GRATIS EDITIE AMERSFOORT. nr 3 CLUB ICOON WOUT VAN ESSEN KAMPIOEN VAN TOEN MET RODA '46 (ZO) UIT 1999 BIJ DE KEI MET JOHN VAN DEN BROM

Transcriptie

1 EDITIE AMERSFOORT MAART 2011 SEIZOEN NUMMER 3 GRATIS nr 3 PAGINA 13 CLUB ICOON WOUT VAN ESSEN PAGINA 14 KAMPIOEN VAN TOEN MET RODA '46 (ZO) UIT 1999 PAGINA 18 BIJ DE KEI MET JOHN VAN DEN BROM PAGINA 30 TRAININGSKAMP AFC QUICK 1890 GESPECIALISEERD IN HYPOTHEKEN EN VERZEKERINGEN SURF NAAR DE GRATIS VOETBALKRANT

2 2 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 RUBRIEK DE AFTRAP NAAM RONDOM VOETBAL OPSTELLING Pagina 04: Derby Dag voorbeschouwing Roda '46 - ASC Nieuwland Pagina 08: Programma Pagina 09: Oud-trainer FC Utrecht Henk Vonk Pagina 11: Rondom de FC Utrecht Pagina 14: Kampioen van toen, met Roda '46 (zo) in 1998/1999 Pagina 17: Column Thijs & In de kijker met Amersfoorter Niels Vlugt Pagina 18: Bij de kei met John van den Brom Pagina 20: Oude meesters met Marco Cabo Pagina 23: Onder de loep & de kleinzoon van... Pagina 25: Trainerstaal met Jeroen Jooren Pagina 27: Clubicoon & Hooglanderveen 4 Pagina 28: Club nieuws Pagina 30: Trainingskamp met AFC Quick 1890 Pagina 31: Crosspass RV TEAM Uitgave: Rondom Voetbal Voetbal B.V., onderdeel van Sportfacilities & Media B.V. Adres: Steynlaan 19 B-D, 3701 EA Zeist, telefoon , Formulemanager: Rob Zomer, mobiel , robzomer@rondomvoetbal.nl Hoofdredactie: Ton van Zoeren, , redactie@rondomvoetbal.nl Eindredactie: Hans Vos Medewerkers: Johan van de Zande, Johan van Dien, Maarten Hoevers, Tom van den Heiligenberg, Frans van Seumeren, Floris Schmitz, Rien van Wolfswinkel, Hans Vos, Hans Kraay sr., Hans van Echtelt, Aad van de Berg, Thijs Tomassen, Rene Ribberink, Rianne van Delderen, Rinus van Delderen, Frank Zilver, Wouter Bongers, Sjoerd van Renselaar, Rogier Cuypers en tientallen clubverslaggevers. Hans Kraay sr. werpt zijn blik op de ontwikkelingen in het hedendaagse voetbal. Hans Kraay speelde van 1953 t/m 1960 bij DOS. Hij kwam acht maal uit voor Oranje en was een van de eerste voetbalanalisten op televisie. Advertenties: advertentie@rondomvoetbal.nl Sales: Ina Scholman, Rien van Wolfswinkel Vormgeving: Aldo Elfrink, Loek van den Bedem en Anton Gouverneur Clubnieuws: Ook met uw clubnieuws en uw vrijwilligers in de krant? Mail uw nieuwtjes, berichten, aankondigingen en bijvoorbeeld jubileanaar: mijnclub@rondomvoetbal.nl Oplage: De Rondom Voetbalkrant wordt 4 keer per voetbalseizoen in een oplage van exemplaren verspreid, onder meer bij vele doelgroeplocaties en bij ongeveer 40 voetbalverenigingen in en rondom Amersfoort. Tevens wordt er elke editie in een bepaald Rondom Voetbalgebied huis-aan-huis verspreiding verzorgd. Niets uit deze uitgave mag worden gebruikt zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. Nederland staat op de tweede plaats, achter Spanje, van de voetbalwereldranglijst. Dat doet wel even de wenkbrauwen fronsen als je regelmatig de wedstrijden van de Nederlandse Eredivisie volgt. Eerlijk gezegd is het toch wel duidelijk dat er geen topteams meer zijn. Geen zogenaamde topploeg is nog zeker van de overwinning tegen wie dan ook. PSV verliest van ADO Den Haag, FC Utrecht droogt in de Galgenwaard met volle overtuiging en terecht Ajax af. Ook FC Twente krijgt Utrecht niet op de knieën. Dat zegt heel veel over FC Utrecht, maar ook het nodige over Ajax en FC Twente. Het Nederlandse voetbal kent geen dominerende top meer. De vraag die je dan moet stellen, is of dat wel zo goed is. Mijn antwoord Verspeelde energie Energie lijkt het toverwoord om in aanmerking te komen voor de organisatie van een wereldkampioenschap voetbal. Rusland en Qatar krijgen de voorkeur van de FIFA. Beide landen barsten van de energiebronnen en dus ook van het geld. Nederland was bij voorbaat kansloos door de opbrengst van die paar ja-knikkers in Schiebroek en Schoonebeek, terwijl we in de voetbalbond genoeg ja-knikkers hadden die op de grillen van Blatter en kornuiten in wilden gaan. Gelukkig trok Blatter met een stalen gezicht andere winnaars uit de toverhoed. Gelukkig maar, alhoewel daar de meningen over verdeeld zijn. Goed voor Nederland, goed voor de economie en de werkgelegenheid zijn de vaak gehoorde argumenten. Maar wat moeten we straks met al die verbouwde en nieuwe stadions? Men kan ze nu al niet vol krijgen, laat staan daarna. Laten we onze energie en geld maar steken in Nederland zelf. Een westerse natie met nota bene voedselbanken als normaal verschijnsel en een instortend zorgstelsel, bejaardenzorg onder de maat, verpauperende wijken en een politiemacht die niet in staat is om de bekerwedstrijd tussen Ajax en Feyenoord te laten spelen. Wat mij betreft geen euro naar die dementerende Koningen in Zwitserland. FC Utrecht op de goede weg is 'nee'. Zou het zo zijn dat de subtop sterker is geworden, dan is dat natuurlijk positief. Ja Utrecht, Groningen en Den Haag zijn gegroeid. Helaas is het ook zo dat Ajax, PSV en Feyenoord zwakker zijn geworden. Feyenoord is zoveel minder geworden dat het pijn aan de ogen doet. Buitenlandse clubs met honderden miljoenen schuld kopen ook in Nederland de beste spelers weg. Afellay is de laatste in het rijtje. Komen de grote buitenlandse clubs, dan zijn de Nederlandse clubs kansloos. De kas wat gevuld, de elftallen zwakker. Europees en wereldwijd hebben vooral de grootste clubs enorme schulden. De FIFA en de UEFA, de overkoepelende organisaties, zijn daarvan de hoofdschuldigen. Strenge regels zouden de clubs moeten weerhouden van schaamteloze investeringen in transfersommen en salarissen. Terug naar het voetbal. Ook Twente kreeg Utrecht niet op de knieën. In een enthousiast stadion Galgenwaard toonden de Utrechters weer de veerkracht om volwaardig partij te bieden. FC Utrecht is gegroeid, rust in de organisatie, rust op het veld en een stevige vakkundige regie bij het duo Ton du Chatinier en Jan Wouters. Geen bizarre aankopen, maar spelers die passen We hebben al teveel te maken met koningen in dit land. Koning Winter is er zo een. Letterlijk was hij Koning Voetbal deze keer de baas en regeerde als een vorst over het voetbalprogramma. Net op een moment dat door de invoering van de Topklasse de programma s van veel clubs zijn uitgebreid naar wel 26 wedstrijden of meer. Die duels extra betekenen wel dat er flink ingehaald zal moeten worden om in mei op tijd klaar te zijn. Misschien is het een goed idee om tijdens die inhaalrace de linkerbanen van de snelwegen te reserveren voor de auto s en bussen van de amateurclubs, mogelijk door wat steun van Ruud Gullit en zijn makkers? Hopelijk heeft hij zijn fiets nog niet verkocht en weet hij weg wellicht beter in Zeist dan in Parijs. Langzaamaan is de competitie gelukkig weer op gang gekomen. De accu s zijn weer opgeladen. Trainingskampen in exotische oorden werden bezocht. Ik zag foto s van sv Spakenburg dat zijn kamp had opgeslagen in Valencia. Trossen sinaasappels omzoomde het luxe hotel in Spanje. Een mild zonnetje en een temperatuur van meer dan 20 graden boven nul wel te verstaan, moet er voor zorgen dat de Blauwen weer scherp aan de slag kunnen. Ook Nederland was in trek bij de clubs. Cobu Boys sloeg zijn kamp op in Vaals en had het waarschijnlijk net zo gezellig als de club uit het vissersdorp. En daar gaat het uiteindelijk om. De tripjes zijn bedoeld als teambuilding en dan maakt het echt niet uit waar je bivakkeert. In ieder geval zijn de banden in de teams en be- binnen de gekozen aanpak. Het aantrekken van de relatief goedkope speler Kevin Strootman is daarvan het beste voorbeeld. Een speler van Sparta komt naar Utrecht. Een beetje erg pijnlijk voor Feyenoord. Het grote talent speelde bij Feyenoord om de hoek, had nu niemand dat in de gaten? FC Utrecht mag blij zijn met heel veel goeie ontwikkelingen. Het staat wel een beetje laag op de ranglijst om nu al halleluja te roepen. PS: Wat een naam voor een spits: 'De Kogel' en hij maakt het nog waar ook. Hans Kraay sr.

