Informeren raad m.b.t. onderzoek tarieven vaste ligplaatsen op het water

Transcriptie

1 B&W.nr , d.d Onderwerp Informeren raad m.b.t. onderzoek tarieven vaste ligplaatsen op het water Besluiten:Behoudens advies van de commissie 1. Bijgaande brief aan de raad vast te stellen Perssamenvatting: Het college stelt met dit besluit een brief vast om de raad te informeren over een onderzoek naar de tarieven voor vaartuigen met een vaste ligplek in Leiden. Deze tarieven worden eind dit jaar ter besluitvorming aangeboden aan de raad.

2 Retouradres: Postbus 495, 2300 AL Leiden Aan: de leden van de gemeenteraad Bezoekadres Postadres Telefoon Website Gemeente Leiden Stadsbouwhuis Langegracht 72 Postbus AL LEIDEN Datum Contactpersoon K.A.Hofman Ons kenmerk DIV Doorkiesnummer Onderwerp Tarievenvoorstel vaartuigen met een vaste ligplaats Geachte leden van de raad. Vorig jaar zijn de voorgestelde tarieven binnenhavengelden voor wat betreft de bedrijfsvaartuigen in de Verordening op de binnenhavengelden 2011 door uw raad niet aangenomen. Middels deze brief willen wij u, voordat dit jaar de Verordening op de binnenhavengelden 2012 in procedure wordt gebracht, alvast informeren over het nieuwe tarievenvoorstel. We gaan achtereenvolgens in op de basis voor het nieuwe tarievenstelsel, de voor te stellen tarieven en de afstemming met de belangenvereniging. Deze brief heeft als doel u te informeren, de daadwerkelijke besluitvorming over de tarieven vindt plaats met een apart raadsvoorstel in de raad van 22 december Aanleiding De afgelopen jaren wordt het water in Leiden steeds intensiever gebruikt. Ook is er in de afgelopen jaren een nieuwe groep gebruikers van het water bijgekomen; de zogeheten partysloepen, die veelal door (horeca)ondernemers voor een bepaalde duur verhuurd worden, met of zonder kapitein. Door het intensieve gebruik van het water worden door de gemeente veel kosten gemaakt voor onder andere de verbetering van de vaarwegen, de realisatie van afmeermogelijkheden, de bevordering van een vlotte en veilige doorvaart en het tegengaan van overlast. Met name de opbrengsten binnenhavengeld hebben hiermee geen gelijke tred gehouden. Nu geldt een en ander niet zozeer voor de pleziervaartuigen, maar des te meer voor bedrijfsvaartuigen. Sinds 2004 worden namelijk geen binnenhavengelden voor de diverse bedrijfsvaartuigen meer geïnd. En voor een groot aantal bedrijfsvaartuigen zijn zelfs nooit binnenhavengelden geïnd. Met het nieuwe tarievenvoorstel wordt getracht een rechtvaardig en marktconform tarief voor de diverse vaartuigen met een vaste ligplaats in Leiden te realiseren, toegesneden op de huidige praktijk. Basis voor het nieuwe tarievenstelsel De meest rechtvaardige en praktische manier in het vaststellen van de nieuwe tarieven is om te kijken naar de ruimte die wordt ingenomen door vaartuigen met een vaste ligplaats (niet zijnde een woonschip, m.u.v. de bewoonde voormalige bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven Galgewater) en hierbij een tarief per vierkante meter in rekening te brengen. De twee belangrijkste uitgangspunten in het bepalen van de tarieven zijn de begrippen kostendekkendheid en marktconformiteit. Tarieven

3 mogen namelijk maar maximaal kostendekkend zijn. Winst mag niet gemaakt worden. Daarnaast moeten tarieven worden vastgesteld die marktconform zijn, in vergelijking met andere steden. Kostendekkendheid Volgens de baten en lasten opgenomen in de begroting bedraagt de kostendekkendheid van het binnenhavengeld-tarief momenteel circa 32%. Als de voorgestelde tarieven worden vastgesteld wordt de kostendekkendheid uiteindelijk 40%. Marktconformiteit Uit een vergelijking met andere vergelijkbare steden (Amsterdam, Haarlem, Delft en Utrecht) blijkt dat het tarief voor de pleziervaartuigen in Leiden gemiddeld is en derhalve kan geconstateerd worden dat het huidige tarief voor de pleziervaartuigen marktconform is. De tarieven voor bedrijfsvaartuigen verschillen sterk per stad. De tarieven van de onderlinge steden zijn moeilijk te vergelijken, omdat de steden met verschillende soorten bedrijfsvaartuigen te maken hebben. Amsterdam heeft bijvoorbeeld een grote haven en maakt in hun tarief geen onderscheid tussen binnenvaartschepen en rondvaartboten. Uitgaande van kostendekkendheid en marktconformiteit en een heffingsmaatstaf op basis van in gebruik genomen openbare ruimte, ontstaat een tarief dat voldoet aan de algemene rechtsbeginselen van verbod op willekeur, het evenredigheidsbeginsel en het gelijkheidsbeginsel. In bijlage II vindt u het uitgebreide onderzoeksverslag. Nieuwe tarieven Zoals gezegd wordt met het nieuwe tarievenvoorstel getracht alleen nieuwe tarieven voor vaartuigen met een vaste ligplaats, anders dan woonschepen, te realiseren. De categorieën voor vaartuigen zonder vaste ligplaats en vaartuigen met vaste ligplaats zijnde woonschepen (uitgezonderd de bewoonde voormalige bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven Galgewater) blijven ongewijzigd. Vanuit de praktijk is ten aanzien van deze categorieën niet gebleken dat de tarieven gewijzigd dienen te worden. Voor de vaartuigen met een vaste ligplaats wordt een onderscheid gemaakt in de volgende categorieën: Pleziervaartuigen Passagiersschepen (rondvaartboten en partysloepen) Charterschepen Roeiboten, Kano s en Waterfietsen bestemd voor de verhuur Dekschuiten, Beunbakken en Duw- en Sleepboten Voormalige bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven Galgewater en de Sleepboothaven Oude Singel / Houtmarkt Elektrisch aangedreven vaartuigen Overig De heffingsmaatstaf voor deze categorieën is de in gebruik genomen openbare ruimte in vierkante meters. De hoogte van het tarief wordt bepaald door het gebruik van het binnenhavengebied en of een vaartuig motorisch wordt aangedreven of niet. Hoe intensiever het binnenhavengebied van Leiden gebruikt wordt, hoe hoger het tarief. Niet motorisch aangedreven vaartuigen betalen een lager tarief dan motorisch aangedreven vaartuigen. Daarnaast geldt voor elektrisch aangedreven vaartuigen ook een lager tarief. Tot slot is in de nieuwe tarieven de wens van de raad om de tarieven met 25% te verhogen opgenomen.

