PUBLIC RAAD VAN DE EUROPESE UNIE. Brussel, 6 oktober 2006 (05.12) (OR. en) 13611/06 Interinstitutioneel dossier: 2006/0142 (COD) LIMITE

Transcriptie

1 Conseil UE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE Brussel, 6 oktober 2006 (05.2) (OR. en) 36/06 Interinstitutioneel dossier: 2006/042 (COD) LIMITE PUBLIC VISA 240 CODEC 044 COMIX 806 RESULTAAT BESPREKINGEN van: de Groep visa/gemengd Comité (EU-IJsland/Noorwegen/Zwitserland) d.d.: 2 en 3 oktober 2006 nr. Comv.: 752//06 VISA 90 CODEC 77 COMIX ADD 2 (en) Betreft: Verordening van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van een gemeenschappelijke visumcode De delegaties stelden de volgende punten aan de orde: ) Verwijzing naar de lidstaten De Commissievertegenwoordiger (COM) deelde de delegaties mee dat, gelet op de verwijzingen naar de verschillende protocollen ("variabele geometrie") in de preambule, in deze context met lidstaten die lidstaten worden bedoeld "die het Schengenacquis volledig toepassen", en dat dezelfde formulering is gebruikt in de Schengengrenscode. 2) Drie maanden of 90 dagen Enkele delegaties zien de lengte van het bezoek in het kader van een visum voor kort verblijf liever in dagen dan in maanden uitgedrukt, omdat een exact aantal dagen in de praktijk logischer en nuttiger is. COM merkte op dat tot dusver de terminologie van het VEG gebruikt is. Zodra het Europese Hof van Justitie over deze kwestie, die momenteel in behandeling is, bij wijze van prejudiciële beslissing een uitspraak heeft gedaan over de exacte omrekening van drie maanden in dagen, moet dit punt opnieuw bekeken worden. De uitspraak is gedaan op 3 oktober 2006 (Zaak C-24/05, zie de website van het Hof van Justitie). 36/06 yen/aa

2 3) Verwijzing naar onderdanen van derde landen (artikel, lid 2, punt b) en artikel 2, lid ) In antwoord op vragen van enkele delegaties legde COM uit dat het, wat de ontwerp-visumcode betreft, niet mogelijk is eenvoudigweg de definities van de Schengengrenscode over te nemen, omdat de bepalingen van de ontwerp-visumcode om voor de hand liggende redenen alleen betrekking hebben op visumplichtige onderdanen van derde landen. 4) Nationaal visum voor verblijf van langere duur ("D"-visum) AT, FR en LT waren van mening dat de ontwerp-visumcode ook bepalingen voor D-visa moet bevatten om ervoor te zorgen dat voor de afgifte van dit type visa een geharmoniseerde aanpak wordt gevolgd. COM was verheugd dat de delegaties de wetgeving nog meer willen harmoniseren, maar wees erop dat de ontwerp-verordening het visum voor kort verblijf betreft, en dat de afgifte van visa voor een verblijf van langere duur (meer dan drie maanden) tot dusver een nationale bevoegdheid was. LT vroeg zich in dat geval af waarom er in Bijlage 0 naar het D-visum verwezen wordt. 5) Lijst van derde landen waarvan de onderdanen een transitvisum voor luchthavens moeten bezitten NL, FR, CZ, DE en PT waren er niet voor één gemeenschappelijke lijst te hanteren van derde landen waarvan de onderdanen visumplichtig zijn (Bijlage 3, deel, van de GVI), omdat de mogelijkheid van een unilaterale invoering van het transitvisum voor luchthavens een belangrijk wapen is om plotselinge tendensen van illegale immigratie om te buigen. COM wees erop dat de gemeenschappelijke lijst bedoeld is om voor volledige harmonisatie te zorgen, zoals het geval is met de lijsten van Verordening (EG) nr. 539/200. BE begreep de argumenten van COM, maar vroeg zich af of het reëel is om helemaal af te stappen van een "nationale" lijst. Zij benadrukte echter dat in dit stadium van de bespreking van de ontwerp-visumcode de aandacht vooral moet uitgaan naar de op de wetgeving betrekking hebbende delen van de tekst, en niet zozeer naar de inhoud van de bijlagen, hoezeer beide ook met elkaar in verband staan. 36/06 yen/aa 2