3 EDITIE AMERSFOORT geleiding aangetrokken en kon men weer met veel energie aan de bak. En van dat soort energie hebben we gelukkig wel genoeg in Nederland. Toch zijn er clubs die ondanks een tropisch verblijf haperend aan de hervatting zijn begonnen. Clubs die voor de winterstop onverslaanbaar waren, zijn ineens ook kwetsbaar. Dus misschien maar volgend jaar gewoon in Nederland overwinteren? Ook de trainers hebben de Kerst weer achter de rug. Het wordt eind mei weer een komen en gaan voor de passanten van de club. Gemiddeld elf wedstrijden zijn er gespeeld, maar toch voor veel verenigingen en trainers genoeg om hun conclusies te trekken. En dat vind ik nou verspeelde energie. Ton van Zoeren RUBRIEK NAAM MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 3 DE AFTRAP FC Utrecht groeit Het FC Utrecht-publiek heeft weer met volle teugen genoten van de open gevechten tegen Ajax en FC Twente. De winst op Ajax was meer dan terecht en het gelijkspel tegen FC Twente was een juiste afspiegeling van de krachtsverhouding, alhoewel FC Utrecht de beste kansen op een overwinning heeft gehad. Jammer dat we er niet in slaagden om de drie punten in huis te houden. FRANSTALIG Derby Dag foto uit CJVV - VOP, uitslag 2-2 Mededeling In het vorige nummer kondigden wij aan dat we in deze krant de ranglijsten zouden presenteren van de best beoordeelde spelers in diverse categorieën, zoals bijvoorbeeld Topspeler, TopTalent, TopKeeper, van de afgelopen periode. Helaas is dit niet gelukt. Het mobiliseren van een dergelijk traject heeft toch meer tijd nodig om tot representatieve ranglijsten te komen. Voor het volgend seizoen beloven wij dat we elke editie deze best bekeken rubriek in de krant en op de website zullen presenteren. Volgend seizoen kunnen dan alle selectiespelers hun naam terugvinden in de ranglijsten mits hun club meedoet de beoordelingen door te geven. Elk kwartaal zijn er prijzen te winnen. Onder andere liggen er voetbalschoenen klaar voor de beste TopSchutter van een bepaalde periode. Op het eind van het seizoen worden er ook Gouden Keien uitgedeeld aan de allerbeste TopSpeler en aan het beste TopTeam. In de overige categorieën ligt er op het eind van het seizoen een Zilveren Kei klaar. Ik heb het gevoel dat we langzamerhand in een fase beland zijn waarin we voor geen enkele club in Nederland hoeven onder te doen. Zelfs niet wanneer wij een aantal basisspelers missen. Wat nog wel een serieus punt van aandacht is, is het vasthouden van de concentratie tegen lager geplaatste tegenstanders. Daar laten we nog punten liggen en dat is doodzonde. Als we erin slagen om mentaal nog sterker te worden en als team de geestelijke kracht kunnen opbrengen om coûte que coûte te winnen, dan kunnen we in de top van de Eredivisie meedraaien. De eerst volgende grote testcase is de halve finale voor de KNVB Beker op 3 maart in Enschede. We hebben duizend kaarten toegewezen gekregen en FC Utrecht stelt voor deze wedstrijd gratis busvervoer beschikbaar. We hebben die duizend fanatieke toeschouwers keihard nodig en we zullen veel kabaal moeten maken om onze voetballers op een positieve manier te ondersteunen. Het Twentse publiek doet niet anders. Zij winnen daardoor wedstrijden, maar niet van ons. Ik reken op jullie. Ik ben ervan overtuigd dat we deze wedstrijd kunnen winnen en ik voel dat de spelers en de technische staf daar ook in geloven. Nu we eenmaal zover gekomen zijn moeten we het ook afmaken: de bekerfinale in de Kuip, een droom die moet uitkomen. Financieel bevinden wij ons nog steeds in zwaar weer. Desondanks hebben wij een bod van Ajax op Dries Mertens afgewezen. Dries is voor het elftal een bepalende speler en een publiekslieveling. Het argument van de Belgische bondscoach dat Dries zogenaamd 'hoger' moet spelen om in aanmerking te komen voor het Belgisch elftal is volslagen FRANS VAN SEUMEREN onzin. Dat Kevin Strootman na vier wedstrijden in de Eredivisie wel door Bert van Marwijk geselecteerd wordt, bewijst het tegenovergestelde. Gelukkig is Dries onlangs alsnog geselecteerd voor het Belgische elftal. Trouwens, behalve Mertens en Strootman zijn ook Vorm, Asare, Nesu en Silberbauer voor de diverse Nationale elftallen uitgenodigd. We zijn dus op de goede weg, maar het is aan de technische staf en de spelers om te bewijzen dat van 'hogerop' geen sprake meer is. We moeten gewoon beseffen dat we bij de eerste vijf van de Eredivisie horen en dan rollen de uitnodigingen van de bondscoaches vanzelf binnen. Als voetbalclub doen wij ons best om zo goed mogelijk te presteren. FC Utrecht groeit niet alleen op het veld, maar ook als organisatie. Ons imago is aanmerkelijk verbeterd, mede door het goede gedrag van de supporters. De sponsors en de media nemen FC Utrecht eindelijk serieus en dat is van essentieel belang voor de toekomst, zeker in deze economisch zware tijden. Ons stadion is nog steeds niet alle wedstrijden uitverkocht. Gemiddeld hebben we circa toeschouwers, maar we kunnen er hebben. Dus nog een overcapaciteit van zo'n Het stadion moet vol, elke wedstrijd. De spelers vinden dat geweldig, er komt nog meer sfeer en daardoor nog betere prestaties. Vraag het aan de trouwe supporters, het is tegenwoordig genieten in het stadion. Dus bij deze een oproep aan een ieder om bij deze mooie club te komen door een businessseat of seizoenkaart aan te schaffen. Ook dat steuntje in de rug is welkom. GESPECIALISEERD IN HYPOTHEKEN EN VERZEKERINGEN

4 4 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 RUBRIEK DERBYDAG NAAM RONDOM VOETBAL Veel belangen Roda 46 tegen De streekderby op 12 maart in Leusden zal altijd om een titel gaan. Gastheer Roda 46 ontvangt dan ASC Nieuwland, dat blijft hopen op een periodetitel, terwijl de roodzwarten stevig aan kop staan en zeker door een overwinning de kansen op het kampioenschap willen vergroten. Roda 46-trainer John van Loen en zijn collega bij ASC Nieuwland, Wim van t Westeinde hebben niet echt derbygevoelens maar vinden die potjes wel leuk voor hun team. De eerste wedstrijd werd afgetekend met 4-0 door de Leusdenaren gewonnen. Of het in de return weer zo makkelijk wordt, valt te betwijfelen. Bij Nieuwland zijn ze er namelijk op uit om in het hol van de leeuw punten te pakken en revanche te nemen voor die pijnlijke nederlaag. Alle ingrediënten zijn aanwezig voor een leuke wedstrijd tussen twee clubs die behoorlijk aan de weg timmeren met het jeugdbeleid. Tekst: Ton van Zoeren trainer Willem van t Westeinde ( Nieuwland ) Nieuwland niet kansloos volgens Wim van t Westeinde "Als we er een wedstrijd van kunnen maken, zijn wij absoluut niet kansloos", is de reactie van Wim van t Westeinde. Hij ziet wel degelijk mogelijkheden om in Leusden punten te pakken en is niet van plan om het Roda 46 weer zo makkelijk te maken als destijds in Amersfoort. "Thuis hebben we te naïef gespeeld met een klein beetje overschatting. Dat zal nu niet meer gebeuren. De 47-jarige Amersfoorter is met zijn eerste seizoen bezig als hoofdtrainer bij de Tricolores. Zijn loopbaan als voetballer startte hij bij VVZA, waar hij tot zijn 25e in het vlaggenschip speelde. Na een avontuur bij AFC Quick 1980 besloot hij om in een lager team bij VVZA terug te keren. Het trainerschap begon hem te interesseren en hij begon als inwoner van de wijk Nieuwland de draad op te pakken bij de jeugd van Nieuwland. Na het behalen van de TC 3 en 2 papieren werd hij de opvolger van Bert de Vries. De acceptatie van zo n kersverse trainer verliep goed volgens Van t Westeinde: "Veel jongens kende ik al uit de jeugd. Dus dat viel goed. Bovendien houd ik van communicatie, maar uiteindelijk bepaal ik wat er gebeurt. We maken grote vorderingen dit seizoen over alle linies. We proberen herkenbaar voetbal te spelen en aanzien te

5 EDITIE AMERSFOORT RUBRIEK NAAM MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 5 DERBYDAG in derby ASC Nieuwland krijgen bij onze tegenstanders. En dat is aardig gelukt. Er zijn al ploegen die blij zijn als ze ons een punt kunnen afsnoepen, maar we worden hier helaas beoordeeld op de stand." Een echt derbygevoel heeft hij niet: "Nee, maar voor de jongens is het altijd een leuk gebeuren met veel plubliek, tenminste in Leusden, want onze thuiswedstrijden worden slecht bezocht en dat is jammer in een grote wijk als Nieuwland." Aan een prognose voor de derby waagt hij zich niet: "Maar we hoeven beslist niet te verliezen." Frank van de Ven laat zich niet weer inmaken Speler Frank van de Ven ( Nieuwland) Minimaal een punt of meer pakken, verwacht Frank van de Ven van de derby. De 25-jarige linksback heeft de 0-4 nederlaag nog duidelijk op het netvlies staan. De Amersfoorter heeft zin in het potje, maar spreekt niet van revanchegevoelens. "Altijd leuk zo n derby, vooral omdat ik vorig seizoen nog bij Roda 46 voetbalde en zo weer bekenden tegenkom." Over dat seizoen is hij overigens niet zo tevreden. Met name over coach Jurgen Kok. "Hij nam een aantal jongens mee naar Roda 46 en dat bracht onrust in de groep. John van Loen nam halverwege dat seizoen de honneurs waar en bracht weer rust in de groep en dat was hard nodig. Het was een turbulent jaar met degradatie naar de tweede klasse." Van de Ven begon bij VVZA en via Hoogland, IJsselmeervogels, Nieuwland en Roda 46 keerde hij terug naar Nieuwland. Hij is vol lof over de club. "Veel goede jeugd en een gezellige club. Ik ken hier veel jongens. Het is een mix van prestatie en plezier en dat past wel bij mij." Van de Ven moet lachen als de term Pokerface ter sprake komt. "Tja, dat blijft me achtervolgen. De oorsprong is een reclamespot van Holland casino. Een gokker met een pokerface schijnt op mij te lijken. Sindsdien heb ik die bijnaam." Hij beleefde met zijn ploeg een valse competitiestart. Vreemd genoeg ging het na de nederlaag tegen Roda 46 beter en krabbelde Nieuwland op. Ook het trainingskamp in Allicante heeft volgens Van de Ven gunstig gewerkt: "Dat gaf een enorme boost voor de ploeg. Dat zijn de leuke dingen bij een club die geen premies geeft, maar wel betere voorzieningen voor de spelers en dat slaat beter aan." Roda 46 kan volgens Van de Ven zijn borst nat maken en zal 12 maart kennis maken met een prestatiegericht Nieuwland. "Minimaal één punt", klinkt het vol overtuiging.

6 6 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 DERBYDAG RONDOM VOETBAL Derby altijd leuk voor de jongens volgens John van Loen Precies op de dag van de derby staat John van Loen een jaar en een dag als trainer voor de groep bij Roda 46. De IJsselsteiner nam het roer over van Jurgen Kok. De ploeg stond er niet goed voor. "Ik trof een team dat angstig speelde tegen de mindere ploegen en dat leidde uiteindelijk tot een ongelukkige degradatie. Ik heb toen de jongens verteld dat we met dit materiaal snel weer terug kunnen zijn in de eerste klasse." Nu, een jaar later krijgt de voorspelling van de coach, die een proflicentie voor het trainersvak heeft, gestalte. Zijn pupillen staan stijf bovenaan in de tweede klasse. Volgens Van Loen hoort Roda 46 ook minimaal in die klasse. "Roda 46 is een geweldige vereniging met een perfecte organisatie. Ik heb in Jeroen Visser een gouden assistent. Bovendien is alles goed geregeld hier van bestuur tot materiaalman. Ik hoef maar te kikken en er wordt voor gezorgd." Een imposante rij clubs heeft Van Loen als voetballer achter zijn naam staan FC Utrecht, Roda JC, Anderlecht, Ajax, Feyenoord, Sanfrecce Hiroshima en Apoel Nicosia en natuurlijk het Nederlands elftal. Toch voelt hij zich in Leusden op een lager niveau ook op zijn gemak. "Ik heb een fantastisch elftal met bijna allemaal eigen jeugd en dat is een genot om te zien. Een team dat ook vaak de nul kan houden en met veel gevaar voorin." Roda 46 traint drie keer in de week en daar wordt goed gebruik van gemaakt. "De opkomst is groot, maar soms gaat het wel eens mis. Dan lijkt een training nergens op. Laatst blies ik na drie kwartier al af. Ik zei tegen de jongens: 'Naar de kantine om een biertje drinken en over voetbal praten, want wat hier gepresteerd wordt, is waardeloos'. Maar ik sta wel midden in de groep en drink dan een biertje mee", lacht Van Loen. Een prognose daar doet hij niet aan. "Wij zijn de ploeg die verslagen zal moeten worden." Trainer John van Loen ( Roda 46) Uw advertentie hier? Mail naar info@rondomvoetbal.nl