4 Dit alles leidt tot het volgende voorstel voor de tarieven voor vaartuigen met een vaste ligplaats (niet zijnde woonschepen, m.u.v. de bewoonde bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven Galgewater). Zie bijlage I. Omdat voor rondvaartboten en partysloepen al jaren geen tarief in rekening is gebracht en dit het hoogste tarief is wordt voorgesteld het tarief van 18 euro niet in 1 keer in te voeren maar verspreid over drie jaar naar het tarief te groeien. In % dus 9 euro, in % dus 13,50 + inflatiecorrectie en in % dus 18 euro + inflatiecorrectie. De voorgestelde tarieven zijn ter consultatie voorgelegd aan de belangenvereniging voor Watersport gebonden Ondernemers Kaag en Braasem (WOKB), die vorig jaar namens de watersportgebonden ondernemers bezwaar maakte tegen het toen voorliggende tarievenvoorstel. De WOKB geeft in een schriftelijke reactie aan zich te kunnen vinden in het huidige tarievenvoorstel Zij attenderen de gemeente er op dat een flink aantal watersport ondernemers vanuit Leiden lid zijn van de WOKB, maar ook een aantal niet. De vereniging houdt rekening met het collectief en weegt de belangen ook in dat kader af. In Leiden zijn de meningen over dit soort onderwerpen per individuele ondernemer soms erg divers. De WOKB gaat er dan ook vanuit dat de gemeente de individuele ondernemers nog wel in de gelegenheid stelt om in te spreken of bezwaar te maken met betrekking tot het tarievenvoorstel. Wij vertrouwen erop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd. Hoogachtend, College van B&W Bijlage 1 Tarievenvoorstel vaartuigen met een vaste ligplaats niet zijnde woonboten

5 voor pleziervaartuigen, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 18,00 met een minimum van 5 m 2 voor charterschepen, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 4,00 voor passagiersschepen (rondvaartboten en partysloepen) waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 18,00 voor roeiboten, kano s en waterfietsen bestemd voor de verhuur, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 9,00 voor dekschuiten, beunbakken en duw- en sleepboten, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 4,00 voor voormalige bedrijfsvaartuigen in de Historische Sleepboothaven aan de Oude Singel / Houtmarkt, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 4,00 Voor voormalige bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven aan het Galgewater, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 4,00 voor elektrisch aangedreven vaartuigen (bedoeld onder h en j), waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 9,00 voor vaartuigen, andere dan onder c,d,e,f,g,h,i,j,k,l,m,n,o van deze tabel genoemde, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 18,00

6 Notitie onderzoek naar tarieven vaartuigen met een vaste ligplaats Opgesteld door: Jan Wessendorp, tst 5378 Datum: september 2011 Samenvatting Aanleiding De afgelopen jaren wordt het water in Leiden steeds intensiever gebruikt. Ook is er in de afgelopen jaren een nieuwe groep gebruikers van het water bijgekomen; de zogeheten partysloepen, die veelal door (horeca)ondernemers voor een bepaalde duur verhuurd worden, met of zonder kapitein. Door het intensieve gebruik van het water worden door de gemeente veel kosten gemaakt voor onder andere de verbetering van de vaarwegen, de realisatie van afmeermogelijkheden, de bevordering van een vlotte en veilige doorvaart en het tegengaan van overlast. Met name de opbrengsten binnenhavengeld hebben hiermee geen gelijke tred gehouden. Dat geldt niet zozeer voor de pleziervaart, maar des te meer voor de verschillende bedrijfsvaartuigen. Sinds 2004 worden namelijk geen binnenhavengelden voor de diverse bedrijfsvaartuigen meer geïnd. In 2004 is voor het laatst binnenhavengeld in rekening gebracht voor bedrijfsvaartuigen. Het gaat hier om de bedrijven Sleepdienst Groenen, Rederij Rembrandt, Schuitjevaart, Bootverhuur Galgewater en Groene Hart Cruises. De diverse andere rederijen en (horeca)ondernemers met vaartuigen hebben nog nooit binnenhavengeld betaald. Dat geldt overigens niet voor de diverse terrasboten. Daarvoor worden wel gewoon liggelden geïnd. Verder zijn de categorieën uit de huidige tarieventabel (2011) en de tarieventabel uit 2010 niet toegesneden op de huidige praktijk. In de tarieventabel van 2011 zijn veel categorieën verdwenen, zonder er nieuwe voor terug te brengen. Bedrijfsvaartuigen zijn niet in de huidige tarieventabel opgenomen. In de tarieventabel van 2010 zijn weliswaar categorieën voor bedrijfsvaartuigen opgenomen, maar het eerder genoemde nieuwe type partysloepen kan in geen enkele van deze categorieën geplaatst worden. Met dit tarievenvoorstel wordt getracht een rechtvaardig en marktconform tarief voor de diverse vaartuigen met een vaste ligplaats in Leiden te realiseren. Basis voor het nieuwe tarievenstelsel De meest rechtvaardige en praktische manier in het vaststellen van de nieuwe tarieven is om te kijken naar de ruimte die wordt ingenomen door vaartuigen met een vaste ligplaats (niet zijnde een woonschip- m.u.v. de bewoonde bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven Galgewater-) en hierbij een tarief per vierkante meter in rekening te brengen. De twee belangrijkste uitgangspunten in het bepalen van de tarieven zijn de begrippen kostendekkendheid en marktconformiteit. Tarieven mogen namelijk maar maximaal kostendekkend zijn. Winst mag niet gemaakt worden. Daarnaast moeten tarieven worden vastgesteld die marktconform zijn, in vergelijking met andere steden. Kostendekkendheid Volgens de baten en lasten opgenomen in de begroting, bedraagt de kostendekkendheid van het binnenhavengeld-tarief momenteel circa 32%. Marktconformiteit Uit een vergelijking met andere vergelijkbare steden (Amsterdam, Haarlem, Delft en Utrecht) blijkt dat het tarief voor de pleziervaartuigen in Leiden gemiddeld is en derhalve kan geconstateerd worden dat het huidige tarief voor de pleziervaartuigen marktconform is. De tarieven voor bedrijfsvaartuigen verschillen sterk per stad. De tarieven van de onderlinge steden zijn moeilijk te vergelijken, omdat de steden met verschillende soorten bedrijfsvaartuigen te maken hebben. Amsterdam heeft bijvoorbeeld een grote haven en maakt in hun tarief geen onderscheid tussen binnenvaartschepen en rondvaartboten. Uitgaande van kostendekkendheid en marktconformiteit en een heffingsmaatstaf op basis van in gebruik genomen openbare ruimte, ontstaat een tarief dat voldoet aan de algemene rechtsbeginselen van verbod op willekeur, het evenredigheidsbeginsel en het gelijkheidsbeginsel.

