Norakuro ( のらくろ ) Norakuro ( のらくろ ) - PopularCultureWiki. Auteur. Biografie. Japanese Studies Home

Transcriptie

1 of 23 28/11/ :45 Japanese Studies Home Norakuro ( のらくろ ) From PopularCultureWiki Norakuro is een manga geschreven door de beroemde "grootvader van de manga" Tagawa Suihō. De manga werd vanaf 1931 gepubliceerd in het bekende tijdschrift Shōnen Club (shōnen kurabu, 少年倶楽部 ) uitgegeven door uitgeverij Kōdansha ( 講談社 ). Het verhaal draait rond een zwarte hond genaamd Norakuro, die in het leger gaat en geleidelijk aan promotie maakt. Vanaf de eerste publicatie was Norakuro heel erg populair. Verschillende pogingen om de franchise opnieuw te doen heropleven kenden wisselend succes. Hoewel Norakuro vooral humoristisch bedoeld is, werd de strip door critici getypeerd als propagandistisch, omdat er een hondenleger wordt afgebeeld dat steden en landen van andere dieren verovert (metafoor voor het Japanse leger). Ik heb gekozen om volume 1 te bespreken: Norakuro, soldaat der eerste klasse (norakuro jōtōhei, のらくろ上等兵 ). Norakuro Auteur Tagawa Suihō ( 田河水泡 ) was vooral actief als mangaka in de Shōwa-periode. Daarnaast is hij ook bekend als schrijver van rakugo ( ( 落語 ) [1] Hij heeft verschillende prijzen gekregen en wordt beschouwd als één van de pioniers van de Japanse manga industrie. Biografie Tagawa Suihō werd onder de naam Takamizawa Nakatarō ( 高見沢仲太郎 ) geboren op 10 februari 1899, in Sumida, Tōkyō. In 1911 studeerde hij af aan de rinkai jinjo lagere school in Fukakawa. In de Taishō-periode nam hij deel aan de avant-garde kunstbeweging MAVO, opgericht door Tomoyoshi Murayama ( Tagawa Suihō /wiki/tomoyoshi_murayama) ( 村山知義 ). Zijn kunstenaarspseudoniem was Takamizawa Michinao ( 高見沢路直 ). In 1919 ging hij in het Japanse Keizerlijke Leger, dat hij weer verliet in Hij was ingelijfd bij het 73ste regiment van de 19de infanteriedivisie, gestationeerd in Korea. Hoewel hij zijn legercarrière met vrucht afrondde, vond hij zijn tijd in het leger afschuwelijk. Deze ervaring is echter wel van pas gekomen bij het schrijven van Norakuro. Nadat hij afgestudeerd was aan de "Kunstschool van Japan" (Nihon Bijutsu Gakkō, 日本美術学校 ) in 1925, begon hij in 1926 met schrijven, oorspronkelijk om een bron van inkomsten te hebben. Toen hij een entertainmentmagazine las en zag dat het enkel rakugo in de klassieke stijl bevatte (kotenrakugo, 古典落語 ), besloot hij zelf rakugo in de moderne stijl (shinsakurakugo, 新作落語 ) te publiceren. Daarop werd hij gecontacteerd door uitgeverij Kōdansha ( 講談社 ). Hij werd enorm gewaardeerd door redacteur Nakajima Tamisen ( 中島民千 ) en de publicatie van zijn werk in het tijdschrift Shōnen Club (shōnen kurabu, 少年倶楽部 ) ging van start. Zo werd hij 's werelds eerste "beroeps" rakugo schrijver, met als pseudoniem Takazawa Michitei ( 高沢路亭 ). Eén van zijn bekende rakugo werken is De kat en de goudvis (neko to kingyo, 猫と金魚 ), dat nu nog steeds opgevoerd wordt. In 1927 begon hij, aangemoedigd door redacteur Nakajima, met het uitgeven van zijn strips. Aanvankelijk zei hij dat het niet zijn ding was en weigerde hij, maar uiteindelijk begon hij toch met het tekenen van manga. Vanaf toen kreeg hij regelmatig opdrachten en nam het pseudoniem Takamizu Awa aan, dat later veranderd is naar Tagawa Suihō. Bekende werken naast

2 of 23 28/11/ :45 Norakuro zijn: Tako no Hachisan ( 蛸の八ちゃん ) en Dekoboko Kuroheie ( 凸凹黒兵衛 ). In 1987 werd hij gehuldigd met de Orde van de Heilige Schatten ( /wiki/orde_van_de_heilige_schatten), 4de klasse. In 1988 schreef Tagawa het autobiografische Mijn CV (Watashi no Rirekisho, 私の履歴書 ) voor de Japanse krant Sankei Shimbun ( 産経新聞 ). Hij stierf in 1989 op 90-jarige leeftijd aan leverkanker. Tagawa's manga Norakuro heeft onder andere Hasegawa Machiko, de auteur van Sazae-san ( sterk beïnvloedt. In 1989 erfden Tagawa's aanhangers, het "Norakuro trio" genoemd (Yamane Aooni, 山根青鬼 /Yamane Akaoni, 山根赤鬼 /Nagata Takemaru, 永田竹丸 ), het schrijfrecht van Norakuro. Zo zijn er ook na Tagawa's dood nog manga over Norakuro gepubliceerd. Verder heeft Tagawa veel invloed gehad op Tezuka Osamu ( pionier van de naoorlogse manga. Lijst van voorname werken Tagawa als kunstenaar Manga 1931: Norakuro, soldaat der tweede klasse (norakuro nitōhei, のらくろ二等兵 ) ook in boekvorm gepubliceerd ( 単行本 ), 10 volumes: Andere Norakuro, soldaat der eerste klasse (norakuro jōtōhei, のらくろ上等兵 ) Norakuro, korporaal (norakuro gochō, のらくろ伍長 )**Norakuro, sergeant (norakuro gunsō, のらくろ軍曹 ) Norakuro, sergeant-majoor, (norakuro sōchō, のらくろ曹長 ) Norakuro, sectiecommandant (norakuro shōtaichō, のらくろ小隊長 ) Norakuro, tweede luitenant (norakuro shoui, のらくろ少尉 ) Norakuro, algemene aanval (norakuro sōkōgeki, のらくろ総攻撃 ) Norakuro, zelfmoordeskadercommandant (norakuro kesshitaichō, のらくろ決死隊長 ) Norakuro, epos (norakuro buyūdan, のらくろ武勇談 ) Norakuro, verkenningsregiment (norakuro tankentai, のらくろ探検隊 ) 1934: Dekoboko Kuroheie ( 凸凹黒兵衛 ) 1935: Norakuro's theehuis (norakuro kissaten, のらくろ喫茶店 ) / Norakuro, compagniescommandant (norakuro chūtaichō, のらくろ中隊長 ) / Norakuro, detectiveverhaal (norakuro torimonochō, のらくろ捕物帳 ) / Norakuro's zwerfgeschiedenis (norakuro hōrōki, のらくろ放浪記 ) / Norakuro's oproep (norakuro shōshūrei, のらくろ召集令 ) 1967: De complete Norakuro manga verzameling (norakuro manga zenshū, のらくろ漫画全集 ) 1973: Leraar Norakuro's decoratieve planten (norakuro sensei no kanyōshokubutsu, のらくろ先生の観葉植物 ) 1985: Tako no Hachichan ( 蛸の八ちゃん ) 1988: De complete Norakuro manga (norakuro manga taizen, のらくろ漫画大全 ) 1981: De structuur van humor (kokkei no kōzō, 滑稽の構造 ) 1987: Onderzoek van humor (kokkei no kenkyū, 滑稽の研究 ) 1988: Mijn CV, de orginaliteit van de kunstenaar (watashi no rirekisho, geijutsuka no sokusō, 私の履歴書, 芸術家の独創 ) / Interessante moraal van het leven (jinsei omoshiro seppō, 人生おもしろ説法 )

