Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 15 DECEMBER 2014 S N/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. S N M. H. Mr. Pierre Van Hooland, avocaat bij de balie te Brussel, tegen BELGISCHE STAAT, vertegenwoordigd door de minister bevoegd voor Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF Het cassatieberoep is gericht tegen het arrest van het arbeidshof te Brussel van 7 maart Advocaat-generaal Jean Marie Genicot heeft op 28 oktober 2014 een schriftelijke conclusie neergelegd. Afdelingsvoorzitter Christian Storck heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal Jean Marie Genicot heeft geconcludeerd.

2 15 DECEMBER 2014 S N/2 II. BESLISSING VAN HET HOF Het door het openbaar ministerie ambtshalve opgeworpen middel van nietontvankelijkheid, overeenkomstig artikel 1097, Gerechtelijk Wetboek: het verzoekschrift werd niet ondertekend door een advocaat bij het Hof van Cassatie: Artikel 478, eerste lid, Gerechtelijk Wetboek bepaalt dat voor het Hof van Cassatie in burgerlijke zaken alleen advocaten kunnen optreden en conclusies nemen, die de titel van advocaat bij het Hof van Cassatie voeren. Krachtens artikel 1080 van dat wetboek is het verzoekschrift waarmee het cassatieberoep wordt ingesteld, zowel op het afschrift als op het origineel door een advocaat bij het Hof van Cassatie ondertekend, op straffe van nietigheid. Het verzoekschrift dat het cassatieberoep inleidt is niet door een advocaat bij het Hof van Cassatie ondertekend. Rekening houdend met de opdracht van de cassatierechter en de specificiteit van de voor hem gevoerde rechtspleging, staat artikel 6, 1 en 3, c), van het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden, in tegenstelling tot wat de eiser aanvoert, de toepassing niet in de weg van een nationale wet die het alleenrecht van de vertegenwoordiging van de partijen voor het Hof van Cassatie voorbehoudt aan gespecialiseerde advocaten. De tussenkomst van die advocaten draagt trouwens bij tot de nuttige uitoefening van het recht van verdediging, verleent het cassatieberoep een doeltreffend karakter en stelt de fundamentele waarborgen van artikel 6 van het Verdrag zeker aan de rechtzoekenden. De eiser betoogt dat, hoewel hij een beslissing tot verwerping van zijn beroep tegen een administratieve geldboete in sociale zaken aan het Hof wil voorleggen, de verplichting zich door een advocaat bij het Hof van Cassatie te laten bijstaan, die er niet is voor sommige andere zaken waarvan het Hof kennis neemt en niet van toepassing is op andere opperste gerechtshoven van interne en internationale orde, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt en hij stelt voor dat een prejudiciele vraag zou worden gesteld aan het Grondwettelijk Hof.

