ver het algemeen heeft men ook in ons land wel geleerd, in oorlogstijd op schijnbaar nietige dingen zuinig te zijn. Mannen,

Transcriptie

1 Wiefat niet eent.»

2

3 ver het algemeen heeft men ook in ons land wel geleerd, in oorlogstijd op schijnbaar nietige dingen zuinig te zijn. Mannen, \ die peukjes van sigan en sigaretten van de straat oprapen, zijn geen zeldzaam verschijnsel. Want volgens een bekend

4 spreekwoord maken vele kleintjes één groote. Wanneer wij U eens konden meenemen naar een onzer groote Nederl. blikfabrieken, zoudt U versteld staan, welk een enorme hoeveelheden reeds eenmaal gebruikte blikken, doozen en bussen van allerlei soort daar uit alle deelen van ons land samenkomen en tot nieuwe blikken, bussen, ringen, deksels, enzoovoorts worden verwerkt. Immers, er wordt geen.lieuw blik meer ingevoerd, en toch verwacht de Nederlandsche huisvrouw, dat de poetscrême, die ze koopt, in een blikken f iusje verpakt zal zijn; ze vindt het heel gewoon, dat de pot, waarin haar de jam

5

6 door den winkelier wordt afgeleverd, voorzien zal zijn van een deksel, dat met een blikken schroefring is bevestigd. En zoo zouden er tallooze voorbeelden te noemen zijn, waaruit blijkt, dat het Nederlandsche gezin niet zonder blik kan. Daarom is het, dat onze industrie zich met groote energie heeft geworpen op het vraagstuk, hoe zij haar arbeiders aan het werk kan houden in een tijd, waarin de grondstoffen niet meer, of nog slechts in zeer geringe hoeveelheden worden ingevoerd. Voor zoover zij dat niet reeds vóór den oorlog in beperkte mate deden, verwerken dan nu ook vrijwel al onze papier-, textiel-, rubber-, glas-

7 en blikfabrieken groote hoeveelheden oude materialen en afval- Waaruit blijkt, dat het Nederl gezin niet zonder blik kan.

8 stoffen. Hun beroep op het Nederlandsche volk, om ze aan de grondstoffen voor hun producten te helpen, klinkt eteed3 luider.

9 Om die grondstoffen in te zamelen, heeft het Rijksbureau voor Oude Materialen en Afvalstoffen ook in deze gemeente een ophaaldienst georganiseerd, waardoor het legertje van eenige duizenden ijverige menschen, die dag in dag uit, door weer en wind erop uit trékken, om de grondstoffen voor onze industrie in te zamelen, opnieuw is uitgebreid. Ook bij U zal een hunner eena per week of per veertien dagen komen aanbellen. Hij is kenbaar aan een ovaal koperen plaatje. Namens hem en namens de Nederlandsche industrie, en ten slotte in Uw eigen belang- verzoeken wij U imet aandrang, voortaan met zorg al wat er in

10 Uw huisgezin wordt voortgebracht aan oud papier, lompen, oud blik, oude rubber en glasscherven, afzonderlijk en zonder vermenging met allerlei vuil, te bewaren en aan hem af te geven.

11 Er zijn tienduizenden Nederlanders, die dank zij de inzameling van af valstof fpn een loonend bestaan vinden. Want wanneer een blikfabriek bussen kan blijven maken, kan ook die industrie aan het werk blijven, die blikken verpakkingen noodig heeft voor haar producten; als de papierfabrieken blijven werken, behoeven ook de drukkerijen niet stil te staan uit gebrek aan materiaal, kunnen de uitgevers aan den arbeid blijven.

12 Zoo hangt een groot deel van onze industrie af van de mogelijkheid, over voldoende grondstoffen te beschikken. Grondstoffen, die de Nederlandsche gezinnen kunnen leveren door alles, wat zij op dit gebied kunnen missen, af te geven aan den ophaler van het R.O.M.E.A. De waarde ervan is vaak niet in geld uit te drukken, maar, wanneer U het kleine eert, en hem alles afstaat, wat U maar kunt missen,' dan z'iilt U meewerken, om die groote hoeveelheden bijeen te brengen, die onze industrie noodig heeft om aan den gang te blijven en die U weer helpt aan die kleine genjjftken, die U zoo ongaarne zoudt missen. Wij bedoelen al

13

14 die voorwerpen van dagelijksch gebruikt als: pakpapier, papieren bekers, touw, textiel, rubberzolen en hakken, kleine eboniet artikelen, blikken bussen, deksels en ringen, glazen potten en flesschen, enzoovoorts enzoovoorts.

15

16 0)20317/1 K 1143 *