3 of 23 28/11/ : : De biografie van Norakuro / de autobiografie van Tagawa Suihō (Norakuro ichidaiki : Tagawa Suihō jijoden, のらくろ一代記 : 田河水泡自叙伝 ) Bespreking Korte geschiedenis van Norakuro In het originele verhaal is Norakuro een hond die in het leger gaat, meer bepaald het Woeste Hondenregiment (mōkenrentai, 猛犬連隊 ). Het verhaal begon in 1931 en was duidelijk gebaseerd op het Japanse Keizerlijke Leger van die tijd. Dit verhaal bestaat uit komische anekdotes waarin Norakuro geleidelijk aan gepromoveerd wordt. Het feit dat Norakuro wees is heeft te maken met Tagawa's levensgeschiedenis: zijn moeder stierf een jaar na zijn geboorte. In de authentieke biografie van Norakuro staat dat hij, na zijn ontslag uit het leger, wel een gezin sticht. Hij oefent daarna ook nog heel wat beroepen uit, waaronder eigenaar van een theehuis. Hoewel het in het begin niet de bedoeling was dat de strip lang zou blijven doorgaan, werd Norakuro zo populair dat het Tagawa aanmoedigde om verder te schrijven. Tijdens de Tweede Chinees-Japanse Oorlog en in het begin van de Tweede Wereldoorlog was Norakuro een populaire satire op de toenmalige echte gebeurtenissen. Het was een manga met een betekenis. De manga had zelfs zo'n succes dat er allerhande Norakuro artikelen op de markt werden gebracht: van pennenzakken tot Norakuro inkt en klerenhangers. Zelfs 70 jaar na de eerste uitgave blijven er Norakuro artikelen op de markt verschijnen. De eerste animatiefilms van Norakuro gingen respectievelijk in 1933 en 1934 in première in de Yokohama cinema: Norakuro, soldaat tweede klasse (norakuro nitōhei, のらくろ二等兵 ) en Norakuro, korporaal (norakuro gochō, のらくろ伍長 ). In 1935 verscheen de volgende animatiefilm: Norakuro, soldaat der tweede klasse (norakuro nitōhei, のらくろ二等兵 ) van regisseur Seo Mitsuyo ( 瀬尾光世 ). In 1938 verschijnt dan, ook van Seo, de tweede animatiefilm genaamd Norakuro, tijger uitroeiing (norakuro tora taiji, のらくろ虎退治 ). De animatiefilms waren zo populair dat er series van werden gemaakt (zwart-wit filmpjes). Gedurende de Tweede Wereldoorlog stopte de publicatie van Norakuro (1941), maar door de immense populariteit van de strip, kwam Norakuro terug in verschillende versies, waaronder sumo worstelaar en botanicus. Twee naoorlogse animatieseries (in 1970 en 1987) werden ook geproduceerd. In de serie van 1970 wordt de stem van Norakuro gedaan door Ōyama Nobuyo, ook bekend als de stem van Doraemon ( /wiki/doraemon). In de jaren '80 en de vroege jaren '90 was Norakuro de mascotte van de Fysieke Trainingsschool (Tai-Iku Gakkō 体育学校 ) van de Japanse Zelfverdedigingsmacht. Achtergrond De periode waarin Norakuro werd gepubliceerd (1931 tot 1941) is de turbulente aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. Deze periode wordt gekenmerkt door 2 belangrijke gebeurtenissen: het Mantsjoerijeincident in 1931 en de aanval op Pearl Harbor in Japan moderniseerde radicaal tijdens de Meijiperiode in de tweede helft van de 19e eeuw. Deze nieuwe industriële grootmacht ontbrak het echter aan natuurlijke hulpbronnen, hetgeen leidde tot de decennia durende Japanse imperialistische politiek tot verovering en beheersing van buurlanden om de aanvoer van grondstoffen en voedsel veilig te stellen. De Eerste Chinees-Japanse Oorlog ( ) en de Russisch- Japanse Oorlog ( ) leidden tot de Japanse beheersing van Taiwan in het zuiden, Korea en Mantsjoerije in het westen en Zuid-Sachalin in het noorden. De Japanse imperialistische drang werd nieuw leven ingeblazen door de mondiale economische crisis die ontstond na In de jaren twintig fragmenteerde het centrale gezag in China onder een aantal krijgsheren. Japan was hierdoor in staat invloed te verwerven en ongelijke verdragen af te sluiten met wat er aan centraal gezag restte. Deze situatie was inherent instabiel: wanneer China verder uiteenviel, kon het de verdragen niet meer

4 of 23 28/11/ :45 nakomen; wanneer het centrale gezag sterker werd, had ze geen belang meer bij deze verdragen. In 1927 leidde Chiang Kai-shek en de Kwomintang de Noordelijke Expeditie. Chiang was in staat de krijgsheren in Zuid- en Midden-China zijn gezag te laten erkennen, en was bezig de krijgsheren in Noord-China formeel aan zijn gezag te binden. Uit vrees dat Zhang Xueliang (de krijgsheer die Mantsjoerije controleerde) zijn trouw aan Chiang zou verklaren, intervenieerden de Japanners en plaatsten in 1931 een marionettenregering in hun satellietstaat Mantsjoekwo met aan het hoofd ervan de laatste Chinese keizer Pu Yi. Dit was echter geheel in strijd met de beginselen van de nog betrekkelijk nieuwe Volkenbond. Japan trok zich daarop terug uit de Volkenbond. Er ontstond een patstelling toen Chiang zijn inspanningen ging richten op het uitschakelen van de communisten. Chiang beschouwde de communisten als een groter gevaar dan de Japanners. Deze houding werd binnen China door het sterke nationalisme in alle lagen van de bevolking steeds meer als onhoudbaar gezien. In 1937 werd Chiang ontvoerd door Zhang Xue-liang tijdens het zogenaamde Xi'an Incident. Als voorwaarde voor zijn vrijlating beloofde Chiang samen met de communisten tegen de Japanners te vechten. Als antwoord hierop zetten officieren van het Kwantung-leger zonder overleg met het Japanse opperbevel het Marco Polobrugincident in elkaar, waardoor de tweede Chinees-Japanse oorlog formeel een feit werd. Deze oorlog ging gepaard met ongekende wreedheden, zoals het beruchte bloedbad van Nanking waar de Japanners naar schatting Chinezen hebben vermoord. In 1938 raakte Japan slaags met Mongolië en de Sovjet-Unie, maar deze landen behaalden onder generaal Zjoekov een overwinning op de Japanners in de Slag bij Halhin Gol, waardoor Japanse uitbreiding naar het noorden verhinderd werd en beide partijen zich achter de vooroorlogse grenzen terugtrokken. Door deze slag werd het accent van de Noordelijke Aanvalsgroep, die het Japanse Leger voorstond, verplaatst naar de Zuidelijke Aanvalsgroep, die de Japanse Marine, de eeuwige rivaal van het leger, prefereerde. In 1940 tekende Japan met Duitsland en Italië het Driemogendhedenpact, dat wederzijdse hulp beloofde bij een eventuele aanval. Vichy-Frankrijk werd door Japan en Duitsland gedwongen Indochina af te staan. Om de Japanse oorlogsinspanning te belemmeren stelden de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en de Nederlandse regering in ballingschap, die nog steeds de oliebronnen in Nederlands-Indië controleerde, een olie- en staalboycot tegen Japan in. Japan zag dit als een daad van agressie omdat het deze stoffen voor haar oorlogvoering nodig had. Dit leidde tot het plan van Japanse militairen onder leiding van admiraal Isoroku Yamamoto om de Verenigde Staten de Grote Oceaan uit te verdrijven. Aangezien de koloniale mogendheden Nederland en Engeland in Europa hun handen vol hadden, zouden de Japanners daarna de regionale heerschappij kunnen opeisen. Volgens veel historici was de oorlog voor Japan echter al verloren op het moment dat zij de Verenigde Staten aanvielen. Japan had wel een behoorlijk ontwikkelde industrie, maar zeer weinig grondstoffen (zo importeerde Japan 90% van haar olie), terwijl de VS een bijna twee keer zo grote bevolking hadden en de grootste economie ter wereld waren, met een sterk ontwikkelde industrie en met veel vitale grondstoffen. Japan zou een uitputtingsoorlog ongetwijfeld verliezen. De reden waarom de Japanners toch voor de aanval kozen was gebaseerd op een wanhopige afweging: Japan zou door de grondstoffen- en olieboycot van de VS en de andere geallieerden alleen maar verzwakken en dus na verloop van tijd vanzelf economisch en militair ineenstorten. Om dit te voorkomen wilde men de olievelden in Zuidoost-Azië, waaronder Nederlands-Indië, veroveren en de VS door een vernietigende aanval bij Pearl Harbour demotiveren en uit de oorlog houden (hoewel dit laatste onwaarschijnlijk was). Hoewel een oorlog tegen de VS een minimale kans van slagen had, was deze kans altijd nog groter dan wanneer Japan passief afwachtte tot men door grondstoffentekort en diplomatieke druk haar hele Imperium zou moeten opgeven. Met de bovengenoemde afweging in het achterhoofd, viel Japan op 7 december 1941 Siam, Maleisië (Malakka), de Filipijnen en de Amerikaanse marinebasis Pearl Harbor op Hawaï aan. Vier dagen later verklaarde Duitsland de oorlog aan de Verenigde Staten: enerzijds omdat Japan nu eenmaal een As-mogendheid was en Duitsland daar door het Driemogendhedenpact toe verplicht was, anderzijds omdat Hitler daarmee de mogelijkheid kreeg om de Amerikaanse bevoorrading van de Britten en de Russen tegen te gaan. Tot dat moment hadden de Verenigde Staten zich officieel buiten de oorlog in Europa gehouden, hoewel het binnen het kader van de voorzichtige anti-duitse politiek van Franklin Delano Roosevelt wel materiële militaire steun verleende aan het Verenigd Koninkrijk en de Sovjet-Unie door het Leen en

