Franciscus van Assisi en de vrede. Eucharistieviering. Met Duo Adentro Saskia Van Herzeele, piano Maarten Vandenbemden, gitaar

Transcriptie

1 (Aquarel Jan Vercammen) Franciscus van Assisi en de vrede Eucharistieviering Met Duo Adentro Saskia Van Herzeele, piano Maarten Vandenbemden, gitaar Homilie door Jean-Paul Vermassen Zondag 2 oktober 2016 om 11u. Emmaüszondagen in de Sint-Pietersabdijkerk Gent Onverwachte ontmoetingen

2 Intredemuziek Duo Adentro: Antonio Vivaldi, Luitconcerto in D, RV 93, Allegro Welkom en kruisteken Openingswoord Wie de verwoestende invloed van geweld en oorlog aan de lijve heeft ervaren, zal al gauw een gedreven vredesapostel worden. Zo is het ook met Franciscus gegaan. Als jonge twintiger breekt zijn ambitie om ridder te worden stuk in een hevig gevecht tussen de stad Assisi en de stad Perugia. Zijn lichamelijke en geestelijke kwetsuren brengen een ommekeer teweeg in hem. Wie bezeten is van eigen glorie of eigen gelijk en anderen wil overtroeven of overtuigingen zal in de wereld een spoor van geweld nalaten. Met deze boodschap trok Franciscus door heel Italië en tot ver daarbuiten. De ridder werd een troubadour van de vrede. In deze Emmaüsviering gaan we in zijn voetstappen. Om inspiratie en vuur op te doen. Om in eigen leven en samenleven meer begaan te zijn voor verzoening en vrede tussen mensen. Welkom in deze viering, met een knipoog naar 4 oktober, feestdag van Franciscus van Assisi. Welkom in deze viering in het kader van de Vredeweek. Openingsgebed (Samen) God van Jezus Christus God van de verbinding van allen met allen, wees goedheid en gerechtigheid in ons. Werk bevrijdend in ons: als een kracht tot liefde, als aandacht. Wees nieuw en vurig, oud en wijs in ons.

3 Wees in ons afkeer van geweld, honger naar gerechtigheid, hoop, ontferming en dorst naar vrede. Dat wij U niet misbruiken. Dat wij U niet verloochenen. Dat wij U niet verspelen. Amen. Gebed om onze eigen ommekeer tot vrede Jij, wonderlijke mens Franciscus, bid voor ons, als dat kan: dat wij de armen mogen eren en met geen machten samenzweren, dat wij de wolf in ons herkennen en hem met mededogen temmen. Heer, ontferm u over ons Jij, wonderlijke mens Franciscus, bid voor ons, als dat kan: dat wij in vrede zullen groeten al wie wij onderweg ontmoeten, dat wij ook voor mensen die anders geloven en denken tot wederkerigheid ruimte en respect schenken. Christus, ontferm u over ons

4 Jij, wonderlijke mens Franciscus, bid voor ons, als dat kan: dat wij het vuur niet laten doven en in de nacht de zon nog loven, dat wij zelfs stervend zullen zingen van alle goeds dat wij ontvingen. Heer, ontferm u over ons Eerste lezing: Franciscus en de drie rovers Uit : Fioretti 26 In die tijd leefden er in die streek drie beruchte rovers. Dezen kwamen op zekere dag bij dat klooster aan en vroegen aan broeder Angelus, de overste, hun te eten te geven. Maar deze las hen duchtig de les en zei hun: Lelijke rovers en moordenaars, schamen jullie je niet te stelen wat anderen met veel moeite verdiend hebben? En nu zijn jullie zelfs zo brutaal en onbeschoft dat je de aalmoezen, die aan Gods dienaren geschonken worden, wilt opeten. Jullie zijn niet waard, dat de aarde je draagt, want noch voor de mensen noch voor God, die jullie geschapen heeft, hebben jullie enig respect. Verdwijn en ga je misdaden maar weer bedrijven, en laat je hier niet meer zien. Door die woorden van hun stuk gebracht, liepen ze woedend weg. Even later kwam Franciscus het klooster binnen met een zak brood en een kan wijn. En toen de overste hem vertelde, hoe hij de rovers had weggejaagd, berispte Franciscus hem streng met de woorden: Ik kan je onbarmhartig gedrag niet goedkeuren; want de zondaars worden gemakkelijker tot God gebracht door goedheid dan door bittere verwijten. Onze Heer Jezus Christus zegt ook dat hij niet gekomen is om rechtvaardigen tot boetvaardigheid te roepen doch zondaars; en daarom at hij dikwijls met hen.

5 Daar je dus tegen de naastenliefde gehandeld hebt en tegen Christus heilig evangelie, beveel ik je die rovers met dit brood en deze wijn achterna te gaan en ze hun aan te bieden. En je moet voor hen op de knieën vallen en hun nederig om vergeving vragen voor je liefdeloosheid. Daarna vraag je hun, namens mij, geen kwaad te doen. En dan beloof ik hun in hun onderhoud te voorzien en hun altijd eten en drinken te geven. Muziek Duo Adentro: Federico Mompou, Impresiones Intimas, selectie Evangelie uit Lc. 17,5-10 In die tijd zeiden de apostelen tot de Heer: Geef ons meer geloof. De Heer antwoordde: Als ge een geloof had als een mosterdzaadje, zoudt ge tot die moerbeiboom zeggen: Maak uw wortels los uit de grond en plant u in de zee, en hij zou u gehoorzamen. Wie van u zal tot de knecht, die hij in dienst heeft als ploeger of veehoeder bij diens thuiskomst van het land zeggen: Kom meteen aan tafel en tast toe? Zal hij niet eerder zeggen: Maak mijn maaltijd klaar; omgord je en bedien mij, terwijl ik eet en drink; daarna kun je zelf eten en drinken? Moet hij die knecht soms dankbaar zijn, omdat hij heeft uitgevoerd wat hem is opgedragen? Zo is het ook met u: wanneer ge alles hebt gedaan wat u opgedragen werd, zegt dan: Wij zijn maar gewone knechten; wij hebben alleen maar onze plicht gedaan. Homilie. Jean-Paul Vermassen Geloofsbelijdenis Ons geloof belijden is woorden uitspreken om van te leven. Het zijn waarden die ertoe doen. Laten we met een inleidende tekst van Hein Stufkens ons geloof uitspreken in de kracht van een christelijk leven op de wijze van Franciscus.

