Eigen bijdrage Wet maatschappelijke ondersteuning

Transcriptie

1 gemeente Haarlemmermeer Nota van B&W Onderwerp Portefeuillehouder dr. T.C.M. Horn Collegevergadering 9 oktober 2007 Inlichtingen R.J. Kouwenhoven ( ) S.W.H. Vosters ( ) Registrat~enummer Z Gc 7 / +x S 36 Overwegingen Grondgedachte van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), zoals bedoeld door de wetgever, is dat burgers in eerste instantie zelf verantwoordelijk zijn voor het inrichten van hun leven. Dit betekent dat mensen die problemen ervaren deze primair zelf dienen op te lossen, eventueel met hulp vanuit de directe sociale omgeving. Indien dat niet lukt, dan komt de overheid in beeld, waarbij vanuit het compensatiebeginsel de maatschappelijke participatie van mensen wordt ondersteund. Daarnaast heeft de gemeente binnen de Wmo de taak de zelfredzaamheid te stimuleren. In het beleidsplan Maatschappelijke Ondersteuning hebben we deze grondgedachte vertaald in een duidelijke faciliterende rol van de gemeente, die nadrukkelijk uitgaat van de eigen kracht van de inwoners. Dat wil zeggen dat alle maatregelen die we nemen gericht zijn op het ondersteunen van de inwoners om de eigen verantwoordelijkheid te kunnen nemen. Dit sluit aan bij de levensloopbenadering, zoals verwoord in de visie Maatschappelijke Ondersteuning (raadsbesluit d.d. 31 mei 2007), waarbij de inzet van de gemeente gericht is op: 1. De beweging van curatie naar preventie. 2. Vergroten van de zelfredzaamheid; 3. Verbeteren van netwerksamenwerking tussen organisaties; en 4. Versterken van de sociale samenhang via gebiedsgericht werken In het raadsvoorstel bij het beleidsplan stelt het college voor extra geld uit te trekken voor ondersteuning van het individu via: Vrijwilligers en mantelzorgers, die in de directe omgeving een persoon ondersteunen; Initiatieven om burgers bij elkaar te brengen, om de sociale samenhang te vergroten; De samenwerking tussen organisaties, om het professionele ondersteuningsaanbod beter te laten aansluiten bij de hulpvraag van de burger. Vanuit de grondgedachte van "eigen verantwoordelijkheid nemen", wordt de burger door de gemeente ook aangesproken op medefinanciering van de directe ondersteuning. Daartoe hebben we reeds in de Keuzenota Wmo (raadsbesluit d.d. 20 juli 2006) vastgelegd dat we voor 2008 een eigen bijdrage beleid zouden ontwikkelen. Uitgangspunt daarbij is dat de breedste schouders de zwaarste lasten dragen. Aan de positie van gehandicapten en ouderen met een minimuminkomen wordt derhalve zo min mogelijk afbreuk gedaan, zonder tekort te doen aan het principe van eigen verantwoordelijkheid. Dit wordt bereikt door, naast

2 Volgvei 2 een inkomensonafhankelijke bijdrage, de hoogte van de eigen bijdrage inkomensafhankelijk te maken. Dit beleid sluit aan bij de beleidslijn van het Besluit Maatschappelijke Ondersteuning (Bmo) van de rijksoverheid. Inwoners met een inkomen tot 120% van het sociaal minimum hebben recht op compensatie van de eigen bijdrage via de bijzondere bijstand. Daarnaast is het heffen van een eigen bijdrage ook een prikkel om zorgvuldig om te gaan met voorzieningen die (deels) met gemeenschapsgeld worden bekostigd. Zo blijft het maatschappelijk draagvlak voor Wmo-voorzieningen intact, alsmede de financiële beheersbaarheid ervan. Ook in het overgangsjaar 2007 was er, conform het besluit van het college d.d. 19 december 2006, een eigen bijdrage voor de hulp bij de huishouding met een zelfde systematiek, dat wil zeggen met een inkomensonafhankelijk en een inkomensafhankelijk deel. Dit is overeenkomstig de eigen bijdrage zoals die gold voor 1 januari Als gevolg van het wettelijk ingesteld anticumulatiebeding, zal de eigen bijdrage gebonden zijn aan een maximum, gelijk aan de eigen bijdrage die voor de hulp bij de huishouding