7 EDITIE AMERSFOORT RUBRIEK NAAM MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 7 DERBYDAG Jimmy de Haan: Derby s altijd aparte wedstrijden Jimmy de Haan speler ( Roda 46) Een echt derbygevoel heeft Jimmy de Haan niet: "Het zijn wel aparte wedstrijden. Vroeger leefde dat veel meer, omdat je er vaak jongens tegenkwam waarmee je eerder samenspeelde. We moeten gewoon de punten pakken. De 4-0 zege uit was voor ons de ommekeer na een slechte start. Daarna begon het bij ons te draaien. Dat was mede door de omzetting van mij van rechtsback naar het middenveld", vertelt hij met gepaste trots. Voor de 29-jarige De Haan is er nooit een andere club geweest dan Roda 46. Op zijn vijfde jaar meldde hij zich op het Burgemeester Buiningpark. Dat hij trouw aan zijn club bleef was volgens De Haan niet moeilijk: "Het is een geweldige en gezellige club. Iedereen kent elkaar. Je bent een buitenbeentje als je daarbuiten valt. Er zijn weinig mensen van buitenaf en dat komt de sfeer ten goede. Het is eigenlijk één grote familie." Vol lof is hij over John van Loen en diens assistent Jeroen Visser. "Ja, die zijn echt super. Je leert veel van ze. We worden elke week beter onder hun, Van Loen heeft ons aan het voetballen gekregen, maar staat toch overal voor open." Snel voegt De Haan er aan toe dat hij in de jeugd ook veel heeft geleerd van Willem Gentenaar. De in het dagelijks leven accountantmanager is een van de oudere spelers. Maar past volgens zijn zeggen in de goede mix van jong en oud. Over het doel van dit seizoen is hij resoluut: "Kampioen worden. We zijn al een aardig eind op weg. Roda 46 hoort in de eerste klasse." Hij heeft goede gevoelens over de uitslag van de derby. "Nieuwland is in vorm en wil voetballen. Dus kan het een leuke wedstrijd worden. Wij moeten gewoon de nul houden en rekenen op ons scoringsvermogen. Ik hoop op 3-0", klinkt het zelfverzekerd.

8 8 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 RONDOM VOETBAL PROGRAMMA ZATERDAG ZONDAG EERSTE KLASSE A 13-3 Koninklijke HFC - Roda ' Roda '46 - Pancratius 27-3 Purmersteijn - Roda ' Roda '46 - VVIJ 17-4 EDO hfc - Roda '46 ZESDE KLASSE C 3-4 SEC - Muiden 3-4 Majella - Scherpenzeel 10-4 Vianen - SEC 10-4 Scherpenzeel - Buitenboys VV Montfoort in Valencia EERSTE KLASSE A 12-3 Veensche Boys - VVZ ' Eemdijk - CSW 19-3 Marken - Eemdijk 19-3 Ajax afc - VVZ ' VVZ '49 - CSW 26-3 Eemdijk - DOVO 9-4 Merino's - Eemdijk 9-4 Marken - VVZ ' VVZ '49 - DOVO 16-4 Eemdijk - Geinoord TWEEDE KLASSE B 12-3 Roda '46 - ASC Nieuwland 19-3 IJFC - Roda ' ASC Nieuwland - VRC 26-3 Benschop - ASC Nieuwland 26-3 Roda '46 - UVV 9-4 Roda '46 - VRC 9-4 ASC Nieuwland - AH ' Benschop - Roda ' Sterrenwijk - ASC Nieuwland DERDE KLASSE C 12-3 Argon - TOV 19-3 TOV - Weesp 26-3 Waterwijk - TOV 9-4 TOV - Altius 16-4 DHSC - TOV Focus 07 in Belek (Turkije) TWEEDE KLASSE B 13-3 Sporting Martinus - SO Soest 13-3 Zeeburgia - Hoogland 20-3 Hoogland - Sporting Martinus 20-3 SO Soest - Hoofddorp 27-3 Hoofddorp - Hoogland 27-3 FC De Bilt - SO Soest 3-4 Hoogland - DCG 10-4 Hoogland - FC De Bilt 10-4 SO Soest - outen 17-4 DHSC - SO Soest 17-4 Houten - Hoogland DERDE KLASSE D 13-3 VVZA - Quick 1890 AFC 20-3 Waterwijk - VVZA 20-3 MSV '19 - Quick 1890 AFC 27-3 Quick 1890 AFC - Waterwijk 27-3 VVZA - Wasmeer 10-4 SMVC Fair Play - VVZA 10-4 Wasmeer - Quick 1890 AFC 17-4 Quick 1890 AFC - SMVC Fair Play 17-4 VVZA - OSM '75 VIERDE KLASSE E 13-3 Diemen - Baarn SV 20-3 Baarn - SDO 27-3 Ouderkerk - Baarn 10-4 Laren '99 - Baarn 17-4 De Vecht - Graveland 17-4 Baarn - Victoria VIERDE KLASSE F 13-3 Hooglanderveen - Amsvorde 13-3 KVVA - HVC 13-3 Achterveld - Goy 't 13-3 APWC - Sporting ' Achterveld - Saestum 20-3 ZU KVVA 20-3 HVC - Hooglanderveen 20-3 Amsvorde - RUC 20-3 UVV - APWC 27-3 Hooglanderveen - ZU KVVA - Vreeswijk 27-3 PVCV - Achterveld 27-3 APWC - Amsvorde 27-3 RUC - HVC 10-4 Achterveld - KVVA 10-4 Vreeswijk - Hooglanderveen 10-4 HVC - APWC 10-4 Amsvorde - Sporting ' Hooglanderveen - Achterveld 17-4 KVVA - Saestum 17-4 UVV - Amsvorde 17-4 Sporting '70 - HVC 17-4 APWC - ZU 1911 DERDE KLASSE D 12-3 VOP - Hees 12-3 Valleivogels - Renswoude 12-3 CJVV - DOSC 12-3 Woudenberg - Musketiers 12-3 SVM Maartensdijk - Scherpenzeel 19-3 SVM Maartensdijk - Woudenberg 19-3 Musketiers - CJVV 19-3 DOSC - Valleivogels 19-3 Renswoude - VOP 19-3 Hees - Odysseus ' Scherpenzeel - Elinkwijk 26-3 VOP - DOSC 26-3 CJVV - SVM Maartensdijk 26-3 Woudenberg - Scherpenzeel 26-3 Lopik - Hees 26-3 Odysseus '91 - Renswoude 9-4 Woudenberg - CJVV 9-4 SVM Maartensdijk - Valleivogels 9-4 Musketiers - VOP 9-4 Renswoude - Lopik 9-4 Hees - Elinkwijk 9-4 Scherpenzeel - Candia ' VOP - SVM Maartensdijk 16-4 Valleivogels - Woudenberg 16-4 CJVV - cherpenzeel 16-4 Candia '66 - Hees 16-4 Elinkwijk - Renswoude VIERDE KLASSE E 12-3 Eemboys - EDO 12-3 Posthoorn - HMS 12-3 VVJ - Eemnes 19-3 Maarssen - Eemboys 19-3 EDO (U) - Vliegdorp 19-3 Eemnes - Posthoorn 2-4 Vliegdorp - Maarssen 2-4 Eemboys - ZU HMS - Eemnes SV 2-4 Posthoorn - Voorwaarts 9-4 VSC - emboys 9-4 ZU Vliegdorp 9-4 EDO - Posthoorn 9-4 FC De Bilt - Eemnes VIERDE KLASSE F 12-3 SVMM - Cobu Boys 12-3 Dalto - DVSA 19-3 SVMM - FZO 19-3 DVSA - DEV Doorn 19-3 Cobu Boys - Vianen 2-4 FZO - Cobu Boys 9-4 Cobu Boys - DVSA FC Utrecht in Portugal

