Concept algemene en artikelsgewijze toelichting MR 30 november 2006

Transcriptie

1 Deze concept-toelichting is een voorlopig document waaraan nog nader wordt gewerkt. Nadrukkelijk moet er bij bestudering van de teksten rekening mee worden gehouden dat niet alle commentaren hier al in zijn verwerkt. Toelichting Regeling algemene regels voor inrichtingen milieubeheer Algemeen deel 1. Inleiding 2. Doel van de ministeriële regeling 3. Verdeling besluit ministeriële regeling 4. Gekwantificeerde doelvoorschriften, erkende maatregelen en verplichte maatregelen 5. Notificatie 1 Inleiding Artikel 8.40, eerste lid, en artikel 8.42, eerste lid, van de Wet milieubeheer en artikel 2a van de Wet verontreiniging oppervlaktewateren maken het mogelijk om op het niveau van de ministeriële regeling regels te stellen. De mogelijkheid om op dit niveau regels te kunnen stellen vloeit voort uit de nieuwe systematiek van de Wet milieubeheer. Daarbij wordt één stelsel van algemene regels ingevoerd waarin het onderscheid tussen algemene regels voor vergunningplichtige en niet-vergunningplichtige inrichtingen vervalt. Deze algemene regels (of maatregelen) kunnen op amvb-niveau (Besluit algemene regels voor inrichtingen milieubeheer, hierna Besluit)) worden opgenomen of op het niveau van de ministeriële regeling (Regeling algemene regels voor inrichtingen milieubeheer, hierna Regeling). Voor de regels die op amvb-niveau worden opgenomen geldt dat ze doorslaggevend zijn voor de omvang van de verplichtingen die gelden voor de drijver van de inrichting of die noodzakelijk zijn in het kader van de bescherming van het milieu. In deze Regeling is het merendeel van de maatregelen in de vorm van middelvoorschriften opgenomen. Er is daarbij een onderscheid gemaakt tussen verplichte en erkende maatregelen. 2 Doel van de ministeriële regeling Het doel van de Regeling is om de mogelijkheid te bieden op een snelle en relatief eenvoudige wijze een deel van de algemene regels in de vorm van middelvoorschriften vast te leggen. Aan de keuze voor deze mogelijkheid op het niveau van een ministeriële regeling liggen diverse argumenten ten grondslag. Het bedrijfsleven heeft erom verzocht in verband met de voorkeur 1

2 voor middelvoorschriften van kleine en middelgrote bedrijven. Ook gemeenten zijn er voorstander van in verband met de handhaafbaarheid. Een ander belangrijk voordeel is dat, gelet op de korte proceduretijd, veel sneller wijzigingen kunnen worden doorgevoerd dan in het geval van een amvb. Wegens de voortdurende technische ontwikkelingen is het noodzakelijk dat deze ontwikkelingen snel en eenduidig doorwerken in de nieuwe voorschriften. Door middelvoorschriften bij amvb te stellen worden de innovatiemogelijkheden van het bedrijfsleven beperkt. Voorts biedt de Regeling de mogelijkheid om in het bedrijfsleven ontwikkelde alternatieven voor reeds geldende voorschriften op een vlotte en eenduidige wijze onder de werkingssfeer van het activiteitenbesluit te brengen. Ook dit is een wens die door het bedrijfsleven naar voren is gebracht. Bij de in de Regeling opgenomen middelvoorschriften is veelal sprake van een eenduidige technische invulling van de in het Besluit opgenomen doelvoorschriften, waardoor inspraak in dit geval minder van betekenis is. Met het oog op het draagvlak kan worden opgemerkt dat aanpassing van de Regeling zal geschieden na overleg met het betrokken bedrijfsleven en de betrokken overheden. 3 Verdeling besluit ministeriële regeling In het Besluit zijn voorschriften opgenomen die bepalend zijn voor de omvang van de verplichtingen die gelden voor de drijver van de inrichting of die noodzakelijk zijn in het kader van de bescherming van het milieu. Het gaat daarbij om de volgende voorschriften: - verbodsbepalingen; - doelvoorschriften; - de gelijkwaardige voorziening (bij verplichte maatregelen); - maatwerkbepalingen voor zover gekoppeld aan de doelvoorschriften; - afstandsnormen; - meet- en controlebepalingen; - van toepassingverklaringen van andere besluiten. Op het niveau van de Regeling zijn de volgende voorschriften uitgewerkt: - middelvoorschriften (verplichte en erkende maatregelen); - maatwerkvoorschriften gekoppeld aan de middelvoorschriften; - actualisering van publiekrechtelijke normen; - van toepassing verklaring van richtlijnen 2

3 Specifiek voor de directe lozingen wordt in de Regeling onderscheid gemaakt tussen oppervlaktewateren, die met het oog op het lozen bijzondere bescherming behoeven en oppervlaktewateren, waar dat niet voor nodig is. Daarbij kan bijvoorbeeld gedacht worden aan wateren waar een speciale functie aan is toegekend, zoals de zwemwaterfunctie of wateren, die op grond van de Kader richtlijn water speciale bescherming behoeven. Over het algemeen zal dat samenvallen met het onderscheid tussen grote en kleinere wateren. Daarbij zal aansluiting worden gezocht bij de bestaande ministeriële regeling op grond van het Bouwstoffenbesluit bodem- en oppervlaktewateren bescherming. De hierboven beschreven verdeling betekent overigens dat voor een specifiek aantal activiteiten in het Besluit geen voorschriften zijn opgenomen maar in de onderliggende Regeling wel. Voor de volgende installaties en activiteiten zijn voorschriften opgenomen in de Regeling: - voor noodstroomaggregaten wordt geregeld dat deze installaties niet structureel gebruikt worden voor elektriciteitsopwekking; - Voor acculaders worden bodembeschermende voorzieningen voorgeschreven; - voor het doorvoeren of bufferen van rioolwater wordt een voorschrift gesteld om geurhinder te voorkomen; - aan de opslag van bepaalde nitraathoudende kunstmeststoffen (type C) wordt een aantal voorschriften uit de Publicatiereeks gevaarlijke stoffen gesteld; - voor dierenpensions hoeven geen specifieke voorschriften gesteld te worden, met dien verstande dat de voorschriften uit het Besluit landbouw milieubeheer voor de opslag van vaste mest gelden. - Voor het vullen van gasflessen wordt een aantal voorschriften uit de Publicatiereeks gevaarlijke stoffen gesteld. 4 Gekwantificeerde doelvoorschriften, erkende maatregelen en verplichte maatregelen Wat betreft te stellen regels of maatregelen is in het Besluit en de Regeling een drieledig onderscheid gemaakt in gekwantificeerde doelvoorschriften, erkende maatregelen en verplichte maatregelen. Uitgangspunt is dat gestreefd wordt naar het stellen van gekwantificeerde doelvoorschriften en dat pas uitgeweken wordt naar concrete maatregelen of middelvoorschriften indien dat noodzakelijk is gebleken. 3

