Nieuwjaarsreceptie

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Nieuwjaarsreceptie"

Elisabeth Abbink
7 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Nieuwjaarsreceptie Dank u wel, voorzitter. Beste partijgenoten, Dames en heren, Op 6 juni van vorig jaar werd op de stranden van Normandië de 70ste verjaardag herdacht van Operatie Overlord, de landing van de geallieerden die het begin was van de bevrijding van West-Europa. Diezelfde dag stuurde ik vanuit de Zuid-Franse stad Perpignan een sms-berichtje naar Bart de Wever, met de volgende woorden: "Ik had nooit gedacht dat ik dit zou doen, maar bij dezen stel ik mijn kandidatuur voor gecoöpteerd senator van N- VA. Uiteraard onderwerp ik mij aan de wijsheid van de partij. Net als voor de tienduizenden soldaten op D-Day was er vanaf dat ogenblik voor mij geen weg meer terug. Het zou nog duren tot de partijraad van 14 juni vooraleer het nieuws bekend raakte dat ik gecoöpteerd senator was geworden voor de N-VA. Vanaf die dag was ik voor eens en altijd politiek gebrandmerkt. De onschuld die ik als neutrale journalist en nieuwslezer bij de openbare omroep gedurende bijna 30 jaar had opgebouwd was voor altijd verdwenen. Ik had de Rubicon overgestoken en behoorde tot het 'andere kamp'. Begrijp me niet verkeerd en ga vooral niet denken dat ik intussen spijt heb van mijn beslissing. Onze partij is een warm nest, waarin je heel snel wordt opgenomen. En hoe lager je afdaalt in de partijgeledingen, hoe warmer de mensen worden. Ze zijn hier allemaal aanwezig en ik wil hen van harte danken voor de fijne manier waarop ze mij hebben opgevangen. Maar, beste vrienden, niet alleen ik heb vorig jaar de Rubicon overgestoken. Heel onze partij staat sinds 2014 op de andere oever. Op de kant waar het beleid gevoerd wordt, waar verantwoordelijkheid moet worden genomen, waar men zijn handen moet vuilmaken. Na onze schitterende verkiezingsoverwinning op 25 mei 2014 (ik breng nog even in herinnering dat toen Vlamingen niet minder dan 85 N-VA ers hebben verkozen), na dat ronduit historische moment, is het ogenblik aangebroken dat de Nieuw-Vlaamse Alliantie voluit deelneemt aan de macht. Op het Vlaamse niveau hadden we al heel wat ervaring, maar nu is onze partij met minister-president Geert Bourgeois ook het gezicht van de Vlaamse regering, waarin ook nog eens drie ministers zitting hebben. Op het federale niveau maakt de N-VA met drie ministers en twee staatssecretarissen voor het eerst deel uit van de regering. Het is een onuitgegeven coalitie, die aan Franstalige kant op één been hinkt. Niet meteen ieders gedroomde ploeg, maar als we wilden deelnemen aan de macht was het de enig haalbare. Maar of we ons in die coalitie nu comfortabel voelen of niet is niet van tel. Geen enkele regering wordt uit liefde geboren. Jean-Marie Dedecker schreef ooit, dat coalitievorming politieke collaboratie in vredestijd is, samenwerken met je vijand uit eigenbelang en machtsbehoud."

2 Nieuwjaarsreceptie De komende vijf jaar krijgen wij de kans om te bewijzen dat wij een verantwoordelijke beleidspartij zijn, die maatregelen durft te nemen in het belang van iedereen. Het zullen vijf moeilijke en beslissende jaren worden, voor het land en voor onze partij, die al in 2018 en zeker in 2019 zal worden afgerekend op haar verwezenlijkingen. De zogenoemde Zweedse coalitie heeft namelijk de ondankbare taak op zich genomen zwaar te bezuinigen. Dat is nodig, want na jaren van wanbeleid bevinden de staatsfinanciën zich in een belabberde toestand. De N-VA zal zich daarmee niet sympathiek maken. We zien dat de besparingsplannen op hevig verzet stuiten. Het verwijt dat het gevoerde beleid onevenwichtig en dus onrechtvaardig zou zijn, weegt loodzwaar op deze coalitie. De druk op coalitiepartner CD&V, de partij met de grootste vakbondsvleugel, zal alleen maar toenemen. We zullen ervoor moeten waken niet te worden weggezet als de meest hardvochtige van de vier partijen. De vakbonden zullen alleen ontwapenen als de regering haar plannen bijstuurt in de richting die zij wensen. Als dat gebeurt, verliest ze haar geloofwaardigheid en voorspel ik haar een kort bestaan. Precies wat de vakbonden willen. Het protest wordt trouwens niet alleen op straat gevoerd. De linkse partijen in het parlement, met de PS op kop, steunen volop het vakbondsverzet. Ze aarzelen niet om ook andere dan sociale argumenten te gebruiken om de coalitie aan het wankelen te brengen. Onze ministers Jan Jambon en Theo Francken worden voortdurend aangevallen op daden en uitspraken uit een vaak ver verleden. Vooral de Waalse partijen horen de laarzen dreunen als er N-VA'ers in de buurt zijn. En maak u geen illusies, de linkerzijde zal blijven doorgaan met te wijzen op het oorlogsverleden van enkele intussen stokoude Vlaams-nationalisten om N-VA-ministers in diskrediet te brengen. In dat verband sluit ik mij nog eens aan bij Jean-Marie De Decker, die aan Theo Francken schreef, "dat een bezoekje aan een 90-jarige ideologische vriend geen daad is van collaboratie maar van liefdadigheid en respect." Hoe onwaarschijnlijk het ook moge klinken, beste vrienden, het vraagt moed om zich anno 2015 te bekennen tot een Vlaams-Nationalistische partij zoals de onze. Door velen wordt de N-VA nog altijd beschouwd als een bende cryptofascisten, van wie de leiders het collaboratieverleden niet willen afleggen, ook al zijn die leiders stuk voor stuk ver na de oorlog geboren en hebben ze herhaaldelijk gezegd dat de collaboratie een vergissing was. En toch komt het grootste gevaar niet van op de oppositiebanken of van op de straat. Wat onze partij de komende jaren het meest bedreigt, is twijfel in de eigen rangen. De media en de oppositie zullen niet ophouden onze partij af te schilderen als de partij van de rijken, die een onevenwichtig en dus onrechtvaardig beleid voert. Als dat lang genoeg herhaald wordt, zullen ook onze kiezers het gaan geloven en het gevaar is niet denkbeeldig dat ze in 2018 de N-VA de rug toekeren. Onze partij staat dus voor de zware taak om het gevoerde besparingsbeleid uit te leggen en te verdedigen. Dat zal niet eenvoudig zijn, want iedereen zal voelen dat besparen pijn doet. Onze verkozenen, op alle niveaus, zullen dus de komende vijf jaar veel lastige vragen krijgen van ongeruste kiezers. Ze zullen heel wat onpopulaire maatregelen telkens weer moeten verklaren. Dat vereist kennis van zaken en een grote dosis geduld en het is vaak vermoeiend en