7 Nieuwe tarieven Zoals gezegd wordt met dit tarievenvoorstel getracht alleen nieuwe tarieven voor vaartuigen met een vaste ligplaats, anders dan woonschepen, te realiseren. De categorieën voor vaartuigen zonder vaste ligplaats en vaartuigen met vaste ligplaats zijnde woonschepen blijven ongewijzigd. Vanuit de praktijk is ten aanzien van deze categorieën niet gebleken dat de tarieven gewijzigd dienen te worden. Voor de vaartuigen met een vaste ligplaats wordt een onderscheid gemaakt in de volgende categorieën: Pleziervaartuigen Passagiersschepen (rondvaartboten en partysloepen) Charterschepen Roeiboten, Kano s en Waterfietsen bestemd voor de verhuur Dekschuiten, Beunbakken en Duw- en Sleepboten Voormalige bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven Galgewater en de Sleepboothaven Oude Singel / Houtmarkt Elektrisch aangedreven vaartuigen Overig De heffingsmaatstaf voor deze categorieën is de in gebruik genomen openbare ruimte in vierkante meters. De hoogte van het tarief wordt bepaald door het gebruik van het binnenhavengebied en of een vaartuig motorisch wordt aangedreven of niet. Hoe intensiever het binnenhavengebied van Leiden gebruikt wordt, hoe hoger het tarief. Niet motorisch aangedreven vaartuigen betalen een lager tarief dan motorisch aangedreven vaartuigen. Tot slot moet in de nieuwe tarieven de wens van de raad om de tarieven met 25% te verhogen, worden opgenomen. Dit alles leidt tot de volgende tarieven voor vaartuigen met een vaste ligplaats (niet zijnde woonschepen muv de bewoonde bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven Galgewater): Met dit tarievenstelsel heeft Leiden tarieven toegesneden op alle vaartuigen met een vaste ligplaats (niet zijnde woonschepen) die marktconform zijn en niet meer dan kostendekkend. Omdat voor rondvaartboten en partysloepen al jaren geen tarief in rekening is gebracht wordt voorgesteld het tarief van 18 euro niet in 1 keer in te voeren maar verspreid over drie jaar naar het tarief te groeien. In % dus 9 euro, in % dus 13,50 + inflatiecorrectie en in % dus 18 euro + inflatiecorrectie.

8 h. voor pleziervaartuigen, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 18,00 met een minimum van 5 m 2 i. j. k. l. voor charterschepen, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 4,00 voor passagiersschepen (rondvaartboten en partysloepen) waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 18,00 voor roeiboten, kano s en waterfietsen bestemd voor de verhuur, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 9,00 voor dekschuiten, beunbakken en duw- en sleepbotenboten, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 4,00 m. voor voormalige bedrijfsvaartuigen in de Historische Sleepboothaven aan de Oude Singel / Houtmarkt, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 4,00 n. o. Voor voormalige bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven aan het Galgewater, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 4,00 voor elektrisch aangedreven vaartuigen (bedoeld onder h en j), waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 9,00 voor vaartuigen, andere dan onder c,d,e,f,g,h,i,j,k,l,m,n,o van deze tabel genoemde, waarvoor door het college van burgemeester en wethouders een vaste ligplaats is toegestaan, per kalenderjaar of gedeelte daarvan per m 2 oppervlakte 18,00

9 1. Inleiding Leiden is in Nederland na Amsterdam de stad met het meeste water binnen haar gemeentegrenzen. De Leidse binnenwateren zijn daarnaast ook nog eens zeer goed bevaarbaar. Het water heeft niet alleen een zeer grote aantrekkingskracht voor de Leidenaren, ook de regionale aantrekkingskracht is groot. Het water binnen Leiden is verbonden met zeer veel plassen en vaarwegen in de regio. In de zomermaanden bezoeken daarom veel mensen van buiten Leiden onze stad per boot, om te genieten van de grachten en de singels en alles wat Leiden rijk is. Daarnaast wordt het water in Leiden voor veel andere functies gebruikt. Hierbij kun je denken aan rondvaartboten, diverse rederijen die bootjes verhuren, horecaondernemingen die arrangementen op het water aanbieden, maar ook verschillende evenementen (Rapenburg concert, IJsbaan op Nieuwe Rijn) maken gebruik van het water en zijn er diverse terrasboten waar te nemen. De druk op het water is groot. Het is daarom noodzakelijk om als gemeente regulerend op het water op te treden, dit om ongewenste situaties op het water te voorkomen. Het streven van de gemeente is om op een rechtvaardige manier het gebruik van het water door alle belanghebbenden te reguleren. De afgelopen jaren wordt het water in Leiden steeds intensiever gebruikt. Hierdoor zijn en worden door de gemeente veel kosten gemaakt, o.a. voor de verbetering van de vaarwegen, de realisatie van afmeermogelijkheden, de bevordering van een vlotte en veilige doorvaart en het tegengaan van overlast. Met name de opbrengsten binnenhavengeld hebben hiermee geen gelijke tred gehouden. Dat geldt niet zozeer voor de pleziervaart, maar des te meer voor de verschillende bedrijfsvaartuigen. Sinds 2004 worden namelijk geen binnenhavengelden voor de diverse bedrijfsvaartuigen meer geïnd. Met dit tarievenvoorstel wordt getracht een rechtvaardig en marktconform tarief voor de diverse vaartuigen met een vaste ligplaats in Leiden te realiseren. 1.1 Juridisch kader De grondslag voor het handelen van de gemeente wordt o.a. gegeven door de Verordening op de Bedrijfsvaartuigen e.d.. De verordening schrijft voor dat diverse ligplaatsenplannen worden ontwikkeld; voor bedrijfsvaartuigen en pleziervaartuigen. Onlangs zijn de ligplaatsenplannen voor bedrijfs- en pleziervaartuigen opnieuw vastgesteld. In deze plannen staat precies aangegeven waar vaste ligplaatsen voor bedrijfs- en pleziervaartuigen worden uitgegeven. Ook staat aangegeven welke gebieden bestemd zijn voor passanten. Voor het in gebruik geven van de vaste ligplaatsen voor bedrijfs- en pleziervaartuigen kan de gemeente een tarief in rekening brengen bij de gebruiker van de vaste ligplaats. De tarieven zijn vastgelegd in de Verordening Binnenhavengeld. In de verordening staat voor verschillende categorieën vaartuigen aangegeven welke tarieven via welke heffingsmaatstaf (ton, meter of vierkante meter) in rekening worden gebracht. 1.2 De praktijk op het water Theoretisch gezien zou het moeten werken. De praktijk is echter anders. Voor pleziervaartuigen wordt al sinds jaar en dag een tarief voor vaste ligplaatsen in rekening gebracht. De liggelden worden jaarlijks geïnd. Onderzoek wijst uit dat reeds sinds 1982 binnenhavengeld voor pleziervaartuigen wordt geïnd. Het tarief was toen vastgesteld op 10 gulden per vierkante meter per jaar. Het is niet meer te achterhalen waar het tarief toen uit is opgebouwd. Het tarief voor de pleziervaartuigen is historisch gegroeid naar wat het nu is, namelijk 14,45 per vierkante meter per jaar. Voor de verschillende bedrijfsvaartuigen werd, onder andere door het ontbreken van de juridische grondslag, niets geïnd. In 2004 is voor het laatst voor het gebruik van het water door bepaalde bedrijfsvaartuigen een tarief in rekening gebracht. Het gaat hier om de bedrijven Sleepdienst Groenen, Rederij Rembrandt, Schuitjevaart, Bootverhuur Galgewater en Groene Hart Cruises. Dit geldt dus slechts voor een enkeling en zeker niet voor de diverse rederijen en vaartuigen van (horeca)ondernemers. Daarvoor is nooit een tarief in rekening gebracht. Dat geldt echter niet voor de terrasboten, daarvoor zijn wel gelden geïnd. Opvallend is dat juist de vaartuigen van de diverse rederijen en (horeca)ondernemers de laatste jaren sterk zijn toegenomen. Op diverse locaties in de stad, meestal de meest gewilde plekken in de binnenstad, is het aantal bedrijfsvaartuigen fors toegenomen. Hiervoor zijn, door het ontbreken van de juridische grondslag, geen vergunningen voor ligplaatsen afgegeven en is jarenlang derhalve geen tarief in rekening gebracht. De vaartuigen lagen reeds jarenlang illegaal op de meest gewilde plekken in de binnenstad. 1.3 Ligplaatsenplan bedrijfsvaartuigen

