Betreft: Premiepensioeninstelling; reactie op de consultatiedocument d.d. 15/05/2008

Transcriptie

1 Advocaten Notarissen Belastingadviseurs Ministerie van Financiën Mr. H. van Meerten Postbus LV Den Haag Tripolis Burgerweeshuispad 301 Postbus AB Amsterdam T F Datum 15 juni 2008 Onze ref. 1228\know how\pensioenwetgeving\api\ reactie consultatiedocument ppi\ Betreft: Premiepensioeninstelling; reactie op de consultatiedocument d.d. 15/05/2008 Geachte heer Van Meerten, Graag maken wij gebruik van de gelegenheid om te reageren op het consultatiedocument van 15 mei 2008 met betrekking tot de premiepensioeninstelling. In de bijgaande notitie vindt u de opmerkingen die wij hebben geformuleerd in nauwe samenwerking met verschillende advocaten, notarissen en fiscalisten van ons kantoor. Wij zijn graag bereid om deze notitie nader toe te lichten en constructief bij te dragen aan de verdere vormgeving van de premiepensioeninstelling. Met vriendelijke groet, Jako van Hees Kees Kraaiveld Francine Schlingmann Paul Sleurink Jan Willem van der Velden De Brauw Blackstone Westbroek N.V. is gevestigd in Den Haag en ingeschreven in het handelsregister onder nr Alle diensten en (andere) werkzaamheden worden verricht uit hoofde van een overeenkomst van opdracht met De Brauw Blackstone Westbroek N.V. Op de overeenkomst zijn de Algemene Voorwaarden van toepassing, die zijn gedeponeerd ter griffie van de rechtbank in Den Haag en waarin onder meer een beperking van de aansprakelijkheid is opgenomen. Kwaliteitsrekening notarissen ING Bank nr

2 Notitie Ministerie van Financiën Mr. H. Van Meerten Postbus LV Den Haag Datum 15 juni 2008 Onze ref reactie consultatiedocument ppi\ Betreft: Premiepensioeninstelling; reactie op de consultatiedocument d.d. 15/05/ Inleiding Het Consultatiedocument 1 heeft als uitgangspunt om een premiepensioeninstelling ( PPI ) te introduceren die kan inspelen op de kansen die de Europese ontwikkelingen bieden aan Nederlandse pensioeninstellingen 2. De regeling van de PPI dient ter uitvoering van Richtlijn 2003/41/EG 3 ( de Richtlijn ). Het doel van een Nederlandse regeling van de PPI is om Nederland aantrekkelijk te maken als vestigingsplaats voor de internationale pensioenmarkt. In deze notitie zullen wij ingaan op de internationale concurrentiepositie ( 2), de gekozen rechtsvormen ( 3), de ringfencing ( 4), de fiscaliteit ( 5), de institutionele belegger en het effectentypisch gedragstoezicht ( 6), ten slotte zullen wij artikelsgewijs onze opmerkingen plaatsen bij het Consultatiedocument en de concept memorie van toelichting ( MvT ) ( 7 en 8). 1 Consultatiedocument d.d. 15 mei 2008, met als titel Wijziging van de Wet op het financieel toezicht en andere wetten in verband met de invoering van de premiepensioeninstelling mede op grond van richtlijn nr. 2003/41/EG. 2 Vergelijk voor dit uitgangspunt Kamerstukken II (2007/2008) , nr. 106 met als titel De Algemene Pensioeninstelling: hoofdlijnen voor de vormgeving. 3 Richtlijn 2003/41/EG van het Europees Parlement en de Raad van 3 juni 2003 betreffende de werkzaamheden van en het toezicht op instellingen voor bedrijfspensioenvoorziening, hierna ook wel te noemen IORP. Onze ref. 1228\know how\pensioenwetgeving\api\ reactie consultatiedocument ppi\ 1 / 11

