2012 Paralympics atletiek. Nationaal Gala voor de Gehandicaptensport

Transcriptie

1 1 Jaarverslag 2012

2 2012 Paralympics atletiek Nationaal Gala voor de Gehandicaptensport 2

3 Voorwoord Inspire a generation, de officiële slogan van de Olympische en Paralympische Spelen in Londen 2012, staat symbool voor het succes van de Paralympische Spelen in Londen. Nooit eerder was er zoveel aandacht voor dit evenement voor de gehandicapte topsporter. Het Nederlands Paralympisch team eindigde op een fantastische tiende plaats in het medailleklassement. Van belang is nu om die positieve aandacht voor mensen met een handicap en sport vast te houden. Daarbij gaat het niet alleen om topsport en lichamelijk gehandicapten, maar juist om die grote groep mensen met een lichamelijke, zintuiglijke en/of verstandelijke handicap die in hun eigen omgeving willen sporten. Daarom zijn wij er trots op dat Fonds Gehandicaptensport ook in 2012 weer een belangrijke bijdrage kon leveren aan het mogelijk maken van sport voor gehandicapten. Zo werden in 2012 op veel plaatsen in het land onder meer voetbal-, hockey-, showdown- en bowlingtoernooien, sport kennismakingsdagen en rolstoeldansevenementen georganiseerd. Al deze bijdragen konden wij alleen realiseren dankzij de inzet van vele vrijwilligers, donateurs, sponsors, sporters, supporters, ambassadeurs en partners. Want sport mogelijk maken voor gehandicapten kunnen we niet alleen! Samen met sporters, supporters, vrijwilligers, sponsors, donateurs, ambassadeurs en partners staan wij als één team achter de gehandicapte sporter. Omdat iedereen moet kunnen sporten. Omdat niemand buitenspel mag staan. Vanaf deze plek veel dank daarvoor. Het jaar 2012 stond in het teken van continuering van vertrouwde en succesvolle activiteiten maar tegelijkertijd ook van een stagnerende economie en inkomsten die daardoor achterblijven. Het maken van keuzes was onherroepelijk. Terugkijkend kan 2012 beschreven worden als een overgangsjaar: het jaar van veranderingen en nieuwe ontwikkelingen. Alles met maar één missie: bereiken dat iedereen met een handicap structureel kan sporten. Op pagina 10 vindt u een interview met Maikel Scheffers dat het belang van deze missie in beeld brengt. In dit jaarverslag laten we u graag zien welke stappen we hebben gemaakt. Een korte opsomming: in 2012 vonden ook onze vertrouwde activiteiten plaats, zoals de KPN Schaatsvriendendag en het Nationaal Gala voor de Gehandicaptensport. Het gala bracht dit jaar maar liefst netto op. De landelijke collecte kende dit jaar het thema Om als gehandicapten te kunnen sporten is meer nodig. In 2012 is ons succesvolle concept 1% FairShare verder ontwikkeld. Met 1% FairShare vragen we het bedrijfsleven minimaal 1% bovenop het totale sportsponsoringbudget te investeren in de gehandicaptensport. Specifieke projecten gericht op de medewerkers van deze 1% FairShare partners laten hen zien wat sport voor mensen met een handicap betekent. Het 1 FairCare concept richt zich op bedrijven en instellingen die hun inkomsten, direct of indirect, uit de zorg aan mensen met een handicap halen. Vanuit het 1 FairCare concept worden juist zij gevraagd om op basis van wederkerigheid te investeren in het stimuleren van sport voor mensen met een handicap. Dit gebeurt naar rato van het aantal cliënten en daarvoor wordt de stelregel 1 per cliënt gehanteerd. Helaas is het 1 FairCare concept door de huidige omstandigheden niet verder uitgebouwd. 3

4 Met als doel nog effectiever en efficiënter te werken en beter in te spelen op de maatschappelijke ontwikkelingen heeft het hele team van Fonds Gehandicaptensport in 2012 een veranderproject uitgevoerd. Belangrijkste uitgangspunt daarbij was de uitkomst van een rapport van BMC: een intern en extern advies als fonds de strategische richting van vakinhoud (fondsenwerven) te kiezen, waarbij de keuze van content (samengaan met Gehandicaptensport Nederland) is afgeslagen. Team Fonds Gehandicaptensport heeft het advies vervolgens met elkaar uitgewerkt. Er is zeer kritisch gekeken naar de beoogde en gerealiseerde resultaten en daaruit zijn verbeterpunten gedestilleerd en voorgesteld. Deze zijn aangevuld met de kennis en kunde van de andere afdelingen. Alle uitkomsten zijn aan elkaar gepresenteerd en gezamenlijk zijn keuzes gemaakt. Het bestuur heeft de aanbevelingen overgenomen. Deze aanbevelingen vormen de basis voor 2013 en verder. De gemaakte keuzes hebben helaas ook gevolgen gehad voor de samenstelling van het team: in 2013 zal afscheid worden genomen van een aantal collega s. Het veranderproject heeft ertoe geleid dat het te voeren beleid is aangescherpt, evenals de missie en strategie. Eind 2012 is Fonds Gehandicaptensport ook fysiek losgegaan van Stichting Gehandicaptensport Nederland en verhuisd van Bunnik naar Amstelveen. We bedanken de medewerkers van Stichting Gehandicaptensport Nederland voor de jarenlange samenwerking. Het bestaan van een fysieke afstand zegt niets over de intensiteit van de samenwerking. Beide organisaties zijn overtuigd dat de samenwerking de komende jaren intensiveert en accellereert met als resultaat een waardevolle realisatie van de doelen voor gehandicapte sporters. Amstelveen, mei 2013 De heer mr. Peter Vogelzang Voorzitter Fonds Gehandicaptensport De heer Nike Boor Directeur Fonds Gehandicaptensport 4

5 5 Boccia

6 Inhoud Pagina 1. Belangrijkste resultaten Interview Maikel Scheffers Londen heeft veel veranderd 2. Over Fonds Gehandicaptensport 3. Strategie en beleid 4. Organisatie 5. Bestuur en management 6. Fondsenwerving en subsidies 7. Voorlichting en communicatie 8. Financieel 9. Een vooruitblik Bijlagen Colofon