3 6) Aanvullende definities HU stelde voor een exacte definitie van "consulaat" in te voeren, zodat de nogal omslachtige formulering "diplomatieke en consulaire posten" in de gehele tekst vermeden kan worden. AT steunde dit voorstel. NL stelde voor definities van de verschillende taken in te voeren, zoals "ontvangst van de aanvraag" en "verwerking van de visumaanvragen", die van nut kunnen zijn gezien de toekomstige ontwikkeling van nieuwe types samenwerking tussen de consulaire autoriteiten en met externe dienstverleners. COM zou zich over deze suggesties buigen. 7) FTD/FRTD vs doorreisvisum COM antwoordde LT dat de FTD/FRTD geen doorreisvisum is en memoreerde dat Rusland, toen de regeling werd uitgewerkt op grond waarvan Russen van Rusland naar Kaliningrad kunnen reizen, sterk gekant was tegen elke verwijzing naar een doorreisvisum. Die regeling is facultatief en wordt door Litouwen toegepast. Het is mogelijk dat een en ander opnieuw bekeken moet worden als Litouwen in de toekomst het Schengenacquis volledig toepast, maar het is niet waarschijnlijk dat het Russische standpunt verandert. 8) Afgifte van visa aan zeevarenden COM wees de delegaties erop dat Verordening (EG) nr. 45/2003 in de ontwerp-visumcode geïntegreerd wordt en dat het in algemene zin de bedoeling is de collective visa af te schaffen. * * * Voor de delegaties gaan hierbij de artikelen en 2 van de ontwerp-verordening met in de voetnoten het commentaar van de delegaties. 36/06 yen/aa 3

4 TITEL I: Algemene bepalingen Artikel Doel en werkingssfeer. In deze verordening worden de voorschriften vastgesteld voor de behandeling van aanvragen voor visa voor een voorgenomen verblijf op het grondgebied van de lidstaten van niet meer dan drie maanden binnen een periode van zes maanden. 2. Deze voorschriften zijn van toepassing op alle onderdanen van derde landen die op grond van Verordening (EG) nr. 539/200 van de Raad 2, in het bezit dienen te zijn van een visum wanneer zij de buitengrenzen overschrijden, zulks onverminderd a) de rechten van vrij verkeer die worden genoten door onderdanen van derde landen die gezinsleden van burgers van de Unie zijn, 3 b) de gelijkwaardige rechten die worden genoten door onderdanen van derde landen die krachtens overeenkomsten tussen de Gemeenschap en haar lidstaten enerzijds en deze derde landen anderzijds rechten van vrij verkeer genieten die gelijkwaardig zijn aan de rechten van burgers van de Unie en hun gezinsleden. 3. In deze verordening wordt tevens de lijst vastgesteld van derde landen waarvan de onderdanen in het bezit dienen te zijn van een transitvisum voor luchthavens, en worden voorschriften gegeven voor de behandeling van visumaanvragen voor doorreis via de internationale transitzones van luchthavens van lidstaten. Artikel 2 4 Definities Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder: () "onderdaan van een derde land": een persoon die geen burger van de Unie is in de zin van artikel 7, lid, van het verdrag; (2) "visum": een door een lidstaat afgegeven machtiging tot: a) binnenkomst 5 voor een voorgenomen verblijf in die lidstaat of in meerdere lidstaten van in totaal ten hoogste drie maanden; 6 b) binnenkomst met het oog op doorreis over het grondgebied van die lidstaat of van meerdere lidstaten; of SE: studievoorbehoud PB L 8 van , blz.. COM benadrukte dat de punten a) en b) alleen betrekking hebben op de reeds bestaande rechten van die categorieën personen en geen nieuwe rechten invoeren. COM is bereid de tekst, zo nodig, toe te lichten. SE: studievoorbehoud In reactie op vragen van AT en PT, die willen vermelden dat het loutere bezit van een visum nog niet automatisch het recht op binnenkomst verleent, memoreerde COM dat dit beginsel een recht is dat voortvloeit uit het afgegeven visum en niet in de definitie moet worden opgenomen. Het beginsel valt onder artikel 24 van de ontwerp-visumcode. In antwoord op een vraag van AT, dat een verwijzing naar meerjarenvisa bepleit, zei COM dat deze definitie overgenomen is uit Verordening nr. 539/200. HU wenste een verwijzing naar het tweevoudig visum toe te voegen. 36/06 yen/aa 4

