UITSPRAAK 1 VAN 2012 VAN HET TUCHTCOLLEGE VOOR DE SCHEEPVAART IN DE ZAAK NR V4 - IJSSELDELTA

Transcriptie

1 UITSPRAAK 1 VAN 2012 VAN HET TUCHTCOLLEGE VOOR DE SCHEEPVAART IN DE ZAAK NR V4 - IJSSELDELTA Op het verzoek van: verzoeker de Minister van Verkeer en Waterstaat, thans de Minister van Infrastructuur en Milieu, te s-gravenhage, gemachtigden: E.J. van Leeuwen, Inspecteur voor de Scheepvaart te Rotterdam en H.J. t Hart, tegen betrokkene J.B., raadsman: mr M.M. van Leeuwen, advocaat te Rotterdam. 1. Het verloop van de procedure Op 30 augustus 2010 heeft het tuchtcollege een verzoek tot tuchtrechtelijke behandeling ontvangen van E.J. van Leeuwen, inspecteur voor de scheepvaart, te Rotterdam, van een zaak tegen betrokkene als kapitein van de IJsseldelta. Bij het verzoek werd een aantal bijlagen ingediend, te weten het aanhoudingsverslag van het baggerschip IJsseldelta, opgemaakt door F.P. Hachmang, inspecteur bij de Inspectie van Verkeer en Waterstaat, een meld/controle formulier bemanningsvoorschriften, een inspectierapport, een kopie van het monsterboekje van J. B., een foto van een computerscherm, een International Load Line Certificate, baggerreisrapporten (na het zuigen) van de IJsseldelta van de reizen 1088 t/m 1092 van week 25 van 2010 en een Notice of Detention. Hierop heeft het tuchtcollege op 2 september 2010 betrokkene een afschrift van de klacht, met bijlagen, doen toekomen. Op 25 november 2010 is een verweerschrift van de raadsman van betrokkene door het tuchtcollege ontvangen. Daarbij werden twee bijlagen overgelegd.

2 Betrokkene heeft zijn verweer nader toegelicht bij brieven van zijn raadsman van 9 december 2010 en 10 januari Verzoeker heeft onder overlegging van vijf bijlagen gerepliceerd bij brief van 13 april Betrokkene heeft bij brief van zijn raadsman van 5 juli 2011 gedupliceerd. De zitting heeft plaatsgevonden op 23 november Ter zitting zijn namens verzoeker verschenen E.J. van Leeuwen, inspecteur voor de scheepvaart en H.J. t Hart. Betrokkene is verschenen, bijgestaan door zijn raadsman. Ter zitting zijn als getuigen-deskundigen gehoord F.P. Hachmang, M. Schipper en A. Faasse. 2. Het verzoek Verzoeker heeft verzocht om een tuchtrechtelijke behandeling tegen betrokkene vanwege het als kapitein dieper afladen dan toegestaan van het baggerschip IJsseldelta gedurende 5 reizen op 23 juni Verzoeker verwijt betrokkene dat hij in strijd heeft gehandeld met de Schepenwet, hoofdstuk 2, artikel 4.1.i en artikel 9.1.d en het Schepenbesluit,n hoofdstuk 5, artikel 60.1, welke artikelen de kapitein verplichten om te zorgen dat het schip geen geringer vrijboord heeft dan de afgegeven certificaten toestaan. 3. Beoordeling van het verzoek I. a. Een aanhoudingsrapport, opgemaakt door F.P. Hachmang, inspecteur van de Inspectie Verkeer en Waterstaat houdt onder meer het volgende in. Op 23 juni 2010 ging ik, F.P. Hachmang inspecteur van de Inspectie van Verkeer en Waterstaat, aan boord van de IJsseldelta. Het schip bevond zich op open zee. Positie 53⁰ noorderbreedte, 05⁰ oosterlengte.

3 Bij aankomst op de brug was de eerste stuurman op de brug bezig met het laden van het schip. Ik vroeg naar de kapitein( de heer J. B.) in verband met het inkijken van de scheepsdocumenten en de persoonsdocumenten. Deze bleken allemaal in orde. Bij navraag bij de kapitein naar de maximaal toegestane baggerdiepgang op zee bleek dit (ook na het door mijzelf raadplegen van het stabiliteitsboek) 4.40 meter te zijn. Ondertussen ging het laden gewoon door tot ik op een gegeven moment zag dat het schip over de 4.40 meter heen ging. Ik vertelde dit de stuurman en deze besloot daarop het laden te stoppen. Hierna vroeg ik de kapitein om een verklaring en mij werd verteld dat ze het water nog van het zand moest lopen en dat tegen de tijd dat ze op de losplaats waren het schip op het merk zou liggen. Ik vroeg de kapitein naar de 5 laatst gemaakte reizen. Deze worden geregistreerd in het zgn. MARS-systeem van Rijkswaterstaat. Hierop is exact te zien wat de belading situatie na zuigen is geweest. Het was duidelijk dat ook tijdens deze reizen het schip overbeladen was geweest. De uitdraaien van de reizen zijn ondertekend door de kapitein. b. Een afbeelding van een foto van een computerscherm geeft aan een diepgang voor 4.53 meter en een diepgang achter van 4.42 meter bij een waterverplaatsing van De foto is niet gemaakt tijdens de reizen 1088 tot en met c. De baggerrapporten van de reizen 1088 tot en met 1092 van week 25 van 2010 vermelden voor zover thans van belang de volgende gegevens. Reisnr diepgang voor diepgang achter waterverplaatsing m 4.50m m 4.60m m 4.42m m 4.63m m 4.61m 3866