5 of 23 28/11/ :45 Pachtprogramma. Plot Hoofdstuk 1: in het leger gaan Norakuro komt als rekruut aan in het leger en krijgt een rondleiding van de compagniescommandant. Hij is enorm onder de indruk, zowel van het legerkamp als van zijn uitrusting. Hij is zelfs zo onder de indruk dat hij heel wat blunders begaat: per ongeluk het zwaard van de regimentscommandant stelen, zijn geweer ondersteboven dragen, etc. Vervolgens beveelt de compagniescommandant de rekruten om voorwaarts te marcheren, maar Norakuro neemt dit iets te letterlijk, waardoor hij opnieuw in de problemen komt: hij valt van een oefentoestel en wordt gestampt door een paard. De compagniescommandant foetert hem uit en zegt tegen de rekruten dat het goed is dat ze bevelen zo nauwkeurig willen opvolgen, maar dat ze de bevelen niet zo letterlijk moeten uitvoeren. Hoofdstuk 2: verkenner Aan het begin van dit hoofdstuk worden alle rekruten samengeroepen om orders te krijgen van de regimentscommandant. Norakuro meldt zich aan als verkenner om de situatie in het vijandige kamp te onderzoeken. Hij is echter nogal snel tevreden over zichzelf en heeft slechts te melden dat er in de vijver onder de brug 3 karpers zwemmen. De compagniescommandant geeft hem een uitbrander en draagt hem op zijn taak naar behoren uit te voeren. Onderweg komt Norakuro een bordje met manjū tegen, waar hij onmogelijk aan kan weerstaan. Het blijkt om een valstrik van de vijand te gaan en ze nemen hem gevangen om hem zelf uit te horen over de situatie in zijn legerkamp. Hij wordt gedwongen om hun positie te verraden, en ze moeten zich terugtrekken. Hoofdstuk 3: legermars Na de nederlaag kondigt Bulldog de regimentscommandant een nieuwe oefening aan: ze zullen worden verdeeld in 2 kampen, het witte leger en het zwarte leger. De 5de compagnie is het witte leger en zal via een snelle opmars het zwarte leger naderen. Norakuro raakt echter al na enkele kilometers uitgeput en krijgt het bevel om op z n eentje terug te keren. Onderweg komt hij honden van het vijandelijke team tegen en wordt achterna gezeten. Om aan hen te ontkomen verstopt hij zich in een lege rantsoendoos. De leden van het vijandelijke team denken dat de doos vol is, en laden hem met Norakuro er nog in op de vrachtwagen. Norakuro ziet zijn kans schoon, kruipt uit de doos en steelt de vrachtwagen. Hij heeft echter een ongeluk en valt van een klif. Gelukkig is er een arend om hem op te vangen, en die hem terugbrengt naar het zwarte leger. Norakuro bedankt de arend en besluit een valstrik op te zetten. Dit loopt echter weer slecht af, want het is de regimentscommandant die in de valstrik trapt. Aan het eind van dit hoofdstuk vind je ook een tutorial van hoe je Norakuro moet tekenen, becommentarieerd door Norakuro zelf. Hij legt 2 verschillende poses uit. Hoofdstuk 4: hygiëne inspectie De regimentscommandant en de compagniescommandant vinden dat de rekruten er wel erg onhygiënisch bijlopen (ze hebben zelfs vlooien!) en besluiten dat het tijd is voor de grote schoonmaak. Eerst moeten ze allemaal in bad. De regimentscommandant vraagt Norakuro om zijn rug te wassen, maar omdat hij niet genoeg kracht heeft in zijn handen stapt Norakuro over op een borstel. Zo wordt het meer slaan dan wassen. Wanneer Norakuro uit bad komt beseft hij dat de anderen al bezig zijn aan de grote schoonmaak. Ze hebben hun dekens gewassen en hangen deze te drogen. Wanneer Norakuro zijn deken gewassen heeft is er bijna geen plaats meer om het op te hangen. Gelukkig is er ergens in het doolhof van rijen dekens nog een plekje over, maar Norakuro moet er wel geraken zonder onder de dekens door te gaan. Daarom vraagt hij de lezer om een handje te helpen en hem door het doolhof te leiden. Hoofdstuk 5: bajonet techniek