9 EDITIE AMERSFOORT OUD FC TRAINER MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 9 Clubicoon Henk Vonk, de trouwe invaller Het gaat niet om mij, maar om de club Het is een dag na de historische triomf van FC Utrecht tegen Ajax (3-0). De Galgenwaard beleefde een euforie als zelden tevoren. Maar Henk Vonk, vrijwel zeker de meest plichtsgetrouwe werknemer bij de Domstedelijke club, was niet van de partij in het stadion. Hij bekeek namelijk op dezelfde middag aandachtig het treffen tussen FC Groningen en FC Twente. In de Euroborg legde Henk de sterke en zwakke punten van beide clubs vast in een gedegen analyse. Zoals hij dat ook een week daarvoor deed bij Ajax - Feyenoord, zeven dagen voordat de Amsterdammers in Utrecht op de pijnbank werden gelegd. En in beide gevallen bleken zijn inschattingen juist en wist FC Utrecht met een juiste tactiek tot de volle winst te komen. Tekst: Hans van Echtelt Henk Vonk laat zijn notities even zien. Zijn conclusies luiden dat FC Utrecht een goede kans heeft zowel tegen Ajax als FC Groningen wanneer de ploeg durft te voetballen en agressief de opponent tegemoet treedt. Met ruimte in de rug is de ploeg achterin kwetsbaar, zo luidt een van de conclusies. Zijn profetie komt helemaal uit, maar Henk is er de man niet naar om op z n borst te kloppen. "Ik kan dingen mooi op papier zetten, maar de jongens moeten het vertalen in het veld. Dus alle lof voor de ploeg die Ajax van het veld speelde en tegen Groningen een ronde verder kwam. Ik heb alle commentaren gehoord en gelezen. En al die loftuitingen logen er niet om." Het is natuurlijk het lot van Henk Vonk (68) dat hij zijn FC Utrecht vrijwel nooit in actie kan zien, omdat hij als analist elders actief moet zijn om de komende tegenstander te bekijken. Maar hij mort niet, zoals hij dat in de dertig jaren vrijwel nooit heeft gedaan. Het gaat niet om mijn persoontje maar om de club. Natuurlijk zijn er ook dingen voorgevallen die me pijn hebben gedaan. Maar ik heb ook tal van Jong FC Utrecht 1979 met trainer Henk Vonk (linksboven). hoogtepunten mogen meemaken en jonge spelers onder mijn leiding beter zien worden. Wanneer ik die tegenwoordig ontmoet, proef ik nog steeds een groot respect. En dat geeft dan toch de voldoening dat mijn werk niet voor niets is geweest." Henk Vonk, de eeuwige invaller. Steeds als er weer eens een trainer van FC Utrecht voortijdig op non-actief gesteld werd, bleek de Nieuwegeiner bereid om de ondankbare klus over te nemen. Wie herinnert zich niet de tranen bij Edwin de Kruyf toen hij in ere werd hersteld door Vonk en een bijdrage leverde aan de legendarische 7-2-zege op MVV waardoor FC Utrecht zich vrijwel in veiligheid speelde. Samen met Ton du Chatinier zat Henk destijds op de bank tegen de Maastrichtse opponent, nadat Leo van Veen op non-actief was gesteld. "Ik ben mijn verantwoording nooit uit de weg gegaan en dat deed ik toen ook niet. En ik heb geleerd om mijn energie niet in negatieve bijzaken te steken. Uiteindelijk levert dat alleen maar extra ellende op." In zijn Nieuwegeinse woning kijken we samen met zijn trouwe metgezellin Wil terug op dertig jaar FC Utrecht. Henk trainde eerst de amateurclubs DOS (jeugd), vv Utrecht, Vreeswijk, Het gaat niet om mijn persoontje maar om de club Brederodes en Holland voordat hij in De Galgenwaard belandde en vervolgens ook zijn werk als ambtenaar sportzaken bij de gemeente Nieuwegein opgaf. Een riskante maatschappelijke beslissing die hem uiteindelijk nooit heeft berouwd. Als trainer bij de jeugd en het tweede elftal bouwde Henk een reputatie op als strenge, maar rechtvaardige coach die normen en waarden hoog in het vaandel had. Die disciplinaire aanpak botste nog wel eens met de opvattingen van jonge voetballers, maar uiteindelijk won het respect het bijna altijd van de boosheid. Of zoals clubicoon Jean Paul de Jong het uitdrukt: "Henk, of eigenlijk mijnheer Vonk, was geen gemakkelijke trainer, maar ik heb erg veel van hem geleerd. Hij was een trainer die je keihard met je neus op de feiten drukte, soms tot vervelens toe. Veel spelers hebben veel aan te danken en daar hoor ik ook bij. Het respect voor hem is altijd gebleven." Henk vindt het een moeilijke vraag. Welke speler vindt hij het grootste talent dat ooit onder hem heeft getraind? Zijn ietwat verrassende antwoord komt na enige aarzeling. "Ik denk dat Jan Wouters de grootste progressie heeft gemaakt als voetballer. Ik kende hem als spelertje van het Jeugdplan Nederland dat ik ook een tijd lang heb mogen trainen. Een jongen die zich binnen de lijnen aanvankelijk soms als een kreng gedroeg, maar uitgroeide tot een volwaardige international en zelfs Ajax haalde. Maar er zijn meer jongens die alles uit hun loopbaan hebben gehaald, zoals Willy Carbo en ook Ton du Chatinier. Ton dacht aanvankelijk dat ik een hekel aan hem had in het Jeugdplan. Toen hij naar FC Utrecht overstapte en dagelijks bij mij moest komen trainen, dacht hij: 'Nu is het gebeurd voor me', maar dat bleek helemaal niet te kloppen. We hebben tot de dag van vandaag goed met elkaar kunnen samenwerken." Nog een hoogtepunt was natuurlijk het behalen van de KNVBbeker aan de zijde van Nol de Ruiter. "Maar dan vooral de halve finale tegen PSV, de beste wedstrijd die Jan Willem van Ede ooit speelde. Die avond in Eindhoven hebben we als collectief een geweldige prestatie geleverd en je hebt onlangs tegen Ajax kunnen zien waartoe een homogeen elftal dan in staat is. Op de bank voelde ik toen al dat er niets meer mis kon gaan, zelfs niet toen het op strafschoppen aankwam. Daarom heb ik ook altijd veel waardering gehad voor Ab Fafié. Hij kon de sterke punten van een elftal optimaal benutten en speelde helemaal niet zo verdedigend als de media vaak benadrukten. Ab is misschien wel de trainer uit de FC Utrechttijd voor wie ik de meeste waardering had. Ik ben ook nog met hem op reis geweest naar China waar van alles misging. Voor hetzelfde geld was het een puinhoop geworden. Maar Ab bleef kalm en bracht dat over op de groep. Achteraf zijn we mentaal een stuk sterker naar huis teruggekeerd." Bert Jacobs Jan Rab Han Berger Barry Hughes Nol de Ruiter Han Berger Cees Loffeld Ab Fafié 1993 Henk Vonk Leo van Veen 1995 Simon Kistemaker Nol de Ruiter Ronald Spelbos 1997 Jan Wouters 1997 Nol de Ruiter Mark Wotte Frans Adelaar Foeke Booy Willem van Hanegem 2008-heden Ton du Chatinier

10

11 EDITIE AMERSFOORT RONDOM DE FC MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 11 WIJK EN VOETBAL KLEIN GALGENWAARD Nieuwe kansen en uitdagingen voor Klein Galgenwaard Giovanni Alvares, begonnen als keeper bij de Dutch Homeless Cup, nu coach en daarnaast kickbokstrainer bij Klein Galgenwaard. Een nieuw jaar met nieuwe kansen en uitdagingen. Klein Galgenwaard zet zich binnen het project Sport voor een Toekomst! samen met het Leger des Heils al een aantal jaren in voor mensen die in een kwetsbare situatie leven (onder andere dak- en thuislozen, verslaafden en mensen met een psychiatrisch probleem). Deze mensen kunnen bij Klein Galgenwaard sporten, maar ook een verantwoordelijkheid krijgen in de organisatie. DUTCH HOMELESS CUP Na het succesvolle jaar 2010, waarbij de Utrecht Angels als Nederlands dameselftal deelnam aan de Homeless World Cup in Rio de Janeiro, gaan in 2011 drie Utrechtse teams een gooi doen naar de Dutch Homeless Cup. Op 26 februari start in Eindhoven de landelijke straatvoetbalcompetitie tussen verschillende steden. De Utrechtse spelers trainen drie keer per week. De begeleiding ligt onder andere in handen van een aantal mensen die vanuit de doelgroep op zijn gestaan en verantwoordelijkheid wilden nemen. Coördinator van Sport voor een Toekomst!, Kees Grovenstein, kijkt vooruit: "We hebben veel kwaliteiten. Nu is het de kunst om er een team van te smeden. Spelers moeten laten zien dat ze dat willen. Pas dan kunnen we ook echt kampioen worden met Utrecht." De finale van de Dutch Homeless Cup wordt op 30 juli op De Dam in Amsterdam gespeeld. Op 2 juli is er een competitieronde in Utrecht. De winnaars (dames en heren) plaatsen zich voor de Homeless World Cup in Parijs. VERANTWOORDELIJKHEID VANUIT DE DOELGROEP Grovenstein vervolgt zijn verhaal met de achtergrond van de aanpak binnen de sportactiviteiten. "Wij willen mensen uit de doelgroep verantwoordelijkheid geven. Zo kunnen ze een aantal vaardigheden aanleren waar ze in de toekomst profijt van zullen hebben. Binnen het voetbal hebben we een aantal mensen aangesteld die in de trainingen en coaching een rol hebben. Zo is bijvoorbeeld onze keeper van afgelopen twee jaar, Giovanni Alvares, coach van Utrecht United. Hij zal het team begeleiden op wedstrijddagen." OPLEIDING LEIDER SPOR- TIEVE RECREATIE Mensen uit de doelgroep kunnen bij Klein Galgenwaard dus een belangrijke rol krijgen. Daar bieden Leger des Heils en Klein Galgenwaard ook de nodige faciliteiten voor. Mensen kunnen een opleiding Leider Sportieve Recreatie volgen. Giovanni Alvares is daar een goed voorbeeld van. In 2010 volgde hij de opleiding. Nu coacht hij dus de voetballers en geeft hij daarnaast kickbokstrainingen op recreatief niveau aan mensen die in een hulpverleningstraject zitten. Momenteel is er een nieuwe opleidingsgroep met veel enthousiasme aan hun traject bezig. In mei zullen zij examen doen. "Een geweldig leuke en serieuze groep", volgens projectleider Grovenstein. "Tijdens iedere cursusavond is het een genot om te zien hoe de deelnemers zich ontwikkelen. Het is weer zeer waardevol in de ontwikkeling en de toekomstperspectieven van de deelnemers. Daarom hebben we het project ook Sport voor een Toekomst! genoemd. En dat doen we samen." MAATSCHAPPELIJK ACTIEF Playing for Success: leren met een WOW-factor FC4YOU, de paraplu waaronder FC Utrecht de maatschappelijke projecten heeft onder gebracht, is druk bezig wat te betekenen voor de jongeren in Utrecht en omstreken. Eén van de projecten om de jeugd in de schoolbanken te krijgen, is Playing for Success. De WOWfactor, bijvoorbeeld leren in een geweldige omgeving als Stadion Galgenwaard, speelt daarbij een grote rol. Tekst: Rogier Cuypers 'Zelfvertrouwen' is het sleutelwoord bij Playing for Success. Veel kinderen missen het zelfvertrouwen en jongeren hebben dat nu eenmaal nodig. Playing for Success gelooft erin dat alle kinderen en jongeren vanuit dat zelfvertrouwen richting en betekenis kunnen geven aan hun leven. Ze willen deel uitmaken van de maatschappij en iets van hun leven maken. Een aantrekkelijk toekomstperspectief en inspirerende rolmodellen zijn daarbij nodig. ONDERPRESTEREN Het doel van Playing for Success is om jongeren te helpen die tijdelijk of structureel onderpresteren. Het project richt zich op de groepen van 9-14 jaar en jaar bij wie laag zelfvertrouwen en eigenwaarde zorgen voor leerblokkades. Die groep dreigt buiten de boot te vallen en heeft een bemoedigend duwtje in de rug nodig. Een aantal jongeren zal in een tijdsbestek van twee tot drie maanden een unieke kans krijgen om in Stadion Galgenwaard hun eigenwaarde en zelfvertrouwen te vergroten. Spelenderwijs zullen zij specifieke vaardigheden zoals taal-, reken, en ICT-vaardigheden verbeteren. WOW-FACTOR Playing for Success wil de negatieve spiraal doorbreken waarin deze jonge mensen zich bevinden. Leren met de WOW-factor kan daarmee helpen. Wanneer je jonge mensen in en stimulerende, spannende en aantrekkelijke ambiance van een professionele sportclub als FC Utrecht laat werken, kan dat wel degelijk bijdragen aan de prestaties. Belangrijk is ook dat ze met elkaar aan het werk gaan met opdrachten die niet aanvoelen alsof ze echt leren. Begeleiding en persoonlijke aandacht worden bij dit project niet vergeten. Het resultaat is dat jongeren er als 'herboren' uitkomen. Ze hebben meer zelfvertrouwen en een beter toekomstperspectief. FC4YOU ERVARINGEN UIT ENGE- LAND Karin Pannekoek van FC4YOU weet wat het belang is van Playing for Success. "We zijn in Engeland geweest en daar doen ze het al twaalf jaar bij Londense voetbalclubs. Het is aangetoond dat kinderen die daaraan hebben meegedaan, beter blijven presteren. Bij NAC Breda hebben ze bijonlangs een geweldig leercentrum gerealiseerd, waar elk leslokaal weer een eigen voetbaluitstraling heeft een geweldig inspirende omgeving om kinderen het beste uit zichzelf te laten halen." In Stadion Galgenwaard staan veel computers en de vijftien deelnemers per groep worden begeleid door twee leerkrachten en twee stagiairs. Toch ziet Pannekoek meer mogelijkheden in het stadion. "Onder Number Four, het supporterscafé van FC Utrecht, hebben we 1700 vierkante meter aan lege ruimte. Daar kun je iets prachtigs van maken. Nu organiseren we de bijeenkomsten in de skybox, maar daar kun je geen ouders ontvangen. Het is juist enorm belangrijk om ouders erbij te betrekken." Kijk voor meer informatie over FC4YOU op fcutrecht.nl/club/maatschappelijk/

