zondag 28 augustus 2016 EREDIENST MET VIERING HEILIG AVONDMAAL

Transcriptie

1 zondag 28 augustus 2016 EREDIENST MET VIERING HEILIG AVONDMAAL Voorganger: ds. H. van Dijk, Bussum Gastvrouw: Annie Visser Lector: Annie Visser Diaken: Willy Hoekstra Organist: Jan de Vries Koster: Henk de Vries Voorbereiding Drempelgebed Openingslied: Lied 1: 1, 2 1 Gezegend hij, die in der bozen raad niet wandelt, noch met goddelozen gaat, noch zich door spotters in de kring laat noden, waar ieder lacht met God en zijn geboden, maar die aan 's Heren wet zijn vreugde heeft en dag en nacht met zijn geboden leeft. 2 Hij is een groene boom die staat geplant waar waterbeken vloeien door het land. Zijn loof behoeft de droogte niet te duchten, te goeder tijd geeft hij zijn rijpe vruchten. Gezegend die zich aan Gods wetten voedt: het gaat hem wel in alles wat hij doet. Kyriegebed, afgesloten met: Lied 217: 1 t/m 5 1 De dag gaat open voor het woord des Heren, zon die wij zoeken, kracht die wij ontberen, bron die wij horen als wij tot Hem keren, vroeg in de morgen. 2 Voor wij bestonden, riep Hij ons bij name, voor wij ontwaakten en ter wereld kwamen, zag Hij ons aan en bracht Hij ons tezamen, God onze Vader. 3 Door U geschapen om uit U te leven; hartslag en adem hebt Gij ons gegeven, land waar wij wonen, licht waarnaar wij streven, oorsprong en toekomst. 1

2 4 Wilt Gij vandaag en tot het eind der dagen ons doen en laten zuiveren en dragen, dan stijgt de vreugde van uw welbehagen in onze wereld. 5 Aan U ons loflied: glorie aan de Vader, dank aan de Zoon die ons bestaan aanvaardde, zijn Geest geleide ons en onze aarde naar de voltooiing. Gebed bij de opening van de Schrift 1e Schriftlezing Genesis 2: God, de HEER, legde in het oosten, in Eden, een tuin aan en daarin plaatste hij de mens die hij had gemaakt. 9 Hij liet uit de aarde allerlei bomen opschieten die er aanlokkelijk uitzagen, met heerlijke vruchten. In het midden van de tuin stonden de levensboom en de boom van de kennis van goed en kwaad. 10 Er ontspringt in Eden een rivier die de tuin bevloeit. Verderop vertakt ze zich in vier grote stromen. 11 Een daarvan is de Pison; die stroomt om heel Chawila heen, het land waar goud gevonden wordt. 12 (Het goud van dat land is uitstekend, en er is daar ook balsemhars en onyx.) 13 De tweede rivier heet Gichon; die stroomt om heel Nubië heen. 14 De derde rivier heet Tigris; die loopt ten oosten van Assyrië. De vierde ten slotte is de Eufraat. 15 God, de HEER, bracht de mens dus in de tuin van Eden, om die te bewerken en erover te waken. 16 Hij hield hem het volgende voor: Van alle bomen in de tuin mag je eten, 17 maar niet van de boom van de kennis van goed en kwaad; wanneer je daarvan eet, zul je onherroepelijk sterven. Genesis 3: Van alle in het wild levende dieren die God, de HEER, gemaakt had, was de slang het sluwst. Dit dier vroeg aan de vrouw: Is het waar dat God gezegd heeft dat jullie van geen enkele boom in de tuin mogen eten? 2 We mogen de vruchten van alle bomen eten, antwoordde de vrouw, 3 behalve die van de boom in het midden van de tuin. God heeft ons verboden van de vruchten van die boom te eten of ze zelfs maar aan te raken; doen we dat toch, dan zullen we sterven. 4 Jullie zullen helemaal niet sterven, zei de slang. 5 Integendeel, God weet dat jullie de ogen zullen opengaan zodra je daarvan eet, dat jullie dan als goden zullen zijn en kennis zullen hebben van goed en kwaad. 6 De vrouw keek naar de boom. Zijn vruchten zagen er heerlijk uit, ze waren een lust voor het oog, en ze vond het aanlokkelijk dat de boom haar wijsheid zou schenken. Ze plukte een paar vruchten en at ervan. Ze gaf ook wat aan haar man, die bij haar was, en ook hij at ervan. 7 Toen gingen hun beiden de ogen open en merkten ze dat ze naakt waren. Daarom regen ze vijgenbladeren aan elkaar en maakten er lendenschorten van. 8 Toen de mens en zijn vrouw God, de HEER, in de koelte van de avondwind door de tuin hoorden wandelen, verborgen zij zich voor hem tussen de bomen. 2