geldt. Dit betekent dat het instellen van het hier voorliggende eigen bijdrage beleid alleen effect heeft voor inwoners die uitsluitend gebruik maken van Wmo-hulpmiddelen, die zij aanvragen na 1 januari Inleiding Op grond van de Wmo heeft de gemeente de plicht zorg te dragen voor de verstrekking van woonvoorzieningen, vervoersvoorzieningen, huishoudelijke hulp en rolstoelen voor de in de gemeente woonachtige gehandicapten en ouderen. Gemeenten kunnen bij de verstrekking van deze voorzieningen een eigen bijdrage heffen, maar zijn hiertoe niet verplicht. Voor de gemeente Haarlemmermeer is in het Besluit financiële tegemoetkomingen Wet maatschappelijke ondersteuning gemeente Haarlemmermeer 2007 vastgelegd dat er voor de hulp bij het huishouden per 1 januari 2007 een eigen bijdrage opgelegd wordt. Voor de overige voorzieningenlverstrekkingen is bepaald dat er voor het overgangsjaar 2007 geen verandering zou komen in de eigen bijdragesystematiek. In de keuzenota Wmo is bepaald dat er per 1 januari 2008 in ieder geval een inkomensafhankelijke bijdrage wordt vastgesteld voor dure woningaanpassingen. Dit is aanleiding om de eigen bijdrage systematiek onder de loep te nemen. In deze nota worden voorstellen gedaan voor de ontwikkeling van een eigen bijdrage systematiek met ingang van 1 januari Context Het Rijk laat de gemeente vrij in het vaststellen van de hoogte van de eigen bijdrage en de criteria tot het heffen ervan. Indien de gemeente besluit een eigen bijdrage op te leggen, dient zij zich hierbij wel te houden aan de grenzen die het Rijk heeft gesteld in het Bmo. Binnen deze grenzen heeft de gemeente (beperkte) beleidsvrijheid. In het Bmo zijn de maximale eigen bijdragen vastgelegd die in totaal opgelegd kunnen worden voor de Wmo en persoonlijke verzorging en verpleging op grond van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ), zonder dat sprake is van verblijf in een AWBZinstelling. Het anticumulatiebeding zoals dat tot nu toe gold in de Wet voorzieningen

3 Volgvei 3 gehandicapten (Wvg) voor samenloop met eigen bijdragen voor extramurale AWBZ-zorg blijft gehand haafd. In afwijking van de regeling in de WVG gaat de Wmo-bijdrage vóór op de bijdrage voor extramurale AWBZ-zorg, dat wil zeggen dat voor mensen die van beide voorzieningen gebruik maken alleen een eigen bijdrage voor persoonlijke verzorging en verpleging gevraagd kan worden voor zover zij voor de Wmo de maximale bijdrage nog niet hebben betaald. Verder is de anticumulatieregeling van extramurale en intramurale zorg die geldt in de AWBZ (indien een van de partners verblijft in een AWBZ-instelling en de andere partner thuis zorg ontvangt) ook geregeld voor de Wmo. Ook daarbij gaat de Wmo-bijdrage vóór. Huidige beleid bij het opleggen van eigen bijdrage In de gemeente Haarlemmermeer gelden momenteel voor de diverse te onderscheiden voorzieningen verschillende regels voor het opleggen van een eigen bijdrage. Daarnaast gelden er inkomensgrenzen bij vervoersvoorzieningen. Deze verschillen worden hieronder per voorziening toegelicht: Huishoudelijke hulp De gemeente gaat bij het opleggen van de eigen bijdrage voor huishoudelijke hulp uit van de variant zoals in het Bmo is beschreven (kabinetslijn). Mensen die een minimuminkomen hebben, betalen voor de extramurale AWBZ en de Wmo samen nooit meer dan E 215,80 of E 309,401 (hoogte is afhankelijk van de gezinssamenstelling), per jaar. Deze maximale eigen bijdrage geldt voor inkomens tot 120% van het wettelijk minimumloon. Voor mensen met een inkomen boven dit sociaal minimum geldt dat zij van het meerdere inkomen maximaal 15% extra aan eigen bijdrage gaan betalen. Bij deze regeling betalen mensen met een minimuminkomen een lage eigen bijdrage en wordt de armoedeval voorkomen doordat de eigen bijdrage slechts 15% van