6 of 23 28/11/ :45 De rekruten moeten aan hun bajonet techniek werken. Omdat Norakuro er volgens de compagniescommandant zwak uitziet, stelt de regimentscommandant voor om met hem te sparren. Norakuro wordt echter bijna onmiddellijk verslagen. Plotseling duikt er een andere regimentscommandant op die de commandant van de Woeste Honden-regiment uitdaagt voor een duel, omdat hij blijkbaar gehoord heeft van diens expertise. Het gevecht is één grote nederlaag voor Bulldog. Vervolgens stelt Norakuro voor om het tegen de wolf op te nemen. Hij doet zichzelf een blinddoek om, omdat hij hoopt dat hij op deze manier geluk zal hebben. En geluk heeft hij, want hij verslaat de wolf. Heel het leger bewondert hem om zijn moed en hij krijgt een beloning van de regimentscommandant, omdat hij de eer van het leger gered heeft. Hoofdstuk 6: promotie Dit hoofdstuk begint met het ochtendappel. De rekruten moeten op een lijn gaan staan, maar Norakuro ligt nog te slapen. De andere rekruten krijgen de opdracht om hem wakker te maken, maar ze krijgen hem op geen enkele manier wakker. Uiteindelijk besluiten ze hem dan maar al slapend naar de compagniescommandant te dragen. Die is helemaal niet tevreden en geeft hem zo'n harde schop dat hij op het dak van de keuken terechtkomt... maar Norakuro slaapt nog steeds. Zelfs wanneer hij van het dak valt blijft hij snurken. Bezorgd brengen ze hem naar de legerdokter, die bevestigt dat Norakuro wel degelijk nog leeft. Omdat het promotiedag is besluiten ze de slapende Norakuro toch te laten deelnemen, met een stomverbaasde regimentscommandant tot gevolg. De compagniescommandant verdedigt hem door te zeggen dat hij zo hard gewerkt heeft dat ze hem niet meer wakker krijgen. Als laatste poging om hem wakker te maken, vormen ze een kring om hem heen en beginnen allerlei dingen naar hem te roepen, maar Norakuro is nog steeds in diepe slaap. De regimentscommandant denkt echter dat Norakuro slechts doet alsof hij slaapt, en doet zelf een poging om hem wakker te maken door hem te slaan met een bamboezwaard. Wanneer Norakuro dan nog zijn ogen niet opent, besluit de regimentscommandant dat hij toch niet doet alsof, en promoveert hem dan maar terwijl hij slaapt. Wanneer Norakuro eindelijk wakker wordt schrikt hij zich bijna een ongeluk, omdat hij ziet dat hij tot soldaat eerste klasse gepromoveerd is tijdens zijn slaap. Hoofdstuk 7: het Kleurenfestival Het is Kleurenfestival ( (gunkisai 軍旗祭 ) [2] in het leger. Dit festival vindt 1 keer per jaar plaats en Norakuro is erg opgewonden. Er staan allerlei kraampjes, en de legerbasis is open voor het publiek. Elke eenheid heeft de opdracht gekregen om decoratie te maken, maar de eenheid van Norakuro is de enige die nog niets heeft gevonden. Uiteindelijk komt Norakuro op het idee om een hond te maken uit papier-mâché, die levensecht lijkt. Ze zijn nog maar net klaar wanneer de divisieleider op bezoek komt. Hij is erg onder de indruk van de diverse versieringen: een uitbeelding van Momotarō ( ( 桃太郎 ) [3], een modelpanorama van tanks en andere bepantserde voertuigen, etc. Wanneer hij bij de decoratie van Norakuro komt is hij nog meer onder de indruk, want de hond uit papier-mâché lijkt sprekend op hemzelf. Norakuro, die zich in de constructie verstopt heeft, laat de divisieleider echter enorm schrikken door het hoofd van de hond te laten bewegen. De divisieleider schrikt zelfs zo hard dat hij ervandoor gaat. De regimentscommandant is helemaal niet tevreden en geeft Norakuro een standje. Hoofdstuk 8: kruitmagazijn bewaker De compagnie van Norakuro is aan de beurt om zich aan te melden als bewakers van het kruitmagazijn. Het gaat de ronde onder de soldaten dat er op die plek 's nachts monsters zitten. Wanneer ze ieder een plaats toegewezen krijgen om de wacht te houden, krijgt Norakuro de meest afgelegen plek, en hij voelt zich helemaal niet meer op zijn gemak. Hij schrikt zich bijna een ongeluk van een vreemd geluid, en sprint terug naar de wachtcommandant om te vertellen dat hij spoken gehoord heeft. Blijkt dat het slechts het geroep van uilen was. Vervolgens schrikt hij zich dood van een struik die door zijn verbeelding de vorm van een reus heeft aangenomen. Compleet in paniek rent hij terug naar de wachtcommandant, die hem geruststelt dat hij helemaal niet achtervolgd werd door een reus, maar dat er een tak tussen zijn poten verstrengeld was

7 of 23 28/11/ :45 geraakt. Norakuro verzekert zichzelf dat spoken niet bestaan, en gaat terug naar zijn post. Plots schrikt hij echter opnieuw ergens van, en zweert dat het deze keer echt is wat hij ziet. Uit pure angst springt hij in de rivier. De wachtcommandant, die de schreeuw van Norakuro gehoord heeft, schiet hem te hulp, en vraagt wat hij gezien heeft. Norakuro beseft tot zijn grote schaamte dat het geen spook was dat hij zag, maar het schijnsel van de maan. Van pagina 75 tot pagina 83 is er een soort onderbreking waarin je Norakuro-versiering leert maken (poppetjes geknipt uit papier, slingers, etc.). Hoofdstuk 9: proefvlucht Norakuro hoort de regimentscommandant en de compagniescommandant praten over vliegtuigen, en over hoe deprimerend het is dat hun regiment nog geen vliegtuig in het bezit heeft, terwijl dit toch essentieel is in het oorlogvoeren van de toekomst. Daarop besluit Norakuro zelf een vliegtuig te bouwen. Hij bestudeert een handleiding en met de hulp van zijn mede-soldaten slaagt hij erin om een vliegtuig te bouwen. De regimentscommandant en compagniescommandant zijn erg opgetogen, en willen onmiddellijk meevliegen met de proefvlucht. Het lukt Norakuro om op te stijgen, en hij maakt zelfs een salto om zijn kunnen te tonen, maar plots zitten ze zonder benzine. Ze moeten een noodlanding maken en komen op een vreemde plek terecht. Terwijl Norakuro op zoek is naar een dorp om benzine te kopen, worden de regimentscommandant en compagniescommandant gevangen genomen door een bende wilde apen. Norakuro ziet dit en neemt onmiddellijk het vliegtuig terug om hulp te halen. Hoofdstuk 10: close combat oorlog Norakuro vliegt zo snel mogelijk terug om het leger te waarschuwen. Ze bewapenen zich en rukken uit naar het front. Norakuro gaat als verkenner op zoek naar de plek waar ze de regimentscommandant en de compagniescommandant gevangen zouden kunnen houden. Het eerste dat hij tegenkomt zijn wilde apen die bezig zijn een landmijn in te graven, maar dit mislukt omdat de landmijn geraakt wordt door een kogel. Ondertussen bouwen andere wilde aap-soldaten barricades uit prikkeldraad, terwijl de soldaten van het Woeste Honden-regiment loopgraven graven. Onderweg pikt Norakuro de geur op van zijn superieuren en stuit op een barricade. Hij gebruikt een rookgordijn om de vijand af te leiden en vindt de gevangenis waar zijn superieuren vast worden gehouden. Vervolgens bevrijdt hij hen door de tralies door te zagen, en ze keren samen terug naar de frontlinie. Daar aangekomen woedt de strijd hevig verder, en als het Woeste- Hondenregiment wil winnen zal het drastische maatregelen moeten nemen. Enkele soldaten bieden zich aan als zelfmoordeskader. Ze krijgen een stalen helm die hen moet beschermen tegen de kogels van de vijand, en blazen zichzelf op samen met de barricade. Vervolgens gaat de rest met Norakuro op kop tot de aanval over, en uiteindelijk winnen ze. Het is een triomfantelijke terugkeer, en Norakuro wordt gepromoveerd tot soldaat eerste klas. Hij is blij dat hij gepromoveerd is, maar ook verdrietig omdat zijn vrienden zijn gestorven. De leden van het zelfmoordeskader krijgen een gedenksteen. Op pagina 110 vind je de liedjestekst van het "Norakuro-lied". Het is de bedoeling dat je het zingt op de melodie van het bekende liedje 勇敢になる水兵 (Ned. "De moedige matroos"), geschreven door Sasaki Nobutsuna (sasaki nobotsuna 佐佐木信綱 ) [4]. Hoofdstuk 11: piraten uitroeien De soldaten krijgen vrij omdat het zondag is, en de meesten gaan op bezoek bij hun familie. Norakuro vertelt aan een kameraad dat hij niet weet waarnaartoe, omdat hij een zwerfhond is en dus helemaal geen familie heeft. Uiteindelijk blijft hij als enige alleen achter, en voelt zich erg verdrietig. Hij zou ook wel familie willen hebben. Hij besluit dat hij toch beter van zijn dag kan genieten en gaat naar het yakitorikraampje in de buurt, waar hij zijn buikje rond eet. Op de weg terug naar de legerbasis ziet hij tussen enkele tonnen een geschikt plekje voor een siesta, en doet een dutje in de zon. De tonnen blijken echter eigendom te zijn van wapensmokkelaars, en ze worden samen met Norakuro verscheept naar een onbekend eiland. Op dit eiland wonen inboorlingen, waaraan de smokkelaars de wapens verkopen. Norakuro, die