10 Met het vaststellen van het ligplaatsenplan voor bedrijfsvaartuigen in 2009 is de grondslag gegeven om een einde te maken aan deze ongewenste situatie. Het plan is zeer intensief met de betrokken ondernemers besproken en op vrijwel alle punten is rekening gehouden met hun wensen. Voor de verschillende bedrijfsvaartuigen is gezocht naar geschikte plekken. Deze plekken zijn opgenomen in het ligplaatsenplan. Op basis van het ligplaatsenplan hebben de diverse vaartuigen inmiddels een ligplaatsvergunning gekregen en kunnen tarieven voor het gebruik van de openbare ruimte in rekening worden gebracht. 1.4 Huidige tarieven De tarieven i, zoals opgenomen in de huidige Verordening Binnenhavengeld, zijn gekoppeld aan bepaalde categorieën vaartuigen. Op basis van de ontwikkelingen op het water de afgelopen jaren kan geconcludeerd worden dat de huidige tarieven, behorende bij de verordening, niet meer goed aansluiten op de praktijk. Hoewel in de huidige tarieventabel nog enkel met de heffingsmaatstaf vierkante meters gewerkt wordt, worden de diverse typen bedrijfsvaartuigen in geen enkele categorie nog benoemd. Dit is te verklaren doordat bij de vaststelling van de huidige tarieventabel veel categorieën zijn verdwenen en er geen vervangende categorieën zijn opgenomen. Eind 2010 heeft de gemeenteraad van Leiden expliciet besloten om in 2011 geen binnenhavengeld voor bedrijfsvaartuigen te innen en 2011 te gebruiken om met een nieuw tarievenstelsel te komen op basis van een onderzoek naar de kostendekkendheid van de tarieven en een onderzoek naar marktconformiteit. Omdat in de huidige tarieventabel geen tarieven voor bedrijfsvaartuigen staan opgenomen moet voor een analyse van het tarievenstelsel gekeken worden naar de categorieën vaartuigen zoals opgenomen in de tarieventabel uit 2010 (zie bijlage 1). In het bepalen van de nieuwe tarieven vormt de tarieventabel uit 2010 een belangrijk uitgangspunt. Zowel de huidige als de tarieventabel uit 2010 sluiten niet aan bij de huidige praktijk. De bedrijfsvaartuigen die nu veel in de stad voorkomen, de zogeheten partysloepen, die veelal door (horeca)ondernemers voor een bepaalde duur verhuurd worden, met of zonder kapitein, zijn niet goed te vatten in de huidige tarieventabel. Daarnaast werd voor veel bedrijfsvaartuigen in de tarieventabel uit 2010 de heffingsmaatstaf tonnages gebruikt, zoals blijkt uit de bijbehorende meetbrief. Dit was een heffingsmaatstaf die niet goed aansloot bij de huidige praktijk. Het aantal tonnages wordt, zoals genoemd op een meetbrief, bepaald volgens een ingewikkelde berekening. Dit is namelijk de in kubieke meters uitgedrukte waterverplaatsing van een vaartuig tussen het vlak van inzinking van het ledige vaartuig in het water en het vlak van de grootste toegelaten diepgang. Het is een berekening waarbij de verplaatsing van het water bepaald wordt in tonnages, in combinatie met de inzinking van een vaartuig. Feitelijk is dit voor de gemeente niet relevant. Wat echter wel relevant is, is de in gebruik genomen ruimte, gezien de druk op de openbare ruimte. 1.5 Basis voor nieuw tarievenvoorstel De meest rechtvaardige en praktische manier in het vaststellen van de nieuwe tarieven is om te kijken naar de ruimte die wordt ingenomen door vaartuigen met een vaste ligplaats (niet zijnde een woonschip) en hierbij een tarief per vierkante meter in rekening te brengen. Om liggeld te innen is het alleen nodig om kennis te hebben van de afmetingen van een vaartuig. De liggelden voor pleziervaartuigen worden op een dergelijke manier geïnd, maar ook bijvoorbeeld voor standplaatsen en locaties op warenmarkten is dit het geval. Het werken met slechts één heffingsmaatstaf is reeds met het vaststellen van de tarieventabel 2011 in gang gezet, maar zoals gezegd zijn daarin de diverse bedrijfsvaartuigen met een vaste ligplaats verdwenen. De twee belangrijkste uitgangspunten in het bepalen van de tarieven zijn de begrippen kostendekkendheid en marktconformiteit. Tarieven mogen namelijk maar maximaal kostendekkend zijn. Winst mag niet gemaakt worden. Daarnaast moeten tarieven worden vastgesteld die marktconform zijn, in vergelijking met andere vergelijkbare steden.

