Gemeente Ede. Memo. Raadsinformatiebrief over voorkeursmodel 13 april 2012

Transcriptie

1 Gemeente Ede Memo Aan : Raadscommissie Maatschappelijke Zaken Van : College van burgemeester en wethouders Datum : 24 april 2012 In afschrift aan : Registratienummer : Opgesteld door : Ina Roelfsma Bijlage : 1. Vijf scenario s voor uitvoering WWnV 16 maart Voorkeursmodel Regionaal Werkbedrijf 13 april Herstructureringsaanvraag GR Permar. 4. Sheets van de bijeenkomst 1 maart Onderwerp : Invoering Wet Werken naar Vermogen Barneveld, Ede, Renkum, Scherpenzeel, Wageningen Raadsinformatiebrief over voorkeursmodel 13 april Inleiding De gemeenten Barneveld, Ede, Renkum, Scherpenzeel en Wageningen werken samen in de GR Permar. De colleges van de gemeenten hebben zich uitgesproken voor voortzetting van de samenwerking in een regionaal werkbedrijf. Dit bedrijf is zowel verantwoordelijk voor de sociale werkvoorziening (SW) als voor een deel van de Wet werken naar vermogen (WWnV). Om het huidige Permar te kunnen doorontwikkelen naar een regionaal werkbedrijf, doen we een beroep uit de middelen van de herstructureringsfaciliteit SW. Met deze brief informeren wij u over de gemaakte keuzes voor het regionaal werkbedrijf en de procedure voor de aanvraag voor de herstructureringsfaciliteit. De brief is als volgt opgebouwd: Aanleiding en proces Het voorkeursmodel: een regionaal werkbedrijf De aanvraag voor de herstructureringsfaciliteit Het vervolg: business case In bijlage bij deze brief treft u de achtergrondrapportage aan met daarin scenario s voor de invoering van de WWnV en de rol van het werkbedrijf daarbinnen. Ook bevat het rapport een financiële onderbouwing voor het regionaal werkbedrijf. 2. Aanleiding en proces Herstructurering WSW en invoering WWnV Bij verschillende gelegenheden bent u geïnformeerd over de kabinetsplannen met betrekking tot de sociale werkvoorziening en de invoering van de Wet werken naar vermogen. De belangrijkste wijzigingen zijn in het kort: De sociale werkvoorziening wordt ingeperkt tot die groep mensen die alleen in een beschutte omgeving kan werken. Mensen die nu een WSW-dienstbetrekking hebben, houden deze. Op termijn werken er in Nederland nog 30 duizend mensen in de beschutte sociale werkvoorziening, dat is eenderde van de huidige groep. De WSWsubsidie daalt van 27 duizend naar ruim 22 duizend euro per WSW-plek. Voor de herstructurering van de WSW heeft het rijk een zogeheten

2 Blz. 2 herstructureringsfaciliteit in het leven geroepen. De middelen in deze faciliteit, in totaal 400 miljoen euro over een periode van zeven jaar, kunnen gemeenten inzetten voor het hervormen van hun sociale werkvoorziening (zie onderdeel 4 van deze brief). Het kabinet wil zoveel mogelijk mensen naar vermogen laten werken. Met de invoering van de Wet werken naar vermogen (WWnV) per 1 januari 2013, worden de Wet werk en bijstand en (deels) de Wajong en de WSW samengevoegd. Gemeenten worden verantwoordelijk voor de uitvoering van de WWnV. Alleen jonggehandicapten die volledig en duurzaam arbeidsongeschikt zijn, komen nog in aanmerking voor een Wajong-uitkering. De