Dood en eeuwig leven.

Transcriptie

1 Dood en eeuwig leven. Na ons sterven Er zijn altijd mensen die zich onttrekken aan het nadenken, zeker wanneer het gaat om zaken waarover wij ons nu weer gaan buigen. Heel eenvoudig, ik geloof in God en in Jezus Christus en zal straks wel zien hoe het zal zijn. Dat is zo n beetje het geloof, erg mager lijkt me. Voor zulke mensen is de Bijbel veel te dik. De Here God had zich de moeite kunnen besparen en ons helemaal niet zo n ingewikkeld boek hoeven na te laten. Ik ben dankbaar dat we wel een dit boek hebben en als we daar aandacht aan geven valt het met die ingewikkeldheid wel mee. Bovendien heeft God ons Zijn Geest gegeven die we vrijmoedig mogen vragen ons inzicht te geven in dat boek en Gods Geest wil ons in alle waarheid leiden. Vroeger ging het in kerken om de leer, we werden onderwezen in de Godsvrucht. Tegenwoordig gaat het om de viering, er moet wat te beleven zijn in de kerk. Ik vind dat er alleen wat te beleven is als het woord ontsloten wordt, al het andere is bijzaak en leidt vaak ook af. Ondertussen raken we steeds meer achterop en weten niet meer waar het in de kerk om gaat, wat de Bijbelse leer is. Juist wanneer het gaat om dood en eeuwig leven is dat van levensbelang. Ieder mens moet eenmaal sterven. Ik gaf de vorige keer aan dat de dood te maken heeft met Scheiding, het gescheiden zijn van God. Ieder mens is door de zonde van God gescheiden en die scheiding zal eenmaal veel heftiger worden dan ze nu al is. Die verheviging vindt plaats bij de tweede dood. We kunnen echter een tweede leven krijgen, dat is door genade. Dan geloven we dat Jezus voor ons de straf gedragen heeft, de zonde geboet en ons dat tweede leven geeft. Dat is leven in gemeenschap met God.

2 Wanneer we sterven valt ook ons lichaam uit elkaar, ziel, lichaam, geest. De ziel is onze unieke persoonlijkheid. Zoveel zielen, zoveel zinnen. We zeggen niet zoveel lichamen en nog minder zoveel geesten, zoveel zinnen. De ziel is onze unieke persoonlijkheid. Die ziel heeft hier op aarde een lichaam, maar wanneer we sterven maakt de ziel zich van het lichaam los. Prediker 12:6 spreekt van het zilveren koord, waarvan we ook zingen. Eens breekt in mij het zilveren koord. U hebt dat lied vast wel gezonden, maar wist u dat het een Bijbeltekst was? U ziet maar hoe belangrijk het is de Bijbel te kennen. De Geest keert terug tot God, laten we eens lezen wat er staat in Prediker 12: 3-7 Schitterende beeldspraak: De wachters van het huis beven = hoofd, en handen beven, Sterke mannen = benen verliezen kracht De maalsters = tanden en kaken Vensters = staar op de ogen Deuren naar de straat = ouderen blijven steeds meer thuis Geluid van e molen verzwakt = gehoor wordt minder De amandel boom bloeit = wit = grijs haar Kortom we vinden hier een schitterende beschrijving van het proces van ouder worden en uiteindelijk het sterven. Alles wordt minder en tenslotte ontbonden. Het lichaam wordt aan de aarde teruggegeven De Geest die het lichaam deed functioneren (denk aan schepping, God blies de levensgeest in Adam) keert terug tot God die haar ingeblazen had. De ziel, onze ik, onze persoonlijkheid hoe zit het daarmee? Vindt u het niet interessant of beter erg belangrijk te weten hoe het met u verder gaat, nadat het hier op aarde stopt?

3 We gaan een paar termen onderzoeken. Hel Het eerste woord waar we aandacht aan geven is het woord hel. Hoe komen we aan dat woord, war komt dat woord vandaan en wat heeft het te betekenen? Wanneer we sterven wordt ons lichaam in een graf gelegd, dit is niet de hel, maar de plaats waar ons lichaam volledig tot ontbinding komt en aan de aarde wordt teruggegeven. Toen God de hemel en de aarde schiep hoorden we niet van de schepping van de hel. De vraag is zelfs of die er toen al was. Zeker niet in relatie tot de wereld, want dat was allemaal goed en de mens zelfs zeer goed. Dat kun je van de hel niet zeggen. In Mattheüs 25:41, lezen we van het eeuwige vuur, dat voor de duivel en zijn engelen is bereid. Mogelijk dat de Here God deze plek geschapen heeft na de zondeval van de satan en de engelen die met hem collaboreerden. Pas in Opb. 19:20 lezen we dat het beest en de valse profeet levend inde poel van vuur werden geworpen Op dit moment is de hel helemaal leeg. Later komt ook de duivel erbij (Opb. 20:10). En nog weer later, na het duizendjarig rijk, komen daar alle mensen die verloren zijn omdat ze het evangelie van de Here Jezus niet hebben aangenomen. (Opb. 20:15). Er is geen enkele aanwijzing dat er nu al iemand in de hel is, of dat echt een troost is, is maar de vraag? Waar komt het woord hel vandaan. In het Grieks staat er Gehenna. Het woord gehenna komt weer uit het Hebreeuws en is een samenvoeging van ge-hinnom. Dat letterlijk betekent: dal van Hinnom. Hinnom betekent: geweeklaag, we krijgen dus, dal van geweeklaag De reputatie van dat dal is een afschuwelijke. Dat dal was een vuilnisbelt waar een constant vuur brandde. Het woord vuilnisbelt is nog te mooi, het is veel gruwelijker. We slaan 2 Koningen 16:2-4 Achaz was twintig jaar oud toen hij koning werd, en hij regeerde zestien jaar in Jeruzalem; hij deed niet wat juist was in de ogen van de HEERE, zijn God, zoals zijn