11 2. Onderzoek kostendekkendheid en marktconformiteit 2.1 Kostendekkendheid In het bepalen van een tarief moet allereerst bepaald worden wat de grondslag is voor een gemeente om te heffen. ii In het geval van de plezier- en bedrijfsvaartuigen gaat het om een gebruiksrecht iii. Het gaat om het heffen van een recht ter zake van het gebruik overeenkomstig de bestemming van voor de openbare dienst bestemde gemeentebezittingen of van voor de openbare dienst bestemde werken of inrichtingen die bij de gemeente in beheer of in onderhoud zijn. Het verschil met leges ten opzichte van rechten is dat leges heffingen zijn, die door de overheid in rekening worden gebracht voor de door haar te verlenen administratieve diensten. Het verlenen van een vergunning is bijvoorbeeld een dienst waarvoor leges in rekening kunnen worden gebracht. Dit onderzoek richt zich echter op het heffen van een recht en gaat niet nader in op de leges. Het vast te stellen tarief kan berekend worden door toerekening van alle voor die dienst te maken kosten. Welke kosten allemaal mogen worden meegenomen, daar is de gemeentewet niet geheel duidelijk over. Het heffen van een recht vindt zijn grondslag in de onderliggende verordening. In de praktijk kan binnen één verordening winst worden gemaakt op een bepaalde dienst, voor zover die dienst gecompenseerd wordt door verlies op een andere dienst, binnen dezelfde verordening. Kruissubsidiëring is dus mogelijk, mits het binnen één verordening valt en zolang de geraamde totale baten van de totale verordening maar niet uitgaan boven de geraamde totale lasten. Een belangrijke beperking in het vaststellen van een tarief is daarnaast dat het bedrag van de heffing niet afhankelijk mag zijn van inkomen, winst of vermogen (artikel 219 Gemeentewet). Gemeenten mogen geen inkomenspolitiek bedrijven. Verder is bepaald dat voor hetzelfde gebruik geen verschillend tarief mag worden geheven. Tenslotte moet de verordening een duidelijk stelsel bevatten voor jaar-, week-, of dagtarief. In het geval van de binnenhavengelden hebben we het dus over de totale geraamde kosten op de Verordening op de bedrijfsvaartuigen. De tarieven die op basis van deze verordening betrekking hebben mogen niet leiden tot baten die hoger zijn dan de lasten op deze verordening. Binnen de verordening is sprake van de baten en lasten van het beleidsproduct exploitatie havens en waterwegen. Onder dit beleidsproduct vallen de beheerproducten: havenbeheer, passantenhaven en vergunningen en handhaving havenbeheer. De opbrengsten in 2010 op de pleziervaart verantwoord onder deze producten bedroeg circa (begroot: ). Voor een bedrag van is dit gerealiseerd in de passantenhaven, aan leges en aan liggelden voor de pleziervaartuigen in de stad. De in totaal aan de pleziervaart en bedrijfsvaart toe te schrijven kosten volgens de begroting 2010 bedragen circa 1 miljoen. Dit budget is opgebouwd uit directe kosten ad en toegerekende kosten volgens de gemeentelijke doorbelastingsystematiek ad De directe kosten bestaan uit energiekosten, schoonmaakkosten, aankoop materialen, vuilverwerkingskosten, huur van materieel en afdracht belasting. De toegerekende kosten bestaan uit: inzet voertuigen, inzet personeel parkeren, markt en water, inzet beleidsmedewerkers en inzet medewerkers team civiel. Deze doorberekening is gebaseerd op een reële inschatting van werkzaamheden die de diverse afdelingen ten behoeve van het product waterbeheer uitvoeren. Bij deze budgetten moet wel een belangrijke kanttekening geplaatst worden. Het blijkt zeer lastig om te specificeren wat de totaalkosten zijn van het beheer en onderhoud van de binnenhaven van Leiden, die toe te rekenen zijn aan de pleziervaart en de bedrijfsvaart. De kosten die gemaakt worden komen namelijk niet alleen ten goede aan de plezier- en bedrijfsvaart. Volgens de baten en lasten opgenomen in de begroting bedraagt de kostendekkendheid van het binnenhavengeld-tarief momenteel circa 32%.

12 In het bepalen van een tarief spelen daarnaast een aantal belangrijke algemene rechtsbeginselen een rol. Vooral het verbod op willekeur, het evenredigheidsbeginsel en het gelijkheidsbeginsel zijn in deze relevant. Als een tarief wordt bepaald en differentiatie in tarieven naar verschillende gebruikers vindt plaats, dan dienen de tarieven goed onderbouwd te zijn. Tarieven mogen niet willekeurig tot stand gekomen zijn. In dit tarievenvoorstel is daaraan uitwerking gegeven door een benchmark onderzoek uit te voeren naar de tarieven voor vaartuigen met een vaste ligplaats in vergelijke andere steden. Evenredigheid wil zeggen dat het tarief in redelijke verhouding moet staan tot de dienstverlening. Het tarief mag zogezegd maximaal kostendekkend zijn. Gelijkheid houdt in dat sprake moet zijn van gelijke behandeling van gelijke gevallen en ongelijke behandeling van ongelijke gevallen naar evenredigheid van de ongelijkheid. 2.2 Marktconformiteit Naast dat duidelijk moet zijn welke kosten de gemeente maakt en op basis daarvan een tarief kan worden vastgesteld is ook gekeken naar wat vergelijkbare steden aan tarieven voor vaartuigen hebben vastgesteld en is aan de diverse gemeenten ook de vraag gesteld hoe de verschillende tarieven tot stand gekomen zijn. In het onderzoek zijn de omliggende gemeenten van Leiden expliciet niet meegenomen. De omliggende gemeenten hebben geen ligplaatsenbeleid voor vaste ligplaatsen en beschikken over het algemeen enkel over commerciële jachthavens. Het onderzoek heeft zich daarom toegespitst op historische steden met grachten en singels. Gekeken is naar Utrecht, Amsterdam, Haarlem en Delft. Onderlinge vergelijking blijft echter zeer lastig. Zo beschikt Amsterdam over een zeer grote (wereld)haven en dat maakt een vergelijking tussen de diverse bedrijfsvaartuigen niet goed mogelijk. Een vergelijking tussen de tarieven voor de pleziervaartuigen is echter wel mogelijk. Voor Utrecht, Haarlem en Delft is een vergelijking tussen de tarieven voor de bedrijfsvaartuigen in zekere zin wel mogelijk, ook al gaat een vergelijking ook hier soms lastig op Pleziervaartuigen Het tarief in Utrecht voor pleziervaartuigen is 136,20 per jaar tot een maximale lengte van 7 meter. Vaartuigen langer dan 7 meter zijn in Utrecht niet toegestaan. Gekeken naar de tarieven voor pleziervaartuigen in Amsterdam wordt een tarief per strekkende meter in rekening gebracht van 28,50 per jaar. In Haarlem geldt voor vaartuigen tot een lengte van vijf meter een jaarlijks bedrag van 108,30; tot tien meter 245,10; tot vijftien meter 369,35; en tot 25 meter 558,00. Delft rekent voor vaartuigen voor recreatief gebruik een vast tarief van 65,90 per jaar voor vaartuigen kleiner dan 16 m2. Dat geldt ook voor waterfietsen en kano s. Daarbij moet echter vermeld worden dat in Delft een verbod geldt om in de binnenstad te varen. Dat maakt een vergelijking van het tarief met Delft lastig. Voor een vaartuig van 10 vierkante meter wordt in Leiden een bedrag van 145,- per jaar in rekening gebracht. Afhankelijk van de lengte van het vaartuig moet men in Utrecht dus minder of meer betalen. Een vaartuig met een lengte van 4 meter moet net als een vaartuig van 7 meter lengte nog steeds 136,20 betalen. Een vaartuig in Leiden van 4 bij 1,5 moet circa 85,- betalen. Maar een vaartuig van zeg 7 bij 2 moet in Leiden circa 200,- betalen, waar in Utrecht nog steeds dan een bedrag van 136,20 geldt. De tarieven in Amsterdam zijn min of meer gelijk aan die in Leiden. In Amsterdam wordt voor een vaartuig met een lengte van 5 meter een bedrag in rekening gebracht van 142,50. Voor een vaartuig in Leiden met een lengte van 5 meter en een breedte van 2 wordt een bedrag van 144,50 in rekening gebracht. De tarieven in Haarlem zijn gemiddeld genomen iets lager dan de huidige tarieven in Leiden. Overigens geldt dat voor alle onderzochte steden de tarieven in vergelijking met commerciële jachthavens erg laag zijn. Een quickscan naar de tarieven in een aantal jachthavens in de omgeving van Leiden leert dat voor een vaartuig al gauw 50,- per vierkante meter per jaar in rekening wordt gebracht. Commerciële jachthavens kennen echter wel aanzienlijk meer voorzieningen, zoals bijvoorbeeld 24 uur per dag beveiliging Bedrijfsvaartuigen Het tarief in Utrecht voor rondvaartboten is afhankelijk van het aantal toegestane personen op het vaartuig, zoals blijkt uit de keuring die gekoppeld is aan de exploitatievergunning. Per persoon moet 11,- betaald worden. Voor een vaartuig van 12 personen wordt dus 132,- in rekening gebracht. Dit bedrag betalen ze voor de exploitatie van hun vaartuig, niet voor hun ligplaatsvergunning. Ter illustratie; de onlangs door Restaurant Babbels aangeschafte partysloep (afmeting circa 10 x 2,5 meter) mag maximaal 37 personen vervoeren. Dat betekent voor een dergelijk vaartuig een totaalbedrag van 407,-.

