DIJKRINGVERBINDENDE WATERKERING EUROPOORT/HARTELKERING. Kenmerk :A3 2

Transcriptie

1

2 Kenmerk :A3 2

3 Inhoud 1 Inleiding Aanleiding Leeswijzer 4 2 Werkwijze Kern- en (buiten)beschermingszone Leggerdwarsprofielen Leggerlengteprofielen 7 3 Kering 9, Europoort / Hartelkering Beschrijving kering Aanwezige constructieve elementen Kern- en (buiten)beschermingszone Leggerdwars- en lengteprofielen 8 4 Literatuur 9 Kenmerk :A3 3

4 HOOFDSTUK 1 Inleiding 1.1 AANLEIDING Binnen het beheersgebied van Rijkswaterstaat dienst Zuid-Holland worden verschillende dijkringverbindende waterkeringen (DVK) onderscheiden. Het betreffen de volgende primaire waterkeringen van de categorie B: Kering 8: Stormvloedkering Nieuwe Waterweg / Europoort Kering 9: Europoort / Hartelkering Kering 10: Stormvloedkering Hollandsche IJssel Kering 11: Haringvlietdam Kering 12: Biesboschsluis Kering 13: Wilhelminasluis (en Afsluitdijk Andel) Kering 15: Hellegatsdam en Volkeraksluizen Figuur 1 De ligging van de waterkeringen is in onderstaande illustratie weergegeven. Ligging van de verbindende waterkeringen (bron: VTV2006) Den Haag Rotterdam Dordrecht Dit leggerdocument bevat Kering 9: Europoort/Hartelkering. Daarnaast is tevens een integrale versie van alle genoemde waterkeringen beschikbaar. De Wet op de waterkering is de basis voor de veiligheidsgarantie van de waterkeringen. De Wet op de waterkering schrijft voor dat de beheerder van de waterkering zorg draagt voor de vaststelling van een overzichtskaart, een legger en een beheerregister. Het voorliggende document bevat de legger en overzichtskaarten. Gedeputeerde Staten hebben het toezicht op de primaire waterkeringen in hun provincie op basis van de Wet op de waterkering. De provincie heeft daartoe een verordening vastgesteld, waarin in elk geval de in wet omschreven verplichting van de beheerder en de termijn waarop daaraan moet zijn voldaan nader worden geregeld. Tevens staat ook dat de legger door de beheerder wordt vastgesteld met toepassing van de in afdeling 3.4 van de Algemene Wet bestuursrecht geregelde procedure. Bepalingen betreffende waterstaatswerken in beheer bij het Rijk zijn vastgelegd in de Wet beheer rijkswaterstaatswerken. De legger omschrijft waaraan die waterkering moet voldoen naar richting, vorm, afmeting en constructie. Voor het beheer van waterkeringen en het wel of niet toestaan van activiteiten van derden in, op en nabij de waterkering vormt deze legger dus de grondslag. 1.2 LEESWIJZER Dit document gaat in op de totstandkoming en vaststelling van de verschillende kernzones, (buiten)beschermingszones en invloedszones, die voor de legger zijn gedefinieerd. De inleidende teksten bij de keringen zijn grotendeels overgenomen uit de Landelijke Rapportage Toetsing [lit A3]. Op kaart zijn de zoneringen aangegeven, geprojecteerd op de luchtfoto-ondergrond. De leggerdwars- en leggerlengteprofielen van de verschillende verbindende keringen zijn tevens aangegeven. Kenmerk :A3 4

5 HOOFDSTUK 2 Werkwijze 2.1 KERN- EN (BUITEN)BESCHERMINGSZONE Het waterkeringsgebied in dwarsrichting is onderverdeeld in drie zones. De kernzone vormt door zijn huidige omvang of bijzondere constructie de feitelijke hoogwaterkering en waarborgt de in de Wet op de waterkering voorgeschreven veiligheid van het achterliggende bekken en land. In deze zone gelden veelal zware restricties. Aan weerszijden van de kernzone liggen de (buiten)beschermingszones. Deze zones zorgen er voor dat het waterkerend vermogen en de stabiliteit van de waterkering gewaarborgd blijven. Er gelden minder zware restricties dan in de kernzone. In onderstaand figuur zijn de zones en hun grenzen weergegeven. Figuur 2 Schematische weergave van de kern- en (buiten)beschermingszones Voor deze legger van de verbindende waterkeringen zijn de volgende definities gehanteerd voor de verschillende zones: Kernzone: Het dijklichaam, incl. speciale voorzieningen die voor het waterkerend vermogen van belang zijn (zoals bestortingen of constructies). (buiten)beschermingszone: Als de begrenzing van de (buiten)beschermingszone is een vloeiende, over grotere afstanden constante, lijn aangehouden waardoor deze minder grillig verloopt dan de invloedszones. De (buiten)beschermingszone heeft over het algemeen een vaste maat ten opzichte van de kernzone, in dit geval 30 m. Invloedszone: De zone waarbinnen ontgravingen direct invloed hebben op de stabiliteit van de waterkering wordt meestal alleen voor macrostabiliteit en piping bepaald. Er is binnen de waterschappen en Rijkswaterstaat geen uniforme notatie van kern- en (buiten)beschermingszones. Een tevens veel gebruikte notatie is die van kernzone, binnenbeschermingszone en buitenbeschermingszone. In vergelijking met onderhavige legger is de term kernzone en binnen(buiten)beschermingszone gelijk aan kernzone en (buiten)beschermingszone. Toelichting invloedszone De invloedszones zijn zoveel mogelijk gebaseerd op bestaande berekeningen. Voor de trajecten waar geen berekeningen beschikbaar zijn, is in samenspraak met de beheerders voor een pragmatische aanpak gekozen. Kenmerk :A3 5

