vanstatc /1/V3 Datum uitspraak: 16 november 2010 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK

Transcriptie

1 Raad vanstatc /1/V3 Datum uitspraak: 16 november 2010 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de voorzieningenrechter van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Haarlem, van 6 juli 2010 in zaak nrs. 10/7232 en 10/7235 in het geding tussen: en de vreemdeling de minister van Justitie.

2 /1 A/ november Procesverloop Bij besluit van 24 februari 2010 heeft de minister een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen afgewezen. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 6 juli 2010, verzonden op 7 juli 2010, heeft de voorzieningenrechter, voor zover thans van belang, het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 14 juli 2010, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. De minister heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hoger-beroepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V november Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. A.B.M. Hent, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. A.A. Snijders, ambtenaar van staat. w.g. Hent lid van de enkelvoudige kamer w.g. Snijders ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 16 november Verzonden: 16 november 2010 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 H/07 20,0,3:3! FAX »ESTHOFF ADVOCATEN ^00e/003 uitspraak RECHTBANK 'a-gravenhage Sector bestuursrecht Nevenzitttngsp laats Haarlem zaaknummer: AWB 10 / 7235 (voorlopige voorziening) AWB 10/7232 (beroep) uitspraak van de voorzfeningenrechter van 6 juli 2010 In de zaak van: geboren op verzoeker, van Somalische nationaliteit, gemachtigde: mr, R.J. Schenkman, advocaat ta Amsterdam, tegen de minister van Justitie, verweerder, gemachtigde: mr. C. Brand, werkzaam btf de Immigratie- en Naturalisatiedienst te 'a- Gravenhage. 1. Procesverloop 1.1 Verzoeker heeft op 11 mei 2009 een aanvraag ingediend tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd. Verweerder heeft de aanvraag bij besluit van 24 februari 2010 afgewezen. Verzoeker heeft tegen het besluit op 24 februari 201O beroep ingesteld. 1.2 Verzoeker heeft op 24 februari 2010 gevraagd een voorlopige voorziening te treffen. Hij verzoekt verweerder te verbieden hem uit te zetten voordat de rechtbank op het beroep heeft beslist, 1.3 De openbare behandeling van het geschil heeft plaatsgevonden op 24 juni Verzoeker is niet in persoon verschenen. Hij is vertegenwoordigd door zijn gemachtigde. Verweerder is vertegenwoordigd door ztfn gemachtigde. 2. Overwegingen 2.1 Indien tegen een besluit beroep is ingesteld, kan de vcorzieningenrechter van de rechtbank die bevoegd ia in de hoofdzaak, ingevolge artikel 8:81, eerste lid, Algemene wet bestuursrecht (Awb) op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist. 2.2 fagevolge artikel 8:86, eerste lid, Awb heeft de voorziemngenrechter na behandeling ter zitting van het verzoek om een voorlopige voorziening de bevoegdheid om

