Nummer 123 / Jaargang 35 februari IN DIT NUMMER: De passie van mijn vader Heilige koe in Frankrijk Verslag Abarth treffen

Transcriptie

1 Nummer 123 / Jaargang 35 februari 2014 IN DIT NUMMER: De passie van mijn vader Heilige koe in Frankrijk Verslag Abarth treffen

2 COLOFON INHOUD VAN DE VOORZITTER Due Posti is het clubblad van het FIAT 124 Sport Spider Register en verschijnt vier maal per jaar. Voorzitter: Jouke de Vries Geurdenhof 49, 5345 BA Oss Telefoon: Secretaris: Gaston Lensink Augustinuslaan 1, 1277 AA Huizen Telefoon: , Penningmeester: Liesbeth Smit St. Antoniusstraat 19C, 5144 AA Waalwijk Telefoon: , ; Girorekening t.n.v. Fiat 124 Sport spider register te Waalwijk Activiteiten commissie: Marc Visser Lekstraat 62, 2314 VH Leiden Tel.: / , Henri Vesseur Van Poelgeestlaan 4, 2396 BC Koudekerk a/d Rijn Telefoon: , Website, internet commissie: Hans Poulssen Landlust 1, 2134 VZ Hoofddorp Telefoon: , Technische vragen: Harry Minekus Telefoon: , Redactie Due Posti: Redactie adres: Geurdenhof 49, 5345 BA Oss Telefoon: , Hoofdredactie: Elisabeth de Vries Redactieleden: Ina de Bruin, Harry Minekus, Liesbeth Smit, Jouke de Vries Aan dit nummer werkten o.a. mee: Ton en Ina de Bruin, Arnold Vis, Liesbeth Smit, Harry Minekus, Martin van der Velde, Sebastian Zeitz, Frank de Kruijf, Ruud van Etteger Vormgeving/Opmaak/Ontwerp omslag: Paul van der Velde Het lidmaatschap loopt van 1-1 t/m en kost 45,00 p/j, bij automatische incasso slechts 40,00 p/j. Opzegging dient voor 1-12 schriftelijk doorgegeven te worden. Na deze datum wordt het lidmaatschap voor 1 jaar verlengd. 2 Colofon 3 Van de voorzitter 4 De Fiat passie van mijn vader 6 Verslag Auto-Italia 8 Geen tijger maar troep in de tank 11 Korte berichten 12 Borrelpraat, verslag Nieuwjaarsborrel 13 Agenda 14 Particolarità dell'italia 17 Uitnodiging Ledenvergadering 18 Loch Ness - Monsterrit 19 Nieuws van FEHAC 20 En het doel was... Lingotto 23 Abarth 124 Rally Meeting Benzine, een vluchtig goedje 29 Pech, balen als een stekker 30 De Heilige Koe in Frankrijk 33 Jolly Good! 35 Advertencione 35 Italiaanse chocola van Fiat Bij het omslag: Paul Schut stuurde ons deze foto van zijn US Sport Spider uit 1976 die hij nu een jaar in zijn bezit heeft, voor Kasteel Groeneveld in Baarn. Februari 2014 Huisarrest Als je aan huisarrest denkt, dan heeft dat meestal betrekking op je kinderen als ze stout zijn geweest. Zo had ik één van onze zoons eens een keer huisarrest gegeven waar hij het uiteraard niet mee eens was. Binnen een half uur koos hij dan ook via de dakkapel en de regenpijp zijn vrijheid. Nu in 2014 moeten onze klassiekers van december tot en met februari in huisarrest. Niet omdat de Belastingdienst medelijden met onze auto heeft in de winter, maar het is een pleister op de wonde om zogenaamd het leed te verzachten dat we toch weer moeten gaan betalen voor iets waar wij plezier aan beleven, of zijn klassieker liefhebbers stout bezig??? Dan te denken dat dit alles is veroorzaakt door een fietsende ambtenaar van hetzelfde Ministerie, die elke week meer Mercedes diesels uit Duitsland op zijn route tegenkwam en dacht die kunnen we pakken. Hij kon natuurlijk niet bedenken dat is maar tijdelijk of op is op, want dat gaat boven zijn pet. Staatssecretaris Weekers gaf liever aandacht aan de Bulgaarse huurtoeslagen want die mensen hebben er meer recht op??? De Fehac heeft er ook voor gestreden en de voorzitter hiervan heeft een Kamerlid uitgenodigd eens in zijn Morris Minor mee te rijden om zodoende kennis te maken met een klassieker. Ik denk echter dat hij beter 150 ritten had kunnen maken, want we hebben 150 Kamerleden. Maar zo werkt het niet beste leden, ze moeten alleen maar geld hebben. Ze voegen onze belastingen bij een ander pakket en zo komt het amper in de publiciteit en gaan ze gewoon weer verder. Ditmaal zonder Weekers, want die begon in de tweede kamer verbaal te hakkelen en kon nog net zeggen dat hij de volgende dag zijn ontslag aan de Koning zou aanbieden. Einde oefening voor hem, maar niet voor ons! Het wachtgeld wat hij krijgt mag wat mij betreft gekoppeld worden aan bewaakt huisarrest tot hij ander werk heeft gevonden. Onze club gaat samen met Wouter van Embden doorstrijden, met hoop van slagen. Indien het weer niet lukt komen wij eind mei samen in het KRIMI hotel in Duitsland om gezamenlijk in conclaaf te gaan hoe wij de Weekers belasting kunnen omzeilen.. Jouke de Vries

3 De Fiat passie van mijn vader Dat een automerk een groot deel van je leven kan gaan uitmaken, had ik niet kunnen bedenken toen ik als 7-jarig ventje mijn ouders een luxe cabrio op de oprit zag parkeren. De passie was geboren, zowel bij mijn vader als bij mij. Het zou het begin worden van een leuke tijd en voor mij een mooie jeugd maar met een vervelende afloop: mijn vader is overleden en zijn laatste project, een 124 Coupé BC uit 1969, heeft hij niet af kunnen maken. Het is bizar hoe dingen kunnen lopen in het leven. Mijn vader en moeder gingen wonen in het huis van mijn opa. Opa had een fouragehandel en naast het huis stond daarom een grote loods. Nadat mijn ouders het huis hadden betrokken ging de loods plat om plaats te maken voor een garage met dubbele garagedeuren. Aan de garage werd een druivenkas gebouwd van 4x8 meter. Mijn vader was totaal niet handig met klussen, laat staan aan auto s. Door veel te verbouwen en gewoon aan dingen te beginnen ken ik mijn vader juist als de handigste man die ik kende. Geen klus was de laatste jaren meer te gek, hij deed echt alles zelf en altijd met Duitse precisie, iets wat bij Italiaanse auto s uit het verleden wel eens ontbrak. In eerste instantie had mijn vader niets met auto s. Het was mijn moeder die op een gegeven moment een auto wilde. Zij was de Zündapp zat. Ze nam de 850 van haar broer over. De 850 was gekocht bij Fiat-dealer Huiden in Gouda. Toevallig woonde er familie van Huiden tegenover, mijn vader kende de familie en raakte bevriend met wat later Zo gezegd zo gedaan. Toevallig stond er bij Huiden een 124 Spider 2000 uit Hij was daar net opnieuw gespoten en deels gerestaureerd. De deal was snel rond en tevens werd er een nieuwe Tipo 2000 besteld, de derde op rij. Als ik daar aan terugdenk, lijkt het nog geen tien jaar geleden. De Spider is nu al ruim twintig jaar bij ons in bezit, de tijd vliegt... Er werd in die tijd bijna geen rit van de 124 Spider club overgeslagen. Zelfs weekenden inclusief kamperen in Limburg, alles met Tipo én spider zodat mijn broer en ik konden wisselen als bijrijder. Intussen kwamen er een nieuwe cabrio en coupé uit van Fiat en deze werden allebei even geleend voor een mooie fotoshoot op het erf, zoals dat met bijna alle nieuwe Fiats ging. De Coupé was in die tijd een ultraluxe auto en wat werd ik verliefd op dat model, ik was toen tien jaar. Ook de barchetta werd een middagje geleend en ook daarvan zag ik wel dat het een auto was met mooie verhoudingen. Onze groene Spider vertrok een aantal weken naar garagebedrijf Huiden om daar als showauto naast de nieuwe barchetta te staan. Het virus was nu echt losgebarsten. De verzamelwoede begon, beurzen werden afgestruind op zoek naar boeken, folders, modelletjes en werkplaatshandboeken. Het rijden was leuk maar het sleutelen was eigenlijk nog leuker. Er werd gestudeerd en gezocht naar een project. Een ruimte om een project te restaureren was er niet tenzij de Tipo of Spider buiten gezet zou worden, dat was geen optie. De druivenkas werd verplaatst naar achterop de tuin en in plaats daarvan werd er een stuk aan de de lastang en er werd een heus spit in elkaar gezet zodat de Spider om zijn lengte-as naar alle gewenste richtingen gedraaid kon worden om er prettig aan te kunnen werken. Zoals het hoort in een Amerikaanse auto werd er van alles in gevonden, onder andere kogels, geld en pagina s uit de bijbel. Hadden wij hier een Italo-Amerikaanse maffia auto in de schuur staan? Wie zal het zeggen. De auto is zo n drie jaar geleden afgekomen. Er stond een rode Spider die beter was dan nieuw. Alles is gereviseerd en de auto rijdt heerlijk. Inmiddels was de interesse voor de 124 BC Coupé ook gewekt en eind jaren 90 stond er ook daar een exemplaar van in de schuur. Tevens hing er een harde Italiaanse carrosserie aan het plafond van de garage vanwege ruimtegebrek. In 2006 werd er voor 300 euro nog een Amerikaanse Spider gekocht die ik had ontdekt onder een kleedje bij iemand op het erf. Ik had mijn vader getipt en toevallig liep de eigenaar buiten tijdens een rondje fietsen. De man vertelde dat hij zijn vrouw er erg blij mee zou maken als de auto zou worden opgeruimd. Mijn vader wilde daar wel aan mee- de opvolger in het familiebedijf zou worden. Alles viel op zijn plek: de eerste Fiat was in het bezit en mijn vader raakte bevriend met een Fiat dealer. Er waren wat centjes van een erfenis begin jaren 90 en mijn ouders waren ergens tegen een meeting aangelopen van een Engels merk. Het verhaal gaat dat mijn vader zei: dat is ook leuk, zo n open autootje, waarop mijn moeder antwoordde met: dan koop je er toch één. garage gebouwd. Inmiddels was er een Spider gevonden in Eck en Wiel bij Jan de Ruijg. Het betrof een CS1 uit Dit was het uitgangspunt voor een project dat de Europese look moest krijgen. Origineel Europese Spiders waren lastig te vinden en vaak een stuk duurder. Deze auto was keihard en vormde dus een prima basis. Hij werd ontmanteld tot het laatste schroefje uit de auto was. Mijn vader had inmiddels handigheid gekregen met 4 5

