Feestlied. Op de bruiloft van. Jan van Oss en Rika Jansen. 8 februari 1938

Transcriptie

1 Feestlied Op de bruiloft van Jan van Oss en Rika Jansen 8 februari 1938 Wijze. Sjiede wiede wied sjing bom! En Jan, die is de Bruidegom, Sjiede-Wiede-Wied-Sjing Bom! En Rika is de bruid alom, Sjiede-Wiede-Wied-Sjing Bom! En Jan en Rika zijn getrouwd, Sjiede-Wiede-Wied-Sjing Bom! Als dat die twee maar niet berouwd. Sjide-Wiede-Wied-Sjing Bom!

2 Die Jan dat is een rara gast Maar we weten dat hem t huwelijk past En daarom zingen we met alleman t, zoo hard als het maar kan! Jan Jan zei ik wor het toch zo moe Dat geklepper daar naar Afferde toe En in de winter is het zoo koud Dan kun je beter zijn getrouwd. Zeg Jan, ik verklap je een geheim Maar ik zeg het liever hier op rijm Met t jonge leven is t gedaan t Is nou voortaan, vrouw mag ik gaan??

3 Een reisje maken op de fiets Betekend als je jong bent niets Maar als je eenmaal bent getrouwd Je vrouw je in de gaten houd! Toen we naar Beauraing toe zijn geweest Toen was het voor ons vieren feest Maar zulke reisjes zijn gedaan Neem dat als vriend maar van mij aan. In 36 was t retraite te Vught De Pater speelde op geducht Kusters en ik waren gauw bereid Maar Jan, die had nog alle tijd

4 Hij wist niet hoie hij t plooien zou Had Rika toch wel graag als vrouw Maar vader Jansen, waar bleef die nou? De oplossing die vond hij gauw. Jan zei, gaat U maar met ons mee Er is nog plaats zat bij ons twee En t is voor Rika wel zoo fijn Als d r vader hier bij haar kan zijn. Toen Jan zat in de zesde klas Dacht hij dat hij de baas al was Hij gaf Zuster van Beers een klap Of deed hij dat maar voor de grap?

5 Hij kon soms erg ondeugend zijn Maar tante Aal kreeg hem wel klein Op z n knieën zitten mocht hij voor straf En bidden.. Hij kwam er zoo niet af Toen Jan was op den Ruwenberg Toen zei hij lenkweg zonder erg Dat leeren wor ik toch zoo moe k Kom liever naar de Maasdijk toe Z n broer, die zag het anders in Werd missionaris met zijn zin En trok naar t verre missieland Maar nou is Hij weer in Nederland

6 Martien en Jan gingen er vandoor Al naar de Afferdense Pastoor En toen een boodschapje gezocht En gevraagd of hij ze trouwen mocht? Jan was eens bij de voetbalclub Hij schopte lustig. Hup! Hup! Hup! Hij stond als links half bovenaan Maar hij zocht een vrouw.. Dus het was gedaan Hij zei Ik voetbal maar niet meer En Frits nam het toen over weer Maar Fritskes knie, dat leek wel snert Zodat hij maar voetbal secretaris werd.

7 Jan is in alles een bolleboos Hij is poldermeester al n poos Wij hopen dat hij t blijft alom Tot op hoogen ouderdom Van Rika weet ik niet zoveel Maar geloof me, zij is een juweel Zo bloost omdat ik dat zoo zeg Maar dat neemt de kwaliteit niet weg Jan wist toch immers wat hij deed En in z n boezeroentje naar Afferden reed Hij ging als Pijnenburg zoo hard Maar werd door t weer weleens getard.

8 Soms was de zon zoo gloeiend heet Dat hij er werkelijk onder leed Dan kocht hij bij Daadje n glaasje bier En ruste daar dan een kwartier. Was het soms een regendag Hij dacht, k wou dat Afferden in de Maasdijk lag Maar regen, of wind hij trok erdoor Maar als je vrijd, dan hoort dat zoo Hij ging ook weleens met de bus Naar Rika gáán vond hij wel knus Maar s avonds al zoo vroeg naar huis s Jonge s jonge dat was toch zoo n kruis

9 In de zomer, in de kersentijd Heeft Jan één zondag nooit geen tijd Om naar z n Riekske toe te gaan Dan was ik met zijn lot begaan. Dan kwamen de vrienden van Martien En moest Jan den boomgaard late zien Die Paters bleven den heelen dag En Jan ze rond geleiden mag k Zal je nog eens een geheim vertellen Jan moest naar Nijmegen een Pater vergezellen Maar wat deed die slimme guit Hij stapte er in Afferde uit

10 Thuis vroegen ze, wie er open deed Hij had z n antwoord al gereed En zei zo mooi in dit geval Het was een oude Broeder al Jan moest heel dikwijls naar Puiflijk toe Maar niet voor n kalfje of n koe Dat zei hij dan gewoonlijk wel Maar smoesjes. Je begrijpt me wel n Wamelse meid speelde ook een rol Hij maakte met haar maar wat lol Maar zij was toch gek op Jan Maar Jan die had er maling an

11 Toen Jan een nieuw jasje heeft gehad Moest Rika ook mee naar de stad En Marie die ging toen ook nog mee Dat was n strop voor die andere twee Nou zal t ook wel gedaan zijn, maat Om te kaarten s avonds nog zoo laat En bij de Cas te redeneren Je vrouw zal je wel moris leren! Jan scheelt met Rika zeven jaar Maar dat is voor hem geen bezwaar Dat kun je niet aan t paartje zien Al scheelden ze ook twee maal tien

12 Tante Mina zei t word toch tijd Ik raak m n jongen niet graag kwijt Maar t trouwen mag ik niet tegengaan Want ik heb het zelvers ook gedaan Marie die zei Je moet het zelf maar zien Dat zei ook Frits en broer Martien En Door en Anna ncluis Dus Jan sticht maar een eigen thuis Dan heb ik alles wel verteld En of ze daarop zijn gesteld? Ze kijken alletwee zoo raar Maar kom vergeef t Albert maar

13 En nogmaals hoor, ik zing het graag Jan is de Bruidegom vandaag En Rika Jansen is de Bruid En hiermee is mijn liedje uit