7 1. Belangrijkste resultaten In 2012 is maar liefst een bedrag van besteed aan de doelstelling: een bedrag van aan de doelstelling ondersteuning en een bedrag van aan de doelstelling voorlichting. Onder de noemer voorlichting vallen ook een deel van de kosten van personeel, huisvesting en organisatie maar ook de sponsoring door onder meer Sanoma sport tijdschriften, de Telegraaf, Interbest en Skyradio, waarvoor niet in alle gevallen geld betaald wordt, maar voor de belastingdienst wel gewaardeerd moet worden tegen tarieven die normaliter bij goede doelen in rekening worden gebracht. Fonds Gehandicaptensport dankt deze sponsors voor hun fantastische bijdragen en de mogelijkheid om het belang van structureel sporten voor mensen met een handicap bij een groter publiek onder de aandacht te brengen. Concrete kosten zijn gemaakt voor het ontwikkelen en uitgeven van nieuwsbrieven, het informeren van collectanten en donateurs, de organisatie van evenementen als het rolstoelbasketbal bedrijventoernooi, de KPN Schaatsvriendendag, advertenties in kranten, de organisatie van (S)Cool on Wheels activiteiten en uiteraard de inzet van medewerkers en vrijwilligers. In 2012 is een vervolg gegeven aan activiteiten om de doelstellingen uit het meerjarenplan te realiseren. Met de opbrengsten van de fondsenwervende activiteiten, in totaal zoals de jaarlijkse landelijke collecte, de particuliere en zakelijke evenementen en de bijdragen vanuit de zakelijke fondsenwerving van de 1%FairShare en 1 FairCare partners, zijn nieuwe mogelijkheden gecreëerd voor mensen met een handicap om op eigen niveau te kunnen sporten. Fonds Gehandicaptensport heeft in 2012 een structurele financiële bijdrage geleverd aan SailWise, de stichting die (sportieve) watersportvakanties mogelijk maakt voor mensen met een handicap. SailWise beschikt over het watersporteiland Robinson Crusoe, de catamaran Beatrix en de zeilklipper Lutgerdina, waarmee individuele en groepsreizen worden aangeboden. Tevens is de fondsenwerving voor It Sailhûs verder uitgebouwd: een uniek watersportcentrum in Elahuizen waar mensen met een handicap samen met familie en vrienden uitdagende watersportactiviteiten kunnen ervaren. In 2012 is actief geworven, hetgeen in 2013 zal worden voortgezet. De intentie is om in het najaar van 2013 met de verbouwing en inrichting van het watersportcentrum te starten. Ook Special Olympics Nederland ontvangt structureel een deel van de fondsenwervende opbrengsten. In Nederland worden Regionale en Nationale Spelen en Nationale Evenementen voor sporters met een verstandelijke handicap georganiseerd onder auspiciën van Special Olympics Nederland. Bovendien maakt zij de uitzending mogelijk van sporters naar internationale evenementen. Eind 2012 betrof dit de begeleiding van Team NL in hun voorbereiding op de World Winter Games in Zuid-Korea in januari Uit onderzoek is gebleken dat sporters met een verstandelijke handicap die hebben deelgenomen aan een Special Olympics evenement een grotere zelfredzaamheid en zelfvertrouwen laten zien. De Vereniging Gehandicaptensport Nederland maakt het samen met zo n 200 lidorganisaties mogelijk voor mensen met een handicap om in de eigen omgeving te sporten; therapeutisch, recreatief en in wedstrijd- of competitieverband. Tevens ondersteunt de Vereniging een zestal sporten: goalball, showdown, boccia, rolstoelrugby, sledgehockey en ID voetbal. Door het specifieke karakter van deze sporten, bijvoorbeeld door het gebruik van andere ondergronden (gras versus zaal bij rolstoelrugby) en omdat er geen specifieke sportbond voor bijvoorbeeld 7

8 goalball bestaat, zijn deze sporten (nog) niet geïntegreerd bij reguliere sportbonden. Fonds Gehandicaptensport levert een bijdrage aan deze sporten. Fonds Gehandicaptensport ondersteunt paralympische sporters en is om die reden maatschappelijk partner van NOC*NSF. Jaarlijks wordt het Paralympische Team met maximaal ondersteund door Fonds Gehandicaptensport. De bijdrage wordt gebruikt voor zowel de voorbereiding op als de deelname aan de Paralympische Spelen. Tevens worden talentvolle sporters via de bonden begeleid en ondersteund in hun ontwikkeling op weg naar de Paralympische Spelen. Bureausubsidies In bijlage 1 is een specificatie opgenomen van de bureausubsidies. Dit betreft bijdragen die veelal bestemd zijn voor evenementen bij lokale verenigingen met als doel sporters met een handicap te laten kennismaken met sport, zodat zij in de toekomst structureel gaan sporten, bij voorkeur bij een sportvereniging. Een kleiner deel is besteed aan materialen en aanpassingen, zoals showdown brillen, waterbasketbal baskets maar ook specifieke aanpassingen, zoals een hellingbaan, op sportaccommodaties zover deze niet door de overheid werden mogelijk gemaakt. In 2012 zijn circa 200 aanvragen voor bureausubsidies ontvangen. Ongeveer 70 organisaties hebben een bijdrage ontvangen. Ook is een aantal aanvragen mogelijk gemaakt met middelen die 1% FairShare partners ter beschikking hebben gesteld. De andere aanvragen zijn afgewezen, omdat deze niet voldeden aan de subsidierichtlijnen danwel niet voldeden aan de doelstelling van de 1% FairShare bijdrage van een partner. Een aanzienlijk deel van de gelden voor de doelstelling ondersteuning is besteed aan organisaties die landelijk actief zijn, zoals NOC*NSF, SailWise, Gehandicaptensport Nederland, KNDSB en Special Olympics Nederland. Het betrof hier vooral ondersteuning die het structureel sporten mogelijk maakt dan wel stimuleert. Verder zijn er diverse lokale, regionale en landelijke projecten en evenementen geweest die zijn ondersteund. Ook deze projecten en evenementen zijn met name gericht op het mogelijk maken van sport voor gehandicapten die structureel willen of gaan sporten. Niet alles lukt direct de eerste keer. Ook niet bij Fonds Gehandicaptensport. In 2012 is een samenwerking gestart met Metatop BV. Eind 2011 is onder leiding van Metatop een fan programma gelanceerd voor het MKB. De van oorsprong Zwiterse firma heeft geprobeerd voor een bedrag van fans te werven door middel van telefonische werving. Door een te positieve inschatting van de Nederlandse markt en capaciteiten van de call center medewerkers is het project niet helemaal succesvol gebleken. Fonds Gehandicaptensport heeft wel vertrouwen in het product en de benadering van deze specifieke doelgroep en heeft het exclusieve recht verworven voor Nederland. In 2013 zal een upgrade plaats vinden op het fanpakket en zal Fonds Gehandicaptensport het programma in eigen beheer opnieuw starten. Soms slaan activiteiten ter stimulering van de gehandicaptensport niet direct in het eerste jaar aan. Ze hebben een langere periode nodig om succesvol te worden. Zo is met financiële ondersteuning van Sportlife geprobeerd het sledgehockey op een hoger niveau te brengen in Nederland. Met de start in 2009 tijdens de in Nederland georganiseerde wereldkampioenschappen B-categorie is als doel gesteld de promotie naar de A-groep en mogelijk deelname aan de Paralympische Spelen. De conclusie na ruim drie jaar is dat de doelstellingen helaas niet gerealiseerd zijn. Ook dit project krijgt echter een tweede kans. De 8