invoering van de WWnV gaat gepaard met een forse besparing op de voor gemeenten beschikbare re-integratiemiddelen. Ten opzichte van 2011 wordt het budget bij benadering gehalveerd, terwijl de doelgroep in vergelijking met de Wet werk en bijstand, ongeveer anderhalf keer zo groot wordt. Beweging van binnen naar buiten De vijf gemeenten van de GR Barneveld, Ede, Renkum, Scherpenzeel en Wageningen en Permar zetten zich reeds een aantal jaar in voor het aan werk helpen van de WSW-doelgroep buiten de muren van Permar. Belangrijke reden hiervoor is dat we willen dat ook mensen die het op eigen kracht niet redden op de arbeidsmarkt, zoveel mogelijk bij reguliere werkgevers aan de slag kunnen. Op deze manier kunnen zij zo normaal mogelijk meedoen in de maatschappij. Daarnaast levert de inzet van de doelgroep bij reguliere bedrijven middels detachering en dienstverbanden met begeleiding in financiële zin meer op dan beschut werken binnen de muren van Permar. De beweging van binnen naar buiten willen de gemeenten doorzetten. Dat geldt zeker ook voor de doelgroep van de Wet werken naar vermogen: we streven ernaar deze groep een zo groot mogelijk deel van hun inkomen te laten verdienen bij een reguliere werkgever. Zonodig wordt dit inkomen aangevuld tot maximaal het wettelijk minimumloon. Onder andere via het instrument van loondispensatie kan de WWnV-doelgroep zo volwaardig mogelijk participeren en kunnen gemeenten de beperkt beschikbare middelen voor uitkeringen en re-integratie gericht inzetten. Samenwerking vijf gemeenten De opgave voor de herstructurering van de Wsw en de invoering van de WWnV is alleen al in financieel opzicht enorm. In het najaar van 2011 hebben de vijf Permar-gemeenten besloten om gezamenlijk te onderzoeken op welke wijze de gemeenten de WWnV willen invoeren en wat daarbij een gewenst rol is voor het werkbedrijf / Permar. Ook hierover bent u eerder geïnformeerd, onder meer tijdens een informatieve raadsbijeenkomst op 1 maart Om bovengenoemde vragen te kunnen beantwoorden, hebben de gemeenten de opgave van de WWnV in kaart gebracht, een toetsingskader opgesteld, scenario s uitgewerkt en een besluit genomen over een voorkeursmodel. Uitkomst hiervan is dat de gemeenten willen samenwerken in een regionaal werkbedrijf. In het rapport in bijlage bij deze brief, treft u de resultaten van het onderzoek aan. De scenario-studie is door de gemeenten slechts gebruikt als een hulpmiddel om te komen tot een keuze voor het voorliggende voorkeursmodel van een regionaal werkbedrijf. De scenario s, en de doorrekening ervan, zijn gebaseerd op veronderstellingen die onvoldoende zeggingskracht hebben over de daadwerkelijke omvang, financiën en prestaties van het te ontwikkelen regionaal werkbedrijf. Een reële prognose van de activiteiten, de omvang, de prestaties en de kosten en opbrengsten van het regionaal werkbedrijf moeten worden uitgewerkt in een business case. Daarbij worden ook de maatregelen in beeld gebracht die nodig zijn om het huidige Permar door te ontwikkelen tot het beoogde regionale werkbedrijf (zie onderdeel 3 van deze brief).