12 12 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 RONDOM VOETBAL ADVERTENTIE Uw advertentie hier? Mail naar info@rondomvoetbal.nl

13 EDITIE AMERSFOORT RONDOM DE FC MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 13 GRIJSGEDRAAID door Frank Demouge DE EERSTE PLAAT EN EERSTE CONCERT De eerste cd die ik heb gekocht was er eentje van 2Unlimited. Geen single, maar wel de hele cd. Ik was destijds niet echt een fan van ze hoor. Mijn eerste concert was een aantal jaren terug in Ahoy. Toen ben ik naar Usher gegaan. Dat vind ik wel een goede artiest. LAATSTE CD Ik luister eigenlijk bijna nooit naar muziek, dat heb ik nooit echt gedaan. In mijn vrije tijd doe ik andere dingen en luister ik geen muziek. Mijn vrouw is Braziliaans en ik vind Braziliaanse muziek wel leuk, maar ik zal er geen cd van kopen. MUZIKAAL Ik ben niet muzikaal. Heel vroeger heb ik een keer piano gespeeld, maar dat was niet meer dan één les. Dat was niks voor mij. UITGAAN Gelegenheden waar ze afwisselende muziek draaien, vind ik het leukst. Dus af en toe R&B, dan weer trance, house en Nederlandstalig. Een echte muziekvoorkeur heb ik niet, ik houd meer van afwisseling. Met z'n allen naar de FC JSV Nieuwegein Het zijn echte liefhebbers, die E- spelers van JSV uit Nieuwegein. Want met zijn allen naar FC Utrecht - NEC gaan, vinden ze geweldig. Zelf voetballen is nog net wat leuker. Dat doen ze dan ook, op de parkeerplaats waar verzameld wordt voor een bezoek aan Stadion Galgenwaard. Tot de bal in de sloot belandt en de bus komt voorrijden. waard mooi 'omdat de stoeltjes ook grote letters zijn'. Voor keeper Kevin is Michel Vorm het mooiste in het stadion. De moeder van Thijs is het daar mee eens. Ricky kan zich Utrecht - PSV nog goed herinneren 'omdat er mooie goals werden gemaakt'. Robin is zelfs twee keer het veld op geweest. "Een keer met de scheidsrechter en één keer met een grote vlag." De vader van Liam Hopstaken is coach van de E3, trainer van de E-selectie en speelde zelf nog voor FC Utrecht. Maar liefst 4-0 wordt het voor FC Utrecht, dankzij drie doelpunten in de laatste tien minuten. Dolenthousiast nemen Pjotr, Robin, Liam, Liam, Romeo, Stefan, Ricky, Tim, Anouar, Kevin, Lars, Nick, Aaron, Damian, Jesse, Thijs, Emiel en Daan weer plaats in de bus. Niemand voorspelde de eindstand goed, maar de jongste, Brian (zie foto), zit er het dichtste bij en is in één klap twintig euro rijker. Er wordt flink gedold achterin de bus en nagepraat. Want veel jongens hebben al goed kijk op het spelletje. FC Utrecht doet er goed aan deze teams in de gaten te houden. Een Ajax-scout komt al regelmatig kijken, maar deze jongens zouden het helemaal niet vervelend vinden om ooit in het eerste van FC Utrecht te spelen. Zeker niet na deze topmiddag. Ik wil Rondom Voetbal en MUR Conditioning hartelijk bedanken dat we met zijn allen deze wedstrijd konden bezoeken. Edward van Cuilenborg Maar liefst vijftien E-elftallen heeft JSV uit Nieuwegein. De beste eerstejaars E tjes spelen in de E3 en E4. De E3 is het beste eerstejaars E-team in de regio Utrecht. De achttien getalenteerde jongens uit de twee teams zijn te gast tijdens FC Utrecht - NEC. Drie moeders, twee broertjes en veel vaders nemen plaats in de bus. De ouders leggen een euro in, hun kinderen geven druk overleggend rust- en eindstand door voor de voetbalpoule. De helft van de jongens is voor FC Utrecht, vanavond is iedereen supporter. Niemand hoopt dat NEC wint. Jesse, Robin en Liam hebben een rood-wit sjaaltje om, Thijs zelfs een pet op en Nick een FC Utreg-jack aan. Een handvol vaders heeft een seizoenkaart bij FC Utrecht, die van Daan zit vandaag als werknemer van Phanos in de skybox, de vader van topscorer Anouar werkt in de hoek van het stadion en kan bij thuiswedstrijden zo de wedstrijd zien en die van Damian zit met zijn neus op het veld helemaal vooraan in vak Z. Ook bovenin vak Z is het zicht prima, nergens zit je eigenlijk slecht in De Galgenwaard. De wedstrijd begint om half vijf, de lichtmasten zorgen voor een extra spannend sfeertje. Alle jongens zijn al eens bij FC Utrecht geweest. Daan zelfs al 'zo n dertien keer' en Robin 'een keer of acht'. De wedstrijd tegen Steaua Boekarest was de mooiste die Daan gezien heeft, 'omdat dat in de Europa League was'. De tweeling Tim en Stefan bezocht De Galgenwaard deze zomer als onderdeel van een stadiontour. Met hun vader en opa reisden zij in drie dagen langs alle achttien eredivisiestadions. Daan vindt De Galgen- Brian voorspelde de eindstand goed. Utrecht scoorde de 1-0 vlak voor tijd.

14 14 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 RONDOM VOETBAL KAMPIOEN VAN TOEN Kampioensteam vol Club: Terrein: Clubkleuren: KAMPIOEN VAN TOEN In deze serie wordt een kampioenselftal van welleer teruggehaald. Rondom Voetbal kijkt terug in de tijd aan de hand van betrokkenen en artikelen uit het kampioensjaar. Wat is er van die al kampioenen geworden? Spelen ze nog of zijn ze uit beeld geraakt? Wie zijn er trainer geworden? 4e klasse Roda 46 Burgemeester Buiningpark Rood shirt met zwarte verticale baan, zwarte broek en rode kousen 1 Roda ' Graveland 's Hoogland VVOG Brederodes HVC VVZA SEC BFC Hooglanderveen Achterveld Zebra's De Voetbalminnend Leusden verkeerde in het seizoen 1998/1999 in opperste staat van euforie. Werd het vlaggenschip van de zondagafdeling van Roda 46' het jaar ervoor al op eclatante wijze kampioen in de vijfde klasse, het huzarenstukje werd een niveau hoger nog eens dunnetjes overgedaan. In de kampioenswedstrijd had de ploeg van trainer Jeroen Peters op vreemde bodem geen kind aan Hooglanderveen: 0-3. Wie anders dan goudhaantje Erik Willaarts, die zijn laatste kunststukje voor de club vertoonde, schoot Roda 46' met twee treffers naar de zege. Zijn kompaan in de aanvalslinie destijds, Arne van Geldermalsen, blikt met Rondom Voetbal terug op het glansrijke kampioensjaar. Door Thijs Tomassen Leusden talent aan hand van goaltjesdi ef "Hij was nog maar een broekie", zegt zijn oefenmeester van destijds, Jeroen Peters, over Arne van Geldermalsen. Maar wel eentje met veel talent. De groeibriljant kwam over uit de jeugd en wist al snel een plek te verovering in de frontlinie, tussen voetballende giganten als Willaarts en Berry Powel, die later de overstap zou maken naar het Betaalde Voetbal en in Spanje nog altijd op die manier actief is. Van Geldermalsen, 32 inmiddels, behoort van die kampioensploeg als enige nog tot de huidige eerste selectie van de zondagtak van Roda 46'. De inwoner van Vathorst heeft naam gemaakt als sterke en rappe aanvaller die zijn doelpuntjes meepikt. Zelfs op een zanderige ondergrond kan hij meer dan goed uit de voeten. Van Geldermalsen maakt al jaren deel uit van de nationale beach soccer-selectie. Terugblikken op het successeizoen 1998/1999 doet hij graag. In het clubhuis van zijn cluppie, waarvan het dak er volgens hem helemaal afgaat tijdens een kampioensfeest, graaft hij in zijn herinneringen. Vaak breekt er dan een glimlach door op het gezicht van Van Geldermalsen, dat omlijst is met de hem kenmerkende lange, blonde lokken. "Voor een voetballer die de overstap van de jeugd naar de senioren maakt, was het een heerlijke ploeg om in terecht te komen", zegt Van Geldermalsen. "Ik werd goed opgevangen. We waren een uitgebalanceerd team, vormden een perfecte mix. Jonge broekies zoals ik, midden twintigers, maar ook ervaren mannen als Willaarts." Met Willaarts is de sterspeler van het team genoemd. De voormalig profvoetballer van FC Utrecht en Borussia Mönchengladbach streek in de nadagen van zijn carrière bij Roda 46' neer en speelde in het seizoen 1998/1999 zijn laatste jaar als selectiespeler. Hoewel het lichaam steeds vaker haperde, bleek hij het scoren niet verleerd. Met maar liefst 34 treffers had hij een enorm aandeel in het kampioenschap. "Hij was ons goudhaantje", roemt Van Geldermalsen de spits. "Hij scoorde zo ontzettend gemakkelijk, dat was niet normaal voor dat niveau." Willaarts was wel een luie spits. "Straks hebben ze weer elf spelers in plaats van tieneneenhalf", zei hij lachend in de Amersfoortse Courant na de kampioenswedstrijd, die tevens zijn afscheid betekende. Van Geldermalsen: "Hij deed vaak geen reet. Maakte niet uit, wij liepen een stap harder voor hem. Hij schoot ze er toch in. Ik heb heel wat vuil werk opgeknapt in dat seizoen, sleurde wat af en scoorde daardoor zelf niet enorm veel. Maar ik deed het graag. Heb veel van hem geleerd." Roda bleek heer en meester in de vierde klasse. Met de uitstekende doelman Hendrik Timmer en de sterke verdedigers Reinier Reumer en Remco Bosman stond het team als een huis. Op het middenveld blonk Casper Vuijk vaak uit. En scoren deed de ploeg van trainer Peters altijd, met spitsen als Willaarts en Powel. "We hadden een te goed team voor die klasse", stelt Van Geldermalsen. Slechts 's-graveland kon enigszins in het spoor blijven van de geoliede machine uit Leusden. Maar moest uiteindelijk toch buigen voor de equipe van Peters, die zijn elf afwisselend en liet spelen. Naast Willaarts was de grote kracht van de ploeg dat die bestond uit vrijwel allemaal Rodajongens, vertelt Van Geldermalsen. "We waren een hecht team, kenden elkaar door en door. Maar het belangrijkste was dat we allemaal hart voor de club hadden, de ploeg bestond uit echte clubjongens." Oefenmeester Peters, tegenwoordig actief bij Veensche Boys in Nijkerkerveen, was volgens Van Geldermalsen destijds de ideale trainer voor Roda. "Hij WAT IS ER VAN DE SPELERS GEWORDEN? (Trainer) Jeroen Peters Na vertrek bij Roda trainer bij onder meer VRC, SDC Putten, Zuidvogels en Quick. Momenteel actief bij Veensche Boys. Woont in Leusden. Erik Willaarts: Centrumspits en goudhaantje, na zijn tijd bij Roda lager gaan voetballen met vrienden bij Woudenberg en woont daar ook. Heeft een eigen zaak. Hendrik Timmer: grote en sterke doelman. Volgens Van Geldermalsen een heel goede keeper. Werkt bij de NS. Sander Seton: jarenlang vaste linksback geweest bij Roda zon- Van Geldermalsen blikt terug op 1999