9 Vereniging Gehandicaptensport Nederland blijft de groep sporters ondersteunen, zodat de investeringen de komende jaren alsnog kunnen renderen. Voor de zesde achtereenvolgende keer organiseerde Fonds Gehandicaptensport het Nationaal Gala voor de Gehandicaptensport. Mede dankzij de standaard evaluaties met het Comité van Aanbeveling maar ook door een enquête onder de tafelheren is voor dit gala een mogelijkheid ontwikkeld om nog beter te kunnen netwerken: een App. Een App is een applicatie (letterlijk toepassing en afgekort tot App), een computerprogramma dat is bedoeld voor eindgebruikers, zoals bijvoorbeeld Buienradar. De Gala App is bedoeld om te netwerken tijdens het Gala. Zo was zichtbaar wie er tijdens het Gala aanwezig waren en konden er nog gemakkelijker dan voorgaande jaren afspraken met elkaar worden gemaakt. De App werd ook ingezet voor een stille veiling. Dankzij de App werd er bespaard op drukwerkkosten van de menu s en de veilingboekjes. Tot slot werd de App gebruikt om clips te tonen, waardoor de aanwezigen konden zien wat gehandicaptensport is Paralympics zitvolleybal 9

10 Maikel Scheffers geniet van evolutie in het rolstoeltennis Londen heeft veel veranderd Voor de man die tijdens de Paralympische Spelen van Londen het vier jaar eerder in Peking veroverde brons verloor aan zijn landgenoot Ronald Vink, leek 2013 flitsend te beginnen. Een lang gekoesterde wens ging in vervulling, met het bereiken van de finale van het ABN AMRO World Wheelchair Tennis Tournament. Weg voorjaar Hij rolde ook de baan op voor een volgepakt court in Ahoy, maar dan met een microfoon in de hand, in plaats van een racket; met een brok in de keel meldde Maikel Scheffers dat hij de finale niet kon spelen vanwege een elleboogblessure. Weg voorjaar, zo leek het na een operatie.,,ik was heel verdrietig die zaterdagmorgen. De tribunes zaten helemaal vol, de NOS zou twintig minuten beeld maken en het ABN AMRO-toernooi stond misschien wel hoger op m n verlanglijstje dan sommige Grand Slams. Esther Vergeer is er toernooidirecteur en wij hebben een uitstekende band; dan sta je eindelijk in die finale en ik gaf mezelf een goede kans. De Japanse Paralympisch kampioen Shingo Kuneida leek iets minder goed in het toernooi te zitten. Ik had die week veel mensen uitgenodigd die nooit eerder hadden gekeken en zich geen voorstelling konden maken van rolstoeltennis, maar behoorlijk onder de indruk raakten van het niveau en het tempo. En dan kun je het niet afmaken... Maar de Brabantse rolstoeltennisser (31) herstelde snel en zocht meteen weer het ritme om het post-paralympische jaar van een gouden randje te voorzien. Half april keerde Scheffers terug op de tour en zijn rentree was meteen veelbelovend.,,ik deed eerst ritme op in de Franse competitie en won de finale in drie sets van Ronald. Kreeg geen reactie op de elleboog en dan durf je ook meer. Ik nam me ook voor om er van te genieten dat ik terug was en dan zou ik wel zien waar ik stond. Vervolgens verloor ik in de finale van Atlanta (VS) van Michael Jeremiasz. Hij speelde goed in op het feit dat ik nog te weinig trainingsuren had gemaakt, dat de arm nog niet helemaal uit m n hoofd was en ontregelde me. Maar ik was zeer tevreden. Mijn eerste grote blessure,,dit was mijn eerste grote blessure in mijn carrière. Tijdens de halve finale in Ahoy voelde ik bij het raken van een bal een steek in m n arm. Ik speelde toch door, met pijnstillers, maar na de wedstrijd kon ik niet eens meer rollen in m n eigen stoel, ik kon s avonds niet eens meer bij m n haar. s Nachts heb ik met een kous om de arm omhoog gelegen en s ochtends bij het wakker worden hield ik mezelf voor dat ik gewoon zou gaan spelen. Tenslotte stond ik voor het eerst in vijf jaar eindelijk in de finale. De avond ervoor had ik ook gewoon m n tas gepakt, de rackets in orde gemaakt. Ik voelde die morgen in februari al wel een pijntje, maar liet de dokter beslissen of spelen onmogelijk was. Al had ik maar één procent gekund, zo graag wilde ik. En dan opeens ervaar je wat een handicap is Dat klinkt misschien gek uit mijn mond. In zo n situatie merk je wat rolstoelgebonden zijn betekent. Maar ik kon niet eens autorijden, want ik kon m n rolstoel niet in de auto krijgen. Het trap oplopen - ik kan een beetje lopen maar met ondersteuning van m n armen - ging niet. Ik kon m n tanden niet eens poetsen. Een mri wees uit dat een operatie de beste optie was en er zijn vervolgens vier botsplinters verwijderd. Ik kon gelukkig snel geopereerd worden, maar in die tussenliggende dagen gaat wel even door je hoofd dat er gezegd is dat er een kans bestaat dat het fout kan gaan. En kom je naderhand wel op je oude niveau terug? Het is toch mijn werk, mijn leven, je wilt nog veel dingen bereiken. Ik was immers net een nieuwe weg was ingeslagen met Miriam Oremans als trainer. Scheffers was nog maar drie maanden bezig met Oremans, ooit de nummer 25 van de wereld in het valide tennis.,, Het revalidatieproces Er wachtten me zestien weken revalidatie, maar in de achtste week stond ik al voluit te tennissen. Ik deed er ook alles aan. Om één uur werd ik wakker op de uitslaapkamer en om vier uur had ik al fysiotherapie, om het herstel al in te zetten. Dat dat proces zo vlotte, is niet gelegen in het feit dat Scheffers gewend is te revalideren; hij werd namelijk geboren met een handicap.,,ik kwam ter wereld met spina bifida, een open rug. De operaties die ik als kind heb gehad, daar kan 10

11 ik me niet zoveel meer van herinneren. Later deed ik gewoon zoveel als mogelijk met de alledaagse dingen mee op de basisschool, ook met de gymles.,,ik weet dat ik wel af en toe op controle moest naar het ziekenhuis en fysiotherapie kreeg. Maar m n ouders hebben me altijd zo normaal als mogelijk proberen op te voeden, waardoor het voor mij normaal was. Later hebben we er wel eens uitgebreid over gesproken, ook over hoe moeilijk het voor mijn ouders was, dat ze een kind kregen met een handicap. Al hun vrienden kregen tenslotte gezonde kinderen. Als jou eerste kind dan wordt geboren met een handicap, schrik je, dat heeft grote impact. Voor m n zusje was het later ook lastig, want als ik op controle ging of, zoals later, als ik moest tennissen, moest zij mee. Zij heeft er wel hinder van ondervonden dat er zoveel aandacht aan mij besteed moest worden.,,de rolstoel moest altijd in m n buurt zijn, ook al kon ik wat stapjes maken. Maar zoals gezegd, ik ben zo geboren en weet niet beter, mijn hele omgeving weet niet beter. Dat is anders dan bijvoorbeeld Esther Vergeer s verhaal. Van een normaal leven wordt het dan opeens een heel ander leven, een minder valide leven. Da s een heel proces voor jezelf, maar ook voor de omgeving verandert er dan een hoop. Met de zelfredzaamheid van Scheffers bleek het goed te zitten.,,toen we in Den Bosch woonden, hadden we aan de achterkant van het huis een speelpleintje. M n vader vertelde dat hij eens van achter het raam stond te kijken en zag dat ik in de zandbak met andere kinderen spelend opeens van een jongetje van achteren een tik op m n hoofd kreeg. M n vader stond in tweestrijd: of naar buiten rennen en het jongetje een waarschuwing geven, of ik laat Maikel het zelf oplossen. Gaf ik de jongen een tik op z n hoofd terug. Ik kon dus voor mezelf opkomen. M n ouders hebben er voor gekozen mij op te voeden als een normaal kind en ik denk dat dat mij gebracht heeft tot wie ik ben, met die zelfstandigheid. Wanneer ik toen niet voor mezelf was opgekomen, was dat misschien later ook minder het geval geweest. M n ouders hebben alle recht trots op zichzelf te zijn,,ik merk aan m n ouders dat wanneer ik op de baan sta en uiteraard ook als ik iets win, dat ze heel erg trots zijn en veel bewondering hebben voor wat ik doe. Dat zal een emotie van trots zijn richting mijn persoon, maar ook richting zichzelf, zoiets van blijkbaar hebben we het goed gedaan. Onze zoon heeft een handicap, maar heeft ook een leuke baan, is sportief, heeft een leuke vriendin, is ondernemend en een eigen huisje. Zoals de meesten van mijn leeftijd. En misschien heb ik zelfs 11