4 werken en ook deze auto werd vervoerd naar huis. Het betrof een Spider 2000 met automatische versnellingsbak. Hij was er slecht aan toe en werd dus gesloopt voor de onderdelen, maar niet voor dat de auto aan de praat was gekregen. Er is een paar honderd meter mee gereden alvorens de slijptol er werd ingezet. De Fiat hobby werd overschaduwd doordat mijn vader in 2005 ziek werd. Hij kreeg endeldarmkanker. Hij werd geopereerd en behandeld en hij pakte de draad weer op. Alles ging goed tot december Er was een spier in het kleine bekken aangetast waardoor hij ook wat lastiger liep. In het voorjaar van 2011 werd hij weer geopereerd, het duurde 8 uur. Ook daarvan knapte hij aardig op maar hij leverde behoorlijk in voor wat betreft mobiliteit. Lang zitten en lange stukken lopen zat er niet meer in. Ook autorijden werd moeilijker. Eind september 2012 kwam er nog een ontsteking in het heupgewricht bij waar niks aan gedaan kon worden. Het zag er beroerd uit. De Coupé stond inmiddels op zijn wielen maar er werd niet meer aan gesleuteld. Mijn vader had veel pijn, liep met twee krukken en kwam het erf niet meer af. De zin om wat te doen was weg. Uiteindelijk is hij eind maart 2013 in het ziekenhuis beland en daar kreeg hij te horen dat hij nog maar een paar dagen te leven had. Hij is op 31 maart jl. thuis gestorven. Inmiddels rijd ik zelf een Coupé Fiat uit 2000, heeft mijn broer er ook één, naast een oranje barchetta. De twee Spiders en barchetta waren volgauto s tijdens de rit naar het crematorium. Indrukwekkend zeiden de mensen. In 2011 is er nog wel een brug geïnstalleerd waar één Spider opstaat en de ander eronder. De 124 Coupé staat onder een zeiltje. Het is natuurlijk mijn droom om het werk van mijn vader af te maken. Ik weet hoe hij het had willen hebben. De Spiders en Coupé zijn een mooi geschenk aan mijn moeder, broer en mij. Elke keer als we met één van de auto s op pad gaan denken we aan onze ouwe heer. Arnold Vis Voor eventueel vragen/ opmerkingen nav dit artikel: arnoldvismsc@gmail.com Verslag AUTO-ITALIA Rosmalen 2013 Voor de eerste keer in Rosmalen-Autotron. Nu komen we geregeld in het Autotron, zeker als de British Cars and Lifestyle Beurs er is! Deze wordt georganiseerd door Martin de Vries, die ook altijd de AUTO- ITALIA- HOUTEN organiseerde. Dit is een fantastische beurs, waar naast schitterende auto s ook veel Engels antiek, kleding en lekkernijen te koop zijn. De wijze waarop Martin alles communiceerde was direct of per brief. De instelling die de nieuwe Auto-Italia organiseerde deed alles per mail en website. We kregen een plaats toegewezen op een mooie plek en wij belden op of het een probleem zou zijn als de stand iets groter werd, want we hadden extra frontruimte nodig. Geen probleem, ze hadden van Martin de Vries doorgekregen dat de Fiat 124 club altijd een mooie stand had die als trekpleister dient. Vandaar de speciale plek, tegenover de entree van het Restaurant. Het ontwerp was dit jaar, vanwege oktober- wijnmaand, druivenranken met als achtergrond een wijn Château. De Fiats die er kwamen staan moesten dan ook de kleuren hebben van witte en blauwe druiven. De keuze was snel gemaakt: de prachtige paars-blauwe van John Schiebroek en de licht-groene van Ron Ariëns. De hele bus en aanhangwagen werd volgestouwd met druivenstokken, druiventrossen, wijn-attributen, bladeren etc. etc. Op naar Rosmalen (lekker dichtbij, zijn we snel klaar) samen met Gaston. We stonden voor dichte deuren, dus gingen we maar eerst even onze standruimte opzoeken, de auto binnenrijden komt dan later wel. Wat schets echter onze verbazing: de stand was al helemaal klaar! Ik zei de heren goedemorgen en bedankte ze voor hun medewerking. Toen ik ze mededeelde dat wij de auto s wel zouden gaan halen en dan klaar waren, protesteerden ze en vertelden dat ze van een hele andere club waren dan de Fiat 124 Sport Spider club! Dat had ik ook wel gezien! Inmiddels voegden Jouke en Gaston zich bij mij en wij vroegen ze vriendelijk de stand weer af te breken en op hun eigen plek te gaan staan. Dit is onze plek, werd er geantwoord, vanmorgen is alles omgegooid! (ik weet niet hoe ik de tekentjes moet maken die je altijd ziet in strips bij boze mensen, anders had ik die er een aantal neergezet ~!@#$%^&*) Jullie kunnen beter iemand van de organisatie opzoeken om het te verifiëren, wij blijven hier staan, deze mooie plek geven wij niet op! Na lang zoeken vonden we eindelijk iemand die ons kon zeggen wat er aan de hand was en kregen te horen dat er om een aantal clubs tevreden te stellen wat stands geruild waren... Lekker hoor! Wij zijn opnieuw op onderzoek uitgegaan om uit te vinden waar we dan neergepoot waren. Bah, bah achter in een hoekje, vele malen kleiner dan toegezegd, wat een organisatie, geen paden, geen planten, geen broodjes, geen vriendelijk woord, geen deur die open kan etc. etc. Eindelijk vonden we iemand die wist hoe wij naar binnen konden rijden om alles uit te laden, maar ja, voor die deur was al een stand opgebouwd, die moeten jullie maar even afbreken en daarna opnieuw opbouwen! De stand was net te klein voor 2 auto s, dus het tafeltje maar naast de stand neergezet, je zag toch geen verschil tussen gangpad en stand. Er zijn ongeveer 20 leden geweest tijdens dit evenement, die allemaal nogal hebben moeten zoeken naar de Fiat 124 Sport Spider Stand, normaal komen er veel meer: hebben zij ons niet kunnen vinden????? Eén ding was duidelijk: alle bezoekers waren helemaal weg van de Spiders, de meesten hadden nog nooit zulke aparte kleuren gezien! We bedanken dan ook Ron en John heel hartelijk voor het in bruikleen geven van hun mooie bolides. Ook alle andere medewerkers bedankt voor de inspanningen en de gezelligheid op de beursvloer. De standcommissie beraadt zich of we volgend jaar nogmaals op deze beurs gaan staan of dat we besluiten een andere gelegenheid te zoeken om de club te profileren. Elisabeth en Jouke de Vries 6 7