5 14/ :32 FAX 020' '. WESTHOFF ADVOCATEN $007/009 zaaknummer: AWB 10 / 7235 (voorlopige voorziening) AWB 10/7232 (beroep) 2 onmiddellijk uitspraak te doen in de hoofdzaak, indien hij van oordeel is dat nader onderzoek redelijkerwijs niet kan bijdragen aan de beoordeling van de zaak. Er bestaat ia dit geval aanleiding om van deze bevoegdheid gebruik te maken. 2.3 In de hoofdzaak toetst de voorzieningenrechter het bestreden besluit aan de hand van de voorgedragen bcroepsgronden op rechtmatfgheid en ambtshalve aan voorschriften van openbare orde. 2.4 Ingevolge artikel 30, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw) wordt een aanvraag tot het verlenen van een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd, als bedoeld in artikel 2S van deze wet, afgewezen, indien een ander land, partij bij het Vluchtelingenverdrag ingevolge een verdrag of een dit land en Nederland bindend besluit van een volkenrechtelijke organisatie verantwoordelijk is voor de behandeling van de aanvraag. In dit geval is van toepassing Verordening (EG) 343/2003 van de Raad van U februari 2003 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek dat door een onderdaan van een derde land bij een van de lidstaten wordt ingediend (hierna: de Verordening). 2.5 Ingevolge artikel 3, tweede lid, van de Verordening, voor zover thans van belang, kan, in afwijking van het eerste lid, verweerder een bij hem ingediend asielverzoek van een onderdaan van een derde land behandelen, ook al ia hij daartoe op grond van de in de Verordening neergelegde criteria niet verplicht, 2.6 BHjkens C/ van de Vreemdelingencirculaire 2000 (Vc) kan verweerder in bijzondere individuele gevallen gebruik maken van de bevoegdheid van artikel 3, tweede tid,< van de Verordening indien de vreemdeling aannemelijk maajrt dat overdragen aan de verantwoordelijke lidstaat in dit geval van een onevenredige hardheid getuigt. 2.7 Verweerder heeft de aanvraag afgewezen omdat Spanje verantwoordelijk is voor de behandeling van de aanvraag. Vast staat dat uit Eurodac is gebleken dat betrokkene in Spanje een asielverzoek heeft ingediend Op 28 januari 2010 zijn de autoriteiten van Spanje gevraagd om verzoeker terug te nemen op grond van artikel 16 van de Verordening. Op 3 februari 2010 hebben de Spaanse autoriteiten bericht dat zij verzoeker terugnemen en dat zijn asielverzoek door hen in behandeling wordt genomen. 2.8 Verzoeker voert ttn eerste aan dat het verzoek om terugname te laat is ingediend nu hij reeds op 11 mei 2009 een asielverzoek heeft ingediend en pas op 28 januari 2010 een verzoek aan Spanje is verzonden, De Nederlandse autoriteiten hebben niet binnen drie maanden een verzoek om overname ingediend bij de Spaanse autoriteiten en hebben daarmee in strijd gehandeld met artikel 17, eerste lid, van de Verordening. Hij voert ten tweede aan dat hij medische behandeling nodig heeft voor zijn epileptische aanvallen, welke behandeling hem in Spanje is onthouden. In het ziekenhuis in Spanje is hem medegedeeld dat hij geen medische behandeling kon krijgen omdat hij geen verblijfsvergunning had. De medicijnen die verzoeker in Nederland voorgeschreven krijgt heeft hij in Spanje nooit ontvangen, Het had op de weg van verweerder gelegen om via het Bureau Medische Advisering (hierna: BMA) nader onderzoek te verrichten naar zijn medische toestand, Redelijkerwijs kan niet van hem worden venvacht dat hij aannemelijk maakt dat de noodzakelijke specialistische behandelingen ten aanzien van

6 14/07^ :32 FAX 020 ' WESTHOFF ADVOCATE 008/009 zaaknummer: AWB 10/7235 (voorlopige voorziening) AWB 10/7232 (beroep) 3 zijn epileptische aanvallen alleen in Nederland kunnen worden uitgevoerd. Gelet op zijn medische situatie getuigt de overdracht aan Spanje van onevenredige hardheid, aldus verzoeker. 2.9 Verweerder stelt zich - samengevat - op het standpunt dat geen sprake is van ongeoorloofde termijnoverschrijding en dat niet is gebleken van feiten en omstandigheden op grond waarvan Nederland ingevolge artikel 3, tweede lid, van de Verordening het asielverzoek onverplicht in behandeling zou moeten nemen. De voorzieningenrechter overweegt als volgt De rechtbank stelt ten eente vast dat verzoeker, gelet op zijn eerder in Spanje ingediende asielverzoek, valt onder de werkingssfeer van de terugname-artikelen zoals bedoelt in artikel 4, vijfde lid, en artikel 16, eerste lid, onder c, d, en e van de Verordening. Ten aanzien van deze artikelen gelden geen termijnen voor het indienen van het verzoek om terugname. Artikel 17, eerste lid, van de Verordening is niet van toepassing op onderhavig geval. Verweerder heeft derhalve geen in de Verordening voorgeschreven termijn overschreden. Voorts acht de voorzieningenrechter een termijn van vijf maanden tussen de vaststelling van de verantwoordelijk van Spanje middels Eurodac en het verzoek om terugname aan Spanje niet zodanig onredelijk dat verzoeker hieraan het recht op behandeling van zijn asielverzoek in Nederland kan ontlenen Ten aanzien van de vraag of verweerder in de medische situatie van verzoeker aanleiding had moeten zien het asielverzoek onverplicht in behandeling te nemen overweegt de rechtbank als volgt Niet in geschil is dat verzoeker lijdt aan epilepsie. Dit enkele medische gegeven is echter niet voldoende om te spreken van bijzonders omstandigheden op grond waarvan gebruik kan worden gemaakt van de bevoegdheid van Nederland een asielverzoek zelf onverplicht in behandeling te nemen Het interstate!ijk vertrouwensbeginsel brengt met zich mee dat medische voorzieningen in beginsel vergelijkbaar worden verondersteld en dat ervan moet worden uitgegaan dat de voorzieningen in de lidstaten, indien geïndiceerd, ook ter beschikking staan van de Dublinclaimant. Volgens C3/ Vc kan de enkele aanwezigheid van medische omstandigheden slechts aanleiding geven voor toepassing van artikel 3, tweede lid, van de Verordening indien de vreemdeling met concrete aanwijzingen aannemelijk maakt dat het in het beleid weergegeven uitgangspunt in zijn geval niet opgaat 2.14 In de door verzoeker overgelegde gegevens is geen grond te vinden voor het oordeel dat verweerder zich niet op het standpunt heeft mogen stellen dat in hetgeen verzoeker naar voren heeft gebracht geen aanwijzingen zijn gelegen dat de benodigde medische voorzieningen in Spanje niet voor hem ter beschikking zullen staan, De voorzieningenrechter neemt hierbij in aanmerking dat verzoeker tijdens het gehoor Dublin Claim heeft verklaard dat hij in Spanje meerdere keren in het ziekenhuis Is geholpen nadat hij een epileptische aanval had gekregen, zodat niet kan worden gezegd dat Spanje hem geen medische behandeling heeft kunnen of willen bieden. Nu geen concrete aanwijzingen voorhanden zijn dat de benodigde medische voorzieningen in Spanje niet voor verzoeker ter beschikking zullen staan kan niet