4 Gekwantificeerde doelvoorschriften zijn voorschriften waarin eenduidig is aangegeven wat de maximaal toegestane milieubelasting als gevolg van een activiteit is. De gekwantificeerde doelvoorschriften zijn opgenomen in het Besluit. Gekwantificeerde doelvoorschriften bieden de maximale vrijheid voor de keuze van de maatregelen om aan de doelvoorschriften te voldoen. Dit voordeel heeft echter voor ondernemers, die duidelijkheid willen over welke maatregelen genomen moeten worden verkiezen boven keuzevrijheid, ook een nadeel. Ze kunnen uit het Besluit immers niet aflezen, welke (technische) maatregelen genomen moeten worden om aan het besluit te voldoen. Om dit bezwaar weg te nemen is er bij een deel van de gekwantificeerde doelvoorschriften voor gekozen om in de Regeling zogenaamde erkende maatregelen op te nemen, die gekoppeld zijn aan een gekwantificeerd doelvoorschrift. Erkende maatregelen zijn maatregelen waarvan vastgesteld is dat, mits op een goede wijze uitgevoerd, voldaan wordt aan het doelvoorschrift waarvoor de erkende maatregel is bedoeld. Het toezicht beperkt zich tot controle of de erkende maatregel conform de voorschriften is uitgevoerd. Indien blijkt dat de maatregel niet goed is uitgevoerd, kan het bevoegd gezag direct handhaven op de maatregel. Om de flexibiliteit te waarborgen kan een bedrijf ook een andere maatregel treffen, die eenvoudig kan worden getoetst aan een gekwantificeerd doelvoorschrift. Dit is een eigen verantwoordelijkheid van de ondernemer, die voor het treffen van een dergelijke maatregel geen voorafgaande toestemming van het bevoegd gezag behoeft. Naast de gekwantificeerde doelvoorschriften en de erkende maatregelen is ook de mogelijkheid geboden om zogenaamde verplichte maatregelen op te nemen. Verplichte maatregelen zijn maatregelen die met het oog op de bescherming van het milieu dusdanig van belang worden geacht dat ze in beginsel verplicht moeten worden toegepast. Voor deze maatregelen is veelal gekozen daar waar het formuleren van een gekwantificeerd doelvoorschrift niet mogelijk is gebleken of daar waar toetsing aan een gekwantificeerd doelvoorschrift niet te allen tijde op eenvoudige wijze mogelijk is. Deze maatregelen zijn veelal gekoppeld aan de zorgplicht. Evenals bij erkende maatregelen beperkt het toezicht zich tot controle of de verplichte maatregel conform de voorschriften is uitgevoerd. Ook hier wordt gehandhaafd op de maatregel. Het Besluit biedt wel de ruimte voor het toepassen van alternatieve, aan een verplichte maatregel gelijkwaardige maatregelen. Omdat deze gelijkwaardigheid niet op elk moment eenvoudig kan worden getoetst aan een gekwantificeerd doelvoorschrift is ervoor gekozen om in dit geval wel voorafgaande toestemming van het bevoegd gezag te vereisen, waarbij het bedrijf moet aantonen dat de maatregel voldoet. 4

5 5 Notificatie De ontwerpregeling is zekerheidshalve op <datum> gemeld aan de Commissie van de Europese Gemeenschappen (notificatienummer <PM>) ter voldoening aan artikel 8, eerste lid, van de richtlijn nr. 98/34/EG van het Europese Parlement en de Raad van de Europese Unie van 22 juni 1998 betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften en regels betreffende de diensten van de informatiemaatschappij (PbEG L 217). < Pm reacties op het ontwerpbesluit > 5

6 Artikelsgewijzetoelichting Regeling algemene regels voor inrichtingen milieubeheer Hoofdstuk 1 Algemeen Afdeling 1.1 Begripsbepalingen ADR Accord européen relatief aux transport internationaux de marchandises dangereuses par route (ADR), de Europese Overeenkomst betreffende het vervoer van gevaarlijke goederen over de weg. ATEX Richtlijn 94/9/EG (ATEX 95) bevat verplichtingen voor apparaten en beveiligingssystemen die bedoeld zijn voor het gebruik op plaatsen waar ontploffingsgevaar kan heersen. Deze richtlijn heeft uitsluitend betrekking op het ontwerp en de productie van uitrusting en is alleen op fabrikanten gericht. BRL K 903/07 Beoordelingsrichtlijn voor het procescertificaat Regeling Erkenning Installateurs Tankinstallaties (REIT). BRL K 636/02 Beoordeligsrichtlijn Overvulbeveiligers voor opslaginstallaties voor vloeibare aardolieproducten. CUR/PBV-aanbeveling 44 Beoordeling vloeistofdichtheid van vloeistofdichte voorzieningen (vierde herziene uitgave), 2005, Stichting CUR, Gouda. NEN 1059 Eisen voor gasdrukregel- en meetstations met een inlaatdruk lager dan 100 bar. NeR Nederlandse emissierichtlijn lucht. NPR Nederlandse praktijkrichtlijn. 6

7 NRB Nederlandse richtlijn bodembescherming. PGS 13 (voormalige CPR 13-2) Richtlijn PGS 13, getiteld Ammoniak: toepassing als koudemiddel voor koelinstallaties en warmtepompen, zoals gepubliceerd op in juli 2005 PGS 15 (voormalige CPR 15) Richtlijn PGS 15, getiteld Opslag van verpakte gevaarlijke stoffen, Richtlijn voor brandveiligheid, arbeidsveiligheid en milieuveiligheid, zoals gepubliceerd op in juni 2005 PGS 19 (voormalige CPR 11-1) Richtlijn PGS 19, getiteld Propaan: het gebruik van propaan op bouwterreinen, zoals gepubliceerd op in juli PGS 23 (voormalige CPR 11-5) Richtlijn PGS 23, getiteld Propaan,Vulstations van butaan- en propaanflessen, zoals gepubliceerd op in juli PGS 25 (voormalige CPR 17-1) Richtlijn PGS 25, getiteld Gecomprimeerd aardgas, afleverstations voor motorvoertuigen eerste druk, 1998, zoals gepubliceerd op in juni 2005 PGS 28 (voormalige CPR 9-1 en 9.5) Richtlijn PGS 28, getiteld Vloeibare aardolieproducten, afleverinstallaties en ondergrondse opslag, zoals gepubliceerd op in maart 2005 PGS 30 (voormalige CPR 9-6) Richtlijn PGS 30, getiteld Opslag van vloeibare aardolieproducten in bovengrondse tanks, zoals gepubliceerd op in juni Kleinschalige aflevering De definitie van kleinschalige aflevering is ontleend aan de PGS 30. Kleinschalige aflevering zal veelal plaatsvinden bij agrarische bedrijven en bouwprojecten. In theorie valt de kleinschalige aflevering niet onder het kopje afleveren voor motorvoertuigen voor het wegverkeer. Het is echter wel de meest logische plek om het kleinschalig afleveren onder te brengen. 7