12 net een beetje meer dan dat, door de sport, die ik nooit had beoefend wanneer ik niet in de rolstoel had gezeten. Ze hebben dus alle recht om trots op zichzelf te zijn. Scheffers hoefde nauwelijks te worden gestimuleerd om te gaan sporten.,,van kinds af aan was ik sportief, vorig jaar las ik wat schoolrapporten uit de tijd van het onderwijs door en stond er regelmatig iets in de trant van Maikel, er is meer dan alleen sport. Stond er tussen haakjes achter zwemmen, basketbal, hockey. Ik wilde elk vrij uur of schooluur wel invullen met sport, heb rolstoelhockeycompetitie in ons land gespeeld, aan zwemmen en rolstoelbasketbal gedaan en uiteindelijk kwam ik via iemand op de tennisbaan terecht. Daar ben ik nooit meer van af gegaan. Aanvankelijk trainde ik twee keer per week en tijdens de nationale puntentoernooien werd ik gescout door de KNLTB. Mocht ik twee keer meetrainen met Jong Oranje en ging wat toernooitjes spelen vlak over de grens. Dat werd steeds verder en uiteindelijk ging het van Japan naar Australië.,,In het jaar voor de Spelen in Peking van 2008 kwam het vastberaden gevoel om volle bak voor het tennis te gaan. Ik werkte nog twintig uur in de week bij een sponsor, als administratief medewerker. Maar inmiddels had ik me een plaats in de top tien van de wereld verworven en er ontstond een kantelpunt. Als ik de sport op het hoogste plan wilde zetten, zat werken er voor mij niet in, klinkt het alsof zijn arbeidsethiek laag is. Integendeel.,,Mijn werkdag begon destijds om half zes, als de wekker ging en ik naar m n werk reed voor een halve dag, vervolgens scheurde ik naar de training om enkele uren op de baan staan en in de gym aan de slag te gaan. s Avonds moest ik me dan vaak nog bezig houden met m n eigen administratie, hotels en vluchten boeken, s beantwoorden. Dat viel niet vol te houden, merkte ik ook aan mijn prestaties. Het was óf volledig maatschappelijk gaan of fulltime voor mijn sport. Moed,,Dat legde ik mijn baas voor: dat ik graag de nummer één van de wereld wilde worden, dat ik op de route daar naar toe niet er bij kon blijven werken, maar wel zijn ondersteuning nodig had. Daar stond hij heel positief tegenover. Zonder zo n sponsor als Autobedrijf Van den Udenhout zou ik dit niet kunnen doen. Het was een stap waar moed voor nodig is.,,het is niet zonder risico s, want hij had ook kunnen bedanken. Maar je hebt sowieso moed nodig om topsport te willen bedrijven, want het is een onzeker bestaan. Die blessure van begin dit jaar had ook vijf maanden kunnen duren, dan zak je op de ranking, de rest staat niet stil. Maar ik houd daar wel van, in die zin dat ik niet iemand ben in wiens leven alles zeker moet zijn.,,ik denk wel dat sporters die op een latere leeftijd met een handicap geconfronteerd zijn, nog meer moed hebben moeten verzamelen om aan de top te komen. We hebben allemaal onze geschiedenis, ons verhaal. Op de baan ben je daar niet mee bezig, dan zit je in de wedstrijd, sta je daar voor jezelf en het willen winnen. Wie er aan de overkant staat, maakt me dan niet uit. Naast de baan praat je wel eens over iemands handicap. Inmiddels zitten we allemaal al jaren in het circuit en is dat verhaal bekend. Soms komt het nog wel eens naar boven. Ik heb die vraag zelf ook regelmatig gehad, wat mijn handicap is en het ontstaan ervan.,,als ik naar mezelf zou kijken en het was mij bijvoorbeeld overkomen dat ik als validepersoon op achttienjarige leeftijd een ongeluk had gekregen, terwijl ik daarvoor nog had gevoetbald en over het strand gerend had en dat dan niet meer had gekund, nou, dan moet je wel heel sterk zijn om dat te kunnen overwinnen en je leven op te pakken. En je omgeving ook. Dat vereist heel veel kracht. Da s anders dan dat je ermee geboren wordt. Alles is uiteraard ook afhankelijk van de levensfase waarin je je bevindt op het moment dat je gehandicapt raakt. Als kind is het misschien iets gemakkelijker, dan word je nog gestuurd door je ouders. Maar als student heb je de grote lijnen en je koers vaak uitgezet voor jezelf. En moet het opeens bijna radicaal anders. Mondje mee,,of ik me als kind wel eens klein heb gevoeld? Nee, ik deed overal aan mee. Wat dat betreft heb ik misschien het geluk dat ik uit Den Bosch kom; ik had m n mondje al vroeg mee. Met voetbal kon ik bijvoorbeeld als kind door het beperkte lopen niet in het veld staan, maar wel in de goal. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit buitengesloten werd, maar ben overal tussendoor gevaren. Tuurlijk had ik er wel eens een moeite mee en dat heb ik best nog wel eens en nu nog wel eens. Tegenwoordig is dat meer op de momenten dat ik naar het nieuws zit te kijken en iemand iets vreselijks heeft aangericht, een terrorist bijvoorbeeld. Dan denk ik: waarom ik? Had hem lekker in die rolstoel gezet... Maar dan denk ik gelijk weer: dan had mijn sportieve leven, m n sociale leven nooit zo geworden en had ik m n vriendin niet leren kennen. Want ik geniet enorm van dit leven.,,het zijn de praktische dingen waartegen je wel eens je hoofd stoot. Mijn vriendin houdt van dansen en soms trekt ze mij ook de dansvloer op, maar ik ben niet zo n figuur die daar z n wielen gaat bewegen. Shirley en ik willen graag trouwen, maar die openingsdans wordt lastig. Dan denk ik wel: shit. Je moet toch af en toe een aanpassing doen en dat wil ik niet, zo weinig mogelijk. In mijn huis is er geen enkele aanpassing te vinden. Boven staat alleen een rolstoel, zodat ik, als ik de trap op ben gelopen, daarin plaats kan nemen. Verder niets. 12

