RIS113255a_18-FEB-2004

Transcriptie

1 RIS113255a_18-FEB-2004 Gemeente Den Haag Ons kenmerk BSD/ I ALGEMEEN Uit het door Leeuwendaal advies bv opgestelde ARapport inzake Vergelijking van het Ambtenarenreglement >s-gravenhage (ARG) met het (januari 2003) is niet alleen gebleken, dat de meeste inhoudelijke verschillen tussen ARG en CAR/UWO voorkomen op het terrein van salaris en vergoedingen. Ook blijkt uit de analyse, dat de gemeentelijke regelgeving op het gebied van beloning vrij ondoorzichtig en complex in elkaar steekt, terwijl verschillende regelingen elkaar deels overlappen. Op grond van deze laatste bevinding is geconcludeerd, dat het noodzakelijk is om de Bezoldigingsverordening 1986 en de Algemene beloningsregeling 1992 te integreren, te actualiseren en te ontdoen van hetgeen reeds in hoofdstuk 3 van de Arbeidsvoorwaardenregeling gemeente Den Haag (ARG) is geregeld en in de eerstvolgende herdruk van de ARG (2003-2) zal worden geregeld. Dit zal per saldo een substantiëel dereguleringseffect op de regelgeving hebben. Bij het opstellen van de nieuwe beloningsregeling is tevens - voor zover de verschillen tussen ARG en CAR/UWO (de sectorale gemeentelijke cao) dat toelaten - aansluiting gezocht bij de Voorbeeld-bezoldigingsverordening van het VNG, omdat de ARG zich ook inhoudelijk steeds meer ontwikkelt in de richting van de CAR/UWO. Ten opzichte van beide oorspronkelijke regelingen zijn naast de technische en redactionele verschillen enkele inhoudelijke verschillen aangebracht: het is mogelijk om een eenmalige groepsbeloning toe te kennen, het is niet mogelijk om een periodieke salarisverhoging toe te kennen, indien er in het voorafgaande jaar sprake is geweest van volledige arbeidsongeschiktheid, en het is niet mogelijk om een tijdelijke persoonlijke toelage om te zetten in een vaste persoonlijke toelage. De nieuwe beloningsregeling omvat derhalve ter uitwerking van en in aanvulling op hoofdstuk 3 ARG een regeling met betrekking tot bezoldiging, salaris, toelagen en vergoedingen (in de zin van toelagen). Postadres: Postbus , 2500 DJ Den Haag Telefoon Bezoekadres: Spui 70, Den Haag Telefax Internetadres:

2 BSD/ I 2 ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING Artikel 1:1, onderdeel f (bezoldiging) Wat het begrip bezoldiging betreft, wordt eenvoudigheidshalve verwezen naar artikel 3:1 ARG. In het eerste lid van genoemde bepaling wordt bezoldiging gedefinieerd als Ahet salaris, vermeerderd met het bedrag van de aan de ambtenaar toegekende emolumenten en toelagen B niet zijnde functioneringstoelage, waarnemingstoelage of onkostenvergoedingen B A. Op grond van deze definitie vallen de periodieke toelagen van de hoofdstukken III en IV in beginsel onder het begrip bezoldiging. De tijdelijke persoonlijke toelage (een soort functioneringstoelage) en de waarnemingstoelage (of ervangingstoelage) behoren daarentegen op grond van de bezoldigingsdefinitie niet tot de bezoldiging. Dit geldt ook voor kostenvergoedingen en schadevergoedingen. Op grond van nadere regeling wordt ook de inconveniëntentoelage niet tot de bezoldiging gerekend. Incidentele toelagen, zoals gratificatie, groepsgratificatie, overwerkvergoeding en verschuivingsvergoeding, vallen op grond van hun niet-structurele karakter evenmin onder het begrip bezoldiging. De toelage bereikbaarheids- en beschikbaarheidsdienst (ook wel wachtdienstvergoeding genoemd) behoort vanwege het structurele karakter wel tot het bezoldigingsbegrip. Ook voor de vakantieuitkering geldt dit, mede gezien het feit, dat deze uitkering niet op hoofdstuk 3 ARG is gebaseerd. Artikel 2:4 (salarisbedragen) Er is voor gekozen om te verwijzen naar bijlagen II en IIa als bedoeld in de Arbeidsvoorwaardenregeling gemeente Den Haag en niet naar bijlagen toegevoegd aan deze beloningsregeling. Het voordeel is dat als de bijlagen II en IIa wijzigen, dit automatisch ook geldt voor deze beloningsregeling. Hetgeen oorspronkelijk in artikel 3 en artikel 5 leden 2 en 3 van de Bezoldigingsverordening 1986 was geregeld ten aanzien van salarisregelingen, is in het eerste lid geïncorporeerd. Indien op grond hiervan een vast bedrag wordt gehanteerd, zijn de bepalingen van deze regeling daarop zo veel mogelijk van overeenkomstige toepassing. In het tweede lid wordt wat betreft de toepassing van bijlagen II en IIa verwezen naar artikel 3:1, derde tot en met vijfde lid, ARG. Artikel 2:5 en 2:6 (Functiewaardering en salariëring) Hetgeen hier geregeld is, was oorspronkelijk opgenomen in artikelen 2, 4 en 9 van de Bezoldigingsverordening 1986 en de artikelen B1, B2 en B3 van de Algemene beloningsregeling Als uitgangspunt geldt, dat alleen organieke functies worden gewaardeerd en dat in beginsel al deze functies worden ingedeeld in een salarisschaal. Zie ook de Regeling functiewaardering Bovendien geldt als uitgangspunt, dat de ambtenaar uiteindelijk gesalariëerd wordt overeenkomstig de functionele salarisgroep, d.w.z. de salarisschaal, die gebaseerd is op de uitkomst van de waardering van zijn functie. Artikel 2:7 t/m 2:9 (Salarisverhoging) In artikel 2:7 t/m 2:9 wordt respectievelijk geregeld: de periodieke salarisverhoging, de extra salarisverhoging en het onthouden van een periodieke salarisverhoging.