3 Zingen: Lied 942: 1 t/m 3 1 Ik sta voor U in leegte en gemis, vreemd is uw naam, onvindbaar zijn uw wegen. Gij zijt mijn God, sinds mensenheugenis dood is mijn lot, hebt Gij geen andere zegen? Zijt Gij de God bij wie mijn toekomst is? Heer, ik geloof, waarom staat Gij mij tegen? 2 Mijn dagen zijn door twijfel overmand, ik ben gevangen in mijn onvermogen. Hebt Gij mijn naam geschreven in uw hand, zult Gij mij bergen in uw mededogen? Mag ik nog levend wonen in uw land, mag ik U eenmaal zien met nieuwe ogen? 3 Spreek Gij het woord dat mij vertroosting geeft, dat mij bevrijdt en opneemt in uw vrede. Open die wereld die geen einde heeft, wil alle liefde aan uw mens besteden. Wees Gij vandaag mijn brood, zowaar Gij leeft Gij zijt toch zelf de ziel van mijn gebeden. 2 e Schriftlezing: Openbaring 22: Hij liet me een rivier zien met water dat leven geeft. De rivier was helder als kristal en ontsprong aan de troon van God en van het lam. 2 In het midden van het plein van de stad en aan weerskanten van de rivier stond een levensboom, die twaalf vruchten gaf, elke maand zijn eigen vrucht. De bladeren van de boom brachten de volken genezing. 3 Er zal niets meer zijn waarop nog een vloek rust. De troon van God en van het lam zal daar in de stad staan. Zijn dienaren zullen hem vereren 4 en hem met eigen ogen zien, en zijn naam staat op hun voorhoofd. 5 Het zal er geen nacht meer zijn en het licht van een lamp of het licht van de zon hebben ze niet nodig, want God, de Heer, zal hun licht zijn. En zij zullen als koningen heersen tot in eeuwigheid. Zingen: Lied 339a 1 U komt de lof toe, U het gezang, U alle glorie, o Vader, o Zoon, o heilige Geest in alle eeuwen der eeuwen. Uitleg en verkondiging Zingen: Lied 547: 1 t/m 6 1 Met de boom des levens wegend op zijn rug droeg de Here Jezus Gode goede vrucht. 3

4 2 Laten wij dan bidden in dit aardse dal, dat de lieve vrede ons bewaren zal, 3 want de aarde vraagt ons om het zaad des doods, maar de hemel draagt ons op de adem Gods. 4 Laten wij God loven, leven van het licht, onze val te boven in een evenwicht, 5 want de aarde jaagt ons naar de diepte toe, maar de hemel draagt ons, liefde wordt niet moe. 6 Met de boom des levens doodzwaar op zijn rug droeg de Here Jezus Gode goede vrucht. VIERING VAN DE MAALTIJD VAN DE HEER Nodiging Inzameling van de gaven Tafelgebed Zingen: Lied 273: 1, 4, 5 1 Loof God, die zegent al wat leeft, der hemelen Heer is Hij, die tussen ons zijn woning heeft. Die ver is, is nabij. 4 Loof God, want Hij spreekt onze taal, Hij troont op onze lof. In woord en doop en avondmaal houdt Hij bij ons zijn hof. 5 Loof God, die ons aan tafel vraagt, loof bruid, uw Bruidegom. Ik loof U die mijn leven draagt, o lieve God, ik kom. 4

5 Zingen: Lied 387: 1, 2 1 Als wij weer het brood gaan breken dat Gij, Heer, ons geeft: leer ons dan met hem te delen die geen deel van leven heeft. 2 Als wij van de feestwijn drinken die Gij, Heer, ons geeft: leer ons dan om te gedenken wie een lege beker heeft. Zingen: Lied 387: 3 3 Als wij samen in de kring staan om wat Gij ons geeft: leer ons dan om vast te houden wie geen hand in handen heeft. Wij wensen elkaar Gods vrede toe Viering van de maaltijd Dankzegging Slotlied: Lied 416: 1 t/m 4 1 Ga met God en Hij zal met je zijn, jou nabij op al je wegen met zijn raad en troost en zegen. 2 Ga met God en Hij zal met je zijn: bij gevaar, in bange tijden, over jou zijn vleugels spreiden. 3 Ga met God en Hij zal met je zijn: in zijn liefde je bewaren, in de dood je leven sparen. 4 Ga met God en Hij zal met je zijn tot wij weer elkaar ontmoeten, in zijn naam elkaar begroeten. Zegen 5