3 2 Internationale concurrentiepositie Volgens het Consultatiedocument is het de PPI niet toegestaan om pensioenregelingen uit te voeren, waaraan een bepaalde rendementsgarantie is verbonden. Het lijkt van belang om te overwegen om die mogelijkheid wel te scheppen in de regeling van de PPI. Veel buitenlandse pensioenregelingen stellen naar onze indruk een minimum rendementsgarantie verplicht. Zou de PPI dit niet kunnen, dan zal zij juist op de internationale pensioenmarkt veel minder aantrekkelijk zijn, dan wanneer die mogelijkheid wel bestaat. Ons inziens begeeft de PPI zich daarmee niet op het terrein van de traditionele pensioenfondsen, zolang de PPI geen biometrische risico s dekt, zoals overlijdensrisico en arbeidsongeschiktheidsrisico. Verder biedt de voorgestelde regeling de PPI niet de mogelijkheid om pensioenregelingen uit te voeren voor zelfstandigen zonder personeel. De richtlijn biedt deze mogelijkheid uitdrukkelijk wel. Niet duidelijk is, waarom voor een beperktere implementatie wordt gekozen. Ook dit kan afbreuk doen aan de internationale aantrekkelijkheid van de Nederlandse PPI. 3 Rechtsvorm De Richtlijn stelt geen bepaalde rechtsvorm verplicht voor de PPI. Het Consultatiedocument schrijft voor dat de PPI een stichting, NV, BV of Europese NV dient te zijn. Wij onderschrijven deze keuze voor een beperkt aantal rechtspersonen. Dit dient de eenvoud, met als voordeel dat de Nederlandse PPI in de internationale pensioenmarkt op een eenduidige manier kan worden gepresenteerd. 4 Ringfencing Het Consultatiedocument volgt voor het afscheiden van het vermogen van de PPI globaal de bestaande regeling voor bewaarders van beleggingsfondsen (art. 4:42 t/m 4:45 Wft). Het vermogen dient te worden ondergebracht bij een aparte rechtspersoon, die fungeert als pensioenbewaarder. Daarnaast wordt een soort afgescheiden vermogen gecreëerd per pensioenregeling. Dat lijkt tweeslachtig. Het is de vraag of in plaats daarvan niet beter kan worden gekozen voor een aparte pensioenbewaarder per pensioenregeling. Wordt toch gekozen voor een afgescheiden vermogen zoals bedoeld in art. 4:107 Wft, dan zou die regeling beter moeten aansluiten op de vermogensrechtelijke en faillissementsrechtelijke terminologie. In de artikelsgewijze bespreking van de PPI zullen wij daar nader op ingaan. 2 / 11

4 5 Fiscale opmerkingen Volgens het Consultatiedocument krijgt de PPI fiscaal de status van een subjectief vrijgesteld lichaam, evenals een 'gewoon' pensioenfonds. De concept MvT stelt dat op deze manier verdragbescherming geclaimd kan worden door de PPI. Het is onzeker of dat inderdaad het geval is. Deze materie is diffuus en er wordt in diverse landen op verschillende wijze over gedacht. In verband hiermee is het niet consequent om in de zomer van 2007 nadrukkelijk aan te geven dat een vrijgestelde beleggingsinstelling niet verdragsgerechtigd is, nu deze (ook) subjectief vrijgesteld is, en een jaar later met betrekking tot de PPI precies het tegenovergestelde te betogen. De formulering van de vrijstelling is voor pensioenlichamen en vrijgestelde beleggingsinstelling inhoudelijk gelijk. Het gaat bij de PPI nadrukkelijk om de internationale concurrentie positie. Nu bijvoorbeeld in België wel sprake is van een aan vennootschapsbelasting onderworpen IORP lichaam, met volledige verdragsbescherming, kan de door het Consultatiedocument voorgestane oplossing de concurrentiepositie van de PPI verslechteren. 6 Institutionele beleggers en effectentypisch gedragstoezicht Het lijkt voor de hand te liggen om de PPI toe te voegen aan de definitie van institutionele belegger in art. 1:1 Wft. Institutionele beleggers in de zin van de Wft dienen kort gezegd de code Tabaksblat na te volgen, voor zover die betrekking heeft op aandeelhouders (art. 5:86 Wft). Deze regels gelden bijvoorbeeld voor beleggingsinstellingen en pensioenfondsen. De PPI lijkt als type instelling (belegger ten behoeve van derden met een omvangrijke effectenportefeuille) onderworpen te moeten zijn aan dezelfde regels. De effectentypische gedragsregels zoals bedoeld in art. 5:68 Wft zijn volgens het Consultatiedocument niet van toepassing op de PPI. Volgens deze gedragsregels dient een groot aantal financiële ondernemingen alsmede de pensioenfondsen die beleggen in financiële instrumenten voorzieningen te treffen om gebruik van voorwetenschap door personeel en belangenverwikkelingen te voorkomen. Gezien het feit dat de PPI een financiële onderneming wordt die grootschalig zal gaan beleggen, lijkt het voor de hand te liggen, dat deze gedragsregels ook gaan gelden voor de PPI. 3 / 11