3 BSD/ In deze artikelen is gekozen voor normen, die een positief oplopende reeks van kriteria vormen: onvoldoende (art. 2:9), voldoende (art. 2:7) of uitstekend (art. 2:8) functioneren. Deze kriteria zijn dezelfde als die op grond van de beoordelingsregeling gehanteerd worden voor het het samenvattend oordeel. In het midden is overigens gelaten of de beslissing tot het toekennen van een (extra) periodieke verhoging moet zijn gebaseerd op een personeelsbeoordeling. Uitgangspunt is, dat beloningsbeschikkingen overeenkomstig de Algemene wet bestuurswet gemotiveerd dienen te zijn en dat negatieve beloningsbeschikkingen in beginsel mede op een formele beoordeling moeten zijn gebaseerd. Dehalve is voor een besluit tot onthouding van een periodieke salarisverhoging bepaald, dat aan dit besluit een formele beoordeling ten grondslag dient te liggen. Het vijfde lid van artikel 2:7 gaat in op de uitloopperiodieken in de schalen 1 tot en met 5 in de oude salarisstructuur. Als er geen medewerkers meer zijn ingeschaald volgens de salaristabel van de oude structuur, zal dit lid geschrapt worden. In artikel 2:9 is tevens gebruik gemaakt van de mogelijkheid, die artikel 7:8:2 ARG biedt, aangezien het instrument van salarisverhoging uitsluitend ziet op tenminste voldoende functioneren. Het is derhalve niet meer mogelijk om een periodieke salarisverhoging toe te kennen, indien in het voorafgaande jaar sprake is geweest van volledige arbeidsongeschiktheid. Indien betrokkene echter in het daaropvolgende jaar zijn werk (al dan niet volledig) weer heeft hervat en ook aan de overige voorwaarden voor een periodieke salarisverhoging voldaan heeft, wordt de niet toegekende periodieke salarisverhoging alsnog toegekend. Aan deze toekenning wordt echter geen terugwerkende kracht verleend. Artikel 2:10 (Overgang naar een hogere schaal) In dit artikel wordt de systematiek geregeld volgens welke de overgang naar een hogere salarisschaal plaats vindt. Het eerste lid onder b geeft de aanvullende regels voor de nieuwe salarisstructuur weer (zie ook LOGA-brief van 20 december 1995, nummer Lbr. 95/259). Dit betreft CAR bijlage IIa. Binnen deze nieuwe salarisstructuur wordt de ambtenaar, bij overgang naar een hogere schaal, ingeschaald op het naasthogere bedrag in de nieuwe schaal. Echter, in het geval dat het verschil tussen dit naasthogere bedrag en het oude salaris minder bedraagt dan 75% van het salarisverschil tussen het bedrag dat de ambtenaar aan salaris zou hebben ontvangen indien hij niet zou zijn overgegaan naar de nieuwe schaal, maar in zijn oude schaal een periodieke verhoging zou hebben gekregen, en het bedrag van zijn oude salaris, wordt de ambtenaar in de nieuwe schaal ingeschaald op het bedrag dat direct volgt op het naasthogere bedrag. Het eerste lid onderdeel a en het tweede lid zullen vervallen als er geen medewerkers meer zijn ingeschaald volgens de salaristabel van de oude structuur (CAR bijlage II). Artikel 3:1 t/m 3:6 (Beloning of gratificatie, persoonlijke toelage en arbeidsmarkttoelage en - uitkering)