5 Geen tijger maar troep in de tank Tijdens de mooie blauwe bessenrit in het noord Limburgse land, kijken we elkaar aan en weten beide wat we denken; wat loopt hij toch weer lekker! Mooi weer, gezellige rit, daar heb je die Spider voor! En dan..ineens.. prutprutprut en stop! Motor loopt, maar gang maken ho maar! Deze keer is het geluk aan onze kant en de redding dus nabij: vele helpende handen onder leiding van Harry Minnekus en zijn bijrijder Hans. De Spider lijkt geen brandstof te krijgen en als het brandstoffilter tevoorschijn getoverd is. is ieders reactie: roest!?? Schoonmaken van filter en carburateur dus, de een heeft gereedschap, de ander brandstof, schone doeken, water en zeep, goede raad en even later rijden we weer! Maar thuis gaan we nadenken en worden wederom door Harry op het goede been gezet: geen tijger in de tank, maar troep! Het probleem is geen roest maar het oplossen van (oud) brandstofbezinksel. Dit oplossen komt door de huidige brandstoffen die ethanol bevatten. Waar en wat hebben we allemaal getankt? Waarschijnlijk in Duitsland even niet goed opgelet en daar de verkeerde brandstof genomen. Ton besluit de tank uit te bouwen en te gaan schoon maken. We gebruiken hiervoor verschillende middeltjes op aanraden van schoonzoon en Google. Het bezinksel begint los te laten, het zijn hele vellen, dikke stukken, taaie substantie. En dan doet zich nog een probleem voor; de taaie aanslag heeft het slingerschot in de tank mooi op zijn plaats gehouden, maar staat nu gedeeltelijk los. Dit staat Ton niet aan! Maar wat nu? Het wordt hem niet echt aangeraden, maar Ton gaat z n eigen gang, leent lasapparatuur van een collega en gaat aan het werk. Knipt een gat in de tank en last het tussenschot vast en dicht ook weer het gat. Zo dat is dat! Het was wel even geleden, dat lassen met gas en zuurstof, maar duidelijk nog niet verleerd! De lasranden weer netjes glad slijpen, de tank weer in grondlak en een deftig zwart kleurtje spuiten en dan inbouwen natuurlijk. Brandstofleidingen en filters gereinigd, V-Power getankt en prrrrrrt: hij loopt weer als een zonnetje! We hebben in ieder geval geleerd goed op de brandstof te letten bij het tanken en ALTIJD gereedschap, wat reserveonderdelen, water, schone doeken, zeep (voor de vieze handen) en brandstof in de kofferbak te hebben! Is het niet voor onszelf, dan wel om een ander weer op weg te helpen! En foto s maken! Dan kunnen we de ervaringen delen! Ton en Ina de Bruin 8 9

6 KORTE BERICHTEN >>> Nieuwe voorzitter Onze huidige voorzitter Jouke de Vries is in 2014 al weer 7 jaar voorzitter van het register. In 2014 zal Jouke de Vries daarom ook statutair aftreden geheel volgens de statuten van ons register. Bestuursfuncties hebben nu eenmaal een maximale duur van 7 jaar. Het register is daarom ook op zoek naar een nieuwe voorzitter. Jouke de Vries heeft te kennen gegeven aan het bestuur zich herkiesbaar te willen stellen. Nieuwe kandidaten voor het voorzitterschap kunnen zich aanmelden bij de secretaris Gaston Lensink via: gastonlensink@ziggo.nl Tijdens de algemene leden vergadering op zondag 30 maart zal de verkiezing voor de nieuwe voorzitter plaatsvinden. De verkiezing van de nieuwe voorzitter gebeurt door middel van stemming van de dan aanwezige leden. De kandidaat met de meeste stemmen van de dan aanwezige leden wordt verkozen tot nieuwe voorzitter met een periode van maximaal 7 jaar. >>> Spiderweb.nl en Fiat124 Spider.com Ton Westen laat ons weten: "Na meer dan 10 jaar ontwerpen, creëren, schrijven, vertalen, illustreren en - niet op de laatste plaats - financieren uit eigen middelen, heb ik besloten om mijn persoonlijke websites Spiderweb.nl en Fiat124Spider.com per 14 januari 2014 te sluiten." Anthony Westen - anthony124@live.nl" >>> De redactie is op zoek naar een vaste interviewer voor de rubriek bijzondere leden, gezellige verhalen van leden om hun speciale hobby s te belichten. Iets voor jou, geef het dan door aan de redactie, Elisabeth de Vries. >>> De Eiffelrit, van 29 mei tot 1 juni, was zeer snel volgeboekt. Het KRIMI hotel kan rekenen op een hele stoet Fiat-Spider bezitters! >>> Oproep, wie wil meewerken aan de ZOT toer oftewel: Zomers Oldtimer Toer! Gaarne doorgeven aan de evenementencommissie. >>> Vanaf Due Posti 124 worden oude artikelen geplaatst van leden die nu ook nog lid zijn onder de rubriek: Wat was ik toen nog jong! >>> Mocht je leuke, ontroerende, belachelijke of interessante artikeltjes vinden of schrijven met leuke foto s!? Stuur die dan naar hans@poulssen.nl voor plaatsing op de Fiat124sportregister.nl website! Ook voor plaatsing in de Due Posti: duepostikopij@hotmail.com 10 11

7 Borrelpraat Net als vorig jaar viel de nieuwjaarsborrel in het zelfde weekend als de opening van het klassiekerseizoen met de prachtige beurs Interclassics/Topmobiel in Maastricht. Dus weer een dilemma; waar naar toe te gaan? Een prachtig pavilioen met unieke Maserati's, en in de hallen hier en daar een Maserati te koop. De laatste rit in stijl: Fiat 125 lijkwagen. Broer Paul en mijzelf besloten tot de zelfde planning als vorig jaar door er weer een lang weekend van maken. Op vrijdag vertrekken naar Maastricht, dagje winkelen, biertjes proeven en lekker eten. Zaterdag naar de beurs in de MECC en zondagmorgen, na een uitgebreid hotelontbijt, via Oss waar traditiegetrouw de borrel was weer naar huis. Het hotel in Maastricht met gratis parkeren (Novotel, aanbevolen!) was strategisch uitgezocht binnen korte loopafstand van de MECC wegens onze ervaring met de files naar dit evenement. Van het hotel naar de stad was het dan wel weer een gezonde lange wandeling... We maakten de trip in mijn nieuwste Coupe Fiat uit Deze auto is dan wel 19 jaar oud maar had pas km gelopen bij de eerste eigenaar. Dit was mijn eerste lange trip er mee, en het ging met veel plezier van twee kanten: zowel de auto als ik hadden er zin in. Over de beurs kunnen we kort zijn: Grandioos, nergens in Nederland zie je zo'n grote, gevarieerde en exclusieve verzameling auto's bij elkaar. Het thema was 100 jaar Maserati, die waren dus ruimschoots te bewonderen. Er waren er eind van de zaterdag ook redelijk wat verkocht, dus hoezo crisis? Zondag op tijd vertrokken en met de lustig snorrende Coupe via lekker rustige snelwegen naar het Wijnmuseum in Oss getoerd. Er zat al een heel gezelschap, en Elisabeth en Jouke ontvingen ons hartelijk als altijd. De koffie stond ook voor ons klaar en schalen met oliebollen en appelbeignets lonkten. Vanwege het eerder genoemde ontbijt konden we ons niet meer volstoppen, maar een proefbol smaakte heerlijk. De complimenten hiervoor gaan naar Marc Visser die de vorige avond bollenbakker was. Ook Elisabeth's traditionele gluhwein ontbrak niet en smaakte duidelijk beter dan die uit de supermarkt. Helaas was Henri Vesseur wegens ernstige ziekte er deze keer niet bij, en besloten we spontaan met z'n allen hem een beterschapskaart te sturen. Jouke heette ons allen als gewoonlijk humorvol welkom en verklapte al wat clubevenementen voor het komend jaar. De trip vorig jaar naar Duitsland was een daverend succes, dus dit jaar gaan we het nog eens overdoen in het Krimihotel. Belooft weer zeer gezellig te worden! Inmiddels was het stamppotbuffet opgesteld en konden wij ons tegoed doen aan de speciale ver-italiaanste boerenkool en zuurkool volgens recepti di Elisabethi... Er was ook nog een verrassende klap op de vuurpijl: Voor het dessert werd een heuse italiaanse ijscokar naar binnen gefietst en kon je heerlijke bolletjes naar believen laten opscheppen. Sommige dames vonden de jonge ijscoman ook een leuk toetje... Wij konden inmiddels haast geen pap meer zeggen, maar het lukte toch nog om lang na te praten met veel gezellige leden. Bij het afscheid nemen stonden we als bij de voedselbank in de rij om nog een diepvriesbak vol stamppot naar keuze mee te krijgen voor de volgende dag. Zo konden we thuis nagenieten van deze weer zeer geslaagde, gezellige winterse meeting. Martin van der Velde agenda Wat Wanneer Waar / Organisator(en) Ledenvergadering 30 maart 2014 Healey Museum Voorjaarsrit april/mei Limburg/Wim Geurissen Buitenland Rit 29 mei 1 juni 2014 Eiffel (reeds vol geboekt) Abarth meeting 6/ 7 juni 2014 Beaune/ Michel Pont, Frankrijk Zomermeeting juni Groningen/ Henk en Tineke de Groot en Henk Hoekstra Bollenstreek rit onbekend Herman Beerdink 12 13