7 14/ :33 FAX ^ tfesthoff ADVOCATEN 0009/009 zaaknummer: AWB 10/7235 (voorlopige voorziening) AWB 10/7232 (beroep) worden geconcludeerd dat verweerder onzorgvuldig heeft gehandeld door geen nader onderzoek via het BMA te laten verrichten. De enkele verklaring van verzoeker dat hy specialistische behandeling voor zijn epilepsie behoeft - onder overlegging van de bijsluiter van zijn medicijnen - is onvoldoende om te oordelen dat verweerder zich in dit geval niet in redelijkheid met de vereiste zorgvuldigheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat geen sprake is van bijzondere individuele omstandigheden die aanleiding geven gebruik te maken van de bevoegdheid de asielaanvraag aan zich te trekken De voorzieningenrechter zal het beroep ongegrond verklaren Nu in de hoofdzaak wordt beslist, zal de vooizieningenrechter het verzoek om een voorlopige voorziening afwijzen Er is geen grond een van de partijen te veroordelen in de door de andere partij gemaakte kosten. 3. Beslissing De voorzieningenrechter: 3.1 verklaart het beroep ongegrond; 3.2 wijst het verzoek om een voorlopige voorziening af. Deze uitspraak is gedaan door mr. B.M.A. Bataille, voorzieningenrechter, en op 6 juli 2010 in het openbaar uitgesproken, in tegenwoordigheid van mr, J.K. N'Daw als griffier. Afschrift verzonden op: Coli; ÊTC m Rechtsmlddel Partijen kunnen tegen deze uitspraak, voor zover deze de hoofdzaak betreft, hoger beroep instellen bij de Raad van State, Afdeling bestuursrechtspraak, hoger beroep vreemdelingenzaken, postbus 16113, 2500 BC 's-gravenhage. Het hoger beroep moet worden ingesteld door het indienen van een beroepschrift, dat een of meer grieven bevat, binnen vier weken na verzending van de uitspraak door de griffier, Bij het beroepschrift moet wor<je# gevoegd een afschrift van dezo uitspraak. Van deze uitspraak staat, voor zover deze dçi&tfb^eworziening betreft, geen hoger beroep open. f'-.., "ri'' S. "' ' ""^' J ' :; ''JMMhrlfl.,

8 H/ :30 UX »ESTHOFF ADVOCATEN Per ftxi Q7Q - 3Sg f ZAAKNR. AAN: RAAD VAN STATE INGEKOMEN 1 4 JUL 2010 mmmp PAR: Raad van State De Hoogedelgestrenge heer Voorzitter van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State Hoger Beroep Vreemdelingenzaken Postbus BC 's-gravenhage Hoger Beroepschrift Westhoff advocaten f semer Visscherstraat 39 tjefoon fax ^1002/009 Postbus LC Amsterdam S.vanAndel K.daBle E. van den Bogaard C.A.C.M. Ficq M.H, Klïjnatra fl.j, Schenkman E. Sinn e m a M.l. Steinmetz S. ds Vries M.J. Wsjstrioff S.F. Yap Inzake Verblijvende te AP PELLA NT Bepaaldelijk Gevolmachtigde tot het instellen van hoger beroep ex. Art. 70 lid 1 Vw: Mr R.J, Schenkman Advocaat te Amsterdam Roemer Vlsscherstraat 39 te Amsterdam (1054 EW) Tegen De Ministervan Justitie te Den Haag VERW EERDER Gemachtigde: mrc. Brand Ambtenaar ten Departemente Postbus te Den Haag (2500 GC) 1, Achtergronden De heer. (hierna: "appellant") komt in hoger beroep van de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage (zittinghoudende te Haarlem) van 6 juli 2010, nr. Awb 10/7232 (productie 1) verzonden op 7 juli 2010, In deze uitspraak Is het beroep van appellant tegen het besluit van 24 februari 2010 ongegrond Westhoff advocaten is een kamoorcombinatia. Ifldsrs aansprakelijkheid is baparict toi hei bedrag