13 ,,Soms is het ook mijn koppigheid dat ik dat niet wil; dat link ik dan naar de sport. Als je het maar blijft proberen, blijft herhalen, bereik je meer, verleg je je grens. Hoe het dan gaat zijn als ik ouder word, dat zie ik dan wel. Maar tegen de tijd dat ik zestig ben, zal het anders zijn als rolstoeler dan vroeger op die leeftijd. Met de nieuwe techniek, de fysiotherapie en de kennis van nu en straks, denk ik dat we dan minder beperkt zullen zijn, maar vitaler. Lichamelijk en geestelijk. Ik heb buiten die dingetjes totaal geen moeite met m n rolstoel. Iedereen is wel eens chagrijnig, ik ook, maar dat heeft daar niets mee te maken. Als iets niet op de ene manier kan, kijk ik of het op een andere manier kan. En het heeft als voordeel dat ik bij Efteling niet in de rij hoef en door een aparte deur naar binnen mag..., glimlacht hij.,,ik was nooit op de US Open gekomen als ik niet deze handicap had gehad. Zelfs niet als supporter, omdat de kaartjes niet haalbaar zijn. Nu ben ik al negen keer in Australië geweest, heb de Australian Open gewonnen, finale gestaan US Open, Wimbledon gewonnen. Het mooiste moment was het winnen van Roland Garros in 2011, door in de finale de Japanner Shingo Kuneida te verslaan, waardoor ik de nummer één van de wereld werd. Op het echte gravel spelen, dat vind ik het mooist. Laat mij maar werken op die baansoort. Esther & Maikel In die tijd lagen ze regelmatig samen op één hotelkamer, als nummers één van de wereld, Maikel Scheffers en Esther Vergeer. Om de kosten te drukken.,,we hadden een goede band, op en naast de baan. En daar heb ik in alle opzichten veel aan gehad. Toen Sven Groeneveld haar trainer werd en Adidas haar sponsor, vroeg ik of ze iets voor mij konden betekenen. Dat kon, met Adidas en Tennis Direct, maar ik kon ook van Sven gebruik maken. Die man heeft niet een rugzak, maar een container met ervaring. Ook op Grand Slams kwam hij vaak even bij me kijken en een praatje maken. Dan leer je altijd.,,esther en ik spraken op en buiten de baan ook over alles. Voornamelijk over tennis. Zij had ook veel profijt van de trainingsuren die we maakten. Er is me vaak gevraagd waarom ik met een vrouw trainde en of dat misschien consequenties zou hebben voor mijn wedstrijdniveau. Ik had dat gevoel absoluut niet. Als wij op de baan stonden en een van ons had een minder dag, was het niet zeiken, maar gewoon doen. Zo hielpen we elkaar. Dat maakte ons een koppel wat elkaar versterkte. Ik had soms moeite met discipline, daar was Esther een kei in. Ik ben een trainingsbeest, zij had soms moeite met langer doortrainen. We vulden elkaar aan, zeven jaar lang. Zij was een uniek iemand gezien haar prestaties, maar ook in combinatie met de dingen die zij buiten de baan deed en doet. Zonde dat ze is gestopt, maar wel op een goed moment. In de training vond zij nog wel uitdaging, in de wedstrijden minder en het blijft tenslotte wel de competitie die je moet voelen.,,nu train ik weer met een vrouw, maar dan een validepersoon. Oremans trad in de voetsporen van Groeneveld en een andere oud-valideprof als Dennis van Scheppingen. Scheffers:,,Een huidige wereldtopper als Tommy Robredo doet er ook veel aan in Spanje, als ambassadeur van de ITF. Het rolstoeltennis is interessant geworden, maar niet meer op de zielige manier. We bedrijven een sport en willen het hoogst haalbare. De Grand Slams hebben het rolstoeltennistoernooi geïntegreerd en voeren onderling zelfs een competitie, om het maar zo goed mogelijk neer te zetten. Da s goed voor de toekomst en de jeugd. Dat komt mede doordat zoveel validetrainers erbij betrokken zijn. Als zij positief praten over onze sport, is dat heel goed. Hij geniet van de evolutie.,,in onze sport bedrijft de mondiale top tien het rolstoeltennis fulltime. Als de ITF een goede koers inzet en bij meerdere ATP-toernooien het rolstoeltennistoernooi wil integreren, zal die groep van tien uitgebreid worden. In Rome is ons toernooi dit jaar ook opgenomen. Het is wereldwijd groeiende, dat geldt voor de publieke belangstelling, de media en dat geldt ook voor het niveau. Het gaat steeds sneller. De Engelsman Gordon Reid staat zesde en is pas twintig jaar, ik wou dat ik zo tenniste op die leeftijd. Internationaal staan er jongeren op de deur te beuken, ook Nederlanders. Dat is alleen maar leuk. Maatschappelijk belang,,londen heeft veel verandering teweeggebracht. De NOS heeft het uitstekend neergezet, als topsport, dat heeft de visie van veel Nederlanders veranderd. Hopelijk wordt die aandacht nationaal warm gehouden, dan is het voor sporters ook gemakkelijker bij sponsoren aan te kloppen. Voor betaald voetbalorganisaties is het tegenwoordig al lastig. Toch liggen daar voor ons kansen. Voorheen zei een bedrijf: leuk, dat doen we. Tegenwoordig zien zij het maatschappelijke belang van sponsoring van gehandicaptensport. Zij geven de maatschappij iets terug, wij moeten als spelers inventief zijn en zorgen dat de exposure van onze sport groeit.,,ik ben 31 en ga nog één keer vol voor de Spelen van Bij de heren is heel veel concurrentie. Maar goud in Rio de Janeiro is een reële optie. Ik kan nog zoveel groeien in m n fitheid en mentaal. Daarbij wetende wat ik al gepresteerd heb en waartoe ik in staat ben. Alles moet natuurlijk daar kloppen, maar vooraf moet je zorgen dat het ook klopt en daarvoor heb ik inmiddels de juiste mensen om mij heen. Ik ben niet het grootste talent, maar een knokker. Blijf gaan tot het laatste punt. Ik zal nooit een wedstrijd tanken. Qua slagen en mentale weerbaarheid kan ik nog veel winnen. Tussen blijven knokken en dat laatste stukje mentale weerbaarheid zit Londen. Daar legde 13

