Duikschool Buddyfish Nieuwsbrief

Transcriptie

1 Duikschool Buddyfish Nieuwsbrief Hallo Buddyfishers, Nieuwsbrief We zijn weer terug van weggeweest. Dus hebben we weer veel te vertellen, want men weet: wie ver reist, kan veel verhalen. Wat hebben we gedaan? Eerst nog even het weekend van 25 en 26 juli. We hadden een voor ons doen grote groep open water cursisten in opleiding (7 personen). Zoals men van ons gewend is, doen we kleine groepjes per keer en wanneer het aantal oploopt, komen er evenredig veel instructeurs en divemasters bij. Dus ook dit weekend. Ondanks de goede planning vind ik het altijd weer reuzenspannend of alles loopt en of alles lukt. De theorie had men allemaal al op de woensdag ervoor afgerond, dus het weekend hoefde men alleen maar te duiken. Iedereen was keurig op tijd en we lagen om 8.00 uur al in het zwembad. Alles verliep van een leien dakje. De groep als groep was ook heel gezellig en hielp elkaar met de nodige humor overal door heen. De vooraf aangegeven angsten en voorziene oorproblemen bleven achterwege en aan het einde van de zondag kon iedereen met een voldaan en opgelucht gevoel zijn brevettering in ontvangst nemen. Op vrijdag 31 juli hadden we nog een aantal open waters, een paar intro duikers en wat mensen die hun vaardigheden wilden ophalen. De tijd vloog weer in dit uurtje zwembad. Maar alle skills bij de open waters werden vlotjes afgetikt en de nieuwe duikers vonden het helemaal fantastisch. Waar zijn we geweest? Op 4 augustus vertrokken Ronald en ik voor een live-aboard naar Egypte. Om even bij te komen van de toch altijd wel lange reis hadden we kunnen regelen om 2 nachtjes in Marsa Shagra te verblijven. We kwamen s avonds aan en werden weer warm onthaald door de vele bekenden die we daar in de jaren hebben ontmoet. Altijd weer leuk om terug te komen, ook al prefereren wij tegenwoordig Marsa Nekari en is niet iedereen in Shagra blij met deze ontwikkeling. (competitie van 2 kampen ) Op de eerste ochtend deden Ronald en ik een ochtendduik in water van maar liefst 30 graden. We besloten om lekker rustig vanaf de kant te gaan om maar gelijk een duikje van 80 minuten te maken. Ja, ja, we hebben natuurlijk ook onder water oude vrienden die we moeten begroeten.

2 In de middag gingen we met de Zodiac naar het noordrif. Een leuke duik gemaakt. In het begin een beetje saai, maar net als ik dat begin te denken, tikt een poetsvisje tegen mijn masker. Hij besloot, dat ik erg vies was en begon na eerst mijn masker te hebben gepoetst, ook nog mijn handen een uitgebreide manicure te geven. Na een klein stukje zwemmen, grijnsde er ineens een grote octopus me toe. Tja, die moet je dan toch wel even fotograferen, wanneer hij in allerlei vormen en kleuren op het rif poseert. S avonds heeft Ronald op zijn nachtduik met een paar Zweedse schonen ook nog zijn eerste steenvis op het huisrif gevonden. Ik was s middags al niet lekker geworden en besloot niet mee te gaan.

3 Omdat ik de andere morgen nog niet helemaal de oude was, besloten we het rustigjes aan te doen en wel het water in te gaan ter afkoeling, maar verder heel kalmpjes aan te doen. Bijzonder aan deze dag was, dat er de hele dag een solitaire dolfijn de baai is. Hij lag op de bodem, kwam zo nu en dan even boven om te ademen en tussen de snorkelaars te zwemmen. Volgens de gidsen komt het weleens meer voor dat een vermoeide dolfijn even een pauze neemt in de ondiepe baai. Of hij nou echt tot rust komt met al die duikers en snorkelaars? Advies: mensen houdt gepaste afstand en verplaats je eens in zo n dier. Er gaat een gerucht, dat er Tigersharks gezien zijn op Elphinstone Reef! S middags worden we opgehaald door een busje, dat ons naar Port Galib brengt. De eerste blik in en op de boot is een plezierige ervaring. Wat een luxe en wat een ruimte! Op 7 augustus varen we voor een checkdive naar Abu Dabab 3. Ik wist wel dat er een strand en een buitenrif waren, maar er blijken er nog een aantal te liggen. Een van de gidsen blijkt longontsteking te hebben en er is eigenlijk geen gids. Omdat wij met 4 instructeurs, ik als Divemaster en een Rescue diver met zo n 400 duiken zijn krijgen we na een blik van een paar seconden toestemming om onze eigen duik te maken. Na de checkdive varen we naar het Elphinstone rif. De gids vertelt ons dat er een gerucht is, dat er tigersharks gezien zijn op dit rif. Deze zijn echter zolang hij daar duikt nog niet eerder gezien en hij staat zelf te popelen om het water in te gaan. Ahmed zwemt rechts van mij en Ronald links onder mij. Na 5 minuten hoor ik Ahmed letterlijk in zijn automaat schreeuwen van enthousiasme en ja hoor, op nog geen 10 meter afstand van hem zwemt heel rustigjes een prachtige Tiger voorbij. Helemaal mooi. Ik voel even bij mezelf na of ik adrenaline heb, maar het spannendst wat ik aan de haai kan ontdekken is dat hij reuze mooi is met een prachtige print en dat de reactie van de gids op mijn lachspieren werkt. Maar veel tijd heb ik niet om verder naar hem te kijken want links voor ons zijn hamerhaaien gesignaleerd. Een