3 15 DECEMBER 2014 S N/3 Het Grondwettelijk Hof heeft bij arrest nr. 160/2012 van 20 december 2012 de prejudiciële vraag van het Hof beantwoord en geoordeeld dat het verschil in behandeling tussen bepaalde categorieën van personen dat voortvloeit uit de toepassing van verschillende procedureregels in verschillende omstandigheden op zich geen discriminatie inhoudt ; dat van discriminatie zou slechts sprake zijn indien het verschil in behandeling dat voortvloeit uit de toepassing van die procedureregels een onevenredige beperking van de rechten van de daarbij betrokken personen met zich zou meebrengen ; dat het cassatieberoep een buitengewoon rechtsmiddel is waardoor een partij in de mogelijkheid wordt gesteld om, wegens schending van de wet of wegens verzuim van substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven vormen, de vernietiging te vragen van een beslissing gewezen in laatste aanleg ; dat doordat de wetgever de verplichting oplegt om een beroep te doen op het optreden van een advocaat bij het Hof van Cassatie teneinde op geldige wijze een voorziening in cassatie te kunnen instellen tegen een tuchtbeslissing gewezen door een kamer van beroep van een beroepsinstituut, hij een maatregel genomen heeft die in verband staat met de wettige doelstelling die erin bestaat zowel een toevloed van kennelijk niet-gegronde beroepen te verhinderen als, vanuit de zorg om de belangen van de rechtzoekende en de goede werking van de justitie, een hoge kwaliteit van de bij het Hof van Cassatie neergelegde proceduregeschriften te waarborgen, en dat die verplichting die kan worden verantwoord zowel door het buitengewone karakter als door de specifieke draagwijdte en de bijzondere gevolgen van dat rechtsmiddel van het cassatieberoep, redelijkerwijs niet kan worden geacht de rechten van die partij op onevenredige wijze te beperken, en zegt voor recht dat artikel 9, 7, vierde lid, van de kaderwet betreffende de dienstverlenende intellectuele beroepen, gecodificeerd bij koninklijk besluit van 3 augustus 2007, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet schendt, in zoverre het het optreden van een advocaat bij het Hof van Cassatie oplegt. Overeenkomstig artikel 26, 2, tweede lid, 2, Bijzondere Wet Grondwettelijk Hof, moet, indien een vraag over de schending, door een wet, van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet wordt opgeworpen voor een rechtscollege, dit college het Grondwettelijk Hof niet verzoeken op deze vraag uitspraak te doen wanneer het

4 15 DECEMBER 2014 S N/4 reeds uitspraak heeft gedaan op een vraag of een beroep met een identiek onderwerp. Uit het voornoemde arrest Grondwettelijk Hof kan worden afgeleid dat de artikelen 478, eerste lid, en 1080 Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet schenden wanneer ze de partij die een beslissing tot verwerping van haar beroep tegen een administratieve geldboete in sociale zaken aan het Hof wil voorleggen, verplichten zich door een advocaat bij het Hof van Cassatie te laten bijstaan. De eiser voert nog aan dat de verplichting zich door een advocaat bij het Hof van Cassatie te laten bijstaan een beperking vormt van de vrijheid van vestiging en het vrij verrichten van diensten, verboden bij de artikelen 49 en 56 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en verschillende bepalingen van het secundaire gemeenschapsrecht overtreedt. De eiser, die als raadsman een advocaat heeft die is ingeschreven bij de Franse Orde van advocaten van de balie te Brussel, toont niet aan, en uit de stukken waarop het Hof vermag acht te slaan blijkt evenmin, dat de bij het Hof aanhangig gemaakte toestand aanknoping heeft met het gemeenschapsrecht, zodat dus geen uitspraak moet worden gedaan over het geschil en ook geen prejudiciële vraag dienaangaande aan het Hof van Justitie van de Europese Unie moet worden gesteld. De eiser betoogt ten slotte dat het alleenrecht van de advocaten bij het Hof van Cassatie een uitsluitend of bijzonder recht voor die advocaten is in de zin van artikel 106, 1, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en dat hun beroepsorganisatie de mededingingsregels van dat Verdrag overtreedt. De eiser die het beroep van advocaat niet uitoefent, heeft geen belang om dat middel aan te voeren. Het middel van niet-ontvankelijkheid kan niet worden aangenomen. Dictum Het Hof, Verwerpt het cassatieberoep.

5 15 DECEMBER 2014 S N/5 Veroordeelt de eiser in de kosten. Aldus geoordeeld door het Hof van Cassatie, derde kamer, te Brussel, door afdelingsvoorzitter Christian Storck, de raadsheren Koen Mestdagh, Mireille Delange, Antoine Lievens en Sabine Geubel, en in openbare terechtzitting van 15 december 2014 uitgesproken door afdelingsvoorzitter Christian Storck, in aanwezigheid van advocaat-generaal Jean Marie Genicot, met bijstand van griffier Lutgarde Body. Vertaling opgemaakt onder toezicht van afdelingsvoorzitter Eric Dirix en overgeschreven met assistentie van griffier Vanessa Van de Sijpe. De griffier, De afdelingsvoorzitter,