het inkomen bedraagt voor zover het inkomen hoger is dan 120% van het wettelijk minimumloon. Deze eigen bijdrage regelirlg is vastgelegd in artikel 3 lid 4 en 5 van het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Haarlemmermeer Woningaanpassingen en overige individuele verstrekkingen Voor deze voorzieningen worden nu geen eigen bijdrage opgelegd. Vervoersvoorzieningen De gemeente kent een collectief vervoerssysteem (De Meertaxi) voor mensen van 70 jaar en ouder en voor diegenen die (ten dele) geen gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer. Voor deze voorziening wordt nu geen eigen bijdrage opgelegd, maar een inkomensonafhankelijk tarief gehanteerd. Daarnaast bestaan er ook individuele vervoersvoorzieningen voor diegenen die (ten dele) geen gebruik kunnen maken van het collectieve vervoerssysteem (bijv. mensen die wegens incontinentie of een allergie voor (parfum)luchtjes geen gebruik kunnen maken van dit collectief vervoerssysteem). Voor deze voorziening wordt geen eigen bijdrage opgelegd maar is een inkomensgrens vastgesteld. Boven een inkomen van 1,5 maal het wettelijk minimumloon bestaat er geen recht op een individuele vervoersvoorziening. 1 Bedragen gelden per 1 januari 2007.

4 Ondenverp Volgvei 4 Rolstoelen en voorzieningen voor het verplaatsen in en rond de woning Voor deze voorzieningen worden, evenals andere Wmo voorzieningen, op dit moment geen eigen bijdragen opgelegd. Toekomstig beleid bij het opleggen van eigen bijdrage De gemeente is vrij om zelf de hoogte van de eigen bijdrage en de criteria tot het heffen ervan vast te stellen. Indien de gemeente besluit een eigen bijdrage op te leggen, dient zij zich hierbij wel te houden aan de grenzen die het Rijk heeft gesteld in het Besluit maatschappelijke ondersteuning (Bmo). Binnen deze grenzen heeft de gemeente (beperkte) beleidsvrijheid. Er zijn binnen het kader van het Bmo verschillende varianten voor het heffen van een eigen bijdrage mogelijk. Deze varianten zijn te vinden in de bijlage. De door ons gekozen varianten voor een eigen bijdrage die wij vanaf 1 januari 2008 willen opleggen bij het verstrekken van een voorziening zullen nader worden toegelicht. Bij het opleggen van een eigen bijdrage wordt rekening gehouden met de eigen verantwoordelijkheid, het inkomen en het minimabeleid. Daarnaast wordt er onderscheid gemaakt tussen de verschillende voorzieningen. Huishoudelijke hulp Deze eigen bijdrage regeling zoals die nu in 2007 geldt, komt tegemoet aan het uitgangspunt van de eigen verantwoordelijkheid van mensen en het ontzien van mensen met een laag inkomen. Voorgesteld wordt daarom de huidige bijdrage regeling voor huishoudelijke hulp ook na 1 januari 2008 voort te zetten (variant 1). Woningaanpassingen en overige individuele verstrekkingen In de keuzenota is bepaald dat er per 1 januari 2008 een inkomensafhankelijke bijdrage wordt vastgesteld voor woningaanpassingen. Tot nu toe gold er geen eigen bijdrage voor woningaanpassingen en overige individuele verstrekkingen. Veelal zijn mensen echter in staat om deze voorzieningen zelf te organiseren en te betalen. Bij het bepalen van de eigen bijdrage dient rekening te worden gehouden met de persoonskenmerken, de behoefte en de capaciteit van de aanvrager. Dit kan betekenen dat, als de aanvrager de financiële middelen heeft deze zelf te betalen, hij niet in aanmerking komt voor verstrekking van de voorziening. In het geval van een woningaanpassing is het toetsen van het eigen vermogen wettelijk niet mogelijk. Voorgesteld wordt om bij de vergoeding van woningaanpassingen en overige individuele verstrekkingen aan te sluiten bij de eigen bijdrage systematiek, zoals deze geldt bij huishoudelijke hulp omdat deze tegemoet komt aan de uitgangspunten zoals in deze nota omschreven (variant 1).