8 Meststof type C De definitie voor meststof type C is direct overgenomen uit voorschrift van de PGS 7. Deze meststoffen zullen onder normale omstandigheden niet detoneren of deflagreren. Ze kunnen echter gedurende uitwendige verhitting, bijvoorbeeld door een brand, ontleden en daarbij giftige gassen en dampen ontwikkelen. Bovendien kunnen enkele ervan door afgifte van zuurstof een eenmaal ontstane brand bevorderen. Nitraatdoordrenkte houten vloeren e.d. kunnen zeer brandbaar zijn. De normale brandpreventiemaatregelen dienen zeer zorgvuldig te worden nageleefd. Kunstmeststoffen van het type A of B blijven vergunningplichtig. Vanaf een opslaghoeveelheid van 100 ton vallen dergelijke inrichtingen onder het Bevi. UN-nummer Het stofidentificatienummer: getal van vier cijfers dat een gevaarlijke stof identificeert tijdens het transport, volgens de voorschriften van de Verenigde Naties (de "Recommendations on the Transport of Dangerous Goods", ook wel het oranje boek). VISA Commissie Veiligheid Installaties voor het Stoken van Aardgas Hoofdstuk 2 Inrichtingsgerelateerde aspecten 2.1 Bodem Algemeen De voorschriften in deze regeling die zijn gesteld ter bescherming van de bodem geven een nadere uitwerking van de algemene doelvoorschriften in hoofdstuk 2 van het Besluit. Voor de verschillende bodembedreigende activiteiten worden de voorzieningen en maatregelen aangegeven waarmee het bodemrisico verwaarloosbaar kan worden gemaakt. Daarbij is het van belang op welke wijze en onder welke omstandigheden de activiteiten worden uitgevoerd. De invulling heeft plaatsgevonden aan de hand van de bodemrisicochecklisten van de NRB. Het is in het algemeen verplicht de voorgeschreven voorzieningen en maatregelen te treffen. Er kan niet van worden afgeweken tenzij daarvoor via de procedure van artikel 6 van het Besluit toestemming is verleend door het bevoegd gezag. Daarnaast bevat de regeling nadere voorschriften met betrekking tot de keuring van voorzieningen, rioleringen en ondergrondse opslagtanks, het verrichten van periodiek bodemonderzoek en de beheermaatregelen die binnen de inrichting moeten worden getroffen teneinde een verwaarloosbaar bodemrisico te bewerkstelligen. 8

9 Voor de keuring van ondergrondse bedrijfsrioleringen geldt dat dit een erkende maatregel is. Het is dan ook niet verplicht de vloeistofdichtheid van deze rioleringen middels een keuring aan te tonen. Tot slot is een nadere invulling gegeven van artikel 2.10, tweede lid, van het besluit met betrekking tot het aanvaardbaar maken van de risico s op verontreiniging of aantasting van de bodem. Dit is overigens alleen aan de orde indien het gaat om een bestaande situatie waarbij het realiseren van een verwaarloosbaar bodemrisico redelijkerwijs niet kan worden gevergd. Bodem artikelsgewijze toelichting Begripsbepalingen Een aantal begrippen is in het Besluit gedefinieerd en die komen dan ook niet terug in de lijst met begripsbepaling in de Regeling. De definities van gesloten proces en (half)open proces zijn gebaseerd op de NRB. Gesloten processen bestaan uit installaties die tijdens normale bedrijfsvoering niet geopend worden, zoals gesloten reactoren, kolommen, etc. die worden gevuld en geleegd via leidingen die onderdeel uitmaken van de installatie. De procesapparatuur is zo ontworpen en uitgevoerd dat het onder reguliere omstandigheden volstrekt uitgesloten is dat proces- en/of hulpstoffen buiten de procesomhulling kunnen komen. Hierbij kan worden gedacht aan (dubbelwandig uitgevoerde) procesvaten zonder aftappunten, kijkglazen, etc. en met aangelaste leidingen. Bij (half)open processen gaat het om installaties of onderdelen die voor het vullen en legen moeten worden geopend. Hieronder vallen activiteiten als filtreren, extruderen, spuitgieten, drogen, moffelen, verwarmen, koelen, automatisch afvullen, doseren en wegen. De categorie open processen en bewerkingen omvat activiteiten die niet in een afgebakende ruimte plaatsvinden of activiteiten als spuiten en stralen, waarbij het slechts door zeer gerichte voorzieningen en maatregelen mogelijk is om verspreiding van stoffen in de omgeving te voorkomen, zoals handelingen op de (open) grond, verplaatsen en tijdelijke opslag natte materialen, autowasplaatsen, e.d.. Volgens de NRB is voor (half) open processen een vloeistofdichte opvangvoorziening onder de gehele activiteit nodig om het bodemrisico verwaarloosbaar te maken. Die opvangcapaciteit kan worden gerealiseerd uit een vloer met opstaande randen. Voorts is de aanwezigheid van opruimfaciliteiten essentieel, opdat in geval van incidenten adequaat ingegrepen kan worden (zie NRB, deel A3). In de voorschriften worden de voorzieningen en maatregelen gekoppeld aan de wijze waarop de activiteiten worden gebezigd uitgevoerd. Vinden deze activiteiten plaats als open proces dan zijn 9