15 EDITIE AMERSFOORT RODA RUBRIEK 46 - NAAM 98/99 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 15 met echte 'Rodajongens' De namen staand v.n.r.: Gerard Wittenberg (clown), Gerrit Osnabrugge, Sander Seton, Hendrik Timmer, Erik Willaarts (bijna niet zichtbaar), Jeroen Zaal (met bloemen), Casper Vuyk, Henk Weishaupt, Berry Powel, Dennis Spoel, Marcel van Daatselaar (elftalleider), Kjeld Grubben, Hans Peter van Ginneken. Zittend v.l.n.r. Jeroen Peters (trainer), Reinier Reumer, Marco Bosman, Michael Baardman, Joey Tamaela, Olaf Smits, Ton Veenendaal (materiaal) was een echte motivator. Zette je op scherp als dat nodig was. Zat er echt bovenop. Bloed, zweet en tranen, een beetje dat idee. Hij wilde dolgraag hogerop met Roda en dat is hem ook gelukt. En natuurlijk hadden we er ook de spelers voor." Roda had het kampioenschap al een week eerder, tegen VVZ uit Soest, in de wacht kunnen slepen. De bloemen stonden al klaar. Maar die konden weer even opgeborgen worden. Uiteindelijk werd de klus geklaard tegen Hooglanderveen. Maar zonder Van Geldermalsen. Die was een aantal weken voor het einde van het seizoen naar Australië vertrokken. De jonge spits kocht een backpack en zocht de vrijheid op voor tien maanden. "Ik weet nog goed dat de trainer er met zijn hoofd niet bij kon. Maar ik wilde het graag." "Gelukkig werd ik op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen door onze leider Marcel van Daatselaar. Hij stuurde mij brieven. Die waren geweldig om te lezen. Na de kampioenswedstrijd belde ik naar de kantine en ik hoorde gelijk dat het raak was. Eén groot gekkenhuis. Met een kampioenschap is het clubhuis altijd bommetjevol en gaat het dak eraf. Dit keer was de ontlading nog groter; eindelijk hadden we de lagere klassen verlaten." Cees Leijenaar, clubman in hart en nieren en tegenwoordig leider van het eerste zondagelftal, bevestigt dat. "In die tijd is de opmars ingezet, is de basis gelegd voor waar we nu zijn. We spelen nu eerste klasse. Maar met die twee kampioenschappen achter elkaar is het allemaal Jeroen Peters op de schouders begonnen. Ik kijk er met een geweldig gevoel op terug." Voor de toen jonge Jeroen Peters betekende de tijd bij de zondagtak van Roda zijn eerste klus als hoofdtrainer. Hij kijkt er vanwege de twee kampioenschappen met veel trots op terug, maar geeft de credits ook aan zijn spelersgroep. "Ik had de beschikking over een ideaal team. Voor vierde klasse begrippen hadden we een zeer dominant en goed spelende ploeg. Alles zat erin: de spelers waren fysiek sterk, mentaal sterk én conditioneel sterk. Daarnaast vormden ze een hecht collectief, het was een echt vriendenteam. Natuurlijk was Erik Willaarts daarin een fenomeen. Een goede jongen ook, met humor en zonder kapsones. Je kon niet om hem heen, hij schoot ze er achter elkaar in. Maar dat was ook de verdienste van het team. Je moet zo'n spits wel kunnen bedienen. En daar hadden wij de spelers voor. Het voetbal dat de ploeg toen etaleerde, hadden ze in Leusden nog nooit gezien. Het was echt van een hoog niveau. Ik ben na dat tweede kampioenschap in 1999 weggegaan, naar eersteklasser VRC, want ik wilde nog sneller hogerop. Maar als we allemaal bij elkaar waren gebleven, had ik het nog wel willen zien in de derde klasse. Dit elftal had de potentie om snel door te stoten." dag 1. Inmiddels een treetje lager gegaan, maar ook in het tweede team een gewaardeerde kracht. Casper Vuijk: middenvelder met een 'bikkelhard schot'. Stond zijn mannetje op het veld. Heeft een eigen kroeg in Amersfoort. Reinier Reumer: sterke centrale verdediger. Echte Roda-man. Nog altijd actief binnen de zondagafdeling, als bestuurslid in de technische commissie. Berry Powel: aanvaller. Loopbaan is bij vele voetballiefhebbers bekend. Werd in 2003 weggeplukt bij Roda door FC Den Bosch. Scoorde er vooral in de eerste divisie op los, ook bij De Graafschap, waarvoor hij in één seizoen 29 keer scoorde. In de Eredivisie, bij ADO Den Haag en FC Groningen minder trefzeker. Speelt momenteel in de Spaanse Segunda Division, bij Gimnàstic de Tarragona. Baltus Mainsi: ook aanvaller. Moest dus de concurrentie aan met onder meer Powel, Willaarts en Van Geldermalsen. Geen malse opgave. Jeroen Zaal: middenvelder. 'Type stofzuiger', zegt Van Geldermalsen. Was een belangrijke schakel. Speelt nu nog in het zesde van Roda. Hans-Peter van Ginneken: aanvaller. Stond in de basis in de kampioenswedstrijd. Is momenteel trainer van het tweede elftal bij Roda zondag. Remco Bosman: was een vlijtige rechtsback. Echte Roda-jongen ook. Etaleert zijn voetbalkunsten nog steeds in Leusden, in het zesde. Olaf Smits: nog lange tijd bij Roda in het eerste gespeeld. Is een paar jaar geleden vertrokken. Woont nu in Almere. Simon van Gaal: net als Van Geldermalsen destijds net overgeheveld vanuit de eigen jeugd. Klein van stuk, maar gezegend met veel voetbalvernuft. Is docent op de universiteit. Michael Baardman: verdediger. Tot vorig jaar nog in het eerste elftal gespeeld. Woonachtig in Leusden. Kjeld Gruben: middenvelder. Ook hij was een paar jaar geleden nog actief in het vlaggenschip van Roda zondag. Arne van Geldermalsen: als enige nog actief in het eerste van Roda zondag. Nog altijd een spits met een neusje voor doelpunten. Speelt ook nog beachsoccer voor het nationale team. Woont inmiddels in Vathorst.

16 16 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 RONDOM VOETBAL ADVERTENTIE