3 Blz Het voorkeursmodel: een regionaal werkbedrijf Een regionaal werkbedrijf voor WSW en WWnV De gemeenten Barneveld, Ede, Renkum, Scherpenzeel en Wageningen willen samenwerken in een regionaal werkbedrijf. Dit bedrijf bedient zowel de WSW- als de WWnV-doelgroep. Het regionaal werkbedrijf is niet vergelijkbaar met het huidige Permar; veel meer dan nu het geval is, zal het bedrijf opereren als een detacherings- en dienstverleningsbedrijf. Beschut werk voor de WSW-doelgroep zal slechts een beperkt deel van de werkzaamheden van het regionaal werkbedrijf omvatten. Wel wordt het regionaal werkbedrijf doorontwikkeld vanuit het huidige Permar; de samenwerking van de huidige GR-gemeenten zal zich richten op zowel de WSWals de WWnV-doelgroep. Regionaal werkbedrijf voor WSW en WWnV Het regionaal werkbedrijf biedt werk voor zowel de WSW- als de WWnV-doelgroep. Het gaat om de volgende groepen: Beschut werk WSW: alle mensen die in aanmerking komen voor beschut werk, werken bij het regionaal werkbedrijf. De oude groep WSW-ers verdwijnt in de komende decennia door natuurlijk verloop, de nieuwe groep WSW beschut heeft naar verwachting structureel (dwz over dertig tot veertig jaar) een omvang van 250 personen. Bestaande populatie WSW-ers die in dienstverlening werkt: de groep WSW-ers die nu buiten werkt, blijven allemaal bij het regionaal werkbedrijf werken. In de nieuwe WSW komt deze groep niet meer in aanmerking voor een WSW-indicatie, maar zal zij vallen onder de WWnV. De gedetacheerde groep die met een oude WSW-indicatie binnen de WSW achterblijft zal via natuurlijk verloop verdwijnen. WWnV tijdelijke ondersteuning : een deel van de WWnV-doelgroep heeft tijdelijke ondersteuning nodig om de stap te kunnen maken naar het zelfstandig verdienen van (tenminste) het wettelijke minimumloon (WML). Als deze groep werkt in het regionaal werkbedrijf hebben ze (gemeten over één jaar) een verdiencapaciteit van 50% van het WML. WWnV permanente ondersteuning : een deel van de WWnV-doelgroep heeft permanent ondersteuning nodig om een inkomen te kunnen verdienen. Het geschatte verdienvermogen van deze groep is gemiddeld 40% van het WML. WWnV verdiencapaciteit <20% : deze groep is niet of nauwelijks in staat om loonwaarde te realiseren. Een klein deel van deze groep kan mogelijk aan de slag binnen het regionaal werkbedrijf. Gemeenten kunnen individuele afspraken maken over de omvang van de WWnV-groepen welke door het regionaal werkbedrijf worden bediend. Vooralsnog kiezen Ede en Wageningen voor de uitwerking van een model waarbij deze gemeenten voor de doelgroepen uit de WWnV exclusief zaken te doen met het regionaal werkbedrijf. Barneveld, Renkum en Scherpenzeel houden de mogelijkheid open om de doelgroep WWnV ook via en bij andere bedrijven aan het werk te zetten. De condities en consequenties waaronder gemeenten en werkbedrijf individuele afspraken kunnen maken, worden nog onderzocht. Gemeenten verantwoordelijk voor intake, uitkering en handhaving De gemeenten voeren zelf dat deel van de WWnV uit dat niet met werk van doen heeft: intake, uitkeringenbeheer, handhaving. Daarnaast ligt er onder meer een rol voor de gemeente in het contractbeheer met het werkbedrijf en het arrangeren van SROI-overeenkomsten met leveranciers van de gemeente. Voor Ede en Wageningen geldt in beginsel dat alle klanten waarvan bij de intake wordt ingeschat dat deze alleen met enige ondersteuning op enig moment (een deel van) het minimumloon kunnen verdienen, rechtstreeks naar het regionaal werkbedrijf gaan. Hoe de sturing vanuit Ede en Wageningen eruit komt te zien, wordt in de business case uitgewerkt.

