Zingroep Werkcollege pastorale zorg - 28/10/2016

Transcriptie

1 Zingroep Werkcollege pastorale zorg - 28/10/2016 Lindsy Desmet Wat wil ik bereiken/ teweeg brengen in de zingroep? (als leidraad voor mezelf) Het doel van de zingroep is om de deelnemers te laten stilstaan bij de kleine, dagelijkse, lichtpuntjes in hun leven die hun hoop kunnen brengen. Hierover de deelnemers laten uitwisselen op in een vertrouwensvolle omgeving. Welk thema laat ik primeren in de zingroep? (indien nodig het gesprek hiertoe terugbrengen) Lichtpuntjes/hoop: De keuze voor dit thema is gegrond vanuit de ervaring dat patiënten vaak in een negatieve spiraal zitten en de zingroep hiertoe ook vaak kan vervallen. Proberen vanuit een houding van hoop de zingroep te onderbouwen. Welke voorbereiding tref ik? a. Communicatie naar de patiënten toe dat er een zingroep zal plaats vinden (via een annonce, via persoonlijke uitnodiging of via verpleegkundigen). b. Het zoeken naar citaten rond hoop. c. Voorbereiding in de ruimte: - Stoelen worden in een cirkel geplaatst. - Op de grond wordt in het midden een grote kaars geplaatst, waarrond kleine kaarsjes geplaatst worden (afhankelijk van het aantal deelnemers). - De citaten worden verspreid in de ruimte (niet in de cirkel). - Lucifers naast de kaars leggen. - Indien mogelijk achtergrondmuziek laten spelen bij het binnenkomen (niet essentieel). Welke elementen moet ik in het oog houden bij het begeleiden van deze zingroep? a. Duidelijk begin en einde van de zingroep stellen (aan de hand van de kaars). b. Op tijd iemand anders aan het woord laten: evenwicht bewaken. Ook degene die niets zeggen, aanspreken. Erop letten dat het geen persoonlijk gesprek wordt tussen de pastor en één patiënt. c. Op tijd mensen terug naar het thema van de zingroep brengen. d. Zorgen dat het niet op een oppervlakkig niveau blijft: niet alleen triviale gesprekken. e. Bij het neigen naar een negatieve spiraal vragen aan andere deelnemers hoe zij omgaan met negativiteit in hun leven: vanuit de ervaring van de patiënten vertrekken. f. De stilte durven laten spreken. e. Sommige citaten zijn wat moeilijker dan andere: indien ik zou weten welke doelgroep ik voor me heb, zou ik de moeilijkheidsgraad daarop afstemmen.

2 g. De citaten zijn algemeen en niet vanuit de ik-persoon geschreven. Bewaken dat de deelnemers de citaten op hun eigen leven betrekken. Wat is mijn rol in de zingroep? a. Facilitator van de zingroep als mogelijkheid om patiënten samen te brengen en hun verhalen te kunnen delen. b. Een gids zijn en mede-deelnemer aan het gesprek. c. Een leider die de verschillende deelnemers aan het woord brengt, oog heeft voor wie niets zegt, het thema in een bepaalde richting stuurt en het evenwicht bewaakt. d. Indien nodig vanuit mijn katholieke geloof getuigen en aanvullen. Hoe ziet de zingroep eruit? Tijdsindeling a. Verwelkoming (gebeurt telkens op dezelfde manier) Aan het begin van de zingroep verwelkom ik de mensen aan de hand van het aansteken van de kaars. Welkom..., welkom, bedankt om hier vandaag te zijn. We zijn ook vandaag weer een halfuurtje/uurtje samen. Zoals gewoonlijk steek ik de kaars in het midden aan als teken van het groepsgebeuren, hier en nu. Als teken dat jullie welkom zijn en als beeld van jullie warmte naar elkaar toe, naar mij toe en naar de groep toe. Als teken van het feit dat ze zelf een lichtpuntje zijn en dat het voor mij een lichtpuntje is dat ik met hen een zingroep mag delen. Ik vraag jullie om de kaarsen rond de middenkaars aan te steken en daarbij eens na te denken wat jullie lichtpuntje deze week was. Dat kan een gebeurtenis of een persoon zijn. Ik geef jullie even de tijd om na te denken, als iemand zijn of haar lichtpuntje kan verwoorden, mag hij of zij dat zeggen bij het aansteken van de kaars. Indien nodig daarbij doorvragen: is dit herkenbaar voor iemand? b. Midden De citaten liggen verspreid over de ruimte. De deelnemers mogen één citaat kiezen die voor hen het meest tot hen spreekt. Met andere woorden het citaat die ze in hun broekzak zouden stoppen en meenemen doorheen hun leven. Met welk citaat voel je je het meest verwant? Welk citaat zou je willen meenemen? De patiënten mogen rondwandelen en gaan zitten als ze hun citaat hebben gevonden. Daarna vraag ik aan iemand welk citaat hij heeft gekozen en waarom. Aangeven dat als anderen iets willen vragen, dat ook mogen doen. Als het vlot verloopt, de patiënten op elkaar laten reageren, anders het gesprek zelf verder aansturen. Een paar verduidelijkingsvragen: Waarom heb je voor dat citaat gekozen? Op welke manier link je het citaat met je leven? Welke emotie wekt het citaat bij je op?