9 14/ :30 FAX WESTHOFF 003/009 verklaard. Westhoff advocaten Hieronder zal appellant grieven tegen deze uitspraak formuleren en een toelichting daarop geven. 2, Grieven 2.1 In rechtsoverweging 2.14 oordeelt de rechtbankten onrechte als volgt; "in de door verzoeker overgelegde gegevens is geen grond te vinden voor het oordeel dat verweerder zich niet op het standpunt heeft mogen steifen dat in ^tietgeen verzoeker naar voren heeft gebracht geen aanwijzingen zijn gelegen dàt de benodigde voorzieningen In Spanje niet voor hem ter beschikking zullen staan. De voorzfeningenrechter neemt hierbij in aanmerking dat verzoeker tijdens het gehoor Dublin Claim heeft verklaard dat hij In Spanje meerdere keren in het ziekenhuis is geholpen nadat hij een epileptische aanval had gekregen, zodat niet kan worden gezegd dat Spanje hem geen medische behandeling heeft kunnen of willen bieden. Nu geen concrete aanwijzingen voorhanden zijn dat de benodigde medische voorzieningen In Spanje niet voor verzoeker ter beschikking zullen staan kan niet worden geconcludeerd dat verweerder onzorgvuldig heeft gehandeld door geen nader onderzoek via het BMA te laten verrichten." Toelichting: Ten onrechte concludeert de rechtbank dat uit het rapport gehoor Dublin Claim volgt dat verzoeker In Spanje in het ziekenhuis is geholpen nadat hij een epileptische aanval had gekregen. In tegenstelling tot het oordeel van de rechtbank volgt juist uit het rapport gehoor Dublin Claim juist dat verzoeker geen medische behandeling heeft gekregen: "Op momenten dat Ik een epileptische aanval kreeg, werd ik naar het ziekenhuis gebracht waar Ik een tablet tegen dit soort aanvallen kreeg. Deze tabletten hielpen niet, Ik werd er misselijk en duizelig van." (gehoor p,3); "Ik heb in al die tijd geen behandeling gehad. Ik heb zowel tegen de verantwoordelijken binnen het opvangcentrum als aan de arts gevraagd waarom ze me niet kunnen behandelen. Ik moest wachten tot ik een vergunning zou hebben." (gehoor p.4),

10 14/ :31 FAX tt-esthoff ADVOCATEN 004/009 Westhoff advocaten Uit het bovenstaande volgt juist dat Spanje aan appellant geen medische behandeling heeft willen bieden. De rechtbank gaat ten onrechte voorbij aan de omstandigheid dat het enkel geven van pijnstillers in Spanje geen medische behandeling voor epilepsie genoemd kan worden, Zoals appellant in het gehoor Dublin Claim verklaard heeft hij pas in Nederland een medische behandeling gekregen, waarbij hij onder ander door een neuroloog Is onderzocht en daarna specifieke medicijnen heeft gekregen (gehoor p,6), Deze medische behandeling is hem In Spanje onthouden. Appellant geeft ook aan dat hij ten gevolge van de medische behandeling In Nederland veel minder last heeft van epileptische aanvallen (gehoor Dublin Claim p.6). Tevens miskent de rechtbank dat het fn onderhavige situatie gaat om epilepsie, een ernstige ziekte die niet tijdelijk van aard is. Gelet op de ernst van de ziekte, het onthouden van een medische behandeling aan appellant door Spanje, heeft verweerder onzorgvuldig gehandeld door het BMA geen onderzoek te laten verrichten. Conclusie Appellant concludeert tot vernietiging van de bestreden uitspraak en tot gegrondverklaring van het bestreden beroep. Amsterdam, 14 juli 2010 Bijlage; productie X