DE LAATSTE DAGEN VOOR KERST

Transcriptie

1 DE LAATSTE DAGEN VOOR KERST Met de grootste vreugde tellen we de komende dagen af naar het geboortefeest van Jezus. Tussen de feesten door vinden we een rustmoment om waakzaam en geconcentreerd te blijven met deze teksten uit het Oude en Nieuwe Testament. 21 december: Maria s geboorte (Proto-evangelie van Jacobus 1-5) In de Geschiedenissen van de twaalf stammen van Israël kwam Joachim voor, een zeer rijk man, die zijn offergaven dubbel bracht, want hij dacht: Wat ik teveel offer zal voor het hele volk zijn en wat ik geef voor de vergeving van mijn zonden zal voor de Heer zijn, voor mijn verzoening. Nu was de grote dag van de Heer nabijgekomen en de kinderen van Israël brachten hun gaven. Ruben ging voor Joachim staan en zei: Het is u niet toegestaan om uw offers het eerst te brengen, omdat gij geen nakomelingen hebt verwekt in Israël. Toen werd Joachim erg bedroefd en hij ging naar het register van de twaalf stammen van het volk, want hij dacht: Ik zal in het register van de twaalf stammen van Israël nakijken of ik de enige ben die geen nakomelingen heeft verwekt in Israël. Hij onderzocht de zaak en ontdekte dat alle rechtvaardigen in Israël nakomelingen hadden verwekt. Toen herinnerde hij zich van de aartsvader Abraham dat God hem op het laatst nog Isaac tot zoon had gegeven. Joachim werd erg bedroefd en vertoonde zich niet aan zijn vrouw, maar hij begaf zich naar de woestijn; daar sloeg hij zijn tent op en vastte hij veertig dagen en veertig nachten, want hij dacht: Ik zal niet afdalen om te eten of te drinken totdat de Heer, mijn God, mij heeft bezocht; mijn gebed zal mij tot spijs en drank zijn. Intussen hief zijn vrouw Anna een dubbele weeklacht aan en jammerde: Mijn weduwschap wil ik beklagen en ook mijn kinderloosheid. Toen de grote dag van de Heer naderde zei Judith, haar dienstmeisje, tegen haar: Hoelang zult gij uw ziel nog buigen? Zie, de grote dag van de Heer is gekomen en dan moogt gij niet treuren. Neem liever deze hoofddoek, die mijn meesteres mij gegeven heeft; ik kan hem niet dragen omdat ik een dienstmeisje ben en hij een teken is van koninklijke waardigheid. Maar Anna zei: Ga weg van mij, want dat doe ik niet, nu de Heer mij zo diep vernederd heeft. Misschien heeft een slecht mens hem aan je gegeven en ben jij nu gekomen om mij in jouw zonde te laten delen. Toen antwoordde Judith: Wat zal ik u nog voor slechts toewensen nu de Heer uw schoot heeft toegesloten om u geen nageslacht te

2 geven in Israël? Daarop werd Anna erg bedroefd. Zij trok haar rouwklederen uit, waste haar hoofd, trok haar bruidskleren aan en ging omstreeks het negende uur wandelen in haar tuin. Daar zag zij een laurierboom, ging eronder zitten en smeekte de Heer als volgt: O God van onze vaderen, zegen mij en verhoor mijn gebed, zoals Gij de schoot van Sara gezegend en haar Isaac tot zoon gegeven hebt. En toen zij haar ogen naar de hemel opsloeg zag zij een mussennest in de laurierboom en zij begon bij zichzelf te klagen: Wee mij, wie heeft mij verwekt en welke schoot heeft mij gebaard? Want ik ben een vervloeking geworden in de ogen van de kinderen van Israël, zij hebben mij bespot en uit de tempel van de Heer weggehoond, Niet ben ik te vergelijken met de vogels des hemels, want ook de vogels des hemels zijn vruchtbaar voor U, Heer. Niet ben ik te vergelijken met de dieren van de aarde, want ook de dieren van de aarde zijn vruchtbaar voor U, Heer. Niet ben ik te vergelijken met deze wateren, want ook deze wateren zijn vruchtbaar voor U, Heer. Niet ben ik te vergelijken met deze aarde, want ook deze aarde brengt haar vruchten voort in haar seizoen en prijst U, Heer! En zie, er verscheen een engel van de Heer, die tot haar sprak: Anna, Anna, de Heer heeft uw gebed verhoord. Gij zult ontvangen en baren en heel de wereld zal over uw nakomelingschap spreken. En Anna antwoordde: Zo waar de Heer, mijn God, leeft, als ik een kind krijg, hetzij een jongen of een meisje, zal ik het als gave afstaan aan de Heer, mijn God, en het zal Hem zijn leven lang dienen. En zie, er kwamen twee boodschappers tot haar die zeiden: Zie, uw man Joachim komt er aan met zijn kudden. Want een engel van de Heer was neergedaald en had tot hem gezegd: Joachim, Joachim, de Heer uw God heeft uw gebed verhoord. Daal af van hier, want zie, uw vrouw Anna zal zwanger worden. En Joachim daalde af en riep zijn herders en sprak: Breng mij hier tien lammeren die gaaf en zonder gebrek zijn; die zijn voor de Heer, mijn God. Brengt mij ook twaalf malse kalveren voor de priesters en de raad der oudsten en honderd bokjes voor het volk. En zie, daar kwam Joachim met zijn kudden. Anna, die bij de deur stond, zag Joachim aankomen, snelde