5 Volgvei 5 Vervoersvoorzieningen Eenieder ongeacht of men beperkingen ondervindt of niet, moet in de gelegenheid gesteld worden om te participeren. Om dit mogelijk te maken, moet er gelegenheid zijn om zich te kunnen verplaatsen. Vervoersvoorzieningen voor mensen met een beperking zijn daarom onontbeerlijk. Voorgesteld wordt om de vergoedingen en inkomensgrens (13 maal het wettelijk minimumloon) voor vervoersvoorzieningen voor mensen die geen gebruik kunnen maken van het collectieve vervoerssysteem te wijzigen en ook de inkomensafhankelijke bijdrqge te hanteren zoals die bij de huishoudelijke hulp van toepassing is. Voor gebruik van het collectieve vervoerssysteem houden wij vast aan een inkomensonafhankelijk tarief. Rolstoelen en voorzieningen voor het verplaatsen in en rond de woning Bij de verstrekking van een rolstoel kan op grond van het Bmo qeen eigen bijdrage worden opgelegd (variant 2). Anders ligt dit bij voorzieningen die in en rond de woning worden gebruikt zoals scootmobielen en fietsen met hulpmotor. Voorgesteld wordt om voor voorzieningen die bedoeld zijn om zich te verplaatsen in en rond de woning, niet zijnde een rolstoel, een eigen bijdrage op te leggen in overeenstemming met de eigen bijdrage systematiek bij de verstrekking van huishoudelijke hulp (variant 1). Maximale periode waarover eigen bijdrage kan worden opgelegd Op grond van het Bmo kan indien de voorziening bestaat uit het verschaffen van een roerende zaak dan wel een bouwkundige of woontechnische aanpassing van een woning die in eigendom is van de aanvrager, gedurende maximaal negenendertig perioden van vier weken een eigen bijdrage in rekening worden gebracht. Voorgesteld wordt om bij deze periode aan te sluiten, zolang van de voorziening gebruik wordt gemaakt. Minimabeleid binnen de gemeente b Indien mensen niet in staat zijn de eigen bijdrage te betalen, vervult de Wet werk en bijstand een vangnetfunctie. Op grond van deze wet en de hieruit voortvloeiende beleidsregels bijzondere bijstand, kan in het individuele geval voor een persoon met een inkomen tot 120% van het sociaal minimum bijzondere bijstand worden verleend voor de eigen bijdrage welke wordt opgelegd op grond van de Wmo. Eigen bijdrage en persoonsgebonden budget Indien een eigen bijdrage wordt opgelegd bij personen aan wie een persoonsgebonden budget wordt verstrekt, wordt de eigen bijdrage direct in mindering gebracht op het bruto budget. Er hoeft dus achteraf geen verrekening meer plaats te vinden. Hiervoor zijn wel de inkomensgegevens van de aanvrager en zijnlhaar partner nodig. Financiële vergoedingen voor bovenregionale verplaatsingen Volgens de geldende opvatting over de wettelijke zorgplicht voor vervoer is de gemeente niet langer gehouden om aanvullende vergoedingen voor bovenregionale verplaatsingen te verstrekken. Door de gemeente Haarlemmermeer wordt tot op heden soepel omgegaan met het toekennen van vervoersvergoedingen aan personen voor bovenregionale verplaatsingen. Ter compensatie van de beperking van de bovenregionale vervoersvergoeding kan echter ook gebruik worden gemaakt van het taxisysteem voor bovenregionaal vervoer dat is ingevoerd door het Rijk. Het systeem VALYS is bedoeld voor