4 d. Een Audit Plan, opgemaakt door Bureau Veritas met betrekking tot de IJsseldelta naar aanleiding van waarnemingen op 24 juni 2010 houdt onder meer het volgende in: Additional audit carried out at the request of owners following the detention of the vessel by the administration NSI for overloading the vessel while in operation offshore. MNC raised by NSI for overloading the vessel. The vessel was instructed to proceed to Lauwersoog and an additional audit should be carried out to downgrade the MNC raised. The vessel already discharged her cargo and upon boarding the vessel was not in overloaded condition. No specific instructions for loading the vessel were available on board. Neither could the master show a company instruction not to overload the vessel. The max draft when in operation is 4.40 m. During the loading the draft is observed on draft indicators in the wheelhouse. Two systems are available, the ships Jesser dredging computer and the client system MARS. The master knew that actual and indicated draft may be different. Normally the indicated drafts were approx 10 cm above actual drafts. During the audit and whilst alongside the following drafts were observed. F A draft marks: Jesser MARS Print-outs of MARS system showed mean drafts up to 4.65m. Considering 10 cm difference this means the vessel overloaded up to 15cm at start of discharge. No records were available of the vessels draft on completion loading and before decanting maximum water. e. Een schriftelijke verklaring van betrokkene van 7 oktober 2010 houdt onder meer het volgende in:

5 Het is verder ook zo dat ik niet tegen de heer Hachmang verteld heb dat we pas op ons merk zouden liggen als we bij het stort zouden zijn(ongeveer 45 minuten varen). Na het stoppen met baggeren duurt dit enkele minuten. De heer Hachmang heeft blijkbaar niet goed begrepen wat er is verteld. f. Ter zitting heeft betrokkene verklaard dat door de inspecteur Hachmang tijdens diens Inspectie op 23 juni 2010 een foto is gemaakt van het scherm van de Jesser computer. Tevens heeft hij verklaard dat tijdens de belading van de IJsseldelta aan boord, voor de diepgangsindicatie, altijd gebruik wordt gemaakt van de Jesser computer. g. Geen van de getuigen-deskundigen heeft verklaard iets te weten omtrent de afwijking tussen de diepgang volgens het diepgangmerk, de Jesser computer en de MARS computer bij een andere diepgang dan 2.40 meter (volgens diepgangmerk). h. Verzoeker heeft verklaard dat zijn bezwaren de reizen 1088 tot en met 1092 betreffen. Zijn bezwaren zijn gegrond op de uitdraaien van de MARS computer. Voor het MARS systeem is een nauwkeurigheidsmarge van 0.5% voorgeschreven. Toepassing van een correctie van deze 0.5% op de gegevens van de reizen 1088 tot en met 1092 geeft aan dat gedurende deze 5 reizen het schip overbeladen is geweest, zelfs indien geen rekening gehouden wordt met een eventuele diepere belading tijdens het beladingsproces. Aan de hand van deplacementscurves is te zien dat bij de betreffende reizen het deplacement hoger en dus de diepgang groter is geweest dan op het moment voor het einde van de belading als weergegeven op het screenprint. Rekening houdend met de afwijking van ongeveer 10cm tussen het MARS systeem en het diepgangsmerk geldt dat voor 4 van de 5 reizen 1088 tot en met 1092 de IJsseldelta overbeladen was. Ook Bureau Veritas komt tot deze conclusie. Verzoeker acht een berisping in combinatie met een voorwaardelijke schorsing gepast en geboden. Wat betreft de duur van de voorwaardelijke schorsing en de lengte van de proeftijd refereert hij zich aan het oordeel van het tuchtcollege. II Betrokkene heeft naar aanleiding van het verzoek het volgende aangevoerd.