17 EDITIE AMERSFOORT RUBRIEK NAAM MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 17 COLUMN Een verbazingwekkend fenomeen, die'amersfoortse vierde klasse' Door Thijs Tomassen Ach, wat is er al veel over gezegd en geschreven. Maar wat blijft het elk jaar weer een verbazingwekkend fenomeen, die 'Amersfoortse vierde klasse'. Dit seizoen is die afdeling misschien wel Amersfoortser dan ooit. VVZA is vorig jaar dan wel glorieus kampioen geworden en inmiddels een niveau hoger actief, maar daarvoor in de plaats zijn Hooglanderveen en Achterveld (weliswaar geen Amersfoort, maar toch dicht in de buurt) erbij gekomen. En het is de laatste jaren steeds hetzelfde liedje. Je kunt het aan het begin van het seizoen al uittekenen. De Utrechtse ploegen vormen het linkerrijtje en de Amersfoortse teams vechten het in onderste regionen van de poule uit. Alsof het een afgesproken degradatiewedstrijdje is. Vorig jaar wist VVZA zich aan die tendens te ontworstelen. Met vlag en wimpel werd de ploeg van trainer Piet Rigter kampioen. Maar dit seizoen is er tot nu toe geen Amersfoortse ploeg die ook maar enigszins aanspraak maakt op een prijs. Veelzeggend is dat APWC als grijze middenmotor de Amersfoortse eer op dit moment hoog moet houden. De rest bungelt er allemaal onder. Amsvorde, Hooglanderveen, HVC, KVVA en Achterveld: ze moeten allemaal aan de bak om degradatie te ontlopen. Ikzelf vrees dat KVVA eraan moet geloven, maar dat menen voetbalkenners al een aantal jaren, en telkens weer weet die club zich in de tweede seizoenshelft te handhaven door een serie wedstrijden te winnen. Mentale veerkracht kan die ploeg in elk geval niet ontzegd worden. Op het moment van schrijven, het weekend van 13 februari, is weer zo'n competitieronde afgewerkt waarin de Amersfoortse clubs niet konden wedijveren met de Utrechtse. Om een paar voorbeelden te noemen: Amsvorde moest het afleggen tegen koploper PVCV, APWC kreeg op de broek van RUC en KVVA incasseerde op eigen bodem een monsterscore tegen het hooggenoteerde UVV: 1-8. Het is natuurlijk een treurige trend. Wat in de omgeving te boek staat als de 'Amersfoortse vierde klasse' zou vanwege die naam alleen al gedomineerd moeten worden door clubs uit de Keistad. Maar het is een utopie te denken dat dat nog gaat gebeuren, vrees ik. De kans is groter dat binnen een paar jaar een 'Amersfoortse vijfde klasse' is geboren. Een club met zo'n roemrucht verleden als HVC, maar ook KVVA gun je zo'n scenario niet. Helaas zitten de jeugdafdelingen niet bepaald in de lift, zoals dat ook voor APWC geldt. Hooglanderveen daarentegen heeft niet zoveel te vrezen, die club heeft een uitdijend aantal jeugdspelers door de komst van Vathorst. Elk seizoen weer moet er vanwege dat gebrek aan talentvolle jeugd in dezelfde vijver gevist worden in de jacht op nieuwe spelers. En de Amersfoortse voetballers in deze klasse zijn er nogal goed in, van club verwisselen. Ik voorspel dat er binnenkort weer een heuse transfertombola op gang komt. Het niveau, dat toch al niet overhoudt, wordt er niet beter op. Maar ach, wat blijven die derby's toch mooi, zelfs als ze slecht zijn. En spannend, degradatie ligt immers op de loer. Ik kan het inmiddels weten, heb er als Hooglanderveen-speler wel een aantal achter mijn naam staan. Al die Amersfoortse voetballiefhebbers langs de lijn, die rasechte clubmensen, die gezellig knusse kantine van pak 'm beet APWC na de 'clash': voor een voetbalromanticus zoals ik is het hartverwarmend. En is dat niet ook de charme van amateurvoetbal? Hier wint mijn gevoel het natuurlijk van mijn verstand. Want voor het aanzien van het Amersfoortse voetbal is deze ontwikkeling niet bepaald een goede zaak. Oplossingen liggen echter niet voor het oprapen en eventuele bundeling van krachten is in mijn ogen ook niet wenselijk; deze clubs, met een rijk verleden, verdienen een eigen identiteit. Gelukkig valt er op de mentaliteit van de spelers in deze vierde klasse nog veel winst te behalen, dus ik blijf, al is het waarschijnlijk tegen beter weten in, optimistisch. Al was het maar in elk geval de komende jaren nog te genieten van die povere, maar o zo spannende Amersfoortse derby's. En wie weet, nemen we ooit nog eens revanche op onze Utrechtse concurrenten. Ik zal er bij zijn, langs de lijn, of liever nog, op het veld. Niels Vlugt is geleidelijk toegegroeid naar topklasse De passie voor het voetbal deelt Niels Vlugt met zijn vader, Meindert, en jongere broer, Aike. Meindert zit op zaterdag op de tribune van De Ebbenhorst op de voorste rij wanneer zoon Niels met Sparta Nijkerk aantreedt voor een thuiswedstrijd in de Topklasse. Maar ook bij uitwedstrijden kijkt Meindert Vlugt, ooit een noeste verdediger van de failliet gegane eerste divisieclub SC Amersfoort, meer dan eens naar Niels, wachtend op een hartverwarmende actie. En Niels Vlugt steunt zijn bij eersteklasser Roda'46 in Leusden voetballende broer Aike op zondag. Voetbal is voor Niels Vlugt meer dan een spel, het is hét familieleven. De op 25 juni 1986 in Amersfoort geboren en woonachtige Niels Vlugt is met club Sparta Nijkerk bezig aan het debuutjaar in de Topklasse van het zaterdagvoetbal. De linksbenige, aanvallende middenvelder maakte op 9 oktober zijn eerste goal in deze nieuwe, hoogste klasse bij de amateurs, in de met 3-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen Barendrecht. Eerder kwam hij in het zaterdagvoetbal uit voor Hoofdklasser SDC Putten. In het zondagvoetbal was hij ook actief, om te beginnen bij HVC in zijn geboorteplaats en later bij Roda'46 in Leusden. Eind vorig jaar plaatste Vlugt zich met Sparta verrassend voor de achtste finales van de strijd om de KNVB beker, door op eigen veld de Rotterdamse Eredivisieclub Excelsior met 2-1 te verslaan. In die sensationele partij schoot Vlugt een bal tegen de paal. Deze historische bekertriomf kreeg in januari geen vervolg. De weg naar de kwartfinales werd op eigen veld geblokkeerd door Hoofdklasser Noordwijk, zij het pas na verlenging (3-3) en een noodzakelijke reeks strafschoppen. Sinds deze toch pijnlijke uitschakeling doen Vlugt en zijn ploegmaats er alles aan om een tweede deceptie te voorkomen: degradatie uit de Topklasse. Het zit de Amersfoorter dwars dat hij in het oranje van de Spartanen te vaak 'buitenspel' staat. "Ik word nog al eens geslachtofferd'', zegt hij zelf. "Dat is toch elke keer een mentale knak.'' Gele kaarten, al dan niet terecht aan hem uitgedeeld, spelen hem ook nog al eens parten. Desalniettemin heeft Vlugt in een vroeg stadium zijn verbintenis met de Nijkerkers voor de duur van nog een seizoen verlengd. Natuurlijk baalt hij van al dat gewissel, maar hij heeft plezier van de teamgeest. "Dat ik zo vaak buiten de basis sta, ligt voor een deel ook aan mezelf. Ik doe er alles aan om het vertrouwen terug te winnen. Zo zit in elkaar. En met de jongens heb ik het prima naar mijn zin. Deze groep wil ik niet verlaten.'' Het niveau van de Topklasse betitelt Vlugt als de 'echte top van het amateurvoetbal'. De kwaliteit van de duels is niet te vergelijken met die van de Hoofdklasse, vindt hij. "Je kunt geen wedstrijden meer op negentig procent van je krachten uit spelen. Je zult op en top geconcentreerd moeten blijven tot en met het laatste fluitsignaal. Voor een amateurvoetballer is de Topklasse de mooiste competitie die er is, absoluut. Ik geniet er elke wedstrijd van, ook al kom ik voor mijn gevoel veel te weinig zelf in actie. De backs tegen wie ik speel, zijn goed. Maar ik ben in de Topklasse nog geen back tegengekomen die sneller is dan ik. Maar daar zou ik veel meer gebruik van moeten maken. Dat vind ik zelf ook.'' Vlugt spreekt van een voordeel dat hij geleidelijk is toegegroeid naar het niveau van de topklasse. Hij heeft bewondering voor de sprong die linkerverdediger Tim Krux volgend seizoen wil maken, van Hoogland, een titelkandidaat in de tweede klasse van het zondagvoetbal, naar Sparta Nijkerk. "Als je goed genoeg bent, kun je zo'n sprong maken. Ik heb hem wel eens zien voetballen, ik denk dat hij het wel redt. Hij is fysiek sterk, vrij snel. Sparta moet het juist van talentvolle jongens uit de regio Amersfoort hebben. IJsselmeervogels en Spakenburg hebben het geld om toppers aan te trekken, Sparta heeft veel minder te besteden.'' Tekst: Hans Vos

18 18 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 RONDOM VOETBAL BIJ DE KEI

19 EDITIE AMERSFOORT BIJ DE KEI AMERSFOORT, VOETBALSTAD "Ik woon nog altijd in Amersfoort, Amersfoort is mijn stad. Maar zelfs op vrije dagen ontbreekt het me aan voldoende BIJ DE KEI NOVEMBER 2010 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 2 19 JOHN VAN DEN BROM Het straatje tussen de Kei, het pronkstuk aan de Stadsring, en de Varkensmarkt behoort niet tot zijn vaste wandelroute in hartje Amersfoort, waar ook hij net als iedere inwoner ook wel eens op koopjesjacht gaat. Meestal in gezelschap van echtgenote Marjan. Toch, alvorens hij in eetcafé Lazy Louis aan zijn kopje thee nipt, is hij al lopend door een paar voorbijgangers begroet. De trainer van Eredivisieploeg ADO Den Haag is een bekend 'voetbalgezicht' in Amersfoort. Al van jongs af aan, toen hij in de jeugd van APWC speelde. Nu is voetbalvereniging Hooglanderveen de uitlaatklep van Van den Brom. Daar voetballen zijn dochters Kiona en Camilla en daar coacht zijn broer Bert. tijd om eens uitgebreid de stad in te gaan. Hooguit om wat boodschappen te doen, samen met mijn vrouw Marjan en mijn dochters Kiona en Camilla. Ik weet de weg heus nog wel, wees maar niet bang.'' "Met het Amersfoortse voetbal heb ik niets, maar dan ook helemaal niets meer. Ik heb de tijd ook niet om me er in te verdiepen of om vaak bij clubs langs de lijn te gaan staan. Als ik op zondag eens een vrije dag heb en mijn broer Bert coacht zijn club Hooglanderveen in een thuiswedstrijd, dan wil ik nog wel eens op het fietsje stappen om daar te gaan staan kijken. En ik probeer, als het ook maar enigszins kan, te gaan kijken naar de wedstrijden van mijn dochters Kiona en Camilla. Zij spelen beiden bij Hooglanderveen. Maar helaas komt er te weinig van om mijn betrokkenheid bij hun voetbalsport te laten zien. Dat is geen onwil, dat is een kwestie van tijd.'' "Als je mij vraagt: wie is het grootste voetbaltalent van Amersfoort, dan moet ik je het antwoord schuldig blijven. Dat zou ik je niet kunnen zeggen; dat kan ik beter aan jou vragen. Het is te gek voor woorden dat er met het potentieel aan voetballers niet één club is in Amersfoort die in de hoofdklasse uitkomt. Waar ligt dat aan? Zijn er te veel clubs? Te weinig ambities? Voetballiefhebbers van mijn leeftijd en ouder blijven maar romantiseren over SC Amersfoort. Maar hoe lang is dat betaalde voetbal nu al niet weg uit Amersfoort? Doodzonde.'' "Bij Hooglanderveen kom ik het vaakst, dat is de club van mijn familie geworden. Om die reden ben ik al een heel lang niet meer bij mijn oude club APWC geweest. Daar speelt ook geen familielid meer van mij. De zoontjes van mijn broer Edwin voetballen bij Hooglanderveen, de zoontjes van mijn broer Bert bij Quick en Roda'46. Mijn link met APWC is compleet verdwenen. Uiteindelijk zijn we uit elkaar gegroeid. Natuurlijk ken ik nog veel APWC'ers. En ik hoop dat zij mijn familienaam met ere zullen blijven uitspreken. Onze familiehistorie vindt daar een oorsprong. Al was het maar omdat mijn vader Wim dat verdient voor het vele vrijwilligerswerk dat hij bij APWC tot zijn overlijden heeft gedaan.'' VROUWENVOETBAL "Ik moet oppassen met wat ik erover zeg. Veel mannen vinden het maar niks. Ik ben een voetbalfreak, maar ik kijk op een andere manier naar vrouwenvoetbal en meisjesvoetbal. Als ik zie wat voor een spelplezier die meiden met elkaar hebben op het voetbalveld, dan geniet ik daar van. Net als van hun fanatisme, hun gedrevenheid. Ook zij willen elke wedstrijd winnen. Daarom ga ik graag kijken naar mijn dochters Kiona en Camilla en hun medespeelsters. En weer of geen weer, ze gaan altijd trainen. Regen of wind, ze stappen trouw op hun fietsje om te gaan voetballen. Daar heb ik bewondering voor. Voetbaltechnisch en - tactisch zul je mij er niet over horen. Wat ik ook leuk vind? De blijheid die ik in de ogen van mijn dochters zie, als ik kom kijken naar hun wedstrijd.'' MOEDER "Blijheid heb ik ook van de bezoekjes van mijn moeder Riek aan mijn wedstrijd. Ik vind het geweldig dat ze er met haar 71 jaar elke thuiswedstrijd in Den Haag bij wil zijn. En dat geldt ook voor mijn vrouw, Marjan, en onze dochters. Zij vinden het ook leuk om naar mij te komen kijken. Die wisselwerking vind ik prachtig, die doet mij goed. Ik ben een familiemens. Voetbal is meer dan een rode draad in mijn familie. Met deze sport hebben we allemaal iets.'' VADER "Mijn vader was van Hij overleed in Natuurlijk denk ik vaak aan hem terug, in relatie tot mijn voetbalactiviteiten. Na zijn overlijden heb ik nog een heel mooie tijd gehad als profspeler. Nu heb ik aan mijn loopbaan in het betaalde voetbal een nieuwe dimensie toegevoegd, als trainer. Ik had graag gewild dat hij dit ook nog had meegemaakt, omdat mijn vader idolaat van voetbal was. Het heeft helaas niet zo mogen zijn. Juist daarom ben ik zo blij dat mijn moeder naar het stadion komt. Zij is al mijn hele leven mijn grootste supporter.'' 'Voetbal is meer dan een rode draad in mijn familie' BROERS "Als ik naar Hooglanderveen 1 ga kijken, sta ik vaak achter of bij de dugout, daar waar Bert coacht. En daar is mijn moeder dan ook bij aanwezig. Vorig seizoen speelde Bert met Hooglanderveen de kampioenswedstrijd in Zeist, op een mooie zondagmiddag. Ik ernaar toe, want voor mij zat het seizoen er al op. Wat een geweldige middag was dat. Prachtig om de ontlading van iedereen te zien, toen de titel binnen was. Ja, ook van Bert. Hij werd zelfs vanwege zijn fanatieke gedrag tijdens de wedstrijd weggestuurd door de scheidsrechter. Als een supersupporter stond hij op de railing achter de dug-out zijn ploeg aan te moedigen. Een heel mooi moment. Ik heb er nog foto's van (Ter illustratie zoekt John van den Brom op zijn mobiele telefoon naar de door hemzelf gemaakte kiekjes). Na afloop heb ik de kampioenen in de kleedkamer op een blad bier getrakteerd, om zo te laten blijken dat ik van ze genoten had.'' "Ik weet niet of Bert en ik dezelfde type trainers zijn. Onze karaktereigenschappen komen grotendeels overeen. Broederschap is er, absoluut. Ik vind het leuk dat Bert hoofdtrainer is. We hebben het vaak over trainingen, over oefenvormen, als we samen zijn. Daar kunnen we heel uitgebreid over praten. Laatst was hij op mijn uitnodiging met zijn hele selectie bij een thuiswedstrijd van ADO Den Haag. Als hij zou zeggen: 'kun jij een keer de training van Hooglanderveen van me overnemen', dan doe ik dat, geen probleem. Mijn andere broer, Edwin, heeft veel voor de begeleiding van de jeugd van APWC gedaan. Hij is nu bij Hooglanderveen leider van een jeugdteam. Maar laat ik mijn zus Germaine niet vergeten. Zij is getrouwd met oud-voetballer Ernst Kraak. Ook zij horen bij onze voetbalfamilie. Met hun is het plaatje rond. Ernst is jeugdtrainer bij Quick en zoontje Justin speelt bij ASC Nieuwland. Mijn hele familie behelst het Amersfoortse voetbal.'' VOETBALLEVEN "Eigenlijk ben ik sinds mijn achttiende niet uit het wereldje van het profvoetbal geweest. Het is mijn wereldje, voetbal is mijn leven, ook al is er voor mij meer dan voetbal alleen. Toen ik als profvoetballer stopte bij De Graafschap, ging ik gelijk als coach aan de slag bij Bennekom naast de functie van hoofdscout bij De Graaf- schap. Vervolgens werd ik coach van Jong Ajax, AGOVV Apeldoorn en ADO Den Haag.'' FOTO: RIANNE VAN DENDEREN WEDSTRIJDSPANNING "Als trainer heb ik geen last van wedstrijdspanning, helemaal niet zelfs. Ik ben natuurlijk gefocust op het resultaat. Naarmate een wedstrijd dichterbij komt, krijg ik een steeds lekkerder gevoel. Als speler had ik trouwens ook niet zo veel last van wedstrijdstress. Gelukkig niet.'' PASPOORT John van den Brom is een Amersfoorter van geboorte. Hij zag het levenslicht op 4 oktober 1966, in een echt voetbalgezin. Zijn vader, Wim van den Brom, bekleedde talrijke (bestuurlijke) functies bij amateurclub APWC. John van den Brom leerde het voetbalspel bij de 'paarswitten', net als zijn broers Bert en Edwin van den Brom. Later kwam hij in zijn woonplaats uit voor amateurclub Quick, zijn 'springplank' naar het betaalde voetbal. Als prof maakte hij zijn debuut voor Vitesse in de eerste divisie in Vervolgens kwam hij uit voor eredivisionist Ajax en de Turkse club Istanbulspor. Alvorens hij zijn carrière in de eredivisie bij De Graafschap afsloot in 2003, keerde hij terug naar Vitesse. Achter de naam van de middenvelder staan twee interlands, waarin hij één keer scoorde. Zijn trainerschap begon hij bij de amateurs van Bennekom in Zijn rentree in het profmilieu maakte hij een jaar later bij Ajax, waar hij jeugdtrainer werd. AGOVV Apeldoorn in de Jupiler League was drie seizoenen lang zijn 'leerschool' als hoofdcoach betaald voetbal. Sinds het begin van dit seizoen traint hij Eredivisieteam ADO Den Haag.