3 naar hem toe, viel hem om de hals en zei: Nu weet ik dat de Heer God mij rijk gezegend heeft, want zie, eerst was ik weduwe, maar nu niet meer; ik was kinderloos en nu zal ik zwanger worden. En Joachim rustte de eerste dag uit in zijn huis. De volgende dag echter bracht hij zijn gaven. Hij dacht: Als de Heer God mij genadig is zal het diadeem van de priester het mij duidelijk maken. En Joachim bracht zijn gaven en lette op het diadeem van de priester toen deze het altaar van de Heer besteeg. En hij zag geen zonde bij zichzelf. Toen sprak Joachim: Nu weet ik dat de Heer mij genadig is en al mijn zonden heeft vergeven. Hij daalde gerechtvaardigd af van de tempel van de Heer en ging naar huis. En haar maanden werden vervuld. In de negende maand baarde Anna en zij zei tot de vroedvrouw: Wat is het? Deze antwoordde: Een meisje. Toen zei Anna: Op deze dag is mijn ziel groot gemaakt. En zij legde het kind neer. Toen de dagen vervuld waren reinigde Anna zich en gaf zij het kind de borst. En zij gaf het de naam Maria. 22 december: Gegroet Maria, je bent begenadigd (Lucas 1: 26-38) In de zesde maand zond God de engel Gabriël naar de stad Nazareth in Galilea, naar een meisje dat was uitgehuwelijkt aan een man die Jozef heette, een afstammeling van David. Het meisje heette Maria. Gabriël ging haar huis binnen en zei: Gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je. Ze schrok hevig bij het horen van zijn woorden en vroeg zich af wat die begroeting te betekenen had. Maar de engel zei tegen haar: Wees niet bang, Maria, God heeft je zijn gunst geschonken. Luister, je zult zwanger worden en een zoon baren, en je moet hem Jezus noemen. Hij zal een groot man worden en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd, en God, de Heer, zal hem de troon van zijn vader David geven. Tot in eeuwigheid zal hij koning zijn over het volk van Jakob, en aan zijn koningschap zal geen einde komen. Maria vroeg aan de engel: Hoe zal dat gebeuren? Ik heb immers nog nooit gemeenschap met een man gehad. De engel antwoordde: De heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw bedekken. Daarom zal het kind dat geboren wordt, heilig worden genoemd en Zoon van God. Luister, ook je familielid Elisabeth is zwanger van een zoon, ondanks haar hoge leeftijd. Ze is nu, ook al hield men haar voor onvruchtbaar, in de zesde maand van haar zwangerschap, want voor God is niets onmogelijk. Maria zei: De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd. Daarna liet de engel haar weer alleen. 23 december: Davids stam (Jeremia 23:5)

4 De dag zal komen, spreekt de Heer, dat ik aan Davids stam een rechtmatige telg laat ontspruiten, die als koning en wijs beleid zal voeren en die in het land recht en gerechtigheid zal handhaven. 24 december: De geboorte van Jezus (Lucas 2: 1-21) In die tijd kondigde keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië. Iedereen ging op weg om zich te laten inschrijven, ieder naar de plaats waar hij vandaan kwam. Jozef ging van de stad Nazareth in Galilea naar Judea, naar de stad van David die Betlehem heet, aangezien hij van David afstamde, om zich te laten inschrijven samen met Maria, zijn aanstaande vrouw, die zwanger was. Terwijl ze daar waren, brak de dag van haar bevalling aan, en ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad. Niet ver daarvandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door het stralende licht van de Heer, zodat ze hevig schrokken. De engel zei tegen hen: Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de Messias de Heer. Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt. En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden: Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die Hij liefheeft. Toen de engelen waren teruggegaan naar de hemel, zeiden de herders tegen elkaar: Laten we naar Betlehem gaan om met eigen ogen te zien wat er gebeurd is en wat de Heer ons bekend heeft gemaakt. Ze gingen meteen op weg, en troffen Maria aan en Jozef en het kind dat in de voederbak lag. Toen ze het kind zagen, vertelden ze wat hun over dat kind was gezegd. Allen die het hoorden stonden verbaasd over wat de herders tegen hen zeiden, maar Maria bewaarde al deze woorden in haar hart en bleef erover nadenken. De herders gingen terug, terwijl ze God loofden en prezen om alles wat ze gehoord en gezien hadden, precies zoals het hun was gezegd. Toen er acht dagen verstreken waren en hij besneden zou worden, kreeg hij de naam Jezus, die de engel had genoemd nog voordat hij in de schoot van zijn moeder was ontvangen.

5 25 december: Een kind is ons geboren (Jesaja 9:5-7) Een kind is ons geboren, een zon is ons gegeven; de heerschappij rust op zijn schouders. Deze namen zal Hij dragen: Wonderbare raadsman, Goddelijke held, Eeuwige vader, Vredevorst. Groot is Zijn heerschappij, aan de vrede zal geen einde komen. Davids troon en rijk zijn erop gebouwd, ze staan vast, in recht en gerechtigheid, van nu tot in eeuwigheid. Sandra Olguin Verschenen in de lokale editie van Kerk & Leven van 21 december 16