10 andere voorzieningen en maatregelen vereist dan indien deze worden uitgevoerd als gesloten proces. De definities van afgewerkte olie, vloeibare brandstof, ondergrondse opslagtank en opslaan van een vloeistof in een ondergrondse opslagtank zijn ontleend aan het Besluit opslaan in ondergrondse tanks. In het Besluit is opslagtank of opslagreservoir gedefinieerd. De definities van bodembedreigende vloeistof en bodembedreigende vaste stof zijn opgenomen omdat in de voorschriften veelal alleen bodembeschermende voorzieningen worden verlangd, indien uit de activiteiten die erboven plaatsvinden bodemrisico s voortvloeien. De definities van deze begrippen verwijzen naar de NRB. In de NRB is aangegeven wanneer (vloei)stoffen bodemverontreinigend zijn. Daartoe is onder meer een indicatieve lijst met stoffen opgenomen Bodembeschermende maatregelen Artikel 2.1 (keuring vloeistofdichte vloer of verharding) Dit artikel koppelt de toegepaste voorziening (een vloeistofdichte vloer of verharding) aan de daarbij behorende maatregelen (periodieke keuring door een inspectie-instelling, reparatie, regelmatig onderhoud en een jaarlijkse controle). In het eerste lid wordt duidelijk gemaakt dat de vloer of verharding of het geomembraanbaksysteem moet zijn beoordeeld en goedgekeurd. Feitelijk geldt deze verplichting al vanaf het moment van inwerkingtreding van deze Regeling. Een uitzondering is gemaakt voor de inrichtingen die voorheen vielen onder het Besluit jachthavens milieubeheer. In de overgangsbepalingen is opgenomen dat vloeistofdichte vloeren en verhardingen die zijn aangelegd vóór 1 januari 1992 uiterlijk moeten zijn beoordeeld en goedgekeurd op 1 maart De vloeren en verhardingen die zijn aangelegd tussen 1 januari 1992 en 1 maart 2005 moeten uiterlijk zijn beoordeeld en goedgekeurd op 1 maart Een andere uitzondering is gemaakt voor geomembraanbaksystemen die vóór 1 februari 2003 zijn aangelegd. Dergelijke systemen kunnen onder bepaalde voorwaarden worden toegepast bij tankstations die zich direct aan de openbare weg bevinden. De keuringsvoorschriften gelden alleen direct voor bakken die na 31 januari 2003 zijn of worden aangelegd. Voor geomembraanbakken die vóór 1 februari 2003 zijn aangelegd geldt een overgangstermijn tot 1 mei De grens is gelegd op 1 februari 2003 omdat het vanaf die datum verplicht is bakken aan te laten leggen door bedrijven die daarvoor zijn gecertificeerd. Alleen bakken die onder certificaat zijn aangelegd kunnen worden gekeurd op basis van CUR/PBV-aanbeveling 44. Vanaf 1 mei 2017 moeten alle geomembraanbakken worden gekeurd volgens CUR/PBV-aanbeveling 44. Dat betekent dat de bakken van vóór 1 februari 2003 moeten worden vervangen door een nieuwe geomembraanbak of een vloeistofdichte verharding. De geomembraanbakken moeten 10

11 binnen een jaar na inwerkingtreding van de Regeling en vervolgens weer binnen zes jaar worden beoordeeld en goedgekeurd met een geo-elektrische meting. Bij afkeuring zal de bak moeten worden vervangen of zal een vloeistofdichte vloer of verharding moeten worden aangelegd. Zowel deze overgangsbepalingen als de overige verplichtingen sluiten aan op de voorschriften in de algemene regels die voordien golden. De enige uitbreiding op de bestaande regeling is dat de inspectie-instelling moet beschikken over een erkenning op grond van het Besluit bodemkwaliteit. Dat is een beschikking afgegeven door de ministers van VROM en Verkeer en Waterstaat waarmee wordt vastgesteld dat de instelling voldoet aan de voorwaarden voor erkenning. De belangrijkste voorwaarde is dat de instelling moet zijn geaccrediteerd door de Raad voor Accreditatie. Voor een verdere toelichting op het Besluit bodemkwaliteit wordt verwezen naar de nota van toelichting behorende bij dat besluit. Omdat de verplichting om te beschikken over een erkenning op grond van het Besluit bodemkwaliteit pas geldt vanaf 1 januari 2007 is een overgangsregeling opgenomen voor inspectie-instellingen die voor die datum waren geaccrediteerd of gecertificeerd. Inspectie-instellingen die tot 1 oktober 2006 waren gecertificeerd en inspectie-instellingen die tot 1 januari 2007 waren geaccrediteerd voor het inspecteren van vloeistofdichte vloeren en verhardingen worden gelijkgesteld met een erkende inspectieinstelling. Volgens het tweede lid geldt de keuringsverplichting niet indien de bodembeschermende voorziening niet inspecteerbaar is. In de CUR/PBV-aanbeveling 44 is de term inspecteerbaar uitgewerkt. Uit het derde lid blijkt dat er vaste herkeuringstermijnen gelden. Ook dit is een continuering van de bestaande verplichtingen. Alleen een aanwezige vloeistofdichte vloer of verharding die periodiek wordt gekeurd levert geen afdoende bodembescherming op. Aanvullende maatregelen zijn noodzakelijk. Geconstateerde gebreken dienen verholpen te worden en de voorzieningen dienen regelmatig te worden onderhouden. Tevens dient degene die de inrichting drijft ervoor zorg te dragen dat de vloeistofdichte vloer of verharding ten minste eens per jaar wordt gecontroleerd. Dat kan hij zelf doen of uitbesteden aan een inspectie-instelling. Artikel 2.2 (keuring ondergrondse opslagtanks) In dit artikel zijn de keuringsvoorschriften uit het Besluit opslaan in ondergrondse tanks en het Besluit tankstations milieubeheer opgenomen. In tegenstelling tot deze besluiten zijn geen aparte voorschriftenpakketten meer opgenomen voor opslagtanks die vóór respectievelijk na 1993 of 1992 zijn aangelegd. De ondergrondse opslagtanks moeten volgens deze besluiten namelijk uiterlijk binnen 15 jaar (stalen opslagtanks) of 10 jaar (kunststof opslagtanks) zijn vervangen. Op het moment van inwerkingtreding van deze regeling zijn deze termijnen voor vervanging 11

12 verstreken. Weliswaar is vervanging van de opslagtanks niet verplicht indien binnen de voornoemde termijnen de opslagtanks zijn beoordeeld en goedgekeurd door een geaccrediteerd instelling, maar een langere voortzetting van twee verschillende keuringsregimes is niet wenselijk. Het maakt de regeling namelijk onnodig ingewikkeld en bovendien is het niet verantwoord oude opslagtanks aan een minder streng regime te onderwerpen dan nieuwe opslagtanks. Afhankelijk van de aard van de opslagtank en de vloeistoffen die erin worden opgeslagen gelden verschillende herkeuringstermijnen (eerste tot en met derde lid). Op grond van het vierde lid moet iedere ondergrondse opslagtank waarin vloeibare brandstoffen of afgewerkte olie is opgeslagen eens per jaar worden gecontroleerd op water en bezinksel. Dit is dus niet beperkt tot de ondergrondse opslagtanks die iedere 15 jaar gekeurd moeten worden (stalen opslagtanks). Hetzelfde geldt voor het controleren op dichtheid op grond van het zesde lid. Artikel 2.3 (keuring kathodische bescherming) Dit artikel bevat keuringsverplichtingen voor de kathodische bescherming. Een dergelijke bescherming tegen corrosie moet worden aangebracht indien uit een bodemweerstandsmeting is gebleken dat de specifieke elektrische weerstand van de grond minder is dan 100 Ohm (zie voorschrift ). Indien een kathodische bescherming niet verplicht is dan dient volgens het derde lid ieder jaar een stroomopdrukproef te worden uitgevoerd. Artikel 2.4 (periodiek bodemonderzoek) Om de bodembeschermende werking van een geomembraanbaksysteem te kunnen beoordelen is het noodzakelijk dat deze voorziening regelmatig wordt gekeurd. Geomembraanbakken die echter niet zijn aangelegd door een op grond van de BRL K 908/07 gecertificeerd bedrijf, kunnen niet worden gekeurd volgens CUR/PBV-aanbeveling 44. Voor dergelijke bakken geldt een overgangstermijn (zie toelichting bij artikel B). Bovendien bepaalt artikel E dat in deze gevallen het grondwater regelmatig wordt onderzocht op aanwezige bodemverontreiniging door motorbrandstoffen. Dergelijk bodemonderzoek was onder het regime van het Besluit tankstations milieubeheer ook verplicht indien een vloeistofdichte verharding als bodembeschermende voorziening was toegepast. Met het Besluit en deze Regeling wordt deze verplichting ingeperkt. De reden daarvoor is dat met een vloeistofdichte vloer of verharding of een geomembraanbak die is aangelegd door een gecertificeerd bedrijf en periodiek op vloeistofdichtheid wordt gekeurd een verwaarloosbaar bodemrisico wordt bereikt. Het uitvoeren van periodiek bodemonderzoek is in een dergelijke situatie niet nodig en onredelijk bezwarend voor de betrokken inrichtingen. Op grond van het derde lid geldt ook geen verplichting meer tot periodiek bodemonderzoek indien een ondergrondse opslagtank dubbelwandig is uitgevoerd of in een lekbak is geplaatst met 12