4 Blz. 4 Voor de gemeentelijke organisaties van Barneveld, Renkum en Scherpenzeel zijn de consequenties minder groot: voor het aan werk helpen van die mensen die tijdelijk of permanent ondersteuning nodig hebben, werken zij samen met ondernemers, intermediaire organisaties én desgewenst met het regionaal werkbedrijf. Hoeveel de gemeente zelf doet voor WWnV-klanten, en hoeveel men uitbesteedt, is door individuele gemeenten op klantniveau te bepalen. Betekenis voor de klant Resultaat van het voorkeursmodel is dat een deel van de WWnV-doelgroep terecht komt bij het werkbedrijf. Binnen het werkbedrijf heeft de klant een werkcoach of begeleider die hem of haar ondersteunt om (deels) in het eigen inkomen te voorzien. Voor zaken die de (aanvullende) uitkering betreffen, dient de klant zich te melden bij de eigen gemeente. Betekenis voor werkgevers Het regionaal werkbedrijf zal voor de Wsw- en WWnV-doelgroep op zoek gaan naar opdrachtgevers. De gemeenten zijn een belangrijke opdrachtgever voor groenonderhoud, schoonmaak, etc. Daarnaast zal het werkbedrijf nieuwe allianties moeten aangaan met (groepen) ondernemers in de regio. Het werkbedrijf zal voor deze taken een aantal commerciële medewerkers dienen aan te stellen. Omdat het werkbedrijf niet de enige organisatie in de regio is voor de WWnV-doelgroep, wordt de werkgeversbenadering niet exclusief bij het werkbedrijf belegd. Het regionaal werkbedrijf werkt bij de benadering van ondernemers samen met de gemeenten (en UWV) in de regio. Omvang van het regionaal werkbedrijf Het regionaal werkbedrijf bestaat uit een groeiende groep WWnV-medewerkers en een dalende groep WSW-ers. De WSW-doelgroep zal naar verwachting structureel (dwz over dertig tot veertig jaar) uitkomen op 250 werknemers; eenderde van het huidige aantal. De omvang van de groep Werken naar vermogen in het werkbedrijf is nog niet bekend. Dit hangt onder meer af van de keuzes die de gemeenten maken over het aantal WWnV-ers dat via het regionaal werkbedrijf aan de slag gaat. Ook de mate waarin het werkbedrijf erin slaagt om werk te vinden voor de WWnV-doelgroep, bepaalt mede de uiteindelijke omvang van het werkbedrijf. In de te ontwikkelen business case (zie hierna) zullen hiervoor onderbouwde prognoses worden gepresenteerd. Mogelijk opbrengsten De opgave voor het regionaal werkbedrijf wordt om de WSW- en WWnV-doelgroep zoveel mogelijk loonwaarde te laten realiseren, tegen zo laag mogelijke kosten. Hierbij dient ermee rekening gehouden te worden dat een fors verlies gemaakt wordt met de doelgroep WSW-ers. Dat geldt met name voor de groep zittende WSW-ers (waarvoor de bestaande WSW-cao blijft gelden). Dit verlies loopt langzaam terug vanaf 2016 als de groep zittende WSW-ers langzaam verdwijnt door natuurlijk verloop. De dienstverlening aan de doelgroepen uit de WWnV is naar verwachting financieel neutraal voor het regionaal werkbedrijf. We gaan er dan van uit dat een deel van de kosten die het regionaal werkbedrijf maakt voor de begeleiding van de doelgroepen WWnV gedekt worden uit het re-integratiebudget. Daarnaast gaan we ervan uit dat het regionaal werkbedrijf de doelgroepen WWnV een salaris betaalt naar hun verdienvermogen. Door de medewerkers van het werkbedrijf (een deel van hun) salaris zelfstandig te laten verdienen, realiseren gemeenten besparingen op de uitkeringslasten. In de op te stellen business case zullen de geprognosticeerde kosten en opbrengsten in het werkbedrijf en de effecten daarvan op de gemeentelijke begroting in beeld worden gebracht. Op grond van een indicatieve berekening is de inschatting dat de investeringen in begeleiding ruimschoots opwegen tegen de bespaarde WWnV-uitkeringen. Bij het effect op de uitgaven aan uitkeringen moet rekening gehouden worden met het wurgende effect van de systematiek waarmee het budget voor uitkeringen (I-deel) door het