6 Dit houdt o.a. het volgende in: Voor damwanden en kerende muren is uitgegaan van een 1:3 lijn vanaf de onderzijde van de damwand. Bestortingen en taludbekledingen zijn opgenomen in de invloedszone. Voor onduidelijke trajecten is gekozen om in het veld zichtbare lijnen toe te passen op een veilige afstand van de as van de kering. Figuur 3 Schets as-aansluiting Aansluiting op aanliggende dijkringen Voor de aansluiting van de kern- en (buiten)beschermingszone op de kern- en (buiten)beschermingszones van de naastgelegen dijkringen van de waterschappen zijn per verbindende waterkering afspraken gemaakt met de betreffende waterschappen. De kernzones van de verbindende waterkeringen sluiten aan op de, reeds vastgestelde, kernzones van de naastgelegen dijkringen. De kernzones van de verbindende keringen overlappen wel met de (buiten)beschermingszones van de naastgelegen dijkringen. De (buiten)beschermingszones van de verbindende keringen sluiten aan op de (buiten)beschermingszones van de naastgelegen dijkringen. Dit betekent dat de as van de verbindende kering aansluit op de as van de dijkring, en dat daarmee een klein stukje as niet voorzien is van kernzone. Zie hiervoor nevenstaande figuur. Uitzondering hierop zijn de kernen (buiten)beschermingszones van de Haringvlietdam aan de noordzijde met dijkring 20 van Waterschap Hollandse Delta; deze overlappen wél met elkaar. Aansluitende dijkringen en beheerders zijn in onderstaande tabel weergegeven: Tabel 4 Aansluitende dijkringen Verbindende kering Aansluitend op dijkring Kering 8 14 Hoogheemraadschap Delfland 19 Waterschap Hollandse Delta Kering 9 19 Waterschap Hollandse Delta 20 Waterschap Hollandse Delta Kering Hoogheemraadschap Schieland en Krimpenerwaard 15 Hoogheemraadschap Schieland en Krimpenerwaard Kering Waterschap Hollandse Delta 25 Waterschap Hollandse Delta Kering Waterschap Rivierenland 24 Waterschap Rivierenland Kering Waterschap Rivierenland 38 Waterschap Rivierenland Kering Waterschap Hollandse Delta 34 Waterschap Brabantse Delta 2.2 LEGGERDWARSPROFIELEN Voor de leggerdwarsprofielen is uitgegaan van de ontwerpprofielen en de gemeten dwarsprofielen. De ontwerpprofielen zijn voor een aantal keringen hoger en/of breder dan voor de waterkerende functie noodzakelijk. Dit is gedaan bijvoorbeeld omdat de dijk ook een verkeerskundige functie heeft. Omdat deze functie niet benodigd is voor de leggerprofielen, hebben de leggerprofielen daarom andere afmetingen dan de ontwerpprofielen. Onderstaand figuur toont het gemeten profiel en het leggerprofiel van een voorbeeld. Duidelijk is te zien dat het gemeten profiel hoger is dan het leggerprofiel. Figuur 5 Principe leggerdwarsprofiel De afmetingen van de leggerprofielen zijn gebaseerd op de beschikbare informatie uit de verschillende toets- en ontwerprapporten. De verschillen tussen de ontwerp- en leggerprofielen hebben hoofdzakelijk betrekking op: de kruinhoogte; de breedte van het dijklichaam. De minimaal benodigde kruinhoogten zijn zoveel mogelijk overgenomen uit de beschikbare ontwerp- en toetsrapporten. Per kering is in de navolgende hoofdstukken toegelicht op welke bron(nen) de benodigde kerende hoogten zijn gebaseerd. Niet voor alle grondlichamen is de minimaal benodigde kruinhoogte bekend. Voor de betreffende grondlichamen is per kering toegelicht hoe de leggerhoogte is bepaald. Indien geen minimaal benodigde hoogte bekend is, maar de aanwezige hoogte voldoet, is de minimaal voorkomende hoogte aangehouden. De hoogte van het grondlichaam is beperkt tot de minimaal benodigde hoogte. Voor de breedte van het dijklichaam is de minimaal voorkomende breedte in het segment aangehouden. Deze breedte is gecontroleerd op de benodigde kwelweglengte. De taludhellingen voor de leggerdwarsprofielen zijn overgenomen uit de beschikbare ontwerpprofielen. Naast de geometrie van het dijklichaam is in de leggerdwarsprofielen ook het ingemeten profiel van de sectie weergegeven. Dit om de herkenbaarheid van het profiel te vergroten. Daarnaast zijn de Maatgevende Hoogwaterstand en de kern- en buitenbeschermingszones weergegeven, behorend bij de locatie waar het ingemeten profiel is gemeten. De afstand van de buitenbeschermingszone tot de teen van de dijk kan binnen een sectie verschillen. Kenmerk :A3 6