13 een lekdetectie in de wand of de bak. Met dergelijke voorzieningen kunnen gebreken in de opslagtank namelijk snel worden ontdekt zodat bodemverontreiniging kan worden voorkomen. De verplichting blijft dus wel gelden voor ondergrondse opslagtanks die enkelwandig zijn uitgevoerd. Per ondergrondse opslagtank moet een grondwaterpeilbuis worden geïnstalleerd. Indien er meerdere opslagtanks aanwezig zijn kan worden volstaan met een grondwaterpeilbuis per drie ondergrondse opslagtanks mits deze opslagtanks niet verder dan tien meter van elkaar zijn verwijderd. Het derde en vierde lid bevatten nadere eisen met betrekking tot de bemonstering en analyse. Het vijfde lid biedt de mogelijkheid van een alternatief voor het periodieke bodemonderzoek. Dit alternatief dient wel gelijkwaardig te zijn aan het bodemonderzoek. Indien de gemiddeld laagste grondwaterstand lager is dan vijf meter beneden het maaiveld dan is periodiek bodemonderzoek op grond van het zesde lid niet verplicht. Indien de inrichting echter is gelegen in een grondwaterbeschermingsgebied dan moet er wel een lekdetectiesysteem aanwezig zijn. Het bevoegd gezag heeft de bevoegdheid om ten aanzien van dit lekdetectiesysteem maatwerkvoorschriften te stellen. Artikel 2.5 (Beheermaatregelen) Dit artikel bevat algemene eisen die gelden voor de beheermaatregelen die binnen inrichtingen waar bodembedreigende activiteiten worden uitgevoerd moeten worden getroffen. Deze algemene eisen zijn gebaseerd op de NRB. De NRB verdeelt de beheermaatregelen in een: inspectieprogramma voor apparatuur en emballage; spill control programma, en bodemincidenten plan. De concrete acties als onderdeel van de bij een activiteit behorende beheermaatregelen dienen te zijn uitgewerkt in operationele werkprogramma s. Hierin moeten verwijzingen zijn opgenomen naar de daarbij benodigde documentatie en verantwoordelijke personen, alsmede een indicatie voor de benodigde frequentie van die acties. Er is een duidelijk onderscheid tussen de mogelijkheid om het bodemrisico met beheermaatregelen van morsen en van lekken aan te pakken. Bij morsen is er sprake van actief handelen en (dus) van toezicht zodat direct ingrijpen (control) in preventieve zin mogelijk is. Lekkage wordt door toeval of bij programmatische inspectie geconstateerd en leidt tot ingrijpen achteraf. In beide gevallen moeten medewerkers over gerichte kennis en vaardigheden beschikken om te voorkomen dat (vloei)stoffen de bodem zullen belasten en hoe te handelen in geval van bodembelasting. Om deze basiskennis te kunnen leveren wordt een trainingsprogramma opgesteld en ten uitvoer gebracht. 13

14 Bij het opruimen van spills (ten gevolge van morsen of lekkage) worden opruimfaciliteiten en opruimmiddelen ingezet. Deze middelen moeten worden gecontroleerd en worden aangevuld na ieder incident. Een interne incidentenprocedure moet voorzien in terugkoppeling met voorraadbeheer/inkoop van faciliteiten en middelen na ieder incident. Inspectieprogramma In het kader van het inspectieprogramma moet een relatie zijn gelegd tussen: preventieve acties: onderhoudinstructies n.a.v. apparatuurspecificaties; (visuele) inspectie van apparatuur en emballage en (visuele) inspectie van voorzieningen; repressieve acties: schoonhouden van opvangvoorzieningen; zo nodig aanpassen van onderhoudsinstructies en -frequenties, en vervolg acties: vastleggen van gebreken, gepleegd onderhoud en vervanging. Spill control programma In het kader van spill control moet een relatie worden gelegd tussen: preventieve acties: werkinstructies; toezicht; repressieve acties: inzet van middelen, en vervolg acties: vastleggen van incidenten; afvoer van verontreinigd materiaal en aanvullen middelen. Bodemincidentenplan Een bodemincident is een incident (morsen of lekken) waarbij (vermoed wordt dat) (vloei)stoffen in de bodem zijn gekomen. Een bodemincident onderscheidt zich dus van normale incidenten door de mogelijkheid of feitelijkheid dat gemorste of gelekte (vloei)stoffen in de bodem komen, terwijl dit bij een regulier incident door voorzieningen en/of inzet van middelen en faciliteiten wordt voorkomen. Een effectieve aanpak van bodemincidenten - en daarmee het bodemincidenten plan - is feitelijk alleen mogelijk wanneer incidenten snel kunnen worden gesignaleerd. In geval van verwaarloosbaar bodemrisico (A) als bedoeld in de NRB is het risico op bodemincidenten door de juiste inzet van voorzieningen en beheermaatregelen nihil. Situaties waar bodemincidenten niet zijn uitgesloten leiden tot verzwaarde onderhoudsinspecties en toezicht. Opgetreden bodemincidenten leiden vervolgens weer tot aanscherping van werkinstructies, toezicht en waarnodig vervanging van apparatuur. Artikel 2.6 (keuring ondergrondse bedrijfsriolering) 14