14 ik mezelf in de halve finale tegen de Fransman Houdet teveel druk op, ik wilde zó graag. Misschien als je dan net iets luchtiger op de baan staat, pak je wel die belangrijke punten.,,ik móet mezelf het doel stellen om straks voor goud te gaan. Je hebt verantwoording af te leggen naar jezelf, maar ook naar je sponsoren, je team om je heen, de bond, NOC*NSF, maar ook je privé-leven en dan moet je ook voor jezelf die hoge doelen stellen. Ik train inmiddels gerichter op spelsituaties van tegenstanders, om van een Houdet en Kuneida te kunnen winnen. Omdat je inmiddels weet wat een tegenstander wanneer doet. Dat maakt mij sterker. Daar komt ook de inbreng van de validetoppers als Miriam om de hoek kijken. Die weten en lezen dat goed. Maar Marc Kalkman en Aad Zwaan verdienen ook al lange tijd hun sporen als trainer/coaches in ons circuit. Volgende stap,,ik hoop dat het in Rio net zo sterk wordt neergezet als in Londen. Want Brazilië is verder van je bed. Je weet niet of de media ook dan in grote getalen afreist en ook de families, zoals naar Londen het geval was. Qua organisatie en omvang zou het goed zijn als het meer was, maar ik zou het al top vinden als dat alles hetzelfde zou zijn als in Londen. En als wij blijven presteren, worden we en blijven we interessant. Dat we er hier in Nederland steeds meer toedoen, blijkt uit het feit dat de KNLTB hard aan het werk is om ons volledig geïntegreerd te krijgen. We trainen al bij het centrum in Almere, waar ook vele validetoppers trainen. Daar leren we van elkaar, in de breedste zin des woords. We zien van elkaar wat we er voor moeten doen. Door het goede onderlinge contact ben je ook dan ook nog blijer als jongens als Robin Haase, Thiemo de Bakker en Thomas Schoorel, die we in Almere regelmatig zien, partijen op de tour winnend afsluiten. Toekomst van Rolstoeltennis,,Het moet binnen Nederland ook de volgende stap worden, wat het rolstoeltennis betreft. We hebben vier vrouwen en twee heren in de top acht van de wereld, dat was enkele jaren geleden nog meer. Maar willen we dat zo houden - in Frankrijk en Japan wordt behoorlijk aan de weg getimmerd - dan moet die volledige integratie worden doorgevoerd. Dat geldt voor het rolstoeltennis, maar dat zou voor alle Paralympische sporten moeten gelden anno De rol van Fonds Gehandicaptensport Ik geloof dat iedereen die met een handicap geboren is of gehandicapt geworden is, veel heeft aan sporten. Sport verbindt en raakt namelijk Dat is ook waarom er Fonds Gehandicaptensport is, om de gehandicapte sporter overal en altijd te laten sporten. Omdat ze vinden dat niemand buitenspel mag staan. Fonds Gehandicaptensport gaat mij persoonlijk ondersteunen in het realiseren van mijn droom. Maar ook in de droom van de tennisser bij de lokale tennisclubs. Of het stimuleren dat meer mensen gaan sporten, bijvoorbeeld rolstoeltennis. Daarvoor heeft Fonds Gehandicaptensport een samenwerking met de KNLTB. Samen maken ze zich sterk met de voorlichting over rolstoeltennis maar ook om samen geld in te zamelen om het allemaal mogelijk te maken. Samen met de KNLTB, Fonds Gehandicaptensport staan we als een team achter de gehandicapte sporter. 14

15 2. Over Fonds Gehandicaptensport Voor mensen met een handicap zijn dagelijkse activiteiten, zoals het nemen van de trap, pinnen en boodschappen doen, niet zo vanzelfsprekend. Sport draagt bij aan het gevoel van zelfstandigheid en onafhankelijkheid, waardoor gehandicapte sporters zich fysiek en mentaal minder geremd kunnen voelen en meer uit het dagelijkse leven kunnen halen. Fonds Gehandicaptensport gaat hieraan bijdragen. Halverwege 2012 zijn de visie en missie alsvolgt aangescherpt: Visie Sport maakt je lichamelijk en mentaal sterk voor het dagelijks leven en is juist daarom voor mensen met een handicap essentieel. Missie Samen bereiken dat iedereen met een handicap structureel kan sporten. Wie is Fonds Gehandicaptensport? Fonds Gehandicaptensport is uniek: Fonds Gehandicaptensport is hét enige fonds voor alle gehandicapten in Nederland. Het fonds richt zich uitsluitend op sport. Alle sporters, jong en oud, met een lichamelijke, verstandelijke, zintuiglijke of meervoudige handicap worden door Fonds Gehandicaptensport gesteund. In 1974 werd met een aantal betrokkenen uit de gehandicaptensport nagedacht over de oprichting van een stichting om hun idealen voor de gehandicaptensport beter te verwezenlijken. Daarvoor was veel geld nodig. De voorzitter van deze stichting werd de heer Van Emden. Notaris van Buttingha Wichers heeft de statuten opgesteld. Vervolgens benoemde de heer Van Emden vrijwel direct directeur Jan Bak. In 1974 was de oprichting van het Nationaal Fonds Sport Gehandicapten een feit. De heer Van Emden zorgde voor de overige bestuursleden. Het Bestuur verdeelde in die tijd het geld; een bedrag van 1 miljoen gulden. Mr. Pieter van Vollenhoven werd benoemd als President. Op initiatief van Erica Terpstra werden de bestaande sportbonden voor gehandicapten gebundeld in de Federatie Sport Gehandicapten en die federatie zou de opbrengsten onderling verdelen. Geïnspireerd door de TV-actie van Mies Bouman Het Dorp, een tehuis voor mensen met een handicap, benaderde de voorzitter Mies Bouman voor een vergelijkbare actie. De actie Het Dorp had veel geld opgebracht: circa 14,4 miljoen gulden. Een bedrag dat later zelfs opliep tot 50 miljoen gulden. In zijn er 13 uitzendingen geweest met 6 miljoen kijkers per uitzending; de opbrengst bedroeg maar liefst 27 miljoen gulden. Fonds Gehandicaptensport koos enkele jaren daarna weer voor een actie op televisie ten bate van de Paralympics in 1988 in Arnhem; opbrengst 24 miljoen gulden. Het geld werd besteed conform het doel en de rest verdeeld door de Federatie Sport Gehandicapten. Ook voor de Wereldspelen in 1990 in Assen haalde het Fonds 24 miljoen gulden op en daarnaast werd ook nog de jaarlijkse collecte huis-aan-huis door vrijwilligers georganiseerd. De laatstgenoemde fondsenwervende actie is ook nu nog belangrijk voor het Fonds. 15

16 In 2007 heeft Fonds Gehandicaptensport een belangrijke nieuwe markt geopend door de zakelijke markt te betrekken bij de fondsenwerving. In 2007 is het concept 1% FairShare gelanceerd en bleek direct erg succesvol en gewaardeerd. In 2008 is het concept beloond als meest innovatieve sponsorconcept. De inkomsten uit 1% FairShare zijn op dit moment de grootste bron van inkomsten voor Fonds Gehandicaptensport. Wat doet Fonds Gehandicaptensport? Fonds Gehandicaptensport is dé fondsenwervende instelling voor de gehandicaptensport. De belangrijkste activiteiten zijn: de jaarlijks terugkerende collecteweek, het donateursprogramma, de fondsenwervende evenementen zoals bijvoorbeeld een Nationaal Galadiner voor de sportsponsors die zich met 1% FairShare verbinden aan de gehandicapte sporter, het geven van voorlichting over gehandicaptensport en het werven van middelen bij fondsen en sponsors. Fonds Gehandicaptensport zet zich in om sport voor iedereen met een handicap mogelijk te maken, het sportaanbod kwalitatief en kwantitatief te verbeteren en meer aandacht te vragen voor de gehandicaptensport. Dat doen wij door middel van het financieren van sportevenementen, het beschikbaar stellen van subsidies aan sportorganisaties zonder winstoogmerk, het werven van (financiële) middelen en het geven van voorlichting. Dat kunnen wij uiteraard niet alleen. Wij doen dat door als één team achter onze gehandicapte sporters te staan. Zo helpen vele vrijwilligers, donateurs, sporters, supporters, sponsors, ambassadeurs en partners om onze ambitie Sport voor iedereen met een handicap mogelijk maken verder invulling te geven. SailWise 16