5 7 Artikelsgewijze opmerkingen art. 1:1 Wft Dit artikel introduceert het begrip pensioenbeheerder. Het Consultatiedocument gebruikt dit begrip verder niet. Het kan vervallen. Overigens kent de Richtlijn niet de mogelijkheid om een vergunning met paspoort toe te kennen aan de beheerder van een algemene pensioeninstelling, zoals de PPI. Ook om deze reden lijkt het beter om de pensioenbeheerder niet apart te regelen. De definitie van pensioenbewaarder spreekt van het vermogen van een premiepensioenregeling. Dit lijkt ons minder gelukkig. Een premiepensioenregeling is geen rechtssubject en kan daarom geen vermogen hebben. Het lijkt juister om het te omschrijven als het vermogen van de pensioenbewaarder inzake een premiepensioenregeling. Dit komt op een aantal plaatsen terug. Aan de definitie van financiële onderneming wordt de PPI toegevoegd. Dat is met name van belang voor de toepassing van de bepalingen uit deel 1 Wft. Het is de vraag of hetzelfde geldt voor het gedragstoezicht van deel 4 Wft. Zo zijn in beginsel art. 4:20, 4:23 en 4:25 Wft toepasselijk op de PPI als financiële onderneming. De desbetreffende artikelen behoeven in dat geval echter wel aanpassing. Het Consultatiedocument geeft niet aan, welke (algemene) bepalingen uit deel 4 Wft zij van toepassing wil doen zijn op de PPI. Om onbedoelde toevallige toepasselijkheid te voorkomen lijkt het raadzaam om een reikwijdtebepaling op te nemen in het begin van deel 4 Wft, waarin hoofdstuk 4.2 buiten toepassing wordt verklaard, eventueel met uitzondering van bepaalde artikelen. art. 2:54g Wft De verbodsbepaling van art. 2:54g Wft beperkt het verbod niet tot PPI s die zijn gevestigd in Nederland. Dat zou naar onze mening dienen te worden toegevoegd. Anders is het bijvoorbeeld aan PPI s uit een andere lidstaat verboden om in Nederland actief te zijn. Dat zal strijdig zijn met de Richtlijn. Verder zou een uitzondering moeten worden gemaakt voor pensioenfondsen. Zoals de verbodsbepaling nu luidt, zou het pensioenfondsen immers verboden zijn om het bedrijf van PPI uit te oefenen. Dat lijkt niet de bedoeling te zijn. Deze uitzondering kan worden opgenomen in een reikwijdtebepaling, bijvoorbeeld art. 1:11a Wft (nieuw). Die bepaling kan als volgt luiden: Als de uitoefening van het bedrijf van een premiepensioeninstelling wordt niet beschouwd het uitvoeren van zuivere pensioenregelingen door een pensioenfonds als bedoeld in art. 1 Pensioenwet. 4 / 11