8 particolarità dell Italia De bijzondere kathedraal van Otranto In deze rubriek belichten we steeds iets bijzonders, wat (nog) niet door het massatoerisme is ontdekt. Deze keer de zeer bezienswaardige Cattedrale Di Santa Maria Annunziata in Otranto. Otranto is de meest oostelijke stad van Italië, maar ligt wel in het diepe zuiden van de hak in de provincie Apulië. Een imposante stadsmuur omsluit Otranto. Binnen de muren vind je echte Italiaanse huizen, poortjes, nauwe straatjes, balkons vol bloemen en intieme pleintjes. Een juweeltje is de romaans-gotische kathedraal van Otranto. Onder het roosvenster prijkt een deur met barokversieringen. Het interieur heeft drie schepen en op de gehele vloer van de kathedraal ziet men een bijzonder spectaculaire vloermozaïek. De levensboom die hier afgebeeld is, is volgens wetenschappers de grootste van Europa. En met recht monnikenwerk. De monnik Pantaleone werkte tussen 1162 en 1163 onafgebroken aan dit 700 vierkante meter grote mozaïek dat uit meer dan zeshonderdduizend kalkstukjes bestaat! De afgebeelde boom laat heel veel voorstellingen zien. Niet alleen uit het Oude Testament, maar ook uit de dierenriem en uit ridderromans. Zo kun je plotseling Koning Arthur met een scepter in zijn hand zien rijden op een bok, maar ook Adam en Eva en het bouwen van de toren van Babel. Zulke verrassende scènes maken de afbeelding buitengewoon fascinerend. Je ziet deugden en ondeugden, het goed en het kwaad. Je moet er wel de tijd voor nemen om dit alles goed te bekijken en laat je dan niet afleiden want er is nog een, beetje lugubere, bezienswaardigheid in deze kathedraal; Op 28 juli 1480 vielen de Turken de stad Otranto aan: de Ottomaanse aanval. En op 14 augustus werden zo n achthonderd inwoners van deze Zuid-Italiaanse stad door de Turkse veroveraars op brute wijze onthoofd, omdat ze weigerden hun christelijke geloof af te zweren en zich tot de islam te bekeren. De beenderen van deze martelaren zijn later naar de kathedraal overgebracht, waar ze sindsdien achter glas worden tentoongesteld. Losgerukt van de prachtige mozaïekvoorstellingen, knipper je wel even met de ogen als je de schedels en beenderen achter het altaar ontdekt hebt. Dat de martelaren niet vergeten worden en duidelijk wat betekenen voor de christelijke geschiedenis van Italië, bleek in mei Paus Franciscus verklaarde de martelaren van Otranto heilig

9 uitnodiging Ledenvergadering Het bestuur van het Fiat 124 Sport Spider Register nodigt je van harte uit op de jaarvergadering 2014 op zondag 30 maart 2014 in het Healey Museum, Landgoed Groot Kantwijk Bergseweg 28q, 3633 AK Vreeland. Jullie worden tussen uur en uur in het Healey Museum verwacht en met koffie of thee en appelgebak ontvangen. Om uur willen we starten met de jaarvergadering. Hierna zullen we gezamenlijk een lunch gebruiken tussen de auto's in het museum. Na de lunch wacht ons een interessante rondleiding door dit unieke museum. Naar verwachting is de bijeenkomst in het museum afgelopen om uur. De kosten voor de jaarvergadering, de lunch en de rondleiding worden gedragen door de club; het diner is voor eigen rekening. Daar we graag enig inzicht willen hebben in de opkomst vragen wij je vriendelijk om je van te voren op te geven, als je de vergadering bezoekt. Je reactie zien wij graag Aansluitend is er dan een mooie korte rit gepland door de Vechtstreek naar Breukelen, met als eindpunt een leuk Thais Restaurant "Same Same", tevens kunstgalerie. Een perfecte plek om af te sluiten met eventueel een diner. Je kunt alleen aan het diner deelnemen als wij je opgave voor 26 maart a.s. hebben ontvangen. tegemoet op ons adres: Je kunt je aanmelden tot uiterlijk 6 dagen van te voren; graag ook opgeven of je blijft dineren. Met vriendelijke groet, het bestuur De Huchtstraat 3, 1327 EA Almere telefoon: De kosten van het diner liggen rond de 30,00 per persoon (exclusief drankjes). De bedoeling is dat er een voorgerecht en een hoofdgerecht geserveerd wordt, er wordt rekening gehouden met eventuele vegetariërs, vis en vlees liefhebbers, er komen verschillende gerechten op tafel, waaruit men kan kiezen. Thais Restaurant "Same Same"

10 Loch Ness - Monsterrit In mijn studentenjaren - gedurende de jaren '80 - werkte ik voor de ANWB Alarmcentrale. Buiten het kantoorwerk was er ook de mogelijkheid voor ons om af en toe eens een auto op te halen waarvan de bestuurder niet meer in staat was zelf terug te rijden. Een aantal van die ritten was best gedenkwaardig en deze deel ik graag met jullie. Een bijzondere rit was een gestrand lid in Schotland. Het begon als last-minute. Dat is: nu naar huis, koffer pakken en meteen door naar Zestienhoven. Dit keer zou ik op de heenweg samen reizen met een verpleegkundige en een nogal fors uitgevallen vacuummatras in feloranje zak. Ons einddoel was een camping aan het meer van Loch Ness. Een "hernia"; verdere details onbekend. Het verklaarde in ieder geval het matras. Onze vlucht naar Aberdeen begon met riante vertraging. De eerste van vele. Als een ritje domino's duikelde onze tijdschema in elkaar. Helaas bleek de vertraging iets te veel van het goede en stond ons vervolgtoestel naar Inverness stond weliswaar keurig aan de gate, maar wij mochten niet meer mee. British Airways (ofwel British Scareways, zoals ze vanaf dat moment voor mij zijn gaan heten) was niet zo heel vatbaar voor argumenten over een Dutch guy die in de kreukels lag aan de shores of Loch Ness en de appointment die wij de volgende ochtend hadden met een ambulance. En na een kwartiertje bakkeleien was dit enige en laatste toestel ook echt weg. Na nog meer herrie maken werd ons op kosten van BA toch maar een huurauto aangeboden waarmee we zelf naar Inverness konden rijden. Nu was het inmiddels donker en de high roads in de highlands zijn niet zo erg high lighted, dus een beetje op de tast zijn we onderweg gegaan. Leuk is wel dat je duizenden lichtjes ziet; allemaal reflecterende oogjes van alle schapen die daar wonen. Enfin, na onze nachtrit zijn we toch aangekomen bij het vliegveld van Inverness waar - hoe kan het anders in het seizoen (en - inmiddels - 's avonds laat) geen hotel meer te krijgen was. We moesten helaas wel de auto achterlaten. Toch zou Schotland Schotland niet zijn of er is wel iemand die wel iemand kent die wel iemand anders kent die een hotel heeft en die zeer bereid is wel even te bellen en tegen half twee 's nachts stopte de taxi voor een hotel in Nairn waar een kopje soep, een kamer en een douche wachtten. Of de eigenaren zelf ooit sliepen is een vraag die mij nog wel eens bezighoud. Ik denkt het niet. Veel tijd om zelf veel te slapen hadden we niet, want om iets over zessen zaten we al weer aan het ontbijt (met diezelfde eigenaren) met porridge, kippers, haggis en heel veel ei, bacon en baked beans (ik vind dat overigens geweldig in Scotland; zoveel gastvrijheid). De rest van dit traject verliep overigens voorspoedig. De ambulance en wij waren op tijd op de camping. Lid - dat echt niets meer kon bewegen - verpakt in vacuümmatras, ingeladen en lid, matras en verpleegkundige met ambulance mee. En dan sta je met je jasje, je dasje en je nette schoenen aan de oevers van Loch Ness. Met een vaderloze familie, een tent, keukentje etc. Eerst dus maar alles afbreken en in de aanhanger en dan terug naar Nederland... tenminste, als er natuurlijk plek zou zijn op de ferrie. Die plek was er dus niet en bovendien had het gezin besloten de vakantie af te maken. Ze hadden tenslotte nog twee dagen en wilden nu eindelijk wel eens in en echte Bread & Breakfast overnachten. Dus de eerste dag werd een tocht door het Cairngorms National Park naar Breamar waar op dat moment de Highlands Games werden gehouden. Veel volk op de been dus, maar gelukkig nog een B&B met een kamer voor de familie en een kamer in een hotel verder op in het dorp voor mij. Een hotel waar ook de highland gamers verbleven. Met deze mannen aan de bar heb je echt het idee dat je tussen twee boekensteunen zit. Wat wel interessant was dat de eigenaar van het hotel een collectie 17e Hollandse meesters aan de muur bleek te hebben. Op zich is het niet zo vreemd dat er veel Nederlandse 17e eeuwse kunst in Schotland is. Er was toen heel veel handelscontact tussen beide landen in de wolhandel, maar toch, je verwacht het niet in zo'n klein dorp. Bunnik, 12 december 2013 De volgende dag was het door naar Edinburgh. Eerst over de Forth Bridge dan door de stad en langs het kasteel, Old Town, New Town en via Musselburgh en de kustweg naar Newcastle voor de boot. Bij thuiskomst in het Noord- Hollandse dorpje bleek vader alweer op de been en werd hij vertroeteld door alle buurvrouwen. Vader blij met de buurvrouw, gezin blij met hun vakantie, chauffeur blij met de goede afloop en een van de betere ritten in zijn ANWB carrière. Ruud van Etteger in gesprek met UNESCO Nederland is van oudsher een land met vele oldtimer liefhebbers. En, die grote populariteit van het Mobiele Erfgoed onder alle lagen van de bevolking ging de afgelopen decennia ook hand in hand met een daarbij passend overheidsbeleid. Sinds kort waait er echter een schrale wind uit een heel andere hoek, die een directe bedreiging vormt voor ons Erfgoed. Reden voor de FEHAC om samen met UNESCO het Mobiele Erfgoed te willen beschermen. De bedreigingen van de historische voertuigsector in Nederland zijn velerlei: milieu eisen, dreigende afsluiting van complete binnensteden, motorrijtuigenbelasting, oneigenlijk gebruik van oldtimerregelingen etc. De Nederlandse overheid gedraagt zich niet meer als de traditionele beschermer van het Mobiel Erfgoed, maar heeft uit zichzelf ook acties ingezet die (onbedoeld?) tot gevolg hebben dat de klassieke voertuigen en daarmee het behoud van een belangrijk stuk Cultureel Erfgoed - in Nederland worden bedreigd. Om die reden heeft de FEHAC besloten om bescherming te zoeken bij een andere instantie: UNESCO. Al langer lopen er contacten tussen de FIVA (Féderation Internationale des Véhicules Anciens) en UNESCO, en vanuit de terugmelding die daarover plaatsvindt, blijkt dat UNESCO de historische voertuigen een warm hart toedraagt; net zoals UNESCO bijvoorbeeld de Amsterdamse grachtengordel beschermt, en andere objecten die behoren tot het Wereld Erfgoed. De massamotorisering heeft een ongekende bijdrage geleverd aan de na-oorlogse opbouw, de maatschappij en de welvaart zoals wij die allen nu als normaal ervaren. Daarmee kwalificeert ons Mobiele Erfgoed zich glansrijk als Werelderfgoed, dat het verdient door de UNESCO erkend en ondersteund te worden. UNESCO is zeer geïnteresseerd in de onze sector, en maakt zich met ons grote zorgen omtrent de rol die de Nederlandse overheid momenteel speelt in het kader van de bescherming van het mobiel erfgoed. Nederland is in korte tijd internationaal gezien volledig uit de pas gaan lopen. In dit stadium is nog niet duidelijk hoever de bezorgdheid van UNESCO precies gaat, en of onsmobiele Erfgoed inderdaad als geheel op de lijst van Werelderfgoed zal komen. Maar de contacten liggen er, en de vooruitzichten zijn gunstig

