1 november uur JHSmit. Liturgie bij leerdienst 10 e gebod/1 Koningen 21 In de ban van begeerte. Stilte. Lofprijzing en aanbidding

Transcriptie

1 1 november uur JHSmit Liturgie bij leerdienst 10 e gebod/1 Koningen 21 In de ban van begeerte Stilte Lofprijzing en aanbidding Votum gezongen/vredegroet Amen (gezongen) Lied 457,1.2,4 Luisteren naar God Schriftlezing: 1 Koningen 21 Lied 119,1.2 Preek Danken en leven Psalm 119, Collecte Uitgezonden en gezegend NLB 342 (belijdenis) Zegen/ Amen (gezongen)

2 Stilte LOFPRIJZING EN AANBIDDING Votum gezongen/vredegroet Amen (gezongen) LvdK 457 / LB 405: 1, 2, 4 1 Heilig, heilig, heilig! Heer, God almachtig, vroeg in de morgen word U ons lied gewijd. Heilig, heilig, heilig! Liefdevol en machtig, Drievuldig God, die één in wezen zijt. 2 Heilig, heilig, heilig! Heiligen aanbidden, werpen aan de glazen zee hun gouden kronen neer. Eeuwig zij U ere, waar Gij troont te midden al uwe englen, onvolprezen Heer. 4 Heilig, heilig, heilig! Heer, God almachtig, hemel, zee en aarde verhoogt uw heerlijkheid. Heilig, heilig, heilig! Liefdevol en machtig, Drievuldig God, die één in wezen zijt. LUISTEREN NAAR GOD Schriftlezing: 1 Koningen 21 Enige tijd later gebeurde het volgende. De Jizreëliet Nabot had een wijngaard die grensde aan het paleis dat koning Achab van Samaria in Jizreël bezat. 2 Sta mij uw wijngaard af, zei Achab tegen Nabot. Hij ligt naast mijn paleis; ik kan hem goed gebruiken om er groente te verbouwen. Ik zal u er een betere wijngaard voor teruggeven, of ik zal u, als u dat liever hebt, de prijs ervan in zilver uitbetalen. 3 Maar Nabot zei tegen Achab: De HEER verhoede dat ik de grond die ik van mijn voorouders heb geërfd aan u zou afstaan. 4 Achab ging terug naar zijn paleis, woedend en terneergeslagen omdat Nabot tegen hem had gezegd dat hij hem de grond die hij van zijn voorouders had geërfd niet zou afstaan. Hij ging op zijn rustbed liggen, met zijn gezicht naar de muur, en weigerde te eten. 5 Toen kwam zijn vrouw Izebel naar hem toe en vroeg: Wat is er gebeurd, dat je zo mismoedig bent en niet eten wilt? 6 Ik heb met de Jizreëliet Nabot gesproken, antwoordde hij. Ik heb hem gevraagd mij zijn wijngaard te verkopen. Of, als hij dat liever had, kon hij er een andere wijngaard voor terugkrijgen. Maar hij weigerde zijn wijngaard aan mij af te staan. 7 Daarop zei Izebel: Wat? Jij bent toch de koning van Israël? Sta op en eet wat, dat zal je goeddoen. Ik zal ervoor zorgen dat jij de wijngaard van Nabot krijgt. 8 Uit naam van Achab schreef Izebel brieven, verzegelde die met het koninklijke zegel en stuurde ze naar de oudsten en aanzienlijksten in de stad waar Nabot woonde. 9 In die brieven stond het volgende: Kondig een vastendag af en zet Nabot vooraan wanneer het volk samenkomt. 10 Laat dan twee mannen die nergens voor terugdeinzen tegenover hem plaatsnemen en hem beschuldigen van godslastering en majesteitsschennis. Daarop moet u hem buiten de stad brengen en stenigen. 11 Nabots stadsgenoten, de oudsten en aanzienlijksten van zijn woonplaats, deden wat Izebel hun had opgedragen in de brieven die ze had gestuurd. 12 Ze