6 art. 2:54h Wft Dit artikel verplicht de PPI om bij vergunningverlening een zetel te hebben in Nederland en een bepaalde rechtsvorm te hebben. Het laat onverlet, dat een PPI vervolgens de zetel zou kunnen verplaatsen of zich zou kunnen omzetten in een andere rechtsvorm. Dat zal niet de bedoeling zijn. Dit kan worden voorkomen door het voorschrift dat de zetel in Nederland ligt en dat de PPI een bepaalde rechtsvorm dient te hebben op te nemen in bijvoorbeeld art. 3:20 lid 2 Wft (nieuw). Daarmee is het van doorlopend toezicht. Aan de verwijzing naar besloten vennootschap zou moeten worden toegevoegd met beperkte aansprakelijkheid. Art. 2:54h Wft bepaalt dat de PPI bij vergunningverlening moet aantonen dat zij voldoet aan een aantal artikelen uit deel 3 en deel 4 Wft. Daaraan zou het zojuist genoemde art. 3:20 lid 2 Wft moeten worden toegevoegd. Hetzelfde geldt naar onze mening voor art. 3:17 inzake de bedrijfsvoering. De verwijzing naar art. 3:3 dient te vervallen. Art. 3:3 legt geen verplichting op aan de PPI. De verwijzing naar art. 3:57 dient te vervallen, indien de PPI uitsluitend zuivere premieregelingen zou mogen uitvoeren. Dan komt men niet toe aan een solvabiliteitseis. Vergelijk ook de MvT op p. 30 van het Consultatiedocument. De verwijzing naar art. 3:57 kan blijven staan indien de PPI bepaalde rendementsgaranties mag geven, zoals wij bepleiten. De solvabiliteitseisen zouden daarbij niet moeten uitgaan boven hetgeen de Richtlijn verplicht stelt, onder andere met het oog op de internationale concurrentiepositie A Wft Aan deze paragraaf zou de ontvangst van PPI s uit andere lidstaten moeten worden toegevoegd, tenzij het de bedoeling is, dat deze via de Pensioenwet worden gereguleerd. Het lijkt dan wel zaak dat dat gelijktijdig met de wijziging van de Wft wordt geïmplementeerd, zodat de Richtlijn niet slechts wordt geïmplementeerd met betrekking tot in Nederland gevestigde PPI s, maar ook voor PPI s in andere lidstaten, waarbij Nederland de lidstaat van ontvangst is. In deze paragraaf wordt een aantal keer het bijkantoor genoemd. De Richtlijn maakt geen onderscheid tussen algemene pensioeninstellingen die grensoverschrijdend hun activiteiten ontplooien in andere lidstaten, of die dat via een nevenvestiging doen. De refertes aan bijkantoor dienen daarom te vervallen. Naar onze indruk zijn niet alle leden van art. 20 van de Richtlijn geïmplementeerd. Dit geldt met name voor de leden 5, 8, 9 en 10. art. 2:121a Wft Vergelijk de bovengenoemde opmerking over het bijkantoor. Het artikel zou moeten worden samengevoegd met art. 2:121c Wft. Het artikel sluit af met een 5 / 11

7 instemmingsbevoegdheid van DNB. Art. 20 van de Richtlijn spreekt van goedkeuring. De Wft hanteert beide begrippen. Niet duidelijk is, of er een inhoudelijk verschil tussen deze begrippen bestaat. art. 2:121c Wft Het eerste lid verplicht de PPI die grensoverschrijdend activiteiten wil ontplooien om DNB in kennis te stellen. Volgens art. 20 lid 2 van de Richtlijn is goedkeuring door DNB vereist. Het is van belang om dit over te nemen, omdat het een voorwaarde is voor paspoortwerking. In het vierde lid, derde regel dient hebben te worden vervangen door heeft. Verder suggereert dit lid dat, als de buitenlandse toezichthouder DNB niet binnen twee maanden heeft geïnformeerd, DNB geen mededeling meer hoeft te doen. Dat is niet de bedoeling van de Richtlijn. De buitenlandse toezichthouder is weliswaar verplicht om binnen twee maanden DNB te informeren, maar wanneer zij dit eerst na drie maanden doet, zal DNB nog steeds verplicht zijn om de PPI hiervan mededeling te doen. Het vijfde lid verwijst naar een zevende lid, welk lid ontbreekt. Daarnaast zou kan met de uitvoering beginnen dienen te worden gewijzigd in is bevoegd tot uitvoering. Het zesde lid houdt een bepaling in met betrekking tot handhaving door DNB en coördinatie met buitenlandse toezichthouders, alsmede een gedragsverplichting voor de PPI. De handhavingsbevoegdheid van DNB volgt al uit art. 1:75 Wft. De coördinatie met de buitenlandse toezichthouders past systematisch het beste in art. 1:58 Wft. De gedragsverplichting zou in deel 3 Wft dienen te worden opgenomen als doorlopende verplichting. Zij kan luiden: De PPI is verplicht om ervoor zorg te dragen dat zij geen inbreuk maakt op de sociale en arbeidswetgeving van de lidstaten waar de bijdragende onderneming haar zetel heeft 4. art. 2:121d Wft Het vierde lid lijkt al te zijn geregeld in art. 1:105 jo. 102 Wft. art. 3:57 Wft De toevoeging van PPI dient te vervallen, tenzij de PPI ook bevoegd zal zijn om bijvoorbeeld rendementsgaranties op zich te nemen. Vergelijk ook onze opmerking bij art. 2:54h Wft. 4 Wellicht dient dit verder te worden uitgebreid naar de definitie van lidstaat van ontvangst in de zin van de Richtlijn. Die definitie is ruimer dan alleen de lidstaat waar de bijdragende onderneming is gevestigd. 6 / 11