11 En het doel was De testbaan op de voormalige Fiatfabriek Lingotto in Turijn Tijdens onze vakantie in Italië is het altijd spannend, waar we onze caravan neerzetten. We hebben dan al wel een streek uitgekozen en een paar bezienswaardigheden in ons hoofd, die we graag willen zien. Dit jaar was dat de provincie Piemonte, niet zo bekend, maar wel een interessante hoofdstad: Turijn! En daar lag ons belangrijkste doel: de testbaan boven op de voormalige Fiatfabriek. Hier reed onze Spider zijn eerste meters. En vele van jullie Spiders waarschijnlijk ook. Wellicht ook de laatste meters in het thuisland, want ook onze Spider ging zeer waarschijnlijk al snel op transport naar Californië. Even een stukje geschiedenis: Na de 1ste Wereld Oorlog domineerde FIAT de automarkt in haar thuisland volledig. Om de productie uit te breiden ontstond in het centrum van Turijn in 1923 een nieuwe moderne productiefaciliteit: de Lingotto fabriek. Deze was ten tijde van de opening de grootste van Europa en na de grootste Amerikaanse Ford fabriek in Dearborn Michigan (voltooid in 1928). de tweede grootste in de wereld. Dit gigantische gebouw werd getekend door de jonge architect Giacomo Matté-Trucco, en was na veel discussie in de FIAT directie en diverse bezoeken aan Amerika tot stand gekomen. Van opzet was de fabriek ingenieus uitgedacht: op de begane grond kwamen de grondstoffen binnen, en de lopende band voor productie en assemblage cirkelde door het gebouw omhoog, tot er op de bovenste etage een gereed eindproduct uit kwam. Daar startte het testtraject op het dak, en als dit voltooid was konden de eindproducten aan de zijkant van het dak de fabriek verlaten, via 2 spiraalvormige wegen naar beneden, een uitgang bij elke kombocht. De opzet en ontwerp van de fabriek werd door bekende architecten geroemd als avant-gardistisch en zeer invloedrijk op de industrie. Het werd dan ook een voorbeeld voor de verdere industrialisering van Italië. Het 5-etage tellende fabrieksgebouw is volledig uit beton opgetrokken, en heeft een totale productievloer van zo'n 1,2 miljoen vierkante meter. De kombochten worden ondersteund door een serie van betonnen pijlers, bij elkaar een unieke constructie. De testbaan wordt gevormd door 2 rechte stukken met aan het einde een kombocht, waardoor de bolides op snelheid konden blijven in de relatief krappe bocht. Een recht stuk, en dus de totale lengte van het hoofdgebouw van het productiecomplex is meer dan 500 meter, dus de totale baan meet een dikke kilometer! Dit alles op 28 meter hoogte! In de jaren '70 werd duidelijk dat de fabriek niet meer up-to-date gemaakt kon worden en is langzamerhand de FIAT productie overgenomen door andere fabrieken, met name de FIAT fabriek Mirafiori, een nog groter complex op een steenworp afstand van de Lingotto. In 1982 werd de fabriek officieel gesloten met het eindigen van het laatste model, een Lancia Delta. Voor de historie van FIAT was Lingotto een zeer belangrijke productie faciliteit waar in de loop van de geschiedenis in totaal zo'n 80 verschillende automodellen geproduceerd zijn, waaronder het beroemde kleine model van Fiat, de "Topolino". Voor het fabriekscomplex is enige tijd na sluiting een prijsvraag georganiseerd om te kijken wat de bestemming voor het gebouw zou kunnen zijn en het zo als industrieel erfgoed voor het nageslacht te bewaren. Naar het idee van Renzo Piano is besloten het complex om te bouwen tot een openbaar gebouw voor Turijn, met een 500 meter lange winkelgalerij, het NH Hotel Turijn en een groot conferentiecentrum. Het gebouw heeft 90 winkels, 14 restaurants en 11 bioscoopzalen. De Oostelijke vleugel van het gebouw biedt plaats aan de faculteit Autotechniek van de Universiteit van Turijn. Op het dak is tevens een door Renzo Piano ontworpen museum gevestigd, met een collectie schilderijen van de Agnelli familie (eigenaar van FIAT). De kunstgalerie Pinacoteca Giovanni e Marella Agnelli heeft werken van Renoir, Canaletto, Matisse en Picasso. Op het dak staat een uitgesproken blauwe bal "The Globe", een door Renzo Piano ontworpen ruimte voor conferenties. De bijzondere glazen bol staat in het midden van de testbaan. Dit alles wetende negeren we alle winkels en terrasjes en gaan op zoek naar de juiste lift. Dat valt nog niet mee, maar al snel blijkt dat we via de Pinacoteca op het dak kunnen komen. Die aanwijzingen volgend, staan we even later op de vijfde etage. Links de balie van de Pinacoteca en rechts. de deur naar de testbaan! Gevonden! Uit beleefdheid toch maar even vragen of we zo door mogen lopen het dak op. En ja hoor we kunnen spreekwoordelijk het dak op! Want de aardige dame zegt: NOT possible, to dangerous! Wat not possible, mijn haren gaan recht overeind staan en zie bij Ton de mondhoek trillen! Lieve dame, het is inderdaad not possible om vanuit Olanda te komen en dan hier terug gestuurd te worden. Al zakken we persoonlijk door dat dak heen! Ze begrijpt dat ze met zeer eigenwijze toeristen te maken heeft en trekt de schouders op. Wij concluderen daaruit: gevalletje eigen risico! Lopen! Het dak op! De toestand van de railing is inderdaad erg slecht en je wordt middels vele bordjes verzocht niet te leunen. Het wegdek is niet best en een voormalig terras, vergane glorie. Toch krijgen we de indruk dat er voorbereidingen zijn voor renovatie. Een paar heren controleren elektriciteitskastjes en er staat zelfs een bus van deze elektricien op het dak. Die Agnelli collectie kan ons gestolen worden. Wij zijn gekomen voor de unieke testbaan! We lopen het beroemde dak op en stellen ons voor hoe de Spider hier getest is. Zou hij meteen goed bevonden zijn? We zullen het nooit weten. Maar een ding weten we wel! Het klinkt misschien gek, maar hier rondlopen maakt indruk! Ton en Ina de Bruin 21