4 vader David, maar hij ging in de weg van de koningen van Israël; ja, zelfs deed hij zijn zoon door het vuur gaan, overeenkomstig de gruweldaden van de heidenvolken die de HEERE van voor de ogen van de Israëlieten verdreven had. Door het vuur gaan betekent dat de kinderen werden verbrandt als een offer voor de afgod. Tammuz bewenen. Wat zal er geweeklaagd zijn door moeders die hun oudste zonen moesten afstaan aan de dood. Dus de joodse voorstelling voor de eeuwige nachtmerrie is ge-hinnom, dal van eeuwig geweeklaag. Voordat we van alles bedenken, moeten we bedenken dat door de zonde ieder mens naar de hel verwezen zal worden. Wij zouden dus voor eeuwig in dat verschrikkelijke oord moeten branden. Dat is de eindsituatie voor alle ongelovige mensen. Jammer dat je dat zegt Henk, want nu moet ik er wel iets mee doen, want ik ken een paar mensen die de Here Jezus niet kennen. De geschiedschrijver Flavius Josephus beschrijft dat er elk jaar wel lammeren op het tempelplein werden geslacht en hoe het bloed van deze lammeren op die 14 e Nisan vanaf de voet van het altaar, met water vermengd, in de Hinnom-vallei stroomde, buiten Jeruzalem. Op symbolische wijze werd jaarslijk de straf verzoend. Al die dieren zijn weer een symbool van het volmaakte Lam van God. We nemen een ander woord onder de loep, de Sheol We tellen dit woord 63 keer in het O.T. de eerste keer door Jacob Maar hij zei: Mijn zoon zal niet met jullie meetrekken, want zijn broer is dood en alleen hij is overgebleven. Als hem een ongeluk overkomt op de weg die jullie zullen gaan, dan zullen jullie mijn grijze haar met verdriet in het graf laten neerdalen. Hier lezen we het woord graf, maar is eigenlijk geen goede vertaling in andere vertalingen spreken van dodenrijk. Het rijk waar de doden zich bevinden.

5 We denken aan de onderwereld. Niet het criminele circuit, maar de plaats waar na het sterven de zielen van de mensen naar toe gaan. We hebben net al gezegd dat de hel nog leeg is, deze onderwereld/sheol is niet de hel. De Griekse vertaling van het woord Sheol is Hades. Een andere uitdrukking voor de reis naar de onderwereld is tot de vaderen verzameld worden of tot het voorgeslacht gaan. Wanneer de zoon van David, in zonde verwekt bij Bathseba komt te sterven dan zegt David in 2 Samuel 12:23: Maar nu is het dood; waarom zou ik nu vasten? Zal ik hem nog terug kunnen halen? Ik zal wel naar hem toe gaan, maar hij zal niet bij mij terugkomen. David ziet er dus naar uit om naar zijn overleden zoontje te gaan. Daar zit al een rijke troost in. Mensen vragen wel eens hoe zit het met te vroeg gestorven kinderen. Dat zit wel goed dus. Maakt de Here God onderscheid tussen kinderen van gelovige en ongelovige ouders, maakt de besprenging verschil, ongedoopte kinderen werden in de RK wereld niet in gewijde grond begraven, want waren verloren? In de onderwereld komen we niet alleen Abraham, Izak en Jacob tegen, niet alleen David en zijn zoontje tegen, maar ook heel andere personen. Namelijk ook de zielen van on-verloste zondaren, van verloren mensen. De hoop van David is dat hij zijn zoontje zal zien, maar wat kunnen ongelovigen mensen verwachten? Van die andere groep mensen lezen we in Jesaja 38:18 Immers, het graf zal U niet loven, de dood U niet prijzen; wie in de kuil neerdalen, zullen op Uw waarheid niet hopen Heel anders klinkt het weer in Psalm 49:15 Maar God zal mijn ziel verlossen uit de greep van het graf, want Hij zal mij opnemen. En in Spreuken 15:24 staat geschreven:

6 Het pad ten leven voert voor een verstandige omhoog, om de hel beneden te ontwijken. Dit wijst al op een bevrijding of verlossing uit de gehenna, de hel. In 1 Petrus 3:18 lezen we iets dat interessant is: Want ook Christus heeft eenmaal voor de zonden geleden, Hij, Die rechtvaardig was, voor onrechtvaardigen, opdat Hij ons tot God zou brengen. Hij is wel ter dood gebracht in het vlees, maar levend gemaakt door de Geest, door Wie Hij ook, toen Hij heenging, aan de geesten in de gevangenis gepredikt heeft, namelijk aan hen die voorheen ongehoorzaam waren In het Grieks staat daar het woord kerusso. Dat betekent dat de Heer daar als een heraut heeft opgetreden. Hij heeft de overwinning over de zondaren geproclameerd, daarnaast heeft Hij voor de verloste zondaren iets anders tot stand gebracht, namelijk hun verlossing. Dat lezen we in Efeze 4:8,9 Daarom zegt Hij: Toen Hij opvoer in de hoogte, nam Hij de gevangenis gevangen en gaf Hij gaven aan de mensen. Wat betekent dit toen Hij opvoer anders dan dat Hij ook eerst neergedaald is in de diepten, namelijk de aarde? De gevangenis waar we hier van horen wijst op de zielen van de gelovigen die overleden zijn en dus door de dood gevangen waren, maar nu heeft Hij hen bevrijdt. We horen de woorden van de Here Jezus in Matth. 11:23 En u, Kapernaüm, die tot de hemel toe verhoogd bent, u zult tot de hel toe neergestoten worden. Want als in Sodom de krachten waren gebeurd die in u hebben plaatsgevonden, dan zou het tot op de huidige dag gebleven zijn. In Matth. 16:18 horen we iets heel anders: En Ik zeg u ook dat u Petrus bent, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen. We zien dus steeds een tegenstelling tussen de toekomst van de gelovigen en de toekomst van de ongelovigen. We slaan Lukas 16:19-31 op. Daar komen we de geschiedenis van de rijke man en de arme Lazarus tegen.

7 Let op, dit is geen gelijkenis. Wanneer er sprake is van een gelijkenis dan zegt de Heer dat ook, dan staat het er gewoon bij. We hebben te maken met een reële werkelijkheid. Er worden twee verschillende situaties getekend. De rijke beseft dat dood niet betekent ophouden te bestaan, maar een voortleven in een vreselijk bestaan. In vuur en vlam en dorst. Dit is nog niet de definitieve hel, de poel de van vuur en zwavel brandt! Verderop ziet hij de arme Lazarus, die heeft het prima, de de schoot van Abraham, dat is positief, tot de vaderen vergaderd. Dit is allemaal voordat de Here Jezus gestorven is een opgestaan! De dood en de opstanding heeft veel veranderd, maar die gebeurtenis moet nog plaatsvinden. We leren hier uit de woorden van de Here Jezus dat de sheol, de onderwereld, uit twee delen bestaat. Een plek van vertroosting en een plek van pijniging. Er ligt tussen die beide plekken, tussen beide gebieden een diepe kloof, vers 26, het is niet mogelijk die te overbruggen. Dus niet een soort van vagevuur, waaruit je met voldoende weesgegroetjes en kaarsjes en dure missen uit gered kunt worden. Definitief is de kloof, onoverbrugbaar. Abyssos Weer een nieuw woord, we vinden dat in Genesis 9:1,2. Het betekent bodemloze put. Mogelijk is dat dezelfde put als waarvan we lezen in Lukas 8:30,31, waar de boze geesten voor vrezen. Zie ook Judas 6, we lezen daar: En de engelen die hun oorspronkelijke staat niet hebben bewaard, maar hun eigen woonplaats verlaten hebben, heeft Hij voor het oordeel van de grote dag met eeuwige boeien in de duisternis in verzekerde bewaring gesteld. Deze abyssos/put/afgrond heeft ook een engel, Opb. 9:11, Appolyon, Abaddon, verwoester of verderver. Sommigen denken aan een engel van satan, maar later wordt satan ook verwezen naar deze afgrond, dus misschien gaat het om iets of iemand heel anders.

8 We leren vanavond dat er dus een onderwereld is. Sheol of ook Hades. Die onderwereld bestaat uit twee gebieden die door een afgrond van elkaar gescheiden zijn. Een plek voor gerechtvaardigden die op verlossing hopen en een plek voor mensen die op hun definitieve straf wachten. De eersten leven met hoop, dan anderen met wanhoop. De afgrond die er tussen beide gebieden is blijkt de gevangenis van de boze geesten te zijn. Hoe is de situatie nu, bestaat die situatie nog steeds of is er wat veranderd, zo ja, wat? Hoe gaat het aflopen? Daar hoop ik de volgende keer met u over na te denken.