7 2.3 LEGGERLENGTEPROFIELEN Deze paragraaf gaat dieper in op de wijze waarop de leggerlengteprofielen van de verbindende waterkeringen van Zuid-Holland zijn vastgesteld. In de leggerlengteprofielen worden de volgende zaken opgenomen: de minimaal benodigde kruinhoogte van de grondlichamen; de minimaal benodigde kerende hoogte van de kunstwerken; de beschikbare grondopbouw. In het leggerlengteprofiel is teven het ingemeten lengteprofiel weergegeven; dit dient als referentie. Voor het samenstellen van geotechnische grondlengteprofielen is onvoldoende informatie over de bodemopbouw aanwezig. Voor de bodemopbouw wordt daarom verwezen naar het beheerregister, waarin de locaties van bestaand grondonderzoek zijn weergegeven. De locaties van het grondonderzoek zijn per onderzoek en per kering opgenomen in een aparte shapefile. Voor een aantal onderzoeken geldt dat de exacte locatie bekend is (x- en y- coördinaten), voor andere onderzoeken is de locatie zo goed mogelijk overgenomen uit een overzichtstekening. De digitale bestanden met de resultaten van het grondonderzoek zijn per kering verzameld. In de GIS-file zijn links opgenomen naar de bestanden met de resultaten van het grondonderzoek. Kenmerk :A3 7

8 3 HOOFDSTUK Kering 9, Europoort / Hartelkering 3.1 BESCHRIJVING KERING Verbindende waterkering 9, Europoortkering / Hartelkering, ligt in de provincie Zuid-Holland. De waterkering verbindt dijkringgebied 19 Rozenburg met dijkringgebied 20 Voorne-Putten. De Europoortkering II begint aan de zuidkant van Rozenburg met een strook die aansluit op de noordzijde van de Hartelkering. De zuidzijde van de Hartelkering sluit door middel van een dijk aan op de Brielse Maasdijk. De totale lengte van de dijkringverbindende kering is 6,5 kilometer. In de verbindende waterkering komen twee kunstwerken voor: de stormvloedkering Hartelkanaal en de bijbehorende sluis. De Hartelkering en de Europoortkering scheiden de Nieuwe Waterweg van het Calandkanaal en het Hartelkanaal. Beide kanalen staan in open verbinding met de Noordzee. De wet stelt dat de dijkringverbindende kering minstens dezelfde veiligheid moet bieden als de veiligheidsnorm van de aangrenzende dijkringgebieden. In dit geval is dat een overschrijdingsfrequentie van 1/ (het hoogste veiligheidniveau van de achterliggende dijkringen). De dijk en stormvloedkering is in beheer bij Rijkswaterstaat Zuid-Holland. De sluis in het Hartelkanaal is in beheer bij het Havenbedrijf Rotterdam. Bij storm wordt het beheer van de sluis overgedragen aan Rijkswaterstaat. Tabel 6 Sectie-indeling kering 9 In de onderstaande tabel en figuur is de sectie-indeling afgebeeld. De waterkering is opgedeeld in zes hoofdsecties. Naam [-] Sectie [-] Omschrijving [-] EPK-II A Aansluiting Europadijk 1000 m B Kortsluiting A15 Botlekweg 3100 m C Rijksweg A m D D1 D2 D3 Oeveraansluiting noord 260 m Erosiebestendige strook 100 m Kade in basalton t.p.v. oude sluis 100 m Damwand 60 m SVKH E Hartelkering en sluis F Oeveraansluiting zuid op Brielse Maasdijk 50 m Figuur 7 Overzicht Sectie-indeling kering 9 Kenmerk :A3 8