17 3. Strategie en beleid In september 2012 is in gezamenlijkheid de missie van Fonds Gehandicaptensport aangepast, waardoor ook een aantal strategische en tactische onderdelen in het meerjarenbeleidsplan zijn bijgesteld. Vanuit de nieuwe missie kiest Fonds Gehandicaptensport ervoor de georganiseerde sport te steunen om de gehandicapte sporter structureel in de gelegenheid te stellen om in een straal van 10 kilometer in zijn omgeving minimaal het sportaanbod te hebben van één sport. De ambitie is dit in 2016 gerealiseerd te hebben. Dat betekent een sterkere samenwerking met NOC*NSF en de sportbonden. NOC*NSF wordt als maatschappelijk partner gesteund. De bijdrage van Fonds Gehandicaptensport gaat rechtstreeks naar het Paralympisch team. Daarmee werden zij ondersteund in hun voorbereiding op de Paralympische Spelen Londen 2012 en in aanloop naar deze Spelen in Rio de Janeiro in Uiteraard is er een duidelijke keuze gemaakt voor de breedtesport om daar vooral te investeren in de vereniging (sporter), het benodigd sportmateriaal en verbetering van de infrastructuur. Daarnaast wordt uitsluitend geïnvesteerd in evenementen om de doelgroep te inspireren en te zorgen voor de instroom van gehandicapten in de sport. Fonds Gehandicaptensport gaat in samenwerking met NOC*NSF 13 Paralympische sportbonden ondersteunen: het betreft de bonden die sporters kunnen voordragen voor deelname aan de Paralympische Spelen via NOC*NSF op basis van de prestaties. Tevens worden sporten ondersteund die niet Paralympisch zijn maar wel veel door de gehandicapte sporter worden beoefend. Overigens betekent de strategische keuze voor georganiseerde sport niet dat nietaangesloten sporters worden uitgesloten, maar ook hier zal de nadruk liggen op het structureel gaan sporten. De drie doelstellingen van Fonds Gehandicaptensport zijn: 1. Het verstrekken van subsidies 2. Het geven van voorlichting 3. Het werven van voldoende middelen Om deze doelstellingen te realiseren hanteert Fonds Gehandicaptensport een centrale merkessentie: als één team achter de gehandicapte sporter, samen voor grensverleggende topprestaties. Samen bereiken dat iedereen met een handicap structureel kan sporten; samen met de sporter, sponsor en supporter (dus ook de vrijwilliger). Daarbij wordt gestreefd naar 100% legitimatie en transparantie, return on involvement en investment: dus in betrokkenheid, financiële investering en duurzame relaties. Alle proposities, fondsenwervende activiteiten, voorlichting, marketing, corporate en marketingcommunicatie maar ook het personeelsbeleid worden afgeleid van deze centrale merkessentie. De kernwaarden: passie voor de gehandicaptensport, professioneel, ambitieus, samen, verbinden en innovatief. Helaas staat het onderwerp gehandicaptensport, ondanks de zeer succesvol verlopen Paralympische Spelen in Londen, nog steeds niet vanzelfsprekend op de agenda van het Nederlands publiek en daarmee is de urgentie te laag. Het slechten van deze communicatiebarrière heeft prioriteit. Laten zien waaraan het geld besteed wordt en vooral ook wat het oplevert voor de gehandicapte sporter. 17

18 Cultuurprogramma Om de merkessentie ook intern in te bedden, is eind 2012 een cultuurprogramma gestart met de nadruk op taakgericht werken. De uitkomst is dat de gewenste managementstijl resultaatgericht is met meer focus op peoplemanagement. Gestreefd wordt naar betrokkenheid en verantwoordelijkheid op alle niveaus binnen de organisatie. Zo krijgen medewerkers een actieve rol in de ontwikkeling van de eerste concepten voor de jaarplannen en wordt de verantwoordelijkheid in de realisatie van de doelstellingen gedeeld. Fonds Gehandicaptensport heeft bovendien binnen alle geledingen van haar organisatie sporters met een handicap betrokken: in bestuur en commissies, als ambassadeur, als klankbord, als medewerker en ook als stagiaire. SWOT-analyse Fonds Gehandicaptensport kent een unieke propositie: sport mogelijk maken voor iedereen in Nederland met een handicap. Ook de sterke fondsenwervende concepten en het grote netwerk in de sport en het bedrijfsleven maken dat Fonds Gehandicaptensport al ruim 35 jaar succesvol is. Het merk Fonds Gehandicaptensport dient nog steviger uitgebouwd te worden. Ook het netwerk van regionaal medewerkers en het donateursbestand vragen om meer aandacht. Kansen liggen er vooral op het gebied van strategische samenwerking met publishers en sociale netwerken, de zakelijke markt en niet-sportsponsors voor de gehandicaptensport. De bedreigingen komen voort uit een dalende bereidheid bij het algemeen publiek om te geven aan goede doelen en de trend dat fondsenwervende organisaties hun werkterrein verleggen naar gehandicaptensport. Fonds Gehandicaptensport heeft vooral het risico proberen aan te pakken van het teruglopende aantal trouwe vrijwilligers die zich op structurele basis voor een organisatie inzetten. Daartoe heeft Fonds Gehandicaptensport samenwerking gezocht met sportbonden met als doel de leden te enthousiasmeren voor fondsenwervende activiteiten, zoals collecteren en het organiseren van fondsenwervende evenementen voor de gehandicaptensport. Dit heeft in 2012, het jaar van de nieuwe opzet, vooral geleid tot een grotere bereidheid om mee te werken aan de fondsenwervende activiteiten en Fonds Gehandicaptensport hoopt in 2013 dan ook nieuwe vrijwilligers structureel aan zich te binden. Trends en ontwikkelingen De grens tussen profit en non profit verdwijnt. Bedrijven integreren maatschappelijke verantwoordelijkheid in de visie van de organisatie. De consument vraag immers ook aan bedrijven om eerlijkheid en duurzaamheid. Bedrijven tonen steeds vaker een brede betrokkenheid; bij de medewerkers en bij de maatschappij. De wereld verandert snel. Er zijn ontwikkelingen gaande die we als Nederlanders allemaal misschien wel konden bedenken, maar waarvan we nooit dachten dat deze bewaarheid zouden worden. Positieve en minder positieve ontwikkelingen. Wat zou het fantastisch zijn wanneer de droom van Fonds Gehandicaptensport uit zou komen: van 1% FairShare naar 100% FairShare. Of wanneer alle sportende Nederlanders zich als een team achter de gehandicapte sporters scharen. Iedereen zijn eigen persoonlijke FairShare deelt. Met een kleine geste kan er zo een groot verschil gemaakt worden. De lokale functie van sportverenigingen is enorm belangrijk en wordt steeds belangrijker. Misschien niet direct in de vorm van een vereniging maar wel als een coherent platform voor sportbeoefening. 18