8 of 23 28/11/ :45 ondertussen wakker is geworden, bespiedt alles vanuit de bosjes. Blijkt dat de inboorlingen piraten zijn, en dat ze op het punt staan om een handelsschip te plunderen. Norakuro besluit de held uit te hangen en steelt het machinegeweer van de inboorlingen. Hij schiet ze uiteindelijk allemaal dood, waarna hij het handelsschip seint dat hij de piraten heeft uitgeroeid. Het handelsschip neemt hem mee terug naar huis. Hoofdstuk 12: speciale maag Het is tijd voor het medisch onderzoek van de soldaten. Norakuro is ervan overtuigd dat hij heel gezond is, maar de dokter zegt dat hij iets aan zijn maag heeft en stuurt hem naar de ziekenzaal. Samen met een soldaat die dezelfde aandoening heeft moet hij de hele dag in bed liggen en iedere dag rijstpap eten. Al gauw zijn ze het kotsbeu om elke dag dezelfde, vieze rijstpap te eten en ze besluiten dan maar eten uit de keuken te stelen. Jammer genoeg worden ze betrapt door de regimentscommandant en terug naar de ziekenzaal gestuurd. Ten einde raad zien ze geen andere oplossing dan een karper uit de vijver te vissen en deze te bakken op een zelfgemaakt vuurtje. Na deze maaltijd vergaan ze plots van de buikpijn. Onmiddellijk worden ze naar het ziekenhuis gebracht, waar ze geen goed nieuws krijgen: ze zullen sterven! Wanneer ze om hun laatste wens worden gevraagd antwoorden ze dat dat ze graag zoveel mogelijk lekkere dingen willen eten, nu ze het nog kunnen. De kok maakt al hun lievelingsgerechten klaar, en uiteindelijk hebben ze - in feite door te doen alsof ze ziek waren - toch hun buikje rond kunnen eten. Hoofdstuk 13: brug bouwen De soldaten oefenen op het bouwen van een brug. Het is erg zwaar werk, want alle paaltjes moeten afzonderlijk in de grond worden geslagen. Norakuro begaat de ene blunder na de andere. Eerst slaat hij per ongeluk met een hamer op het hoofd van de compagniescommandant. Wanneer hij een op een spijker moet kloppen, slaat hij per ongeluk op de poot van de regimentscommandant. Vervolgens belanden ze door zijn toedoen ook een paar keer na elkaar in het water. Net wanneer ze er genoeg van hebben en Norakuro in de strafbarakken willen smijten, zien ze wat voor een mooie brug de soldaten hebben gebouwd en besluiten hem maar te vergeven. Spijtig genoeg begaat Norakuro nog een laatste blunder door een houtsblok in het water te gooien dat per ongeluk op het bootje van zijn meerderen terechtkomt. Hoofdstuk 14: Norakuro, de kanonskogel Norakuro heeft een luchtballon gemaakt en nodigt de regimentscommandant uit voor een proefrit. De soldaten zullen op de grond het touw vasthouden zodat de luchtballon niet te fel stijgt. Plots laten ze echter allemaal het touw per ongeluk los, en de regimentscommandant zit vast in een stuurloze luchtballon. Terwijl hij steeds verder afdrijft probeert Norakuro het touw tevergeefs te grijpen, maar ze kunnen hem te voet niet meer inhalen. Dus neemt Norakuro de auto, samen met de compagniescommandant. Net als ze hem bijna inhalen vallen ze met auto en al in een afgrond. De compagniescommandant kan nog net het touw van de luchtballon vastgrijpen, en Norakuro is wonder boven wonder ongedeerd. Als laatste redmiddel besluit Norakuro zich uit een kanon te laten schieten. Ze schieten hem als kanonskogel tot aan de luchtballon en zo kan hij zijn superieuren redden. Hoofstuk 15: lachgas Het is tijd voor een oefening waarin de soldaten leren met gifgas om te gaan. Ze worden in 2 kampen verdeeld en moeten elkaar proberen uit te schakelen met slaapgas. De soldaat van Norakuro's team vergist zich echter van windrichting en stuurt het gas naar zijn eigen team. Ze hebben geen gasmaskers en vallen in slaap. Norakuro, die ondertussen de gasmaskers was gaan halen, stuit op zijn slapende teamleden. Hij wilt per se winnen en bestookt het vijandige team met slaapgas, zodat hij als enige overblijft. Hij besluit dan maar vroeger naar de legerbasis terug te keren. Onderweg komt hij echter een leeuw tegen, en omdat hij er niet tegenop kan, gooit hij lachgas in zijn richting. De leeuw weet echter niet beter dan op het gasflesje te beginnen kauwen, waardoor er lachgas vrijkomt. Beide teams zijn ondertussen ontwaakt en vinden Norakuro en de leeuw. Ze worden allemaal bevangen door het vrijgekomen lachgas en het wordt een hilarische bedoening.

9 of 23 28/11/ :45 Hoofdstuk 16: nachtwaker Norakuro is gekozen als nachtwaker. Dit wil zeggen dat hij ervoor moet zorgen dat de legerbasis 's nachts veilig is. In het begin is het rustig, maar tegen het einde ziet Norakuro plots 2 ongure gestaltes wegrennen. Hij volgt ze en ziet dat ze de muur hebben opengebroken, dus ze moeten wel dieven zijn. Hij kruipt door het gat in de muur en ziet 2 varkens, die hun regimentsvlag gestolen hebben. Hij wil ze arresteren en bijt in het krulstaartje van een van hen. Jammer genoeg wordt hij overmeesterd en gevangen genomen. Ze binden hem ondersteboven vast aan de regimentsvlag en dragen hem zo mee. Ze vergeten echter zijn handen vast te binden, en een van de varkens draagt een zwaard dat voor Norakuro in handbereik is. Hij kan het zwaard bemachtigen en verwondt hen beiden, waarna hij de regimentsvlag mee terug neemt naar de legerbasis. Onderweg stopt hij echter even om te drinken en neemt per vergissing een tak mee in plaats van de vlag. Terug op de legerbasis wekt hij de regimentscommandant om over zijn avontuur te vertellen, maar plots merkt hij dat hij een tak mee heeft in plaats van de vlag. Samen gaan ze op zoek en gelukkig vinden ze de vlag terug. De regimentscommandant is erg tevreden dat Norakuro de regimentsvlag, de ziel van hun regiment, gered heeft en promoveert hem tot korporaal. Personages Hoofdpersonages Norakuro ( のらくろ ) Norakuro is het hoofdpersonage. Het is een hond met een zwart-wit gekleurde vacht en grote ogen. De naam Norakuro is afgeleid van de woorden "zwerfhond" ( 野良犬, norainu) en de naam van de hond ( 黒吉, kurokichi, letterlijke betekenis: "zwart fortuinlijk"). Norakuro is een vrolijke, rechtschapen hond met een grote portie geluk (vandaar de naamkeuze), maar hij schaamt zich over het feit dat hij een wees is. Zijn lievelingsgerecht is manjū ( [5] met varkensvlees en daifuku ( [6] gevuld met rode bonenpasta. Verder heeft hij een doodsangst voor kikkers. Vlak nadat hij wordt ingelijfd door het Woeste Honden-regiment begaat hij Norakuro een blunder waardoor hij in de strafbarakken (Omoeisō, 重営倉 [7] ) terechtkomt. Naarmate het verhaal vordert bewijst hij zichzelf echter door een opmerkelijk staaltje moed en snuggerheid te tonen. Hij speelt zelfs een belangrijke rol in de overwinning van zijn regiment, waardoor hij al gauw succesvol wordt. Bulldog, de regimentscommandant ( ブル聯隊長 ) Een dikke, witte bulldog. Hij is de regimentscommandant van het Woeste Honden-regiment en heeft als rang kolonel. Hij is streng en drijft vaak koppig zijn eigen wil door, maar is van nature uit ook grappig en empatisch. Voor Norakuro fungeert hij als een soort vaderfiguur, en aangezien hij het talent van Norakuro erkent, geeft hij hem vaak belangrijke opdrachten en functies. Maul, de compagniescommandant ( モール中隊長 ) Een terrier. In contrast met de regimentscommandant is hij mager. Hij is de compagniescommandant van de vijfde compagnie (tweede bataljon) Bulldog van het Woeste Honden-regiment en heeft als rang kapitein. Hij is de meerdere van Norakuro en geeft hem geregeld advies. Hij heeft een zachtaardig karakter, maar kan erg kwaad worden als de soldaten zich onbehoorlijk gedragen of fratsen uithalen. Aangezien hij Norakuro goed begrijpt doet hij dienst als een