15 Om bodemverontreiniging te voorkomen dienen bedrijfsrioleringen die zijn bestemd voor de afvoer van afvalwater vloeistofdicht te zijn uitgevoerd. De vloeistofdichtheid kan op grond van dit artikel in samenhang met artikel A worden aangetoond met een PBV-Verklaring vloeistofdichte voorziening. Het betreft hier geen zogenoemde verplichte maatregel (zie paragraaf 6.4 van de nota van toelichting behorende bij het Besluit), maar een erkende maatregel. Dat betekent dat inrichtingen niet verplicht zijn de vloeistofdichtheid van bedrijfsrioleringen aan te tonen middels een PBV-Verklaring vloeistofdichte voorziening. Het aantonen van de vloeistofdichtheid kan ook op andere wijzen plaatsvinden. Indien de bedrijfsriolering echter is beoordeeld en goedgekeurd door een inspectie-instelling, dan dient het bevoegd gezag ervan uit te gaan dat de bedrijfsriolering vloeistofdicht is. Uiteraard dient wel getoetst te worden of de herkeuringstermijnen zijn nageleefd Bodembeschermende voorzieningen Artikel 2.7 (Algemene eisen voor bodembeschermende voorzieningen) Dit artikel bevat de eisen die in zijn algemeenheid gelden voor de voorzieningen die bij bodembedreigende activiteiten worden toegepast. Met dit artikel wordt voorkomen dat telkens bij ieder voorschrift specifieke eisen moeten worden gesteld. Het is van belang deze algemene eisen bij ieder bodembeschermingsvoorschrift te betrekken. Indien een voorschrift een lekbak of een andere opvangbak verlangd, moet deze bak dus bijvoorbeeld voldoende capaciteit hebben en zijn beschermd tegen inregenen. Artikel 2.8 (bewaren van documenten) Aan de hand van deze documenten kan het bevoegd gezag controleren in hoeverre aan de voorschriften is voldaan. Om controle mogelijk te maken is het dus nodig dat deze documenten aanwezig zijn en gedurende zekere tijd worden bewaard. Artikel 2.9 (aanvaardbaar maken van het bodemrisico) Volgens het Besluit kan in bepaalde situaties worden gekozen voor een aanvaardbaar bodemrisico in plaats van een verwaarloosbaar bodemrisico. Dit zijn echter uitzonderlijke situaties die niet veel voor zullen komen. Er moet immers sprake zijn van een bestaande situatie waarbij het bereiken van een verwaarloosbaar bodemrisico onredelijk is, bijvoorbeeld vanwege de hoge kosten (zie ook paragraaf van onderdeel A2 van de NRB). Hoewel er formeel gezien geen toestemming gevraagd hoeft te worden voor het treffen van maatregelen die leiden tot een aanvaardbaar bodemrisico verdient het wel aanbeveling om met het bevoegd gezag in contact te treden voordat gekozen wordt. De NRB geeft aan dat in dergelijke gevallen een plan van aanpak moet worden vastgelegd waarin is vastgelegd wanneer 15

16 en op welke wijze het bodemrisico tot ten minste een aanvaardbaar risico wordt teruggebracht en op welke wijze bodemherstel is gewaarborgd indien bodemverontreiniging of aantasting wordt geconstateerd. Dit plan van aanpak zou met het bevoegd gezag afgestemd kunnen worden en eventueel formeel bekrachtigd met een brief o.i.d. Randvoorwaarde voor het bereiken van een aanvaardbaar bodemrisico is dat is zeker gesteld dat een verontreiniging of aantasting van de bodem snel en effectief wordt gesignaleerd en dat is geanticipeerd op herstel van de bodem bij een eventuele bodemverontreiniging of -aantasting. Ook hierbij kan niet worden afgezien van een minimum aan bodembeschermende voorzieningen en moeten er voor bodembescherming doelmatige organisatorische beheersmaatregelen operationeel zijn. De uiteindelijke bodembescherming bij een aanvaardbaar bodemrisico is gelijkwaardig aan die bij een verwaarloosbaar bodemrisico (zie paragraaf van deel A2 van de NRB). In paragraaf 1.5 van onderdeel B1 van de NRB zijn eisen opgenomen met betrekking tot het uitvoeren van risicobeperkend bodemonderzoek dat onderdeel uitmaakt van de te treffen maatregelen die leiden tot een aanvaardbaar bodemrisico. 2.2 Lucht Algemeen In het Besluit is voor het aspect luchtemissies aangesloten bij de systematiek van de Nederlandse Emissie Richtlijn Lucht (NeR). In het kort komt deze systematiek op het volgende neer: - emissiereductie dient in de eerste plaats gericht te zijn op een vermindering van de emissievracht; - diffuse-emissies dienen zoveel mogelijk door procesgeïntegreerde of brongerichte voorzieningen te worden bestreden; - de noodzaak van emissiebeperking is afhankelijk van de emissievracht; - overschrijdt de emissievracht de grensmassastroom dan dienen emissiebeperkende voorzieningen overeenkomstig de Best Beschikbare Technieken (BBT) te worden getroffen. Het toepassen van procesgeïntegreerde maatregelen heeft daarbij de voorkeur boven het toepassen van nageschakelde technieken vanwege het structurele karakter van procesgeïntegreerde maatregelen; - door het vastleggen van emissie-eisen in voorschriften wordt de toepassing van een doelmatige maatregel verzekerd. 16

17 Uitwerking voor de praktijk In de praktijk wordt gebruik gemaakt van het Besluit en de Regeling. In het Besluit worden de te behalen doelen per activiteit beschreven. In de Regeling wordt bepaald met welke verplichte en erkende maatregelen aan de gestelde doelen kan worden voldaan c.q. geacht wordt te hebben voldaan. In het onderstaande worden de belangrijkste praktijkstappen voor het doorlopen van het Besluit en de Regeling benoemd. Om op juiste wijze invulling te geven aan het Besluit dienen de volgende stappen te worden doorlopen: - het vaststellen van de van toepassing zijnde activiteiten (hoofdstuk 4 ); - het vaststellen van de relevante luchtverontreinigende stoffen (hoofdstuk 4); - het vaststellen of de sommatiebepaling van toepassing is (artikel 2.4 en 2.5); - het vaststellen of de vrijstellingsbepaling voor een bron van toepassing is (artikel 2.6); - het vaststellen van de relevante emissie-eisen per activiteit (artikel 2,5 en hoofdstuk 4). Om op juiste wijze invulling te geven aan de Regeling dienen de volgende stappen te worden doorlopen: - het vaststellen van de van toepassing zijnde verplichte maatregelen per activiteit; - het vaststellen van de van toepassing zijnde erkende maatregelen; - indien een bedrijf geen erkende maatregelen wil toepassen, moet het onderbouwen dat met de alternatieve maatregel aan het gestelde doel wordt voldaan en dat deze gelijkwaardig is met de erkende maatregel (art. 2.9). Toelichting begrippen Emissiebronnen en emissiepunten Er is een verschil tussen emissiebronnen en emissiepunten. Emissiebronnen betreffen de positie in het proces waar de emissies ontstaan dan wel worden gevormd. De emissiepunten betreffen de locaties waar de emissies uiteindelijk naar de buitenlucht worden geëmitteerd. Meerdere bronnen kunnen zodoende via een zelfde emissiepunt emitteren. Er bestaan verschillende typen van emissiepunten. De twee hoofdtypen zijn: - gekanaliseerde emissiepunten; - diffuse-emissiepunten. 17