6 Het verzoek is door het tuchtcollege in behandeling genomen zonder betrokkene in de gelegenheid te stellen zich hierover uit te laten. Ook is door de voorzitter van het tuchtcollege besloten om geen gebruikt te maken van zijn bevoegdheid om de klacht terstond af te wijzen en om geen gebruik te maken van zijn bevoegdheid tot het beproeven van een minnelijke schikking zonder betrokkene te horen. Betrokkene vraagt zich af of dit juist is nu er naar zijn mening feitelijke onjuistheden in het verzoek staan en het tuchtcollege zijns inziens niet verplicht is een verzoek tot een tuchtrechtelijke behandeling in te willigen. De inspecteur van Verkeer en Waterstaat F.P. Hachmang heeft niet tevoren bekend gemaakt dat hij de IJsseldelta bezocht in verband met overbelading. Hij heeft slechts aangegeven dat hij aan boord was gekomen in verband met het inkijken van scheepsdocumenten en persoonsdocumenten. De enige door de inspecteur Hachmang gedane feitelijke constatering is de waarneming van het computerbeeldscherm als gefotografeerd van de Jesser computer. Het MARS systeem is uitsluitend bedoeld voor commerciële doeleinden. Het is onvoldoende betrouwbaar om als bewijs voor overbelading te dienen. Het gaat hier slechts om een contractueel document, dat hoort bij een bestek/aanbesteding van een werk door Rijkswaterstaat. Tussen de inspecteur van Verkeer en Waterstaat en de reder/scheepsbeheerder van de IJsseldelta wordt al geruime tijd een discussie gevoerd over de betrouwbaarheid van het MARS systeem. Deze discussie heeft niet tot een gemeenschappelijke conclusie geleid. Handpeilingen van de inhoud van de beun geven regelmatig andere inhoud aan dan de inhoud volgens de berekeningen van het MARS systeem. Teneinde de beide uitkomsten kloppend te maken wordt bijvoorbeeld het soortelijk gewicht van het water/zand mengsel dat geladen wordt, gewijzigd. Ook hieruit valt af te leiden dat de diepgang volgens het MARS systeem niet betrouwbaar is. Dit laatste blijkt ook uit de audit van Bureau Veritas. III Het tuchtcollege oordeelt als volgt.

7 Ingevolge artikel 55j, lid 5, van de Zeevaartbemanningswet brengt de voorzitter verzoeken die niet door hem zijn afgewezen of niet in der minne zijn geschikt, onverwijld ter kennis van het tuchtcollege. Het tuchtcollege dient deze verzoeken af te doen in overeenstemming met de Zeevaartbemanningswet. De Zeevaartbemanningswet kent niet de mogelijkheid een verzoek af te doen door dit verzoek niet in behandeling te nemen. Een dergelijke afdoening is derhalve niet in overeenstemming met het systeem van de Zeevaartbemanningswet. Naar het oordeel van het tuchtcollege geeft artikel 55m, lid 1, van de Zeevaartbemanningswet slechts de feitelijke gang van zaken weer nadat de voorzitter het verzoek ter kennis heeft gebracht van het tuchtcollege en niet de hantering van een bevoegdheid door het tuchtcollege. Hiermee is in overeenstemming dat in de eerste zinsnede van artikel 55m, lid 1, de voltooid verleden tijd wordt gebezigd en niet zoals in artikel 55m lid 2, waar het om een bevoegdheid gaat, de tegenwoordige tijd. Artikel 55j, lid 1, van de Zeevaartbemanningswet geeft de voorzitter de bevoegdheid een verzoek na summier onderzoek terstond af te wijzen. Hieruit, en met name uit het gebruik van het woord terstond, valt niet af te leiden dat de voorzitter gehouden zou zijn betrokkene te horen alvorens het verzoek bij een met redenen omklede beslissing af te wijzen. Evenmin blijkt uit deze bepaling dat de voorzitter gehouden is de betrokkene te horen indien hij van deze bevoegdheid geen gebruik wil maken, noch dat de voorzitter in dit geval een met redenen omklede beslissing dient te geven. Hetzelfde geldt met betrekking tot de in artikel 55j, lid 4, van de Zeevaartbemanningswet bedoelde minnelijke schikking. Ook als juist zou zijn dat de inspecteur van Verkeer en Waterstaat de IJsseldelta heeft betreden voor een ander doel dan controle van overbelading staat geen rechtsregel er aan in de weg dat deze inspecteur, in het geval overbelading blijkt uit een computerscherm waarop zijn oog valt, nader onderzoek hiernaar doet en, zo nodig, ingrijpt. Controle van overbelading behoort immers tot zijn inspectietaken. Hij kan naar aanleiding van constatering van overbelading tevens vragen naar computergegevens met

