Een doorgeefverhaal geschreven door alle leerlingen van KPO Basisschool

Transcriptie

1 t v e r a o l V o n d e l e n u t N a rre k e Een doorgeefverhaal geschreven door alle leerlingen van KPO Basisschool

2 Vondel en ut N arreke Na Groep 8 Er was eens een school en die heette Basisschool Vondel. Op deze school zaten wel meer dan 200 leutige brakskes, ze waren allemaal heel lief! Op een dag gebeurden er hele rare dingen op school. De kinderen waren allemaal verkleed en de juffen en de meneerr waren verdwenen! Het enige wat ze konden vinden was een geheimzinnig briefje op het bureau van de juffen en de meester... Groep 7A Op het briefje stond: Wij hebben de juffen en meester ontvoerd. Kom verkleed naar de fabriek en voer de opdracht uit. Groetjes de nar De kinderen keken elkaar geschrokken aan. Hun leerkrachten waren ontvoerd?! Kom, snel erheen! We e gaan ze redden! riep iemand. Wacht eens even! Geen juffen en meester is geen school; geen les! Gaan we dit wel doen? riep een jongen. Daar ar moesten de kinderen even over nadenken. Maar ze deden het toch. Want Wan ja, mensen redden; daar word je beroemd van! De hele school ging op pad naar de fabriek. Het was een grote e stoet. De mensen die ze tegenkwamen tegenkwamen keken hen met open mond aan. Maar de kinderen kinderen negeerden de nieuwsgierige ogen Groep 7B De kinderen kwamen een oude man tegen. Hij zag er een beetje verward uit. Hij vroeg: Komen jullie naar de Kwakkelaarsmarkt? wakkelaarsmarkt? De kinderen vertelden dat ze daar geen tijd voor hadden en legden de meneer uit uit wat ze aan het doen waren. De oude man maakte een vreemd sprongetje en zei: Doe D allemaal jullie ogen dicht! Zodra de kinderen hun ogen weer open mochten doen, was de oude man spoorloos verdwenen erdwenen en zagen ze de prins! Hij zwaaide met zijn scepter en alle kinderen inderen vielen in een zwart gat. Tijdens het vallen -en dat duurde lang!- ontdekten ze dat ze veranderd waren in de gedaante zoals ze verkleed waren waren...

3 Groep 6 Toen de kinderen geland waren, keken ze verbaasd om zich heen. Ze waren in de carnavalsdimensie terechtgekomen. In deze bijzondere wereld was het altijd carnaval. Terwijl de kinderen nog om zich heen stonden te kijken, kwam er uit de verte iets aangevlogen. Een meisje riep: Kijk, allemaal groene dingen! Maar toen ze dichterbij kwamen, zagen de kinderen dat ze niet alleen groen waren, maar allerlei kleuren hadden. Het waren -echt waar- een heleboel vliegende kikkers die milkshakes in allerlei smaken uitpoepten! De kikkers kwamen dichterbij en landden voor de groep kinderen. De koning van de kikkers kwaakte: Wat komen jullie doen? De leerlingen van basisschool Vondel vertelden dat hun juffen en meester ontvoerd waren door t narreke. De kikkers riepen geschrokken uit: t Narreke is vast geholpen door de grote gemene onzichtbare ninja! Springen jullie maar op onze ruggen, wij helpen jullie wel! Groep 5 De kinderen hielden zich stevig vast en vlogen hoog in de lucht op de ruggen van de kikkers. Onder hen trok de optocht voorbij. De praalwagens hadden vrolijke kleurtjes. Na een tijdje landden ze in het Confettipark. Daar sprongen de kikkers achter koning kikker aan. Hij wees de kinderen de weg. Kom we gaan verder! riep een jongen uit groep 8. Alle kinderen stapten van de kikkerruggen af en liepen achter de jongen uit groep 8 aan. Het leek wel op het sprookje van Tullepetaon-kleef-aan. Hé, daar stond een mannetjee in serpentines gewikkeld. Wat komen jullie doen? vroeg hij. De kinderen vertelden het verhaal van de verdwenen of ontvoerde juffen en meneer. Dan kun je maar één ding doen," vertelde het serpentine mannetje. Ga naar onze wensput en gooi er een rolletje serpentines in. Doe dan je wens met je ogen dicht. Alle kinderen liepen snel naar de put. Iedereen had een andere wens. Oei! Dat ging niet helemaal goed. Er spoot opeens een ufo uit de put omhoog. De deur ging langzaam open. Door de rook kon je zien dat er iemand uitkwam. Eén van de jongens spoot met zijn confettispuitbus op de gedaante. Langzaam werd duidelijk dat dit de grote gemene onzichtbare ninja was. Help!" de bange kinderen renden naar een huisje in de buurt. Zou de ninja hen inhalen? In het huisje was een doolhof. Aan het einde stond de sjampetter. Toen hij de ninja zag, pakte hij de toverstaf. "Ti-ta-tullepetaon! En de ninja veranderde in een slimme tullepetaon! Die had een goed plan...

