Debuteren of geboorte?

Transcriptie

1 Klaas-Jan, oudste zoon van James Backyard en Freaudelène Toujours, groeit op in rijkdom en weelde. Aan niet ontbreekt het hem. Tot hij op latere leeftijd zijn leven in beelden herinnert. Fragmenten die voor hem te bizar zijn. In Jij bent van mij herleeft Klaas-Jan letterlijk zijn herinneringen. Weer doorleeft hij diezelfde leegte. Weer heeft hij het antwoord niet. Weer neemt de onderhuidse kilte de overhand. Lukt het Klaas-Jan deze keer wel om zijn herinnering een herinnering te laten zijn? De gebeurtenissen in deze autiobiofrasie zijn waar gebeurd. Een vertelling in fragmenten vanaf het derde levensjaar. De namen en een deel van de omgeving zijn aangepast. Ambilicious

2 Debuteren of geboorte? Maanden werk je ernaartoe. Je leven, je herinneringen heb je aan het papier toevertrouwd. Niets heb je aan het toeval overgelaten. Alles heb je in het werk gesteld om jouw boek, jouw leven in beeld te brengen. Eerst met vijf foto s, die afzonderlijk een deel van jouw leven uitbeelden. Achter de schermen de laatste puntjes op de i zetten. En dan, dan is het zover: 19 maart Je wordt opgehaald en eenmaal bij Bar Brasserie Engels dringen de zenuwen zich aan je op. Een weg terug is er niet meer. De eerste gasten arriveren en worden welkom geheten door de gastvrouw. De sfeer is gespannen ontspannen. Om half vijf heet de gastvrouw iedereen welkom. Amper dertig seconden later klinken voetstappen door de ruimte. Een kinderstem roept Papa! Iedereen kijkt en luistert ademloos naar de visualisatie Jij bent van mij. Hier en daar wordt een traan weggepinkt, sommigen vinden voor een moment troost bij elkaar. Woorden zijn overbodig. Terwijl de laatste klanken afsterven, schuift de cover in beeld. Iedereen zit of staat stil. Niemand reageert. Ontroerd, onder de indruk. Lotgenoten kijken elkaar aan. Vinden troost in elkaars ogen. Het is stil. Muisstil. Ambilicious; Inanna van den Berg; info@ambilicious.nl; Pagina 2

3 De stilte blijft tijdens een gedicht van Wouter Springer, voorgedragen door Inanna van den Berg. Ontlading. Applaus. Een zucht van verlichting is hoorbaar. Ambilicious; Inanna van den Berg; Pagina 3

4 Björn Rommens, interviewer, wacht gepast tot het applaus afneemt om een minuut later de handen weer op elkaar te krijgen: Dames en heren, Wouter Springer. Op de vraag: We hebben net een indrukwekkende visualisatie gezien. Kun je in je eigen woorden vertellen waar Jij bent van mij over gaat?, reageert Wouter met het voorlezen van een fragment. Maar dit gaat toch over jou? Het is overduidelijk dat Wouter geraakt is door de hoeveelheid mensen die voor zijn debuut gekomen zijn. Zonder dat hij de details induikt, of in tranen uitbarst, vertelt hij over de periode dat hij zelf voor het eerst zijn herinneringen terugkreeg. Hoe hij in een psychose terecht is gekomen en dat hij zich teruggevochten heeft. Jij bent van mij is voor Wouter meer dan een boek. Het is een stap in en naar een nieuw leven. Wat is de reden dat je voor schrijven gekozen hebt? Ik zag dat je meegewerkt hebt aan een aantal filmproducties die nationaal en internationaal prijzen in de wacht hebben gesleept. Een glimlach breekt door op het gezicht van Wouter. Ik combineer graag de verschillende manieren, zoals woord en beeld, om een verhaal te vertellen. Niet alleen mijn verhaal, maar ook het verhaal van anderen. Wat mogen we dan nog van je verwachten in de toekomst? In ieder geval mijn volgende boek Ontworsteld. En ik hoop dat ik met Jij bent van mij voldoende aandacht weet te vangen om het taboe over misbruik binnen een gezin en in het algemeen te doorbreken. Als ik zie hoeveel lotgenoten hier vandaag zijn, dan word ik emotioneel. Dat raakt mij. Voordat je eindelijk mag gaan signeren, heeft Inanna nog een verrassing voor je. Ambilicious; Inanna van den Berg; Pagina 4

5 Lieve Wouter, Wij hebben een bijzondere reis gemaakt het afgelopen jaar. Ontelbare malen zijn we door jouw manuscript gegaan. Ontelbare malen hebben we elkaar gesproken. We zijn meer dan jouw persoonlijke redacteur. Ik spreek ook namens Peter als ik zeg: we zijn meer dan vrienden geworden. De eerste keer dat we jou hebben ontmoet, in Rotterdam, merkte je dat wij sigaren roken. Vrijmoedig opende je de doos en vroeg: Mag ik ook een dikke? Een knuffel en het laatste applaus voor Wouter Springer. Ambilicious; Inanna van den Berg; Pagina 5