9 Grondopbouw De grondopbouw van de secties A en B is onbekend. Onder sectie C bevinden zich klei, veen en zandlagen. De grondopbouw onder de secties D1, D2 en F bestaat uit een afwisseling van klei en zand, met een enkele veenlaag. Van secties D2 en D3 wordt verwacht dat deze ook deels uit klei zijn opgebouwd. De dijk bij sectie F bestaat uit zand en staalslakken. 3.2 AANWEZIGE CONSTRUCTIEVE ELEMENTEN Verbindende waterkering 9 bevat, naast de stormvloedkering Hartelkanaal en de bijbehorende sluis, een aantal constructieve elementen. Deze constructieve elementen zijn weergegeven in de leggertekening. Het betreft een drietal damwanden. 3.3 KERN- EN (BUITEN)BESCHERMINGSZONES Kern- en (buiten)beschermingszones zijn vastgesteld in een gezamenlijk overleg (16 oktober 2006) met Rijkswaterstaat en ARCADIS. Omdat niet altijd vanuit de berekeningen een invloedzone kon worden bepaald, is gekozen voor een pragmatische insteek voor de bepaling van de zonering. Hierin is met het volgende rekening gehouden: minimaal benodigde kernzone op basis van de berekende invloedzones; bodembescherming valt binnen de kernzone; watermeetopstellingen (WMO s) vallen binnen de kernzone; met de aansluiting van de zones van de DVK op de dijkring van het waterschap is uitgegaan van géén overlapping van de kernzones; de (buiten)beschermingszone heeft in principe een breedte van 30 meter. De kering heeft hier echter geen klassiek dijkprofiel en is slecht waarneembaar in het veld. Daarom is regelmatig van de maat van 30 meter afgeweken en is de (buiten)beschermingszone krapper gesteld, om conflicten met bestaande infrastructuur (wegen, en kabels en leidingen) en bestaande industriële terreinen en gebouwen te voorkomen. 3.4 LEGGERDWARS- EN LENGTEPROFIELEN Benodigde hoogte Tabel 8 Leggerhoogte per sectie kering 9 Grondlichamen De minimaal benodigde hoogte van de verschillende secties is weergegeven in onderstaande tabel. Deze hoogten zijn overgenomen uit het toetsrapport [lit. 8.1]. Sectie [-] Omschrijving [-] Legger hoogte [m+nap] A Aansluiting Europadijk 1000 m 4,5 B Botlekweg 4,5 B Kortsluiting Botlekweg Rijksweg A15 4,5 C Rijksweg A m 4,5 D1 Oeveraansluiting noord overstroombare kering 4,5 D2 Oeveraansluiting noord dijkje 4,5 D3 Oeveraansluiting noord damwand 7,50 F Oeveraansluiting zuid 50 m 7,25 Kunstwerken De kerende hoogten van de Hartelkering en de Hartelsuis zijn NAP +3,0 m, dit is de ontwerphoogte. Het toetsoordeel voor de hoogte is voldoende [lit 9.2]. Beschikbaar grondonderzoek Europoortkering, locatie Hartelsluizen, Onderzoek slib- en bodemkwaliteit, projectnummer , Gemeentewerken Rotterdam, Ingenieursbureau Geotechniek en Milieu, februari Het onderzoek omvat twee boringen tot een diepte van 6 m beneden maaiveld. Verbindende Waterkering Maeslantkering, Europoortkering en Stormvloedkering, opdrachtnummer , Fugro Ingenieursbureau B.V. Het onderzoek omvat 12 sonderingen met meting van plaatselijke kleef. Kenmerk :A3 9

10 HOOFDSTUK 4 Literatuur Algemeen A.1 Hydraulische Randvoorwaarden 2001 voor het toetsen van primaire waterkeringen, Ministerie van Verkeer en Waterstaat, Directoraat-Generaal Rijkswaterstaat, Dienst Weg- en Waterbouwkunde, december A.2 Nederlandse norm, NEN 6740 (nl), Geotechniek - TGB Basiseisen en belastingen, Normcommissie Geotechniek. A.3 Landelijke Rapportage Toetsing 2006, Achtergrond, deel 2, Verbindende Waterkeringen, Ministerie van Verkeer en Waterstaat, september A.4 Memo: Opstellen legger - aansluitingen met waterschappen, /OF7/0B2/000511/LB, ARCADIS, januari A.5 Foto s afkomstig uit de Beeldbank VenW. Kering 9, Europoort / Kartelkering 9.1 Europoortkering, locatie Hartelsluizen, Onderzoek slib- en bodemkwaliteit, projectnummer , Gemeentewerken Rotterdam, Ingenieursbureau Geotechniek en Milieu, februari Toetsing dijkringverbindende kering 9 Europoortkering II & Hartelkering, Rijkswaterstaat directie Zuid- Holland, DWW, december Kenmerk :A3 10