4 grote en een wat kleiner exemplaar. Pfff. Vermoeiend, ik moet echt overal kijken. Na nog 5 minuten komt er een nog een grijs, gracieus exemplaar voorbij, die ik zo gauw niet kan determineren. Het blijkt een zijde haai te zijn. Dan komen we aan het einde van het rif en blijken er zich onder de boot een aantal Oceanic Whitetips verschanst te hebben. Jullie kunnen je wel voorstellen, dat we bij het eten best iets met elkaar te delen hebben. Blijkt trouwens wel dat onze groep de enigen zijn, die echt alle diverse soorten hebben gezien. We worden die dag gedoopt tot Tigerteam. S avonds maakt Ronald met zijn nieuwe nachtduik buddy Michaela nog een nachtduik op Abu Dabab3. Op 8 augustus doen we ter afsluiting van deze regio nogmaals het Elphinstone rif aan. Op de eerste duik komen we naast de inmiddels vertrouwde haaien ook Basem tegen, een van de gidsen op Marsa Shagra. De 2e duik zwemt een Oceanic vlak langs mij en het is dat Padi zegt dat het niet mag, maar als ik mijn hand had uitgestoken had ik hem een aaitje kunnen geven. Aan het einde van de duik blijken er een aantal Oceanics onder de boot te zitten, die we van zeer dichtbij kunnen bekijken en fotograferen. De laatste duik op dit rif gaan we met Ahmed en worden over de crack in de blue gedropt. Dit is echt iets voor zeer gevorderde duikers, omdat de stroming hier heftig kan zijn. Dat viel vandaag trouwens reuze mee. We zien op deze duik weer Tigersharks, Hammerheads en Oceanics. Met een voldaan gevoel nemen we afscheid en we koersen richting St. Johns. (9 uur varen in de nacht) Om de dag compleet fantastisch te maken, komen we onderweg nog een grote groep dolfijnen tegen. Op 9 augustus doen we een ochtendduik in Habili Ari. Mooie duik op zo n 27 meter diepte met een lichte stroming. Hilarisch was het toen aan het einde van de duik de Oostenrijkse Michaele haar decoboei probeerde op te laten. Ging niet helemaal volgens het boekje maar daarom wel erg grappig. De 2e duik was op Shaab Gota. We hebben een rondje om het rif gezwommen. Ronald begroet zijn 2e steenvis deze week. Ook komen we bij een grotje met aan het

5 einde een kleine Nemo city. Altijd leuk. En.. s middags wanneer we aan de lunch zitten weer dolfijnen om de boot. Gezellig. Na de lunch maken we een duik op het Dangerous reef, waarvan niemand snapt waarom het Dangerous reef is genoemd. Simpeler duiken bestaat niet. s Avonds maakt Ronald weer een nachtduikje met zijn inmiddels vertrouwde nachtduikbuddy Micky. Op 10 augustus hebben we op een kleine pinnacle gedoken. Eerst zagen we 2 grijze rifhaaien en later nog een grote Silvertip. En dan stroming, niet om tegenin te zwemmen. Iedereen botst zo n beetje tegen elkaar. Wij vluchten uit de stroming en draaien om, maar worden dan door een opwaartse stroming verrast en klappen zo n 6 meter omhoog. Mijn computer piept als een gek en ik word beloond met een extra ceiling safety stop. Verder hebben we deze duik heel relaxed afgemaakt. Heen en weer op verschillende levels en wanneer we bijna weer bij de stroming kwamen, draaiden we rustig om, om weer op een hoger level terug te zwemmen. Aan het einde van de duik ging het deze keer niet helemaal goed met de decoboei van mij. Ik had per abuis het verkeerde klipje losgemaakt en de haak viel naar het rif. Gelukkig kon Ronald hem nog opvissen. Door deze actie kreeg Ronald nog een paar strafminuten op zijn computer die hij ook braaf heeft uitgezeten. Door alle hilariteit kwamen we proestend van het lachen het water uit. Eindelijk ook grotjes voor mij. Door een miscommunicatie door mijn lieverd en de gids en de interpretatie van mij hadden we de vorige dag een aantal mooie grotjes gemist. Dit werd nu goedgemaakt door een fantastisch mooie duik door allerlei tunneltjes en gangen met de meest mooie lichtinvallen. Tevens hebben we een film onder water opgenomen van de nieuwe James en Jane Bond. We kregen onderwaterpistolen en iedereen werd vanuit een verschillende hoek neergeknald. Tja, het niveau daalt na een paar dagen.