6 Volgvei 6 bezoek aan familie, vrienden en uitstapjes op bovenregionale afstanden (verder dan 5 openbaar vervoerszones vanaf het woonadres) voor mensen met een mobiliteitsbeperking en heeft hetzelfde doel als de bovenregionale vergoeding welke door de gemeente wordt verleend. De indicatie voor het gebruik van Valys wordt afgegeven door de gemeente. Voorgesteld wordt daarom de financiële tegemoetkoming voor bovenregionaal vervoer met ingang van 1 januari 2008 niet langer toe te kennen. Middelen Het rijk houdt bij de berekening van de hoogte van de rijksbijdrage voor de gemeenten rekening met de maximaal mogelijke inkomsten van de gemeente uit de eigen bijdrage. Anders gezegd: het bedrag dat gemeenten voor huishoudelijke verzorging van het rijk ontvangen is exclusief de opbrengsten van de gemeenten uit de eigen bijdragen zoals berekend overeenkomstig de regels in het Bmo. Door de continuering van de huidige eigen bijdrage regeling voor de huishoudelijke verzorging (door de onverkorte toepassing van de eigen-bijdrage-regeling op grond van het Bmo) verandert er per 1 januari 2008 op dit gebied niets. Wel zullen er door de wijziging van de eigen bijdrage regeling de inkomsten voor de gemeente worden verhoogd. Hoe hoog deze inkomsten zullen zijn is (nog) niet vast te stellen. Bij de evaluatie zullen deze financiële consequenties in beeld worden gebracht. Personeel en organisatie De invoeriqg van de eigen bijdrage heeft geen gevolgen voor het personeel en organisatie. Het Centraal Administratiekantoor (CAK) is op grond van de Wmo verantwoordelijk voor de vaststelling en de inning van de eigen bijdrage (met uitzondering van de eigen bijdrage bij een PGB). Het CAK is in staat om deze inning per 1 januari 2008 te verzorgen. Voor het zorgjaar 2007 worden door het CAK nog geen kosten in rekening gebracht voor de inning van de eigen bijdrage. Op dit moment is nog onduidelijk of er vanaf 1 januari 2008 kosten in rekening worden gebracht voor de inning van de eigen bijdrage. De gemeente wordt hier medio oktober over geïnformeerd. Juridische aspecten Op grond van artikel 7 van de Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Haarlemmermeer 2007 is het college bevoegd om in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Haarlemmermeer de omvang van de eigen bijdrage en het eigen aandeel vast te stellen. Conform eerdere toezeggingen wordt deze nota, na advisering door de Wmo raad, aan de gemeenteraad ter bespreking voorgelegd. In het Besluit financiële tegemoetkomingen voorzieningen maatschappelijke ondersteuning Gemeente Haarlemmermeer 2007 is de huidige eigen bijdrage systematiek vastgelegd. De bepalingen (artikel 3) omtrent de eigen bijdrage voor huishoudelijke hulp kunnen ongewijzigd blijven. Het besluit dient echter te worden gewijzigd in die zin dat de eigen bijdrageregeling ook van toepassing is bij de verstrekking van individuele voorzieningen. Deze eigen bijdrage regeling is niet van toepassing bij de verstrekking van rolstoelen. De eigen bijdrage regeling is van toepassing op nieuwe aanvragen die ingediend worden vanaf 1 januari Evaluatie Deze wijziging gaat in per 1 januari De eigen bijdrage systematiek zal worden geëvalueerd in de voortgangsrapportage Wmo over 2008.