5 Blz. 5 Rijk wordt vastgesteld. Als een gemeente er in slaagt om mensen (een deel van) hun inkomen zelf te laten verdienen, wordt daarmee bespaard op de uitkeringslasten van die gemeente. Maar als alle gemeenten dat doen en er landelijk minder uitgegeven wordt aan uitkeringen leidt dat tot een verlaging van het I-deel in alle gemeenten. Zo wordt de winst afgeroomd door het Rijk. Besparingen op de uitkeringen kunnen dus niet als structurele baten worden ingeboekt. Dat kan alleen als gemeenten er structureel in slagen om op dit vlak beter te presteren dan het landelijk gemiddelde. Het regionaal werkbedrijf: doeltreffend en doelmatig Het regionaal werkbedrijf is een belangrijke voorziening in de regio voor het activeren van alle doelgroepen SW en WWnV. Als het werkbedrijf erin slaagt om de doelgroepen hun verwachte loonwaarde te laten realiseren, hebben gemeenten een doeltreffende voorziening om mensen aan het werk te zetten. Hoewel met de doelgroep beschut werken een negatief resultaat geboekt wordt, is sprake van een doelmatige voorziening. Het negatieve resultaat wordt veroorzaakt door de beperkte verdiencapaciteit, de noodzakelijke begeleidingskosten en de toepasselijkheid van de WSW-cao. Voor de overige doelgroepen geldt dat de opbrengsten uit gemeentelijke bijdragen en toegevoegde waarde de kosten voor loon, begeleiding en overhead naar verwachting compenseren. Op basis van de prestaties van Permar Energiek schatten een aantal gemeenten echter in dat er voor de WWnV-groepen ook buiten het werkbedrijf doeltreffende voorzieningen denkbaar zijn. In dit voorkeursmodel maken Ede en Wageningen in beginsel geen gebruik van deze alternatieve voorzieningen. Een belangrijke randvoorwaarde voor het realiseren van de doelstellingen is dat het werkbedrijf erin slaagt voldoende productief werk te organiseren voor de WSW- en WWnV-doelgroep. Gemeenten kunnen daartoe bijdragen door werkzaamheden als schoonmaak en groenonderhoud in te besteden bij het regionaal werkbedrijf. Daarnaast kan middels de inzet van het instrument social return on investment aan leveranciers van de gemeente worden gevraagd een bijdrage te leveren aan het inzetten van mensen uit de doelgroep. Verantwoordelijkheidsverdeling De vijf gemeenten zijn in ieder geval samen verantwoordelijk voor de activiteiten die het regionaal werkbedrijf doet voor de WSW-doelgroep. De verliezen op deze activiteiten worden verdeeld over de vijf gemeenten naar rato van het aantal WSW-ers dat per gemeente werkt bij het regionaal werkbedrijf. Voor de WWnV-doelgroep dienen de gemeenten nadere afspraken te maken over de aansturing, verantwoording en afrekening van het regionaal werkbedrijf. Uitgangspunt daarbij is dat iedere gemeente beslist over wie er uit de doelgroep WWnV in of via het regionale werkbedrijf aan de slag gaat. Het resultaat van deze activiteiten wordt tussen de gemeenten afgerekend op basis van vooraf overeengekomen afspraken over de benutting van het regionale werkbedrijf. Werkgeversbenadering Het werkbedrijf kan een deel van de regionale werkgeversbenadering voor zijn rekening nemen. De werkgevers kunnen echter niet exclusief door het werkbedrijf worden bediend. De eerste reden hiervoor is dat Barneveld, Renkum en Scherpenzeel ook zaken (kunnen) doen met andere uitvoeringsorganisaties. Een tweede reden is dat lokale binding een belangrijke succesfactor is voor de benadering van werkgevers. Individuele gemeenten zullen derhalve een rol blijven spelen individuele contacten met ondernemers. Tot slot zal een deel van de werkgeversbenadering mogelijk worden vormgegeven op de schaal van de regio s Food Valley en Arnhem. De werkgeversbenadering van het regionale werkbedrijf zal dus afgestemd moeten worden in regionaal verband. Verbinding drie decentralisaties Het werkbedrijf kan wellicht worden ingezet voor arbeidsmatige dagbesteding via de Wmo. Door de combinatie van SW, WWnV en arbeidsmatige dagbesteding kan mogelijk meerwaarde