13 In Haarlem wordt geen onderscheid gemaakt tussen pleziervaartuigen en bedrijfsvaartuigen. Voor bedrijfsvaartuigen geldt derhalve een tarief tot een lengte van vijf meter een jaarlijks bedrag van 108,30; tot tien meter 245,10; tot vijftien meter 369,35; en tot 25 meter 558,00. Voor dekschuiten geldt in Haarlem een tarief per vierkante meter waarbij voor de eerste 20 vierkante meter een vast tarief van 519,- moet worden betaald. Dat is omgerekend circa 26,- per vierkante meter per jaar. Voor elke vierkante meter groter dan die 20 moet nog eens 13,70 betaald worden. Voor een dekschuit van 50 vierkante meter wordt in Haarlem dus 930,- betaald. In Delft moet voor bedrijfsvaartuigen 45,20 per vierkante meter per jaar worden betaald. Als wordt uitgegaan van het rekenvoorbeeld van hierboven (een vaartuig van 10 x 2,5 meter) moet voor hetzelfde vaartuig in Delft jaarlijks circa 1.100,- worden afgerekend. Voor dekschuiten en pontons geldt in Delft een tarief van 11,40 per vierkante meter per jaar. In Amsterdam moet voor bedrijfsvaartuigen (anders dan vrachtschepen) 4,10 per vierkante meter per jaar worden betaald. De Dienst Binnenhavenbeheer van Amsterdam geeft aan dat deze tarieven erg laag zijn, omdat de bedrijfsvaartuigen in dezelfde categorie als de beroepsvaart vallen. Onder de beroepsvaart vallen de binnenvaartschepen op het IJ. Dit zijn vaak zeer grote schepen (100 bij 10 meter), wat het vastgestelde (lage) tarief verklaart. De tarieven van Amsterdam zijn daardoor moeilijk vergelijkbaar met die van Leiden. De tarieven voor de grote passagiersschepen, de zogenaamde charterschepen, zoals die van Groene Hart Cruises B.V., variëren in de diverse gemeenten tussen de 3,50 en 4,50 euro per vierkante meter per jaar. Concluderend kan gesteld worden dat de verschillen in tarieven voor de pleziervaartuigen gering zijn. De verschillen in de tarieven voor de bedrijfsvaartuigen zijn echter aanzienlijk. Zonder uitzondering geldt voor alle onderzochte steden dat de geldende tarieven allen historisch zo gegroeid zijn. Geen enkele gemeente kan concreet uitsluitsel geven hoe de tarieven zijn opgebouwd en welke kosten daarin zijn meegenomen. Dat geldt ook voor het tarief voor de pleziervaartuigen in Leiden. In 1982 was het tarief voor pleziervaartuigen in Leiden ƒ 10,- per vierkante meter per jaar. Tot 1992 is dat tarief ongewijzigd gebleven. In 1993 zijn de tarieven in één keer verhoogt met 64% en sindsdien hebben er alleen de jaarlijkse, trendmatige verhogingen plaatsgevonden. In vergelijking met andere steden is het tarief voor de pleziervaartuigen in Leiden gemiddeld en derhalve kan geconstateerd worden dat het huidige tarief voor de pleziervaartuigen marktconform is. Voor de verschillende categorieën bedrijfsvaartuigen in Leiden kan een dergelijke conclusie niet getrokken worden. Sinds 2004 worden zogezegd geen binnenhavengelden voor bedrijfsvaartuigen meer geïnd. Daarnaast is juist de laatste jaren een categorie vaartuigen in Leiden gekomen die niet goed te vatten is in de huidige tarieventabel. Voor de verschillende typen bedrijfsvaartuigen is het daarom belangrijk om tot een nieuw tarievenstelsel te komen, toegesneden op de huidige praktijk.