4 Groep 4-5 De slimme tullepetaon zei: Jullie moeten naar de stoere magische ondergrondse verkleedwereld om jullie juffen en meneer te vinden. Maar hier heb je wel een zwaard voor nodig." Hij gaf iedereen een serpentine en zei: Tita tullepetaon en baard, jullie serpentine wordt een zwaard. De kinderen, die allemaal stoere helden of sprookjesfiguren waren, gingen naar de ondergrondse wereld. De slimme tullepetaon had ze verteld dat ze op zoek moesten naar de sleutel van Tullepetaonenstad. Die was verborgen in een wereld achter een schilderij. Ze kwamen bij een muur vol schilderijen van prinsen, narren en sjampetters. Ze gingen op zoek naar prins Ruben. Achter zijn schilderij zat een knop. Die drukten ze in en toen ging de muur omhoog en daar lag de sleutel. Maar wat moesten ze met die sleutel doen? Groep 4 Ze openden een grote groen-gele poort en zagen een hele grote groep verklede monsters. Door hun vreemde kleuren leken ze nog enger en gevaarlijker. Vooral hun felgekleurde tanden zagen er angstaanjagend uit. Alle kinderen wilden meteen vluchten, maar hoe? Gelukkig stond er een grote stofzuiger die steeds gebruikt werd om confetti op te zuigen. Eén van de narrekes -een echte techneut tullepetaonmaakte er een helikopter van: een mega-tullepetaonse helikopter. Alle brakskes pasten erin. Er werden verlengsnoeren aan elkaar gemaakt en vliegen maar. Nadat ze uur hadden gevlogen hoorden ze een keiharde tullepetaonse klap. Wat was dat? De verlengsnoeren waren te kort en de helikopter stortte neer! Groep 3A De deur van de helikopter ging open. De techneut tullepetaon maakte een glijbaan met zijn benen en alle brakskes en prallekes gleden naar beneden. Ze kwamen allemaal veilig op de grond. Toen ze rondkeken zagen ze dat ze op een heel groot boek geland waren. Ze waren in Boekenland. Daar vonden ze een boek met de titel Kend t ver aol maar omdat ze het verhaal niet helemaal kenden, gingen ze verder op zoek. Een brakske uit groep 3a vond een heel klein rood-wit boekje met de tullepetaon erop. Ze maakten het boekje open en wat zagen ze? Een toverspreuk! Maar waar konden ze die voor gebruiken? Wie durft hem te proberen?

5 Groep 3B De kinderen uit groep 3B lazen de toverspreuk. Er stond: "Hocus pocus simsalabim, prallekes en brakskes, ti ta tover mi, gi ga Boekenland". Alle kinderen spraken de wens tegelijk uit. Toen ineens stond er een grote glitterpoort! De kinderen uit groep 3B riepen alle kinderen op om door de poort te lopen! Alle kinderen gingen mee, maar ze vonden het wel erg spannend waar ze zouden belanden. Ze liepen en liepen en liepen en kwamen aan in Winterland. Overal lag sneeuw en daar waren ook alle juffen en de meneer. Van de pret begonnen ze een sneeuwballengevecht. maar de sneeuw bleek geen sneeuw te zijn... Groep 1-2A Zodra de sneeuwballen in de lucht waren, veranderden ze in spookjes. Alle kinderen begonnen te gillen, want ze zagen dat de juffen en de meneer in de grond verdwenen in een diep gat. De spookjes jaagden alle kinderen de glitterpoort uit en deden de deur op slot. Ineens stond daar het narreke. "Kom maar mee, zei ze. Ik ken t ver aol. Narreke deed de poort open. Ze liepen snel naar binnen en ze zagen een hele hoge berg. Die liepen ze over en toen zagen ze een ton waarop stond: "poeder waar je onzichtbaar van wordt". Narreke deed wat poeder in haar mond en ineens was ze weg! De kinderen pakten ook allemaal gauw wat poeder en verdwenen ook. Nu kon niemand ze meer zien. Op weg naar... Groep 1-2B het grote gat waar de juffen en de meneer in verdwenen waren. Ze vielen door een lange gang naar beneden waar ook de spookjes waren. De spookjes wilden hen tegenhouden, maar de kinderen waren sterker dan de spookjes. Ineens kwamen ze een grote zwarte mol tegen. Ze vroegen of hij de juffen en de meneer had gezien. Weten jullie niet dat mollen blind zijn? vroeg de mol. Ik kan jullie toch ook niet zien? De kinderen moesten lachen. Natuurlijk kon hij ze niet zien, want ze waren nog steeds onzichtbaar door het poeder. Snel gingen ze verder op zoek naar hun juffen en meneer. Ze moesten snel zijn want het carnavalsfeest op de Vondel ging al bijna beginnen. Hoorden ze daar iets? Daar, aan het eind van de gang? Waren dat misschien de juffen en meneer van de Vondel? Zijn ze nou aan het zingen of zeggen ze het alfabet op? Toen ze dichterbij kwamen, hoorden ze dat ze het alfabet leerden aan alle mollenkinderen. Waarom doen ze dat?

6 Groep 1-2C Ze deden dat omdat juffen en meneren altijd iemand iets willen leren! De onzichtbare kinderen deden zacht de deur open en deden met de mollenkinderen mee. Ze maakte er een liedje van en toen had iedereen het snel geleerd. A B C D E F G H II J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z De juffen en de meneer hadden niet in de gaten dat de vondelkinderen mee hadden geholpen, want die waren nog steeds onzichtbaar. De juffen en meneren waren zo trots op de molletjes dat ze mooie tullepetaonse pluimen uit gingen delen, omdat ze zo goed hun best hadden gedaan. De mollenkindjes gingen er mee zwaaien en raakten per ongeluk de vondelkinderen aan met hun pluimen en ineens was iedereen weer zichtbaar. Het waren tullepetaonse toverpluimen! En de nar? Die werd niet alleen zichtbaar, ze was in één keer ook haar narrigheid kwijt en wist niet eens meer waarom ze de juffen en meneer had ontvoerd. Met alle tover pluimen samen maakten ze een lang touw en klommen allemaal uit de diepe put. Iedereen, behalve de molletjes, want die vinden het heerlijk onder de grond. Alle kinderen, de meneer en de juffen waren net op tijd terug om het grote Vondel carnavalsfeest mee te vieren. En ze vroegen aan iedereen die ze tegenkwamen: Kend t ver aol?