4 BSD/ In artikel 3:1 t/m 3:6 worden de volgende instrumenten van flexibele beloning geregeld: eenmalige beloning, eenmalige groepsbeloning, tijdelijke persoonlijke toelage, tijdelijke arbeidsmarkttoelage en eenmalige arbeidsmarktuitkering. Al deze instrumenten hebben als kenmerk dat hiermee op flexibele wijze kan worden gedifferentieerd in beloning. De flexibiliteit zit in het tijdelijke karakter van deze instrumenten. Dit in tegenstelling tot het toekennen van (extra) periodieken, dat een structureel karakter heeft. Ook zijn andere, minder flexibele beloningsinstrumenten denkbaar, zoals vaste toelagen. Een nadeel van vaste toelagen is - naast de kosten die dit structureel met zich meebrengt - dat de prikkel die van de toelage uit zou moeten gaan vermindert, zo niet verdwijnt. Van de genoemde instrumenten van flexibele beloning hebben de eenmalige beloning en de eenmalige groepsbeloning het meest een incidenteel karakter. Meestal worden deze instrumenten meteen na de prestatie toegepast. In het midden is gelaten of de toepassing van een beloningsinstrument is gebaseerd op een beoordeling. Ook hier geldt als uitgangspunt, dat beloningsbeschikkingen overeenkomstig de Algemene wet bestuurswet gemotiveerd dienen te zijn en dat negatieve beloningsbeschikkingen in beginsel mede op een formele beoordeling moeten zijn gebaseerd. Met betrekking tot de tijdelijke, persoonlijke toelage is er voor gekozen om te bepalen, dat de toekenningsbeschikking op een formele beoordeling gebaseerd dient te zijn. De arbeidsmarkttoelage is gericht op het succesvol werven van nieuwe medewerkers in niet of moeilijk te vervullen functies en voor het behouden van medewerkers in dergelijke functies. Een arbeidsmarkttoelage is uitdrukkelijk geen automatisch recht voor iedereen. De functies die in aanmerking komen voor toekenning van een arbeidsmarkttoelage kunnen in overleg met de ondernemingsraad worden aangewezen. De eenmalige arbeidsmarktuitkering, ook wel bindingspremie genoemd, is een maatregel die toegesneden is op de individuele medewerker. Deze uitkering is een instrument om met het oogmerk van werving of behoud een bepaalde waardevolle functionaris te binden. De uitkering wordt vooraf in het vooruitzicht gesteld en wordt ineens na afloop van de bindingstermijn uitgekeerd.

5 BSD/ Ook is het mogelijk de uitkering uit te keren in gedeelten na afloop van delen van de bindingstermijn. De uitkering wordt, vanwege het eenmalige karakter, niet gerekend tot de bezoldiging. De tijdelijke persoonlijke toelage is gebaseerd op artikel 3:8 ARG en enigszins vergelijkbaar met de vroegere functioneringstoelage. Het is een tijdelijke toelage, die als regel jaarlijks met een periodieke verhoging wordt opgebouwd. Op deze periodieke verhoging is voor zover nodig artikel 2:7 van overeenkomstige toepassing. Na beëindiging van het aantal jaren waarvoor de toelage is toegekend, vervalt deze van rechtswege. De mogelijkheid is aanwezig om daarna opnieuw een tijdelijke persoonlijke toelage toe te kennen die dan niet opnieuw behoeft te worden opgebouwd. Voorkomen moet echter worden dat dit een automatisme wordt. Het streven moet zijn om een medewerker die lange tijd achtereen tenminste goed functioneert, door te laten stromen naar een functie die beter aansluit bij zijn capaciteiten. Het aantal jaarlijks toe te kennen tijdelijke persoonlijke toelagen is niet aan een maximum gebonden. Wel geldt de voorwaarde dat er, blijkend uit een uitgebrachte persoonsbeoordeling, sprake is van tenminste goed functioneren. De mogelijkheid om de tijdelijke persoonlijke toelage om te zetten in een vaste toelage is vervallen. In de praktijk blijkt, dat deze mogelijkheid een rem zet op het toekennen van een toelage aan diegenen die de leeftijd van 55 naderen of deze reeds bereikt hebben. Bovendien past deze mogelijkheid niet bij het karakter van de toelage en zal het omzetten in een vaste toelage t.z.t. tot gevolg hebben, dat deze toelage niet meer pensioengevend is. De gratificatie is niet aan een maximum gebonden. Dat neemt niet weg, dat per dienst de mogelijkheid bestaat om gratificaties aan een maximum te binden. Hoe inhoud wordt gegeven aan het beleid om gratificaties toe te kennen (criteria, hoogte bedragen etc.) is onderwerp van overleg met de ondernemingsraad. Hierbij kan naast individuele toekenning aan een medewerker ook worden gedacht aan toekenning van een groepsgratificatie aan de medewerkers, die deel uitmaken van een groep. Onder een groep wordt in dit verband verstaan een aantal medewerkers, die zich gemeenschappelijk bezig gehouden hebben met een taak of een project. Bij de eenmalige groepsbeloning geldt overigens als uitgangspunt, dat de kosten binnen redelijke proporties dienen te blijven. Voor zover hierbij gekozen wordt voor vergoeding in natura, kan gedacht worden aan zaken als een etentje of een educatieve excursie. Hierbij dient rekening gehouden te worden met eventuele fiscale consequenties. Artikel 4:1 en 4:2 (waarnemingstoelage, overwerkvergoeding en verschuivingsvergoeding) Artikel 4:1(waarnemingstoelage; ook wel vervangingstoelage genoemd) en 4:2 (overwerk- en verschuivingsvergoeding) verwijzen naar de regelingen in hoofdstuk 3 ARG. Ten aanzien van overwerk geldt overigens als uitgangspunt, dat structureel overwerk zo veel mogelijk voorkomen dient te worden.