14 3. Nieuw tarievenstelsel De huidige tarieventabel, voor wat betreft vaartuigen met een vaste ligplaats (niet zijnde woonschepen), sluit niet aan bij de huidige praktijk op het water. Voor de diverse bedrijfsvaartuigen met een vaste ligplaats zijn namelijk geen categorieën opgenomen. Met name de toegenomen druk op het water en de wens van de gemeenteraad van eind 2010 om de tarieven voor vaste ligplaatsen voor vaartuigen met 25% te verhogen, nopen tot het formuleren van een nieuw tarievenstelsel. 3.1 Categorieën De huidige tarieventabel 2011, behorende bij de verordening Binnenhavengeld kent meerdere categorieën. Een onderscheid wordt gemaakt in vaartuigen zonder vaste ligplaatsen (categorie a en b), niet overdekte en overdekte cafe-, terras- of restaurantboten (c en d), vaartuigen ten behoeve van een standplaats voor de verkoop of uitstalling van goederen en waren (e), vaartuigen ten behoeve van een kalkhok, kantoor, werk- of bergloods (f), vaartuigen in gebruik als woning (g), pleziervaartuigen met vaste ligplaats (h) en een categorie voormalige bedrijfsvaartuigen in de historische haven aan het Galgewater (i). De tarieventabel 2010 kende daarnaast nog een aantal andere categorieën vaartuigen die in de vaststelling van de tarieventabel 2011 niet meer zijn opgenomen. Het gaat dan expliciet om de categorie passagiersschepen (h), de categorie voormalige bedrijfsvaartuigen in gebruik als pleziervaartuig (j) en een restcategorie voor alle vaartuigen die niet vallen in een van de andere benoemde categorieën. Dit tarievenvoorstel gaat over de vaartuigen met een vaste ligplaats anders dan woonschepen, m.u.v. de bewoonde bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven Galgewater. De categorieën voor vaartuigen zonder vaste ligplaats en vaartuigen met vaste ligplaats zijnde woonschepen blijven ongewijzigd. Vanuit de praktijk is ten aanzien van deze categorieën niet gebleken dat de tarieven gewijzigd dienen te worden. Voor de vaartuigen met een vaste ligplaats wordt een onderscheid gemaakt in de volgende categorieën: Pleziervaartuigen Passagiersschepen (rondvaartboten en partysloepen) Charterschepen Roeiboten, Kano s en Waterfietsen bestemd voor de verhuur Dekschuiten, Beunbakken en Duw- en Sleepboten Voormalige bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven Galgewater en de Sleepboothaven Oude Singel / Houtmarkt Elektrisch aangedreven vaartuigen Overig Deze categorieën zijn tot stand gekomen op basis van de categorieën vaartuigen met een vaste ligplaats uit het oude tarievenstelsel, het gebruik van het binnenhavengebied en het type vaartuigen. Daarmee sluiten de categorieën weer aan op de huidige situatie op het water. 3.2 Heffingsmaatstaf Uitgaande van de twee begrippen kostendekkendheid en marktconformiteit en met inachtneming van de algemene rechtsbeginselen verbod op willekeur, het evenredigheidsbeginsel en het gelijkheidsbeginsel, zal in onderstaande een nieuw tarievenstelsel voor de verschillende vaartuigen met een vaste ligplaats in Leiden geformuleerd worden. Daarbij gelden drie principes In gebruik genomen ruimte voor vaste ligplaats In het nieuwe tarievenstelsel zal met één heffingsmaatstaf gewerkt gaan worden, te weten vierkante meters. De ingebruikname van het gemeentelijk water is leidend in de verdeling van de kosten, wat de verdeling van kosten transparant en evenredig maakt. Op basis van de in gebruik genomen ruimte kunnen tarieven worden vastgesteld. Voor alle vaartuigen met een vaste ligplaats in Leiden kan eenvoudig worden vastgesteld wat het oppervlak is dat wordt ingenomen. Dat is voor alle categorieën vaartuigen hetzelfde, of het nu gaat om pleziervaartuigen, partysloepen, rondvaartboten, roeiboten, kano s, waterfietsen, passagiersschepen, dekschuiten, beunbakken of duwboten.

15 3.2.2 Hoe wordt het binnenhavengebied gebruikt? De hoogte van het tarief wordt vervolgens bepaald door hoe de openbare ruimte gebruikt wordt. Voor de diverse categorieën gebruikers van het water is dat namelijk verschillend. Het grote charterschip van Groene Hart Cruises maakt alleen gebruik van de binnenhaven van Leiden om af te meren en passagiers op en af te laten stappen. Hetzelfde geldt voor de vaartuigen in de Historische Sleepboothaven aan de Oude Singel en de Houtmarkt. Voor de diverse dekschuiten, beunbakken, duw- en sleepboten geldt ook dat slechts een beperkt deel van de binnenhaven van Leiden gebruikt wordt. De dekschuiten en beunbakken liggen over het algemeen voor langere tijd stil op een bepaalde locatie en worden slechts incidenteel verplaatst. Hoewel de ruimte die wordt ingenomen aanzienlijk is, is het gebruik van het binnenhavengebied zeer beperkt. Daarnaast beschikken dergelijke vaartuigen niet over een motor en kunnen daarom niet zelfstandig worden voortbewogen. Voor de pleziervaartuigen en passagierschepen (rondvaartboten en de zogeheten partysloepen ) geldt dat, naast dat permanent een vaste ligplaats wordt ingenomen, het binnenhavengebied van Leiden intensief gebruikt wordt. Het gehele binnenhavengebied van Leiden is toegankelijk voor dergelijke vaartuigen en wordt structureel bevaren. De belasting op het binnenhavengebied van Leiden is derhalve groot Motorisch en niet motorisch aangedreven vaartuigen Een laatste bepalende factor in het vaststellen van de hoogte van de tarieven voor de verschillende categorieën vaartuigen is het onderscheid tussen motorisch en niet motorisch aangedreven vaartuigen (met uitzondering van de dekschuiten en beunbakken). Bij niet motorisch aangedreven vaartuigen moet gedacht worden aan roeiboten, kano s en waterfietsen. De belasting van dergelijke vaartuigen op het binnenhavengebied van Leiden is beperkt. 3.3 Tarieven per categorie Pleziervaartuigen Voor de pleziervaartuigen is het huidige tarief 14,45 per vierkante meter per jaar. Gebleken is dat dit tarief niet kostendekkend is voor de gemeente, maar dat in vergelijking met vergelijkbare steden dit tarief gemiddeld is. Wanneer de wens van de raad, om de tarieven voor pleziervaartuigen met 25% te verhogen, wordt doorgevoerd, komt het tarief voor de pleziervaartuigen uit op 18,- per vierkante meter per jaar. Daarmee is het tarief in vergelijking met andere steden iets boven gemiddeld, maar in vergelijking met commerciële jachthavens nog steeds erg laag Passagiersschepen (rondvaartboten en partysloepen) De tarieventabel kent momenteel geen categorie voor rondvaartboten en partysloepen. Gezien het specifieke en intensieve gebruik van het binnenhavengebied van Leiden door deze vaartuigen wordt voorgesteld om voor deze categorie vaartuigen een zelfde tarief in rekening te brengen als voor de categorie pleziervaartuigen. Het gebruik is namelijk min of meer gelijk. Het gehele binnenhavengebied van Leiden is voor dit type vaartuigen toegankelijk en wordt intensief bevaren. Dat betekent voor deze bedrijfsvaartuigen een tarief van 18,- per vierkante meter per jaar. In vergelijking met de onderzochte gemeenten is het tarief gemiddeld. In vergelijking met Utrecht en Haarlem ligt het tarief iets hoger, maar in vergelijking met Delft ligt het tarief aanzienlijk lager. De tarieven in Amsterdam liggen landelijk gezien heel laag, maar dat is te verklaren doordat Amsterdam geen aparte categorie hanteert voor rondvaartuigen en partysloepen. Het tarief in Amsterdam is gelijk getrokken met het tarief voor de beroepsvaart. Eerder is geconstateerd dat een vergelijking met Amsterdam derhalve niet op gaat. Met uitzondering van Rederij Rembrandt, Schuitjevaart en Bootverhuur Galgewater is voor dit type vaartuigen nog nooit een tarief in rekening gebracht. Om rekening te houden met de diverse ondernemers wordt daarom voorgesteld om het tarief gefaseerd in te voeren. Per 1 januari % van het definitieve tarief, per 1 januari % en per 1 januari % van het definitieve tarief. Dat betekent dat per 1 januari 2014 het definitieve volledige tarief in rekening gebracht wordt van 18,- per vierkante meter per jaar. Uiteraard geldt daarnaast wel dat jaarlijks een reguliere indexering van de tarieven zal plaatsvinden Charterschepen In de huidige tarieventabel behorende bij de verordening binnenhavengeld is momenteel geen tarief opgenomen voor de categorie grote passagiersschepen, genaamd charterschepen. Deze grote vaartuigen bestemd voor het vervoer van personen kunnen, gezien de grootte en de hoogte van de vaartuigen, niet in de binnenstad van Leiden varen.