12 AAndAcht en zorg voor uw klassieker OLDTIMERLAND CLASSIC CARS Onderhoud ~ Reparatie ~ Preparatie ~ Revisie ~ info@oldtimerland.nl Volg ons op Twitter #OldtimerlandNL Vind ons leuk op Facebook Abarth 124 Rally meeting 2013 Ook dit jaar heeft er weer een internationale Fiat Abarth 124 Rally meeting plaatsgevonden. Deze keer was het van 26 tot 28 juli in de omgeving van Steigerwald, midden Duitsland. Het was de grote wens van velen om de Abarth verzameling van Leo Aumüller eens te mogen zien. Na contact met Leo opgenomen te hebben bleek dit nog mogelijk ook. Dit is het hoogtepunt van de meeting geworden. De overnachtingen hebben plaatsgevonden in Schloss Weißenstein. Daar vrijdagavond aangekomen stonden er al elf Fiat 124 Spiders CSA s opgesteld op het historische terrein. Aangezien ik, Sebastian, samen met twee vrienden die ook een CSA bezitten, richting Steigerwald ben gereden was het aantal aanwezige wagens de eerste avond veertien. Alle trotse eigenaren stonden met een smile van oor tot oor bij hun bolide. De wagens waren van verre voor deze meeting gekomen, volgens mij is de grootste afstand afgelegd door Henk en Meily uit Nederland die er al 650 kilometer op hadden zitten. Deze vrijdagavond hebben we genoten van een fantastisch diner in de open lucht. Zaterdagmorgen arriveerden de laatste 8 CSA s waarna wij met de eerste rit konden beginnen. Onder de 22 bestuurders waren ook Leo Aumüller en Stefan Kellermann aanwezig. Zonder hun hulp was deze meeting niet mogelijk geweest. Ik wil hun dan ook bedanken voor hun inzet voor deze meeting. Leo omdat hij ons zijn collectie wilde tonen en Stefan voor het uitzetten van de fantastische route. 23 De tocht van 140 kilometer voerde ons door Middenfranken, Bovenfranken en Onderfranken. Het was een prachtige rit waarbij we ook af en toe flink het gaspedaal konden intrappen. Na 90 kilometer was de eerste stop, hier kwamen alle Spiders weer bij elkaar. Leo Aumüller was als eerste vertrokken omdat hij wat voorbereidingen wilde treffen. Tegen 15:00 uur was iedereen bij zijn showroom gearriveerd en kon de rondleiding beginnen. Wat had Leo veel te vertellen zeg, iedereen hing aan zijn lippen. Hij begon met een gifgroene 1300 Scorpione SS en ging daarna verder met een MV-Augusta motor waarop een sticker zat met een aantal sterren. Iedere ster stond voor een wedstrijdoverwinning. Daarna volgden de Dino s, 246 GT en 246 GTS, een A112, een Lancia Delta, zijn prachtige Fiat 131 Abarth en de zeldzame Lancia 037. Iets verder in de showroom stonden een Abarth Monoposto, 3 stuks Fiat Balilla Sport Spider en een kleine Fiat waarvan de carosserie geen deuren had. Wij vroegen ons af waarom hij 3 Fiat s Balilla had staan. Voor iedere dochter een was zijn antwoord. De kleine Fiat zonder deuren was Leo s jeugdliefde. In zijn eigen werkplaats stonden ook nog een blauwe 1000 Simca Abarth een 1600 Abarth Allemano Spider, de witte CSA waarmee hij aan deze meeting deelneemt en twee Fiat s Multipla. Denk niet dat dit het was. Na een drankje konden wij het tweede deel van zijn verzameling bewonderen welke zich iets verder op het terrein bevond. Hier stonden een kleine 595, een Bialbero en een extreem zeldzame 2000 OT

13 pliment te geven over de organisatie van het event. Iets waar ik heel trots op ben. Vorig jaar hadden we prachtig vuurwerk tijdens het diner. Ook dit jaar heb ik het weer voor elkaar gekregen om zeer indrukwekkend vuurwerk te verzorgen. Na een paar glazen wijn kwam de Fiat Abarth 124 Rally meeting 2014 ter sprake. America Coupe. Mijn absolute favoriet van de collectie. Daarna gingen er nog twee deuren open en toen waren we echt de weg kwijt. Daar stonden ze in geel, rood, wit, donkerblauw en zwart. De wagens die racegeschiedenis geschreven hadden. Diverse Bialberos, de Lufthansa Coupe, drie 1000 TCR - Serie 1, 2 & 3, Abarth 2,0 Liter & 3,0 Liter wedstrijdwagens. Oja, en niet te vegeten de Fiat Dino - 2,0 L Coupe, 2,0 L Spider, 2,4 L Spider en 2,4 L Coupe omgeven door reserveonderdelen en gewonnen prijzen. Tegen een uur of vijf was de rondleiding voorbij in de Piazza Carlo Abarth. Het was werkelijk ongelovelijk. Om nooit meer te vergeten!! De laatste 20 kilometer voerden ons terug naar het slot. Om 19:00 uur begon het diner. Tijdens het diner kwam Helmut Aumüller naar mij toe om een persoonlijk com- Het is de bedoeling de meeting volgend jaar te combineren met de Internationale Abarth meeting bij Michel Pont in Frankrijk. Na dit aangekondigd te hebben waren er al bezoekers die zich direct wilden inschrijven. Zie de hierbij afgebeelde poster. Zondagochtend moesten we helaas weer afscheid nemen van elkaar. Het was een fantastische meeting die eigenlijk slecht met woorden te beschrijven is. Ik wil iedereen bedanken voor het geslaagde weekend. Erg leuk dat er dit jaar ook een Nederlandse CSA aanwezig was. Volgend jaar misschien nog wel meer?!! Voor meer informatie over de Fiat Abarth 124 Rally of de internationale meetings bezoek de website, Sebastian Zeitz en Frank de Kruijf 24 25

14 Benzine een vluchtig goedje S P I D E R T E C H N I E K Voor de meeste mensen is benzine een erg onduidelijk product. Daar bedoel ik mee dat iedereen weet dat je auto erop kan rijden, maar niemand van ons weet precies wat er in zit. door Harry Minekus Vroeger werd er lood toegevoegd om de klopvastheid van de benzine te verhogen. In een zeer hete motor, een vuile motor met gloeiende kooldeeltjes of een motor met een te hoge compressie kan de benzine spontaan ontbranden voordat de bougie vonkt. Wanneer deze ontbranding het vlamfront van de bougievonk ontmoet, krijgt de zuiger een extra harde klap te voorduren. Dan klinkt er een soort mechanisch geratel vanuit de motor wat we pingelen noemen. Langdurig pingelen veroorzaakt vaak kapotte zuigers of schade aan de drijfstanglagers. Al enige tijd wordt lood al niet meer toegevoegd aan de benzine omdat dit een negatief effect heeft op ons milieu. Nu worden andere meer milieuvriendelijke stoffen toegevoegd aan onze brandstof om de klopvastheid te verhogen. De klopvastheid wordt uitgedrukt in het octaangetal, bij de benzinepomp aangeduid als RON (Research Octane Number). Dit getal wordt bepaald in een laboratorium door het vergelijken van een mengsel van koolwaterstoffen in een beproevingsmotor. De ene koolwaterstof, het isooctaan heeft een hoge klopvastheid, het andere neptaan een zeer lage. Per definitie geldt dat de klopvastheid van neptaan 0 is en van iso-octaan 100. Benzine met een octaangetal van 95 heeft dezelfde klopvastheid in een beproevingsmotor als 95 delen iso-octaan en 5 delen neptaan. Hoe hoger het octaangetal hoe hoger de klopvastheid. Bij Europese spiders met hoge compressiezuigers en dus hoger vermogen, moet dus altijd RON 98 worden getankt (eventueel met loodvervanger). Bij spiders uit de USA kan RON 95 ongelode benzine worden getankt. Benzine is een complex mengsel van verschillende koolwaterstoffen. Het octaangetal is maar één van de eigenschappen die betrekking heeft op het gedrag van de motor. Deze eigenschappen veranderen gedurende de periode van opslag van de benzine. Het verdient daarom de aanbeveling om bij een tankstation te tanken waar een grote omloopsnelheid is van de brandstof. Let hier dus ook op bij het langdurig stallen van je spider, de benzine veroudert snel. BENZINESOORTEN Momenteel zijn er vele soorten benzine te koop waaronder: ESSO Energy Supreme. Deze benzine laat de moderne motoren beter presteren en vervangt de oude Superplus 98. Het houdt de motor schoon en accelereert beter. SHELL Pura vervangt Euro 95. Deze benzine verlaagt de uitstoot van CO, koolwaterstoffen (HC) stikstofoxiden (NOx) en benzeem. SHELL Superplus 98. Deze benzine heeft een ultra laag zwavelgehalte en heeft reinigende en prestatieverhogende toevoegingen

15 SHELL V-power heeft volgens de EN228 norm 3 soorten benzine ontwikkeld; de RON 91, 95 en 98. Na onderzoek bleek het nuttig om het RON te verhogen. Het prestatieniveau vooral tijdens het accelereren neemt hierdoor toe. SHELL heeft in Duitsland gekozen voor een RON 100, in Nederland voor een RON 97. Dat betekent dat het net geen Superplus mag heten. Dus heeft SHELL voor Super gekozen (Eurosuper). Je krijgt dus een octaanbonus, ook wel V-power 95 genoemd. De samenstelling is zodanig dat het lijkt of de ontsteking iets vroeger is gesteld. Dit is gunstig voor verbruik en prestaties. Het is ook geschikt voor de oudere motoren zoals onze spiders. TOTAL Excellium heeft als basis RON 95. De motor is gemiddeld schoner en zuiniger. BP Ultimate ongelood. Bij deze benzine neemt de prestatie toe naarmate de snelheid hoger wordt Zoals jullie kunnen lezen zie je soms door de bomen het bos niet meer omdat er zoveel soorten brandstoffen zijn. ETHANOL E 10 Deze toevoeging in de moderne brandstoffen veroorzaken in sommige gevallen grote problemen. Er is een grotere kans op corrosie in de tank en carburateur. Ethanol absorbeert water uit de atmosfeer. Als er een bepaalde concentratie is bereikt, kan er een ontbinding ontstaan met een alcohol-water mengsel op de bodem van de benzinetank. Eén druppel water bij het tanken kan dit al veroorzaken. 5 Liter E 10 geeft 0,5 liter alcohol-water en daar wil een motor niet goed op lopen. Ook kunnen de flexibele brandstofslangen worden aangetast en gaan lekken. In het ergste geval heeft dit brand als gevolg. Conclusie, controleer van tijd tot tijd je brandstofslangen! En tank het liefst ethanolvrije benzine voor je klassieker. DUE POSTI KOPIJ GEVRAAGD Om de Due Posti te maken is er steeds weer kopij nodig. Daarvoor worden mensen gezocht die een stukje willen schrijven (bijv. over zijn of haar bezoek aan een meeting of ander evenement). En natuurlijk is een ieder die iets kan/wil schrijven over een (vakantie)belevenis met zijn of haar Spider, of andere interessante verhalen of info heeft, van harte welkom om dit met ons te delen. Eventuele foto s (staande, voor omslag) dienen voor een goede verwerking (ook) apart als JPEG te worden toegezonden. Let op voldoende resolutie! Niet kleiner dan 1600 pixels (breedte of hoogte), liefst groter. De volgende Due Posti zal in juni 2014 verschijnen. Om dit te kunnen realiseren moet echt alle kopij uiterlijk 27 april 2014 binnen zijn op duepostikopij@hotmail.com of op het redactieadres (zie colofon). Maar je hoeft natuurlijk niet tot die datum te wachten met opsturen. Hoe eerder hoe liever