19 Special Olympics Korfbal 19

20 4. Organisatie Personeelsbeleid Fonds Gehandicaptensport heeft geen eigen personeel in dienst. Sinds 2001 bestaat er een samenwerkingsverband met Gehandicaptensport Nederland. Al het personeel staat op de loonlijst van Gehandicaptensport Nederland. Personeel dat werkzaam is voor Fonds Gehandicaptensport wordt door Gehandicaptensport Nederland doorberekend door middel van een managementfee. Door een focus op alleen Fonds Gehandicaptensport is per 1 mei 2012 de directeur van Fonds Gehandicaptensport niet meer betrokken bij Gehandicaptensport Nederland en voor 100% werkzaam voor Fonds Gehandicaptensport. Door de organisatorische integratie van sporten bij reguliere sportbonden is het werkterrein van Fonds Gehandicaptensport verlegd naar de georganiseerde sport in Nederland. De samenwerking op inhoud met partners in Bunnik blijft in stand, maar een onafhankelijke positie van Fonds Gehandicaptensport heeft de voorkeur. Er is een start gemaakt voor samenwerking met andere fondsenwervende instellingen. De beslissing in september 2012 om per 1 januari 2013 als zelfstandige organisatie verder te gaan betekent dat alle medewerkers per 31 december 2012 uit dienst zijn van de Stichting Gehandicaptensport Nederland en per 1 januari 2013 in dienst treden van Fonds Gehandicaptensport. De inrichting van de nieuwe organisatie heeft helaas tot gevolg dat van een aantal medewerkers afscheid is genomen en dat een aantal functies anders is ingericht. Fonds Gehandicaptensport streeft met het personeelsbeleid naar een evenwichtige verdeling van sexe, leeftijd en ervaring, autochtoon/allochtoon. Fonds Gehandicaptensport heeft in al zijn geledingen, van bestuur tot stagiair, medewerkers met een handicap in dienst. Medewerkers zijn professionals die zeer zelfstandig hun taken en verantwoordelijkheden uitvoeren. Jaarlijks vindt met elke medewerker een functionerings- en beoordelingsgesprek plaats. De uitkomsten hiervan worden schriftelijk vastgelegd. In 2013 wordt een nieuw personeelsbeleid opgesteld dat wordt uitgevoerd in 2014 met onder andere functieomschrijvingen die zijn afgeleid van het VFI personeelshandboek. Fonds Gehandicaptensport werkt doorlopend met stagiaires op verschillende afdelingen. Werving van nieuwe medewerkers vindt vooral plaats via sociale netwerken. Bureaumedewerkers, allen in dienst van Stichting Gehandicaptensport Nederland Nike Boor, directeur (fulltime vanaf 1 mei) Helena Hollem, directiesecretaresse Monica van Harn, manager fondsenwerving drs. Heidi Wennekes-Schaap, manager particuliere fondsenwerving Sabine Boere Ipenburg, managementassistente Erica van Ommen, senior communicatieadviseur (tot 1 februari 2012 in verband met keuze andere uitdaging) Gera te Velthuis, senior communicatieadviseur (tot 1 december in verband met afscheid als gevolg van de verhuizing naar Amstelveen) Karin de Graaf, medewerker zakelijke fondsenwerving Esther Latuheru-Prince, eventmanager Eelco Koekoek, medewerker fondsenwerving (50% medewerker, 50% promotor) Lilian Eerens, medewerker fondsenwerving Vincent Lagerak, medewerker fondsenwerving Evelien Versteeg, medewerker fondsenwerving Claar Snoek, secretaresse / administratief medewerker Dion Sillen, online marketeer (tot 1 juli 2012) Michel de Hond, online marketeer (vanaf 1 juli 2012) 20

21 De meeste medewerkers waren in 2012 werkzaam voor Fonds Gehandicaptensport maar ook deels actief voor Gehandicaptensport Nederland. Het genoemde aantal fte s heeft alleen betrekking op de werkzaamheden voor Fonds Gehandicaptensport. Het totaal aantal fte s in 2012 bedroeg 11,53. Diverse ondersteunende taken werden uitgevoerd in samenwerking met medewerkers van Gehandicaptensport Nederland op het bureau in Bunnik: administratieve en financiële ondersteuning, medewerker postkamer en telefoniste/ receptioniste. Freelance inzet Fonds Gehandicaptensport heeft in 2012 gebruik gemaakt van de diensten van Joke Gonggrijp op het gebied van zakelijke fondsenwerving (tot en met november), van Arjen van Ketel op het gebied van DM (tot mei) en Linda Meconi op het gebied van communicatie (vanaf eind november). Salariëring De salariëring van de bureaumedewerkers is overeenkomstig de CAO Sport. Aanpassingen in salariëring hangen nauw samen met de uitkomsten van het beoordelingsgesprek. In 2013 zal de CAO Sport nog gevolgd worden. Tegelijkertijd wordt er gewerkt aan een eigen rechtspositieregeling gebaseerd op het VFI handboek. In 2014 zal deze van kracht worden. Regionaal medewerkers en vrijwilligers Voor het tweede jaar achtereen is voor de organisatie van de collecte gewerkt vanuit een nieuwe organisatiestructuur. De collectemanager leidt de collecteorganisatie en stuurt de drie regiopromotoren aan. De regiopromotoren geven sturing aan de collecteorganisatie binnen de eigen regio s en begeleiden de regionaal medewerkers. De regionaal medewerkers informeren, instrueren en enthousiasmeren de collectecomités in hun regio. Hiervoor ontvangen regionaal medewerkers een maandelijkse representatievergoeding en een onkostenvergoeding. Kort samengevat zijn de taken van de regionaal medewerker als volgt: Motiveert, enthousiasmeert, informeert, instrueert en ondersteunt de collecteorganisatie. De regionaal medewerker vormt de intermediair tussen deze lokale collecteschakels en de regiopromotor waar het gaat om informatie en distributie van collectemateriaal; Brengt de collecteorganisatie binnen de eigen regio nauwkeurig in kaart. Kent zijn eigen regio goed en weet waar de mogelijkheden tot uitbreiding zijn; Geeft praktische ondersteuning bij de voorbereiding en uitvoering van de jaarlijkse collecte; Verzorgt de introductie en eerste opvang van nieuwe lokale collectecoördinatoren; Levert voortgangsrapportages aan en levert een actieve bijdrage in overlegsituaties; Houdt een doelgerichte administratie bij van de collecteorganisatie (o.a. correcte bestelling, afrekenstaat, jubileumregistratie, relatiebeheer vrijwilligers). De werkwijze met regiopromotoren is na de collecte in 2012 uitvoerig geëvalueerd en in het verandertraject is besloten om de functie te laten vervallen. 21