5 c) doorreis via de internationale transitzones van de luchthavens van een lidstaat. (3) "eenvormig visum": een visum dat geldig is voor het gehele grondgebied van de lidstaten. Dit kan een van de volgende typen visa zijn: a) een "visum voor kort verblijf" (type "C"), dat de houder machtigt om ten hoogste drie maanden op het grondgebied van de lidstaten te verblijven binnen een periode van zes maanden gerekend vanaf de eerste datum van binnenkomst op het grondgebied van de lidstaten; of b) een "doorreisvisum" 2 (type "B"), dat de houder die vanuit een derde land naar een ander derde land reist machtigt om eenmaal, tweemaal of in bijzondere gevallen meerdere malen over het grondgebied van de lidstaten te reizen, waarbij elke doorreis niet langer dan vijf dagen mag duren. (4) "visum met territoriaal beperkte geldigheid" (type "VTBG B" of "VTBG C"): een visum voor kort verblijf dat de houder slechts machtigt om op het grondgebied van de lidstaat of lidstaten die het afgeven te verblijven of daarover te reizen. 3 (5) "transitvisum voor luchthavens" (type "A"): een visum dat vereist is met het oog op doorreis via de internationale transitzones van de luchthavens van lidstaten door onderdanen van bepaalde derde landen, als uitzondering op het beginsel van vrije doorreis als omschreven in bijlage 9 van het Verdrag van Chicago inzake de internationale burgerluchtvaart. (6) "erkend reisdocument": een reisdocument dat is afgegeven door een derde land waarvan de onderdanen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 539/200 van de Raad in het bezit dienen te zijn van een visum wanneer zij de buitengrenzen overschrijden, en dat door de lidstaten wordt erkend voor het aanbrengen van visa. 4 (7) "visumsticker": het uniforme model voor visa zoals omschreven in Verordening (EG) nr. 683/95 en het is de fysieke vorm van de visa als omschreven in de punten 3, 4 en 5. (8) "afzonderlijk blad waarop een visum kan worden aangebracht": het uniforme model voor een blad waarop een visum kan worden aangebracht dat door lidstaten wordt afgegeven aan houders van reisdocumenten die niet worden erkend door de lidstaat die het blad opstelt bedoeld in Verordening (EG) nr. 333/ HU wilde het aantal binnenkomsten opnemen, zoals in de definitie van doorreisvisum. COM zou het bestuderen. Met de steun van AT opperde FR dat het onderscheid tussen de visa type B en type C kunstmatig is en in de praktijk voor nodeloze extra complicaties zorgt. Volgens FR is er, na de invoering van de forfaitaire legesrechten, geen reden meer om het onderscheid te handhaven. COM staat open voor overtuigende argumenten om het B-visum af te schaffen, maar is verbaasd dat dit nu pas ter sprake komt, gelet op de door beide delegaties beschreven problemen. COM bevestigde dat, ook al wordt een VTBG afgegeven omdat een lidstaat het reisdocument van de aanvrager niet erkent, het afgegeven VTBG, hoewel het de houder toestaat om naar 4 lidstaten te reizen, geen eenvormig visum is in de zin van artikel 2, lid 3. COM erkende dat deze definitie niet van toepassing is op reisdocumenten die bijv. door internationale organisaties zijn afgegeven, en zou een betere formulering zoeken. HU stelde voor om, als deze definitie in de tekst gehandhaafd wordt, te verwijzen naar de verschillende organisaties enz. die reisdocumenten afgeven, en naar de "houders" van die documenten in plaats van de "onderdanen". HU vond dat in de definitie ook verwezen moet worden naar een afzonderlijk blad als het paspoort van de aanvrager geen vrije bladzijden meer heeft om het visum op aan te brengen. COM antwoordde dat dit praktische aspect bekend was, maar dat de definitie moet sporen met de titel van de verordening. 36/06 yen/aa 5