6 We buigen in liefde en dankbaarheid voor het mysterie en we openen ons hart vol mededogen voor al wat leeft. We zien alle schepselen als onze broeders en zusters en we dragen ze zoals we zelf gedragen zouden willen worden. In overgave vinden we vrede en ongewapend gaan we de weg. Vrede wensen we vriend en vijand. Niets en niemand eigenen we ons toe; we leven eenvoudig en alles wordt ons geschonken. Ieders dienaar zijn we, niemands slaaf; zo geven we gehoor aan onze roeping. Belangeloos gaan we om met de mensen, in ieder groeten we het licht. In vreugde leven we dit leven, om onze lippen zomaar een glimlach en met onze stem belijden we ons geloof. Ik geloof Voorbeden God van de schepping, van het licht in onze ogen van de grond onder onze voeten, van een huis voor onze liefde, van het brood aan onze tafel: voor allen bid ik hier en nu die verlangend uitzien naar de toekomst, naar een land van vrede en geweldloosheid naar de vervulling van een droom, naar een partner, een kind, een medemens, naar werk of naar gezondheid. Laat ons zingend bidden. God van de uittocht, van bevrijding uit slavernij,

7 van woorden die wegen wijzen en een land in het verschiet: voor allen bid ik hier en nu die in hun verwachtingen bedrogen werden, voor ontgoochelden en uitgeblusten, voor rechtelozen en radelozen Laat ons zingend bidden. God van Jezus Christus, die bidt in deze stilte hier en nu -, die werkt in onze zwakheid: om mensen bid ik hier en nu mensen met woorden die verlichten, met daden die bevrijden. Laat ons zingend bidden. Offerande Muziek Duo Adentro: Manuel M. Ponce, Sonate voor gitaar en klavecimbel, Andantino Grote dankgebed Onze Vader Vredeswens Communie Orgelspel Bezinning na de communie. Een gedicht van Rainer Maria Rilke O, waar is hij?

8 O, waar is hij, die uit bezit bevrijd, in armoe groot zo sterk werd, dat hij zijn kleren uitdeed op de markt en, naakt, gehuld werd in een bisschopskleed. De innigste en vurigste van allen, hij kwam en leefde als een nieuw herboren kind; de bruine broeder van de nachtegalen, die met bewondering en welgevallen en met verrukking onze aarde mint. Hij was niet een van hen die droef te moede, vermoeid en treurig worden, meer en meer. Hij ging met kleine bloemen als met kleine broeders langs weideranden; en sprak keer op keer. Sprak over zich, hoe hij zich gaf voor alle mensen, zodat er vreugd door aller harten ging; zijn held're hart kende totaal geen grenzen en voor dat hart was niemand te gering. Hij was een licht; steeds dieper straalde licht en in zijn cel werd niet geklaagd. De glimlach straalde op zijn aangezicht als van een kind, op groei gericht, en werd volwassen, als een jonge maagd... O, waar is hij? Hij is niet uitgezongen; hoe voelen hem, de juichend, eeuwig jonge, van heel dichtbij de armen, die hem zoeken; hoe rijst hij op in al hun donk're stonden de grote avondster van vrouwe Armoede. Muziek Duo Adentro: Franz Schubert, Sonata Arpeggione, Adagio Slotgebed. (Samen)

9 Gij, God, Bron van vrede, maak ons in ons leven en samenleven tot een instrument van uw vrede. Dat wij liefde zaaien waar haat heerst en vergeving, waar gekwetst is. Dat wij eenheid zaaien waar onenigheid is en vertrouwen bij twijfel. Dat wij waarheid zaaien waar dwaling is en hoop bij wanhoop. Dat wij vreugde zaaien waar droefheid is en licht zaaien in de duisternis. O Gij, God, Bron van vrede, laat ons toch troosten in plaats van getroost te willen worden. Laat ons liever begrijpen dan begrepen te worden, en liever beminnen dan bemind worden. Want in het geven ontvangen wij, en in het vergeven wordt ons vergeven. En door te sterven worden wij geboren om te leven in eeuwigheid. Maak ons tot troubadours van de vrede,

10 in ons eigen leven en samenleven, vandaag en de al de dagen die ons gegeven worden. Zending en zegen Mogen wij in het spoor van Franciscus - nu meer dan ooit - heengaan in vrede. Met het geloof dat we in en met ons leven vrede kunnen schenken aan mensen. Dat we in en met ons leven kunnen bemiddelen om vrede tussen mensen en groepen te brengen. Dat we in en met ons leven kunnen bijdragen tot een politiek en een klimaat van verdraagzaamheid en verbondenheid in de samenleving. Daartoe zegene ons God, de Vader, De Zoon en de Geest. Orgelspel

11