18 Gekanaliseerde emissiepunten betreffen schoorstenen, pijpen en uitmondingen. Ook (mechanische) ruimteventilatie betreft een gekanaliseerde emissie. Bij mechanische ruimteventilatie worden veelal de in een ruimte diffuus ontstane emissie afgevoerd. Het kenmerk van ruimteventilatie zijn daarom relatief grote debieten en lage concentraties. In geval van direct bij de bron afgezogen emissies betreft het juist relatief lage debieten en hoge concentraties. Diffuse emissiepunten betreffen emissies ten gevolge van het lekken van afsluiters en flenzen e.d., (natuurlijk) geventileerde ruimtes, oppervlakte bronnen (zoals een beluchtingstank) en lijnbronnen. Vanuit oogpunt van milieu zijn gekanaliseerde emissies gewenst. Indien emissies gekanaliseerd zijn kunnen, indien nodig, eenvoudiger maatregelen worden getroffen. Bij de afvoer van emissies gaat het tevens over de wijze waarop deze afvoer plaatsvindt. Is het emissiepunt gelegen op of naast een gebouw of bouwwerk dan wel betreft het emissiepunt een (vrijstaande) schoorsteen. De directe bebouwing rondom het emissiepunt kan de verspreiding van emissies namelijk sterk beïnvloeden. Dit wordt gebouwinvloed genoemd. Bij gekanaliseerde emissiepunten kan de uitmonding van het emissiepunt ook nog verschillen. De uitmonding kan naar bovengericht (verticaal) zijn of naar opzij gericht zijn (horizontaal). Voor een zo goed mogelijke verspreiding heeft een naar bovengerichte uitmonding de voorkeur. Emissie-eis De emissie-eisen gelden als bovengrens voor halfuurgemiddelde concentraties onder normaal condities (273 K, 101,3 kpa en betrokken op droge lucht). Bij het bepalen van de concentratie in de afgassen wordt alleen gerekend met die luchtstroom die nodig is voor het reguliere proces. Luchtstromen die ter verdunning, koeling of anderszins met de betreffende afgasstroom worden gemengd dan wel via hetzelfde emissiepunt worden afgevoerd, mogen in principe niet bij de bepaling van de afgasconcentratie worden meegenomen. Grensmassastroom De grensmassastroom is de, per stofklasse verschillende, drempelwaarde voor de beoordeling van de milieurelevantie van emissies. De grensmassastroom heeft betrekking op de (gereinigde) emissievracht. Voor de bepaling van de grensmassastroom dient de situatie te worden beschouwd met de maximale reguliere emissie. Selectie en keuze van emissiebeperkende maatregelen 18

19 Het vaststellen van mogelijkheden voor de reductie van (lucht)emissies begint met het in kaart brengen van het productieproces en de procesvoering. Bij de keuze van emissiebeperkende maatregelen wordt doorgaans de volgende hiërarchische benadering gehanteerd: 1. procesgeïntegreerde maatregelen; 2. nageschakelde technieken ( end-of-pipe ). Vanuit milieuhygiënisch oogpunt bestaat de voorkeur voor procesgeïntegreerde maatregelen boven nageschakelde technieken vanwege het structurele karakter ten aanzien van de bestrijding aan de bron. Bij procesgeïntegreerde maatregelen kan in het algemeen gedacht worden aan: - wijziging van de procesvoering en/of het productieproces; - gebruik van andere grondstoffen; - terugvoeren van de (luchtverontreinigde) stoffen in het productieproces. Procesgeïntegreerde maatregelen lenen zich minder goed voor het overnemen als erkende maatregel in de Regeling. Het is veelal niet mogelijk zo n maatregel zodanig generiek te omschrijven dat daarmee aan de emissie-eis wordt voldaan. Het betreft doorgaans maatwerk. Indien procesgeïntegreerde maatregelen niet mogelijk zijn of een onvoldoende reductie realiseren kunnen nageschakelde technieken worden toegepast. Dit hoofdstuk richt zich op nageschakelde technieken. In de volgende paragraaf wordt een benaderingswijze gepresenteerd voor de selectie van nageschakelde technieken. Stappenschema In deze paragraaf wordt nader ingegaan op parameters die bij de selectie van een reinigingstechniek aan bod kunnen komen. Selectie 1 Voor een juiste selectie van een luchtemissiebeperkende techniek is het van belang dat de afgasen stofkarakteristieken (= uitgangspunten) worden vastgelegd. De afgas- en stofkarakteristieken van de ongereinigde massastroom leggen namelijk de algemene randvoorwaarden voor de keuze van een reinigingstechniek vast. Op basis van deze randvoorwaarden kan een eerste selectie worden gemaakt van potentieel haalbare technieken. 19

20 In het onderstaande zijn de belangrijkste afgaskarakteristieken weergegeven: - volumedebiet; - temperatuur; - druk; - vochtgehalte; - zuurstofgehalte; - aard van de verontreinigingen; - stofgehalte; - fluctuaties in het afgas; - continue of discontinue procesvoering. In het onderstaande zijn de belangrijkste stofkarakteristieken weergegeven: 1. Aard van de stoffen - chemische samenstelling van de verontreinigingen: a) organisch (o.a. alifaten, aromaten, alcoholen, gehalogeneerd); b) anorganisch (o.a. zuren, basen, metalen). - fysische samenstelling van de verontreinigingen: a) stofvormige verontreinigingen; b) gas- en dampvormige verontreinigingen. 2. Stofvormige verontreinigingen - concentratie; - deeltjesgrootteverdeling; - vorm van de deeltjes; - kleverigheid/viscositeit/hygroscopie; - oplaadbaarheid. 3. Gas- en dampvormige verontreinigingen - concentratie; - (water)oplosbaarheid; - dampspanning; - kookpunt; - dauwpunt; - explosiegrenzen; - reactiviteit/corrosiviteit; - biologische afbreekbaarheid. 20

21 Selectie 2 In een tweede stap dienen techniek- en bedrijfskarakteristieken te worden beschouwd. De potentieel haalbare technieken worden geanalyseerd op onder meer bedrijfszekerheid, rendement en uitvoeringsvormen. De bedrijfssituatie moet worden geanalyseerd op benodigde en aanwezige faciliteiten en beschikbare ruimte. In het onderstaande zijn de belangrijkste techniekkarakteristieken weergegeven: - uitvoeringsvormen; - combinatie van technieken; - rendement; - bedrijfszekerheid; - bedieningsintensiteit; - onderhoudseisen en onderhoudsgevoeligheid. In het onderstaande zijn de belangrijkste bedrijfskarakteristieken weergegeven: - integratie in bestaand proces; - beschikbare ruimte (oppervlakte en hoogte); - fundering en gebouwconstructies; - benodigde en beschikbare faciliteiten (energie/elektriciteit, stoom, perslucht, afvalwaterzuivering); - bestemmingsplan; - geluidruimte; - horizonvervuiling. Selectie 3 In een derde stap dienen milieuhygiënische en economische karakteristieken van de geselecteerde technieken te worden beschouwd. Het ontstaan van onder meer bijproducten, afvalstromen en kostenaspecten leiden uiteindelijk tot een keuze van een haalbare techniek. In het onderstaande zijn de belangrijkste milieuhygiënische karakteristieken weergegeven: - restemissie; - reductierendement; - bijproducten; - afvalstromen (vast, vloeibaar, slurry); 21