8 art. 3:267b, onder a Wft De term deelnemers dient te worden vervangen door pensioendeelnemers. De toevoeging of het lichaam dat haar portefeuille beheert kan beter vervallen. De verplichtingen van degenen aan wie activiteiten worden uitbesteed, passen systematisch het beste in de toepasselijke uitbestedingsregels die gelden krachtens art. 3:18 Wft. art. 3:267b, onder a Wft Vergelijk voor het eerste lid onze opmerkingen bij art. 3:57 en art. 2:54h Wft. In het (eerstgenoemde) tweede lid dient zijn te worden vervangen door haar. Voor de referte aan het bijkantoor zij verwezen naar onze opmerkingen bij A Wft. Het derde lid sluit af met indien de wederpartij de maatregel kende of daarvan niet onkundig kon zijn. Onduidelijk is wat met dit slot is beoogd. Wellicht is het juister om te schrijven indien de wederpartij de maatregel kende of behoorde te kennen. art. 4:105 Wft Systematisch past dit artikel beter in deel 3 Wft, nu de PPI onder toezicht van DNB staat. Het toezicht op naleving van de bewaarverplichtingen zou ook in deel 3 Wft kunnen, maar het feit dat de AFM een soortgelijk toezicht uitoefent op bewaarders van beleggingsinstellingen, kan rechtvaardigen dat dit toezicht op pensioenbewaarders ook door de AFM wordt uitgeoefend. Plaatsing daarvan in deel 4 Wft is dan terecht. art. 4:106 lid 1 sub a Wft Voor ringfencing is onafhankelijkheid van de pensioenbewaarder geen vereiste. De onafhankelijkheid ziet op de governance m.b.t. het pensioenvermogen. Dit laatste effect wordt overigens weer tenietgedaan indien, waar de MvT (blz. 54 onderaan. 55 bovenaan) vanuit lijkt te gaan, de beheerder een volmacht verkrijgt of zich op andere wijze van de medewerking van de pensioenbewaarder verzekert. Onder het verkrijgen van het vermogen van een pensioenregeling worden, zo blijkt uit de MvT (blz. 33 en 52), ook begrepen de tot dat vermogen behorende verplichtingen. Niet geheel duidelijk is wat men daarbij voor ogen heeft. Betekent dit dat alle verplichtingen die tot het pensioenvermogen moeten worden gerekend door de pensioenbewaarder (als schuldenaar/contractspartij) moeten worden aangegaan? Dat zal, gelet op de beperkte doelomschrijving van de pensioenbewaarder (zie hieronder, lid 2) niet altijd mogelijk zijn. De MvT (blz. 54) gaat ervan uit dat de PPI de beleggingstransacties aangaat namens het pensioenvermogen. Als daarvoor moet worden gelezen namens de 7 / 11