3 kondigden een vastendag af en lieten Nabot vooraan zitten toen het volk samenkwam. 13 Twee mannen namen tegenover hem plaats en beschuldigden hem ten overstaan van het volk van godslastering en majesteitsschennis. Daarop werd hij buiten de stad gebracht en gestenigd. 14 Ze stuurden Izebel bericht dat Nabot door steniging ter dood was gebracht. 15 Toen Izebel hoorde dat Nabot dood was, zei ze tegen Achab: Je kunt de wijngaard die de Jizreëliet Nabot je weigerde te verkopen in bezit nemen, want Nabot leeft niet meer, hij is dood. 16 Toen Achab hoorde dat Nabot dood was, ging hij naar Jizreël om de wijngaard van Nabot in bezit te nemen. 17 De HEER richtte zich tot de Tisbiet Elia met de woorden: 18 Kom, ga Achab, de koning van Israël, tegemoet. Hij is uit Samaria naar de wijngaard van Nabot gekomen om die in bezit te nemen. 19 Zeg tegen hem: Dit zegt de HEER: Je hebt een moord gepleegd en je het bezit van een ander toegeëigend. Zeg hem ook: Dit zegt de HEER: Op de plaats waar de honden het bloed van Nabot hebben opgelikt, zullen ze ook jouw bloed oplikken. 20 Toen Achab Elia zag, zei hij: Mijn vijand heeft me dus weer weten te vinden. Ik heb u gevonden, antwoordde Elia. U hebt u ertoe geleend iets te doen dat slecht is in de ogen van de HEER. 21 Daarom breng ik onheil over u: U zult worden weggevaagd en alle mannelijke leden van uw koningshuis, van hoog tot laag, zullen worden uitgeroeid. 22 Omdat u de HEER hebt getergd door de Israëlieten aan te zetten tot zonde, zal het uw familie vergaan zoals het de familie van Jerobeam, de zoon van Nebat, vergaan is, en de familie van Basa, de zoon van Achia. 23 En over Izebel heeft de HEER gezegd: De honden zullen Izebel opvreten onder de stadsmuur van Jizreël. 24 Wie van de familie van Achab in de stad sterft, zal door de honden worden opgevreten, en wie sterft in het open veld, zal worden opgevreten door de vogels. 25 (Inderdaad, niemand heeft zich er meer dan Achab op toegelegd te doen wat slecht is in de ogen van de HEER. En het was zijn vrouw Izebel die hem daartoe aanzette. 26 Het was gruwelijk, zoals hij afgoden vereerde naar het voorbeeld van de Amorieten, die door de HEER voor de Israëlieten waren verdreven.) 27 Bij het horen van deze woorden scheurde Achab zijn kleren. Hij trok een boetekleed aan, dat hij op zijn blote lijf droeg en waarin hij ook sliep. Hij vastte en gedroeg zich ook verder zeer berouwvol. 28 De HEER richtte zich tot Elia met de woorden: 29 Heb je gezien hoe Achab zich voor mij vernedert? Omdat hij berouw toont, zal ik het onheil over zijn koningshuis niet tijdens zijn leven voltrekken, maar tijdens het leven van zijn zoon. LvdK 119,1.2 (melodie: psalm 110) 1 Richt op uw macht, o Here der heerscharen en laat uw hulp ontwaken uit uw hand, wil voor uw aangezicht uw volk bewaren opdat de nacht zal wijken uit het land. 2 Richt aan uw heil voor wie in onheil leven, zend uw gerechtigheid als morgendauw, dan zal het land de rijkste vruchten geven: de vijgenboom en wijnstok van de trouw. Preek

4 DANKEN EN LEVEN Psalm 119 / LB 119: 1, 3, 6 1 Welzalig wie de rechte wegen gaan, wie in de regels van Gods wijsheid treden. Zalig wie zijn getuigenis verstaan, van ganser harte zoeken naar zijn vrede. Geen onrecht en geen dwaling lokt hen aan. De weg der zondaars wordt door hen gemeden. 3 U dank ik, HEER, in opgetogenheid. Mijn hart verheugt zich over uw bevelen, U wil ik, die de allerhoogste zijt, in alles volgen, niets voor U verhelen. Verlaat mij niet, ik ben U toegewijd, verlaat mij niet, laat in uw gunst mij delen. 6 O God, ik ben van harte zeer verblijd over de weg van uw getuigenissen. In uw bevelen ligt mijn zaligheid, ik zal mij van uw wegen vergewissen. Ik loof U, die mijn grootste rijkdom zijt, laat mij, o HEER, geen van uw woorden missen. Collecte

5 UITGEZONDEN EN GEZEGEND LB 342 (belijdenis) 1 In God de Vader op zijn troon geloven wij, en in de Zoon, uit God geboren voor de tijd Hem zij de macht, de majesteit! 2 En in de Geest, die ons geleidt, geloven wij: dat er altijd een Trooster is, zacht als de wind, een sterke moeder bij haar kind. 3 Lof zij de Vader, die ons schiep en licht uit nacht tevoorschijn riep. Lof zij de Zoon, die onze nood, ons kruis verdroeg en onze dood. 4 Die onderging en overwon en als de zon ten hemel klom, die aan de dag treedt op zijn tijd en eenmaal recht van onrecht scheidt. 5 Lof zij de Geest die wereldwijd ons kerk maakt: Christus toegewijd tot wij, van alle kwaad bevrijd, God zien in alle eeuwigheid. Amen. Zegen/ Amen (gezongen)