22 - energieverbruik; - waterverbruik. In het onderstaande zijn de belangrijkste economische karakteristieken weergegeven: - investeringskosten; - operationele kosten (personeel, energie/elektriciteit, water, stoom, perslucht, hulpstoffen); - onderhoudskosten; - teruggewonnen product; - verwerkingskosten afvalstromen. Toelichting Het bovenstaande stappenschema maakt inzichtelijk dat de keuze van een luchtemissiebeperkende techniek het resultaat is van een groot aantal randvoorwaarden en van specifieke situaties. In veel gevallen kunnen in één situatie verschillende luchtemissiebeperkende technieken worden toegepast. De verschillende technieken hebben echter vaak ook verschillende milieuprestaties, bijvoorbeeld een verschillende restemissie of een verschillend afvangstrendement. De keuze van een techniek kan in dat geval afhangen van diverse andere aspecten. In het kader van het Besluit en de Regeling is het van belang dat een nageschakelde techniek in principe geschikt geacht is om daarmee aan het doelvoorschrift te kunnen voldoen. In sommige gevallen kan het vanuit andere zienswijzen, bijvoorbeeld vanuit arbeidshygiëne of het gebruik van reststoffen, van belang zijn verdergaande maatregelen te treffen. De keuze voor een bepaalde techniek is een keuze van het bedrijf. Dikwijls is bij deze keuze van een doelmatige maatregel advies gewenst van een adviseur of een leverancier van luchtemissiebeperkende technieken. Ook de keuze om in een situatie met meerdere relevante emissiebronnen de afgassen in een gecombineerde filterinstallatie te behandelen is een keuze van het bedrijf. Erkende maatregelen lucht - algemene toelichting In het Besluit zijn via doelvoorschriften emissie-eisen opgenomen voor diverse activiteiten. In de Regeling worden zogenoemde erkende maatregelen benoemd. De juiste toepassing van een erkende maatregel is een erkende handeling waarmee een bedrijf geacht wordt aan het doel te hebben voldaan. De erkende maatregel kan bestaan uit het toepassen van een specifiek type luchtemissiebeperkende voorziening (ofwel: luchtemissiebeperkende techniek). Met het in werking hebben van dit type voorziening wordt ervan uit gegaan dat voldaan wordt aan de luchtemissie-eisen. 22

23 Bij het toepassen van erkende maatregelen gaat het er om dat: - een juist type luchtemissiebeperkende techniek wordt toegepast; - een luchtemissiebeperkende techniek doelmatig is ontworpen en gedimensioneerd; - een luchtemissiebeperkende techniek tijdens gebruik op een juiste wijze functioneert. Voor erkenning van de maatregel dient het bedrijf te kunnen aantonen dat aan de bovengenoemde aspecten op juiste wijze invulling is gegeven. Een bedrijf is vrij bij het kiezen van een alternatieve maatregel. Het bedrijf zal wel moeten aantonen dat de alternatieve maatregel tenminste voldoet aan het gestelde doelvoorschrift en daarmee gelijkwaardig is met de erkende maatregel (art. 2.9 van het Besluit). Overzicht erkende maatregelen lucht In onderstaande tabel<<pm tabel aanpassen>> is een overzicht weergegeven van erkende maatregelen voor de relevante activiteiten. In de tabel wordt een verwijzing gemaakt naar de activiteit, het relevante doelvoorschrift van de activiteit in het Besluit, de relevante luchtverontreinigende component voor de activiteit en de erkende maatregelen voor die activiteit. Met een X is in de tabel aangegeven of een maatregel voor een activiteit een erkende maatregel is. Opmerking [i1]: Ivo: We moeten de tabel nog inhoudelijk checken met de teksten van de regeling. Als je hier een PM opneemt dan doen we dat later. Onderstaand wordt per type luchtemissiebeperkende techniek een nadere toelichting gegeven en worden aandachtspunten gegeven voor een goed ontwerp en functioneren. De volgende type luchtemissiebeperkende technieken worden nader beschreven: - filtrerende afscheider; - elektrostatisch filter; - aërosolfilter of mistfilter; - wasser. Aanvullend op bovenstaande technieken wordt tevens het adsorptiefilter beschreven, omdat dit type filter in veel gevallen als een doelmatige ontgeuringsinstallatie kan worden gezien. De terminologie van luchtemissiebeperkende technieken sluit aan bij InfoMil publicatie L26 Beschrijving luchtemissiebeperkende technieken uit De inhoud van deze publicatie is ook beschikbaar via In deze publicatie worden technieken en verschillende uitvoeringsvormen op systematische wijze beschreven gericht op toepassing, prestaties en randvoorwaarden, specifieke voor- en nadelen en economische aspecten van de techniek. Indien 23

24 dat aan de orde is worden andere gangbare benamingen voor luchtemissiebeperkende technieken specifiek genoemd. Metaal- en elektrotechnische industrie Voor specifieke achtergronden over activiteiten en processen vallende onder de metaal- en elektrotechnische industrie wordt verwezen naar het Werkboek milieumaatregelen; Metaal- en elektrotechnische industrie. De inhoud van deze publicatie is ook beschikbaar via Opgemerkt wordt dat in dit handboek in sommige gevallen bij activiteiten meer maatregelen worden genoemd dan in deze Regeling als erkende maatregelen (zie X in voorgaande tabel) worden benoemd. Zoals reeds opgemerkt is het bedrijven vrij ook van deze andere technieken gebruik te maken, mits aangetoond wordt dat aan de gestelde doelen van het Besluit wordt voldaan. In onderstaande wordt een beknopte samenvatting gegeven uit dit werkboek. Opgemerkt wordt dat dit werkboek soms afwijkende terminologieën hanteert dan de Regeling. Lassen van metalen ( 4.5.2) Bij het filtreren van lasrook worden drie type filtersystemen gebruikt: - patronenfilter; - mechanisch filter; - elektrostatisch filter. Alle drie de systemen zijn als stand der techniek te beschouwen voor het filtreren van lasrook en zijn goed in staat om restconcentraties te realiseren die lager zijn dan 5 mg/m3. Solderen van metalen ( 4.5.3) De afgezogen soldeerrook kan worden gereinigd in een stofverwijderingsinstallatie, zoals: - tweetrapselektrostatische filters; - mechanische filters (cassettefilters zoals enveloppen); - oppervlaktefilters (patronenfilters); - doekfilters; - natte gaswassing. Stralen van metalen ( 4.5.4) 24