6 De volgende duik is bij een prachtige drop off. Ronald maakt zijn reputatie waar en laat weer een camerabehuizing vollopen. Gelukkig hebben wij deze keer de Olympus Tough aangeschaft. De camera is waterdicht tot 10 meter. Dus wanneer de behuizing volloopt is de camera nog intact. Toch wel slim van die Olympus guys. Op de boot wordt telkens gezegd: het is niet de vraag of iemands camera volloopt, maar wanneer. En dan ook nog ongeacht type en prijsklasse. Mmmm niet erg motiverend. Ik ben blij met de oplossing van Olympus. Ronald maakt nog een nachtduik. Deze keer ohne Micky. Deze is moe en heeft het berekoud. Hij maakt deze duik met turbo Karin. Een dame van 64 jaar die nog zeer gemotiveerd alle duiken meeduikt. Ze vinden 2 Spaanse danseressen, een kroon van Doornen. Karin vliegt op enig moment weg (vergist zich in haar buddy) en zwemt achter iemand anders aan. Ronald komt ook nog een ander Nederlands buddypaar tegen die zich behoorlijk in de nesten werken. Ze zwemmen in een turbotempo en knallen op een gegeven moment tegen het plafond in een grot tijdens een nachtduik. Niet erg ontspannen al met al. Op 11 augustus is Manfred (de andere helft van het Oostenrijkse buddypaar) in de war. Zijn camera staat op de verkeerde stand en door het zoeken naar de juiste instelling neemt hij een totaal verkeerde koers. Wij blijven lief wachten om hem tot het besef te laten komen, dat hij moet omdraaien. We hebben tijdens deze duik ook geoefend in het bouwen van Egyptische piramides. (Zie filmpje) Ik heb je nog niet verteld, dat wij zeer beroerde maar wel heel aardige Egyptische duikers aan boord hebben. We zitten er letterlijk op te wachten, dat er iets fout gaat bij hen. En ja hoor. Aan het einde van de duik komt er eentje achter, dat hij zijn

7 luchtvoorraad niet heeft gecontroleerd. Hij blijkt op 12 meter te zitten en heeft nog slechts 10 bar. Door deze constatering raakt hij in paniek en schiet naar de oppervlakte. Niet zo handig dus en hij werd direct aan boord aan de zuurstof gehangen. Een andere niet zo handige duikster, een Engelse dame, die koste wat het kost alles uit haar duikvakantie wil halen. Besloot ondanks het feit, dat ze een beetje verkouden was toch te duiken. Op 21 meter diepte werd zij beloond met een reversed block en had niet het besef om enigszins af te dalen om de lucht te laten ontsnappen. Integendeel zij ging naar boven om met een helse pijn in haar voorhoofdsholtes aan boord van de Zodiac te klimmen. Geeft niets, we slaan een duikje over. De volgende morgen is de pijn verminderd dus we duiken weer. Om vervolgens. Jullie raden het al, een opstijging te moeten maken die 12 minuten heeft geduurd en met veel pijn gepaard ging. Niet zo slim dus. Die dag nog 3 duikjes gemaakt. Zelfs ik heb deze dag 4 duiken gemaakt. Voor het eerst van mijn leven heb ik ook een aantal Spaanse danseressen mogen bewonderen. De Egyptenaren vonden deze ook prachtig en klauterden onderwater letterlijk over Ronald heen, met als gevolg dat deze met zijn armen in het vuurkoraal werd geduwd. Hier werd hij niet blij van en heeft de duik afgebroken om direct eerste hulp te moeten krijgen. Op 12 augustus is Ronald jarig en ik wek hem omdat we op de terugweg zijn en in alle vroegte nog even op Elphinstone aanleggen. Nog een leuke dag van gemaakt en s middags rijden we terug naar Hurghada voor een laatste dag en de volgende avond vliegen we uitermate voldaan terug richting Schiphol. De Royal Evolution ( is een van de meest fantastische belevenissen uit onze duikcarrière geweest en een aanrader voor alle gevorderde duikers.

8 Wat gaan we doen? 28 augustus 5/6 september 26 september 27 oktober : zwembad Schiedam : Open Water : PPB specialty (drijfvermogen) : Egypte reis 2009 Gebrevetteerden: DSD: Yvon en Rene Review: Gerard Open Water Janneke, Imre, Leonie, Peter, Maarten, Steef en Nanine Geslaagd: Michael Buter is met ingang van heden EFR instructeur. Te koop: We hebben nog te koop een aantal Titan Lx Supreme automatensets met driedelig console en octopus voor 369,=. Te koop een Mares Kaila damestrimvest maat small met geïntegreerd loodsysteem. 275,=. Te koop Seaquest Pro Qd van 369,= voor 265,= met geïntegreerd loodsysteem. Maat M en maat L.

9 Wisten jullie al dat: Je op de Royal Evolution niet gaat slapen zonder een aflevering van Shaun the sheep? Er een specialty bestaat voor het oplaten van een decoboei en wij nu snappen waarom? Henk elke duik als laatste aantrad bij het Tigerteam? Er heel veel mooie verhalen en foto s binnenkomen van Buddyfishen van over de hele wereld? Ronald wakker werd op zijn verjaardag op zijn favoriete Elphinstone rif?