10 0 of 23 28/11/ :45 tweede vaderfiguur, naast de regimentscommandant. Van in het begin voedt hij Norakuro op als zijn eigen zoon, en behandelt hem strenger dan de andere rekruten. Vijanden Het Apen-leger ( 山猿軍 ) De Varkensbende ( 豚のギャング ) Metafoor voor het Chinese leger. Propaganda en beeldspraak Maul Aangezien de manga verscheen in Shōnen Club, een tijdschrift gericht op jongens (tot 15 jaar), ten tijde een turbulente periode van oorlog, wordt Norakuro vaak gezien als propaganda. Terwijl er tot de jaren '30 vooral onschuldige, vrolijke verhaaltjes waren verschenen in het tijdschrift, namen de vrolijke personages nu de wapens op, klaar voor de strijd. Op die manier konden de toenmalige waarden (zich opofferen voor het land, eer op het slagveld, etc.) ook gecommuniceerd worden naar de jongere generatie. Vooral de allegorische voorstellingen, in die zin dat de dieren die in de manga voorkomen symbool staan voor bepaalde volkeren, hebben bijgedragen tot dit idee. Er zijn verschillende voorbeelden terug te vinden, zowel in de manga als de anime. Verschillende dieren die in de manga/anime voorkomen staan symbool voor de toenmalige kolonies/vijanden van Japan. De honden zijn duidelijk Japans. De structuur van het hondenleger (rangen en dergelijke) komt overeen met die van het Japanse Keizerlijke Leger, en de Japanse vlag wordt ook afgebeeld als symbool van het Woeste Hondenregiment. Ook het festival dat in de manga voorkomt (het Kleurenfestival, zie onder) verwijst naar het Japanse Keizerlijke Leger. In de anime adaptatie van Mitsuyo Seo ( 瀬尾光世 ) in 1935, stuit het hondenregiment op een woeste tijger. Omdat nationale dieren heraldiek sinds de jaren '30 aan populariteit won, en Korea zichzelf gewoonlijk associeerde met een tijger is het redelijk om aan te nemen dat de tijger voor Korea staat. In Mitsuyo's animatiefilm doet Norakuro zich voor als een tijgerwelpje om veilig in de buurt van de tijger te kunnen komen. Norakuro's vermomming staat hem toe de tijger te overmeesteren en uiteindelijk neemt het hondenregiment de tijger mee naar hun legerbasis. Dit zou symbool staan voor de deportatie van Koreaanse krijgsgevangenen naar Japan om hen aan het werk te zetten in fabrieken, en voor de ontvoering van Koreaanse troostvrouwen voor het Japanse leger. De varkens die in Norakuro voorkomen staan voor het Chinese leger. [8] Voor de apen en gorilla's zijn er verschillende mogelijke interpretaties. Vooral na de Tweede Wereldoorlog waren er veel critici die vonden dat Norakuro, aangezien de propagandistische, pro militaire aard van de strip, niet meer gepubliceerd mocht worden. In de naoorlogse publicaties is duidelijk merkbaar dat Norakuro veel kritiek had moeten slikken. Er sterven bijna geen personages meer, en aan het begin van het verhaal gaat het leger uit elkaar. Grafische analyse De tekenstijl van Tagawa Suiho is heel eenvoudig en doet een beetje denken aan de eerste Disney cartoons. Norakuro wordt trouwens vaak beschouwd als het Japanse equivalent van het bekende personage Felix de Kat ( Hij is zelfs in 1 van de afleveringen van Felix de Kat verschenen. Dat Norakuro eenvoudig is om te tekenen wordt door Tagawa Suiho zelf bewezen, door een

11 1 of 23 28/11/ :45 tutorial in de manga te plaatsen waarin je leert hoe je in enkele stappen Norakuro tekent. Er is steeds aandacht besteed aan het tekenen van achtergronden, maar ook deze zijn niet erg gedetailleerd, en Tagawa maakt geen gebruik van schaduwwerking. Trivia Taal Er is een Norakuro museum ( in Morishita, Tōkyō. In de buurt is er ook een straat genoemd naar Norakuro. Klassiek Japans Spelling en transcriptie Aangezien Norakuro geschreven is voor de spellingshervorming in 1946, volgt de tekst de klassieke spellingsregels (rekishiteki kanazukai 歴史的仮名遣 ). De onderstaande tabel maakt het lezers zonder voorkennis van klassiek Japans gemakkelijker. あう ō しう shū のふ nō あふ ō じう jū はう hō いう yū しふ shū ばう bō いふ yū じふ jū はふ hō えう yō しゃう shō ひう hyū えふ yō じゃう jō びう byū おふ ō すふ sū ひゃう hyō おほ ō せう shō びゃう byō かう kō ぜう jō へう hyō がう gō せふ shō べう byō かふ kō そふ sō ほふ hō がふ gō たう tō ぼふ bō きう kyū だう dō まう mō ぎう gyū たふ tō まふ mō きふ kyū ちう chū みゃう myō きゃう kyō ぢう jū めう myō ぎゃう gyō ちふ chū もふ mō くふ kū ちゃう chō やう yō くわ ka ぢゃう jō ゆふ yū ぐわ ga ぢゅう jū よふ yō くわう kō ぢょ jo らう rō ぐわう gō づふ zū らふ rō けう kyō てう chō りう ryū げう gyō でう jō りふ ryū けふ kyō てふ chō りゃう ryō げふ gyō でふ jō るふ rū

12 こふ kō なう nō れう ryō ごふ gō なふ nō れふ ryō さう sō にう nyū ろふ rō ざう zō にふ nyū わう ō さふ sō ぬふ nū ゑふ yō ざふ zō ねう nyō をう ō をふ ō Opmerking: ゑ えゐ いを おヱ エヰ イぢ じづ ずは わへ え Kyūjitai ( 旧字体 ) Kyūjitai zijn de traditionele vorm van de hedendaagse gesimplifeerde kanji gebruikt in het Japans (shinjitai, 新字体 ). Omdat er in de manga toch wel een aantal voorkomen die iets moeilijker herkenbaar zijn, geef ik hier een kort overzicht. Paginanummer Oude karakters Moderne karakters Uitspraak Nederlands Inleiding 藝術家 芸術家 geijutsuka kunstenaar Inleiding 學者 学者 gakusha geleerde, wetenschapper Inleiding 聲援する 声援する seien supporteren, aanmoedigen Pagina 13 歸る 帰る kaeru terugkeren Pagina 16 本當 本当 hontō echt Pagina 28 毆る 殴る naguru slaan Pagina 35 靜か 静か shizuka stil, rustig Pagina 39 讀者 読者 dokusha lezer Pagina 48 點呼 点呼 tenko appel Pagina 58 餘興 余興 yokyō entertainment Pagina 61 手傳う 手伝う tetsudau helpen Pagina 65 無禮者 無礼者 mureimono onbeleefd persoon Pagina 72 正體 正体 shōtai identiteit Pagina 86 實に 実に jitsu ni echt, zeker Pagina 86 萬歲万歳 banzai "Banzai!" Pagina 89 變 変 hen vreemd Pagina 93 總攻擊 総攻撃 sōkōgeki frontale aanval Pagina 95 爆發する 爆発する bakuhatsu ontploffen 2 of 23 28/11/ :45