7 Volgvei 7 In- en externe communicatie De Wmo raad wordt in de gelegenheid gesteld om na het collegebesluit een eigen advies uit te brengen omtrent de eigen bijdrage voor voorzieningen in het kader van de Wmo. De bewoners zullen via de gemeentekrant worden geïnformeerd omtrent de wijziging van de eigen bijdrage regeling. Mensen die bekend zijn bij de gemeente omdat zij reeds eerder een voorziening hebben ontvangen op grond van de Wmo, worden geïnformeerd middels een nieuwsbrief. Besluit Op grond van het voorgaande hebben wij besloten om: 1. de eigen bijdrage regeling zoals die is vastgesteld in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Haarlemmermeer 2007, na 1 januari 2008 voor wat betreft de verlening van huishoudelijke hulp en de hieraan verbonden eigen bijdrage ongewijzigd voort te zetten (variant 1); 2. met ingang van 1 januari 2008 een eigen bijdrage op te leggen als bedoeld in artikel 3, lid 4 en 5 van het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Haarlemmermeer 2007, indien een voorziening wordt verstrekt die bestaat uit een roerende zaak, een bouwkundige of woontechnische aanpassing van een woning of voorzieningen die bedoeld zijn om zich te verplaatsen in en rond de woning, niet zijnde een rolstoel (variant 1 ); 3. gedurende maximaal negenendertig perioden van vier weken een eigen bijdrage in rekening te brengen; 4. de financiële tegemoetkoming voor bovenregionaal vervoer met ingang van 1 januari 2008 niet langer te verstrekken; 5. de financiële tegemoetkoming voor vervoerskosten, indien geen gebruik kan worden gemaakt van het collectieve vervoerssysteem, voort te zetten en met ingang 1 januari 2008 een eigen bijdrage op te leggen zoals vastgesteld in artikel 3, lid 4 en 5 van het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Haarlemmermeer 2007; 6. het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Haarlemmermeer 2007 en het verstrekkingenboek overeenkomstig deze beslispunten per 1 januari 2008 te wijzigen. 7. deze nota ter adviserirlg te zenden aan de Wmo-raad en ter bespreking te zenden aan de gemeenteraad. Burgemeester en wethouders van Haarlemmermeer, namens deze, de portefeuillehouder, /ydr. T.C.M. Horn Bijlage(n) Mogelijke varianten eigen bijdrage

8 gemeente Haarlemmermeer Varianten eigen bijdrage In deze bijlage worden een drietal varianten uitgewerkt voor het opleggen van een eigen bijdrage bij de verstrekking van voorzieningen. Variant l. Kabinetslijn De gemeente gaat uit van de variant zoals in het Besluit maatschappelijke ondersteuning (Bmo) is beschreven, de zogenaamde kabinetslijn. Mensen die een minimuminkomen hebben, betalen voor de extramurale AWBZ en de Wmo samen nooit meer dan 215,80 of 309,40 per jaar. Deze maximale eigen bijdrage geldt voor inkomens tot 120% van het sociaal minimum. Voor mensen met een inkomen boven dit sociaal minimum geldt dat zij van het meerdere inkomen maximaal 15% extra aan eigen bijdrage gaan betalen. Deze eigen bijdrage wordt op dit moment ook gehanteerd voor de ontvangers van hulp in het huishouden in de gemeente Haarlemmermeer. Omdat de Wmo-bijdrage voor gaat op de bijdrage voor extramurale AWBZ-zorg, kan vanuit de AWBZ-zorg geen eigen bijdrage meer worden opgelegd. De gemeente int immers de volledige eigen bijdrage. Variant 2. Geen eigen bijdrage De gemeente heft eigen bijdragen. Aan de andere kant van de maximale grenzen staat de minimale variant, geen eigen bijdragen vragen. Doordat