9 pensioenbewaarder geldt het voorgaande bezwaar. Als de PPI de transacties in eigen naam aangaat, zal een overgang van de daaruit voortvloeiende verplichtingen naar de pensioenbewaarder niet altijd mogelijk zijn (en naar Nederlands recht niet zonder medewerking van de wederpartij/schuldeiser). Ook elders in de MvT (blz. 33, 52) wordt gesproken van een overdracht van de verplichtingen van de desbetreffende pensioenregeling aan de pensioenbewaarder. art. 4:106 lid 1 sub b Wft Het woord beschikken moet, zo blijkt uit de MvT (blz. 56), niet in goederenrechtelijke zin worden begrepen maar beoogt een wederzijdse toezichtverplichting aan de beheerder (bedoeld is de PPI) en pensioenbewaarder op te leggen. Het ware beter dit ook zo te verwoorden. art. 4:106 lid 2 Wft De bepaling suggereert dat de taak van de pensioenbewaarder is beperkt tot (1) bewaring van activa en (2) het administreren van goederen en verplichtingen. Dit is strijdig met de MvT, die ervan uitgaat (blz. 33 en blz. 52) dat ook verplichtingen in verband met de pensioenregeling door de pensioenbewaarder op zich worden genomen. Ervan uitgaande dat de pensioenbewaarder het subject behoort te zijn van de goederen en verplichtingen die behoren bij een pensioenregeling, zou de bepaling beter als volgt kunnen luiden: Als pensioenbewaarder treedt slechts op een rechtspersoon met als enig statutair doel het zijn van rechthebbende c.q. schuldenaar van de goederen en de verplichtingen behorende bij een of meer premiepensioenregelingen. art. 4:106 lid 3 Wft De verwijzing naar 4:108, eerste lid, zal zijn bedoeld naar 4:107, eerste lid. In plaats van de activa van een pensioenregeling zou moeten worden geschreven het vermogen behorend bij een pensioenregeling. De pensioenbewaarder zal immers het subject zijn van de rechten en verplichtingen die behoren bij de pensioenregeling. art. 4:107 lid 1 Wft De terminologie is niet consistent. Waar gezegd wordt dient uitsluitend tot voldoening van, is blijkens lid 3 bedoeld dat andere vorderingen dan de onder a. en b. genoemde in afwijking van artikel 3:276 BW in beginsel niet op het vermogen kunnen worden verhaald. Het ware beter de terminologie van artikel 3:276 BW e.v. aan te houden. Dat geldt evenzeer voor het feit dat wordt gesproken over het vermogen van een pensioenregeling. De pensioenregeling als zodanig heeft geen rechtspersoonlijkheid en kan in het kader van uitoefening van verhaalsrechten 8 / 11

10 dus geen schuldenaar zijn en/of vermogen hebben. Het ware beter de regeling van verhaalsrechten te beperken tot het vermogen van de pensioenbewaarder inzake de premiepensioenregeling. Uitgangspunt is immers dat de pensioenbewaarder gerechtigd zal zijn tot het in verband met een pensioenregeling beheerde vermogen. Niet duidelijk is welke reikwijdte men precies voor ogen heeft voor wat betreft de schulden vermeld onder a. Op het eerste gezicht lijkt deze omschrijving beperkt tot schulden als gevolg van kosten die de PPI en/of de pensioenbewaarder in verband met het pensioenvermogen maken. In het kader van bepaalde beleggingstransacties kunnen echter ook aanzienlijke schulden worden aangegaan die niet als kosten kunnen worden aangemerkt. Voor wederpartijen bij deze transacties zal niet aanvaardbaar zijn dat hun in beginsel ieder verhaal op het vermogen wordt ontzegd. Ook andere afbakeningsproblemen zijn denkbaar. Zo zal niet altijd zonder meer duidelijk zijn of bepaalde fiscale schulden, loonvorderingen, doorlopende lasten (huur) als schulden die verband houden met beheer en bewaring kwalificeren. art. 4:107 lid 2 Wft Op het eerste gezicht is er geen rechtvaardiging voor het feit dat de in lid 1 sub a. genoemde schulden een superpreferente status krijgen toebedeeld. Normaal gesproken zullen de bedoelde schulden op grond van de hoofdregel van artikel 3:277 BW concurrent zijn. Voor zover ze dat niet zijn (fiscus, loonvorderingen) is niet duidelijk in hoeverre de aan deze schulden verbonden voorrang door de bepaling van het tweede lid wordt doorkruist. Voorts is onduidelijk of de regeling van het tweede lid, in samenhang met het eerste lid, in de weg staat aan toepassing van zekerheidsinstrumenten (pand, hypotheek, buitenlandse zekerheidsrechten, achterstelling, verrekeningsmogelijkheden, etc.) die een inbreuk op de verhaals- en prioriteitstoekenning van deze bepalingen vormen. art. 4:107 lid 3 Wft Niet duidelijk is of deze bepaling ook een beperking inhoudt voor een schuldeiser om conservatoire maatregelen te nemen of het faillissement van de pensioenbewaarder aan te vragen. Dient hij ten tijde van het beslag c.q. de faillissementsaanvraag aan te tonen dat aan de voorwaarde van dit lid is voldaan, of is slechts beoogd de aanspraak in het kader van een verdeling vast te stellen? In dit verband is relevant dat het uitgangspunt in de MvT (blz. 57), dat het vermogen van de pensioenbewaarder in de regel toereikend zal zijn voor de voldoening van de met een pensioenregeling samenhangende verplichtingen, 9 / 11