16 De heilige koe in Frankrijk Smaken verschillen, en meningen ook. Maar ik denk dat velen het toch met mij eens zijn dat comfortabel autorijden in Frankrijk is uitgevonden. Design en comfort Vooral de grotere Franse auto, zoals bijvoorbeeld de Citroen CX. Deze was met zijn luxe interieur, laag geluidsniveau en een goede vering, wat men noemt een comfortabele en zoevende automobiel. Ook in de wat grote Peugeot legde je veel fijne kilometers af. Alleen was het jammer dat je de Franse auto zo vaak moest inruilen vanwege zijn roest problemen. In tegenstelling tot de Duitsers, die bezig waren met verbeteringen van wegligging, bochtengedrag en geluidsniveau in de wagen, bleven de Fransen zich richtten op het comfort in hun auto s. Zij deden menig nieuwe uitvinding op elektronisch gebied, maar helaas bleken deze niet altijd betrouwbaar. Maar hét grote verschil met de Duitse auto s waren wel de banden. De Fransen maakten gebruik van met luchtgevulde banden, een uitvinding van Michelin. Deze banden maakten het rijden op hobbelige wegen een stuk comfortabeler. Zaken zoals betrouwbare en degelijke materialen, hadden vaak een lagere prioriteit. En ook qua design sloegen de Fransen in hun zucht naar vooruitstrevendheid nog wel eens de plank mis. Het zal je dan ook niet verbazen dat menig Frans automerk in zwaar weer terecht kwam. Gelukkig is het tij gekeerd en worden de Franse autootjes vooral geprezen om hun zuinigheid en innovatie op het gebied van alternatieve brandstoffen. En met de betrouwbaarheid gaat het ook steeds beter. Frankrijk heeft vanaf het begin af aan het idee van automobiliteit omarmt en menig klein fabriekje heeft bestaan, heeft mooie auto s gemaakt en is weer roemloos en vaak ook naamloos weer ten onder gegaan. Maar enkele merken zijn uitgegroeid tot ware giganten die iedereen, van klein tot groot zo kan noemen. Dit zijn o.a. Citroën, Peugeot, Renault en Simca. Een greep uit de geschiedenis Het eerste zelfstandig voortbewegende voertuig is in 1769 door de Fransman Nicolas Joseph Cugnot uitgevonden Het was een soort tractor op drie wielen, die gebruikt werd om het geschut van het Franse leger te vervoeren. Dat gebeurde met een snelheid van zo n vier kilometer per uur. Elke tien tot vijftien minuten moest er worden gestopt om nieuwe stoomkracht te genereren. De zware stoommachine was dus niet zo praktisch en veel historici gunnen de eer van "uitvinder" van de auto (een eeuw later) dan ook aan de Duitsers Nikolaus Otto, Gottlieb Daimler of Karl Benz. Maar feit blijft dat Frankrijk het eerste land is, waar een voertuig zonder paarden of mensenkracht voortbewoog. Cugnots stoomwagen in1771 Het eerste bedrijf dat zich exclusief toelegde op de productie van auto's was het Franse Panhard et Levassor in Panhard is daarmee één van de oudste automerken ter wereld. Ze bouwden allerlei soorten wagens: van kleine personenwagens, sport- en racewagens tot luxewagens. Na de Tweede Wereldoorlog werd de concurrentie steeds sterker en in 1955 werd de firma door Citroën overgenomen. In 1967 stopte Citroën met het automerk. Wel werden er tot 2004 nog pantservoertuigen onder de naam Panhard gebouwd. De allereerste auto die in China rond reed was een Panhard Het volgende merk dat een paar jaar later begon met auto s te produceren was Renault. Op kerstavond in 1898 staan Louis Renault en zijn broers en wat vrienden te praten over de Voiturette, de auto die de 22-jarige Louis als experiment in elkaar gezet heeft door zijn Dion-Bouton driewieler om te bouwen tot een vierwielig motorvoertuig. Louis had de Voiturette voorzien van een zelf gemodificeerde versnellingsbak. Een van de vrienden sluit een weddenschap af met Louis waarbij hij hem uitdaagt de Rue Lepic omhoog te rijden. In die tijd een onbezonnen actie daar deze weg in de Montmartre een stijgingspercentage kent van 13%. Maar de auto klimt zonder problemen omhoog en de vriend is zo onder de indruk van de auto dat hij er meteen één voor zichzelf bestelt. Twaalf auto s verkocht Louis die avond. En hiermee stond Louis Renault aan het begin van zijn carrière als automobielfabrikant. Samen met zijn broers, Marcel en Fernand, richt hij op 25 februari 1899 Renault Frères op. In de achtertuin van het landhuis van zijn vader begint hij de fabricage. Als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt wordt Renault een belangrijke producent van geavanceerde pantservoertuigen voor het Franse leger. Na de Vrede van Versailles (1919) voorspellen vele economen een slechte toekomst voor Europa, nu grote delen van Frankrijk en Duitsland verwoest zijn. Renault Frères is echter goed uit de oorlog gekomen en direct na de oorlog (en een korte restauratie van de fabrieken) hervat Louis Renault de productie van zijn luxe automobielen weer. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog produceert Renault machines en gevechtsvoertuigen maar nu niet alleen voor de geallieerden maar ook voor de Duitsers. Het is dan ook niet verwonderlijk als Louis Renault na de bevrijding van Frankrijk in 1944 gearresteerd wordt op beschuldiging van collaboratie. Nog voordat de rechtszaak tegen hem kan beginnen, overlijdt hij in de gevangenis. Renault Frères wordt genationaliseerd. Tegenwoordig is Renault een van de grootste automobielfabrikanten in Europa. Het automerk Dacia behoort ook De Renault 40 CV tot de Groupe Renault. Na Renault begon Peugeot met het produceren van automobielen. Aanvankelijk produceerde ze gereedschappen en rijwielen. In 1890 werd de eerste Peugeot auto gebouwd. Deze had een Peugeot carrosserie, gemonteerd op een Panhard chassis en een Daimler motor. In 1891 kwam de productie van Peugeot auto's op gang. Vanaf 1905 ging les fils de Peugeot frères ook automobielen produceren. Dus de zonen van de oprichters van Peugeot. Om onderscheid te maken werd de merknaam Lion-Peugeot. Vandaar de leeuw die we thans kennen als symbool van Peugeot. Het eerste ontwerp is gemaakt door Justin Blazer, een juwelier en graveerder uit Montbéliard en dateert van Het ontwerp stond alleen op de topproducten van "Les fils de Peugeot frères". Voor de mindere producten waren nog twee andere emblemen ontworpen. Peugeot produceert nog steeds pepermolens. Dit is nog een overblijfsel uit de beginperiode van Peugeot toen zij 30 31