3 Is dit citaat voor anderen ook herkenbaar? Daarna: Welk citaat heb jij gekozen? (Dit om het gesprek bij één iemand af te ronden en door te gaan naar de volgende).! Nota: alle citaten hebben te maken met het thema/hoop, maar dat zeg ik niet uitdrukkelijk, zodat de zingroep niet verengd wordt of niemand de druk voelt enkel over hoop te mogen praten. c. Einde Aangeven dat we aan het einde van de zingroep komen. Vragen of er iemand is die nog iets wil toevoegen of opmerken? Is er iets dat jullie gaan meenemen van de zingroep? Iemand vragen de kaarsen uit te blazen = teken als einde van de zingroep. Tot slot: Ook bewust zijn van de gebreken van deze methodiek a. Focust zich sterk op het verbale (minder op het non-verbale). b. Riskant thema: voor sommige deelnemers is de negatieve spiraal zo sterk, dat ze geen hoop meer zien.

4 Als je succes in het leven wil, maak dan van volharding uw boezemvriend, van ervaring uw wijze adviseur, van voorzichtigheid uw oudere broer en van hoop uw beschermend talent. De liefde bestaat grotendeels uit geloof en hoop. Ik heb geen hoop om op eigen kracht m'n eenzaamheid te ontvluchten. De steen heeft geen hoop iets anders te zijn dan steen. Maar door samen te werken verzamelt hij zich en wordt tempel. Zo lang er leven is, is er hoop. Hoop niet zonder wanhoop en wanhoop niet zonder hoop. Het laatste wat sterft, is hoop. Door het geloof spreekt God, door de hoop helpt God, door de liefde geeft God Ons eigen geluk hangt af van de glimlach van de anderen. Een tafel, een stoel, een kom fruit en een viool. Wat heb je nog meer nodig om gelukkig te zijn? Een knuffel is als een boemerang, je krijgt hem meteen terug. Geluk gaat er niet om hoeveel we hebben maar over hoeveel we er van genieten. Ik ben alleen maar gelukkig, als ik mijn geluk kan delen met anderen. Een leven zonder dromen is als een tuin zonder bloemen.

5 Waar liefde is, is leven. Als je een vriend zonder glimlach ziet, geef er dan een van jezelf. Een glimlach is de zon die de winter van je gezicht verdrijft. Een glimlach is een goedkope manier om je uiterlijk te veranderen. Als je één echte vriend hebt, heb je geluk Vriendschap is een boom waaronder je kunt schuilen Een goede vriend is beter dan therapie Iedereen wist dat het niet kon. Totdat er iemand kwam die dat niet wist.