebben om te vermijden dat het vlees in contact komt met vloeren, muren of installaties. 3. Zij moeten beschikken over de nodige voorzieningen om gereedschap te ontsmetten met heet water van ten minste 82 C of over een alternatief systeem met een gelijkwaardig effect /02 gys/yen/td 16

17 HOOFDSTUK III: HYGIËNEVOORSCHRIFTEN 1. Dieren moeten vóór het doden met stromend water gewassen worden. 2. Het doden gebeurt op een humane manier waarbij onmiddellijke hersendood of ten minste onmiddellijke en gehele bewusteloosheid intreedt, met een minimum aan onrust en ongemak. In alle gevallen moet het ruggenmerg doorgesneden worden zodra een dier uit de inrichting verwijderd wordt. 3. Onmiddellijk na het doden moeten de dieren naar behoren verbloed worden. 4. Het verwijderen van de ingewanden moet onmiddellijk na het verbloeden plaatsvinden. 5. Karkassen moeten na het doden zo snel mogelijk gekoeld worden tot een temperatuur van ten hoogste 4 C. 6. Krokodillenvlees moet onmiddellijk na het villen en de bereiding met stromend water gewassen worden. Het moet gekoeld worden tot een temperatuur welke die van smeltend ijs benadert of ingevroren worden. 7. Het moet onverwijld uitgesneden en verpakt worden. 8. Krokodillenvlees moet bij de bevoegde autoriteiten aangeboden worden voor de officiële controles overeenkomstig Verordening (EG) nr..../... [houdende vaststelling van uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de organisatie van officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong]. Indien deze controles aantonen dat het vlees niet geschikt is voor menselijke consumptie, moeten er maatregelen getroffen worden om het van de markt te halen en moet het gedenatureerd worden zodat het niet voor menselijke consumptie gebruikt kan worden. 1 HOOFDSTUK IV: ETIKETTERING EN IDENTIFICATIEMERKEN Op de onmiddellijke verpakking en de recipiënten van krokodillenvlees moet de term "krokodillenvlees" duidelijk vermeld staan. 1 Aan de verordening betreffende officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong zullen passende voorschriften toegevoegd moeten worden, met name voor het opsporen van trichinellose /02 gys/yen/td 17