13 Pagina 98 鐵條網 鉄条網 tetsujōmō prikkeldraad barricade Pagina 102 一齊 一斉 issei samen Pagina 107 會う 会う au ontmoeten Pagina 143 大膽 大胆 daitan heldhaftig Pagina 144 黑帶 黒帯 kuroobi zwarte band Pagina 152 異狀 異状 ijō onraad, problemen Woordenschat Woordenlijst Voor de volledige woordenlijst, zie waranjiten ( /Norakuro) Militaire termen Aangezien het thema van Norakuro vooral om het leger draait, komen er in deze manga dan ook veel militaire termen voor. Militaire rangen, posities en functies Paginanummer Karakters Uitspraak Nederlandse naam Opmerking Pagina 2 新兵 shinpei rekruut Pagina 2 中隊長 chūtaichō compagniescommandant Pagina 2 大尉 taī kapitein Pagina 4 軍人 gunjin soldaat Synoniemen: 兵隊 (heitai) Pagina 5 古兵 kohei veteraan Pagina 5 二等兵 nitōhei soldaat tweede klasse Pagina 9 聯隊長 rentaichō regimentscommandant Pagina 10 斥候 sekkō verkenner, spion Pagina 10 喇叭手 rappashu klaroenblazer Pagina 50 軍医 guni legerdokter Pagina 62 師団長 shidanchō divisieleider Pagina 66 衛兵 eihei bewaker, wacht Pagina 67 衛兵司令 eiheishirei wachtcommandant Pagina 67 軍曹 gunsō sergeant Pagina 90 武人 bujin militair Pagina 95 大将 taishō generaal Pagina 107 一番槍 ichibanyari diegene die de aanval leidt Pagina 110 元帥 gensui generaal Pagina 132 工兵 kōhei militair ingenieur Pagina 141 砲兵 hōhei kanonnier Pagina 159 伍長 gochō korporaal 3 of 23 28/11/ :45

14 Militaire instellingen en groepen Paginanummer Karakters Uitspraak Nederlandse naam Opmerking Pagina 2 軍隊 guntai leger Pagina 3 連隊本部 rentaihonbu regimenthoofdkwartier Pagina 3 兵舎 heisha barakken Synoniemen: 兵営 (heiei) Pagina 16 中隊 chūtai compagnie Pagina 27 聯隊 rentai regiment Pagina 90 本隊 hontai de hoofdmacht Pagina 104 決死隊 kesshitai zelfmoordeskader Pagina 134 重営倉 jūeisō strafbarakken Militaire procedures Paginanummer Karakters Uitspraak Nederlandse naam Opmerking Pagina 2 営内 einai in het leger Pagina 4 入営する nyūei in het leger gaan Pagina 10 集合喇叭 shūgōrappa klaroen De klaroen gebruikt om het signaal te geven dat de soldaten zich moeten verzamelen. Pagina 10 演習 enshū drill Pagina 11 敵の陣地 teki no jinchi de positie van de vijand Pagina 20 行軍 kōgun mars Pagina 20 敵味方 tekimikata heulen met de vijand Pagina 20 強行軍 kyōkōgun gedwongen mars Pagina 23 軍用パン gunyōpan rantsoen Pagina 40 銃剣術 jūkenjutsu bajonet techniek Pagina 45 戦場 senjō slagveld Pagina 48 進級 shinkyū promotie Pagina 48 起床喇叭 kishōrappa ochtendappel Pagina 50 軍紀 gunki militaire discipline Pagina 58 軍旗祭 gunkisai "Kleurenfestival" Dit festival werd in de regimenten van het Japanse Keizerlijke Leger gehouden om de ontvangst van de oorlogsvlag te vieren, die symbool stond voor het regiment (zie ook hoger). Pagina 63 戦車 sensha tank 4 of 23 28/11/ :45

15 Pagina 63 装甲自動車 sōkōjidōsha bepantserd voertuig Pagina 66 火薬庫 kayakuko kruitmagazijn Pagina 92 肉弾戦 nikudansen close combat oorlogvoering Pagina 93 総攻撃 sōkōgeki frontale aanval Pagina 93 地雷火 jiraika landmijn Pagina 97 鉄条網 tetsujōmō prikkeldraad barricade [9] Pagina 97 塹壕 zangō loopgraven Pagina 102 突撃ラッパ totsugekirappa aanvalsklaroen Pagina 105 鉄兜 tetsukabuto stalen helm Pagina 106 敵陣 tekijin vijandelijke linie Pagina 110 砲弾 hōdan granaat Pagina 110 爆弾 bakudan bom Pagina 120 軽機関銃 keikikanjū licht machinegeweer Pagina 156 連隊旗 rentaiki regimentsvlag Wordt gebruikt om het bevel tot aanvallen te geven. "de ziel van het regiment" Counters Pagina 13: 匹 ( ひき ) kleine dieren Pagina 21: 歩 ( ほ ) stappen Pagina 21: 里 ( り ) oude Japanse afstandsmaat (1 ri = ongeveer 4 km) Pagina 84: 臺 ( だい ) voertuigen (in dit geval: vliegtuigen) Idiomen en collocaties Inleiding: 尻尾を振る kwispelen Pagina 6: 骨が折れる veel moeite kosten Pagina 7: 仕方がない / 仕様がない niets aan te doen Pagina 13: だらしがない slordig, ongedisciplineerd Pagina 21: 目が回る duizelig zijn Pagina 27: 乗り心地がいい een fijne rit Pagina 34: 蚤がわく vlooien hebben Pagina 35: 文句を言う 5 of 23 28/11/ :45

16 6 of 23 28/11/ :45 klagen Pagina 45: 手がつけられない onhandelbaar Pagina 53: 狸寝入りをする doen alsof je slaapt Pagina 60: 人の口まねをする iemand na-apen Pagina 90: 力が尽きる aan het eind van je krachten zijn Pagina 90: やむを得ない onvermijdelijk Pagina 90: 衆寡敵せず een oneerlijke strijd Pagina 96: 弾に当たる geraakt worden door een kogel Pagina 101: 匂いがする ruiken Pagina 102: 頭を出す je hoofd er bovenuit steken Pagina 102: 命は惜しい mijn leven is me dierbaar Pagina 105: 間に合わせる zich behelpen met Pagina 106: 命を捨てる je leven geven Pagina 110: 音に聞こえる klinken Pagina 115: 日当りのいい zonnig Pagina 118: 仕事にかかる aan het werk gaan Pagina 119: 邪魔をする dwarsbomen, verhinderen Pagina 120: 一足お先に een stap voor zijn Pagina 127: 用がある iets te zoeken hebben, iets te doen hebben Pagina 127: が一杯 de buik vol hebben van Pagina 130: おなかが痛い buikpijn Pagina 132: 力をこめる er kracht in steken Pagina 135: 小言を言う uitkafferen, uitbrander geven Pagina 141: 覚悟の上 bereid zijn Pagina 149: 目が覚める wakker worden Pagina 149: 毒ガスにかかる bevangen worden door gas