geen inkomsten uit eigen bijdragen worden ontvangen moet dit worden gecompenseerd uit de algemene middelen. De middelen die de gemeente namelijk ontvangt voor de Wmo zijn AWBZ-bedragen minus de veronderstelde te ontvangen eigen bijdrage AWBZ. Er kan nu wel een eigen bijdrage voor extramurale AWBZ-zorg worden opgelegd omdat de gemeente niet de volledige eigen bijdrage heeft opgelegd. Variant 3. Tussenvariant De gemeente heft alleen een eigen bijdrage boven 120% van het sociaal minimum. Binnen de randvoorwaarden die het kabinet heeft gesteld kan de gemeente afzien van het opleggen van een eigenbijdrage bij de mensen met de laagste inkomen. Alleen degene die een inkomen heeft dat hoger ligt dan 120% van het sociaal minimum betaalt een eigen bijdrage van 15% van dit verzamelinkomen. Ook in deze variant worden er lagere inkomsten uit eigen bijdragen ontvangen die dus uit de algemene middelen moeten worden gecompenseerd. De mensen met een minimuminkomen worden bij deze variant volledig ontzien. Zie verder relatie met bijzondere bijstand. Daarnaast kan er, omdat er een lagere bijdrage wordt gevraagd, nog een bijdrage voor extramurale AWBZ-zorg worden opgelegd omdat de maximale bijdrage voor de Wmo niet is geïnd.

9 Ondetwerp Volgvei 2 Mogelijke afwijkingen van de maximale bijdrage In het Bmo wordt aangegeven welke maximale eigen bijdrage mag worden gevraagd. De gemeente mag van deze maxima op drie manieren (ten gunste van de belanghebbende) ahij ken. 1. In het Bmo is opgenomen dat ook de mensen met een minimum inkomen (de mensen met een inkomen tot 120% van het sociaal minimum, aldus het Bmo, een eigen bijdrage moeten betalen: alleenstaanden 16,60 per vier weken ( 215,80 per jaar) en gehuwden 23,80 per vier weken (E 309,40 per jaar). Dit is de inkomens-afhankelijke eigen bijdrage. De gemeente kan er voor kiezen om deze inkomensonafhankelijke bijdrage te verlagen of helemaal niet te vragen. Bedacht moet worden dat de eventuele afschaffing van de inkomensonafhankelijke eigen bijdrage (is verlaging tot 0,OO) niet alleen zal kunnen gelden voor de minima (inkomen tot 120%), maar ook zal moeten gelden voor de mensen met een hoger inkomen. Het verschil in de eigen bijdrage voor de minima en de eigen bijdrage voor de niet-minima wordt te groot wanneer de mensen met een hoger inkomen niet alleen de inkomensafhankelijke bijdrage moeten gaan betalen, maar ook de inkomensonafhankelijke eigen bijdrage. De inkomensgrens zal dan leiden tot (te) grote financiële gevolgen, wat niet gewenst is. De zogenaamde armoedeval. 2. De gemeente kan kiezen voor een ander startpunt van de inkomensafhankelijke bijdrage. De inkomensafhankelijke bijdrage bedraagt volgens het Bmo 15% van het inkomen voor zover dat hoger is dan 120% van het verzamelinkomen op het sociaal minimum. Deze inkomensafhankelijke bijdrage van 15% kan ook worden gevraagd vanaf bijvoorbeeld 130% van het sociaal minimum. De gemeente zal dan inkomsten de~en en daarnaast kan er nog een eigen bijdrage worden gevraagd voor extramurale AWBZ-zorg. 3. Tot slot kan de gemeente kiezen voor een lager percentage van de inkomensafhankelijke bijdrage. Zo kan de inkomensafhankelijke bijdrage worden verlaagd van 15% tot bijvoorbeeld 10% van het inkomen voor zover dat meer is dan 120% van het sociaal minimum. Ook hier geldt dat er nog een eigen bijdrage gevraagd kan worden voor extramurale AWBZ-zorg omdat niet de volledige eigen op grond van de Wmo is opgelegd.