16 De tarieven in vergelijkbare steden voor charterschepen variëren tussen de 3,50 en 4,50 euro per vierkante meter per jaar. Gezien het beperkte gebruik van de binnenhaven van Leiden en de tarieven elders wordt voorgesteld wordt om een tarief vast te stellen van 4,- per vierkante meter per jaar. Het gaat hier expliciet om de schepen van Groene Hart Cruises, verder kent Leiden namelijk momenteel geen charterschepen met een vaste ligplaats. Dat betekent voor een schip als de Olympia, met een oppervlakte van 205 vierkante meter een jaarlijks bedrag aan binnenhavengeld van 820,-. Daarmee is een marktconform tarief voor de categorie charterschepen vastgesteld Roeiboten, kano s en waterfietsen bestemd voor verhuur Voor de categorie roeiboten, kano s en waterfietsen die bestemd zijn voor de verhuur aan derden zal een tarief gaan gelden van 9,- per vierkante meter per jaar. Dat is 50% van het tarief van de categorie rondvaartboten en partysloepen. De belasting van dit type niet motorisch aangedreven vaartuigen in het binnenhavengebied van Leiden is beperkt en dat legitimeert een lager tarief Dekschuiten, beunbakken, duw- en sleepboten De categorie dekschuiten, beunbakken, duw- en sleepboten is niet in de huidige tarieventabel opgenomen. In de tarieventabel behorende bij de Verordening Binnenhavengeld 2009 vielen deze vaartuigen in categorie l. Het ging hier om een restcategorie met een tarief per ton laadvermogen. Zoals eerder vermeld worden voor dergelijke vaartuigen sinds 2004 geen tarieven meer in rekening gebracht. Hoewel de heffingsmaatstaf tonnages in principe nog gebruikt zou kunnen worden, wordt daar niet voor gekozen. Het hebben van verschillende heffingsmaatstaven is voor de gemeente niet wenselijk. Het gebruik van de openbare ruimte is zogezegd voor de gemeente leidend, niet de verplaatsing van het water door een vaartuig. In het vaststellen van het tarief voor dit type vaartuigen is de mate waarin het binnenhavengebied van Leiden gebruikt wordt leidend. Het gebruik is zeer beperkt en vergelijkbaar met dat van de categorie passagiersschepen. Dat betekent een tarief van 4,- per vierkante meter per jaar voor dekschuiten, beunbakken en duwboten. Hoewel dit tarief in vergelijking met Haarlem ( 26,- per vierkante meter per jaar) en Delft ( 11,40 per vierkante meter per jaar) erg laag is, is dit wel te verklaren en te rechtvaardigen. Wanneer dekschuiten in Leiden namelijk in gebruik zijn als bijvoorbeeld terrasboot geldt een tarief van 21,35 per vierkante meter per jaar. In vergelijking met Haarlem en Delft is een dergelijk tarief gemiddeld Voormalige bedrijfsvaartuigen in de Historische Sleepboothaven De sleepboten in de Historische Sleepboothaven vielen voorheen in categorie j van de tarieventabel. Het tarief voor dit type vaartuigen was vastgesteld op 14,24 per vierkante meter per jaar. Gezien het zeer beperkte gebruik van de binnenhaven van Leiden is een lager tarief echter gerechtvaardigd. De sleepboothaven heeft daarnaast een belangrijke meerwaarde voor een aantrekkelijke stad (organiseren van maritieme evenementen). De cultuurhistorische waarde van varend erfgoed in de haven geeft Leiden een positief imago. De sleepboothaven is een trekpleister voor iedereen die kennis wil maken met varend cultureel historisch erfgoed en heeft een niet commercieel karakter. Voorgesteld wordt dan ook om het tarief voor de historische sleepboten in de Sleepboothaven gelijk te trekken met dat van de categorie charterschepen. De sleepboten maken namelijk op een zelfde soort manier gebruik van de binnenhaven van Leiden. Het tarief voor deze categorie wordt dus 4,- per vierkante meter per jaar Bewoonde voormalige bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven Galgewater De bewoonde- historische bedrijfsvaartuigen in de Historische Haven Galgewater vielen voorheen in categorie i van de tarieventabel. Het tarief voor dit type vaartuigen was vastgesteld op 12,04 per vierkante meter per jaar. De historische haven is door zijn centrale ligging en historische betekenis beeldbepalend voor de stad, haar inwoners en vooral ook voor de vele toeristen die Leiden bezoeken. De schippers moeten hun historische schepen restaureren en onderhouden conform richtlijnen die authenticiteit waarborgen; hiervoor is ambachtelijk handwerk met kostbare materialen nodig wat hoge kosten met zich meebrengt. Historische beeldkwaliteit gaat daarbij vaak boven woongenot. Voorgesteld wordt dan ook om het tarief voor de historische bedrijfsvaartuigen in het Galgewater gelijk te trekken met dat van de categorie voor de historische sleepboten in de Sleepboothaven. Het tarief voor deze categorie wordt dus 4,- per vierkante meter per jaar Elektrisch aangedreven vaartuigen De gemeente wil het gebruik van elektrisch aangedreven vaartuigen stimuleren. Dit wordt onder andere getracht door middel van het realiseren van oplaadpunten voor elektrische vaartuigen.