11 mogelijk juist is, maar dat de omvang van het vermogen op zichzelf niet bepalend is voor de vraag of de pensioenbewaarder ook tot voldoening in staat is (liquiditeit). art. 4:107 lid 4 Wft Zie opmerkingen lid 2. art. 4:108 lid 2 Wft De hierin opgenomen bepaling is reeds geregeld in art. 4:19 Wft. Als het de bedoeling is dat die bepaling geldt voor de PPI, is art. 4:108 lid 2 overbodig. art. 4:108 lid 6 Wft Volgens dit artikellid dient de PPI alle informatie te verstrekken die redelijkerwijze relevant is voor een adequate beoordeling door de pensioengerechtigde. Dit zou ook fiscale informatie kunnen betreffen die per pensioengerechtigde kan verschillen. Art. 11 lid 5 van de Richtlijn noopt niet tot een zodanig ruime verplichting. Volgens dit artikel dient de PPI de nodige informatie te verstrekken over de uitkeringen. art. 23a Pensioenwet (Onderdeel D en H) Het lijkt raadzaam om in 'onderdeel D artikel 23a lid 1' op te nemen dat de daarin bedoelde overeenkomst ook met een of meer verzekeraars, met een ondernemingspensioenfonds of een bedrijfstakpensioenfonds mag worden gesloten, mits dat ondernemingspensioenfonds of bedrijfstakpensioenfonds ook als uitvoerder van de regeling zou mogen optreden. Stel bijvoorbeeld dat Shell of IBM voor alle werknemers in Europa een API tot stand brengt, dan zou voor de Nederlandse werknemers die overeenkomst toch ook met een ondernemingspensioenfonds of bedrijfstakpensioenfonds moeten kunnen worden gesloten. Het vorenstaande zou dan ook verwerkt moeten worden onder H. 8 Memorie van Toelichting p. 54 Er wordt gesuggereerd dat de pensioenbewaarder naast de PPI hoofdelijk aansprakelijk zou zijn voor verplichtingen in verband met de pensioenregeling. Niet duidelijk is waarop deze hoofdelijkheid is gebaseerd. Op dezelfde bladzijde worden een aantal veronderstellingen gedaan voor het geval de pensioenbewaarder failliet gaat die onjuist zijn. De curator is op grond van de Faillissementswet niet gehouden bestaande overeenkomsten of wettelijke verplichtingen, anders dan voor zover deze als boedelschulden kwalificeren, na te komen. De gedachte dat handelingen in verband met het 10 / 11

12 pensioenvermogen bij faillissement van de pensioenbewaarder via de curator zullen lopen is op zich juist, met dien verstande dat de curator in beginsel daar niet toe verplicht kan worden. Voorts is de taak van de curator gericht op de vereffening van het vermogen van de pensioenbewaarder teneinde de schuldeisers zoveel mogelijk uit de opbrengst te voldoen (art. 68 Fw.). Het staat, zonder uitdrukkelijke wettelijke voorziening, niet bij voorbaat vast dat de curator in dat verband gehouden is mee te werken aan een collectieve waardeoverdracht als genoemd in artikel 84 Fw. 11 / 11