3 Nieuwjaarsreceptie ondankbaar. Maar als we er zelf niet van overtuigd zijn dat de soberheidspolitiek de juiste is in het belang van de toekomst, is de zogenoemde Zweedse coalitie geen lang leven beschoren. 2015, beste vrienden, wordt dus geen gemakkelijk jaar. We mogen nog meer sociale onrust verwachten, met alle narigheden die dat met zich brengt. Gelukkig zijn we een jonge partij, met veel veerkracht en met de wil om te slagen. Dat is ook de reden waarom ik gekozen heb voor de N-VA. Ik wil dat hier vanavond nog even duidelijk zeggen, en ik doe dat met de woorden van Erik Saelens, de man die de verkiezingscampagne van onze partij zo succesvol heeft gevoerd. Hij heeft daarover een boek geschreven, waaruit ik graag dit citeer: "De N-VA is niet de partij die alleen de arbeiders vooruit wil helpen. De N-VA is niet de partij die alleen de ondernemers vooruit wil helpen. Of alleen de studenten, de bejaarden, de politie, de bijstandsmoeders, de uitkeringsgerechtigden, de aanhangers van confederalisme, enz. De N-VA kent geen socialistische achtergrond, geen christelijke achtergrond, geen groene achtergrond, geen verzuiling. De partij is geen pleitbezorger van bepaalde groepsbelangen." Met andere woorden: de N-VA is een ongebonden partij, die niet verantwoordelijk is voor de problemen waarmee het land vandaag te maken heeft. Als we de ondankbare taak op ons nemen om het Belgische huishouden weer op orde te brengen, dan doen we dat vanuit het besef dat het zo niet verder kan. Daarom geven wij voorrang aan het uitmesten van de sociaaleconomische stal en zetten we onze grootste ambitie, het streven naar een zelfstandig Vlaanderen, tijdelijk in de koelkast. Geen enkele van de coalitiepartners heeft een dergelijk offer gebracht. We kunnen alleen maar hopen dat onze kiezers onze inbreng naar waarde weten te schatten en het vertrouwen bewaren. En dat, beste vrienden, zal voor een groot deel ons werk zijn. Elke dag opnieuw en vijf jaar lang. Ik ben nog geen vol jaar lid van N-VA en ik heb al zoveel fantastische mensen ontmoet, in het bestuur van de lokale afdeling, in het bestuur van het arrondissement Gent-Eeklo en in onze Senaatsfractie. Heel vaak gaat het om mensen die zich belangeloos inzetten voor het algemeen belang en daar heel wat uren insteken. Vóór ik in de politiek stapte had ik helemaal niet zo n positief beeld van politici, maar door de vele fijne ontmoetingen heb ik dat beeld bijgesteld. De beste manier om onze duizenden stille ijveraars te steunen, is toe te treden tot die grote gemeenschap van Vlamingen, die ervan overtuigd zijn dat het democratisch Vlaams-Nationalisme de juiste weg is. Twijfel daarom niet en word lid van N-VA. Hoe meer leden onze partij telt, hoe zwaarder haar stem zal wegen in het politieke debat. Voor de prijs hoeft u het niet te laten; zelfs in crisistijd is 12,5 geen onoverkomelijk bedrag.

4 Nieuwjaarsreceptie Beste vrienden, laten we ons niet van de wijs brengen, maar laten we blijven geloven in de weg die we zijn ingeslagen. Indachtig het motto van onze voorzitter Bart De Wever: nil volentibus arduum, niets is moeilijk voor hen die willen! Ik wens u allen van harte een gezond en gelukkig 2015! Ik dank u.

5 Nieuwjaarsreceptie

Vergelijkbare documenten

40 jaar Vlaams parlement

40 jaar Vlaams parlement Hugo Vanderstraeten 40 kaarsjes eenheidsstaat of een unitaire staat: één land met één parlement en één regering. De wetten van dat parlement golden voor alle Belgen. In de loop van de 20ste eeuw hadden