6 BSD/ Artikel 4:3 (toelage onregelmatige dienst) Deze bepaling is een nadere uitwerking van artikel 3:3 Arbeidsvoorwaardenregeling gemeente Den Haag. Bij het bepalen van het in het zevende lid bedoelde vaste bedrag geldt als uitgangspunt, dat over - niet ingeroosterd - verlof of ADV geen TOD verstrekt wordt. Het vaste bedrag kan bepaald worden door het aan de hand van het vastgestelde jaarrooster berekende maandbedrag te vermenigvuldigen met een breuk. Deze breuk is 8/10, indien er sprake is van volledige - niet ingeroosterde - ADV. De breuk is 9/10, indien er geen sprake is van ADV. Artikel 4:4 (wachtdienstvergoeding of toelage bereikbaarheids- en beschikbaarheidsdienst) Artikel 4:4 verwijst naar de regeling in hoofdstuk 3 ARG. Deze bepaling is nader uitgewerkt in de Regeling vergoeding wachtdiensten Artikel 4:5 (inconveniëntentoelage) Deze toelage wordt niet apart in de ARG genoemd. De toelage wordt niet tot de bezoldiging gerekend. Deze bepaling is nader uitgewerkt in de Inconveniëntenregeling. Artikel 4:6 (Toelage minimum-inkomen) Ook deze toelage wordt niet apart in de ARG genoemd. Het minimum(jeugd)loon wordt periodiek gewijzigd per 1 januari en per 1 juli. Aan deze wijzigingen wordt in de pers ruimschoots bekendheid gegeven. Artikel 4:7 (Vakantietoelage) De vakantietoelage wordt geregeld in de artikelen 6:3 en 6:3:1 ARG. Uitbetaling vindt in beginsel in de maand mei plaats. Artikel 4:8 en 4:9 (Gratificatie, verlof en onderscheidingen bij jubilea) De ambtsjubileumgratificaties zijn geregeld in de artikelen 3:5 en 3:5:1 ARG. Ter uitvoering van een en ander zij ook nog verwezen naar de collegecirculaire inzake Overzicht aanspraken en faciliteiten bij ambtsjubileum en bij afscheid van de dienst van ambtenaren. Artikel 5:1 (Emolumenten) Deze bepaling is nader uitgewerkt in de Regeling emolumenten. Artikel 5:2 (Toelage andere gevallen) Deze regeling was oorspronkelijk opgenomen in artikel 10 vierde en vijfde lid van de Bezoldigingsverordening De bepaling geeft geen bevoegdheid om andere flexibele beloningsinstrumenten te hanteren dan genoemd in hoofdstuk III. De toelage kan ook een tijdelijk karakter dragen.

7 BSD/ Artikel 5:3 (Afbouwtoelage) Deze bepaling ziet niet op de flexibele beloningsinstrumenten genoemd in hoofdstuk III. De bepaling is nader uitgewerkt in de collegecirculaire van 7 januari 1972 inzake afbouwregeling. Artikel 5:5 (Overgangsrecht) Deze bepaling garandeert, dat diegene die volgens de oude regeling op grond van het feit, dat hij 55 jaar of ouder is de aan hem toegekende tijdelijke persoonlijke toelage behoudt, deze vaste toelage ook na invoering van de nieuwe regeling behoudt tot zijn ontslag uit gemeentedienst.