17 allerlei producten op de markt hadden. De Peugeotpepermolens staan in veel toprestaurants op tafel. In 1900 verwerft André Citroën (zijn opa kwam uit Nederland en heette meneer Limoenman) in Polen een Russisch patent voor een productiemethode die hem in staat stelt om tandwielen met een V-vormige vertanding te produceren. Deze bijzondere vorm vindt men later terug als de "dubbele chevron" in het Citroën logo. In 1915 start hij een munitiefabriek, gebaseerd op de lopendebandtechniek overgenomen na een bezoek aan Amerika en Henry Ford. Tijdens de Eerste Wereldoorlog produceert deze fabriek meer dan 23 miljoen granaten. Uit dit succes betrekt Citroën het benodigde startkapitaal om een automobielfabriek te beginnen. Wederom wordt als voorbeeld de productiemethode van Henry Ford gebruikt. In 1919 introduceert Citroën de eerste aan de lopende band geproduceerde auto van Europa, de "Type A", ontworpen door Jules Salomon. Citroën is steeds bezig met innovaties om auto s meer comfort te verlenen. Een van zijn laatste geniale zetten, waarmee hij in 1934 een ommekeer in de automobielindustrie teweeg weet te brengen, is de introductie van de Traction Avant, de eerste in een grotere serie geproduceerde voorwielaangedreven auto ter wereld. De Traction Avant Het logo van Citroën verwijst naar zijn tandwielen double chevrons. Goklust en de ontwikkeling van de Traction Avant kosten hem echter zoveel geld, dat Citroën op de rand van een faillissement komt. In 1934 wordt het merk Citroën overgenomen door Michelin. Op 3 juli 1935 om 9 uur overlijdt de inmiddels straatarme André Citroën aan de gevolgen van kanker. Straatarm, maar wel voortlevend in de geschiedenis als de man die vele bekende zaken als eerste heeft ingesteld: autoverzekeringen, autodealers, onderdelendistributie, openbaar vervoer per bus, bewegwijzering, bedrijfsmaatschappelijk werk, bedrijfsmedische dienst, de kindercrèche op het werk en zwangerschapsverlof. Hij wordt naar zijn laatste rustplaats in Montparnasse gereden in een Renault. Zijn laatste rustplaats wordt veel door Citroënadepten bezocht en goed onderhouden. Na de Tweede Wereldoorlog brengt Citroën de 2CV op de markt. Met het model werd de complete automobielindustrie verrast, want aan dit model ontbrak elke luxe; maar wat men niet verwachtte, het werd een wereldsucces. In 14 jaar werden er maar liefst meer dan een miljoen stuks verkocht. Het eerste prototype was al in 1936 gebouwd. De opdracht was een auto te ontwerpen waarmee een boer een mand eieren naar de markt kon brengen zonder dat er een brak. In 1974 gaat Citroën failliet. Uit angst voor een enorme ontslaggolf stelt de Franse regering voor om Citroën te laten fuseren met Peugeot. Hieruit komt in 1975 de PSA groep voort. Simca begon in Eerst met het produceren van Fiats in licentie. De eerste echte Simca ontstond pas in Het Amerikaans autoconcern Chrysler nam in 1963 een meerderheidsaandeel in Simca. Het beeldmerk van Simca, een zwaluw, werd in 1967 vervangen door de vijfpuntige pentastar van Chrysler. In 1970 werd het concern tenslotte geheel door Chrysler ingelijfd. Het bedrijf heette vanaf toen Chrysler France. In de jaren '70 had Simca ook een fabriek in Nederland, Nekaf. Deze werd gebruikt om onder andere de 1000 en 1100 te produceren. Toen het Amerikaanse moederconcern Chrysler in de problemen kwam nam op 10 mei 1978 PSA Chrysler France over voor het symbolische bedrag van 1 dollar. Het merk Simca werd op 1 januari 1980 omgedoopt naar Talbot. De heer in het verkeer Dat de auto heilig is in Frankrijk is wel zeker. Een Fransman zal overal met de auto naar toegaan. Al is het naar de buurman, 500 meter verder. En als zijn voiture niet werkt, dan staat de gemiddelde Fransman interessant onder de motorkap te kijken. Alsof hij er nog iets aan kan doen. Want met al de elektronica die ze in hun auto s stoppen, wordt het voor de gemiddelde doe-hetzelver lastig om nog uit te zoeken, wat er loos is. Maar houdt de Fransman van zijn auto? Daar krijg ik niet duidelijk antwoord op. Feit blijft dat de Fransman vindt dat bumpers er zijn om te botsen. Op een deuk meer of minder kijkt hij niet. Ook hier lijkt het meer om het gemak dan om het mooie te gaan. Wat opvalt zijn de slechte recensies die de gemiddelde Franse bestuurder krijgt. Het lijkt wel of de Fransman in constante oorlog is met ome agent. Het gekke is dat ze zich heel wel bewust zijn dat hun gedrag niet door de beugel kan. Ze roepen zelf om zwaardere straffen en geven gelijk toe dat ze zich niet aan de regels houden. De Franse chauffeur vind alleen wat voor hem gebeurd interessant. Het is hem een groot raadsel waarom men auto s blijft uitrusten met binnen- en buitenspiegels. Het zal wel zo n nutteloze Europese regelgeving zijn. Richting aangeven doet men alleen als men er incidenteel aan denkt en dan vooral om verwarring te scheppen. Dus rechts knipperen als men linksaf slaat. De Fransen beschikken over een creatieve geest. Daarom is zich alleen bezighouden met autorijden beneden hun waardigheid. Er moet tegelijk worden gebeld, kaart gelezen, aan de radio gedraaid. Het aantal doden wat er Kijk soms heeft een clublid niet veel om het lijf maar dat valt helemaal niet op, als je let op de mooie auto waar hij in zit! Deze beauty, ik heb het nu dus over de auto, zagen we in noord Italië op een camping. Verliefd wordt je daarop, die auto dus! Maar nu alle gekheid op een stokje, deze Fiat 500 Jolly is zeer bijzonder, de Italiaanse eigenaar sprak geen Engels, maar hij kon ons duidelijk maken dat het zijn eerste nieuwe auto was en inmiddels zo n vijftig jaar oud. Dit prachtexemplaar met kenteken NO uit de regio Novara heeft houten bumpers met staal en is origineel. Als je gaat googelen op Fiat Jolly kom je op jolly good! ieder jaar valt in het verkeer, is al menig jaar een grote zorg. Men denkt er zelfs over om iedere boom naast de Franse wegen om te zagen om te voorkomen dat de Franse snelheidsduivels zichzelf er tegenaan parkeren. Toch moet ik zeggen dat ik heel wat fijne kilometers over de stille Franse wegen heb gereden. En dat is juist de enige reden waarom de Franse automobilist nog niet is uitgestorven, zegt men. De wegen zijn minder bevolkt dan bijvoorbeeld in Nederland. Was het in Frankrijk net zo druk geweest dan was deze groep reeds lang ten onder gegaan. Enfin, ook als jullie naar Frankrijk gaan, kijk goed uit! En geniet van le bonne vie. Groetjes Liesbeth Smit internet niet zo heel veel tegen, maar wel dat een auto in goede doen nu heel veel geld waard is! Hij werd "La Spiaggina" of beach buggy genoemd. Was nogal duur in aanschaf voor die tijd en werd voornamelijk door rijke beroemde personen gekocht zoals Onassis en Yul Brynner. De zijkanten van de Jolly hadden geen deuren of ramen. Het wagentje had geen dak en de zetels en achterbank waren vervaardigd uit rotan. De Jolly's waren te koop in de volgende kleuren: paars, koraal, wit, licht geel en hemels blauw. Het mechanisch deel kwam van de standaard Fiat. Ze werden gebouwd door Ghia en ontworpen door Sergio Sartorelli, zover wij hebben kunnen vinden. Geproduceerd tussen 1958 en De cabrio had geen achteruit, alleen maar vier vooruit! Zeer bijzonder. Dit model met de houten bumpers kwamen we op internet nergens tegen! Zo bijzonder? Als er clubleden zijn die meer weten over de Fiat 500 Jolly, dan horen we het graag! Ina de Bruin 32 33

18 Druk Print Sign met het oog op de toekomst... Industrieweg CA Waardenburg Postbus BA Waardenburg Tel. (0418) Fax (0418) info@vanhorssen.nl Textielweg 18a 4104 AR Culemborg advertentie advertentie HORSSEN HORSSEN Industrieweg CA Waardenburg PRIJS: FIAT VELGEN TE KOOP Te koop aangeboden 4 stalen originele Fiat velgen met banden,kompleet met doppen en rvs ringen. De maat van de velgen is 13 inch de banden zijn zeer goed. Vaste prijs voor de complete set:150 euro theotax@hetnet.nl Advertencione (kleine advertenties) zwart-wit/kleur, met of zonder foto: voor clubleden C 5,00 - voor niet leden C 10,00 INZENDEN: per naar: duepostikopij@hotmail.com BETALING: ADVERTENCIONE overmaken op girorekening 42140, t.n.v. Fiat 124 Sport Spider Register te Waalwijk o.v.v. 'plaatsing advertentie' GEVRAAGD WIELDOP Gevraagd 1 wieldop zoals op de bijgevoegde foto. Theo tax theotax@hetnet.nl ITALIAANSE CHOCOLADE VAN FIAT door Harry Minekus Enige tijd geleden werd ik door een Italiaanse klant van mij gewezen op het feit dat er in Italië chocolade wordt verkocht van het merk FIAT. Natuurlijk wilde ik dat zien en proeven als FIAT fan. Na enige tijd kwam mijn klant terug van een vakantie in Italië en gaf mij een zakje Italiaanse FIAT chocolade. Na wat proeven van deze chocolade dacht ik ineens dat het eigenlijk wel leuk was om dit even in de Due Posti te plaatsen. De chocolade is opgebouwd uit verschillende dunne laagjes afwisselend van licht naar donker. Ik hoef vast niemand te overtuigen dat deze chocolade prima smaakt. Ik heb snel wat fotootjes genomen voordat het zakje leeg zou zijn

19 passie voor auto's? Wij delen die passie. Daarom is de KNAC de club waar autoliefhebbers zich zo thuisvoelen. verzekeren pechhulp belangenbehartiging clubevenementen K N a C, v a n z e l f s p r e k e n d v o o r a u t o l i e f h e b b e r s