6 Blz. 6 worden gerealiseerd tegen relatief lage kosten. Of dit zinvol is, tegen acceptabele kosten, dient nog onderzocht te worden. Financiën Het regionaal werkbedrijf draait, op basis van de huidige veronderstellingen, structureel met verlies. Dit verlies wordt veroorzaakt doordat de opbrengsten van de WSW-doelgroep (subsidie en toegevoegde waarde) niet opwegen tegen de kosten (loon, begeleiding en overige kosten). Omdat de huidige WSW-doelgroep langzaam afneemt, daalt het verlies in de loop van de jaren. Incidentele kosten versus opbrengsten Om de toegevoegde waarde met de doelgroepen WSW en WWnV te kunnen realiseren, zijn investeringen nodig in met name de werving van werkplekken (en bijbehorende begeleiding) voor de WSW-ers en WWnV-ers. Hoe meer mensen buiten (bij andere werkgevers) werken, hoe minder geïnvesteerd hoeft te worden in gebouwen en productiemiddelen. Er moet wel geïnvesteerd worden in versterking van de relatie met werkgevers in de regio om dit externe werk buiten te realiseren. In de business case voor het regionaal werkbedrijf zal de omvang van de investeringen nader in beeld gebracht dienen te worden. Risico s De belangrijkste risico s van de ontwikkeling van een regionaal werkbedrijf zijn: Het verdienmodel van het regionaal werkbedrijf is voor een belangrijk deel gebaseerd op het realiseren van de geraamde toegevoegde waarde voor de verschillende groepen. Als het werkbedrijf hier niet in slaagt met de nieuwe, grotere doelgroep, levert dat een groot risico op voor het verdienmodel. Het werkbedrijf moet zowel binnen als buiten voldoende werk kunnen organiseren, waarmee voldoende toegevoegde waarde kan worden binnengehaald. De mate waarin het werkbedrijf daarin slaagt, is van grote invloed op het eindresultaat. Naar verwachting ligt hier voor gemeenten een verantwoordelijkheid om uitvoerende taken als groenvoorziening, schoonmaak en onderhoud in te besteden bij het werkbedrijf. Uitwerking business case regionaal werkbedrijf Het regionaal werkbedrijf is hierboven op hoofdlijnen beschreven. Op basis van deze hoofdlijn achten de vijf gemeenten de vorming van een regionaal werkbedrijf wenselijk en verantwoord. Om te komen tot een daadwerkelijke realisatie van het regionaal werkbedrijf, dient een nadere onderbouwing te worden opgesteld over onder meer de kosten en opbrengsten die het werkbedrijf in de toekomst kan realiseren. Hiertoe zullen de vijf Permar-gemeenten een business case uitwerken die dat inzicht kan bieden en een onderbouwing vormt voor eventuele nadere investeringen in het regionaal werkbedrijf (zie ook onder 5.). 4. De aanvraag voor de herstructureringsfaciliteit De herstructureringsfaciliteit In de inleiding is aangegeven dat het rijk een herstructureringsfaciliteit van 400 miljoen heeft ingesteld voor de herstructurering van de sociale werkvoorziening. De Permar-gemeenten doen gezamenlijk, voor de gehele taakstelling van de vijf gemeenten, een aanvraag voor de herstructureringsfaciliteit; de uiterste indieningsdatum is 30 april Maximaal beschikbare middelen voor de Permar-gemeenten In totaal is binnen de herstructureringsfaciliteit een bedrag beschikbaar van 400 miljoen. Het bedrag dat per gemeente maximaal beschikbaar is, wordt gebaseerd op de taakstelling van de betreffende gemeente voor de sociale werkvoorziening. Onderstaand overzicht bevat de financiële gegevens voor de aanvraag (op basis van het macrobudget van 400 mln).