20 20 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN NUMMER 3 RONDOM VOETBAL OUDE MEESTERS Oude Meesters OUDE MEESTER Zijn woning staat te midden van rustieke landerijen, net buiten het eens zelfstandige dorp Vleuten en op loopafstand van Kasteel Haarzuilens. De sfeer in en om het gemoderniseerde huis van Marco Cabo ademt rust. Maar de oud-prof van Velox, FC Utrecht en SC Amersfoort is bepaald geen 'landheer' in ruste. Ook al geniet hij op zijn stek volop van het goede van het leven, zonder voetbalspanning kan de voormalige 'linkspoot' nog altijd niet. Wedstrijden in Stadion Galgenwaard slaat hij niet over. FOTO: HANS VOS Voormalige 'linkspoot' Marco Cabo ka Amersfoortse profjaren nog niet zond 'Bert Jacobs is een voorbeeld voor mi Door Hans Vos De taak van gastheer was nog niet zo heel lang geleden zijn professie. In zijn vrije tijd vervult hij deze rol ook met verve, nog steeds. Die is hem op het lijf geschreven. De nu 62- jarige Marco Cabo zwaaide jarenlang als uitbater de scepter over restaurant De Vier Balken, de culinaire trekpleister in het gehucht Haarzuilens. En voordat hij in de horeca-wereld stapte, was hij eigenaar van een drogisterij waarvoor hij zelfs korte tijd de wijk nam naar de Amersfoortse buurt De Koppel, waar hij boven de winkel een appartement betrok. Cabo leidt rondt, na de voordeur met een warme begroeting te hebben geopend, verhaalt over de uitbreiding van zijn fraaie buitenhuis, wijst op de diepte van zijn tuin en zet verse koffie. Als restaurant-directeur zou hij een gast op eenzelfde innemende wijze hebben ontvangen. Op de eettafel geen borden, geen bestek, geen glazen ook. De volgeschonken koffiekopjes vinden nog net een 'veilige' plek tussen de paperassen. Cabo heeft overduidelijk voorwerk gedaan voor zijn duik in het voetbalverleden. Krantenknipsels, oude voetbalbladen, poststukken en bovenal diverse actiefoto's zijn tevoorschijn gekomen. Bij alles wat hij ziet heeft de geboren Utrechter een verhaal. Zijn karakteristieke snor is hij kwijt, voetbalhumor bezit hij nog. In 1980 dacht Cabo zijn loopbaan als professional bij FC Utrecht te voltooien, na precies tien dienstjaren bij de uit Velox, DOS en Elinkwijk voortgekomen Eredivisieclub. Maar er bleek toch nog wat rek te zitten in zijn carrière die op den duur niet zonder fysieke ongemakken was gebleven. Niet in zijn geboortestad maar dik twintig kilometer verderop, in Amersfoort, zwaaide Cabo definitief af als broodvoetballer. Hoewel er op sportpark Birkhoven in spreekwoordelijke zin toch vooral kruimels op hem lagen te wachten. Het was armoe troef in de Keistad. Hoe anders was het begin geweest in Rivierenwijk, de Utrechtse buurt waar Cabo opgroeide. In de straat waar hij woonde, was Leen Morelisse z'n bekendste buurman. "Een heel goede voetballer van Velox,met wie ik op straat voetbalde. Hij maakte me enthousiast om ook bij Velox te gaan voetballen. Maar ja, mijn vader was een echte katholiek die mijn twee oudste broers, Hans en Francis, naar de katholieke vereniging HMS had gestuurd, ook al waren ze veel liever bij Velox gaan voetballen." Vader Cabo streek over z'n hart en liet Marco op tienjarige leeftijd in de voetsporen van Morelisse treden, bij Velox dus. Niet veel later werd hij er herenigd met zijn beide broers. "Francis, mijn drie jaar oudere broer, keepte er in het betaalde jeugdteam. We hebben één seizoen samengespeeld, doordat ik op mijn vijftiende al werd geselecteerd, als linksbuiten. Dat was een heel mooie competitie, de beste leerschool die ik me kon wensen." De herinnering aan zijn jeugdtijd bij Velox illustreert Cabo met een oude, ingekleurde elftalfoto, die hij uit zijn 'papierwinkel' vist. Namen van vroegere teammaten, toen allemaal een jaar of dertien, veertien jong, passeren de revue. Van Andries Jager bijvoorbeeld. Met rechts kon ik niets Van Kees van Verseveld ook. Met zijn wijsvinger gaat hij ze allemaal langs. Maar niet bij elk gezicht schiet hem een voor- of achternaam te binnen. Cabo was de enige van het Utrechtse stel die het verder schopte, naar Velox 1 - een van de pijlers van het in 1970 ontstane FC Utrecht. "Er waren jongens bij die fantastisch konden voetballen. Het was een heel goed elftal. We wonnen vaak en met grote cijfers, met 25-0, Maar waarom zij het uiteindelijk niet gered hebben, zou ik niet weten." Cabo brak wél door. Zijn 'linker' was zijn handelsmerk, in navolging van een illustere Velox-middenvelder Willem van Hanegem. "Met rechts kon ik niets. Heb er één keer een goal mee gemaakt, in het eerste elftal van Velox. Die vergeet ik nooit meer. Zo in het kruis, bij Sportclub Drenthe. Coen Moulijn scoorde ook wel eens zo, door binnendoor te gaan en met zijn rechterbeen uit te halen." Zijn debuut in de hoofdmacht van Velox, in het seizoen , viel samen met de degradatiestrijd van de Utrechters in de eerste divisie. "Als jeugdspeler was ik wel eens reserve. Uit bij RCH in Heemstede mocht ik invallen. Dat was mijn debuut. Die wedstrijd staat nog op mijn netvlies. Ik maakte een goal en bereidde er een voor. Uit mijn voorzet scoorde Joop van Maurik. Daardoor ontliep Velox degradatie." Het seizoen daarop werd Cabo een regelmatige basisspeler. Met Piet Kraak als trainer werd degradatie toen toch een feit. Nieuw elan kreeg Velox met Bert Jacobs als coach, een seizoen voor de samensmelting met DOS en Elinkwijk. "Jacobs werd de eerste trainer van FC Utrecht, een legendarische figuur. Man met prachtige humor. Met hem heb ik zoveel meegemaakt. Een menselijke coach. Het was hard trainen onder hem, maar 's avonds gingen we nog wel eens gezellig uit met hem in Utrecht. Dan was het: 'hé Bert'. Op zulke momenten was hij één van ons. Maar de volgende dag op de training moest je het uit je hoofd halen om hem bij zijn voornaam te noemen. 'Wat Bert? Je zegt trainer of meneer tegen me'." Deze 'dubbelrol' heeft Cabo na zijn voetbaltijd ter harte genomen. "In dat opzicht was Jacobs een voorbeeld voor me, een goeie vent. Dat heb ik mijn hele zakelijke leven meegenomen. Als directeur van De Vier Balken was ik altijd 'Marco' voor het personeel. Maar zodra er gasten waren, was ik 'meneer Cabo' als ik er werd bijgeroepen. Als baas komt het er op neer dat je ertussen en erboven moet staan op de juiste momenten. Veel spelers, die later trainer zijn geworden, hebben dat ook van Jacobs geleerd. Hij was een fantastische coach voor wie je door het vuur ging. En hij was er voor zijn spelers, ook in conflicten met het bestuur." Dankzij Jacobs kreeg Cabo speelkansen in de basisploeg van FC Utrecht. "Ik twijfelde aan mezelf, Marco Cabo vuurt namens FC Utrecht een schot op het doel van FC Twente, dat de paal zou raken. Eddy Achterberg (links) en Niels Overweg kunnen niets uitrichten.