17 7 of 23 28/11/ :45 Pagina 151: 寝相が悪い woelen in je slaap Pagina 156: 喉が渇く dorst hebben Pagina 156: 夜が明ける licht worden, ochtend worden Pagina 160: 手柄を立てる met onderscheiding Spreekwoorden en gezegden Inleiding: 艱難汝を玉にす ellende maakt de man (letterlijk), what doesn't kill you makes you stronger Pagina 14: 犬も歩けば棒に当たる (als je uit vrije wil iets doet) een onverwachte meevaller hebben Pagina 18: クモの子のように逃げる alle kanten uit vluchten Pagina 26: 今度こそ命がない Nu is het met me gedaan. Pagina 29: ざま見ろ Net goed! Je verdiende loon! Pagina 36: ご苦労 Bedankt voor de moeite. Pagina 37: ありゃしない in geen geval, geen denken aan Pagina 41: 参った Ik geef het op! Ik geef me over! Pagina 47: 胸がすっとした Ik ben opgelucht. Pagina 53: 鼻から提燈出す bubbels uit de neus Pagina 125: 同病相哀れむ mensen met dezelfde ziekte hebben medelijden met elkaar Pagina 131: お待ち遠さま Sorry dat ik u heb laten wachten. Pagina 139: もう一息だ We zijn er bijna. Onomatopeeën Pagina 10: トテトテタタター geluid van een trompet Pagina 48: グウグウ snurken Pagina 53: ビシッ zwaaien met een wapen Pagina 65: キャンキャン gejank van een hond Pagina 69: バクー roep van een uil Pagina 96: ドカン

18 8 of 23 28/11/ :45 Mimesis ontploffing Pagina 145: ハクション / フワクション niezen Pagina 14: クフン dampen Pagina 31: チンチンする bedelen (hond) Pagina 36: ギュウギュウする strak inpakken Pagina 49: グッスリ diepe slaap Pagina 92: グズグズする zich haasten Pagina 101: ボンヤリする verstrooid zijn, afwezig zijn Pagina 105: ウロウロする kuieren Pagina 110: ニコニコする glimlachen Pagina 152: ガタガタする ratelen Uitroepen In Norakuro komen vrij veel uitroepen voor, wat bijdraagt aan de komische sfeer. Pagina 4: やれやれ uitroep van opluchting: "Oef!" Pagina 4: こら uitroep om iemands aandacht te trekken of om iemand een uitbrander te geven: "Hey!" Pagina 5: おい / おおい uitroep om iemands aandacht te trekken: "Hey!" Pagina 15: む uitroep van fysieke inspanning Pagina 36: うふふ geluid om aan te tonen dat iets fijn aanvoelt Pagina 53: やい uitroep om iemands aandacht te trekken: "Hey jij daar!" Pagina 55: おや uitroep van verbazing: "Oh!" Pagina 61: やあ uitroep van bewondering: "Wauw!" Pagina 64: うえ uitroep van verbazing/verrassing Pagina 67: やだ / いや いやだ uitroep om aan te tonen dat je iets niet leuk vindt Pagina 69: ひゃあ uitroep van angst, gil, schreeuw

19 9 of 23 28/11/ :45 Andere Pagina 73: うわあ uitroep van verbazing/shock Pagina 86: ばんざい [10] uitroep van vreugde: "Hoera!" Pagina 100: あ uitroep bij een ontdekking Pagina 107: それ uitroep om iemands aandacht op iets te vestigen: "Daar!" Pagina 121: ぎゃ / ぎ / ぎゅ / げ / ぎょ uitroep van verbazing/shock Pagina 129: あいたたたー uitroep van pijn Pagina 130: ううん kreunen van de pijn Pagina 154: ふん "hmpf" Pagina 2: Rekruut: 中隊長は大尉 ( タイイ ) だね Norakuro: タイイしたもんだね Japans woordgrapje Pagina 74: 桑原桑原 Magische woorden om het kwade af te weren. Wordt ook gebruikt bij fel onweer, om de donder af te weren. Taalgebruik In het algemeen is het taalgebruik in Norakuro eerder simpel. Grammaticale constructies Pagina 53: まんざら でもなさそう toch niet zoals ik dacht Pagina 114: やら やら opsomming Pagina 116: ないうちに nu het nog kan Pagina 130: どうせ なら せめて どうせ死ぬならせめてならせめて腹一杯うまいものを食べたいです Als ik toch doodga, wil ik tenminste nog mijn buikje rond eten. Pagina 130: woordenboekvorm + はない nadruk op negatie Pagina 131: くせに om kritiek te uiten op iemand Pagina 137: あるまい Pagina 138: たって zelfs als... いまさら駆け出したって追い付かない Zelfs als we het nu op een lopen zetten halen we hem niet meer in. Pagina 147: といえども

20 0 of 23 28/11/ :45 hoewel... 最後の一人といえども僕がいるからにはむざむざ負けはしないぞ Ik ben dan misschien wel de laatste, maar omdat ik er ben gaan we niet zomaar zonder verzet verliezen. Pagina 151: すべからず すべき wat je hoort te doen/wat je niet hoort te doen Gebruik van katakana Algemeen Nadruk: komt heel vaak voor om een militaire sfeer te creëren. Specifiek ツ aan het eind van een zin of woord vb. pagina 4: こらツ verlenging van de eindklinker in katakana vb. pagina 6: 駈足 ( かけあし ) イ heel woord in katakana vb. pagina 2: タイイしたもんだね Pagina : seinen met vlaggen: om aan te duiden dat het semafoor is Einpartikels en tussenwerpsels Eindpartikels ぞ / ぜ (mannentaal) om de woorden kracht bij te zetten bevel な (mannentaal) emotie nadruk かい (= か ) (omgangstaal) duidt een ja-nee vraag aan さ om zekerheid aan te duiden Tussenwerpsels Pagina 24: あばよ "Vaarwel!" Pagina 32: さて "Wel", "Nu" Pagina 53: うむ instemming "ja, uhu"

21 1 of 23 28/11/ :45 Pagina 58: Pagina 92: さあ ( さあ ) "Kom (hier)!" よし "Oké, goed dan" (akkoord gaan) Pagina 108: Pagina 157: いやはや "Mijn god!" はてな "Lieve hemel!" Dialecten en afwijkende uitspraak Soms worden in de manga onder invloed van streektalen of omgangstaal verschillende uitgangen of woorden gebruikt dan in het standaard-japans. Vooral vaak voorkomend is het Kansai-dialect ( 関西弁 ). Hieronder volgt een korte lijst, met als voorbeeld telkens de eerste verschijning van de klankverandering of het dialectwoord in kwestie. Pagina 3: だ だい (mannentaal) Pagina 5: ない ん (Kansai-regio) 集まらない 集まらん Pagina 34: 疲れていはせん 疲れていません Pagina 37: わい aan het einde van een zin om emotie uit te drukken (mannentaal) Pagina 43: しない せん (Kansai-regio) Pagina 46: じゃないか じゃねえか (Kansai-regio) Pagina 153: めつかる (Kansai-regio) めつかる みつかる 見つかる Pagina 156: partikel め achteraan woord denigrerend taalgebruik Taalgebruik van de personages Aangezien het verhaal zich in het leger afspeelt wordt er veel gebruik gemaakt van honorific ( 尊敬語 ) en humble ( 謙譲語 ) taalgebruik. Als Norakuro tegen zijn superieuren praat, is dat altijd in 丁寧体, soms tot het belachelijke toe (suffix 殿, "heer"). In het begin maakt hij de fout om niet beleefd genoeg tegen zijn meerderen te praten, en krijgt hij meteen een standje. De soldaten onder elkaar spreken 普通体 of zelfs dialect. Superieuren die tegen soldaten praten gebruiken 普通体, en als de soldaten een blunder begaan wordt het al gauw grof, denigrerend taalgebruik (scheldwoorden). Superieuren onder elkaar spreken 普通体. Persoonlijke evaluatie Toen ik aan deze manga begon had ik geen hoge verwachtingen, maar ik ben erg aangenaam verrast. Hoewel het gaat om een manga die minstens 70 jaar geleden geschreven is, bevat Norakuro een bepaald soort tijdloze, droge humor die het verhaal erg ontspannend maakt. De waarde van de manga ligt echter