7 Blz. 7 gemeente cijfers SZW 2012 aandeel Bijdrage fonds totaal co-financiering Barneveld 112,85 0, Ede 436,84 0, Renkum 128,28 0, Scherpenzeel 12,24 0, Wageningen 147,09 0, overige gemeenten Totaal 837,30 0, Herstructureringsaanvraag Met de in de herstructureringsplan beschreven maatregelen is de doorontwikkeling van Permar tot een regionaal werkbedrijf dat voldoet aan de eisen van de toekomst nog niet volledig gerealiseerd. De in de herstructureringsaanvraag beschreven maatregelen hebben betrekking op de stappen die in ieder geval gezet moeten worden om een gezonde uitgangspositie voor Permar te creëren én die betrekking hebben op de veranderingen in de WSW(-doelgroep). Op basis van de business case voor het regionaal werkbedrijf wordt duidelijk welke investeringen in de komende jaren nog nodig zijn voor de doorontwikkeling van Permar tot een effectief en efficiënt regionaal werkbedrijf. Op een later moment kan, op basis van de uitgewerkte business case, een goede analyse gemaakt worden van de noodzakelijke aanvullende herstructureringskosten en de eventueel benodigde aanvullende bijdragen van de gemeenten. Cofinanciering 25% Voor de aanvraag van de herstructureringsfaciliteit is een gemeentelijke cofinanciering van 25% verplicht gesteld. Voor de vijf gemeenten samen gaat het om een bedrag van (zie voor bedragen per gemeente bovenstaand schema). In 2011 zijn reeds maatregelen genomen die bijdragen aan de herstructurering van Permar en het gerealiseerde resultaat, voor een bedrag van in totaal Een ander deel van de cofinanciering bestaat uit de inzet van ambtelijke medewerkers ( ) en de bekostiging van de inhuur van de externe begeleiding in het scenario-traject ( ). Op basis van de uitgewerkte businesscase worden in een latere fase besluiten genomen over noodzakelijke aanvullende investeringen in het regionaal werkbedrijf en daarmee samenhangende bijdragen van gemeenten. Over de hoogte van deze investering kunnen wij op dit moment nog geen uitspraken doen. Wel is het aannemelijk dat deze investeringen de resterende cofinanciering kunnen verantwoorden. Deze zullen dan naar rato van deelname in de gemeenschappelijke regeling op een later moment beschikbaar gesteld dienen te worden. Hierover wordt u geïnformeerd zodra de business case voor het regionaal werkbedrijf is opgesteld. Dit bevat dan tevens een voorstel over de definitieve besteding van de middelen uit de herstructureringsfaciliteit. 5. Het vervolg: business case voor het regionaal werkbedrijf In deze brief hebben wij beschreven dat de gemeenten Barneveld, Ede, Renkum, Scherpenzeel en Wageningen willen samenwerken in een regionaal werkbedrijf. Dit bedrijf zet zich in voor zowel de WSW- als de WWnV-doelgroep. De gemeenten maken deze keuze op basis van het beschreven voorkeursmodel; in een business case wordt deze keuze nader uitgewerkt. De besteding van de middelen die van het rijk verkregen zijn in het kader van de herstructureringsfaciliteit WSW zal op basis van deze uitgewerkte businesscase definitief worden vastgesteld. Zodra de uitgewerkte businesscase gereed is, wordt u daarover geïnformeerd. Tevens zal bij die gelegenheid een voorstel worden gedaan voor eventuele aanvullende investeringen in het regionaal werkbedrijf. Indien deze investeringen de uit de herstructureringsfaciliteit beschikbare middelen overtreffen, doen wij u ook een voorstel voor de financiering daarvan.