8 betrekking tot onder meer de diepgang. Niet is ook in te zien dat zodanige gegevens, indien voldoende betrouwbaar, niet tot bewijs van overbelading zouden mogen dienen en dat tot bewijs slechts een feitelijke waarneming door de inspecteur zou mogen bijdragen. Op grond van het dossier en de verklaring van betrokkene ter zitting acht het tuchtcollege aannemelijk dat de foto van het beeldscherm een afbeelding van het beeldscherm van de Jesser computer betreft. In het verweer is door betrokkene uiteengezet dat aan boord gebruik gemaakt werd van de baggercomputer, die naast de MARS computer aanwezig was, en hierbij sluit logisch aan dat de stuurman tijdens de belading op deze computer en niet op de MARS computer keek. Nu verzoeker betrokkene niet langer overbelading verwijt m.b.t. de reis waarop de foto is gemaakt kan in het midden blijven of uit de afbeelding van de Jesser computer overbelading blijkt. Wat betreft de aan betrokkene verweten overbelading tijdens de reizen 1088 tot en met 1092 bestaat het bewijs slechts uit uitdraaien van de MARS-computer. Anders dan betrokkene wil mogen deze uitdraaien tot bewijs dienen op de voorwaarde dat zij voldoende betrouwbaar zijn. De enkele omstandigheid dat voor de MARS computer een nauwkeurigheidsmarge is voorgeschreven van 0.5% maakt niet dat het systeem een dergelijke nauwkeurigheid ook daadwerkelijk kent. Op grond van de constateringen van Bureau Veritas op 24 juni 2010, waaraan verzoeker en betrokkene niet hebben getwijfeld en waarvan ook het tuchtcollege uitgaat, blijkt dat bij een diepgang van 2.40m volgens het diepgangsmerk voor de Mars-computer een afwijking voor is geconstateerd van 11 cm en een afwijking achter van 8 cm. De nauwkeurigheidsmarge bedraagt derhalve bij een diepgang van 2.40m voor ongeveer 4.6% en achter ongeveer 3.3%. Het tuchtcollege constateert dat deze marge aanmerkelijk afwijkt van de voorgeschreven marge van 0.5%. Uitgaande van een gemiddelde afwijking van 4% komt de gemiddelde werkelijke diepgang tijdens de reizen 1088 tot en met à 4 cm boven de toegestane diepgang 4.40 m.

9 Voor een tuchtrechtelijk verwijt vormt een zodanige kleine afwijking nauwelijks aanleiding. Hier komt nog bij dat niet valt uit te sluiten dat bij een grotere diepgang dan 2.40m het afwijkingspercentage groter is dan bij een diepgang van 2.40m. Bureau Veritas past ook bij een grotere diepgang dan 2.40m een correctie van 10 cm toe. Nu deze toepassing niet onderbouwd is, is het tuchtcollege van oordeel dat het niet verantwoord is Bureau Veritas op dit punt in een tuchtrechtelijke procedure te volgen. Aan verzoeker kan worden toegegeven dat uit de computeruitdraaien blijkt dat voor het punt van meting de diepgang telkens groter is geweest dan op het punt van meting, maar nu geen exacte diepgang kan worden vastgesteld op het moment van meting kan ook deze omstandigheid niet tot de conclusie van overbelading leiden. Hetzelfde geldt mutatis mutandis voor de schriftelijke verklaring van de kapitein dat hij zodanig belaadt dat het schip enige minuten na afloop van het baggeren door het aflopen van water op zijn merk ligt. Deze algemene verklaring is bij het ontbreken van een daadwerkelijk voldoende nauwkeurige constatering van de diepgang, waaronder zodanige constatering met behulp van een computersysteem, niet voldoende om als bewijs van de verweten overbelading op de reizen 1088 tot en met 1092 te dienen. De conclusie moet zijn dat overbelading gedurende reizen 1088 tot en met 1092 niet bewezen kan worden verklaard. 4. Tuchtmaatregel De bezwaren tegen betrokkene zijn ongegrond; van het opleggen van een tuchtmaatregel kan geen sprake zijn. 5. De beslissing Het Tuchtcollege verklaart het verzoek ongegrond.

10 Aldus gewezen door mr. D. Roemers, voorzitter, R.J. Gutteling en P.J. Lensen, leden en J.F. Krijt en P.F. Vos, plaatsvervangende leden, in aanwezigheid van mr. E.H.G. Kleingeld als secretaris en uitgesproken door mr. D. Roemers ter openbare zitting van 4 januari mr E.H.G. Kleingeld secretaris mr D. Roemers voorzitter Verzonden: 4 januari 2012 Tegen deze beslissing kan binnen zes weken na de dag van verzending van de uitspraak hoger beroep worden ingesteld bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven, Prins Clausplein 60, 2500 EH te s-gravenhage, Nederland.